Η Κρίση της Παιδαγωγικής Διαχείρισης και η Ανάγκη για Αναθεώρηση της Εκπαιδευτικής Επάρκειας: Η Περίπτωση του Λουτρακίου

του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
  • Πτυχιοῦχος Κλασσικῆς Φιλολογίας Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
  • Μεταπτυχιακός τοῦ Τομέα Ἐπιστημῶν τῆς Ἀγωγῆς, «Ἐφηρμοσμένη Παιδαγωγική», Διδακτική - Προγράμματα Σπουδῶν, Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
  • Ὑπ. Δρ. Κλασσικῆς Φιλολογίας Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Cognitive-Development-Stages-From-Birth-To-Adulthood-As-Per-Piaget's-Theory



Περίληψη

Το πρόσφατο περιστατικό της καταγγελίας ενός 6χρονου μαθητή Α' Δημοτικού για σεξουαλική θώπευση από την εκπαιδευτικό του στην Ελλάδα ανέδειξε οξείες παθογένειες στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Η παρούσα ανάλυση, βασισμένη στην εκτεταμένη δημόσια συζήτηση, εξετάζει τρεις κρίσιμες διαστάσεις: α) την εξελικτική ψυχολογία και την απουσία πρόθεσης στην πρώιμη παιδική ηλικία, β) την έλλειψη ψυχοπαιδαγωγικής επάρκειας στους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων και γ) τη διαχειριστική ανεπάρκεια του συστήματος έναντι του επαγγελματικού στρες. Το άρθρο προτείνει άμεσες παρεμβάσεις για την άρση αυτής της παθογένειας, με έμφαση στην υποχρεωτική επιμόρφωση και την ψυχοκοινωνική υποστήριξη του εκπαιδευτικού προσωπικού.


Πρόταση Αναθεώρησης της Συνοδικής Διαδικασίας: Η Αρχή της Διαδοχικής Συναίνεσης


του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- Υπ. Δρ Κλασσικής Φιλολογίας


Synodus-Orthodoxa-Processus-Consensus-Per-Temopa-Et-Loca

Προς: Την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τους Μακαριωτάτους Προκαθημένους των Αγιωτάτων Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών.



Θεολογική Δοκιμή: Ο Φίλιππος ως Προαγωγός της Χάριτος και η Προοιμιακή Λειτουργία του «Ἔρχου καὶ Ἴδε» στην Καινή Διαθήκη

του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-φιλολόγου

Sub-arbore-ficus-vidi-te



Η Κανονική Κλήση: Από την Ακολούθηση στην Ευαγγελική Ανακάλυψη

Η περικοπή του Ευαγγελίου κατά Ιωάννη (Ιωάν.1:43-51) δεν συνιστά απλώς μια χρονολογική καταγραφή της κλήσεως δύο μαθητών, του Φιλίππου και του Ναθαναήλ (Βαρθολομαίου). Αντιθέτως, λειτουργεί ως προτύπωση της αυθεντικής κηρυγματικής διαδικασίας, θεμελιώδους για την οικοδόμηση του Χριστιανικού σώματος.


Η Παλινωδία ως Παιδαγωγικό Μοντέλο: Από τη Θεία Αποκάλυψη στη Φιλοσοφική Ωρίμανση


του 
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου

Μεταμόρφωση-Ψυχής-Σοφία-Από-Εμπειρία


Εισαγωγή: Η Κρίσιμη Στιγμή της Αναθεώρησης

Η Παλινωδία, ως έννοια που δηλώνει την ανάκληση ή την αναθεώρηση μιας προηγούμενης θέσης, διατρέχει τη γραμματεία και τη θεολογία, σηματοδοτώντας μια κομβική στιγμή πνευματικής ή ηθικής αλλαγής. Το παρόν συγκρίνει τις αιτίες της παλινωδίας σε πέντε εμβληματικές μορφές—τους Στησίχορο, Σαούλ/Παύλο, Άγιο Ευστάθιο, Λουκιανό και Δίωνα τον Χρυσόστομο—με στόχο να αναδείξει την παιδαγωγική αξία της εσωτερικής ωρίμανσης, ενός φαινομένου που εκπροσωπεί ο Δίων, ως υπόδειγμα για την κατανόηση της εξέλιξης των ιδεών.


Ο Μυστηριώδης Θάνατος του Ιωάννη Μεταξά: Διπλωματία, Υγεία και Υπόνοιες Δολιοφθοράς (Ιανουάριος 1941)

επιμέλεια
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου


"Τέσσερις Γερμανοί στρατιώτες (πιθανώς Gebirgsjäger - Ορεινοί Κυνηγοί) στέκονται σε ορεινό έδαφος. Η χιονισμένη οροσειρά διακρίνεται στο βάθος."

Η αναπάντεχη απώλεια του Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά στις 29 Ιανουαρίου 1941, εν μέσω της θριαμβευτικής πορείας του Ελληνικού Στρατού στο Αλβανικό Μέτωπο, αποτελεί ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα και αδιευκρίνιστα κεφάλαια της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Πέρα από την επίσημη ιατρική εκδοχή της σηψαιμίας, μία ισχυρή και διαρκής ιστορική αφήγηση θέτει το ενδεχόμενο της δολοφονίας για λόγους υψηλής στρατηγικής και διπλωματικής σκοπιμότητας, με κεντρικούς υπόπτους τους Βρετανούς Συμμάχους.



Η Κληρονομική Διαδοχή ως Καθρέφτης της Ενδοοικογενειακής Δυσλειτουργίας: Μια Συστημική Ανάλυση

του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου

Η Εικόνα-το-Βάρος-της-Κληρονομιάς-της-Οικογένειας


Η κληρονομική διαδοχή, πέραν της τυπικής της νομικής υπόστασης ως μεταβίβαση περιουσίας, συνιστά ένα κομβικό ψυχοκοινωνικό ορόσημο στον οικογενειακό κύκλο ζωής. Ο θάνατος του γεννήτορα καταργεί τη δομική και συναισθηματική αγκύρωση του συστήματος, μεταλλάσσοντας τη διαχείριση της υλικής περιουσίας σε ένα δραματικό πεδίο επαναδραματοποίησης και τελικής επικύρωσης άλυτων αδελφικών ζητημάτων.


Εκ της Λακεδαίμονος Πειθαρχίας το Κράτος: Η Πολιτική Υπεροχή του Λυκούργειου Πολιτεύματος Έναντι της Σολώνειας Δημοκρατικής Ευαισθησίας

του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ, ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου

Σπάρτης: Νίκη - Αταραξία (ή Σταθερότητα) Αθηνών: Καταστροφή - Ελευθερία Μάθετε (Διδαχθείτε): Όπλα - Σταθερότητα

Εισαγωγή: Το Δίλημμα της Πολιτείας και το Τέλος των Αντιπάλων

Η σύγκριση των θεμελιωδών πολιτικών αρχών που εισηγήθηκαν ο Σόλων στην Αθήνα και ο θρυλικός Λυκούργος στη Σπάρτη αποτελεί διαχρονικό πεδίο επιστημονικής και πολιτικής αντιπαράθεσης. Ο Σόλων, ο «Μεσολαβητής», επέλεξε την οδό του κοινωνικού συμβιβασμού και της τιμοκρατικής διεύρυνσης, θέτοντας τα θεμέλια μιας ευέλικτης, αλλά συχνά ασταθούς, πορείας προς τη Δημοκρατία. Ο Λυκούργος, ο «Νομοθέτης», επέβαλε την απόλυτη πειθαρχία, τη στρατιωτική ομοιομορφία και την κρατική κυριαρχία επί του ατομικού βίου.


Η Νάξος υπό Κατοχή (1941-1944): Διοίκηση, Αντίσταση και οι Ενδοκοινοτικές Συγκρούσεις για την Επιβίωση

επιμέλεια
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ
- φιλόλογος

Καταπιεσμένη Νάξος: Αδελφοί εναντίον Αδελφών


Η Νάξος, ως μέρος των Κυκλάδων, περιήλθε στην Ιταλική Ζώνη Κατοχής από τον Απρίλιο του 1941, μετά την κατάρρευση του Αλβανικού Μετώπου και την εισβολή των Γερμανών. Η Ιταλική Κατοχή διήρκεσε μέχρι τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας τον Σεπτέμβριο του 1943. 

Οι συνθήκες στη Νάξο κατά τη διετία αυτή χαρακτηρίστηκαν από οικονομικές δυσχέρειες, ασταμάτητη φτώχεια και έλεγχο από τις ιταλικές αρχές, αν και η κατάσταση ήταν γενικά ηπιότερη σε σχέση με τις περιοχές της Γερμανικής Κατοχής ή τη φρίκη του επισιτιστικού προβλήματος στην Αθήνα.


Ἡ Συστηματικὴ Χρῆσις τοῦ Πάθους ὡς Τεχνικὴ Νομιμοποιήσεως στοὺς Πρώτους Δικανικοὺς Λόγους τοῦ Δημοσθένους (Or. 27–31)

του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου


Ἡ Ἐκδίκησις τοῦ Ὀρφανοῦ: Ὁ Νεαρὸς Δημοσθένης στὴν Ἀγορὰ (Δικαστήριο)
Ἀγωνίζεται ὑπὲρ τῆς Δικαιοσύνης.



Περίληψις

Ἡ παροῦσα μελέτη ἔχει ὡς σκοπὸ νὰ ἀναλύσει τὸν ρόλο τοῦ πάθους (τῆς συναισθηματικῆς ἐπικλήσεως) ὡς κύριου ῥητορικοῦ μέσου στοὺς πέντε πρώτους δικανικοὺς λόγους τοῦ Δημοσθένους, οἱ ὁποῖοι ἀφοροῦν στὴν διεκδίκηση τῆς περιουσίας του ἀπὸ τοὺς κηδεμόνες του. Ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ χρήση τοῦ οἴκτου (ἔλεος) καὶ τῆς δείνωσης (ἐξόργιση) δὲν εἶναι ἁπλῶς μία ἐπιλογή, ἀλλὰ μία στρατηγικὴ ἀναγκαιότητα γιὰ νὰ νομιμοποιηθεῖ ὁ νέος ῥήτορας ἀπέναντι στοὺς δικαστὲς (Ἡλιαστὲς) καὶ τὴν κοινωνία, ἰδίως ἀντιμετωπίζοντας ἀντιδίκους μὲ ἰσχυρὴ κοινωνικὴ θέση. Ἡ κατασκευὴ τοῦ ἤθους τοῦ ἀδικημένου ὀρφανοῦ χρησιμοποεῖται ὡς βάση γιὰ νὰ προβάλει τὴν οἰκογενειακὴ τιμή καὶ νὰ γενικεύσει τὴν ἀδικία ὡς ἀπειλὴ γιὰ τὴν εὐνομία τῆς πολιτείας.


Η Μετατόπιση της Αποτυχίας: Όψεις της Λανθάνουσας Διαρροής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση


του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου - παιδαγωγού

«Η κρυφή πλευρά του αριθμού απατά, η αλήθεια του συστήματος παραμένει»

Η Παραπλανητική Ευστάθεια του Δείκτη ΠΕΕΚ: Μια Κριτική Θεώρηση των Μηχανισμών Αντιστάθμισης στην Ελληνική Εκπαίδευση

Περίληψη

Η παρούσα αναλυτική πραγματεία θέτει υπό επιστημολογική αμφισβήτηση την αξιωματική εγκυρότητα των δεικτών Πρόωρης Εγκατάλειψης της Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΠΕΕΚ), οι οποίοι, παρά τη φαινομενική τους συγκριτική ελαχιστοποίηση στον ελλαδικό χώρο, συγκαλύπτουν την ενδημική δυσλειτουργία του βασικού εκπαιδευτικού κορμού. Διερευνάται ο τρόπος με τον οποίον η μετατόπιση των αποχωρούντων μαθητών σε μηχανισμούς αντιστάθμισης (Εσπερινά Σχολεία, Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας - ΣΔΕ) λειτουργεί ως στατιστικό καμουφλάζ της πρωτογενούς σχολικής αποτυχίας. Η κριτική εστιάζει στον ετεροχρονισμό της εκπαιδευτικής ολοκλήρωσης και την απώλεια πολιτισμικού κεφαλαίου που υφίσταται ο μαθητής, επιβεβαιώνοντας τη ρήξη μεταξύ της θεσμικής ρητορικής της συμπερίληψης και της ποιοτικής πραγματικότητας της εκπαιδευτικής εκροής.



Η Δομική Δυσλειτουργία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης: Η Περίπτωση της Πρόωρης Εκροής Μαθητών

του

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου - παιδαγωγού


«Ο τελικός σκοπός της εκπαίδευσης είναι η συμπερίληψη»

Περίληψη

Η παρούσα δοκιμιακή ανάλυση αποσκοπεί στη διερεύνηση της ετερογενούς φαινομενολογίας της Σχολικής Διαρροής (ΣΔ), εστιάζοντας στην κρίσιμη μετάβαση της Δευτεροβάθμιας Κατώτερης βαθμίδας (Γυμνάσιο). Παρά την αριθμητική ελαχιστοποίηση του δείκτη Πρόωρης Εγκατάλειψης της Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΠΕΕΚ) σε εθνικό επίπεδο, η ποιοτική εκτίμηση αποκαλύπτει ενδημικές ανεπάρκειες στην παιδαγωγική υποδομή. Εξετάζεται η αμφίδρομη σχέση μεταξύ του απρόσωπου εκπαιδευτικού παραδείγματος και της αδυναμίας πρόσληψης και αφομοίωσης των αποκλινόντων μαθησιακών προφίλ. Τονίζεται η απορρύθμιση του επαγγελματικού ήθους του εκπαιδευτικού λειτουργού, ο οποίος αδυνατεί να πραγματώσει τον ρόλο του ως αρχιτέκτονας της συμπερίληψης, οδηγώντας σε θεσμική περιθωριοποίηση των ευάλωτων ομάδων.



Καλλίμαχος: Επίγραμμα, Κυνήγι & Αισθητική της Επιδίωξης

του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου

"Venari est amare"


Το άρθρο που ακολουθεί αφορά στο επίγραμμα του Καλλιμάχου (Epigramma 27 ή 31 Pf.), το οποίο χρησιμοποιεί τη μεταφορά του κυνηγιού για να σχολιάσει τον έρωτα και την ποιητική θεωρία. Ακολουθεί το αρχαίο κείμενο (όπως διασώζεται στην Παλατινή Ανθολογία 12.118) και μια σύγχρονη απόδοσή του:


Ελένη Ευριπίδη: Οι SOS Ερωτήσεις του Προλόγου (Γ' Γυμνασίου)

του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου

Helena et Teucer in Aegypto

Οι ερωτήσεις που ακολουθούν καλύπτουν τα πιο σημαντικά σημεία του Προλόγου της "Ελένης" του Ευριπίδη για τη Γ' Γυμνασίου, δομημένες κατά σειρά σπουδαιότητας (από τις πιο SOS προς τις λιγότερο SOS).


Ελένη Ευριπίδη: Όλες οι SOS Ερωτήσεις Εισαγωγής Γ' Γυμνασίου!

του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολ'ογου

SOS ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ Ελένη Γ' Γυμνασίου!


Η τραγωδία «Ελένη» του Ευριπίδη (412 π.Χ.) γράφτηκε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, σε μια εποχή έντονης αμφισβήτησης και πνευματικής άνθησης λόγω των Σοφιστών. Ο Ευριπίδης, ως «από σκηνής φιλόσοφος», εισάγει ριζοσπαστικές καινοτομίες στο έργο του.


Το Αγριόπαιδο του Αβερόν: Κοινωνιολογία & Παιδαγωγική της Ανθρώπινης Φύσης

του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου - παιδαγωγού

το "Αγριόπαιδο του Αβερόν"


Στις 9 Ιανουαρίου 1800, τα δάση της Νότιας Γαλλίας αποκάλυψαν ένα μυστηριώδες ον που έμελλε να γίνει ένα από τα πιο συναρπαστικά και αμφιλεγόμενα κλινικά περιστατικά στην ιστορία της ψυχολογίας, της κοινωνιολογίας και της παιδαγωγικής: το "Αγριόπαιδο του Αβερόν". Η περίπτωση αυτού του αγοριού, που βρέθηκε να ζει σε συνθήκες άγριας φύσης, χωρίς ανθρώπινη επαφή, προσφέρει μια μοναδική ματιά στη διαμόρφωση της ανθρώπινης ταυτότητας, της γλώσσας και της κοινωνικοποίησης.


Από τη «Ζώνη Μετάβασης» του Σικάγου στην Ψηφιακή Υποκουλτούρα: Η Διαχρονική Αναζήτηση της Αναγνώρισης


του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου - παιδαγωγού

Το Σχολείο ως Αποτυχία Δέσμευσης (Commitment)


Η στροφή ενός 15χρονου σήμερα προς ομάδες που υιοθετούν την αισθητική των μαύρων ρούχων και τη μουσική κουλτούρα της Trap δεν είναι ένα εντελώς νέο κοινωνιολογικό φαινόμενο, αλλά μια σύγχρονη εκδοχή ενός προβλήματος που μελετήθηκε ήδη από τον Μεσοπόλεμο: την αποτυχία των συμβατικών κοινωνικών δομών να προσφέρουν αναγνώριση και νόημα.

Η απάντηση στο ερώτημα «Τι φταίει;» βρίσκεται στην αδυναμία του κοινωνικού ελέγχου, ο οποίος, στην εποχή μας, έχει απλώς μεταμορφώσει τις «γειτονιές» του.


Η Ψυχολογική Δυναμική των Ομάδων Εφήβων: Μια Ανάλυση υπό το Πρίσμα του Λε Μπόν

του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ, ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου

Psychologie des Foules


Η δύναμη της μάζας στο έργο του Γουσταύου Λε Μπον, ιδίως στην κλασική του μελέτη "Ψυχολογία των Μαζών" (Psychologie des Foules, 1895), είναι κολοσσιαία και κυρίως καταστροφική και ανορθολογική.

Ο Λε Μπον θεωρούσε την εποχή του ως την "Εποχή των Μαζών", προβλέποντας τον κεντρικό και συχνά επικίνδυνο ρόλο που θα έπαιζαν οι μάζες στη διαμόρφωση της σύγχρονης ιστορίας.


Η Εκπαιδευτική Παθογένεια: Όταν το Σύστημα Κηρύσσει τους Νέους ως «Ελαττωματικούς»

του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-φιλολόγου

Η Γενιά σε Κατάσταση Άμυνας: Η Αποξένωση στο Σχολικό Περιβάλλον


Η αυξανόμενη σκληρότητα και επιφυλακτικότητα που παρατηρείται στη νεότερη γενιά δεν είναι ένα τυχαίο φαινόμενο, αλλά η αναμενόμενη συνέπεια μιας εκτεταμένης θεσμικής αποτυχίας. Η εστίαση στην εξωτερική εμφάνιση των εφήβων—που μοιάζουν με ομάδες σε κατάσταση αντιπαράθεσης—αποτελεί απλώς τον φαινόμενο δείκτη ενός βαθύτερου κοινωνικού και εκπαιδευτικού αδιεξόδου. Η ρίζα του προβλήματος δεν έγκειται στην ατομική «φθορά» των μαθητών, όπως συχνά υπονοείται, αλλά στην κατάρρευση των δομών που είναι υπεύθυνες για την ολόπλευρη διαμόρφωσή τους.


Η Κρίση στην Αίθουσα Διδασκαλίας: Όταν η Παιδαγωγική Υποχωρεί στις Ποινές

του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου

ένταση και προκλήσεις στην επικοινωνία στο σχολικό περιβάλλον,
με σύγκρουση και χυδαιότητα

Το άρθρο θα επικεντρωθεί στον προβληματισμό για τις παιδαγωγικές προσεγγίσεις, τη διαχείριση των ποινών, τον ρόλο των συμβούλων εκπαίδευσης και τη γενικότερη κουλτούρα στα σχολεία.

Η δημόσια εκπαίδευση αποτελεί τον θεμέλιο λίθο για το μέλλον κάθε κοινωνίας. Ωστόσο, ολοένα και περισσότεροι προβληματισμοί αναδύονται σχετικά με τις πρακτικές που παρατηρούνται σε ορισμένα δημόσια σχολεία, θέτοντας σοβαρά ερωτήματα για την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης και, κυρίως, για την παιδαγωγική προσέγγιση που υιοθετείται.


Ο Γάμος, τα Πουρνάρια και η Κραυγή της Ψυχής


του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
- φιλολόγου

Ποια μέριμνα της καθημερινότητάς σας
νιώθετε ότι έχει γίνει ο «αγρός» που σας κρατά μακριά από τον «Γάμο» της ψυχής;


Πόσο συχνά ηχούν μέσα μας τα λόγια της Ευαγγελικής παραβολής; «Ἀγρὸν ἠγόρασα καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθὼν ἰδεῖν αὐτόν· ἀξιῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον» (Λουκ. 14:18). Ένα προσκλητήριο έρχεται, ένα κάλεσμα σε έναν Γάμο – όχι τον κοσμικό, αλλά τον μέγα, τον μυστικό, την ένωση με τον Χριστό, την Βασιλεία των Ουρανών. Και η απάντησή μας; Πάντα η ίδια: «Αγρόν ηγόρασα».