ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ & ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ Ν / Ε


Συγγραφέας: ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ ΑΓΑΘΗ & ΔΕΜΕΡΤΖΗ ΚΙΚΗ
Εκδότης: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ





Περίληψη

Το βιβλίο αυτό αποτελεί απαραίτητο βοήθημα για τους μαθητές της Γ' Λυκείου καθώς και χρήσιμο οδηγό για τους εκπαιδευτικούς που θα κληθούν να δειδάξουν το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Βασίζεται στο νέο τρόπο διδασκαλίας και αξιολόγησης του μαθήματος, εξασφαλίζοντας στους μαθητές την επιτυχία στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Περιλαμβάνει: - Θεωρητικό μέρος στο οποίο παρουσιάζονται με τρόπο εύληπτο και αναλυτικό τα βασικότερα γνωστικά στοιχεία που απαιτούνται για την κατανόηση, κριτική ανάγνωση και ερμηνεία ποικίλων κειμένων, μη λογοτεχνικών και λογοτεχνικών. - Επεξεργασία διαφορετικών κειμενικών ειδών της Νεοελληνικής Γλώσσας και της Λογοτεχνίας με ερωτήσεις κατανόησης, κατασκευής και ερμηνείας βασισμένες σε κειμενικούς δείκτες. Όλες οι ερωτήσεις συνοδεύονται από οδηγίες αλλά και αναλυτικές απαντήσεις ώστε να κατανοήσουν οι μαθητές τον νέο τρόπο προσέγγισης των κειμένων. - 25 κριτήρια αξιολόγησης από όλες τις θεματικές ενότητες, σύμφωνα με το είδος των κειμένων και των ερωτήσεων που προβλέπονται από τις Οδηγίες του Υπουργείου για την αξιολόγηση των μαθητών. Στο τέλος του βιβλίου δίνονται ενδεικτικές απαντήσεις σε όλα τα κριτήρια αξιολόγησης.


ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ - Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ (Ασκήσεις Γραμματικής)


Αλέξανδρος Μητσέλος – Κατερίνα Μπουκόρου



  • Α΄ και Β΄ Κλίση Ουσιαστικών
  • Το ρήμα εἰμί
  • Βαρύτονα ρήματα (λύω)
  • Αύξηση – Αναδιπλασιασμός
  • Σχηματισμός χρόνων βαρύτονων ρημάτων
  • Συνηρημένα ρήματα σε άω - ῶ, - έω - ῶ, όω - ῶ
  • Δεύτεροι χρόνοι ρημάτων
  • Σχηματισμός Αφωνόληκτων Ρημάτων
  • Σχηματισμός Ενρινόληκτων - Υγρόληκτων Ρημάτων
  • Παραθετικά επιθέτων κι επιρρημάτων
  • Αντωνυμίες
  • Γ΄ Κλίση
  • Γ΄ Κλίση
  • Β΄ Συζυγία, Συμφωνόληκτα σε - μι
  • Το ρήμα δίδωμι
  • Φωνηεντόληκτα ἵστημι, ἵημι, τίθημι
  • Δευτερόκλιτα επίθετα
  • Τριτόκλιτα επίθετα
  • Ανώμαλα επίθετα
  • Αριθμητικά
  • Κλίση μετοχών
  • Αόριστοι Β΄ Βαρύτονων Ρημάτων κατά τα - μι
  • Εἶμι, Φημί, Οἶδα
  • Ανώμαλα Ουσιαστικά
  • Συνηρημένα Ουσιαστικά Α΄ και Β΄ κλίσης
  • Αττικόκλιτα Ουσιαστικά
  • Τονισμός σύνθετων ρημάτων
  • Μέλλοντες
  • Αρχικοί Χρόνοι Βασικών Ρημάτων
  • Γραμματική Πανελλαδικών Εξετάσεων (Ημερήσια Λύκεια)
  • Ασκήσεις γραμματικής των πανελλαδικών εξετάσεων Β΄ Λυκείου
  • Ασκήσεις Επανάληψης
  • Ενεστώτας - παρατατικός ενεργητικής ή μέσης φωνής των ρημάτων α΄ και β΄ συζυγίας
  • Χρονικές Αντικαταστάσεις Βαρύτονων Ρημάτων
  • Εγκλιτικές Αντικαταστάσεις Βαρύτονων Ρημάτων
  • Χρονικές κι Εγκλιτικές Αντικαταστάσεις 



74 Παράλληλα Κείμενα της Έκφρασης – Έκθεσης Γ´ Λυκείου




Κατανόηση ενός κειμένου δεν είναι απλώς η απόκτηση των γνώσεων (σκέψεων, ιδεών κτλ.) που περιέχονται σ' αυτό και η δυνατότητα να τις αποδώσουμε, όπως τις έχουμε διαβάσει - η ενέργεια αυτή μένει στο τι λέει το κείμενο. Κατανόηση σημαίνει ανακάλυψη του βαθύτερου νοήματος μιας γνώσης, τι θέλει να πει, επανατοποθέτησή της ως προβλήματος και απόδοσή της με δικά μας λόγια.
 


Επανάληψις στα "Πολιτικά" του Αριστοτέλους μετά Σχολίων



ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ  
ΣΤΟ  ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ    ΚΕΙΜΕΝΟ  
ΤΩΝ  ΑΡΧΑΙΩΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ   ΤΗΣ  Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ  //   ΣΧΟΛΙΑ


της Ζωής Παπαϊωάννου
 
 


ΕΝΟΤΗΤΑ 11η

Κοινότητα ονομάζεται μια ομάδα ανθρώπων που συνυπάρχουν , συνεργάζονται σε ενέργειες ή διαδικασίες , έχοντας ένα κοινό συμφέρον , επιδιώκοντας έναν κοινό σκοπό ( π.χ. αυτοί που πολεμούν επιδιώκουν τη νίκη ή τη κατάκτηση μιας πόλης ή τον πλούτο , κλπ. ) . Η «πόλις» ( = πόλη – κράτος ) , η πολιτική κοινότητα , δηλαδή η πολιτειακά οργανωμένη κοινότητα , ορίζεται ως η τελειότερη μορφή κοινωνικής συνύπαρξης που στοχεύει σε ένα υπέρτατο αγαθό ( = ευδαιμονία των πολιτών ). Ο Αριστοτέλης θεωρεί ότι όλες οι επιμέρους κοινότητες είναι μόρια της πολιτικής κοινότητας και υποδεέστερες από αυτήν. Η πόλη – κράτος στοχεύει στο ανώτερο από όλα τα αγαθά , την ευδαιμονία των πολιτών .


Θέματα νεότερης και σύγχρονης ιστορίας από τις πηγές



Θέματα νεότερης και σύγχρονης ιστορίας από τις πηγές




Πώς γράφω μια περίληψη





Α΄ ΒΗΜΑ: ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

1.   Διαβάζω προσεχτικά το κείμενο ώστε να:
  •        εξομαλύνω γλωσσικά το κείμενο: κατανοώ άγνωστες λέξεις, μεταφορικές εκφράσεις
  •       εντοπίσω το στόχο, το θέμα, τη θέση του συγγραφέα  
 


Ὁ Ἐφηρμοσμένος Λόγος τῆς Ἐκθέσεως (ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΕΚΘΕΣΕΩΝ)




ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΝ

 

Παΐζης Χρήστος

 

Τι είναι έκθεση ;

Η λέξη «έκθεση» παράγεται από το ρήμα εκθέτω (εκ + θέτω) που σημαίνει εξωτερικεύω, βγάζω έξω κάτι.

Έκθεση λέγεται η εξωτερίκευση των σκέψεων και των συναισθημάτων μας. Αυτά δημιουργούνται από ένα γεγονός ή φαινόμενο, που μας προξενεί εξαιρετική εντύπωση και μας παρακινούν να τα εξωτερικεύσουμε, να τα ανακοινώσουμε.

Έκθεση με άλλες λέξεις είναι η έκφραση του εσωτερικού μας κόσμου.

Η έκθεση διακρίνεται σε γραπτή και προφορική.

Η προφορική είναι η ομιλία, ο προφορικός λόγος. Η γραπτή γίνεται με τον γραπτό λόγο και είναι δυσκολότερη από την προφορική. Και να γιατί:

Στην προφορική ομιλία, για να μας κατανοήσουν οι άλλοι, κινούμε τα χέρια, το κεφάλι, κλείνουμε τα μάτια, κάνουμε διάφορους μορφασμούς και υψώνουμε ή χαμηλώνουμε τον τόνο της φωνής μας. Όλα αυτά συντελούν στο να γίνει η ομιλία μας σαφής και αντιληπτή από τους άλλους.

Στην γραπτή, όμως, ομιλία, δεν έχουμε τα μέσα αυτά. Πως θα τα αντικαταστήσουμε; Είναι ανάγκη να βρούμε άλλα μέσα, που θα μας βοηθήσουν για να γίνει η γραπτή ομιλία μας, η έκθεσή μας ζωντανή και κατανοητή στην ανάγνωση.

Εδώ ό,τι γράφουμε, πρέπει να προσέχουμε να έχει σαφήνεια, χάρη και ομορφιά. Η επιλογή και τοποθέτηση των λέξεων και προτάσεων μέσα στην έκθεση πρέπει να είναι προσεγμένη, σε λογική σειρά και σε σωστή σύνταξη. Επίσης, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε όλα τα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιούν οι πεζογράφοι και οι ποιητές. Αυτά δεν είναι άλλα από τα γνωστά μας καλολογικά στοιχεία. Δηλαδή: τα κοσμητικά επίθετα, οι σύνθετες λέξεις, οι ωραίες εικόνες, οι παρομοιώσει, οι προσωποποιήσεις, οι μεταφορές, οι αντιθέσεις, οι υπερβολές και άλλα. Έτσι μόνο η έκθεσή μας θα αρέσει στον αναγνώστη και διαβάζοντάς την θα νομίζει ότι κουβεντιάζει μαζί μας.