Ἡ Ἑλλάς κατά τόν Μεσοπόλεμον (ΙΣΤΟΡ. ΓΕΝ. ΠΑΙΔ.)

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΔΑΦΝΗ
 

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Ελληνικός μεσοπόλεμος

Από τη Βικιπαίδεια

Ως ελληνικός μεσοπόλεμος σε αντιδιαστολή µε τον Eυρωπαϊκό ορίζεται ιστοριογραφικά η περίοδος µεταξύ του 1923 και του 1940, µεταξύ δηλαδή της Mικρασιατικής Καταστροφής και της εισόδου της Ελλάδας στον Β' Π.Π. H ήττα των ελληνικών δυνάµεων στη Μικρά Ασία σηµατοδοτεί τη λήξη µίας δεκαετίας συνεχών πολέµων, αλλά και τη συρρίκνωση της Mεγάλης Iδέας µετά από έναν αιώνα σχεδόν εδαφικών επεκτάσεων και μεταβολών εξαιτίας των αλλεπάλληλων ενσωµατώσεων πληθυσμών. Πρόκειται πιθανώς για την πλέον ταραγµένη, γεµάτη αντιφάσεις και περίοδο, αλλά αποτελεί κλειδί για τη βαθύτερη κατανόηση και διαµόρφωση της σύγχρονης νεοελληνικής κοινωνίας.

Εσωτερική πολιτική

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2014 / ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ (ΓΠ) – ΘΕΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

1. ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ:

Ο όρος ουμανιστής ή ανθρωπιστής χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά τον 14ο αιώνα και αναφερόταν σε όσους δίδασκαν τις λεγόμενες ελευθέριες τέχνες (γεωμετρία, γραμματική, ποίηση, ρητορική και ηθική φιλοσοφία). Ο ουμανισμός ενθάρρυνε το ενδιαφέρον των ανθρώπων για την τέχνη, για την κλασική αρχαιότητα και την ανθρώπινη φύση. Έδινε έμφαση στον λόγο και στην έρευνα και αμφισβητούσε την θεολογική παράδοση που εξύψωνε το θείο και υποβίβαζε καθετί γήινο ως αμαρτωλό και διεφθαρμένο. Οι καλλιτέχνες αναπαριστούσαν το θείο χρησιμοποιώντας ως μοντέλα καθημερινούς ανθρώπους. Πίστευαν στη σημασία της εκπαίδευσης και στην πεποίθηση ότι η τέχνη μπορούσε να κωδικοποιηθεί σε κανόνες που θα εξυπηρετούσαν τους σκοπούς της διδασκαλίας. Ανάμεσα στους σημαντικότερους ουμανιστές καλλιτέχνες ήταν οι Ραφαήλ, Λεονάρντο ντα Βίντσι, Ντονατέλο, Τιντορό και Τιτσιάνο. Στην ακαδημαϊκή διδασκαλία, ο Πουσέν ήταν ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της εποχής του.

Διαβάστε Περισσότερα

Παράγοντες κοινωνικῆς εὐημερίας

 Βασικός θεματικός ἄξων: Κοινωνία

(ΕΚΘΕΣΙΣ - ΕΚΦΡΑΣΙΣ)

τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

 

Λένε πολλοί ότι για να ευημερήση μία κοινωνία δεν χρειάζεται μόνον οικονομικούς παράγοντες αλλά ότι χρειάζεται κι άλλους, πολύ πιο σημαντικούς ίσως από τους υλικούς.

Διαβάστε Περισσότερα

Βασικός θεματικός ἄξων: Ἄνθρωπος (ΕΚΘΕΣΙΣ - ΕΚΦΡΑΣΙΣ)

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Ο όρος Άνθρωπος αναφέρεται ταξινομικά στο είδος Homo sapiens (Άνθρωπος ο Έμφρων στην Ελληνική Γλώσσα), και περιγράφει κυρίως το μόνο σωζόμενο υποείδος του Homo sapiens, τον Homo sapiens sapiens. Το δεύτερο υποείδος του Homo sapiens είναι ο Homo sapiens idaltu που έχει αφανιστεί. Ο Homo sapiens αποτελεί το μόνο επιζών μέλος του γένους Homo των Ανθρωποειδών, δηλαδή της υπεροικογένειας των μεγάλων πιθήκων. Περιστασιακά ο όρος χρησιμοποιείται και ως αναφορά σε κάθε είδος του γένους Homo. Ο ιδιαίτερα ανεπτυγμένος εγκέφαλος του ανθρώπου, ο οποίος του προσδίδει ανεπτυγμένη διανοητική ικανότητα, σε συνδυασμό με τη δίποδη όρθια στάση του, που του απελευθερώνει τα χέρια, καθιστούν τον άνθρωπο το μόνο είδος ικανό να κάνει εκτεταμένη χρήση εργαλείων συγκριτικά με τα άλλα ζώα. Έρευνες στο DNA του ανθρώπου υποστηρίζουν πως οι πρώτοι ανατομικά σύγχρονοι άνθρωποι έζησαν στην Αφρική 200.000 χρόνια πριν. Όπως και τα περισσότερα πρωτεύοντα, οι άνθρωποι είναι κοινωνικοί από την φύση τους. Παρόλα αυτά, είναι το μόνο είδος που έχει αξιοποιήσει συστήματα επικοινωνίας για αυτό-έκφραση, για ανταλλαγή ιδεών, και για την οργάνωση. Οι άνθρωποι δημιουργούν πολυσύνθετες κοινωνικές κατασκευές από οικογένειες μέχρι έθνη. Η κοινωνική αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων έχει καθιερώσει μία μεγάλη ποικιλία αξιών, κοινωνικών θεσμών, και διαδικασιών, οι οποίες σχηματίζουν τα θεμέλια μίας κοινωνίας. Οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται για την επιθυμία τους να κατανοήσουν και να επεξεργαστούν το περιβάλλον τους, αναζητώντας απαντήσεις σε διάφορα φαινόμενα μέσω της επιστήμης, της φιλοσοφίας, της μυθολογίας και της θρησκείας. Η φυσική περιέργεια έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη εξελιγμένων εργαλείων και δεξιοτήτων, τα οποία μεταδίδονται από γενιά σε γενιά μέσω του πολιτισμού. Χαρακτηριστικές διαφορές με τα άλλα ζώα είναι η ικανότητα των ανθρώπων να ανάβουν φωτιές, να μαγειρεύουν την τροφή τους, να ντύνονται και να κάνουν χρήση διαφόρων τεχνολογιών.

Διαβάστε Περισσότερα

Ν.Ε Γλῶσσα: Ἡ τελευταία ἐπανάληψη (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2014)

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Η τελευταία επανάληψις εις την Ν.Ε Γλώσσα / Έκθεσιν δέον να επισυγκεντρωθή εις τα εξής κατωτέρω:

1.    Αρχή να γίνη από το ενδεικτικό λεξιλόγιον της σελίδος 11. Όπως αναγράφεται κι εκεί δεν είναι αι λέξεις προς αποστήθισιν αλλά έναυσμα δια να βάλλη τον νούν εις εγρήγορσιν και προβληματισμόν. Σημασίαν αποδίδομε πλέον εις τας συνωνύμους λέξεις. Προσοχή εις έν λάθος που κάνουν πολλοί εις τας εξετάσεις. Ένα ουσιαστικό έχει συνώνυμο με ένα ουσιαστικό, ένα επίθετο με ένα επίθετο και ένα ρήμα με ένα ρήμα. Το ίδιο και στα αντώνυμα. Δεν θέτομε συνώνυμον φερ’ ειπείν ενός ουσιαστικού έν επίθετον ή ενός επιθέτου έν ουσιαστικόν. Ένα δε τέχνασμα είναι όσον αφορά τις σύνθετες λέξεις το εξής. Αν θέλωμεν συνώνυμον τότε αλλάζομεν το β’ συνθετικόν. Αν θέλωμεν αντώνυμον τότε αλλάζομε το α’ συνθετικόν. – π.χ εις την λέξιν «δια-λέγω» συνώνυμον ήθελεν είναι το «εκ-λέγω» ή το «επί-λέγω». Εις την λέξιν «αν-έρχομαι» όμως αντώνυμον θέτομε το «κατ-έρχομαι», εις την λέξιν «γλυκύ-φωνος» το «τραχύ-φωνος» κτλ. Βέβαια αυτά είναι τεχνάσματα που δεν ευρίσκουν εφαρμογές εις άπαντα. Αλλά καλόν είναι να υπάρχη εις τον νού μας.  Περισσότερο λεξιλόγιο εκτός αυτού της σελίδος 11 θα βρήτε και εις τας κατωτέρω αναρτήσεις

       

·        Ἐνδεικτικόν λεξιλόγιον διά τό μάθημα τῆς Ν.Ε Γλώσσης τῶν Πανελληνίων ἐξετάσεων (ΜΕΡΟΣ Α')

·        Ἐνδεικτικόν λεξιλόγιον διά τό μάθημα τῆς Ν.Ε Γλώσσης τῶν Πανελληνίων ἐξετάσεων (ΜΕΡΟΣ Β')

·        Ἐνδεικτικόν λεξιλόγιον διά τό μάθημα τῆς Ν.Ε Γλώσσης τῶν Πανελληνίων ἐξετάσεων (ΜΕΡΟΣ Γ')

2.    Διερχόμεθα εις την θεωρίαν. Στην σελ. 21 θα βρήτε την θεωρίαν του Δοκιμίου. Δέον να γνωρίζομε τα εξής:

·        Τα γενικά χαρακτηριστικά του δοκιμίου

·        Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αποδεικτικού δοκιμίου

·        Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του στοχαστικού δοκιμίου

·        Την διάκρισιν του δοκιμίου από άλλα επιστημονικά είδη

·        Την διάκρισιν του δοκιμίου από άλλα δημοσιογραφικά είδη

Περισσότερα θα βρήτε και στις αναρτήσεις:

·        Τα είδη του δοκιμίου, η οργάνωση του δοκιμίου, η πειθώ στο δοκίμιο

·        Ἀσκησις περί τῶν εἰδῶν τοῦ δοκιμίου

3.    Στην σελίδα 25 θα βρήτε τους τρόπους αναπτύξεως της παραγράφου. Πολλοί κάνουν το λάθος όταν τους θέτουν την άσκησιν να βρούν το είδος ανάπτυξης μιας παραγράφου με το να απαντούν συντόμως σε μια ή δύο περιόδους το πολύ, λέγοντας είναι παράγραφος… τάδε. Δεν αρκεί. Δέον να απαντάμε σε μια παράγραφο αποδεικνύοντας τα λεγόμενά μας. Π.χ είναι παράγραφος σύγκρισης αντίθεσης. Αι συγκρινόμεναι έννοιαι είναι…. Αι λέξεις, φράσεις που δηλώνουν την σύγκρισιν αντίθεσιν είναι…. Η δόμησις της αντιθέσεως είναι κάθετος ή οριζόντια κτλ κτλ.. Διαβάστε τα απαιτούμενα εις κάθε είδος.

Περισσότερα:

·        Ἄσκησις εἰς τόν τρόπον ἀναπτύξεως τῆς παραγράφου

4.    Προκειμένου για την θεωρία δέον να κατέχωμε και τα περί αξιολογήσεως του επιχειρήματος, ήτοι να ξέρωμε αν έν επιχείρημα και πότε είναι έγκυρον ή μη, αληθές ή μη και άρα ορθόν ή μη. Δια τούτο αρκετά είναι όσα λέγονται στην εξής ανάρτησιν:

·        Έκφρασις-Έκθεσις Γ’ Λυκείου (ΘΕΩΡΙΑ & ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ)

Εκεί στο μέρος της θεωρίας αναγράφονται ταύτα, και όσα είπαμε παραπάνω και για το δοκίμιο και παραγράφους.

5.    Για την περίληψιν διαβάστε το εξής:

·        Μεθοδολογία περίληψης κειμένου (ΔΟΚΙΜΙΟ-ΑΡΘΡΟ)

6.    Απομένει η έκθεση. Στην σελίδα 6 διαβάστε πολύ καλά πως επιχειρηματολογώ στην έκθεση. Αφού το διαβάσετε καλά ίνα μπείτε εις το πνεύμα διαβάσατε κατόπιν και τα εξής:

·        ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

·        Μεθοδολογία Εκθέσεων για τις Πανελλήνιες εξετάσεις

Μεταβήτε και στην σελίδα «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ» και δείτε τα θέματα του 2012, 2013 και των επαναληπτικών ακόμα εκεί όπου απαντούσα στα θέματα για να έχετε παραδείγματα και να μπήτε στο σκεπτικό.

Δείτε και τα απλά:

·        Περί προλόγου στην έκθεση

·        Περί κυρίου μέρους στην έκθεση

7.    Απομένει η φετινή θεματολογία. Το τι αναμένω το έχω γράψει στην ανάρτηση: SOS ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2014) - ΠΟΙΑ ΘΕΜΑΤOΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΗ

Διαβάστε ωστόσο όσα αναγράφονται ενθάδε παρακάτω στις σελίδες 1-6 και 16-21 πολύ καλά. Το πρώτο κείμενο είναι τόσο γενικό που αν και μιλά δια την αιτία που χάσαμε την ανθρωπιά μας – το πρόβλημα των μηχανών – αυτό δύναται να μπή σε όλα τα κοινωνικά προβλήματα ως αιτία. Με άλλα λόγια παρουσιάζει την βασική αιτία – ίσως και την μοναδική – για όλα τα προβλήματα. Στο β κείμενο επιμένω στην «κακή» τεχνολογία, και παραθέτω στο τέλος θετικά, αρνητικά αυτής και άλλα αξιομνημόνευτα. Ωστόσο μεταβήτε και στις κατωτέρω αναρτήσεις και επισημάνατε εσείς αυτά που νομίζετε:

·        Σχεδιαγράμματα βασικών θεμάτων Έκθεσης

·        ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ - ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

8.    Αφού τέλος ρίξετε μια ματιά και στα περί «πλαισίου αναφοράς» (Τό πλαίσιον ἀναφορᾶς τῆς ἐκθέσεως) (Τό ἐπικοινωνιακόν πλαίσιον τῆς ἐκθέσεως καί πάλι)

Διαβάστε πλέον ατομικές αναρτήσεις μέχρι όπου σας πάρει με κριτήρια αξιολόγησεις ή θεματικές ιδιαιτέρως… π.χ

·        ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ: Η ΒΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

·        Θεμέλιο τῆς δημοκρατίας εἶναι ὁ ἂνθρωπος - πρόσωπο

·        ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ: Μαζική Κουλτούρα - Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας

Σε αυτά και άλλα τόσα μην λησμονήσητε ως τελευταίο να δήτε απ’ τις σελίδες του FORUM τα περυσινά sos της εκθέσεως

·        ΕΚΘΕΣΗ / ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2013

·        ΠΙΘΑΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ 2013

και να επισκεφθήτε τις εκεί υποδεικνυόμενες αναρτήσεις

Καλή σας επιτυχία…

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

 

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ: Η ΒΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Η βία αναφέρεται στις πράξεις της επιθετικότητας και της κατάχρησης που προκαλεί ή σκοπεύει να προκαλέσει τον εγκληματικό τραυματισμό ή τη ζημιά στα πρόσωπα, και (σε μια μικρότερη έκταση) τα ζώα και την περιουσία.

Διαβάστε Περισσότερα

Τήν ἐποχή πού στήν Ἑλλάδα ἐβασίλευαν οἱ Κόδροι

(ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ, ΚΑΤΑ ΛΕΩΚΡΑΤΟΥΣ, 84-87)

τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Ο Λυκούργος ήταν Αθηναίος πολιτικός και ρήτορας (390 π.Χ.-324 π.Χ.)που συμπεριλαμβάνεται στον «Κανόνα των δέκα αττικών ρητόρων». Αντίθετα με τον Υπερείδη, που ήταν γνωστός για τον έκλυτο βίο του, ο Λυκούργος διήγε βίο ασκητικό και από εκει αντλούσε το δικαίωμα να εμφανίζεται συχνά ως διώκτης κάθε παρεκτροπής. Για πολλά χρόνια ο Λυκούργος ήταν ένα είδος ανελέητου τιμωρού μέσα στην πόλη των Αθηνών. Σώθηκε μέχρι σήμερα μόνο ένας λόγος του, ο Κατά Λεωκράτους, τον οποίο εκφώνησε ο ίδιος στο δικαστήριο, και ασήμαντα αποσπάσματα από μερικούς άλλους. 

Διαβάστε Περισσότερα