Περί ἀναλφαβητισμοῦ





ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΣ

Συνέπειες  για  το  άτομο•    Η  έλλειψη  παιδείας  και  πνευματικής  καλλιέργειας 
•    Το  άτομο  αδυνατεί  να  αναπτύξει  πνευματική, κοινωνική  δραστηριότητα
•    διαμόρφωση  ανεύθυνης  προσωπικότητας, την  κυριαρχία  των  ταπεινών  παθών, την  επικράτηση  συμφεροντολογικών  υπολογισμών, εγωισμών, μικροψυχίας, με  συνέπεια  την  έλλειψη  αγάπης  και  αλτρουισμού  προς  το  συνάνθρωπο  και  τελικά  το  σταμάτημα  κάθε  μορφής  ζωής.
•    Η  έλλειψη  προσόντων  και  εφοδίων  κάνει  το  άτομο  αντιπαραγωγικό.
•    Δεν  καλλιεργούνται  οι  αρετές  του, όπως  κριτική  ικανότητα, αντίληψη, μνήμη  και  το  άτομο  δεν  είναι  πάντα  αντικειμενικό.
•    Γίνεται  αντικείμενο  εκμετάλλευσης  και  έρμαιο  των  περιστάσεων.
•    Είναι  δέσμιος  των  προλήψεων  και  των δεισιδαιμονιών.
•    Ο  αναλφάβητος  έχει  περιορισμένη  αντίληψη  για  τον  κόσμο  που  τον  περιτριγυρίζει. Μπορεί  να  ξέρει  μόνο  όσα  ξέρει  κι  ακούει  και  στερείται  τη  δυνατότητα  να  αποκομίσει  πλήθος  γνώσεων.
•    Δεν  μπορεί  να  αξιοποιήσει  το  πνεύμα  του, γιατί  είναι  ακαλλιέργητο. Έτσι  είναι  αναγκασμένος  να  λύνει  τα  προβλήματά  του  μόνο  με  τη  βοήθεια  της  εμπειρίας  του, χωρίς  να  μπορεί  να  συμβουλευτεί  ένα  βιβλίο.
•    Αισθάνεται  μειονεκτικά  απέναντι  στους  άλλους  ανθρώπους, ειδικά  απέναντι  σ’ όσους  είναι  καλλιεργημένοι, και  δεν  έχει  το  θάρρος  να  δημιουργήσει  σχέσεις  μαζί  τους.
•    Ο  αναλφαβητισμός  τον  εμποδίζει  να  συμμετέχει  ενεργητικά  στην  πολιτική  ζωή  και  ακρωτηριάζει  τη  δυνατότητα για  άσκηση  κριτικής.


Τί σημαίνει να εἶναι κανείς φανατικός



     
 ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ


ΟΡΙΣΜΟΣ - ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΟΡΟΥ: η μονόπλευρη και μονότονη προσήλωση και εμμονή σε προσωπικές απόψεις, ιδέες και αντιλήψεις με ένταση, πάθος, εγωισμό και εμπάθεια. Ο εγκλωβισμός της σκέψης και του ανθρώπινου νου σε καθορισμένες έννοιες, ιδέες, απόψεις καθώς και η με πάθος μέχρι τη βία υπεράσπιση αυτών, χωρίς να έχει προηγηθεί συγκεκριμένος προβληματισμός, έρευνα και ενδοσκόπηση για την ορθότητα των υποστηριζόμενων απόψεων.

"Ο φανατισμός σήμαινε αρχικά ιερή μανία, την παρουσία ενός θεού μέσα στον άνθρωπο. Αργότερα όμως σήμαινε την τυφλή θρησκευτική πίστη. Επειδή όμως η πίστη αυτή ήταν εύκολο να γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης και επειδή φανερώνει έναν τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς κατέληξε να σημαίνει πίστη σε κάποια ιδέα χωρίς τη δυνατότητα κριτικού ελέγχου".



Ὁ πνευματικός ἄνθρωπος - κριτήριον ἀξιολογήσεως





Οι «άχρηστοι» διανοούμενοι


1      Πού πήγαν οι διανοούμενοι; Αναρωτήθηκαν αρθρογράφοι της εφημερίδας μας τις προηγούμενες ημέρες, εκφράζοντας μάλλον την γενικότερη ανησυχία για την απουσία ενός στοχαστικού λόγου κριτικής αλλά και για όσα συμβαίνουν στη χώρα  μας τον τελευταίο καιρό.  Η ερώτηση τους είναι βεβαίως ρητορική. Οι διανοούμενοι   υπάρχουν,   εκφράζονται,   γράφουν   άρθρα   σε   εφημερίδες,   σε περιοδικά, κάνουν διαλέξεις, παρεμβάσεις σε ημερίδες και συνέδρια, γράφουν και εκδίδουν βιβλία. Η ερώτηση που πρέπει να τεθεί λοιπόν είναι όχι πού  πήγαν οι διανοούμενοι αλλά γιατί  δεν   ακούγονται.   Δηλαδή   το   θέμα   είναι  γιατί  οι διανοούμενοι έχουν πάψει πια να έχουν οργανική θέση και οργανικό ρόλο στην κοινωνία μας, να είναι δημόσιοι διανοούμενοι. Και λέγοντας οργανικό ρόλο δεν εννοώ να κινητοποιούν τις μάζες ή να προκαλούν κοινωνικές κινήσεις, αλλά να μπορούν να καθορίζουν, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, τους όρους και  τα θέματα του δημόσιου διαλόγου.


Ἀθλητισμός και ἀθλητικόν ἱδεῶδες






ΓΕΝΙΚΑ-ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ:Η χώρα μας έχει να προβάλει μια μεγάλη και πλούσια πολιτιστική κληρονομιά με βαθιές ιστορικές, πολιτιστικές και αθλητικές ρίζες. Είναι χορηγός του Ολυμπιακού πνεύματος, που αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα πολυτιμότερα αποστάγματα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας. Αθλητισμός για τους αρχαίους Έλληνες δε σήμαινε μόνο άσκηση των σωμάτων, αλλά δράση ανιδιοτελή για την κατάκτηση του άθλου, μέσω του οποίου επιβραβεύεται ένας νικηφόρος συναγωνισμός. Από τη λέξη «άθλος» προέρχεται και η λέξη αθλητισμός, που αντιστοιχεί στην αρχαιοελληνική «αγώνες».


ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ -ΚΡΙΤΗΡΙΟ







 
ΚΕΙΜΕΝΟ
Έκθεση της Unicef για την ασφάλεια ανηλίκων στο Διαδίκτυο


      Στη νέα γενιά που βιώνει ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής της μέσα από το Ιντερνετ και αποτελεί τη σημερινή εμπροσθοφυλακή της τεχνολογικής αλλαγής, εναποτίθενται από τους περισσότερους οι ελπίδες για μελλοντικές καινοτόμες στρατηγικές αντιμετώπισης των κινδύνων που αντιμετωπίζουν τα παιδιά online.


     Οι ανήλικοι, για τους οποίους σήμερα ο γονιός, ο δάσκαλος, το κράτος και πολλοί άλλοι ανησυχούν «τι να κάνουν τόσες ώρες στον υπολογιστή» και «τι κακό μπορεί να πάθουν εκεί μέσα», είναι τελικά αυτοί που φαίνεται να κατανοούν περισσότερο τους κινδύνους που διατρέχουν.


ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ - ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΣ










Μολονότι η νέα μορφή βίαιης συμπεριφοράς δεν εμφανίστηκε ταυτόχρονα στα ευρωπαϊκά κράτη, παρατηρήθηκε ότι η εκδήλωση του χουλιγκανισμού παρουσιάζει κάποια κοινά χαρακτηριστικά.

Σε γενικές γραμμές αυτό που χαρακτηρίζει τον χουλιγκανισμό στην σύγχρονη του μορφή είναι η ποιοτική μεταβολή των επεισοδίων και η χωρική μετατόπιση της βίαιης συμπεριφοράς των φιλάθλων.

Παρόλο που οι επιθέσεις εναντίων των διαιτητών και των ποδοσφαιριστών, κατά την διάρκεια των ποδοσφαιρικών συναντήσεων, δεν έπαψαν ποτέ να αποτελούν μια μορφή βίας, το κύριο χαρακτηριστικό των επεισοδίων εντοπίζεται στην αποσυσχέτισή τους από την εξέλιξη του ποδοσφαιρικού αγώνα.


ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ






             
               ΚΕΙΜΕΝΟ              

ΣΗΜΑΣΙΑ -ΑΞΙΑ ΓΛΩΣΣΑΣ
ΓΛΩΣΣΙΚΗ    ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ

-Η γλώσσα είναι μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του ανθρώπινου πολιτισμού, αφού χάρη σ’ αυτή ο άνθρωπος ανέπτυξε τον λόγο που αποτελεί τη βάση του πολιτισμού.
-Τα όρια του κόσμου μου είναι τα όρια της γλώσσας μου, κατά τον Wittgenstein. Αυτό σημαίνει, γνωρίζω τον κόσμο όσο μου επιτρέπουν οι γλωσσι­κές μου ικανότητες* επικοινωνώ με τον κόσμο και τα πράγματα στον βαθμό που έχω τις γλωσσικές προϋποθέσεις. Οι δυνατότητες της διάνοιας του αν­θρώπου εξαρτώνται από το επίπεδο της γλώσσας που είναι σε θέση να μετα­χειρίζεται. Γιατί ο άνθρωπος του οποίου οι γλωσσικές δυνατότητες είναι πε­ριορισμένες δεν μπορεί ούτε να εκφράσει αυτό που σκέπτεται ούτε να σκεφθεί ολοκληρωμένα. Αναγκαστικά, βρίσκεται εγκλωβισμένος μέσα σε ένα στενό και ασφυκτικό γλωσσικό πλαίσιο που δεν του δίνει τη δυνατότητα να σκεφθεί ολόπλευρα και σε βάθος. Η απαιτητική, ποιοτική και αποτελε­σματική επικοινωνία είναι ζήτημα που σχετίζεται με τη γλωσσική υποδομή του καθενός. Η γλωσσική καλλιέργεια υπηρετεί και στηρίζει άμεσα και απο­τελεσματικά την ανάπτυξη της σκέψης και των πνευματικών δεξιοτήτων του ανθρώπου, ενώ «η σκέψη η απογυμνωμένη σε γνώση γίνεται ουδέτερη και χρησιμοποιείται ως απλό προσόν στις ειδικές αγορές εργασίας αυξάνοντας την εμπορική αξία της προσωπικότητας»[1]



ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ -ΚΡΙΤΗΡΙΟ







ερανισμένον

ΚΕΙΜΕΝΟ
ΑΠΟ ΤΟΝ «ΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ   
        
         Πώς ακούγεται στα νέα ελληνικά, πώς αποδίδεται, πνευματικά και πολιτικά, η κρίσιμη λέξη «κόσμιος»; Παραθέτω περικοπή από τη Διατριβή Α΄ του Επίκτητου: "Αν αληθεύουν όσα λένε οι φιλόσοφοι για τη συγγένεια ανάμεσα στο θεό και τους ανθρώπους, τι άλλο μένει στους ανθρώπους εκτός από αυτό που έλεγε ό Σωκράτης, δηλαδή, σ' όποιον ρωτάει από πού είσαι, ποτέ μη λες ότι είσαι Αθηναίος ή Κορίνθιος, αλλά πολίτης του κόσμου; Όποιος έχει κατανοήσει τη διαχείριση του κόσμου και έχει μάθει ότι « το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο και πλατύτερο απ' όλα είναι το σύστημα που αποτελείται από τους ανθρώπους και το θεό' κι από κείνον έχουν πέσει οι σπόροι της ύπαρξής όχι στο δικό μου πατέρα μόνο ούτε στον παππού μου, άλλα σε όλα όσα γεννιούνται και όσα φυτρώνουν στη γη, και πρώτα, βέβαια, στα έλλογα, επειδή μόνο αυτά, από τη φύση τους, έχουν επικοινωνία με το θεό, καθώς βρίσκονται σε στενή σχέση μαζί του μέσω της λογικής ικανότητάς τους", γιατί να μην πει τον εαυτό του πολίτη του κόσμου;"
        Τα ίδια πάνω-κάτω χρόνια που ο Επίκτητος, διακονώντας μια πολύτιμη πνευματική κληρονομιά που ωστόσο σπανίως σαρκωνόταν σε πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, δίδασκε τους ανθρώπους να φέρονται ως « κόσμιοι », ως κοσμοπολίτες ( βαρύτατα αδικημένη ή λέξη ετούτη από τον σύγχρονό μας «κοσμοπολιτισμό » της χλιδής και της έπαρσης, δεν διασώζει σχεδόν τίποτε από το διεθνιστικό ήθος που την ίδρυσε), ο Παύλος, στον Άρειο Πάγο, δανειζόταν ακριβώς αξίες της ελληνικής σκέψης για να πείσει τους στωικούς και επικούρειους ακροατές του. Ο Θεός «εποίησε εξ ενός αίματος πάν έθνος ανθρώπων» βεβαίωνε, κι αν δεν τον εμπόδιζε το εν τω βάθει ιουδαϊκό του φρόνημα ή οι θεολογικές του επιλογές, ίσως και να ενίσχυε το κήρυγμα του με τους στίχους ενός Σύρου, του Μελέαγρου του Γαδαρηνού, και να έλεγε λοιπόν ότι «Μία πατρίδα μοιραζόμαστε, τον κόσμο./ Το Χάος όλους μας εγέννησε». 


Οικονομική κρίση και καταναλωτισμός (ΓΡΑΠΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ)




της

Βαλεντίνας Σαλτέ
-φιλολόγου



 



ΓΡΑΠΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Άγνωστο: Το τέλος του «ελληνικού ονείρου»


ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΡΑΠΤΟΥ

Μέρος Α: Αδίδακτο κείμενο                                                         (μονάδες 20)
Να διαβάσετε το πιο κάτω κείμενο και να απαντήσετε στις ερωτήσεις που ακολουθούν:



ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ Α ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ: Έκφραση – Έκθεση (ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ)






της
Βαλεντίνας Σαλτέ





ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ Α ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ
ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ: Έκφραση – Έκθεση
Καθηγήτρια: Βαλεντίνα Σαλτέ     
Κείμενο:



ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥΣ





της
Γερακίνη Αλεξάνδρας




ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ

Τα σημεία στίξης παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην απόδοση του νοήματος, βοηθούν στην κατανόηση του κειμένου και συμβάλλουν καθοριστικά στην ποιότητα της επικοινωνίας. Δεν χρησιμοποιούνται αυθαίρετα αλλά υπακούν σε ορισμένους κανόνες.
Τα σημεία στίξης διακρίνονται  ως προς τη λειτουργία τους σε συντακτικά και σχολιαστικά.
Τα συντακτικά χρησιμοποιούνται για να χωρίσουν τον γραπτό λόγο σε μέρη, συντακτικές ενότητες.
Τα σχολιαστικά χρησιμοποιούνται για να αποδώσουν στο γραπτό λόγο  τις επιτονικές διακυμάνσεις της φωνής του ομιλητή.



Έκθεση Β' Λυκείου - Σχολικό Βιβλίο " Ελεύθερος Χρόνος "


Ιωάννη Κανακούδη

Φιλολόγου

 


                                                    
 Περίληψη

    Το κείμενο αναφέρεται στον ελεύθερο χρόνο των ανθρώπων στη σύγχρονη εποχή. Ο συγγραφέας αρχικά υποστηρίζει πως με ορόσημο την ανακάλυψη των προϊστορικών εργαλείων  η τεχνολογία διαρκώς εξελισσόταν και αναβάθμιζε το επίπεδο ζωής των ανθρώπων, γεγονός που δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες για τις επόμενες γενιές. Όμως η κυριαρχία της μηχανής οδήγησε στην απομάκρυνση από τη φύση, την αστικοποίηση και στην αύξηση της ανεργίας. Στις υπανάπτυκτες χώρες οι άνεργοι έχουν δύο επιλογές ή να αλλάξουν επάγγελμα ή να πεθάνουν από ασιτία. Από την άλλη οι αναπτυγμένες οικονομικά χώρες  αντιμέτωπες με την έξαρση της ανεργίας επινοούν μέτρα, όπως η πρόωρη συνταξιοδότηση, η μείωση των ωρών εργασιακής απασχόλησης ή και η πληρωμένη αργία, ώστε να αποφύγουν τις κοινωνικές αναταραχές. Σ' αυτήν την περίπτωση, η υποχρεωτική αύξηση του ελεύθερου χρόνου αποτελεί μείζον πρόβλημα, για το οποίο ο ψυχίατρος Δρ. Mendel προτείνει ως λύση την προετοιμασία της νεολαίας για αποδοτική  και πολύμορφη αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου της. Παράλληλα, ο Δρ. Mendel  ζητά από τους ενήλικες,   συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου, να ξαναγίνουν παιδιά υιοθετώντας μια ανάλαφρη  οπτική ζωής και αναπτύσσοντας  τη δημιουργικότητα τους , πράγμα όμως ιδιαίτερα δύσκολο, αφού έχουν αλλοτριωθεί και έχουν εθιστεί σε νόθες μορφές ψυχαγωγίας. Κλείνοντας ο συγγραφέας αναρωτιέται πως γίνεται η εξασφάλιση ελεύθερου χρόνου που ήταν κάποτε πανανθρώπινο αίτημα, να έχει γίνει σήμερα αιτία προβληματισμού λόγω της αδυναμίας εκμετάλλευσης  του.
                                             
 
 
 


Βιβλίο ή λάπτοτ;




Η απόλαυση της ανάγνωσης και τα σύγχρονα διλήμματα



Σαν να λέμε, Κιθαρίστας ή ντράμερ; Η απάντηση στο στημένο δίλημμα θα ήταν «βιβλίο» εφ' όσον προτι­μούμε το χταπόδι στα κάρβουνα και όχι στο φουρνάκι των μικροκυμάτων. Τα παίρνω με τη σειρά: ο μηχα­νολόγος που συντόνισε το έργο ώστε η Κοζάνη να αποκτήσει τον θαυμαστό ιντερνετικό οικισμό της και να γίνει η πρώτη ελληνική ψηφιακή πόλη, βιάστηκε ωστόσο στην ακροτελεύτια -και πιασάρικην, ομολογουμένως- ερώτηση του δημοσιογράφου «Ένα laptop ή ένα βιβλίο σε κάθε μαθητή;», ν’ απαντήσει ανενδοιάστως: «Οπωσδήποτε ένα laptop. Ας ξεκολλήσουμε λίγο από τις παραδοσιακές μας αγκυλώσεις. Θα προτιμούσα να στέλνω τον επτάχρονο γιο μου στο σχολείο με ένα laptop υπό μάλης, παρά με ένα ογκώδες σακί­διο επ’ ώμου » (ΤΑ ΝΕΑ, «20 ερωτήσεις», 3 Ιουλ. 2010»).


ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ






της
Πηνελόπης Τζιώκα &
Γιάννη Κιορίδη
Σχολικοί Σύμβουλοι Φιλολόγων Σερρών






Α. ΚΕΙΜΕΝΟ:

«Σήμερα ο άνθρωπος των βιομηχανικών κοινωνιών ζει τον εαυτό του και τους άλλους όπως ζει τα πράγματα, τα
αντικείμενα, απλώς με τις αισθήσεις και με το νου, αλλά σύγχρονα χωρίς καμιά καρποφόρα σχέση προς τον εαυτό του και το περιβάλλον, γιατί έχει αλλοτριώσει τον εαυτό του. Δεν τον αισθάνεται σαν κέντρο και δημιουργό της τεχνικής του κατασκευής, του κατασκευάσματός του, παρά σαν υπηρέτη του. Όσο πιο πελώριες είναι οι δυνάμεις που έχει αποδεσμεύσει ο άνθρωπος, τόσο και πιο αδύνατο αισθάνεται τον εαυτό του σήμερα μέσα στις βιομηχανικές κοινωνίες. Κατέχεται από την ίδια την δημιουργία του, τη στιγμή που χάνει τον εαυτό του. 



Το τελικό -ν-. Γραφή και προφορά



Μπαλατσός Παναγιώτης

Πρώην Διευθυντής Λυκείου


 

Σύμφωνα με την επίσημη Νεοελληνική Γραμματική, σελίδα 38, § 47, το τελικό -ν- άλλοτε φυλάγεται και άλλοτε χάνεται σε μερικές λέξεις. Οι λέξεις αυτές είναι:
• Το άρθρο : τον, την
• Το αριθμητικό : έναν
• Η αντωνυμία : αυτήν, την
• Τα αρνητικά επιρρήματα : δεν, μην



Κείμενα διά περίληψιν Β' & Γ' Λυκείου


του
Άρη Γιαβρή




ΚΕΙΜΕΝΑ-ΓΙΑ-ΠΕΡΙΛΗΨΗ-Β-Γ-ΛΥΚΕΙΟΥ






Βιογραφικά εἴδη - Ἔκθεση Β' Λυκείου



Έκθεση Λυκείου
 Βιογραφικά είδη




Σύνολο  διηγήσεων  και  μαρτυριών  που  αναφέρονται  σε  ένα  πρόσωπο    επιστήμονα, ερευνητή, καλλιτέχνη, πολιτικό, στρατιωτικό - που με τη δράση του,  άλλοτε  θετική  κι  άλλοτε αρνητική,  προκάλεσε  το  ενδιαφέρον  συγχρόνων  ή  μεταγενεστέρων.  Το  σύνολο  των  πληροφοριών  που  παρουσιάζονται  είναι  αποτέλεσμα του στόχου του βιογράφου ανάλογα με το αν θέλει να εγκωμιάσει, να  ψέξει, να διδάξει κ.λπ. ακολουθεί και άλλη  οπτική  γωνία προσέγγισης των  πληροφοριών. Ποικιλία υπάρχει και ως προς τη γλώσσα και πάλι ανάλογα με το  είδος.  Για  παράδειγμα  η  γλώσσα  της  μυθιστορηματικής  βιογραφίας  είναι  λογοτεχνική, του ημερολογίου απλό και καθημερινό συνήθως, της συστατικής  επιστολής λιτό και αυστηρό.




Θεωρία της Νεοελληνικής Γλώσσας της Β' Γυμνασίου (ΜΕΡΟΣ Γ') (ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ)






Βασίλης Πρασσάς, 
Νεοελληνική Γλώσσα Β΄ Γυμνασίου





γ) Ο υπερθετικός βαθμός του επιθέτου λαμβάνει δύο μορφές:
i. Σχετικός υπερθετικός βαθμός (ή σχετικό υπερθετικό): είναι η μορφή που λαμβάνει το επίθετο όταν θέλει να φανερώσει πως ένα ουσιαστικό (ή οποιαδήποτε άλλη λέξη) έχει κάποιο γνώρισμα στον πιο μεγάλο βαθμό από όλα τα όμοιά του. Ο υπερθετικός βαθμός σχηματίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που σχηματίζεται ο συγκριτικός βαθμός με την προσθήκη του οριστικού άρθρου μπροστά του (Ο Γιάννης είναι ο ταχύτερος ή ο πιο ταχύς αθλητής μέσα στην ομάδα), 



Θεωρία της Νεοελληνικής Γλώσσας της Β' Γυμνασίου (ΜΕΡΟΣ Β')




 Βασίλης Πρασσάς, 
Νεοελληνική Γλώσσα Β΄ Γυμνασίου



γ) Αντικείμενο σε πτώση γενική και γενική προσωπική
Πρέπει να ξεχωρίζουμε το αντικείμενο σε γενική από τη γενική προσωπική. Το αντικείμενο σε γενική αποτελεί αναγκαίο συμπλήρωμα του ρήματος που προβλέπεται από τη σημασία του και απαντάται στις συγκεκριμένες κατηγορίες ρημάτων (βλ. αντίστοιχο πίνακα παραπάνω, αρ. 4). Αντίθετα, η γενική προσωπική είναι γενική ονόματος προσώπου ή συνήθως προσωπικής αντωνυμίας και φανερώνει το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται η έννοια του ρήματος και το οποίο δέχεται την ωφέλεια ή τη βλάβη από αυτό που δηλώνει το ρήμα, γι’ αυτό και ονομάζεται γενική προσωπική χαριστική ή αντιχαριστική αντίστοιχα. Συναντάται κυρίως σε απρόσωπα ρήματα ή εκφράσεις (φαίνεται, χρειάζεται, πρέπει, είναι εύκολο, είναι δίκαιο), π.χ. «Μου φαίνεται πως αρρώστησες», αλλά και σε μεταβατικά (πονώ, φιλώ, γεμίζω, ταΐζω κ.λπ.), π.χ. «Να μου φιλήσεις τη μητέρα σου», κ.λπ..