Οὐσιαστικά Γ' Κλίσεως τῆς Λατινικῆς (ΜΕΡΟΣ Α')


ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν





Προς εκμάθησιν ταύτης της κλίσεως επιζητείται άκρα προσοχή και ακριβής παρατήρησις της εν τη γενική ενική τροπής των ονομάτων…



Οὐσιαστικά Β' Κλίσεως τῆς Λατινικῆς





ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν




Δεύτερη κλίση (Declinatio secunda)

Η δεύτερη κλίση περιέχει ονόματα και των τριών γενών: αρσενικά και θηλυκά που λήγουν σε -us ή σε -er (γενική -i) και ουδέτερα που λήγουν σε -um (γενική -i). Ο χαρακτήρας του θέματος είναι -ο-.




Οὐσιαστικά Α' Κλίσεως τῆς Λατινικῆς




υπό

Αναστασίου Παλατίδη

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
 
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ




Η πρώτη κλίση περιέχει ονόματα αρσενικά και θηλυκά. Στην ονομαστική του ενικού έχουν κατάληξη -ă (γεν. -ae). Ο χαρακτήρας του αρχικού θέματος είναι -a-. Τα πρωτόκλιτα ουσιαστικά κλίνονται όπως το παρακάτω  παράδειγμα:



Οἱ ἀρχικοί χρόνοι τῶν ῥημάτων στά Λατινικά τῆς Γ’ Λυκείου




ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


Τα παρεπόμενα του ρήματος της λατινικής γλώσσας είναι διάθεση, φωνή, συζυγία, έγκλιση, χρόνος, αριθμός, πρόσωπο, όπως και στην Ελληνική. 




Τα Απρόσωπα Ρήματα της Λατινικής (Verba impersonalia)




της
Μαρίας Αργυροπούλου

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Απρόσωπα ρήματα, που είναι δηλαδή εύχρηστα μόνο στο γ΄ ενικό πρόσωπο, οριστικής και υποτακτικής, και στο απαρέμφατο όλων των χρόνων είναι:


ΤΑ 15 ΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ Γ' ΣΥΖΥΓΙΑΣ ΤΗΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΣΕ -io




του
Γεωργίου Πλακίδα

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Δεκαπέντε ρήματα της γ΄ συζυγίας λήγουν σε – io, όπως τα ρήματα της δ΄ συζυγίας. Επισημαίνουμε με έντονη γραφή τα 11 από αυτά, τα οποία συναντάμε (είτε απλά, είτε σύνθετα) στο σχολικό βιβλίο.



Ἡ θεωρία τῶν Ὑποθετικῶν Λόγων τῆς Λατινικῆς






τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ




Αι υποθετικαί προτάσεις εις την Λατινικήν εισάγονται δια των υποθετικών συνδέσμων si, sin, si non, nisi (=εάν, εάν δε, εί μη), μετά των αποδόσεων δε αυτών αποτελούν τους υποθετικούς λόγους, οι οποίοι εκφέρονται κατά τα ακόλουθα τρία σχήματα ή είδη.



ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ






ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ
 (ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΜΙΑΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΠΟΥ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ)



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν





§        Μπορεί να ζητηθεί να αλλάξουμε το ρήμα εξάρτησης μιας δευτερεύουσας πρόταση που εκφέρεται με Υποτακτική από αρκτικό σε ιστορικό χρόνο ή αντίστροφα