Αὔξησις καὶ ἀναδιπλασιασμὸς εἰς τήν ἀρχαίαν ἑλληνικήν





ΑΧΙΛΛΕΩΣ Α. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ


 
Αὔξησις καὶ ἀναδιπλασιασμὸς

1. Αὔξησις

§ 185. Οἱ παραγόμενοι χρόνοι τῶν ῥημάτων εἰς τὴν ὁριστικὴν ἔχουν αὔξησιν εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ θέματος, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἕκαστος ἐξ αὐτῶν σχηματίζεται. ῾Η αὔξησις δηλοῖ τὸ παρελθόν, εἶναι δὲ δύο εἰδῶν, συλλαβικὴ καὶ χρονική .



Πρώτη Kλίσις Oὐσιαστικῶν Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς




ΑΧΙΛΛΕΩΣ Α. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ 


 
1. Ἀσυναίρετα


§ 46. Κατὰ τὴν πρώτην κλίσιν κλίνονται ὀνόματα ἀρσενικὰ καὶ θηλυκὰ μόνον· ἀρσενικά, τὰ ὁποῖα λήγουν εἰς -ας-ης , καὶ θηλυκὰ εἰς - α-η.



Τά δευτερόκλιτα ἐπίθετα τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς (ΘΕΩΡΙΑ / ΑΣΚΗΣΕΙΣ)







της
Κολιοπούλου Ιωάννας





  • ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΚΛΙΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

1.    Τα επίθετα της β΄ κλίσης ανάλογα με τις καταλήξεις και τα γένη διακρίνονται σε:

α) τριγενή και τρικατάληκτα με καταλήξεις –ος, -η (ή –α), -ον: ἀγαθός, ἀγαθή, ἀγαθὸν – γενναῖος, γενναία, γενναῖον

β) τριγενή και δικατάληκτα με καταλήξεις –ος (αρσενικό και θηλυκό), -ον (ουδέτερο): ὁ, ἡ ἔνδοξος, τὸ ἔνδοξον.

γ) συνηρημένα τριγενή και τρικατάληκτα: χρυσοῦς, χρυσῆ, χρυσοῦν και συνηρημένα τριγενή και δικατάληκτα: ὁ, ἡ εὔνους, τὸ εὔνουν και δ) αττικόκλιτα επίθετα: ὁ, ἡ ἵλεως, τὸ ἵλεων.


2.    Το αρσενικό και το ουδέτερο γένος των δευτερόκλιτων επιθέτων κλίνονται όπως τα ουσιαστικά της β΄ κλίσης στο αντίστοιχο γένος.


3.    H κλίση του θηλυκού γένους των δευτερόκλιτων τρικατάληκτων επιθέτων είναι ίδια με αυτή των ουσιαστικών της α΄ κλίσης.


4.    Το θηλυκό των δευτερόκλιτων επιθέτων τρικατάληκτων επιθέτων στην ονομαστική, γενική και κλητική πληθυντικού τονίζεται στην σύμφωνα με το αρσενικό.



Αἱ Διαφοραί τῆς Ὁμηρικῆς Γραμματικῆς


ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν




Α΄. ΦΘΟΓΓΙΚΑΙ

α΄) Φωνηέντων.
1. Ἰωνικὸν η ἀντὶ α : ἀγορή, κλισίη, νηός, νηῦς.
2. ει ἀντὶ ε : ἐτελείετο, Ἑρμείας, πνείω.
3. ου ἀντὶ ο : οὐλόμενος, Οὔλυμπος, κούρη, κουλεός.
4. υ ἀντὶ ο : ἄγυρις (ἀγορά).
5. Ἀσυναίρετα φωνήεντα εἰς τὴν ρίζαν καὶ εἰς τὰς καταλήξεις: ἄεθλος, χρυσέῳ, δοκέει, φιλέουσα .
6. Συναίρεσις τοῦ ε+ο εἰς ευ : ἑμέο - ἐμεῦ, ῥύσκεο - ῥύσκευ .
7. Παρεμβολὴ τοῦ ο πρὸ τῶν συνῃρημένων καταλήξεων τῶν εἰς - άω ρημάτων : άντιόωσαν, εἰσορόωντες, ἀσχαλόωσι.



Τά ἀνώμαλα οὐσιαστικά τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς




ΑΝΩΜΑΛΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ


Επιμελεία της
Μπογατσάς Αλεξάνδρας



Τα ουσιαστικά της αρχαίας ελληνικής που δεν κλίνονται ομαλά διακρίνονται σε:
1.                            Ετερόκλιτα.
2.                            Μεταπλαστά.
3.                            Ανώμαλα κατά το γένος.
4.                            Ιδιόκλιτα.
5.                            Άκλιτα.
6.                            Ελλειπτικά.



Τά ἀριθμητικά ἐπίθετα τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς






ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν




Τα αριθμητικά επίθετα που δηλώνουν ορισμένο πλήθος όντων λέγονται απόλυτα. Από τα απόλυτα αριθμητικά κλίνονται μόνο τα τέσσερα πρώτα εἷς, δύο, τρεῖς, τέτταρες και όσα εκφέρονται σε πληθυντικό αριθμό, από το διακόσιοι, -αι, -α και πέρα. Τα ενδιάμεσα από το πέντε μέχρι και το ἑκατόν είναι άκλιτα.



Ἀσκήσεις Γραμματικῆς καί Συντακτικοῦ Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν Κατεύθυνσης Β' Λυκείου



επιμελεία των:
Αγγελικής Καραγιάννη
Ελένης Μαυρίδου
Χριστίνας Πετρά
Φιλίππου Παπαχαραλαμπίδη



Ασκήσεις Γραμματικής και Συντακτικού Αρχαίων Κατεύθυνσης Β΄ Λυκείου by ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



Η ΔΟΤΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ







Η ΔΟΤΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Η δοτική πτώση, θεωρητικά νεκρή, αφού δεν υφίσταται στις επίσημες πτώσεις στην κοινή νεοελληνική, είναι πανταχού παρούσα παρόλα αυτά, αφού πλήθος εκφράσεων που περιέχουν τη δοτική πτώση επιβιώνουν ως τις μέρες μας κυρίως στον επίσημο λόγο. Ακολουθούν οι πιο γνωστές από αυτές.



ΠΑΘΗ ΦΩΝΗΕΝΤΩΝ, ΔΙΦΘΟΓΓΩΝ, ΣΥΜΦΩΝΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ


ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ


ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ: ΜΙΧ. Χ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ  ΟΕΔΒ



Ακολουθούν τα σημαντικότερα πάθη φωνηέντων, διφθόγγων, συμφώνων της αρχαίας ελληνικής:

ΦΘΟΓΓΙΚΑ ΠΑΘΗ
Οι λέξεις δε μένουν πάντοτε αμετάβλητες, όπως σχηματίστηκαν εξαρχής. Συχνά αλλάζουν μορφή, γιατί οι φθόγγοι τους χάνονται ή συγχωνεύονται ή με οποιονδήποτε τρόπο μεταβάλλονται (πβ. τα νεοελλ.: ημέρα - μέρα, από αυτού - απ' αυτού· λέγω - λέω·  το έφερα - το 'φερα· φωνάξετε - φωνάξτε – φωνάχτε κτλ.).
Οι διάφορες αποβολές, συγχωνεύσεις και κάθε είδους μεταβολές των φθόγγων λέγονται φθογγικά πάθη.



Ἀσκήσεις Γραμματικῆς Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν ON LINE (Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ) (ΜΕΡΟΣ Α')

12 ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ


*** 5 ασκήσεις που αφορούν στην Υποτακτική, Ευκτική και Προστακτική των βαρύτονων ρημάτων ενεργητικής και μέσης φωνής, 7 ασκήσεις για την Παρατακτική και Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων

*επιλέξτε και πατείστε τον γαλάζιο σύνδεσμο της ασκήσεως που επιθυμείτε


1.Υποτακτική - Ευκτική - Προστακτική βαρύτονων ρημάτων Ε.Φ. και Μ.Φ.
Υποτακτική - Ευκτική - Προστακτική βαρύτονων ρημάτων Ε.Φ. και Μ.Φ. 1

2.Υποτακτική - Ευκτική - Προστακτική βαρύτονων ρημάτων Ε.Φ. και Μ.Φ. 2
Υποτακτική - Ευκτική - Προστακτική βαρύτονων ρημάτων Ε.Φ. και Μ.Φ. 2


3.Υποτακτική - Ευκτική - Προστακτική βαρύτονων ρημάτων Ε.Φ. και Μ.Φ. 3
Υποτακτική - Ευκτική - Προστακτική βαρύτονων ρημάτων Ε.Φ. και Μ.Φ. 3


4.Υποτακτική - Ευκτική - Προστακτική βαρύτονων ρημάτων Ε.Φ. και Μ.Φ. 4
Υποτακτική - Ευκτική - Προστακτική βαρύτονων ρημάτων Ε.Φ. και Μ.Φ. 4


5.Υποτακτική - Ευκτική - Προστακτική βαρύτονων ρημάτων Ε.Φ. και Μ.Φ. 5
Υποτακτική - Ευκτική - Προστακτική βαρύτονων ρημάτων Ε.Φ. και Μ.Φ. 5


6.Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων
Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 1


7.Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 2
Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 2


8.Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 3
Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 3


9.Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 4
Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 4


10.Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 5
Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 5


11.Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 6
Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 6


12.Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 7
Παρατακτική - Υποτακτική σύνδεση των προτάσεων 7













Ἄσκησις Γραμματικῆς Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν (Γ' Γυμνασίου)




 Nα βρεθούν:

1.    παρεισαγαγεῖν: να γραφεί ο αντίστοιχος τύπος στον αόριστο


2.    ἕξομεν: β' ενικό προστακτικής ενεστώτα ενεργητικής φωνής




ΑΡΧΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΡΗΜΑΤΩΝ Α’ ΛΥΚΕΙΟΥ



του
ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΥΛΙΔΗ
ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ





Τα ἀνώμαλα ἐπίθετα τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς






της
Λαμπρινής Αναγνώστου 




Τα συνηθέστερα ανώμαλα επίθετα είναι τα εξής:
ὁ πολύς, ἡ πολλή, τὸ πολὺ

ὁ μέγας, ἡ μεγάλη, τὸ μέγα

ὁ πρᾶος, ἡ πραεῖα, τὸ πρᾶον.




Η κλίσις των ρημάτων α) ἐπίσταμαι, δύναμαι, μέμνημαι και β) κεῖμαι, κάθημαι





της
Αλεξάνδρας Μπογατσά
 
 


 

1.     Ρήμα: ἐπίσταμαι (= γνωρίζω καλά), (θ. ἐπι-στη-, ἐπι-στᾰ-)



Ρήματα σε -μι: Συμφωνόληκτα






της
Αλεξάνδρας Μπογατσά

  
    Τα συμφωνόληκτα ρήματα σε -μι (β΄ συζυγία, λ.χ. ρ. δείκνυμι, μείγνυμι, ὄμνυμι) διαφέρουν από τα βαρύτονα ρήματα σε –ω της α΄ συζυγίας (λ.χ. ρ. λύω) μόνο στον σχηματισμό του ενεστώτα και του παρατατικού της ενεργητικής και μέσης φωνής.



ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ: πλέω, πνέω, ῥέω, δέομαι





της
Αλεξάνδρας Μπογατσά 






Τα ρήματα σε –έω με μονοσύλλαβο θέμα όπως τα πλέω, πνέω, ῥέω και δέομαι συναιρούνται μόνο όπου μετά το χαρακτήρα -ε- ακολουθεί άλλο -ε- ή -ει-:



Ο μέλλοντας των υπερδισύλλαβων σε -ίζω ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής






της
Αλεξάνδρας Μπογατσά





Ο ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΥΠΕΡΔΙΣΥΛΛΑΒΩΝ
ΡΗΜΑΤΩΝ ΣΕ -ίζω