Ρήματα σε -μι: Φωνηεντόληκτα






της
Αλεξάνδρας Μπογατσά



Ρήματα σε -μι: Φωνηεντόληκτα



Η κλίση των μετοχών της Αρχαίας Ελληνικής





της
Ιωάννας Κολιοπούλου




Ι. ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ

α) Οι μετοχές όλων των χρόνων της μέσης φωνής κλίνονται κατά τα δευτερόκλιτα τρικατάληκτα επίθετα:
λυόμενος, λυομένου, κτλ
λυομένη, λυομένης, κτλ
λυόμενον, λυομένου, κτλ
τιμώμενος, τιμωμένου, κτλ
τιμωμένη, τιμωμένης, κτλ
τιμώμενον, τιμωμένου, κτλ
τιθέμενος, τιθεμένου, κτλ
τιθεμένη, τιθεμένης, κτλ
τιθέμενον,τιθεμένου, κτλ



Η κλίση των αντωνυμιών της Αρχαίας Ελληνικής





της
Αλεξάνδρας Μπογατσά



Αντωνυμίες ονομάζονται οι κλιτές λέξεις που χρησιμοποιούνται στο λόγο αντί των ονομάτων (ουσιαστικών ή επιθέτων).
Τα είδη των αντωνυμιών είναι:
  1. προσωπικές,
  2. δεικτικές,
  3. οριστική ή επαναληπτική,
  4. κτητικές
  5. αυτοπαθητικές,
  6. αλληλοπαθητική,
  7. ερωτηματικές,
  8. αόριστες,
  9. αναφορικές.



Τα συνηρημένα ρήματα της αρχαίας ελληνικής





της
Αλεξάνδρας Μπογατσά


Ορισμός:
Συνηρημένα ονομάζονται τα φωνηεντόληκτα ρήματα της πρώτης συζυγίας των οποίων ο χαρακτήρας -α, -ε, -ο, στον ενεστώτα και στον παρατατικό συναιρείται με το επόμενο φωνήεν ή δίφθογγο της φαινομενικής κατάληξης. π.χ. τιμά-ω → τιμῶ. Τα ρήματα αυτά ονομάζονται και περισπώμενα, διότι περισπώνται στο αʹ ενικό πρόσωπο της οριστικής του ενεστώτα. π.χ. δρῶ, γελῶ, πεινῶ.



Ασκήσεις στα Τριτόκλιτα Επίθετα της Αρχαίας Ελληνικής




της Ιωάννας Κολιοπούλου


ΑΣΚΗΣΗ 1

Να συμπληρώσετε τα κενά με τον σωστό τύπο του επιθέτου που βρίσκεται στην παρένθεση:

α) Καὶ οὐ ....................(κακοήθης) ἀλλ’ ....................(εὐήθης) διὰ τὸ μήπω τεθεωρηκέναι πολλὰς πονηρίας, καὶ εὔπιστοι διὰ τὸ μήπω πολλὰ ἐξηπατῆσθαι, καὶ εὐέλπιδές εἰσι.
β) Εἰ γὰρ οἱ μὲν .................(βραδύς) οἱ δὲ .................(ταχύς), οὐδὲν διὰ τοῦτο δεῖ τοὺς μὲν πλεῖον τοὺς δ’ ἔλαττον ἔχειν, ἀλλ’ ἐν τοῖς γυμνικοῖς ἀγῶσιν ἡ τούτων διαφορὰ λαμβάνει τὴν τιμήν.
γ) Λίαν ...........................(βαθύς) τὰς φάλαγγας ποιούμεναι αἱ πόλεις κύκλωσιν τοῖς πολεμίοις παρέχοιεν.
δ) Τῆς δὲ τοιαύτης ἡδονῆς ....................(ταχύς) ἡ μεταβολή. καὶ ἐρωτικοὶ δ’ οἱ νέοι·
ε) Καὶ γὰρ ὁρᾶν στυγνὸς ἦν καὶ τῇ φωνῇ ..............(τραχύς), ἐκόλαζέ τε ἰσχυρῶς, καὶ ὀργῇ ἐνίοτε, ὡς καὶ αὐτῷ μεταμέλειν ἔσθ’ ὅτε.
στ) Οὐ γὰρ ἀλλοτρίοις ὑμῖν χρωμένοις παραδείγμασιν, ἀλλ’ οἰκείοις, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ............................(εὐδαίμων) ἔξεστι γενέσθαι.
ζ) Καὶ τοὺς ....................(σώφρων), ὅτι οὐκ ἄδικοι καὶ τοὺς .................(ἀπράγμων) διὰ τὸ αὐτό.



ΣΥΜΦΩΝΟΛΗΚΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΤΗΣ Γ΄ ΚΛΙΣΗΣ





της
Ιωάννας Κολιοπούλου



ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΤΡΙΤΟΚΛΙΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

Τα τριτόκλιτα επίθετα διαιρούνται κατά το χαρακτήρα τους, όπως και τα ουσιαστικά, σε φωνηεντόληκτα και συμφωνόληκτα.

Σε όλα τα τριτόκλιτα τρικατάληκτα επίθετα το θηλυκό γένος:
  • Λήγει σε –α βραχύχρονο: π.χ. ὁ βαθύς, ἡ βαθεῖα,
    ὁ πᾶς, ἡ πᾶσα,
    ὁ ἐκών, ἡ ἐκοῦσα,
    ὁ μέλας, ἡ μέλαινα
  • Στη γενική του πληθυντικού τονίζεται πάντοτε στη λήγουσα: π.χ. τῶν βαθειῶν, τῶν πασῶν, τῶν ἑκουσῶν, τῶν μελαινῶν 



ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΤΗΣ Γ΄ ΚΛΙΣΗΣ




της
Ιωάννας Κολιοπούλου



ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΤΡΙΤΟΚΛΙΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

Τα τριτόκλιτα επίθετα διαιρούνται κατά το χαρακτήρα τους, όπως και τα ουσιαστικά, σε φωνηεντόληκτα και συμφωνόληκτα.

Σε όλα τα τριτόκλιτα τρικατάληκτα επίθετα το θηλυκό γένος:
  • Λήγει σε –α βραχύχρονο: π.χ. ὁ βαθύς, ἡ βαθεῖα,
    ὁ πᾶς, ἡ πᾶσα,
    ὁ ἐκών, ἡ ἐκοῦσα,
    ὁ μέλας, ἡ μέλαινα
  • Στη γενική του πληθυντικού τονίζεται πάντοτε στη λήγουσα: π.χ. τῶν βαθειῶν, τῶν πασῶν, τῶν ἑκουσῶν, τῶν μελαινῶν 



Ο μέλλοντας και ο αόριστος των ενρινόληκτων και υγρόληκτων ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής



της
Αλεξάνδρας Μπογατσά




Ο ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΕΝΡΙΝΟΛΗΚΤΩΝ ΚΑΙ ΥΓΡΟΛΗΚΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ


Ορισμός
Ενρινόληκτα ονομάζονται τα ρήματα που έχουν χαρακτήρα -μ-, -ν- και υγρόληκτα εκείνα που έχουν χαρακτήρα λ, ρ
π.χ.: γέμ-ω, μέν-ω, βούλ-ομαι δέρ-ω κ. ά.



Παραθετικά επιθέτων και επιρρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής

>


επιμέλεια της
Κολιοπούλου Ιωάννας



ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ


Τα επίθετα σχηματίζουν τους λεγόμενους βαθμούς των επιθέτων.



Ο παρακείμενος και υπερσυντέλικος μέσης φωνής των αφωνόληκτων και ενρινόληκτων ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής




επιμελεία της
Αλεξάνδρας  Μπογατσά





Α. Μέσος Παρακείμενος και Υπερσυντέλικος
των αφωνόληκτων ρημάτων

Τα αφωνόληκτα ρήματα σχηματίζουν τον παρακείμενο και υπερσυντέλικο της μέσης φωνής όπως τα φωνηεντόληκτα με τις καταλήξεις -μαι, -σαι, -ται κ.λπ. και –μην, -σο, -το κ.λπ. αντιστοίχως. Κατά τον σχηματισμό των τύπων αυτών όμως συμβαίνουν τα κανονικά πάθη του χαρακτήρα μπροστά από τις προσωπικές καταλήξεις.



Η ΚΛΙΣΙΣ ΤΩΝ ΑΟΡΙΣΤΩΝ Β΄: ἔβην, ἔγνων, ἔδραν, ἔφυν, ἐρρύην




 του
ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ





Ορισμένα βαρύτονα ρήματα της α΄ συζυγίας (ρήματα σε -ω) σχηματίζουν τον αόριστο β΄ κατά τα ρήματα σε -μι και κλίνονται όπως ο αόριστος ἔστην.



Ο παθητικός Αόριστος Α’ & Β’ της Αρχαίας Ελληνικής





του
ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ




Α. ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ Α΄

Ο παθητικός αόριστος α΄σχηματίζεται από:



Ρήματα - Η κλίση των ρημάτων εἶμι, φημί, οἶδα




του
ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ




Α. Ρήμα εἶμι (θ. ισχυρό εἰ-, θ. αδύνατο ἰ-) (= θα πάω)



Τρίτη κλίσις ουσιαστικών αρχαίων ελληνικών




του
ΑΧΙΛΛΕΩΣ Α. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ



Εἰσαγωγικαὶ παρατηρήσεις
§ 61. ῾Η τρίτη κλίσις περιλαμβάνει ὀνόματα καὶ τῶν τριῶν γενῶν (ὅπως καὶ ἡ δευτέρα κλίσις).
Τὰ τριτόκλιτα ὀνόματα λήγουν εἰς τὴν ἑνικὴν ὀνομαστικὴν εἰς ἕν τῶν φωνηέντων α, ι, υ, ω ἢ εἰς ἕν ῶν ληκτικῶν συμφώνων (ν, ρ, ς, ξ, ψ) , εἰς δὲ τὴν ἑνικὴν γενικὴν εἰς -ος (καὶ σπανιώτερον εἰς -ως-ους ).
§ 62 . Τὰ τριτόκλιτα ὀνόματα λέγονται περιττοσύλλαβα , διότι κανονικῶς εἰς τὰς ἄλλας πτώσεις ἔχουν μίαν συλλαβὴν περισσοτέρα τῆς ἑνικῆς ὀνομαστικῆς (καὶ κλητικῆς). 



Στοιχεία γραμματικής & συντακτικού της αρχαίας ελληνικής γλώσσης




ΧΡΗΣΙΜΟΝ ΔΙΑ ΠΑΣΑΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΙΝ

του
Γ. Κωδωνάκη



ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ & ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ



Διδακτική γραμματική του πεζού αττικού λόγου



Του
Δημητρίου Παπαγεωργίου




ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΕΖΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ


Λεξικό ρημάτων Αρχαίας Ελληνικής

Λεξικό ρημάτων Αρχαίας Ελληνικής_Παπαβρανούσης-Σφυρόερας



Λεξικό ρημάτων Αρχαίας Ελληνικής_Παπαβρανούσης-Σφυρόερας


ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ


 
ΑΧΙΛΛΕΩΣ Α. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ




Γ Ρ Α Μ Μ ΑΤ Ι Κ Η ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2012/ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (ΘΕΩΡ.Κ.) – ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ / ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ (ΜΕΡΟΣ Β’)



επιμελεία του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-κλασσικού φιλολόγου-
  


ΠΟΙΑ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΑΣ
ΣΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ