Ένα παιδί με ΔΕΠ/ΔΕΠΥ έχει απαραίτητα και μαθησιακές δυσκολίες;



της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου





Η ΔΕΠΥ είναι ένα αμφισβητούμενο, ακομη, σύνδρομο στο οποίο, ωστόσο, εμπλέκονται διαταραχές στις πιο κάτω περιοχές, σύμφωνα με την βιβλιογραφία:

1. στην αυτορρύθμιση
2. στον ρυθμό
3. στην οπτική και ακουστική αντίληψη
4. στην μνήμη
5. στην αντιληπτική αφύπνιση και εγρήγορση
6. στην αυτοσυγκράτηση

Ερευνητές που μελέτησαν την συννοσηρότητα της ΔΕΠ/ΔΕΠΥ και των Μαθησιακών δυσκολιών διαπίστωσαν πως τα εκτελεστικά συστήματα του εγκεφάλου στους μετωπιαίους λοβούς των παιδιών και των δύο ομάδων παρουσίαζαν ελλείμματα.


ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ - Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ (Ασκήσεις Γραμματικής)


Αλέξανδρος Μητσέλος – Κατερίνα Μπουκόρου



  • Α΄ και Β΄ Κλίση Ουσιαστικών
  • Το ρήμα εἰμί
  • Βαρύτονα ρήματα (λύω)
  • Αύξηση – Αναδιπλασιασμός
  • Σχηματισμός χρόνων βαρύτονων ρημάτων
  • Συνηρημένα ρήματα σε άω - ῶ, - έω - ῶ, όω - ῶ
  • Δεύτεροι χρόνοι ρημάτων
  • Σχηματισμός Αφωνόληκτων Ρημάτων
  • Σχηματισμός Ενρινόληκτων - Υγρόληκτων Ρημάτων
  • Παραθετικά επιθέτων κι επιρρημάτων
  • Αντωνυμίες
  • Γ΄ Κλίση
  • Γ΄ Κλίση
  • Β΄ Συζυγία, Συμφωνόληκτα σε - μι
  • Το ρήμα δίδωμι
  • Φωνηεντόληκτα ἵστημι, ἵημι, τίθημι
  • Δευτερόκλιτα επίθετα
  • Τριτόκλιτα επίθετα
  • Ανώμαλα επίθετα
  • Αριθμητικά
  • Κλίση μετοχών
  • Αόριστοι Β΄ Βαρύτονων Ρημάτων κατά τα - μι
  • Εἶμι, Φημί, Οἶδα
  • Ανώμαλα Ουσιαστικά
  • Συνηρημένα Ουσιαστικά Α΄ και Β΄ κλίσης
  • Αττικόκλιτα Ουσιαστικά
  • Τονισμός σύνθετων ρημάτων
  • Μέλλοντες
  • Αρχικοί Χρόνοι Βασικών Ρημάτων
  • Γραμματική Πανελλαδικών Εξετάσεων (Ημερήσια Λύκεια)
  • Ασκήσεις γραμματικής των πανελλαδικών εξετάσεων Β΄ Λυκείου
  • Ασκήσεις Επανάληψης
  • Ενεστώτας - παρατατικός ενεργητικής ή μέσης φωνής των ρημάτων α΄ και β΄ συζυγίας
  • Χρονικές Αντικαταστάσεις Βαρύτονων Ρημάτων
  • Εγκλιτικές Αντικαταστάσεις Βαρύτονων Ρημάτων
  • Χρονικές κι Εγκλιτικές Αντικαταστάσεις 



74 Παράλληλα Κείμενα της Έκφρασης – Έκθεσης Γ´ Λυκείου




Κατανόηση ενός κειμένου δεν είναι απλώς η απόκτηση των γνώσεων (σκέψεων, ιδεών κτλ.) που περιέχονται σ' αυτό και η δυνατότητα να τις αποδώσουμε, όπως τις έχουμε διαβάσει - η ενέργεια αυτή μένει στο τι λέει το κείμενο. Κατανόηση σημαίνει ανακάλυψη του βαθύτερου νοήματος μιας γνώσης, τι θέλει να πει, επανατοποθέτησή της ως προβλήματος και απόδοσή της με δικά μας λόγια.
 


ΠΕΡΙ ΕΚΘΕΣΕΩΣ (Είδη - αρετές - σχέδιο - βασικές αρχές - ανάπτυξη)




Είδη εκθέσεων
 
Οι εκθέσεις, ανάλογα με το περιεχόμενο τους μπορεί να είναι

1. Περιγραφικές.

Σ’ αυτές περιγράφουμε:

  • Τοπία ή τόπους που κατοικούμε ή επισκεφτήκαμε.
  • Υλικά δημιουργήματα του ανθρώπου (κατοικίες, εργοστάσια, έργα).
  • Φυσικά φαινόμενα. -Μεταβολές στη φύση. -Εποχές
  • Φυτά. -Ζώα. -Σχέσεις και επιδράσεις στη ζωή μας.-
  • Πράξεις και εκδηλώσεις των ανθρώπων. -
  • Πολιτιστικές δραστηριότητες.
  • Γεγονότα της καθημερινής ζωής..
  • Περιγραφή προσώπων, χαρακτήρων.
 


Επανάληψις στα "Πολιτικά" του Αριστοτέλους μετά Σχολίων



ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ  
ΣΤΟ  ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ    ΚΕΙΜΕΝΟ  
ΤΩΝ  ΑΡΧΑΙΩΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ   ΤΗΣ  Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ  //   ΣΧΟΛΙΑ


της Ζωής Παπαϊωάννου
 
 


ΕΝΟΤΗΤΑ 11η

Κοινότητα ονομάζεται μια ομάδα ανθρώπων που συνυπάρχουν , συνεργάζονται σε ενέργειες ή διαδικασίες , έχοντας ένα κοινό συμφέρον , επιδιώκοντας έναν κοινό σκοπό ( π.χ. αυτοί που πολεμούν επιδιώκουν τη νίκη ή τη κατάκτηση μιας πόλης ή τον πλούτο , κλπ. ) . Η «πόλις» ( = πόλη – κράτος ) , η πολιτική κοινότητα , δηλαδή η πολιτειακά οργανωμένη κοινότητα , ορίζεται ως η τελειότερη μορφή κοινωνικής συνύπαρξης που στοχεύει σε ένα υπέρτατο αγαθό ( = ευδαιμονία των πολιτών ). Ο Αριστοτέλης θεωρεί ότι όλες οι επιμέρους κοινότητες είναι μόρια της πολιτικής κοινότητας και υποδεέστερες από αυτήν. Η πόλη – κράτος στοχεύει στο ανώτερο από όλα τα αγαθά , την ευδαιμονία των πολιτών .


ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΕΥΡΥΠΙΔΗ (Β΄ Επεισόδιο, 4η Σκηνή)




ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (από μετάφραση)
Α΄: Κείμενο: Ευριπίδη Ελένη, Β΄ Επεισόδιο, 4η Σκηνή (στ.979, 987-1021)



ΘΕΟΝΟΗ: Η τύχη σου όμως κρέμεται από μένα 979

…………………………………………………....................................

ΕΛΕΝΗ: Ικέτισσα, ω! παρθένα, σου προσπέφτω
και σε παρακαλώ απ’ της δυστυχίας
τη θέση αυτή, για μένα και για κείνον,
να μην τον χάσω, τώρα που τον βρήκα. 990
Στον αδελφό σου μην το μαρτυρήσεις
πως ήρθε ο άντρας μου. έλα, γλίτωσέ τον,
σε ικετεύω, την παλιά σου ευσέβεια
για χάρη του αδελφού σου μην προδώσεις
κερδίζοντάς του την ευγνωμοσύνη 995
με ταπεινές κι άδικες πράξεις. Πάντα
μισεί ο θεός τη βία και προστάζει
ν’ αποκτούν όλοι δίκαια τ’ αγαθά τους. 


Δημοσθένης, Ἐπιστολαί, Β’ 3-4 (ΚΡΙΤΗΡΙΟΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΣ)




ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
(Δημοσθένης, Ἐπιστολαί, Β’ 3-4)

Εἰκότως δ’ ἂν ὑμῖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μέλοι τῆς ἐμῆς σωτηρίας οὐ μόνον κατὰ τοῦθ’, ὅτι οὐδὲν ὑμᾶς ἀδικῶνδεινὰ πέπονθα, ἀλλὰ καὶ τῆς παρὰ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις ἕνεκ’ εὐδοξίας. Μὴ γάρ, εἰ μηδεὶς ὑμᾶς ἀναμιμνῄσκειτοὺς χρόνους μηδὲ τοὺς καιροὺς ἐν οἷς τὰ μέγιστ’ ἐγὼ χρήσιμος ἦν τῇ πόλει, τοὺς ἄλλους Ἕλληνας ἀγνοεῖννομίζετε, μηδ’ ἐπιλελῆσθαι τῶν ἐμοὶ πεπραγμένων ὑπὲρ ὑμῶν, ἃ ἐγὼ δυοῖν ἕνεκα νῦν ὀκνῶ γράφειν καθ’ἕκαστον, ἑνὸς μέν, τὸν φθόνον δεδιώς, πρὸς ὃν οὐδέν ἐστιν προὔργου τἀληθῆ λέγειν, ἑτέρου δέ, ὅτι πολλὰκαὶ ἀνάξι’ ἐκείνων διὰ τὴν τῶν ἄλλων Ἑλλήνων κακίαν νῦν πράττειν ἀναγκαζόμεθα. Ἐν κεφαλαίῳ δὲ τοιαῦτ’ἐστὶν ἐφ’ οἷς ἐξηταζόμην ὑπὲρ ὑμῶν ἐγώ, ὥσθ’ ὑμᾶς μὲν ἐπ’ αὐτοῖς ὑπὸ πάντων ζηλοῦσθαι, ἐμοὶ δ’ ἐλπίδατῶν μεγίστων δωρεῶν προσδοκᾶσθαι παρ’ ὑμῶν.