ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ

ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΣΙΑΜΑΝΤΑ

Η οριοθέτηση της συμπεριφοράς σε μια τάξη τάξη ίσως είναι ένα από τα πιο δύσκολα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί, μέσα στις πολυπληθείς και ανομοιογενείς μαθητικούς πληθυσμούς όπου διδάσκουν.

Διαβάστε Περισσότερα

Γράφοντας τις Πρώτες μου Προτάσεις (Α' & Β' Δημοτικού)

του Νικολάου Γεωρ. Κατσούλη
- Φιλολόγου, Παιδαγωγού

Ο Πιαζέ υποστήριξε την ιδέα ότι η νοημοσύνη αναπτύσσεται σε μια σειρά από στάδια τα οποία σχετίζονται με την ηλικία και είναι προοδευτικά, επειδή το ένα στάδιο πρέπει να ολοκληρωθεί προτού επέλθει το επόμενο. Για κάθε στάδιο ανάπτυξης το παιδί σχηματίζει μια άποψη για την πραγματικότητα στη συγκεκριμένη ηλικιακή περίοδο στην οποία βρίσκεται. Στο επόμενο στάδιο το παιδί πρέπει να διατηρήσει το προηγούμενο επίπεδο των ψυχικών ικανοτήτων, για να ανοικοδομήσει έννοιες. Ο Πιαζέ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πνευματική ανάπτυξη είναι μια ανοδική επεκτεινόμενη σπείρα, στην οποία τα παιδιά πρέπει συνεχώς να τροποποιούν τις ιδέες που είχαν σχηματίσει στο προηγούμενο στάδιο και να τις αντικαθιστούν με νέες υψηλότερες έννοιες που απαιτούνται στο επόμενο επίπεδο. 

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ιδανικός έρωτας του Κίρκεγκωρ

Ο ιδανικός έρωτας του Κίρκεγκωρ στο έργο του Είτε-Είτε, σε διάλογο με τον Πλάτωνα

Δρ. Παραγιουδάκη Γεωργία

Η «θεία μανία» για την οποία κάνει λόγο ο Πλάτων στο Φαίδρο, η «γιγνόμενη ἀπό θεῶν»,[1]είναι η θεϊκή τρέλα, που μόνο η ευσυγκίνητη ψυχή μπορεί να βιώσει, η οποία συγκλονίζεται ενώπιον αυτής της ανέκφραστης πλησμονής.[2] Ως εκ τούτου, συχνά θεωρείται παράφρων ο φιλόσοφος που βυθίζεται στην εκστατική «θεωρία»,[3] που έχει συναίσθημα «ἐκ τῆς φρίκης μεταβολή τε καὶ ἱδρώς καὶ θερμότης ἀήθης».[4] Ο « ἵμερος» τον καταλαμβάνει, τον μεταρσιώνει και τον αναβιβάζει σε σφαίρες όπου αντικρίζει το ποθητό.[5]

Διαβάστε Περισσότερα

Το σύνδρομο « Έχω χρήματα αγοράζω ασφάλεια»

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

Είναι κοινώς αποδεκτό πώς το χρήμα τουλάχιστον σου εξασφαλίζει την ψευδαίσθηση του οτι μπορείς να ελέγχεις ακόμη και το απροσδόκητο, την ίδια την αβεβαιότητα. Όμως, η ανασφάλεια έχει εσωτερική ρίζα όχι εξωτερική. Και αυτή η εσωτερική ανασφάλεια γεννά αισθήματα κατωτερότητας που το χρήμα ντύνει με μια ελεεινή ψευδόανωτερότητα. Στην ουσία, τα συσσωρευμένα αισθήματα κατωτερότητας καταλήγουν να οδηγήσουν τον άνθρωπο να κάνει αντισταθμιστική κίνηση προς αισθήματα ψευδόανωτερότητας. Ο ψευδοανώτερος άνθρωπος έχει διαπαιδαγωγηθεί με τέτοιον τρόπο ώστε να μην μπορεί να είναι ανεξάρτητος. Κρινει τους άλλους με ευκολία ενώ ότι δεν είναι ο ίδιος είναι αδύνατον να είναι άλλος. Έτσι εκμεταλλεύεται και χειρίζεται τους γύρω του για να αναπληρώσουν τις αδυναμίες του. Μονιμως, αναζητεί τη δύναμη που θα τον καθιστά ικανό να ελέγχει και να κυριαρχεί.

Διαβάστε Περισσότερα

Διδώ: Μια καταραμένη βασίλισσα

της Χριστίνας Σμαραγδάκη
- φιλολόγου

Η ιστορία της βασιλοπούλας Διδώς, που κατάφερε μόνη της να κατακτήσει τα πάντα και να τα χάσει εν ριπή οφθαλμού εξαιτίας ενός άνδρα, αν και άκρως συνταρακτική, παραμένει για πολλούς άγνωστη.

Πρόκειται για την κόρη του βασιλιά της Τύρου η οποία κληρονόμησε από τον πατέρα της το θρόνο για να τον μοιραστεί με το σύζυγο της Σιχαίο, ιερέα του Ηρακλή. Ωστόσο, από την αρχή ακόμα στέκεται άτυχη στο γάμο της, καθώς ο αδερφός της Πυγμαλίων προχωρεί στη δολοφονία του Σιχαίου ώστε να ανέβει ο ίδιος στο θρόνο και να κρατήσει μονάχος τα γκέμια της εξουσίας. Η βασιλοπούλα Διδώ τότε, μη έχοντας πολλές επιλογές, αλλά με αποσκευές την εξαίρετη ευφυΐα της και τους θησαυρούς του νεκρού άνδρα της, φτάνει στις ακτές της Λιβύης συνοδευόμενη από κάποιους πιστούς της Τύριους και μερικούς δούλους. Στο μέρος όπου προσάραξε το πλοίο της αποφασίζει, και πετυχαίνει να χτίσει ξανά την πόλη της, αναγεννώμενη από τις στάχτες της, δείχνοντας για άλλη μια φορά την ευστροφία της. Όταν ο βασιλιάς της Λιβύης, Ιάρβας, απάντησε στο αίτημα για δημιουργία νέας δικής της πόλης σε μια ακτή της περιοχής, πως μπορεί να χτίσει μεν την πόλη που επιθυμεί, με απαράβατο όρο, όμως, η πόλη αυτή να μην ξεπερνά σε έκταση το τομάρι ενός βοδιού, εκείνη κατάφερε να χτίσει όντως μια πόλη τέτοιας έκτασης. Σκεπτόμενη έξυπνα και συγχρόνως πονηρά, η Διδώ έκοψε ένα τομάρι βοδιού σε λεπτές λωρίδες, τις ένωσε και εκτείνοντας τες έφτιαξε τα σύνορα μιας περιοχής τέτοιας, που αρκούσε για να χτιστεί ολόκληρη η Καρχηδόνα και η ακρόπολη της, Βύρσα, η οποία πήρε την ονομασία της από το βύρσο, το τομάρι του βοδιού. Ο Ιάρβας, όπως κι όλοι οι άλλοι, δε μπόρεσε παρά να θαυμάσει τη γυναίκα αυτή με την τόση σπιρτάδα και τη ζήτησε σε γάμο. Η Διδώ, έχοντας επιλέξει να παραμείνει για πάντα πιστή στη μνήμη του νεκρού συντρόφου της Σιχαίου, απορρίπτει την πρόταση αυτή, όπως και δεκάδες άλλες προτάσεις που έγιναν από βασιλείς γειτονικών κι όχι μόνο περιοχών, όπως μας αναφέρει χαρακτηριστικά κι ο Βιργίλιος στο τέταρτο βιβλίο της Αινειάδας. Κατά μία εκδοχή, η βασιλοπούλα προτίμησε να βάλει τέλος στη ζωή της προκειμένου να μην αναγκαστεί να παντρευτεί το βασιλιά Ιάρβα, προδίδοντας έτσι τη μνήμη του νεκρού άνδρας της.

Διαβάστε Περισσότερα

Η πλατωνική προσέγγιση της ποίησης: Πολιτεία ΙΙ, ΙΙΙ και Χ.

 

της Ιωάννας Φάφκα

- φιλολόγου

ΠΟΛΙΤΕΙΑ Η’ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΥ

Στην Πολιτεία ή Περί Δικαίου ο πλατωνικός Σωκράτης και οι συνομιλητές του επιχειρούν να απαντήσουν στο ερώτημα «περὶ τοῦ ὅντινα τρόπον χρὴ ζεῖν» (352d) προσεγγίζοντας την έννοια της δικαιοσύνης. Κατά τη διάρκεια του διαλόγου και με την θεωρητική οικοδόμηση από μέρους τους μιας νέας πολιτείας εκ του μηδενός, αναφέρονται σε μια πληθώρα θεμάτων, στο επίκεντρο των οποίων βρίσκεται μεταξύ άλλων και η εκπαίδευση, η οποία με τη σειρά της φέρνει στην επιφάνεια την θέση της ποιητικής τέχνης στα πλαίσιά της. Τα βιβλία στα οποία οι συνομιλητές πραγματεύονται άμεσα το θέμα της ποίησης είναι το δεύτερο, το τρίτο και το δέκατο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι αναφορές σε ποιητές περιορίζονται μόνο σε αυτά. Στην ανάλυση, που ακολουθεί, γίνεται μια προσέγγιση του εν λόγω ζητήματος στα συγκεκριμένα βιβλία, προκειμένου να εξαχθούν συμπεράσματα, τα οποία θα μας επιτρέψουν να διαμορφώσουμε μια εναργέστερη εικόνα για τις πλατωνικές αντιλήψεις σχετικά με το θέμα αυτό.

Διαβάστε Περισσότερα

ΨΗΦΙΔΕΣ ΑΠ'ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΛΥΡΙΚΟΥ ΒΙΟΥ ΤΟΥ Α. ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ

της Αγγελικής Μουστάκου
- φιλολόγου

Ιδιαίτερη είναι η φύση του Άγγελου Σικελιανού. Καθαρά ποιητική-συνεπώς πνέει πέρα από τα καλούπια του συνηθισμένου και του αναμενόμενου. Με αγωνίες ασίγαστες και πύρινη αγάπη για την δική του ιδεατή Ελλάδα αποτύπωσε στους πρωτοποριακούς στίχους των ποημάτων του το λαμπερό όραμά του.

Από τον Άγγελο είναι για μένα αρκετοί μερικοί διάσπαρτοι στίχοι που συγκρατώ μελετώντας τον ,για να μου φωτίζουν την διάθεση. Κάθε φορά κάνω στάσεις σε διαφορετικά σημεία των ποιητικών του στοχασμών του -και προϊόντος του χρόνου όλο και σε πιο απρόσμενα σημεία που άλλοτε ίσως και να μην κέντριζαν την προσοχή μου.

Διαβάστε Περισσότερα