4.000 Προσλήψεις Πραγματικών Ανέργων στην Υγεία;

ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΛΗ
μέλους της Ενώσεως Συντακτών Διαδικτύου

ΤΟΝ προηγούμενο Δεκέμβρη προκηρύχθηκε από τον ΟΑΕΔ ένα πρόγραμμα για διορισμό 4.000 ανέργων όλων των μορφωτικών επιπέδων σε διάφορους τομείς της υγείας

Το πρόγραμμα είχε ως στόχο – όπως και όλα τα αντίστοιχα του ΟΑΕΔ βεβαίως βεβαίως – ΠΡΟΣΕΞΑΤΕ ΤΟΝ ΒΑΡΥΓΔΟΥΠΟ ΣΤΟΧΟ - την άμεση αντιμετώπιση της μακροχρόνιας ανεργίας πληθυσμιακών ομάδων που πλήττονται εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της μακράς ύφεσης που υφίσταται η ελληνική οικονομία, βάσει των στοιχείων της εγγεγραμμένης ανεργίας του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού.

Διαβάστε Περισσότερα

Ιεροί Πανελλήνιοι Αγώνες: Τα Νέμεα (Μέρος Β’)

της
Ιωάννας Αρβανιτίδου


Οι Ιεροί Πανελλήνιοι Αγώνες ξεκίνησαν για να τιμήσουν κάποιον ήρωα ή κάποιον θεό και σώζονται και οι αντίστοιχοι μύθοι που συνδέονται με αυτούς. Συγκεκριμένα, η ίδρυση των Νεμέων, που άρχισαν επίσημα το 573π.Χ., συνδέεται δύο μύθους εκ των οποίων ο πρώτος αποδίδει την καθιέρωση των αγώνων στον μεγάλο ήρωα Ηρακλή, ενώ ο δεύτερος, που ίσως είναι ο εγκυρότερος, συνδέει τη δημιουργία των αγώνων με την αποστολή των Επτά επί Θήβας (Παυσανίας, VIII, XLVIII, 2).

Οι Νέμεοι Αγώνες, όμως, όπως όλα τα λαοφιλή δρώμενα από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, θεωρήθηκαν ιδανική ευκαιρία προκειμένου να εξυπηρετηθούν διάφορα πολιτικά συμφέροντα, με αποτέλεσμα η πολιτική να επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον τόπο διεξαγωγής των αγώνων.

Η Νεμέα βρισκόταν σε γεωπολιτικό σημείο και ήταν διεθνές πολιτιστικό κέντρο στην αρχαιότητα, αλλά μόνο κατά τη διάρκεια των αγώνων. Η θέση της πόλης ανάμεσα στους λόγους των αρκαδικών βουνών και σε υψόμετρο περί τα 350μ. ήταν μια πολύ καλή θέση για ένα αθλητικό θρησκευτικό κέντρο.

Αρχικά, η προεδρία των αγώνων ανήκε στην γειτονική κωμόπολη Κλεωνές, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τον Πίνδαρο, ο οποίος αναφερόμενος στις νίκες των αθλητών στα Νέμεα χρησιμοποιεί τη φράση «Κλεωναίου τ’ ἀπ’ ἀγῶνος». Η ανάθεση των αγώνων στις Κλεωνές αποκαλύπτει τις καλές σχέσεις των Κλεωνών με το Άργος, οι οποίες φαίνεται πως κλονίστηκαν όταν οι Αργείοι πήραν στα χέρια τους την προεδρία των αγώνων, το 460 π.Χ. Ωστόσο, οι αγώνες συνέχισαν να διεξάγονται κανονικά στην Νεμέα μέχρι τα μέσα του 3ου αι. π.Χ., όταν θεωρήθηκε καλύτερο η οργάνωση τους να γίνεται στο Άργος.

Την ίδια περίοδο, οι αγώνες πραγματοποιήθηκαν μια φορά στις Κλεωνές από τον Άρατο, ο οποίος βρισκόταν σε πόλεμο με το Άργος (Πλούταρχος, Ἄρατος XXVIII). Ταυτόχρονα, όμως, οι αγώνες τελούνταν και στο Άργος. Ο Άρατος και οι σύμμαχοι της Αχαϊκής Συμπολιτείας, χωρίς να σεβαστούν την εκεχειρία, συνέλαβαν όσους αθλητές πήραν μέρος στους αγώνες του Άργους και τους πούλησαν ως δούλους.

Το γεγονός αυτό δείχνει με σαφήνεια την ισχύ που είχε μια πόλη, η οποία τελούσε Ιερούς Πανελλήνιους Αγώνες. Ο Άρατος θέλοντας να αποδείξει την κυριαρχία του, μετέφερε τους αγώνες στις Κλεωνές και όταν οι Αργείοι τόλμησαν να τελέσουν ξεχωριστούς αγώνες στο Άργος τιμωρήθηκαν με τη βαρύτατη ποινή της δουλείας.

Η εκεχειρία κατά τη διάρκεια των Πανελλήνιων Αγώνων ήταν ιερή. Ωστόσο, ενίοτε χρησιμοποιούσαν την εκεχειρία για να εξυπηρετηθούν πολιτικά συμφέροντα, όπως φάνηκε στο παραπάνω επεισόδιο στο οποίο οι Αργείοι προσπάθησαν να “κρυφτούν” πίσω από την εκεχειρία που επέβαλε η διεξαγωγή των αγώνων και να εναντιωθούν στον Άρατο. Και δεν ήταν η πρώτη φορά! Οι Αργείοι προσπάθησαν και παλαιότερα να χρησιμοποιήσουν την ιερή εκεχειρία για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους πολιτικά συμφέροντα. Το 390 π.Χ., προκειμένου να αποφύγουν εισβολή των Σπαρτιατών, κατά τη διάρκεια εχθροπραξιών, έστειλαν κήρυκες να αναγγείλουν την έναρξη της ιερής εκεχειρίας των αγώνων. Οι Σπαρτιάτες, ωστόσο, αντιλήφθηκαν την τακτική αυτή και παίρνοντας τη συγκατάθεση των μαντείων του Απόλλωνα και του Διός εισέβαλλαν στο Άργος και τιμώρησαν σκληρά τους Αργείους.



Επιλεγμένη Βιβλιογραφία
1. S. G. Miller, Excavations at Nemea 1973 – 1974, Hesperia XLIV, 2 (1975), 143 – 172.
2. S. G. Miller (ed.), Nemea. A Guide to the Side and Museum, Berkeley, Los Angeles and London 1990.
3. Ι. Μουρτίδης, Ιστορία Φυσικής Αγωγής (με στοιχεία φιλοσοφίας), Θεσσαλονίκη 2000.
4. Οι Νέμεοι Αγώνες

Διαβάστε Περισσότερα

ΙΩΑΝΝΑ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΟΥ

Η Ιωάννα Αρβανιτίδου είναι πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, με ειδίκευση στην Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης.

Κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Βυζαντινή Αρχαιολογία, από το ίδιο πανεπιστήμιο, και διδακτορικό τίτλο στην Βυζαντινή/Μεσαιωνική Αρχαιολογία από το πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης.

Διαβάστε Περισσότερα

Τα Θεάματα παρά τοῖς Ῥωμαίοις

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Μεταπτυχιακοῦ(Med) Ἐφηρμοσμένης Παιδαγωγικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Ὑποψηφίου Διδάκτορος(Dph) Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Εν Ρώμη υπήρχε παλαιά συνήθεια να τελούν εορτάς προς τιμήν των θεών δι’ αγώνων. Έκαστος αγών ηδύνατο να διαρκέση πλείστας ημέρας και απετελείτο εκ σειράς δημοσίων θεαμάτων. Ο αριθμός των αγώνων ηυξάνετο αδιακόπως. Επί Αυγούστου υπήρχον επτά εορταί του έτους, αι οποίαι διήρκουν 66 ημέρας. Κατά δε το τέλος της αυτοκρατορίας υπήρχον κατ’ έτος 175 ημέραι θεαμάτων, 101 θεάτρων, 64 ιπποδρομιών, 10 δι’ αγώνας μονομάχων. Τα θεάματα ηδύναντο να διαρκούν από πρωίας μέχρι εσπέρας. Οι πολίται εκάθηντο εις αυτά ευχαρίστως. Το θέαμα κατέστη πάθος δεσπόζον του ρωμαϊκού λαού.

Διαβάστε Περισσότερα

Ιεροί Πανελλήνιοι Αγώνες: Τα Νέμεα (Μέρος Α')

της

Ιωάννας Αρβανιτίδου

Άραγε πόσοι ξέρουν σήμερα ότι στην Αρχαία Ελλάδα εκτός από τους Ολυμπιακούς Αγώνες υπήρχαν ακόμη τρεις ιεροί πανελλήνιοι αγώνες και όλοι μαζί αποτελούσαν τον λεγόμενο Κύκλο των Ιερών Πανελληνίων Αγώνων; Πιθανότατα ελάχιστοι.

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΑΤΕΡΑΣ-ΠΑΙΔΙ: ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ...!

ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΣΙΑΜΑΝΤΑ

       Παραδοσιακά, η μητέρα είναι αυτή που αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών, ενώ ο πατέρας είναι αυτός που έχει την ευθύνη να εργαστεί για να συντηρηθεί η οικογένεια. Η κατανομή, εξάλλου, των ρόλων κάθε φύλου έχει ιδεολογικές, πολιτισμικές και κοινωνικές αφετηρίες, όπως συμβαίνει και σε αυτήν την περίπτωση.

    Ωστόσο, όλο και περισσότερες έρευνες πλέον τονίζουν ότι ο ρόλος του πατέρα είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν της μητέρας. Η στροφή των ερευνών στη διερεύνηση αυτού του ζητήματος κρίθηκε αναγκαία αφού οι κοινωνικές συνθήκες πλέον έχουν αλλάξει δραματικά. Η μητέρα εργάζεται και απουσιάζει πολλές ώρες από το σπίτι, ενώ αυξήθηκαν κατά πολύ τα διαζύγια με αποτέλεσμα τη δημιουργία περισσότερων μονογονεϊκών οικογενειών.

      Η δομή της οικογένειας και η ποιότητα της σχέσης των δύο συζύγων μεταξύ τους επηρεάζει την ολιστική ανάπτυξη του παιδιού. Ο κάθε γονέας πρέπει να αντιληφθεί ότι από τη στιγμή κιόλας της κυήσεως αναλαμβάνει ευθύνες σε διαφορετικά επίπεδα. Ο πατέρας, λοιπόν, δεν αποτελεί απλά θεατή του έργου του μεγαλώματος του παιδιού με τη μητέρα πρωταγωνιστή να προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες του. 

      Η σχέση παιδιού και πατέρα χαρακτηρίζεται ως πιο ενεργητική, ενώ αυτή ανάμεσα στη μητέρα και στο παιδί ως πιο συναισθηματική. Η πατρική φιγούρα δημιουργεί την αίσθηση της ασφάλειας και της προστασίας. Σε όλους μας είναι γνωστές οι εικόνες όπου ο πατέρας μαθαίνει στο παιδί να κάνει τις πρώτες βουτιές, το κρατά ψηλά στους ώμους του όταν πάνε βόλτα, το μαθαίνει ποδήλατο… Οι απλές αυτές στιγμές, αυθόρμητες τις περισσότερες φορές, είναι σημαίνουσες καθώς εκείνη την ώρα το παιδί όχι μόνο εξερευνεί τον κόσμο αντιμετωπίζοντας φοβίες και ανασφάλειες, αλλά οξύνει και τις γνωστικές του λειτουργίες (Rosenberg & Wilcox, 2006). Επίσης, όταν ο πατέρας λειτουργεί υποστηρικτικά ως προς τη μητέρα, ενισχύει την αίσθηση ισορροπίας μέσα στην οικογένεια και βοηθάει το παιδί να αντιληφθεί καλύτερα τα όρια που υπάρχουν μέσα σε αυτήν. Έτσι, μετριάζονται οι συνέπειες μιας πιθανής διαταρακτικής συμπεριφοράς που θα έρθει να πλήξει τη σχέση ανάμεσα στο παιδί και σε κάποιον από τους δυο γονείς, (Papadaki & Giovazolias, 2013).

      Παρατηρείται, λοιπόν, ότι ο ρόλος του πατέρα είναι καίριος και πολυδιάστατος στην ανατροφή του παιδιού, και η επίδραση του στο συναισθηματικό του κόσμου μεγάλη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Papadaki E. & Giovazolias T. (2013). The Protective Role of father acceptance in the relationship between maternal rejection and bullying: A moderates-mediation model., Journal Of Child and Family Studies, pp 330-340.

Rosenberg J. & Wilcox W. B. (2006). The importance of fathers on the healty development of children. Office on Child Abuse and Neglect.

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΝΘΡ/ΚΩΝ ΣΠΟΥΔ. - ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ I (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2017)

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΜΑΔΑΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

1ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ - ΘΕΜΑΤΑ

ancient roman hairstyles rome vatican museum

Διδαγμένο κείμενο
Πλάτωνος Πρωταγόρας 323Α-Ε

Ἵνα δὲ μὴ οἴῃ ἀπατᾶσθαι ὡς τῷ ὄντι ἡγοῦνται πάντες ἄνθρωποι πάντα ἄνδρα μετέχειν δικαιοσύνης τε καὶ τῆς ἄλλης πολιτικῆς ἀρετῆς, τόδε αὖ λαβὲ τεκμήριον. Ἐν γὰρ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς, ὥσπερ σὺ λέγεις, ἐάν τις φῇ ἀγαθὸς αὐλητὴς εἶναι, ἢ ἄλλην ἡντινοῦν τέχνην ἣν μή ἐστιν, ἢ καταγελῶσιν ἢ χαλεπαίνουσιν, καὶ οἱ οἰκεῖοι προσιόντες νουθετοῦσιν ὡς μαινόμενον· ἐν δὲ δικαιοσύνῃ καὶ ἐν τῇ ἄλλῃ πολιτικῇ ἀρετῇ, ἐάν τινα καὶ εἰδῶσιν ὅτι ἄδικός ἐστιν, ἐὰν οὗτος αὐτὸς καθ’ αὑτοῦ τἀληθῆ λέγῃ ἐναντίον πολλῶν, ὃ ἐκεῖ σωφροσύνην ἡγοῦντο εἶναι, τἀληθῆ λέγειν, ἐνταῦθα μανίαν, καί φασιν πάντας δεῖν φάναι εἶναι δικαίους, ἐάντε ὦσιν ἐάντε μή, ἢ μαίνεσθαι τὸν μὴ προσποιούμενον [δικαιοσύνην]· ὡς ἀναγκαῖον οὐδένα ὅντιν’ οὐχὶ ἁμῶς γέ πως μετέχειν αὐτῆς, ἢ μὴ εἶναι ἐν ἀνθρώποις. Ὅτι μὲν οὖν πάντ’ ἄνδρα εἰκότως ἀποδέχονται περὶ ταύτης τῆς ἀρετῆς σύμβουλον διὰ τὸ ἡγεῖσθαι παντὶ μετεῖναι αὐτῆς, ταῦτα λέγω· ὅτι δὲ αὐτὴν οὐ φύσει ἡγοῦνται εἶναι οὐδ’ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου, ἀλλὰ διδακτόν τε καὶ ἐξ ἐπιμελείας παραγίγνεσθαι ᾧ ἂν παραγίγνηται, τοῦτό σοι μετὰ τοῦτο πειράσομαι ἀποδεῖξαι. Ὅσα γὰρ ἡγοῦνται ἀλλήλους κακὰ ἔχειν ἄνθρωποι φύσει ἢ τύχῃ, οῦδεὶς θυμοῦται οὐδὲ νουθετεῖ οὐδὲ διδάσκει οὐδὲ κολάζει τοὺς ταῦτα ἔχοντας, ἵνα μὴ τοιοῦτοι ὦσιν, ἀλλ’ ἐλεοῦσιν· οἷον τοὺς αἰσχροὺς ἢ σμικροὺς ἢ ἀσθενεῖς τίς οὕτως ἀνόητος ὥστε τι τούτων ἐπιχειρεῖν ποιεῖν; Ταῦτα μὲν γὰρ οἶμαι ἴσασιν ὅτι φύσει τε καὶ τύχῃ τοῖς ἀνθρώποις γίγνεται, τὰ καλὰ καὶ τἀναντία τούτοις· ὅσα δὲ ἐξ ἐπιμελείας καὶ ἀσκήσεως καὶ διδαχῆς οἴονται γίγνεσθαι ἀγαθὰ ἀνθρώποις, ἐάν τις ταῦτα μὴ ἔχῃ, ἀλλὰ τἀναντία τούτων κακά, ἐπὶ τούτοις που οἵ τε θυμοὶ γίγνονται καὶ αἱ κολάσεις καὶ αἱ νουθετήσεις. Ὧν ἐστιν ἓν καὶ ἡ ἀδικία καὶ ἡ ἀσέβεια καὶ συλλήβδην πᾶν τὸ ἐναντίον τῆς πολιτικῆς ἀρετῆς.

Διαβάστε Περισσότερα