Τά πάντα διά τόν ἐθελοντισμόν (ἀνάπτυξη τῆς ἐννοίας)




Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς

επιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν







1.    Εννοιολογική Τεκμηρίωση:
Διαδικασίες και Πρακτικές Εθελοντισμού
  1. Βασικοί ορισμοί σχετικά με τον εθελοντισμό
  2. Τα χαρακτηριστικά του εθελοντισμού
  3. Οι τύποι του εθελοντισμού
  4. Τα οφέλη του εθελοντισμού
  5. Οι αρχές του εθελοντισμού
  6. Τα κίνητρα του εθελοντισμού
  7. Οι λόγοι ενασχόλησης με τον εθελοντισμό
  8. Οι λόγοι μη ενασχόλησης με τον εθελοντισμό
  9. Οι δραστηριότητες του εθελοντισμού
  10. Θέματα και προκλήσεις για τον εθελοντισμό
  11. Ειδικά θέματα εθελοντισμού
  12. Η διαδικασία του εθελοντισμού
  13. Πρακτικές για κάθε στάδιο της διαδικασίας εθελοντισμού

2. Διεθνείς Βέλτιστες Πρακτικές για την Εθελοντική Δράση των Νέων
  1. Οι οικονομικοί και κοινωνικοί παράγοντες που επηρεάζουν τους νέους
  2. Οι προκλήσεις και τα οφέλη της ανάμιξης των νέων με τον εθελοντισμό
  3. Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της ανάμιξης των νέων με τον εθελοντισμό
  4. Τα πλεονεκτήματα του εθελοντισμού για τους νέους
  5. Προσέλκυση των νεαρών εθελοντών
  6. Προσανατολισμός και εκπαίδευση των νεαρών εθελοντών
  7. Επίβλεψη και αξιολόγηση των νεαρών εθελοντών
  8. Αναγνώριση των νεαρών εθελοντών
  9. Υποστήριξη του κράτους στην εθελοντική δράση των νέων
  10. Ανάπτυξη μιας στρατηγικής προσέγγισης
  11. Ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των νέων
  12. Θεσμοθέτηση ενός περιβάλλοντος υψηλών δυνατοτήτων για τους νέους
  13. Προώθηση της υποστήριξης του ιδιωτικού τομέα
  14. 'Ασκηση επιρροής σε διεθνείς οργανισμούς

3. Μηχανισμοί και Τεχνικές Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης σχετικά με τον Εθελοντισμό
·        Εισαγωγή





Ἔννοια τῆς ποινῆς καὶ εἴδη αὐτῆς






των
Κ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
- Π. Χ. ΔΟΡΜΠΑΡΑΚΗ



Ἐπειδὴ οὔτε πάντα τὰ ἄτομα οὔτε πάντοτε συμμορφώνονται πρὸς τὰς ἐπιταγὰς τῆς πολιτείας, ἤτοι πρὸς τὴν κοινὴν θέλησιν τῶν ἀνηκόντων εἰς αὐτήν, τὸ κράτος ὑποχρεοῦται νὰ καταφεύγῃ εἰς μέσα ἐξαναγκασμοῦ τῶν δυστροπούντων.
Ἡ πολιτεία λοιπὸν δύναται νὰ ἐπιβάλῃ ποινὰς εἰς τοὺς παραβάτας τοῦ δικαίου καὶ περιφρονητὰς τοῦ νόμους. Περὶ τοῦ δικαιώματος αὐτοῦ οὐδεὶς διαφωνεῖ. Δἐν ὑπάρχει ὅμως ὁμοφωνία ὡς πρὸς τὸ βαθύτερον νόημα τῆς ποινῆς καὶ τὸν σκοπὸν ποὺ ἐξυπηρετεῖ. 



Ἐρωτήσεις συνδυασμοῦ στά ἀρχαία τῆς Γ' Λυκείου






 επιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


 







 ΠΛΑΤΩΝ - ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ
Ενότητα 2η (320d-321b5) - Η αρχή της δημιουργίας του ανθρώπου

1.     Να εντοπίσετε σ’ αυτό το τμήμα του μύθου εκείνα τα σημεία όπου γίνεται φανερό ότι συμφύρονται διαφορετικές αντιλήψεις – διδασκαλίες για την δημιουργία του κόσμου και να κάνετε το δικό σας σχόλιο σχετικά με αυτό το θέμα
2.     Ποια η σχέση του μύθου του Πρωταγόρα με άλλες αντίστοιχες μυθικές αφηγήσεις;




Συνδυαστικά σχόλια στον Πλάτωνα καί Ἀριστοτέλη (Γ' Λυκείου)






επιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν





ΠΛΑΤΩΝ - ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ
Ενότητα 1η (318e-320c) - Μπορεί η αρετή να γίνει αντικείμενο διδασκαλίας;

1.     ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ: "Το μάθημα ... ισχυρίζομαι πως διδάσκω"



Πασχάλιαι εὐχαί





Ἐπί τῇ χαρμοσύνῳ Ἑορτῇ
τῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἀναστάσεως, 
ἐκ καρδίας δέομαι,
ὅπως ὁ χαρισάμενος εἰς τόν ἄνθρωπον τήν ἐν ἑαυτῷ καινήν ζωήν,
χαρίζηται Ὑμῖν καί τοῖς σύν Ὑμῖν ὑγιείαν ἀδιάπτωτον
διαφυλάττῃ δέ Ὑμᾶς ἐν εἰρήνῃ καί σοφίᾳ
ἐπί ἔτη πολλά,
πλήρη χάριτος καί καρπῶν πνευματικῶν.

Φιλόλογος Ερμής



*κείμενον από τας ευχάς ας μου απέστειλεν ὁ Διευθυντής τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κρήτης † Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Μακάριος Γρινιεζάκης










Ἡ Ἀνάστασις τοῖς Ἓλλησι




ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΣΧΑ

τοῦ
κ. Δημητρίου Κουτσουλέλου,
Ἐπιτ. Ἐπόπτου Δημ. Ἐκπαιδεύσεως





«Πρόσταξε τοῦ ὄκνου οἱ δαίμονες
νά πέσουν καί τοῦ μίσους νεκροί.
Στῆσε μας τῆς θυσίας βωμούς
καί τῆς ἀγάπης Κροίσους,Λαμπρή».

Κωστῆς Παλαμᾶς

Ἀπ ̓ τά ὕψη τῶν καμπαναριῶν ἀντιλαλεῖ καί πάλι ἀπόψε, μέσα στήν εὐωδιασμένη γαλήνη τῆς ἀνοιξιάτικης νύχτας, τό μεγάλο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Λυτρωτῆ καί τό ἀνέσπερο Φῶς της θερμαίνει καί κατευθύνει τίς ψυχές μας στήν ἀλήθεια, στήν ἀγάπη καί στή δικαιοσύνη. Οἱ ἀναμμένες λαμπάδες φωτίζουν την ἀνθρώπινη σκέψη καί ἡ ἀνοιξιάτικη πνοή φέρνει παντοῦ ἀγαλλίαση. Τό μέγιστο θαῦμα, τό «ἄφραστον θαῦμα», ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ἔδωσε ἐλπίδα καί πίστη στο ἀπελπισμένο ἀνθρώπινο Γένος. Ἡ ζωή ἐνίκησε τό θάνατο καί ἡ ἀνθρώπινη προσωπικότητα, μέ τη βαθύτατη διαίσθησή της, ἀντίκρυσε τόν περίλαμπρο καί ἀληθινό κόσμο, πού κυβερνᾶ ὁ Πανάγαθος καί Παντοδύναμος Θεός:
«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια».

* * *

Τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως, το Θεῖο Φῶς τῆς ζωῆς, εἶναι ἡ ὁλόφωτη πνευματική ὡραιότητα και τό ἔκπαγλο μεγαλεῖο τῆς αἰώνιας ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ, πού ἀνεβαίνει στό μαρτυρικό Σταυρό, ἐκπληρώνοντας τό χρέος γιά την Ἀλήθεια, τή Δικαιοσύνη καί τή Λύτρωση τοῦ κόσμου. Τό πνεῦμα τῆς ἀγάπης καί τοῦ πόνου, τῆς θυσίας καί τῆς ταπεινώσεως ἐκδηλώνεται σ ̓ ὅλη τή μεγαλειώδη πληρότητά του. Ὕστερ ̓ ἀπό τό Θεῖο Δράμα, ἔρχεται ἡ Λαμπροφόρα Ἀνάσταση. Ὕστερ ̓ ἀπ ̓ τήν ὑπέρτατη θυσία τοῦ Γολγοθᾶ, προβάλλει ἡ Θεία Νίκη, γιά νά λυτρώσει καί ν ̓ ἀνυψώσει τόν ἄνθρωπο. Τό μεγάλο, ὁλόλαμπρο καί ὑπερκόσμιο γεγονός, πού πανηγυρίζουμε, σημαίνει τή δημιουργία μιᾶς νέας ζωῆς, ἐξαγγέλλει τή θαυματουργή κάθαρση καί ὁδηγεῖ στήν ὀρθή ἐνατένιση γιά τήν ἠθική τελείωσή μας. Οἱ ἀπροσμέτρητες, σέ βάθος καί πλάτος, ἀλήθειες τοῦ Θείου Λόγου φωτίζουν τίς σκοτισμένες διάνοιες, γαληνεύουν τίς τρικυμισμένες ψυχές καί ἀναστηλώνουν τήν ἀξία τῆς ἀρετῆς. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ νίκη τοῦ καλοῦ ἐναντίον τοῦ κακοῦ. Ὁ γυρισμός μας στόν ὁλόφωτο χριστιανικό δρόμο μᾶς ὑποχρεώνει να συντρίψουμε μέσα μας τήν ὕλη, νά ξερριζώσουμε τήν πονηρή σκέψη, τήν ἀσεβῆ γνώση, τά εὐτελῆ πάθη, γιά ν ̓ ἀνακαλύψουμε τον ἀληθινό ἄνθρωπο, τή γνήσια εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καί νά χαροῦμε την παρουσία Τοῦ «ἐξαστράπτοντος» Ἀναστημένου Χριστοῦ. Μονάχα δακρυσμένα μάτια καί σπαραγμένα στήθη μποροῦν ν ̓ ἀτενίσουν τόν Ἰησοῦ, πού ὕψωνε καί ἔχει τη δύναμη νά ὑψώνει σέ δυσθεώρητα ὕψη τόν ἄνθρωπο καί τήν πονεμένη ἀν θρωπότητα.

* * *

Μέ τά μύρα τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης, πορευόμαστε κι ἐμεῖς, ὅπως οἱ Μυροφόρες, στόν κενό τάφο τοῦ Χριστοῦ, γιά νά φωτισθοῦν καί νά λυτρωθοῦν οἱ ψυχές μας. Νιώθουμε νά ἀποκυλιέται ἡ βαρειά πέτρα, πού σφραγίζει και πνίγει τήν καρδιά μας. Ἀντικρύζουμε τή θεία ἀστραπή, μέ τή μορφή τοῦ Ἀγγέλου, νά μᾶς δίνει το σωτήριο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως. Καί μαζί, μέ τόν ποιητή μας, ψάλλουμε:

«Χριστός Ἀνέστη! Ἀνάψετε φίλοι καί ἐχθροί λαμπάδες.
Τήν Ἀπριλομαγιάτικη πιέτε, σά θεία, τή ζεστή μετάληψη.
Μαρτυρικοί λαοί, πικρές Ἑλλάδες
ἀπόψε ξανασταίνονται μ ̓ Ἐσέ!

Χριστός Ἀνέστη!»

 










Τα SOS των Αρχαίων Ελληνικών (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2013) (ΜΕΡΟΣ Γ’)




ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Ενότητα 15η (Γ 1, 1-2)

 της
Βάσως Μάνιου

 

 

Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ - ΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Το αφετηριακό ερώτημα για την ουσία του πολιτεύματος και τα είδη του -
Το πρώτο προκαταρκτικό ερώτημα: Ποια είναι η ουσία της πόλης;

Τῷ περὶ πολιτείας ἐπισκοποῦντι, καὶ τίς ἑκάστη καὶ ποία τις, σχεδὸν πρώτη σκέψις περὶ πόλεως ἰδεῖν, τί ποτέ ἐστιν ἡ πόλις.