Ἡ Κοινωνία τῆς μεσοβυζαντινῆς Κωνσταντινούπολης




του Cheynet Jean-Claude
Μετάφραση : Πέτρακα Ελένη







ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Μετά τον τελευταίο λοιμό του 747, η Κωνσταντινούπολη σταδιακά κατοικείται εκ νέου, για να ξαναγίνει μια δραστήρια μεγαλούπολη το 10ο με 12ο αιώνα. Συνιστά το επίκεντρο της ανώτερης διοίκησης μιας ολοένα και περισσότερο συγκεντρωτικής αυτοκρατορίας. Πλήθος τεχνιτών και εμπόρων κατοικούν εκεί και καλύπτουν τις ανάγκες του αυτοκράτορα, της οικογένειάς του και της αυλής, καθώς και του τεράστιου πληθυσμού της πρωτεύουσας. Η πρωτεύουσα γίνεται πόλος έλξης για πλήθος ξένων, εμπόρων, προσκυνητών, στρατιωτών, που αρχικά έρχονταν από τον Καύκασο και στη συνέχεια από τη λατινική Δύση. Ο πλούτος της διέγειρε τη λαχτάρα και οδήγησε στην άλωσή της από τους Λατίνους το 1204.




Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ


Α. ΛΑΖΑΡΟΥ - Δ. ΧΑΤΖΗ







Α΄ ΓΕΝΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ

Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Τὴν περίοδον τῶν 300 περίπου ἐτῶν ἀπὸ τοῦ θανάτου τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου μέχρι τῆς ὑποταγῆς τῆς Αἰγύπτου εἰς τοὺς Ρωμαίους (323 - 31 π.Χ.) ὀνομάζουν ἑλληνιστικούς ἤ ἀλεξανδρινούς χρόνους .

Ὁ πολιτισμὸς τῶν χρόνων αὐτῶν εἶναι συνέχεια τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ. Διὰ τῆς κατακτήσεως τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου ἔπεσεν ὁ φραγμός, ὁ ὁποῖος ἐχώριζε τοὺς Ἕλληνας ἀπὸ τοὺς βαρβάρους, καὶ ἡ Μ. Ἀσία, ἡ Αἴγυπτος, ἡ Συρία καὶ ἡ Μεσοποταμία μέχρι τῶν Ἰνδιῶν ἀνοίγονται εἰς τὸν ἑλλνηνισμόν. Οἱ Ἕλληνες μεταφέρουν εἰς τὰς χώρας αὐτὰς τὸν πολιτισμόν των. Οἱ λαοὶ τῆς Ἀνατολῆς ἀφυπνίζονται καὶ ἀρχίζουν νέαν ζωήν.

Ἀλλὰ συγχρόνως οἱ Ἕλληνες ὑφίστανται μοιραίως τὴν ἐπίδρασιν τῶν λαῶν, τοὺς ὁποίους εἶχον περιφρονήσει ἕως τότε ὡς βαρβάρους. Αἱ θρησκευτικαὶ πεποιθήσεις, τὰ ἔθιμα, αἱ περὶ ζωῆς ἀντιλήψεις τῶν ἀνατολικῶν λαῶν ἀναμειγνύονται μὲ τὰς ἰδέας καὶ τὰς ἀντιλήψεις τῶν Ἑλλήνων.



Η ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ - Ο ΑΙΩΝ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ



Α. ΛΑΖΑΡΟΥ - Δ. ΧΑΤΖΗ



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



 

1.   Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Τὸ θέρος τοῦ 29 ὁ ᾽Οκταβιανὸς ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ρώμην, τὴν ὁποίαν ἐθάμβωσε κυριολεκτικῶς μὲ τὸν μεγαλοπρεπῆ θρίαμβον καὶ τὰς πολυτελεῖς ἑορτάς, ῎Εκλεισε τὸν ναὸν τοῦ ᾽Ιανοῦ, διὰ νὰ δείξῃ ὅτι ἡ περίοδος τῶν πολέμων ἔληξεν.



Ἡ Μικρασιατική ἐκστρατεία, ὃπως θα ἒπρεπε να διδάσκηται στο Δημοτικό


ΚΩΝ/ΤΙΝΟΥ ΣΑΚΚΑΔΑΚΗ



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



1.    Οἱ ῞Ελληνες εἰς τὴν Μ. Ἀσίαν

Μεταξὺ τῆς ἀνακωχῆς τῆς Τουρκίας καὶ τῆς ὑπογραφῆς τῆς εἰρήνης τῶν Βερσαλλιῶν καὶ κατόπιν τῆς συνθὴκης τῶν Σεβρῶν, ἐμεσολάβησεν ἀρκετὸν χρονικὸν διάστημα. Κατὰ τὸ διάστημα αὐτὸ μέσα εἰς τὴν Τουρκίαν ἐγίνετο ἀναβρασμός, ῾Ο ἐπικείμενος διαμελισμός της εἶχεν ἀφυπνίσει τὸ τουρκικὸν ἔθνος μὲ κίνδυνον νὰ ἀρχίσουν οἱ διωγμοὶ τῶν χριστιανῶν καὶ αἱ ἀγριότητες. ᾽Εξ ἄλλου ἤρχισαν νὰ ὁργανώνωνται ἀνταρτικαὶ ὁμάδες. Αἱ διαφοραὶ μεταξὺ τῶν συμμάχων ἐπέτρεπον εἰς τοὺς Τούρκους νὰ εὑρίσκουν μεταξὺ αὐτῶν ὑποστηρικτάς. Οἱ Τοῦρκοι δὲν εἶχον ἀφοπλισθῆ. Μὲ λαθρεμπόριον δὲ ὅπλων κατ᾽ ἀρχάς, μὲ συμφωνίας κατόπιν (μεταξὺ Τουρκίας καὶ Ρωσίας, ἀλλὰ καὶ Γαλλίας) ἐπέτυχον νὰ ἔχουν ἄφθονον ὁπλισμόν.



ΤΑ ΗΘΗ ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΡΩΜΑΪΚΟΥ ΛΑΟΥ


Α. ΛΑΖΑΡΟΥ - Δ. ΧΑΤΖΗ


ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



  
1.   ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ

Οἱ Ρωμαῖοι εἶναι μετὰ τοὺς Ἕλληνας ὁ δεύτερος μέγας λαὸς τῆς ἀρχαιότητος, ἀλλὰ διαφέρουν πολὺ ἀπὸ ἐκείνους. Εἶχον ἀνάστημα μέτριον καὶ μᾶλλον μικρόν, σῶμα εὔρωστον καὶ ρωμαλέον. Ἐκαλλιέργουν μὲ ἀφοσίωσιν τοὺς ἀγρούς των, περιεφρόνουν τοὺς κόπους καὶ ὄνειρόν των ἦτο νὰ καλυτερεύσουν τὸ κτῆμά των. Ἠγάπων τὰς φιλονικίας καὶ δὲν ἐκουράζοντο ἀπὸ τὰς μακρὰς δίκας, ὅταν ἐγνώριζον ὅτι κινδυνεύει ἡ περιουσία των.



Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ & ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΑΚΜΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ



ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΛΛΙΑΡΟΥ



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν




Κατὰ τὸ δεύτερον ἥμισυ τοῦ 5ου π.Χ. αἰῶνος, μὲ τὸν ὁποῖον συμπίπτει ἡ ἐνεργὸς πολιτικὴ δρᾶσις τοῦ Περικλέους, αἱ Ἀθῆναι ἔφθασαν εἰς μεγίστην ἀκμήν. Ὅχι μόνον ἡ ὁμαδικὴ καὶ ἀτομικὴ δραστηριότης ὑπῆρξεν ἔντονος εἰς ὅλους τοὺς κλάδους τῆς πολιτικῆς, οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς ζωῆς, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀνάπτυξις τῶν γραμμάτων καὶ τῶν τεχνῶν ἔφθασεν εἰς μοναδικὴν τελειότητα.



ΣΟΥΛΕΫΜΑΝ Β’ (1520 - 1566)


ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ




‘Ο Σουλευμὰν Β’ (1520 - 1566) εἶναι ὁ ὁνομαστότερος ἐκ τῶν τούρκων σουλτάνων, σύγχρονος τοῦ Καρόλου Ε’, τοῦ Φραγκίσκου Α’, τοῦ πάπα Λέοντος Ι’ καὶ τοῦ Λουθήρου. Εὐρωπαῖοι συγγραφεῖς ἔγραψαν ἐκτενῶς περὶ αὐτοῦ, εὐρωπαῖοι ζωγράφοι ἀπεικόνισαν αὐτὸν καὶ σῴζονται μακραὶ ἐκθέσεις τῶν βενετῶν πρεσβευτῶν περὶ αὐτοῦ. Οἱ Εὐρωπαῖοι ὠνόμασαν αὐτὸν Μεγαλοπρεπῆ (Μagnifique) καὶ οἱ Τοῦρκοι Γιαβοὺς (ἄξιον) καὶ Κανουνὶ (νομοθέτην). ῾Ο Σουλεϋμὰν διεκρίθη ὡς πολεμιστής, ὡς προστάτης τῶν γραμμάτων καὶ ὡς νομοθέτης.



ΟΙ ΑΝΤΩΝΙΝΟΙ (96μ.Χ-192μ.Χ)


η μακροβιότερη δυναστεία της Ρώμης






Μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Δομιτιανοῦ ἡ Σύγκλητος ἔδωσε τὸ αὐτοκρατορικὸν ἀξίωμα εἰς τὸν γέροντα συγκλητικὸν Νέρβαν. Ἀπ’ αὐτὸν ἀρχίζει ἡ Δυναστεία τῶν Ἀντωνίνων (96-192), σειρὰ δηλαδὴ αὐτοκρατόρων ἡ ὁποία κυβερνᾷ ἐπὶ 100 περίπου ἔτη. Ἐνῷ οἱ πρῶτοι αὐτοκράτορες ἦσαν Ρωμαῖοι καὶ οἱ Φλάβιοι, καθὼς εἴδομεν, Ἰταλοί, ἡ νέα δυναστεία προέρχεται ἀπὸ τὴν μεσημβρινὴν Ἱσπανίαν καὶ Γαλατίαν, αἱ ὁποῖαι περισσότερον ἀπὸ τὰς ἄλλας ἐπαρχίας εἶχον ἐκλατινισθῆ. Οἱ αὐτοκράτορες αὐτοὶ ἦσαν ὁ Τραϊανός , ὁ Ἀδριανός , ὁ Ἀντωνῖνος , ὁ Μάρκος Αὐρήλιος καὶ ὁ Κόμμοδος . Οἱ νέοι αὐτοκράτορες ἐξησφάλισαν τὴν εἰρηνικὴν διαδοχὴν τῆς βασιλείας, διότι υἱοθέτουν ἀνθρώπους ἱκανοὺς εἰς τοὺς ὁποίους μετεβίβαζον τὴν ἀρχήν. Ὅλοι ἦσαν μεγάλοι κυβερνῆται, πολλοὶ ἐξ αὐτῶν ἐξαίρετοι στρατηγοὶ καὶ ἐκτὸς τοῦ Κομμόδου ἐφρόντισαν διὰ τὴν εὐημερίαν τοῦ λαοῦ. Διὰ τοῦτο ὁ 2ος αἰὼν δικαίως θεωρεῖται ὁ λαμπρότερος, ὁ χρυσοῦς αἰὼν τῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας.



Τὸ δόγμα Τρούμαν και αἱ μεταβολαὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα


ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΔΑΦΝΗ



Τὴν 21ην Φεβρουαρίου, ἡ βρεταννικὴ κυβέρνησις ἀνεκοίνωσεν εἰς τὴν ἀμερικανικὴν ὅτι ἀπὸ 1ης Ἀπριλίου 1947, θὰ ἦτο ὑποχρεωμένη νὰ διακόψη κάθε βοήθειαν πρὸς τὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ ἀποσύρῃ διὰ λόγους οἰκονομιῶν, τὰ στρατεύματά της. Τρεῖς ἡμέρας προηγουμένως ὁ ἀρχηγὸς τῆς ἀμερικανικῆς ἀποστολῆς εἰς τὴν Εἰδικὴν ᾽Επιτροπὴν Μάρκ ῎Εθριτζ εἶχεν εἰδοποιήσει ὅτι ὅλαι αἱ ἐνδείξεις φέρουν ὡς ἐπικειμένην τὴν κομμουνιστικὴν ἐπίθεσιν διὰ τὴν κατάληψιν τῆς ῾Ελλάδος. Συγχρόνως, ὁ εἰς Μόσχαν Ἀμερικανὸς πρεσβευτὴς Μπέντελ Σμὶθ ἐτηλεγράφει ὅτι μόνη ἡ παρουσία τῶν βρεταννικῶν στρατευμάτων εἶχε μέχρι ἐκείνης τῆς στιγμῆς ἀποτρέψει τὴν κατάκτησιν τῆς ῾Ελλάδος ὑπὸ τοῦ σοβιετικοῦ συνασπισμοῦ.



Η ΠΑΛΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΡΧΗΔΟΝΟΣ


Α. ΛΑΖΑΡΟΥ - Δ. ΧΑΤΖΗ


 

1.   ΤΑ ΑΙΤΙΑ

Μὲ τὴν κατάκτησιν τῆς Ἰταλίας Ρώμη ἔγινε μεγάλη δύναμις καὶ ἤρχισε νὰ ἔχῃ βλέψεις εἰς τὴν θάλασσαν. Αὐτὸ τὴν ἔφερεν εἰς σύγκρουσιν μὲ τὸν πλησιέστερον γείτονά της, τὴν Καρχηδόνα . Ἀφορμὴν εἰς τὴν σύγκρουσιν ἔδωσεν Σικελία, τὴν ὁποίαν οἱ Ρωμαῖοι ἐθεώρουν ὡς φυσικὴν προέκτασιν τῆς ἰταλικῆς χερσονήσου, ἐνῷ διὰ τοὺς Καρχηδονίους ἦτο σπουδαία βάσις τοῦ ἀποικιακοῦ των κράτους. Πύρρος εἶχε διακρίνει τὴν μεγάλην σημασίαν, τὴν ὁποίαν εἶχεν μεγαλόνησος διὰ τοὺς δύο λαούς, καὶ διὰ τοῦτο, ὅταν ἔφευγε ἀπὸ αὐτήν, εἶπε: «Τί ὡραῖον πεδίον ἀγώνων ἀφήνομεν εἰς τοὺς Ρωμαίους καὶ τοὺ ς ΚαρχηδονίουςΑἱ ἀντίζηλοι πόλεις ἐπάλαισαν πράγματι περισσότερον ἀπὸ ἕνα αἰῶνα (264-146) καὶ ἔγιναν τρεῖς μεγάλοι πόλεμοι, οἱ ὁποῖοι εἰς τὴν ἱστορίαν ὀνομάζονται Καρχηδονικοὶ πόλεμοι .



ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΑΙ ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ


ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΛΛΙΑΡΟΥ




Τὸ σπουδαιότερον αἴτιον τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου ἦτο παλαιὰ ἀντίθεσις μεταξὺ τῶν δημοκρατικῶν Ἀθηνῶν καὶ τῆς ὀλιγαρχικῆς Σπάρτης. ἀντίθεσις αὕτη ηὐξήθη εἰς μέγαν βαθμὸν μὲ τὴν δημιουργίαν τοῦ ἐκτεταμένου καὶ ἰσχυροῦ κράτους τῶν Ἀθηνῶν καὶ τὴν καταπληκτικὴν ἀνάπτυξιν τοῦ ἐμπορίου των. Οἱ Ἀθηναῖοι εἶχον κυριαρχήσει εἰς τὴν ἀνατολικὴν Μεσόγειον μέχρι τοῦ Εὐξείνου πόντου καὶ τῆς Αἰγύπτου. Τὰ προϊόντα τῆς βιομηχανίας των ἦσαν περιζήτητα παντοῦ. Τοῦτο ἐγέννησε τὴν ἀντιζηλίαν καὶ τὸν φθόνον τῶν Σπαρτιατῶν καὶ πρὸ πάντων τῶν ἰσχυρῶν συμμάχων των Κορινθίων. Αὐτοὶ ἦσαν οἱ κυριώτεροι ἀνταγωνισταὶ τῶν Ἀθηναίων εἰς τὴν βιομηχανίαν καὶ τὸ ἐμπόριον.



Ἡ μάχη τῆς Χαιρωνείας - Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ




ΙΩΑΝΝΟΥ Σ. ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ






1.   Οἱ ἀρχαῖοι Μακεδόνες.

Οἱ ἀρχαῖοι Μακεδόνες ἀπὸ τά τελευταῖα Δωρικά φῦλα που ἐγκατεστάθησαν εἰς τὴν μεταξὺ τοῦ ὅρους Ὀλύμπου καὶ τοῦ Ἀξιοῦ ποταμοῦ χώραν, ἐμφανίζονται τὸν 4ον π.Χ. αἰῶνα λαὸς ἰσχυρός. Ἐνῷ δὲ εἰς τὴν νότιον Ἑλλάδα αἱ πόλεις ἀλληλοεσπαράσσοντο ἀπὸ τοὺς συνεχεῖς πολέμους, οἱ Μακεδόνες, ἡνωμένοι εἰς ἕν βασίλειον, ἀπέβησαν κράτος ἰσχυρόν. Παλαιότερον οἱ Μακεδόνες ἔζων ἐπάνω εἰς τὰ ὑψηλότερα μέρη τῆς Μακεδονίας ὡς βοσκοὶ προβάτων. Μὲ τὸν καιρὸν κατέβησαν είς τὴν παραλίαν, καὶ ἐγνώρισαν τοὺς Ἕλληνας τῶν ἀποικιῶν, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἔμαθον πολλὰ ἀπὸ τὸν πολιτισμόν των.



Ἡ ἱστορία τῶν βαρβαρικῶν Γερμανικῶν κρατῶν (ΜΕΡΟΣ Α')




Π. Καρολίδου
Καθηγητοῦ τῆς Ἱστορίας
ἐν τῶ Ἐθνικῶ Πανεπιστημίῳ

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν





Από το 58 π.Χ. και μετά, τα νερά του Ρήνου αποτελούν το φυσικό σύνορο μεταξύ της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και των γερμανικών φύλων. Στα τέλη του 1ου αι. π.Χ. οι Ρωμαίοι δοκιμάζουν να επεκταθούν ανατολικά του ποταμού (Μεγάλη Γερμανία), αλλά η προσπάθεια αποτυγχάνει. Μεταξύ του 1ου και του 6ου αιώνα τα γερμανικά φύλα εξαπλώνονται στην Ευρώπη και αναμειγνύονται με τους Κέλτες. Μεγάλες εκτάσεις των σημερινών ανατολικών κρατιδίων της Γερμανίας παραμένουν μέχρι τα τέλη του Μεσαίωνα πολιτιστικά στον σλαβικό χώρο.
 


Το Ρωμαϊκόν κράτος καθίσταται Βυζαντινόν




Π. Καρολίδου
Καθηγητοῦ τῆς Ἱστορίας
ἐν τῶ Ἐθνικῶ Πανεπιστημίῳ

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν




Από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, γεννήθηκε το «εκχριστιανισμένο ρωμαϊκό κράτος της ανατολής» με κύριο μέλημα την ανασύσταση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επί της δυναστείας του Ηρακλείου μεταμορφώθηκε στην «εξελληνισμένη αυτοκρατορία της χριστιανικής ανατολής» και τέλος, κυρίως από το 1204 και μετά, με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους, γεννήθηκε η «ελληνική βυζαντινή αυτοκρατορία»
  


Το Φραγκικόν (Λατινικόν) Κράτος Τῆς Κωνσταντινουπόλεως




Π. Καρολίδου*
Καθηγητοῦ τῆς Ἱστορίας
ἐν τῶ Ἐθνικῶ Πανεπιστημίῳ

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Η Δ' Σταυροφορία (1201-1204) είχε στόχο την κατάληψη της Ιερουσαλήμ μέσω μιας εισβολής στην Αίγυπτο, αλλά παρέκκλινε από το στόχο της και οι Σταυροφόροι κατέλαβαν τελικά την Κωνσταντινούπολη, καταλύοντας τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και ιδρύοντας τη Λατινική Αυτοκρατορία. Ως ιστορικό γεγονός, η Δ' Σταυροφορία αποτέλεσε ένα εξαιρετικά πολύπλοκο ιστορικό φαινόμενο, το οποίο υπήρξε αποτέλεσμα διάφορων συμφερόντων και συναισθημάτων: θρησκευτικά αισθήματα, ελπίδες των Σταυροφόρων για ηθική ανταμοιβή και επιθυμία για κέρδη και περιπέτειες και υλικά κέρδη από την άλλη πλευρά. Όμως, η επικράτηση των υλικών συμφερόντων, η οποία ήταν αισθητή και στις προηγούμενες Σταυροφορίες, εκδηλώθηκε ξεκάθαρα κατά την Δ’ Σταυροφορία με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1204.
  


Ἡ τῶν Βυζαντινῶν Πολιτεία (Τό Πολίτευμα τοῦ Βυζαντινοῦ Κράτους)





Π. Καρολίδου*
Καθηγητοῦ τῆς Ἱστορίας
ἐν τῶ Ἐθνικῶ Πανεπιστημίῳ

ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



Ἡ Κλασσική ἐποχή τοῦ Ἑλληνισμοῦ (479 π.Χ. -323 π.Χ.)



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Η κλασική εποχή (479 π.Χ.-323 π.Χ.) είναι χρονική περίοδος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και ονομάστηκε έτσι λόγω των υψηλών επιτευγμάτων που σημειώθηκαν κατά την περίοδο αυτή στο χώρο του πολιτισμού



Η αποφράδα ημέρα για το μαρτυρικό Αϊβαλί



 
Τον Αύγουστο του 1922, ο προδομένος Ελληνικός στρατός, έχοντας φθάσει πλησίον της Άγκυρας μετά από μια σειρά νικηφόρων μαχών επί 3 έτη, διατάσσεται να αποχωρήσει από το μέτωπο και να εκκενώσει τη Μικρά Ασία, εγκαταλείποντας ανυπεράσπιστους τους αμάχους ελληνικούς πληθυσμούς. Οι Τούρκοι κυριεύουν τα εδάφη που αφήνουν οι Έλληνες στρατιώτες, και φθάνουν ως τα παράλια. 




Αμφίπολη




Η Αμφίπολη ήταν αρχαία πόλη χτισμένη στην ανατολική Μακεδονία, στις όχθες του ποταμού Στρυμόνα, στη θέση πόλης που παλαιότερα ονομαζόταν "Εννέα Οδοί" ή πολύ κοντά σε αυτήν. Η Αμφίπολη ιδρύθηκε από Αθηναίους το 437 π.Χ. με στόχο τον έλεγχο της πλούσιας σε πρώτες ύλες περιοχή και εγκαταλείφθηκε οριστικά τον 8ο αιώνα μ.Χ. Σήμερα στην περιοχή είναι χτισμένος ο ομώνυμος σύγχρονος οικισμός, που βρίσκεται περίπου 60 χλμ. νοτιοανατολικά των Σερρών.



41+11 Ἐρωτήσεις συνδυασμοῦ στήν Ἱστορία Θεωρ. Κατεύθυνσεως

>



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν




Τα μαθήματα Επιλογής ­και Κατεύθυνσης συμπληρώνουν το περιεχόμενο των βιβλίων Γενικής Παιδείας με θέματα που είτε θίγονται μερικώς σ' αυτά (π.χ. «Ο Ευρωπαϊκός Πολιτισμός και οι Ρίζες του», «Κοινωνική και Πολιτική Οργάνωση στην Αρχαία Ελλάδα») είτε απασχολούν συγκυριακά την κοινή γνώμη (π.χ. Εθνικά «Θέματα Ιστορίας»). Το βιβλίο Κατεύθυνσης Γ' Λυκείου «Θέματα Νεοελληνικής Ιστορίας» έρχεται να συμπληρώσει το αντίστοιχο της Γενικής Παιδείας με τέσσερα σημαντικά θέματα, που αναφέρονται στην οικονομία, την πολιτική, την κοινωνία και τη διπλωματία. Πρόκειται για τη μετάβαση από την αγροτική οικονομία στην αστικοποίηση, για τη δημιουργία και διαμόρφωση των πολιτικών κομμάτων, για το προσφυγικό ζήτημα και το κρητικό ζήτημα. Τα τέσσερα αυτά θέματα εντάσσονται χρονικά στην περίοδο των δύο τελευταίων αιώνων της ιστορίας μας και συνδέονται άμεσα και έμμεσα μεταξύ τους. Συγκεκριμένα: