Ποιά ρήματα συντάσσονται με Απαρέμφατον

Κ. ΑΣΩΠΙΟΥ

καθηγητοῦ τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων

Το απαρέμφατο, ως ρηματικό ουσιαστικό, είναι ένας πολύ εύχρηστος ρηματικός τύπος. Ως αντικείμενο διακρίνεται σε ειδικό απαρέμφατο (εξαρτάται από ρήματα λεκτικά, δοξαστικά και ρήματα που δηλώνουν ψυχικό πάθος) και τελικό απαρέμφατο (εξαρτάται από ρήματα εφετικά, δυνητικά και ρήματα που δηλώνουν έναρξη και λήξη, αμέλεια, μάθηση, λήθη, συνήθεια κτλ.)

Διαβάστε Περισσότερα

Το Συντακτικό της Αττικής Πεζογραφίας (σε 10 μαθήματα)

του

Τσιρώνη Θωμά

Φιλολόγου

Διαβάστε Περισσότερα

Ρήματα συντασσόμενα μετά γενικῆς

τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Ρήματα συντασσόμενα μετά γενικῆς είναι τα εξής:

Διαβάστε Περισσότερα

Ρήματα συντασσόμενα μετ’ αἰτιατικῆς

τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

  

Η αιτιατική τίθεται ως άμεσον αντικείμενον των μεταβατικών ρημάτων. Δέχονται δε αυτήν όλα τα ρήματα τα μη υπαγόμενα εις την ανωτέρω κατηγορίαν. Αναφέρομεν ενταύθα γενικώς τα σημαίνοντα ωφέλειαν ή βλάβην ή άλλην επίδρασιν του υποκειμένου επί το αντικείμενον.

Διαβάστε Περισσότερα

Ἄσκησις τροπῆς Εὐθέως Λόγου εἰς Πλάγιον στά Ἀρχαία Ἑλληνικά

τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Πρίν γίνει η άσκησις δέον να μελετηθούν πολύ καλά τα εξής:

Ο Ευθύς και Πλάγιος Λόγος της αρχαίας ελληνικής

Εξαρτημένοι υποθετικοί λόγοι της Αρχαίας Ελληνικής

Διαβάστε Περισσότερα

Η απόλυτη χρήση του άναρθρου απαρεμφάτου της Αρχαίας Ελληνικής

συντακτικόν

 

1.    Η απόλυτη χρήση του άναρθρου απαρεμφάτου ή το "απόλυτο" απαρέμφατο.

Σε αντίθεση προς τις χρήσεις του απαρεμφάτου όπου είναι εξαρτημένο από ένα ρήμα, ουσιαστικό ή επίθετο, υπάρχουν και μερικά απαρέμφατα που δεν εξαρτώνται από οποιοδήποτε μέρος της πρότασης. 

Κατά την ανεξάρτητη, "απόλυτη" αυτή χρήση, το απαρέμφατο δεν φαίνεται να ανήκει στη συντακτική δομή της υπόλοιπης πρότασης. Η λειτουργία του είναι εδώ να τροποποιεί μια μεμονωμένη έκφραση ή να περιορίζει την ισχύ του περιεχομένου ολόκληρης της πρότασης (γι'αυτό και το απαρέμφατο αυτό αποκαλείται και "περιοριστικό").

Διαβάστε Περισσότερα

Ἡ θεωρία τῶν Δευτερευουσῶν Τελικῶν προτάσεων τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς

ΑΧΙΛΛΕΩΣ Α. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ

 

Τελικαὶ προτάσεις

§ 142. Αἱ τελικαὶ προτάσεις, ἤτοι αἱ προτάσεις, αἱ ὁποῖαι δηλοῦν (τὸ τέλος, ἤτοι) τὸν σκοπὸν μιᾶς ἐνεργείας

1) εἰσάγονται μὲ τοὺς τελικοὺς συνδέσμους ἵνα, ὅπως καὶ ὡς (καὶ ὄφρα εἰς τοὺς ποιητὰς = γιὰ νά, νά), μετ’ ἀρνήσεως δέ, ὡς προτάσεις ἐπιθυμίας, εἰσάγονται μὲ τὸ ἵνα μή, ὅπως μὴ καὶ ὡς μή , ἢ μὲ μόνον τὸ μὴ (= γιὰ νὰ μή, νὰ μή).

Διαβάστε Περισσότερα

Δίπτωτα ῥήματα τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς

του 
ΑΧΙΛΛΕΩΣ Α. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ

 

Δίπτωτα ῥήματα

α) Μὲ δύο αἰτιατικάς.

§72. Μὲ δύο ἀντικείμενα, ἀμφότερα κατ’ αἰτιατικὴν πτῶσιν, συντάσσονται

1) τὰ ῥήματα, τὰ ὁποῖα σημαίνουν ἐρωτᾶν, εἰσπράττειν, ἀποστερεῖν, ἀποκρύπτειν : οὐ τοῦτο ἐρωτῶ σε Ἀρφ. (πρβλ. αὐτὸ σὲ ῥώτησα ). οὐδένα ἐγὼ ἐπραξάμην μισθὸν ἢ ᾔτησα (= ἀπὸ κανέναν ἐγὼ δὲν) Πλ. Διογείτων τὴν θυγατέρα ἔκρυπτε τὸν θάνατο ν τοῦ ἀνδρὸς (= ἀπὸ τὴν θυγατέρα).

Διαβάστε Περισσότερα