« Μάτια λαίμαργα, ψυχή χαμένη », λέει μια παροιμία.. Μα και αυτιά λαίμαργα, ψυχή χαμένη, σίγουρα μπορούμε να πούμε..Θέλεις να αρέσεις στους άλλους, αγωνιάς τι γνώμη έχουν για σένα..εντάξει, δεν είναι κακό ως ένα σημείο..κάποια στιγμή όμως γίνεται αυτή η σκέψη, εμμονή και διαρκής, καθημερινός στόχος. Όλα περιστρέφονται γύρω από την άκρατη επιθυμία να μιλούν όλοι για σένα πάντα θετικά, κάνεις όμως πολύ θόρυβο..σαν τον άδειο τενεκέ που κάνει πολύ ενοχλητικό θόρυβο, όταν τον χτυπάς, επειδή είναι άδειος..μήπως συμβαίνει το ίδιο και με σένα; Πολύς σαματάς για ένα τίποτα;
ΠΑΡΑΓΩΓΗ Ή ΕΠΑΓΩΓΗ;
Angeliki MoustakouΠροσθήκη λεζάντας |
Παρακολουθώ τις δύο βασικές συλλογιστικές οδούς : την παραγωγή και την επαγωγή. Ο παραγωγικός συλλογισμός μας μεταφέρει απ'το γενικό στο ειδικό. Είναι σημαντικός ,καθώς η εξειδίκευση είναι απαραίτητη πλέον στο χώρο της επιστήμης. Δίχως εστίαση στη λεπτομέρεια , η γνώση δεν είναι το ίδιο διαφωτιστική. Ωστόσο, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο επιδέξιοι ,ώστε να σκεφτούν και να αναλύσουν μ'αυτόν τον τρόπο .Κάποιοι πάντως εκστασιάζονται με την δυνατότητα της εξονυχιστικής ανάλυσης και τους καθηλώνει η περιέργειά τους . Η ερευνητική διάθεση κυριαρχεί στο έργο τους. Μετέρχονται και τα πιο δύσβατα μονοπάτια για ν'αγγίξουν το ζητούμενό τους. Η επιστήμη χρωστά πολλά στην υπομονή και την επιμονή τους. Το πιθανότερο είναι βέβαια πως αυτή η νοοτροπία τους ακολουθεί και στην καθημερινή τους πράξη και σκέψη. Αναζητούν συγκεκριμένες αιτίες κι εξηγήσεις για όλα όσα τους συμβαίνουν ή τους αφορούν . Δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω δίχως να το φιλτράρουν. Τα μεγάλα μεγέθη τους κεντρίζουν ακριβώς επειδή αποτελούνται από πολλά επιμέρους κομμάτια. Κινούνται μέσα σε δοσμένα ή αποδεκτά πλαίσια με στόχο να τους αποδώσουν εγκυρότητα ,να τ' αμφισβητήσουν ή να τα επαναπροσδιορίσουν. Μερικές φορές μοιάζουν δύστροποι,αλλά η πρσφορά τους στον κόσμο της σκέψης είναι σημαντική.
Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται ο επαγωγικός συλλογισμός,ο ρηξικέλευθος. Τ'άτομα που προτιμούν τον ενστερνίζονται είναι ασυμβίβαστα και προτιμούν ν'ανασαίνουν εκτός πλαισίων. Συνήθως δεν τους γοητεύουν τα μεγάλα και τα βροντερά του κόσμου. Και μάλλον δεν τους συγκινεί καθόλου η ιδέα να τ'ανατάμουν ,να τα διυλίσουν και να τα ερμηνεύσουν. Ασχολούνται με τα πιο μικρά,εκείνα που για τους προηγούμενους φαντάζουν μάλλον υποδεέστερα και ανάξια της προσοχής τους. Και προσθέτουν οι επαγωγικοί μεγάλες ιδέες κι αλήθειες σ΄αυτά τα μικρά. Αναλαμβάνουν οι ίδιοι να τους φτιάξουν το πλαίσια που δεν είχαν εξαρχής,για να μπορούν να υπάρξουν, να ζήσουν, να γίνουν τρόποι σκέψης και ζωής .Είναι στ'αλήθεια δημιουργικοί. Ίσως να μη έχουν πολλά για να προσάψουν στον κόσμο της επιστήμης, αλλά αν έχει ο κόσμος ιδέες και οράματα ,σ'αυτούς το χρωστά. Κι είναι δύσκολο να μπορεί κανείς απ'το λίγο και το ειδικό να οδηγεί τον νου στο πολύ και σε γενικές αλήθειες. Θέλει ελευθερία και κότσια.
Είμαι φιλόλογος από επιλογή ή από τύχη .Παρατηρώ,χρόνια τώρα,μαθητές ν'αναλύουν το αρχαίο ελληνικό ή το λατινικό κείμενο. Άλλοι μπορούν να απομνημονεύσουν ή ν'αναγνωρίζου την κάθε λεπτομέρεια του συντακτικού και της γραμματικής. Φύλλο και φτερό μου κάνουν την εκάστοτε πρόταση.Είναιμάλλον οι θιασώτες της παραγωγικής σκέψης. Άλλοι πάλι κρατιούνται από μια λέξη,μια ετυμολογία,μια νέα πληροφορία κι ανοίγουν πανιά ιδεών -λάτρεις της επαγωγής- το ξέρω καλά που δεν θα μπορέσω ποτέ να τους εγκλωβίσω στα περιορισμένα και συγκεκριμένα ζητούμενα της διδακτέας ύλης.Τους αγαπώ όλους πολύ,το ίδιο πολύ και θέλω να καταφέρνουν τ'όνειρό τους . Για τους πρώτους είμαι πο σίγουρη. Γνωρίζω πως έχουν χαρακτήρα,είναι πειθαρχημένοι κι οργανωτικοί -κι είναι αυτό όπλο ισχυρό. Για τους δεύτερους συνήθως ανησυχώ κάπως ,γιατί έχουν το χάρισμα της δημιουργικότητας-και τό'χω προσέξει πως όπου η φύση δίνει χάρισμα, η ζωή γίνεται πιο απαιτητική. Έχω λοιπόν παραπάνω χτυποκάρδι γι'αυτούς. Και δεν μπορώ να το κρύψω-ή μάλλον... δεν θέλω.
Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται ο επαγωγικός συλλογισμός,ο ρηξικέλευθος. Τ'άτομα που προτιμούν τον ενστερνίζονται είναι ασυμβίβαστα και προτιμούν ν'ανασαίνουν εκτός πλαισίων. Συνήθως δεν τους γοητεύουν τα μεγάλα και τα βροντερά του κόσμου. Και μάλλον δεν τους συγκινεί καθόλου η ιδέα να τ'ανατάμουν ,να τα διυλίσουν και να τα ερμηνεύσουν. Ασχολούνται με τα πιο μικρά,εκείνα που για τους προηγούμενους φαντάζουν μάλλον υποδεέστερα και ανάξια της προσοχής τους. Και προσθέτουν οι επαγωγικοί μεγάλες ιδέες κι αλήθειες σ΄αυτά τα μικρά. Αναλαμβάνουν οι ίδιοι να τους φτιάξουν το πλαίσια που δεν είχαν εξαρχής,για να μπορούν να υπάρξουν, να ζήσουν, να γίνουν τρόποι σκέψης και ζωής .Είναι στ'αλήθεια δημιουργικοί. Ίσως να μη έχουν πολλά για να προσάψουν στον κόσμο της επιστήμης, αλλά αν έχει ο κόσμος ιδέες και οράματα ,σ'αυτούς το χρωστά. Κι είναι δύσκολο να μπορεί κανείς απ'το λίγο και το ειδικό να οδηγεί τον νου στο πολύ και σε γενικές αλήθειες. Θέλει ελευθερία και κότσια.
Είμαι φιλόλογος από επιλογή ή από τύχη .Παρατηρώ,χρόνια τώρα,μαθητές ν'αναλύουν το αρχαίο ελληνικό ή το λατινικό κείμενο. Άλλοι μπορούν να απομνημονεύσουν ή ν'αναγνωρίζου την κάθε λεπτομέρεια του συντακτικού και της γραμματικής. Φύλλο και φτερό μου κάνουν την εκάστοτε πρόταση.Είναιμάλλον οι θιασώτες της παραγωγικής σκέψης. Άλλοι πάλι κρατιούνται από μια λέξη,μια ετυμολογία,μια νέα πληροφορία κι ανοίγουν πανιά ιδεών -λάτρεις της επαγωγής- το ξέρω καλά που δεν θα μπορέσω ποτέ να τους εγκλωβίσω στα περιορισμένα και συγκεκριμένα ζητούμενα της διδακτέας ύλης.Τους αγαπώ όλους πολύ,το ίδιο πολύ και θέλω να καταφέρνουν τ'όνειρό τους . Για τους πρώτους είμαι πο σίγουρη. Γνωρίζω πως έχουν χαρακτήρα,είναι πειθαρχημένοι κι οργανωτικοί -κι είναι αυτό όπλο ισχυρό. Για τους δεύτερους συνήθως ανησυχώ κάπως ,γιατί έχουν το χάρισμα της δημιουργικότητας-και τό'χω προσέξει πως όπου η φύση δίνει χάρισμα, η ζωή γίνεται πιο απαιτητική. Έχω λοιπόν παραπάνω χτυποκάρδι γι'αυτούς. Και δεν μπορώ να το κρύψω-ή μάλλον... δεν θέλω.
Eνίσχυσα την συνεργασία στην τάξη μου σήμερα;
Chrisa Kapatsoulia
της Χρυσαυγής Καπατσούλια
Πολλές φορές αναρωτιέμαι κατά πόσο προάγω την δυναμική της ομάδας και κατά πόσο καλλιεργείται ένα αίσθημα συνεργασίας μεταξύ των μαθητών . Το μωσαϊκό των μαθητών στις μέρες μας είναι τόσο διαφορετικό που από μόνο του αποτελεί ένα περιβάλλον πλούσιο σε ερεθίσματα πιο πολύ από ποτέ άλλοτε. Οι ευκαιρίες για συνεργασία προσφέρονται απλόχερα αρκεί να είμαστε παρόντες και έτοιμοι να αφουγκραστούμε την επιτακτική ανάγκη για εποικοδομητική συνύπαρξη και μοίρασμα γνώσεων, εμπειριών και συναισθημάτων .
Βιβλιογραφία:
Πολλές φορές αναρωτιέμαι κατά πόσο προάγω την δυναμική της ομάδας και κατά πόσο καλλιεργείται ένα αίσθημα συνεργασίας μεταξύ των μαθητών . Το μωσαϊκό των μαθητών στις μέρες μας είναι τόσο διαφορετικό που από μόνο του αποτελεί ένα περιβάλλον πλούσιο σε ερεθίσματα πιο πολύ από ποτέ άλλοτε. Οι ευκαιρίες για συνεργασία προσφέρονται απλόχερα αρκεί να είμαστε παρόντες και έτοιμοι να αφουγκραστούμε την επιτακτική ανάγκη για εποικοδομητική συνύπαρξη και μοίρασμα γνώσεων, εμπειριών και συναισθημάτων .
Στα προγράμματα σπουδών
αναφέρεται ως όρος «συνεργατική μάθηση».
Μια ομάδα ατόμων που εργάζεται μαζί δεν σημαίνει όμως πως εργάζεται και
συνεργατικά. Η έννοια της συνεργατικής μάθησης παραπέμπει στο εξής σχήμα: τα
άτομα δουλεύουν μαζί προκειμένου να πετύχουν ένα κοινό σκοπό. Είναι δηλαδή κάτι
περισσότερο από το να «ρίχνεις» τους μαθητές σε μια ομάδα και να τους λες να
μιλούν μεταξύ τους.
Συγκεκριμένα η συνεργατική μάθηση
είναι στενά συνυφασμένη με την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων .Οι Johnson και
Johnson (2009) έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων
των μαθητών προκειμένου να είναι πετυχημένη η συνεργατική μάθηση. Ανάμεσα στις
κοινωνικές δεξιότητες που αναφέρθηκαν σημαντική θέση κατέχουν , οι δεξιότητες επικοινωνίας , συνεργασίας,
λήψη αποφάσεων, αμοιβαίου σεβασμού, ανάπτυξη φιλίας ,εμπιστοσύνης, διαχείρισης
και επίλυσης συγκρούσεων.
Η ικανότητα συνεργασίας θεωρείται
μια δεξιότητα ιδιαίτερα σημαντική τόσο για τους μαθητές όσο και για τους
εκπαιδευτικούς και γενικά για τον σύγχρονο άνθρωπο σε όλους τους τομείς της
ζωής του. Γι αυτό άλλωστε αποτελεί μια από τις οχτώ δεξιότητες του 21ου
αιώνα (Kearny C. 2017)
. Με την κατάλληλη ενθάρρυνση των μαθητών μας να εξαλειφθούν φόβοι και
στερεότυπα ,η δεξιότητα της συνεργασίας, μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές αλλά κ
εμάς να εξελιχθούμε πιο ευέλικτα στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας και κατ
επέκταση να βάλουμε ένα μικρό λιθαράκι σε μια καλύτερη εκδοχή του κόσμου που
ζούμε.
Johnson , D.W & Johnson , R.T. (2009) An
educational Psycology Success Story:
Social Interdependence Theory and Cooperative Learning. Journal of Educational
researcher, 38(5), pp 365-379.
Kearny C. (2017), “The Importance and
Definition of Key Competences”, Competences for 21st Century Schools-Rerun,
Teacher Academy
Σταυροφορίες: Η Προδοσία του 1204
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣEugène Ferdinand Victor Delacroix |
Γιατί κάνουν «γκράφιτι»;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος
Ὅταν βλέπεις τὸ κομμάτι σου νὰ ταξιδεύει στὴν πόλη, τρελαίνεσαι |
Ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων οἱ ἄνθρωποι ἔγραφαν στοὺς τοίχους. Ἐκεῖ στὶς σπηλιὲς οἱ πρωτόγονοι προσπαθοῦσαν νὰ ἐκφραστοῦν, νὰ μεταδώσουν τὶς γνώσεις τους στοὺς ἄλλους, νὰ συνεννοηθοῦν ἔστω! Ἆραγε γιατί αὐτὸ συμβαίνει ἀκόμη καὶ σήμερα, ποὺ τὰ μέσα ἔκφρασης πλήθυναν σὲ ἀριθμὸ καὶ πολλαπλασιάστηκαν ἀπείρως σὲ δυνατότητες; Στ’ ἀλήθεια γιατί τὸ κάνουν αὐτὸ οἱ «γκραφιτάδες»;
ΘΕΟΙ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΘΕΙΟΝ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ
Ιωάννα Φάφκα
Η αρχαία ελληνική θρησκεία από ομηρικής και ησιόδειας εποχής συνίστατο στη λατρεία κατά βάση του Ολυμπιακού Δωδεκάθεου και αλλά και άλλων θεών, όπως αυτοί που αντικατοπτρίζονταν στα έργα των ποιητών, που αποτελούσαν τη βάση της παιδείας. Σταδιακά έκαναν την εμφάνισή τους νέες λατρείες, αθεϊστικές και αγνωστικιστικές τάσεις, οι οποίες ενισχύθηκαν με τη δράση των σοφιστών και των εν γένει υλιστών της εποχής. Οι «γραφές ασεβείας» αυξήθηκαν αποτελώντας πολλές φορές την πρόφαση για την καταδίκη πολιτών, όπως για παράδειγμα του Σωκράτη, ενώ στην πραγματικότητα τα αίτια ήταν πολιτικής φύσεως.
ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ
ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΕΡΜΗ
-
της Χριστίνας Σμαραγδάκη ΙΛΙΑΔΑ - Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΡΑΨΩΔΙΑ Ζ (στίχοι 369 - 529) ΣΚΗΝΗ 1η (369 - 389): Η αναζήτηση της Ανδρο...
-
ΙΣΤΟΡΙΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ
-
Του Γαβριήλ Μπομπέτση Ο άνθρωπος, που έχει διανύσει περίπου 200.000 χρόνια ζωής ως υπόσταση, ως ύπαρξη, ορίζεται από τους αρχαίους φ...
-
Καλλιόπη Ζιώγου - θεολόγος Ανέκαθεν τραβάει την προσοχή το λαμπερό, το γυαλιστερό. Πέφτει το μάτι πάνω του, δεν κοιτάει αλλού, εκεί κολλάει ...
ONLINE USERS:
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
- ΑΡΘΡΑ
- ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
- ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ)
- ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΝ)
- ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ( e-books )
- ΑΡΧΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
- ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ
- ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ
- Βοηθήματα Γυμνασίου
- Βοηθήματα Λυκείου
- ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ
- ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΑ
- ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ
- ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ
- ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ
- ΕΚΘΕΣΗ
- ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
- ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
- Θέματα
- ΙΣΤΟΡΙΑ
- ΙΣΤΟΡΙΑ (e-books)
- ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
- ΛΑΤΙΝΙΚΑ
- ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
- ΜΑΘΗΤΕΣ
- ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ
- ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ (e-books)
- ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ
- ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
- ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
- ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ
- ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ( e-books )
- ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ
- ΠΟΙΗΣΗ
- ΤΕΧΝΗ
- ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
- ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ