ΑΡΩΜΑ JOHANN WOLFGANG GOETHE

της Αγγελικής Μουστάκου

- Φιλολόγου

Θεωρώ πως ο Goethe θαύμασε την τελειότητα της ελληνικής τέχνης σε όλους τους τομέίς, με έναν τρόπο ουσιαστικό και βαθύ, τέτοιον που μοιάζει με δυνατή αγάπη. Γεννήθηκε στη Φραγκφούρτη, στις 28 Αυγύστου 1749. Το 1765 πήγε στη Λειψία για να σπουδάσει νομικά και να μοιάσει στον νομομαθή πατέρα του. Αλλά η φύση του ήταν άλλη κι άλλα λαχταρούσε το πνεύμα του. Συναναστράφηκε με καλλιτέχνες και δεν χόρταινε να κάνει παρέα με ζωγράφους. Όσο σπούδαζε νομικά έγραφε παράλληλα και λυρικά ποιήματα. Το πάθος του για την τέχνη δεν μπορούσε να μείνει κρυφό.

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΑΡΧΑΙΩΝ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ (9η ενότητα)

της Θεοδώρας Ανδρέσα

- Φιλολόγου

Ο θάνατος του Σωκράτη, Cignaroli, Giambettino, 1706-1770

Στο έργο του Κρίτων ο Πλάτων παρουσιάζει τα επιχειρήματα που προέβαλε ο Σωκράτης αποκρούοντας τις προτάσεις των φίλων του να δραπετεύσει πριν από την εκτέλεση της θανατικής ποινής που του επιβλήθηκε από το δικαστήριο της Ηλιαίας (399 π.Χ.). Η κατηγορία που οδήγησε τον Σωκράτη στην καταδίκη ήταν ότι πίστευε σε άλλους θεούς από εκείνους που τιμούσε η πόλη του και ότι διέφθειρε τους νέους. Η δικαιολόγηση της άρνησής του να δραπετεύσει ήταν δύσκολη, καθώς οι φίλοι του υποστήριζαν ότι η δραπέτευσή του δε θα αποτελούσε αδικία αλλά θεραπεία μιας αδικίας. Στο απόσπασμα που ακολουθεί ο Σωκράτης παρουσιάζει τους νόμους προσωποποιημένους να του υποβάλλουν ερωτήματα σχετικά με τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης δραπέτευσής του.

Διαβάστε Περισσότερα

Ο Ηθικός Χαρακτήρας (ΜΕΡΟΣ Β')

 

 

Κύριλλος Κ. Αφεντουλίδης

 

επιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας 

Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Σάντρο Μποτιτσέλι, Η Συκοφαντία του Απελλή, π. 1495, Πινακοθήκη Ουφίτσι. Έργο βασισμένο σε περιγραφή έργου του Απελλή, όπως αυτή δίνεται από τον Λουκιανό.

(Μέρος Α')

Ο ηθικός χαρακτήρ, η ομοιόμορφος δηλ. σταθερά ηθική διάθεσις και ενέργεια του ανθρώπου δεν είναι απλή τις φυσική εκδήλωσις της ιδιοφυίας και ιδιοσυγκρασίας εκάστου, αλλ’ είναι έργον και καλλιτέχνημα της ελυθέρας και λογικής ενεργείας του ανθρώπου, ως μαρτυρεί η πείρα, ήτις δεικνύει σαφώς, ότι όπως πάσα φυσική ικανότης και ευφυία δια της ασκήσεως τελειοποιείται και γίνεται δεξιότης, ούτω και ο χαρακτήρ δια καταλλήλου μορφώσεως και ανατροφής βαθμηδόν διαμορφούται και διαπλάττεται. Το ζήτημα όμως είναι πώς δυνάμεθα να επιτύχωμεν τοιαύτην της βουλήσεως ημών κατεύθυνσιν, ώστε να ενεργή αύτη πάντοτε επί του αυτού ζητήματος κατά τον αυτόν τρόπον.

Διαβάστε Περισσότερα

Πώς διακρίνουμε την δυσκολία προσαρμογής από την ομαλή συμπεριφορά

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

Επιχειρώντας να διακρίνει κανείς τις δυσκολίες προσαρμογής από την ομαλή συμπεριφορά ακολουθεί δύο είδη κριτηρίων: τα λειτουργικά και τα στατιστικά.

Όσον αφορά τα λειτουργικά κριτήρια εξετάζουμε κατά πόσον μια συμπεριφορά έχει ή όχι δυσάρεστες επιπτώσεις στη ζωή του παιδιού ή του εφήβου. Στην ουσία δηλαδή εξετάζουμε την ενδοπροσωπική και την διαπροσωπική προσαρμογή του. 

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΤΑΔΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΣΙΑΜΑΝΤΑ

Τα παιδιά οικοδομούν την αντίληψη τους για τη γραπτή γλώσσα σε μια εξελικτική πορεία που μπορεί εύκολα να γίνει αισθητή σε όλα. Τα στάδια εξέλιξης της γραφής έχουν περιγραφεί από τους Clay (1975), Ferreiro & Teberosky (1982), Temple et al (1993), Wortham Sue (2006) και είναι τα εξής:

Διαβάστε Περισσότερα

Ο Ηθικός Χαρακτήρας (ΜΕΡΟΣ Α')

Κύριλλος Κ. Αφεντουλίδης

επιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας 

Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Χαρακτήρ[1] είναι ο μόνιμος τρόπος του νοείν και βούλεσθαι και πράττειν, η ιδιότης δηλαδή εκείνη και ο ιδιαίτερος και συνήθης τρόπος τον οποίον έχει έκαστος εν τη ζωή του, εν τη ενεργεία του ανάλογος πάντοτε προς την ηλικίαν του, το φύλον, εις το οποίον ανήκει, την ιδιοσυγκρασίαν και ιδιοφυίαν του. Ο χαρακτήρ είναι το τιμιώτερον εξ όλων των ανθρωπίνων προτερημάτων. Αλλ’ ο χαρακτήρ είναι και ο σπουδαιότατος σκοπός ενός εκάστου καθώς η ύπαρξις ενός ιδεώδους χαρακτήρος ή η προσέγγισις προς τούτον εξασκεί μεγίστην επιρροήν μιας ευτυχούς ανθρώπινης ζωής. Πόθεν όμως αποκτάται; Εκ του αντικειμένου της ημετέρας εκλογής[2] ή απορρίψεως. Ομοιάζομεν εν τω σημείω τούτω τα έντομα, τα οποία από των ανθέων και φυτών παρά των οποίων ζώσι λαμβάνωσι και το χρώμα. Όπως εκείνα ούτω και ημείς γινόμεθα όμοιοι προς την πνευματικήν μας τροφήν, όμοιοι προς τα δημιουργήματα τα οποία εν τη καρδία μας ζώσιν. Εκάστη ενέργεια της ζωής μας, έκαστος σύνδεσμος ιδεών είναι εγκεχαραγμένος βαθύτατα εν τη ψυχή μας είναι γεγραμμένος δια χαλυβδίνης τρόπον τινά γραφίδος εν τω εσωτερικώ μας.

Διαβάστε Περισσότερα

Η Γλώσσα Διαμορφώνει το Ήθος του Κοινωνικού Ανθρώπου

Κωνσταντίνου Λουκά

 

επιμελεία 

Νικολάου Γεωρ. Κατσούλη

- φιλολόγου

Αι ανάγκαι εις τας οποίας εκ φύσεως είναι καθυποβεβλημένοι οι άνθρωποι, κατηνάγκασαν αυτούς να μένουν στο αυτό μέρος συζώντες προς αμοιβαίαν βοήθειαν. Αλλά δυσκολώτατον και σχεδόν αδύνατον θα ήταν να λαμβάνωσι οι άνθρωποι παρ’ αλλήλων ταύτην την βοήθειαν, εάν δεν είχον σημεία τινά, δια των οποίων θα εδύναντο να φανερώσωσι προς αλλήλους τας διαθέσεις της ψυχής των και τας χρείας των. Η ανάγκη λοιπόν αύτη καθυποχρέωσεν αυτούς, πρώτον μεν να μεταχειρισθώσιν ανάρθρους τινάς φωνάς, έπειτα δε διάφορα του σώματος σχήματα και τελευταίον τας λέξεις, αίτινες είναι ο άριστος διερμηνεύς των εννοιών και των της ψυχής βουλευμάτων. Ούτος δε ωνομάσθη «Γλώσσα», διότι αύτη είναι το κυριώτερον αυτού όργανον.

Διαβάστε Περισσότερα