Η ηθική σκέψη των παιδιών

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

Στις περισσότερες περιπτώσεις οι Σχολικοί-εξελικτικοί ψυχολόγοι ασχολούνται με τα στάδια ανάπτυξης του παιδιού. Ωστόσο, εξίσου σημαντικά είναι και τα στάδια ηθικής σκέψης του Kohlberg. Στην ουσία ο Kohlberg επανέλαβε τη διαδικασία του Piaget συμπεριλαμβάνοντας ηθικά διλήμματα, μέσα από τα οποία τα συμφέροντα των πρωταγωνιστών της ιστορίας θα αποτιμούνταν με άξονα τους κοινωνικούς κώδικες. Η ανάλυση των απαντήσεων των παιδιών οδήγησε τον ερευνητή στο να αναπτύξει το μοντέλο των έξι σταδίων. Την εξέλιξη της συχνότητας αυτών των διαφορετικών σταδίων μπορεί κανείς να την κατανοήσει στην εφηβεία και στην ενήλικη ζωή. Τα στάδια 1 και 2 αμβλύνονται βάσει ηλικίας ενώ τα στάδια 3 και 4 εμφανίζονται στην εφηβεία ενώ το μετασυμβατικό επίπεδο- στάδια 5 και 6- παραμένει μετέωρο ακόμη και στους ενήλικες.

Διαβάστε Περισσότερα

Η φωναχτή σκέψη ως μεταγνωστική δεξιότητα στην Ανάγνωση

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

Μεταγνώση είναι η επίγνωση του τρόπου που λειτουργεί η σκέψη και των τρόπων με τους οποίους επεξεργάζεται κανείς τη γνώση, του τί ξέρει και τί δεν ξέρει κανείς. Στην ουσία, είναι κομμάτι της αυτοεκτίμησης του ανθρώπου.

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΕΝ ΕΙΝ' "ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΑΔΕΙΑΝΟ" Η ΕΛΕΝΗ

της Αγγελικής Μουστάκου

-φιλολόγου

 

Η Λήδα, ήταν τόσο όμορφη ,που την καταγωγή της διεκδικούσαν διάφορες πατρίδες, όπως η Σπάρτη, η Αιτωλία, η Κόρινθος. Ο Δίας είχε δει την Λήδα στο νησάκι Πέφνο και την ερωτεύτηκε . Ζήτησε την βοήθεια της Αφροδίτης. Εκείνη τον μεταμόρφωσε σε κύκνο και η ίδια, με την μορφή αετού, τον καταδίωκε. Η Λήδα σπλαχνίστηκε τον κύκνο και τον πήρε στην αγκαλιά της για να τον σώσει. Στην πορεία γέννησε δύο αυγά. Απ' το ένα βγήκε η Ελένη και απ' το άλλο τα δίδυμα αδέρφια της Κάστορας και Πολυδεύκης.

Διαβάστε Περισσότερα

Πλάτων, Διοτίμα, φεμινισμός.

Πλάτωνος Συμπόσιον: Λόγος Διοτίμας. 

Είναι τελικά «φεμινιστική» η επιλογή του Πλάτωνα να εναποθέσει σε μια γυναίκα 

την πιο σημαντική του φιλοσοφική θεωρία;

της Δρ.Γεωργίας Παραγιουδάκη

1. Εισαγωγή
Ο ρόλος των γυναικών στην κλασική Αθήνα περιοριζόταν αποκλειστικά στα οικιακά καθήκοντα και την ανατροφή των παιδιών.[1] Ωστόσο, αρκετές λογοτεχνικές αναφορές τις κατατάσσουν υψηλότερα, ακόμα και ως συμμετέχουσες σε κοινωνικά δρώμενα.[2]

Σε σχέση πάντως με τον αποκλεισμό τους από την κοινωνική και πολιτική ζωή, ο Gomme θεωρεί ότι οι Αθηναίες δεν απείχαν τελικά και πολύ από τις σύγχρονές του γυναίκες στη Βρετανία.[3] Εν τέλει δεν υπάρχει βεβαιότητα για το πόσο η πραγματικότητα αντιστοιχούσε στο κοινωνικό ιδεώδες του γυναικείου αποκλεισμού[4]. Και αυτό, γιατί, εκτός των άλλων, είναι πολύ δύσκολο να ανιχνεύσει κανείς τις αποκλίσεις ανάμεσα στις πηγές και την κοινωνική πραγματικότητα, όταν τα κυριότερα πνευματικά έργα της εποχής ήταν δημιουργήματα ανδρών και απευθύνονταν σε αυτούς. Εξάλλου, η καθολική αποδοχή των ανδρικών απόψεων, οφείλεται στη ζύμωση της κοινωνίας με αυτές.[5] Το κοινωνικό φύλο, όπως θα χαρακτηριστεί η έμφυλη ταυτότητα στις νεότερες φεμινιστικές θεωρίες, είναι επίκτητο και διαμορφώνεται βάσει των κοινωνικών προσταγών.[6]

Διαβάστε Περισσότερα

Στο μυαλό του αποξενωτή γονιού

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

<Σε παντρεύτηκα κύριε, οφείλεις να σεβαστείς το στεφάνι σου. Να σεβαστείς ότι δεσμευτήκαμε να είμαστε μαζί. Τι σημασία έχει που δεν τα πάμε καλά μεταξύ μας; Που δεν τα βρίσκουμε. Νομίζεις πως οι άλλοι τα βρίσκουν και συνεχίζουν να είναι μαζί; Δεν θα σου περάσει έτσι εύκολα αυτό που μου έκανες; Γίναμε γονείς, τα παιδιά μας είναι πάνω από όλα. Θα σε κάνω να μετανιώσεις πικρά. Γιατί μόνο αυτό σου αξίζει>

Διαβάστε Περισσότερα

Πώς συγχωράς τον εαυτό σου;

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

«Αν είχα ένα σφουγγάρι που μπορούσε να σβήνει τα λάθη του παρελθόντος θα έσβηνα πολλά από τα λάθη που έκανα. Θα επέλεγα να σβήσω εκείνα που πλήρωσα ακριβά, που με βασάνισαν περισσότερο, που με έκαναν να μετανιώσω. Αλλά κυρίως αυτά τα λάθη που δυσκολεύτηκα να συγχωρήσω στον εαυτό μου», μου είπε.

-Πιστεύεις πως τα λάθη σου, σε βοήθησαν κάπως να αντιληφθείς καποια πράγματα;

-Ναι, ίσως να με βοήθησαν. Δεν ξέρω όμως.Δεν υπάρχει άραγε κάποιος πιο ανώδυνος τρόπος να μάθεις κάτι; Χρειαζεται ό,τι μαθαίνεις να το πληρώνεις;

Διαβάστε Περισσότερα

ΝΟΣΤΟΣ Ή ΠΗΓΑΙΜΟΣ, ΠΟΙΗΤΑ;

 

της Αγγελικής Μουστάκου

- φιλολόγου

Όταν η ελεύθερη γνώμη πληρώνεται ακριβά, τότε οι ποιητές μιλούν για μας μέσα απ'τις λέξεις που συγκέντρωσαν με την συνδρομή των διάχυτων αισθήσεών τους. Έμαθαν από νωρίς να χρησιμοποιούν μια γλώσσα συνθηματική και προφητική και τολμούν να την ενεργοποιούν κάθε φορά που νιώθουν πως τα όρια γύρω τους στενεύουν. Η μνήμη των ποιητών είναι σκληρή και τα όνειρά τους απειλητικά, γεμάτα με τα φαντάσματα του παρελθόντος και τα οράματα του μέλλοντος. Αυτή είναι μια μορφή φυλακής , που πάει την γλώσσα τους ακόμα πιο πέρα και ακόμα πιο βαθιά.

Διαβάστε Περισσότερα