Πλάτωνος Συμπόσιον: Λόγος Διοτίμας.
Είναι τελικά «φεμινιστική» η επιλογή
του Πλάτωνα να εναποθέσει σε μια γυναίκα
την πιο σημαντική του
φιλοσοφική θεωρία;
της Δρ.Γεωργίας Παραγιουδάκη
1. Εισαγωγή
Ο ρόλος των γυναικών στην κλασική Αθήνα περιοριζόταν αποκλειστικά στα οικιακά καθήκοντα και την ανατροφή των παιδιών.[1] Ωστόσο, αρκετές λογοτεχνικές αναφορές τις κατατάσσουν υψηλότερα, ακόμα και ως συμμετέχουσες σε κοινωνικά δρώμενα.[2]
Σε σχέση πάντως με τον αποκλεισμό τους από την κοινωνική και πολιτική ζωή, ο Gomme θεωρεί ότι οι Αθηναίες δεν απείχαν τελικά και πολύ από τις σύγχρονές του γυναίκες στη Βρετανία.[3] Εν τέλει δεν υπάρχει βεβαιότητα για το πόσο η πραγματικότητα αντιστοιχούσε στο κοινωνικό ιδεώδες του γυναικείου αποκλεισμού[4]. Και αυτό, γιατί, εκτός των άλλων, είναι πολύ δύσκολο να ανιχνεύσει κανείς τις αποκλίσεις ανάμεσα στις πηγές και την κοινωνική πραγματικότητα, όταν τα κυριότερα πνευματικά έργα της εποχής ήταν δημιουργήματα ανδρών και απευθύνονταν σε αυτούς. Εξάλλου, η καθολική αποδοχή των ανδρικών απόψεων, οφείλεται στη ζύμωση της κοινωνίας με αυτές.[5] Το κοινωνικό φύλο, όπως θα χαρακτηριστεί η έμφυλη ταυτότητα στις νεότερες φεμινιστικές θεωρίες, είναι επίκτητο και διαμορφώνεται βάσει των κοινωνικών προσταγών.[6]
1. Εισαγωγή
Ο ρόλος των γυναικών στην κλασική Αθήνα περιοριζόταν αποκλειστικά στα οικιακά καθήκοντα και την ανατροφή των παιδιών.[1] Ωστόσο, αρκετές λογοτεχνικές αναφορές τις κατατάσσουν υψηλότερα, ακόμα και ως συμμετέχουσες σε κοινωνικά δρώμενα.[2]
Σε σχέση πάντως με τον αποκλεισμό τους από την κοινωνική και πολιτική ζωή, ο Gomme θεωρεί ότι οι Αθηναίες δεν απείχαν τελικά και πολύ από τις σύγχρονές του γυναίκες στη Βρετανία.[3] Εν τέλει δεν υπάρχει βεβαιότητα για το πόσο η πραγματικότητα αντιστοιχούσε στο κοινωνικό ιδεώδες του γυναικείου αποκλεισμού[4]. Και αυτό, γιατί, εκτός των άλλων, είναι πολύ δύσκολο να ανιχνεύσει κανείς τις αποκλίσεις ανάμεσα στις πηγές και την κοινωνική πραγματικότητα, όταν τα κυριότερα πνευματικά έργα της εποχής ήταν δημιουργήματα ανδρών και απευθύνονταν σε αυτούς. Εξάλλου, η καθολική αποδοχή των ανδρικών απόψεων, οφείλεται στη ζύμωση της κοινωνίας με αυτές.[5] Το κοινωνικό φύλο, όπως θα χαρακτηριστεί η έμφυλη ταυτότητα στις νεότερες φεμινιστικές θεωρίες, είναι επίκτητο και διαμορφώνεται βάσει των κοινωνικών προσταγών.[6]