ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 
ΑΠΟ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΟΝΩΝ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ 

 

ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤ. ΙΩΑΝΝΗΣ

 

Περιεχόμενα

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄. ΠΑΛΑΙΟΤΑΤΟΙ ΧΡΟΝΟΙ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄. Η ΕΛΛΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΧΑΛΚΗΝ ΕΠΟΧΗΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄. ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄. ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε΄. ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΒΙΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ΄. ΑΡΧΑΙΚΗ ΕΠΟΧΗ. Ο ΜΕΓΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ΄. ΤΥΡΑΝΝΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η΄. ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ ΚΕΝΤΡΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ. ΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ ΤΑΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΚΗΝ ΕΠΟΧΗΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ΄. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι΄. ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄. ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ΄. ΚΛΑΣΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄. ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄. Η ΕΛΛΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΕΛΟΠΟΝ. ΠΟΛΕΜΟΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ΄. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο Α΄ ΤΩΝ ΣΥΡΑΚΟΥΣΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ις΄. ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ - ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β΄ Ο ΜΑΚΕΔΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΖ΄. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΗ΄. Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Δ΄ π.Χ. ΑΙΩΝΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΘ΄. ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Κ΄. ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΑ ΚΡΑΤΗ
ΕΠΙΜΕΤΡΟΝ
ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΤΕΡΩΝ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΩΝ
ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΤΕΡΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

 

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΗ

ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΣΙΑΜΑΝΤΑ

        Ένα από τα πολυτιμότερα δώρα που μπορούν οι γονείς να προσφέρουν στα παιδιά τους είναι η παιδεία, και όχι απαραίτητα γνωστικές πληροφορίες. Συνήθως, οι γονείς, αγχωμένοι για τη σχολική επίδοση των παιδιών τους, γίνονται αρκετά πιεστικοί, αντικαθιστώντας τη διδακτική διαδικασία της μελέτης στο σπίτι με έναν εξουθενωτικό αγώνα διαβάσματος τόσο για τους ίδιους όσο και για τα παιδιά. Για να είναι αποτελεσματική όλη αυτή η διαδικασία, στόχος των γονέων θα πρέπει να είναι η προσωπική ευτυχία και ηρεμία του παιδιού και όχι η σχολική επίδοση. Η δημιουργία εσωτερικών κινήτρων θα οδηγήσουν στην ουσιαστική μάθηση του παιδιού. Σε αντίθεση, η πίεση, το άγχος και η επιμονή έχει παρατηρηθεί ότι οδηγούν σε ρήξη τις σχέσεις γονέα-παιδιού. 

      Στο τελευταίο είναι σημαντικό να δίνεται ο κατάλληλος χρόνος και χώρος ώστε να δρα αυτόνομα, να αποκτήσει το ίδιο την επιθυμία για γνώση, να αναπτύξει προσωπικές δεξιότητες με βάση τις οποίες θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις σχολικές απαιτήσεις.Σε αυτό, βέβαια, δε συμβάλει ο τυποποιημένος- παραδοσιακός τρόπος διδασκαλίας στο σχολείο, με το φόρτο εργασίας και τις πολλαπλές ασκήσεις για το σπίτι που δε χαρακτηρίζονται από προσωποποίηση σε κανένα επίπεδο. 

        Ωστόσο, είναι καίριο το παιδί να γνωρίζει τις υποχρεώσεις του, αλλά και να τις διαχειρίζεται κατάλληλα. Πολλές φορές έρχεται αντιμέτωπο με δυσκολίες που το οδηγούν να «σηκώσει τοίχους» και να αρνείται το διάβασμα. Και εκεί έρχεται ο γονέας, έχοντας το άγχος ότι η επίδοση του παιδιού συνδέεται άμεσα με τη δική του εικόνα προς το σχολείο –και όχι μόνο- να επιφορτίσει την όλη κατάσταση ερχόμενος σε σύγκρουση με το παιδί του. 

       Τα άγχη αυτά είναι αναμενόμενα και απολύτως δικαιολογημένα. Το ζήτημα, όμως, είναι να λειτουργούν παραγωγικά. Οι γονείς να αποδέχονται το παιδί τους για αυτό που είναι, κατανοώντας το όταν αυτό προβάλλει αρνητικά συναισθήματα απέναντι στη μάθηση. Έχοντας ρεαλιστικές απαιτήσεις και ενθαρρύνοντας το διάλογο μαζί του, να τονίζουν τα θετικά του σημεία και να το ενθαρρύνουν να συνεχίσει δίνοντας του και εναλλακτικές δράσεις όταν το ίδιο πιέζεται. Έτσι, διαχωρίζουν το ρόλο τους από το ρόλο του «δασκάλου», βρίσκονται κοντά στο παιδί τους και το αντιμετωπίζουν σα μια ξεχωριστή προσωπικότητα, με την οποία μπορούν να μοιραστούν προβληματισμούς. 

         Το παιδί, κατά αυτόν τον τρόπο, καταλαβαίνει ότι έχει δίπλα του ανθρώπους που το αγαπούν, το σέβονται και το υπολογίζουν. Τότε, ακόμα και οι αποτυχίες του θα είναι κάτι που από μικρή ηλικία θα ξέρει να αντιμετωπίζει, καθώς θα γνωρίζει ότι ό,τι κατάφερε, το κέρδισε στηριζόμενο στις δικές του δυνάμεις και ότι δε θα είναι λιγότερο αγαπητό εξαιτίας αυτών.

        Δίνοντας έμφαση, λοιπόν, στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της θετικής αυτοεικόνας του παιδιού, αυτό μπορεί να οδηγηθεί σε υψηλές σχολικές επιδόσεις, αλλά και στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση κάθε δυσκολίας που θα συναντήσει σε όλο το εύρος της ζωής του. 

      Η έννοια της υπευθυνότητας και της ανεξαρτησίας που θα καλλιεργηθεί στους κόλπους της οικογένειας θα αποτελέσουν τις ρίζες για να κτίσει μια ζωή ποιοτική, ουσιώδη και ευτυχισμένη.

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΙΚΑΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΩΣ «ΤΕΧΝΗ» ΚΕΚΡΥΜΜΕΝΗ (ΜΕΡΟΣ Α')

τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
Φιλολόγου

Εξώφυλλο της έκδοσης 1720 του Institutio Oratoria που δείχνει τον Κουιντιλιανό σε ώρα διδασκαλίας.

Ο Ρήτωρ κατά την αρχαιότητα, και με τούτο νοούμε τον άνδρα που γνωρίζει τα πολιτικά πράγματα, τις υποθέσεις που απασχολούν την πολιτεία, ως οργανωμένη κοινωνία ανθρώπων και που επιχειρεί επεμβάσεις εις αυτά και λαμβάνει θέση στα προβλήματα της εποχής του, έχει κυρίως τέσσερα έργα να επιτελέσει. Πρώτον και κύριο έργο του είναι να εννοήσει, συνειδητοποιήσει εντός του όλες τις διαστάσεις του προβλήματος και φυσικά να κρίνει ως αληθώς υπάρχον το πρόβλημα, εάν όντως συνίσταται δηλαδή και ποιές οι προεκτάσεις του στον βίο των πολιτών. Δεύτερον δέον να βρεί τα ορθά εκάστοτε επιχειρήματα δια τα κεφάλαια του λόγου του ή τα μέρη με τα οποία θα απαρτίσει αυτόν. Τρίτον έργον του είναι να διαθέσει το υλικό του εις σύνθεση τέτοια, ώστε άπαντα απ’ όσα θα εκθέσει και να κατανοηθούν από το ακροατήριό του αλλά και να εύρει την διάταξην εκείνην, την δομή του ευρεθέντος υλικού που θα αρμόζει στην περίσταση που θα εκφωνήσει τον λόγον του. Τέταρτον τελευταίο έργον του αλλά καθόλου αμελητέο είναι να αποφασίσει με ποίον τρόπον θα υποστηρίξει τον λόγο του ενώπιον του ακροατηρίου, με ποίαν υπόκριση ή ηθοποιεία αν θέλετε θα φανερώσει τις σκέψεις του.

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΣΕΙΣ ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΕ ΣΤΙΣ 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ;

Καλλιόπη Ζιώγου

Όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια προβάλλονται και τιμώνται δεόντως οι ποικίλου περιεχομένου «Παγκόσμιες μέρες..». Οσονούπω λοιπόν θα τιμήσουμε και τον «άγιο Βαλεντίνο», «τιμώντας» παράλληλα τον έρωτα, αυτό το ομολογουμένως, υπέροχο συναίσθημα, το οποίο όταν βιώνεται ολοκληρωτικά μπορεί και βουνά να μετακινήσει. 

Διαβάστε Περισσότερα

Λεξικόν Σουίδα (Σούδα)

Το λεξικόν Σούδα αποτελεί ασφαλώς, εν εκ των χρησιμωτέρων βιβλίων δια την μελέτην της αρχαίας ελληνικής και της βυζαντινής, ιδία, φιλολογίας. Είναι η βασική πηγή εις την οποίαν παραπέμπεται ο αναγνώστης υπό πάντων, σχεδόν, των υπομνημογράφων. Ελάχιστοι όμως το διέθετον μέχρι σήμερον, με αποτέλεσμα να επικρατεί πλήρης σύγχυσις ως προς τον συγγραφέα του λεξικού και την φυσιογνωμίαν του έργου. Πλείσται των συγχρόνων εγκυκλοπαιδειών μας αναγράφουν ότι: "Σουίδας είναι βυζαντινός λεξικογράφος του Ι΄ αιώνος, συγγράψας γλωσσικόν λεξικόν".

Και όμως από ετών ο Ντέλκερ έχει αποδείξει ότι η λέξις: "Σουίδας". δεν υποδηλοί τον συγγραφέα, αλλά αποτελεί παραφθοράν της λέξεως "Σούδα", δια της οποίας αποδίδεται η συμπλήρωσις ποικίλης ύλης εις το αυτό βιβλίον. Συνεπώς, συγγραφεύς ονόματι Σουίδας, πρέπει να παραδεχθώμεν, πλέον, ότι δεν υπήρξεν. [...]

Ολόκληρον το έργον περιλαμβάνει 12.000 λήμματα εκ των οποίων τα 900 είναι βιογραφικά. Από λεξικογραφικής πλευράς δεν είναι ταξινομημένα κατ' απόλυτον αλφαβητικήν σειράν, αλλά επί τη βάσει της προφοράς των διφθόγγων.

από τον πρόλογο του βιβλίου "Λεξικόν Σουίδα (Σούδα)" Imm. Bekker, Γεωργιάδης - Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, 2011 

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΒΔΗΡΑ: Επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο (Β΄)

της
Ιωάννας Αρβανιτίδου

Ο αρχαιολογικός χώρος των Αβδήρων, που απέχει μόλις 25χλμ. από την πόλη της Ξάνθης, είναι ένας ιδιαίτερα εντυπωσιακός χώρος, ο οποίος απλώνεται σε μια έκταση περίπου 3.000 στρεμμάτων. Ο επισκέπτης του χώρου έχει την ευκαιρία να περπατήσει και να γνωρίσει την αρχαϊκή, κλασική, ελληνιστική και ρωμαϊκή θρακική πόλη.

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΝΘΡ/ΚΩΝ ΣΠΟΥΔ. - ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ II (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2017)

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΜΑΔΑΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
2ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ - ΘΕΜΑΤΑ

Διδαγμένο κείμενο

Πλάτωνος Πολιτεία 519Β-520Α

Ἡμέτερον δὴ ἔργον, ἦν δ’ ἐγώ, τῶν οἰκιστῶν τάς τε βελτίστας φύσεις ἀναγκάσαι ἀφικέσθαι πρὸς τὸ μάθημα ὃ ἐν τῷ πρόσθεν ἔφαμεν εἶναι μέγιστον, ἰδεῖν τε τὸ ἀγαθὸν καὶ ἀναβῆναι ἐκείνην τὴν ἀνάβασιν, καὶ ἐπειδὰν ἀναβάντες ἱκανῶς ἴδωσι, μὴ ἐπιτρέπειν αὐτοῖς ὃ νῦν ἐπιτρέπεται.
Τὸ ποῖον δή;
Τὸ αὐτοῦ, ἦν δ’ ἐγώ, καταμένειν καὶ μὴ ἐθέλειν πάλιν καταβαίνειν παρ’ ἐκείνους τοὺς δεσμώτας μηδὲ μετέχειν τῶν παρ’ ἐκείνοις πόνων τε καὶ τιμῶν, εἴτε φαυλότεραι εἴτε σπουδαιότεραι.
Ἔπειτ’, ἔφη, ἀδικήσομεν αὐτούς, καὶ ποιήσομεν χεῖρον ζῆν, δυνατὸν αὐτοῖς ὂν ἄμεινον;
Ἐπελάθου, ἦν δ’ ἐγώ, πάλιν, ὦ φίλε, ὅτι νόμῳ οὐ τοῦτο μέλει, ὅπως ἕν τι γένος ἐν πόλει διαφερόντως εὖ πράξει, ἀλλ’ ἐν ὅλῃ τῇ πόλει τοῦτο μηχανᾶται ἐγγενέσθαι, συναρμόττων τοὺς πολίτας πειθοῖ τε καὶ ἀνάγκῃ, ποιῶν μεταδιδόναι ἀλλήλοις τῆς ὠφελίας ἣν ἂν ἕκαστοι τὸ κοινὸν δυνατοὶ ὦσιν ὠφελεῖν καὶ αὐτὸς ἐμποιῶν τοιούτους ἄνδρας ἐν τῇ πόλει, οὐχ ἵνα ἀφιῇ τρέπεσθαι ὅπῃ ἕκαστος βούλεται, ἀλλ’ ἵνα καταχρῆται αὐτὸς αὐτοῖς ἐπὶ τὸν σύνδεσμον τῆς πόλεως.
Ἀληθῆ, ἔφη· ἐπελαθόμην γάρ.
Σκέψαι τοίνυν, εἶπον, ὦ Γλαύκων, ὅτι οὐδ’ ἀδικήσομεν τοὺς παρ’ ἡμῖν φιλοσόφους γιγνομένους, ἀλλὰ δίκαια πρὸς αὐτοὺς ἐροῦμεν, προσαναγκάζοντες τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖσθαί τε καὶ φυλάττειν.

Διαβάστε Περισσότερα