Γεωργίου Μιστριώτου: Ομήρου Ιλιάς (Τεύχος Α')



εκδοθείσα μετά σχολίων
υπό

Γεωργίου Μιστριώτου







Ο Γεώργιος Μιστριώτης γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1840 και πέθανε το 1916. Θεωρήθηκε από τις επιφανέστερες μορφές των ελληνικών γραμμάτων, πολυγραφότατος και φανατικός υπέρμαχος της καθαρεύουσας.

Σπούδασε Φιλολογικές επιστήμες στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και στη συνέχεια με υποτροφία του Ελληνικού Κράτους πηγαίνει στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας όπου περατώνει τη διδακτορική του διατριβή.

Το 1868 ανακηρύσσεται υφηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου διαγράφει μια λαμπρή πορεία. Γίνεται τακτικός καθηγητής και παραμένει στη θέση αυτή μέχρι το θάνατο του.




Μάρκος Αὐρήλιος Ἡλιογαβάλης: Στην Ὑπηρεσία Τῶν Δαιμόνων




ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Μεταπτυχιακοῦ Ἐφηρμοσμένης Παιδαγωγικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
- Ὑποψήφιου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας 
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Θα σας παρουσιάσω τον βίον του μεγαλύτερου καθάρματος της Ρώμης. Και τούτο ίνα δείξω ουδέν άλλο πάρεξ του εις πόσην πτώσιν δύναται να φθάση η ανθρώπινος φύσις , διεφθαρμένου του λογικού και να προβληματίση τούτο τον καθέναν εξ ημών. Η ιστορία δια άλλην μια φοράν μας διδάσκει αλλά να γνωρίζη πάλι ο καθένας μας ότι όσα διδάσκει αυτή μένουν εν τη σκοτία καλώς κρυμμένα.


Υποτακτική του ελλόγως προσδοκωμένου και ελπιζομένου



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Μεταπτυχιακοῦ Ἐφηρμοσμένης Παιδαγωγικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
- Ὑποψήφιου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Υποτακτική του ελλόγως προσδοκωμένου και ελπιζομένου

Παρατηρητέον υφ’ ημών των φιλολόγων, ότι αι υποτακτικαί, ηγουμένων ιστορικών χρόνων (όταν προηγήται ρηματικός τύπος ιστορικού χρόνου) συμβαίνει να είναι πλειότεραι των ευκτικών εις τας τελικάς προτάσεις.

Πότε όμως διατηρείται η Υποτακτική και δεν τρέπεται αύτη εις Ευκτικήν του Πλαγίου Λόγου; Διότι ως γνωστόν η Ευκτική του Πλαγίου Λόγου προέρχεται:

· ή Από απλή Οριστική
· Ή από Υποτακτική με ή χωρίς το «ἂν»


Πνεῦμα Εὐθὲς Ἐγκαίνισον Ἐν Τοῖς Ἐγκάτοις Μου



ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
19 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016
Ἀπόστολος: Πράξ. β΄1-11
Εὐαγγέλιον: Ἰωάν. ζ´ 37-52, η΄12
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ


Πεντηκοστή (Γενέθλιος της Εκκλησίας ημέρα)


† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ


Εὐλογημένη καὶ χαριτοφόρα ἡ Ἁγία Πεντηκοστή.

Ἡ ὄγδοη Κυριακὴ ἀπὸ τοῦ Πάσχα σήμερα, ἡ ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς καὶ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τὴν μνήμη τοῦ ἀποστόλου Ἰούδα καὶ τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Μεγάλου.


Ἆραγε τί εἶναι ἡ παράδοση;


Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ




Ἐτυμολογικὰ ἡ λέξη προέρχεται ἀπ’ τὸ ρῆμα παραδίδω ποὺ σημαίνει δίνω κάτι στὰ χέρια κάποιου, ἐμπιστεύομαι κάτι σὲ κάποιον, μεταβιβάζω. Κι ἐν προκειμένῳ εἶναι αὐτὸ ἀκριβῶς ποὺ παραδίδεται (δηλαδὴ μεταβιβάζεται) ἀπ’ τὶς προηγούμενες στὶς ἑπόμενες γενιὲς σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς (θρησκεία, ἤθη, ἔθιμα, γλώσσα, πολιτισμός, παιδεία, πρακτικές, γνώσεις, τέχνες κ.λπ.). Μάλιστα ὅλα ἐκεῖνα τὰ στοιχεῖα ποὺ παραδίδονται – μεταβιβάζονται εἶναι σαφῶς ἀξιολογημένα καὶ ξεχωρίζουν ὁπωσδήποτε, γι’ αὐτὸ κι ἔχει ἰδιαίτερη ἀξία ἡ ἀποδοχή τους. Ὁπότε Παράδοση εἶναι ἕνας τρόπος συμπεριφορᾶς ἢ ἕνα πρότυπο ποὺ ἔχει δημιουργηθεῖ ἀπὸ μία πολυπληθῆ ὁμάδα κι ἕνα λαὸ κι ὄχι ἀπὸ ἕνα ἄτομο! Γι’ αὐτό, ὅπως ἐλέχθη, «παράδοση εἶναι ὅ,τι ἁπανταχοῦ, πάντοτε καὶ ὑπὸ πάντων ἐπιστεύθη».


ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2016 / ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ – ΘΕΜΑΤΑ



ΝΕΟ & ΠΑΛΑΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ – Γ΄ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ & Δ΄ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΑΙ Δ΄ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
(ΝΕΟ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ)
ΠΕΜΠΤΗ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 - ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ:
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


ΚΕΙΜΕΝΟ

Σχετικά όψιμο στην εξέλιξη του δυτικού πολιτισμού –ως τυπογραφικό κατόρθωμα, ως ιδιόκτητο αντικείμενο– το βιβλίο αντιπροσωπεύει και μια από τις ακλόνητες δεισιδαιμονίες. Ο άνθρωπος του βιβλίου αυτόχρημα1 ενσαρκώνει κάτι ανώτερο, έρχεται από μια βαθύτητα που δεν είναι εφικτή στον κοινό θνητό. Αυτός που διαβάζει, πιθανώς να έχει τέσσερα μάτια, αυτός που μελετά τις γραφές, πιθανώς να σκέπτεται με δύο κεφάλια.



Ἀγάπη μου, Θὰ Μὲ ἰδῇς Μία Μέρα (ΜΕΡΟΣ Β')




ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Μεταπτυχιακοῦ Ἐφηρμοσμένης Παιδαγωγικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
- Ὑποψήφιου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν





ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου. Ελαιογραφία του ιταλού ζωγράφου Γκαττέρι


Η Ευδοκία επιστρέφει στην νήσο Κρήτη ύστερα από 3 χρόνια όπου είχε καταφύγει πρόσφυγας στα Ιόνια νησιά έχοντας χάσει στην Κρητική επανάσταση όλα τα μέλη της οικογένειάς της. Μόνη της ελπίδα που την κράτησε ζωντανή όλα αυτά τα χρόνια είναι να ξαναντικρύση τον αρραβωνιαστικό της τον Μάνθο, ο οποίος και την ανάγκασε να φύγη προκειμένου να είναι ασφαλής.



Είδαμε με πόση λαχτάρα έφτασε στην Κρήτη. Όμως η Μοίρα αλλοιώς τα είχε σχεδιάσει για την ορφανή Ευδοκία. Η ηρωίδα μας ευρίσκεται να τρέχη μέσα στην άγρια νύχτα προς άγνωστον προορισμό, σαν τρελή, αναμαλλιασμένη και με βλέμμα νεκρού. Καμιά λογική φωνή δεν ακούγεται εντός της…