ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΜΕ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΑΝΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΕΔΙΟ

(Ομάδες Προσανατολισμού - Κατευθύνσεις)




Στο άρθρο μπορείτε να βρείτε τα εξεταζόμενα μαθήματα και τους συντελεστές βαρύτητας για υποψηφίους:
Α. Με το νέο σύστημα των Μαθημάτων Προσανατολισμού
Β. Με το παλαιό σύστημα των Μαθημάτων Κατεύθυνσης




10 ΣΟΦΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ



1. Στοβαίος 2, 8, 16: «Του Δημόκριτου: «Οι άνθρωποι έπλασαν το είδωλο της τύχης, για να δικαιολογήσουν τη μωρία τους. Γιατί σπάνια η τύχη αντιμάχεται τη φρόνηση, τα περισσότερα όμως πράγματα στη ζωή τα κατευθύνει η συνετή οξυδέρκεια»...».

            2. (DK 68 B172) Στοβαίος 2, 9, 1: «Του Δημόκριτου: Από εκείνες τις πηγές, απ’ τις οποίες προκύπτουν για μας τα καλά, απ’ αυτές τις ίδιες θα μπορούσαμε να αποκομίσουμε και τα κακά. Όμως, θα μπορούσαμε και να τα αποφύγουμε: τη μια στιγμή το βαθύ νερό είναι χρήσιμο σε πολλά πράγματα, ύστερα πάλι γίνεται κακό. Γιατί υπάρχει ο κίνδυνος του πνιγμού. Βρέθηκε, λοιπόν, τρόπος αποφυγής του κινδύνου, η διδασκαλία της κολύμβησης»...».


            3. (DK 68 B176) Στοβαίος 2, 9, 5: «Η τύχη είναι γενναιόδωρη, αλλά αβέβαιη, ενώ η φύση αυτάρκης. Γι’ αυτό και νικά με τις μικρότερες, αλλά βέβαιες δυνάμεις της, τις μεγαλύτερες που δίνει η ελπίδα».

            4. (DK 68 B269) Στοβαίος 4, 10, 28: «Του Δημόκριτου: η τόλμη είναι η αρχή της πράξης, ενώ η τύχη είναι κυρίαρχη του τέλους».
           


Σολωμός: Εθνικό είναι μόνο το αληθινό


Φαντασιακές οντογενέσεις και πραγματικότητα






Διονύσιος  Σολωμός
1798-1957

                

§1

Ο Πολυλάς στα Προλεγόμενά του: νη΄, μαρτυρεί, μεταξύ των άλλων, και τα εξής για τον Σολωμό: όταν τελείωσε τον Πόρφυρα και επρόκειτο να τον δημοσιεύσει, απάντησε σε ένα φίλο του, που παρατήρησε ότι το έθνος ήθελε δεχθεί καλύτερα ένα ποίημα εθνικό:
«Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό».
Σε άλλη παρατήρηση ότι ήθελ’ είναι καλό να ευχαριστηθεί και η φιλοτιμία του έθνους, έστερξε και είπε ότι ήθελε τυπώσει συγχρόνως και ένα μέρος των Ελεύθερων Πολιορκημένων.


TA BYZANTINA MNHMEIA TΩΝ ΣΕΡΡΩΝ


Του 
Νικόλαου Ζήκου, 
αρχαιολόγου


Ακρόπολη Σερρών
 



                 Χαρακτηριστικό γνώρισμα κάθε βυζαντινής πόλης είναι η οχύρωσή  της, τα τείχη της. Η βυζαντινή πόλη των Σερρών  εκτεινόταν στους πρόποδες του επιβλητικού λόφου, στη θέση όπου βρίσκονται σήμερα οι γειτονιές του Αγίου Αντωνίου και του Αγίου Παντελεήμονα. Η κορυφή του λόφου αποτελούσε την ακρόπολη, ενώ η κάτω πόλη εκτεινόταν στις νότιες παρειές του λόφου. Ακρόπολη και κάτω πόλη προστατευόταν με οχυρωματικούς περίβολους. Από  τους δύο περίβολους σήμερα διασώζεται σε μεγάλα τμήματα ο περίβολος της ακρόπολης. Εκτείνεται από A προς Δ και έχει σχήμα ατρακτοειδές, ευρύνεται δηλαδή στο μέσον και μειώνεται στο ανατολικό και δυτικό άκρο.
 
 


H παντοδυναμία της μοίρας (από τον Τήλεφο του Μοσχίωνος)



O Τήλεφος ήταν ένας δημοφιλής τραγικός ήρωας. Στους Μυσούς ο Σοφοκλής ανέπτυσσε ένα διάσημο επεισόδιο του μύθου του, την επανένωση και την αναγνώριση με την μητέρα του. Ο Ευριπίδης στον Τήλεφο παρουσίαζε τον ήρωα μεταμφιεσμένο σε ζητιάνο να πηγαίνει στην Αυλίδα και να παρακαλεί τον Αχιλλέα να του θεραπεύσει μια πληγή που του είχε κάνει παλιότερα ο μέγιστος των Αχαιών. Ο Ευριπίδης περιγράφει επίσης την απαγωγή του μικρού Ορέστη από τον Τήλεφο, προκειμένου ο τελευταίος να εκβιάσει τον Αχιλλέα.