Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ YΠΟ ΒΕΝΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚYΡΙΑΡΧΙΑ


Φεουδαρχικό σύστημα, εκκλησία-προνόμια, ραγιάδες, κοινότητες, Φαναριώτες, αρματολοί και κλέφτες, παιδεία-Νεοελληνικός Διαφωτισμός, παροικιακός Ελληνισμός



***


Μιχάλης Αγ. Παπαδόπουλος 





Οι Έλληνες υπό βενετική κυριαρχία

1.   Συνθήκες διαβίωσης

Ορισμένες περιοχές του ελλαδικού χώρου εξακολούθησαν να βρίσκονται υπό βενετική κυριαρχία και μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453.

Στα εδάφη αυτά οι Βενετοί επέβαλαν το δυτικό φεουδαρχικό σύστημα, προσαρμοσμένο στις τοπικές συνθήκες. Yπήρξαν, όμως, αντιστάσεις των πληθυσμών που εκδηλώθηκαν με ποικίλες μορφές.



Ὁ κατά Μαξεντίου πόλεμος τοῦ Κωνσταντίνου



Π. ΚΑΡΟΛΙΔΟΥ




Ο Μάρκος Αυρήλιος Βαλέριος Μαξέντιος (Marcus Aurelius Valerius Maxentius[1], 278 - 28 Οκτωβρίου 312) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το έτος 306 έως το 312. Ήταν γιος του πρώην αυτοκράτορα Μαξιμιανού και γαμπρός του Γαλέριου.



Διάλογος Μηλίων και Αθηναίων: ένα καθόλα διδακτικό παράδειγμα



Καίτη Βασιλάκου

 

 


Στον αιματηρό και πολύχρονο πελοποννησιακό πόλεμο που μας εξιστορεί με το γνωστό ψύχραιμο και παράλληλα συγκλονιστικό τρόπο του ο Θουκυδίδης, είναι καταγραμμένο το επεισόδιο της αντιπαράθεσης Αθήνας και Μήλου, ενός νησιού που βρέθηκε στη δίνη του πολέμου, χωρίς να το θέλει.



Μνήμη τῶν ἁγίων ᾿Αποστόλων Πέτρου καί Παύλου




Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρονοι, καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλοι, 
τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων πρεσβεύσατε, 
εἰρήνην τῆ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, 
καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.




29 Ιουνίου

† Μνήμη τῶν ἁγίων ᾿Αποστόλων Πέτρου καί Παύλου.


῾Ο ᾿Απόστολος ΠΑΥΛΟΣ, ρωικότερη ἀποστολική μορφή τῆς πρώτης Χριστιανικῆς περιόδου, ὑπῆρξε ὁ κατ᾿ ἐξοχήν ᾿Απόστολος τῶν ᾿Εθνῶν, ὁ μοναδικός διδάσκαλος καί ὁ σπουδαιότερος παιδαγωγός τῆς Οἰκουμένης, ὁ ἐκκλησιαστικός ἀγωνιστής καί φυτουργός τῆς ᾿Εκκλησίας. Οἱ Πατέρες τῆς ᾿Εκκλησίας ἐκφράζονται μέ τό μεγαλύτερο θαυμασμό καί ἐξυμνοῦν μέ τά καλύτερα λόγια τήν προσωπικότητά του, τό καταπληκτικό ἱεραποστολικό ἔργο του καί τή μοναδική διδασκαλία του. Μάλιστα ὁ κυριότερος ἑρμηνευτής του, ὁ ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐκ τῶν κορυφαίων πατέρων τῆς ᾿Εκκλησίας, εὔστοχα τόν χαρακτηρίζει ὡς «τόν πρῶτον μετά τόν ῞Ενα» καί συνιστᾶ «μή θαυμάζειν μόνον ἀλλά καί μιμεῖσθαι τό ἀρχέτυπον τοῦτο τῆς ἀρετῆς». ῎Αριστος γνώστης τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καί παιδείας, ἔφερε τό ἀληθινό φῶς τῆς θεογνωσίας, τό φῶς τοῦ Εὐαγγελίου ἀπό τήν ᾿Ανατολή στή Δύση. 



ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ: Dominus Illuminato Mea



ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
28 ΙΟΥΝΙΟΥ 2015
Ἀπόστολος: Ρωμ. στ΄ 18 - 23
Εὐαγγέλιον: Ματθ. η´ 5 - 13
Ἦχος. γ΄.– Ἑωθινόν: Δ΄






Ἀρχιμ. Ἰωὴλ Κωνστάνταρος



Ελευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ. ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν. ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν. ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας, ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ. τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τότε ἐφ᾿ οἷς νῦν ἐπαισχύνεσθε; τὸ γὰρ τέλος ἐκείνων θάνατος. νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν, τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον. τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.




Ἡ γιόγκα δὲν ταιριάζει στοὺς χριστιανούς




Γράφει ὁ Ἀθανάσιος Β. Ἀβραμίδης 
Καρδιολόγος,
Ἄμ. Καθ. παθολογίας Πανεπ. Ἀθηνῶν






Μὲ αὐτὸν τὸν τίτλο παρουσιάσθηκε στὴν «Καθημερινή», 17.6.2015 ἄρθρο τοῦ κ. Ἀποστόλου Λακασᾶ, γνωστοῦ γιὰ τὴν ἐπιμέλειά του, μὲ σοβαρὰ ἄρθρα καὶ σὲ εὐρὺ φάσμα θεματολογίας. Ἐπὶ τοῦ προκειμένου, ἐπρόκειτο γιὰ τὴν «πρόσφατη ἀπόφαση τοῦ Ο.Η.Ε. (Ὀργανισμοῦ Ἡνωμένων Ἐθνῶν) νὰ καθιερώσει τὴν 21 Ἰουνίου ὡς «Παγκόσμια Ἡμέρα Γιόγκα». Καί, -συνεχίζει στὸ ἄρθρο του- «ἐν ὄψει τοῦ ἑορτασμοῦ της καὶ στὴν Ἑλλάδα, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔκρινε σκόπιμο νὰ προειδοποιήσει χθὲς τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα, καὶ οὔτε λίγο οὔτε πολὺ νά... ἀφορίσει τὴ γιόγκα».



Σεισμοί στην Κωνσταντινούπολη την εποχή του Βυζαντίου




Radic Radivoj
Μετάφραση : Radic Radivoj




1. Η στάση των Βυζαντινών απέναντι στους σεισμούς

Ανέκαθεν οι σεισμοί προκαλούσαν στους ανθρώπους φόβο. Από την Αρχαιότητα ακόμη, στον παγανιστικό κόσμο, θεωρείτο ότι οι σεισμοί, όπως και κάποια άλλα φυσική φαινόμενα (έκλειψη Ηλίου ή Σελήνης, εμφάνιση κομητών και άλλα) ανήγγειλαν επικείμενες καταστροφές. Ακολουθώντας τέτοιες αντιλήψεις, οι Χριστιανοί θεωρούσαν ότι οι σεισμοί αποτελούν ένδειξη της οργής του Θεού και αναμφίβολη προειδοποίηση στους ανθρώπους ότι προσπαθούν να κάνουν κάτι αντίθετο προς το θέλημα του Θεού. Έτσι, για παράδειγμα, ο αυτοκράτορας Λέων Γ΄ (726-741), ιδρυτής της δυναστείας των Ισαύρων και πρώτος εικονομάχος αυτοκράτορας, ερμήνευσε σύμφωνα με το πνεύμα της εποχής του έναν ισχυρό σεισμό ως ένδειξη θεϊκής δυσαρέσκειας για την λατρεία των εικόνων. Για τον εξευμενισμό του Θεού και την εξαγορά κατά κάποιον τρόπο των αμαρτιών που θεωρούσαν αιτία της θεϊκής οργής που εκφραζόταν με τους σεισμούς, οι Βυζαντινοί τελούσαν λειτουργίες και λιτανείες και πολύ συχνά ζητούσαν την μεσολάβηση τοπικών αγίων και ιερών προσώπων. Μερικές φορές χρησιμοποιούσαν λείψανα αγίων ως φυλαχτό για προστασία από σεισμούς. Για να μην ξεχαστεί ποτέ η δύναμη της θεϊκής οργής, καθιερώθηκε, ως ένα είδος συνεχούς προειδοποίησης και απειλής, ειδική μνημόσυνη δέηση στις επετείους καταστροφικών σεισμών τόσο στην Κωνσταντινούπολη όσο και στην Αλεξάνδρεια.