Παρουσίασις τοῦ Κρητικοῦ τοῦ Δ. Σολωμοῦ (PPT)


της
Ελένης Παπαδοπούλου

φιλολογου 

 ΓΕ.Λ. ΧΑΛΑΣΤΡΑΣ

 

 

 















Ο Καιόμενος: Όταν ο ποιητής γίνεται προφήτης



του 
Τάκη Σινόπουλου
 
 

Ο ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
 
Κοιτάχτε! μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ’ το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.
Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένoς να παραξενεύομαι.
Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;
Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.
Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.
Γινόταν ήλιος.
Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.
Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο.


Έκθεση Β' Λυκείου - Σχολικό Βιβλίο " Ελεύθερος Χρόνος "


Ιωάννη Κανακούδη

Φιλολόγου

 


                                                    
 Περίληψη

    Το κείμενο αναφέρεται στον ελεύθερο χρόνο των ανθρώπων στη σύγχρονη εποχή. Ο συγγραφέας αρχικά υποστηρίζει πως με ορόσημο την ανακάλυψη των προϊστορικών εργαλείων  η τεχνολογία διαρκώς εξελισσόταν και αναβάθμιζε το επίπεδο ζωής των ανθρώπων, γεγονός που δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες για τις επόμενες γενιές. Όμως η κυριαρχία της μηχανής οδήγησε στην απομάκρυνση από τη φύση, την αστικοποίηση και στην αύξηση της ανεργίας. Στις υπανάπτυκτες χώρες οι άνεργοι έχουν δύο επιλογές ή να αλλάξουν επάγγελμα ή να πεθάνουν από ασιτία. Από την άλλη οι αναπτυγμένες οικονομικά χώρες  αντιμέτωπες με την έξαρση της ανεργίας επινοούν μέτρα, όπως η πρόωρη συνταξιοδότηση, η μείωση των ωρών εργασιακής απασχόλησης ή και η πληρωμένη αργία, ώστε να αποφύγουν τις κοινωνικές αναταραχές. Σ' αυτήν την περίπτωση, η υποχρεωτική αύξηση του ελεύθερου χρόνου αποτελεί μείζον πρόβλημα, για το οποίο ο ψυχίατρος Δρ. Mendel προτείνει ως λύση την προετοιμασία της νεολαίας για αποδοτική  και πολύμορφη αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου της. Παράλληλα, ο Δρ. Mendel  ζητά από τους ενήλικες,   συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου, να ξαναγίνουν παιδιά υιοθετώντας μια ανάλαφρη  οπτική ζωής και αναπτύσσοντας  τη δημιουργικότητα τους , πράγμα όμως ιδιαίτερα δύσκολο, αφού έχουν αλλοτριωθεί και έχουν εθιστεί σε νόθες μορφές ψυχαγωγίας. Κλείνοντας ο συγγραφέας αναρωτιέται πως γίνεται η εξασφάλιση ελεύθερου χρόνου που ήταν κάποτε πανανθρώπινο αίτημα, να έχει γίνει σήμερα αιτία προβληματισμού λόγω της αδυναμίας εκμετάλλευσης  του.
                                             
 
 
 


Βιβλίο ή λάπτοτ;




Η απόλαυση της ανάγνωσης και τα σύγχρονα διλήμματα



Σαν να λέμε, Κιθαρίστας ή ντράμερ; Η απάντηση στο στημένο δίλημμα θα ήταν «βιβλίο» εφ' όσον προτι­μούμε το χταπόδι στα κάρβουνα και όχι στο φουρνάκι των μικροκυμάτων. Τα παίρνω με τη σειρά: ο μηχα­νολόγος που συντόνισε το έργο ώστε η Κοζάνη να αποκτήσει τον θαυμαστό ιντερνετικό οικισμό της και να γίνει η πρώτη ελληνική ψηφιακή πόλη, βιάστηκε ωστόσο στην ακροτελεύτια -και πιασάρικην, ομολογουμένως- ερώτηση του δημοσιογράφου «Ένα laptop ή ένα βιβλίο σε κάθε μαθητή;», ν’ απαντήσει ανενδοιάστως: «Οπωσδήποτε ένα laptop. Ας ξεκολλήσουμε λίγο από τις παραδοσιακές μας αγκυλώσεις. Θα προτιμούσα να στέλνω τον επτάχρονο γιο μου στο σχολείο με ένα laptop υπό μάλης, παρά με ένα ογκώδες σακί­διο επ’ ώμου » (ΤΑ ΝΕΑ, «20 ερωτήσεις», 3 Ιουλ. 2010»).


Η ΔΟΤΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ







Η ΔΟΤΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Η δοτική πτώση, θεωρητικά νεκρή, αφού δεν υφίσταται στις επίσημες πτώσεις στην κοινή νεοελληνική, είναι πανταχού παρούσα παρόλα αυτά, αφού πλήθος εκφράσεων που περιέχουν τη δοτική πτώση επιβιώνουν ως τις μέρες μας κυρίως στον επίσημο λόγο. Ακολουθούν οι πιο γνωστές από αυτές.



ΠΑΘΗ ΦΩΝΗΕΝΤΩΝ, ΔΙΦΘΟΓΓΩΝ, ΣΥΜΦΩΝΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ


ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ


ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ: ΜΙΧ. Χ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ  ΟΕΔΒ



Ακολουθούν τα σημαντικότερα πάθη φωνηέντων, διφθόγγων, συμφώνων της αρχαίας ελληνικής:

ΦΘΟΓΓΙΚΑ ΠΑΘΗ
Οι λέξεις δε μένουν πάντοτε αμετάβλητες, όπως σχηματίστηκαν εξαρχής. Συχνά αλλάζουν μορφή, γιατί οι φθόγγοι τους χάνονται ή συγχωνεύονται ή με οποιονδήποτε τρόπο μεταβάλλονται (πβ. τα νεοελλ.: ημέρα - μέρα, από αυτού - απ' αυτού· λέγω - λέω·  το έφερα - το 'φερα· φωνάξετε - φωνάξτε – φωνάχτε κτλ.).
Οι διάφορες αποβολές, συγχωνεύσεις και κάθε είδους μεταβολές των φθόγγων λέγονται φθογγικά πάθη.