Ἡ δολοφονία τῶν ψυχῶν




επιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


 


(ΚΕΙΜΕΝΟΝ Α’)

ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ Ο ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΔΙΑ ΤΑ ΕΝ ΧΡΗΣΕΙ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΣ

Τοῦ κ. Ἠλία Μπάκου,
Δρ. Θεολόγου – Φιλολόγου

Ὕστερα ἀπὸ ἐπισταμένη μελέτη μαςῶν Ἀναλυτικῶν Προγραμμάτων Σπουδῶν (ΦΕΚ τ. Β´ 303/13.3.2003) καὶ ἀξιολόγηση ὅλων μας τῶν δεδομένων στοιχείων καὶ μας τῶν ἐνστάσεων κατὰ τῶν νέων σχολικῶν βιβλίων τῶν θεωρητικῶν μαθημάτων καὶ τῶν ἀντιστοίχων καὶ ὁμοτίτλων αὐτῶν βιβλίων τοῦ «Ἐκπαιδευτικοῦ» καὶ τῶν «Τετραδίων τῶν μαθημάτων», καθὼς καὶ τῶν Ἀναλυτικῶν Προγραμμάτων Σπουδῶν (ΦΕΚ τ. Β´ 2335/17.10.2011) καθίσταται φανερὸ καὶ καθολικῶς ἀποδεκτὸ ὅτι γίνεται διείσδυση ἀνθελληνικῆς προπαγάνδας εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς μας ἱστορίας, τῆς ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πίστεως, τοῦ Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ καὶ τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ ἤθους, τουτέστιν τῶν ἰδεωδῶν καὶ τῶν ἰδανικῶν μαςῆς Παιδείας μας, ἀφοῦ τὰ νέα σχολικὰ βιβλία ὁδηγοῦν ἀναμφισβήτητα σὲ ἀφελληνισμὸ – ἀπεθνικοποίηση, ἀπο χριστιανοποίηση καὶ ἀποδόμηση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου. Πρώτιστον χρέος ὅλων μας εἶναι ἡ συνειδητοποίηση τοῦ ὅλου θέματος, ὅπως αὐτὸ διαμορφώθηκε καὶ πραγματοποιεῖται. Ἑπομένως ἔργον τῆς Πολιτείας εἶναι ἀφενὸς νὰ ἀνακόψει τὴ δράση αὐτῆς τῆς ἀνθελληνικῆς προπαγάνδας διὰ τῶν σχολικῶν βιβλίων καὶ νὰ καλλιεργηθεῖ ἐθνικὴ ἀγωγὴ καὶ παιδεία καὶ ἀφετέρου νὰ ἀποκαλύψει τὰ κέντρα ἐκτὸς καὶ ἐντὸς τῶν πυλῶν μαςῆς Χώρας μας- ποὺ παράγουν πράκτορες καὶ κατασκευάζουν μεθόδους συγγραφῆς τοιούτων σχολικῶν βιβλίων εἰς βάρος τῆς ἱστορίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ Ἑλληνορθόδοξου πολιτισμοῦ μας. Ὡς κέντρο δράσεως ὅλων τῶν ὡς ἄνω ἐνεργειῶν καὶ διαχειρίσεως τῶν θεμάτων μαςῆς Παιδείας εἶναι τὸ Παιδαγωγικὸ Ἰνστιτοῦτο καὶ νῦν Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς!
Στὴ συνέχεια θὰ παρουσιάσουμε κείμενα – ἀποσπάσματα, ποὺ ἀποδεικνύουν τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές. Κείμενα ἔκνομα καὶ ἀξιόποινα, μαςὰ ὁποῖα διαπλάθουν ἀρνητικὴ συνείδηση γιὰ τὸ ἔθνος, τὴν Ὀρθοδοξία, τὸ ἑλληνορθόδοξο καὶ ἐκπαιδευτικὸ ἦθος, ἀντίθετα πρὸς τὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς νόμους –θεσμικοὺς καὶ παιδαγωγικούς. Πρόκειται στὴν κυριολεξία γιὰ κείμενα κιτρίνου τύπου, διαφθορᾶς τῆς νεολαίας, ἀπαξίωσης τῶν φορέων τοῦ Ἔθνους, τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Παιδείας καὶ εἰδικώτερα τῆς οἰκογένειας καὶ τοῦ προσώπου τοῦ ἀνθρώπου. Οἱ Πρόεδροι τοῦ ΠΙ, νῦν Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς ἀπὸ τὸ 2003 μέχρι σήμερον, οἱ ἐπόπτες καὶ συντάκτες τῶν Ἀναλυτικῶν Προγραμμάτων Σπουδῶν, τῶν Σχολικῶν Βιβλίων καὶ τῶν συνακόλουθων βοηθημάτων –μαθητῶν καὶ ἐκπαιδευτικῶν–, φέρουν ἀκεραίαν τὴν εὐθύνην, καθὼς καὶ οἱ πολιτικὲς ἡγεσίες τοῦ Ὑπ. Παιδείας. Εἶναι γεγονὸς ὅτι ὅλα τὰ κακῶς ποιούμενα, ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια ἀποδίδονται καὶ χρεώνονται στὴ Νέα τάξη πραγμάτων καὶ στὴν παγκοσμιοποίηση, ὅπως αὐτὴ νοεῖται κατὰ περίπτωση. Πλὴν ὅμως ἡ μέθοδος καὶ τὸ περιεχόμενο μαςῆς ἐν λόγῳ προπαγάνδας, ὅπως αὐτὴ καταγράφεται καὶ αὐτοπροσδιορίζεται στὰ νέα σχολικὰ βιβλία, ξεπερνάει τὰ ὅρια καὶ τοὺς στόχους μαςῆς παγκοσμιοποίησης γιὰ τοὺς παρακάτω λόγους:
1) Σύμφωνα μὲ τοὺς συγγραφεῖς μαςῆς Μεσαιωνικῆς ἱστορίας Β´ Γυμνασίου (σ. 9-19) ἡ μέθοδος συγγραφῆς τοῦ βιβλίου εἶναι ὁ μαρξιστικὸς τρόπος καὶ βάση τῆς σκέψεως ἡ μαρξιστικὴ ἰδεολογία καὶ κατὰ συνέπεια εἶναι φυσικὸ ἡ θεώρηση μαςῶν γεγονότων νὰ εἶναι ἀνάστροφη τῆς πραγματικότητας. Αὐτὸς εἶναι «ὁ ψεύτικος μανδύας μαςῆς δῆθεν προοδευτικότητας» (Μ. Θεοδωράκη, Καθημερινή, 18–3–2007)•
2) Οἱ συγγραφεῖς τῶν βιβλίων προερχόμενοι ἀπὸ τὸ ἴδιο πολιτικὸ – ἰδεολογικὸ χῶρο – «διανοουμενίστικο προοδευτικὸ χῶρο», ἄρα ἦταν ἑπόμενο στὸν χῶρο αὐτὸν «νὰ ἀνθίσουν αὐτὰ τὰ πικρὰ λουλούδια τῆς ἄρνησης τῆς πεμπτουσίας αὐτοῦ, ποὺ ἦταν καὶ εἶναι ἡ Ἑλλάδα τοῦ χθές, τοῦ σήμερα καὶ τοῦ αὔριον» (Μ. Θεοδωράκης, Καθημερινή, 18–3–2007). Ἄλλωστε οἱ ἴδιοι οἱ συγγραφεῖς αὐτοπροσδιορίζονται στὸ βιβλίο τῆς Νεοελληνικῆς Γλώσσας Γ´Γυμνασίου, Βιβλίο Ἐκπαιδευτικοῦ (σ. 12-14), ὅπου στὴν παράγραφο: πῶς ἐπιλέξαμε τὰ κείμενα, παραθέτουν σειρὰ κριτηρίων ἐντελῶς ὑποκειμενικῶν καὶ ἀντιτιθεμένων πρὸς τὸ σκοπὸ καὶ τοὺς στόχους μαςῆς παιδείας ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἀναλυτικοῦ Προγράμματος- τὸ οποῖο, ὑποτίθεται- ἐφαρμόζουν στὴ συγγραφὴ τῶν βιβλίων. Στὴν παραπάνω παράγραφο διαβάζουμε τὸ πρῶτο κριτήριο ἐπιλογῆς τῶν κειμένων: «ἡ προσπάθειά μας δὲν ἦταν νὰ ἀνθολογήσουμε τὰ “ἐγκυρότερα” ἢ τὰ “καλύτερα” ὑπάρχοντα κείμενα... δὲν καταφύγαμε ἀποκλειστικὰ σὲ ἕνα σῶμα συγγραφέων καὶ κειμένων, ποὺ ἔχουν τὴν εὐρύτερη ἀποδοχὴ καὶ συγκροτοῦν ἀτύπως μαςὸν “κανόνα” (σ. 12). Ἀπὸ τὰ παραπάνω καταδεικνύεται ὅτι οἱ συγγραφεῖς τοῦ βιβλίου δὲν ἐνδιαφέρονται οὔτε γιὰ τὴν ἀντικειμενικότητα οὔτε γιὰ τὴν ποιότητα καὶ τὴν κοινὴ ἀποδοχὴ τῶν κειμένων• τὰ κριτήριά  εἶναι ἰδεοληπτικὰ καὶ ὑποκειμενικά. Καὶ τὸ ἐρώτημα: εἶναι δυνατὸν ἡ παγκοσμιοποίηση νὰ μετέρχεται μαρξιστικὲς μεθόδους, ποὺ δὲν εἶναι ἀληθινὰ μαρξιστικὲς ἢ νὰ προσεπιβαίνει ἐπὶ τοῦ μαρξισμοῦ καὶ νὰ συμπορεύεται φιλελευθερισμὸς- καπιταλισμὸς καὶ μαρξισμός; Καὶ ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, ποῦ ὁδηγοῦν —ἂν ἔτσι εἶναι— ὅλα αὐτά; Πάντως ἡ εὐτέλεια τοῦ περιεχομένου τῶν σχολικῶν βιβλίων δύσκολα μπορεῖ νὰ ταυτισθεῖ τόσον μὲ τὴν παγκοσμιοποίηση ὅσον καὶ μὲ τὸν Ὀρθόδοξο μαρξισμό. Ἀναμφισβήτητα ὅμως αὐτὸς ὁ νόθος σοσιαλοκαπιταλισμὸς εἶναι ἐπικίνδυνος γιὰ τὴν ὑπόσταση τοῦ Ἔθνους μας ἀπὸ ὅπου καὶ ἐὰν προέρχεται.
Ἔξαλλου ὁ βουλευτὴς καὶ πρ. Ὑπουργὸς Στυλιανὸς Παπαθεμελῆς μὲ ἐπίκαιρη ἐρώτηση στὴ Βουλὴ γιὰ τὴν ἀπόσυρση τοῦ βιβλίου τῆς ἱστορίας τῆς ΣΤ´ Δημοτικοῦ ζητεῖ καὶ διακοπὴ τῆς διανομῆς «τοῦ τετράτομου ἱστορικοῦ τερατουργήματος, ποὺ ἐξέδωσε τὸ λεγόμενο “Κέντρο Συμφιλίωσης τῶν λαῶν τῆς Βαλκανικῆς” (Corcee), φορέας χρηματοδοτούμενος ἀπὸ τὸν γνωστὸ καὶ μὴ ἐξαιρετέο κ. Soros, ποὺ διανέμεται στοὺς ἐκπαιδευτικοὺς τῆς Πρωτοβάθμιας καὶ Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης, προφανῶς, γιὰ νὰ ἐμπεδώσουν καλύτερα τὸ νόημα μαςῆς ἀνιστόρητης ἱστορίας».
Τὴν ἴδια ἄποψη, ὅτι δηλαδὴ πρόκειται περὶ ξένης προπαγάνδας, ἔχει καὶ ὁ καθηγητὴς καὶ δόκιμος στοχαστὴς Χρῆστος Γιανναρᾶς, ὅταν γράφει «ὅτι... ἕνα σχολικὸ βιβλίο ἱστορίας γράφεται ὁμολογημένα καὶ μὲ καύχηση «κατ᾽ ἐπιταγή». Δηλαδή, μὲ συμμόρφωση τῶν συγγραφέων σὲ ἐντολὲς ἀλλοδαπῶν Διευθυντηρίων «ξένων κέντρων λήψης ἀποφάσεων» (Καθημερινή, 18-3-2007).
Εἶναι σχεδὸν πανθομολογούμενο ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Ἐκπαίδευση χρησιμοποιεῖται ὡς μηχανισμὸς ἰδεολογικῆς χειραγώγησης κατὰ τὴν παροῦσα χρονικὴ στιγμή. Ὑπάρχει πρόγραμμα ἀποδόμησης τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκπαίδευσης. Δειγματοληπτικὰ παραθέτουμε τὰ παρακάτω παραδείγματα ἀπὸ τὰ βιβλία τῶν Ἀρχαίων καὶ τῶν Νεοελληνικῶν, μαςὰ ὁποῖα βεβαιώνουν τοῦ λόγου τὸ ἀληθές.

Α´ Ἀνθολόγιο Β´ Γυμνασίου

1. Ἀρχαία Ἑλλάδα: Ὁ τόπος καὶ οἱ ἄνθρωποι. Κείμενο (ἀπὸ μετάφραση). “Ὁ χωριάτης”. Διαβάζουμε; “... κάθεται μὲ ἀνασηκωμένο τὸ ἱμάτιο πάνω ἀπὸ τὰ γόνατα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ φαίνονται τὰ ἀπόκρυφά του” (σελ. 44).
2. “Οἱ Ἑταῖρες” (=πόρνες). Τὸ κείμενο στὶς σελίδες 40–42 νὰ διαβαστεῖ. Στὸ τέλος τοῦ κειμένου οἱ ἐρωτήσεις γιὰ τοὺς μαθητές:
α) Μὲ βάση τὶς βελτιωτικὲς ἐπεμβάσεις, ποὺ ἀναφέρονται στὸ κείμενο, νὰ γράψετε τὶς προδιαγραφὲς γιὰ τὴν ἐμφάνιση καὶ τὴ συμπεριφορὰ τῆς ἰδεώδους Ἑταίρας.
Β) Ποιὰ καλλυντικὰ ἀναφέρονται καὶ σὲ ποιὰ σημεῖα τοῦ σώματος χρησιμοποιοῦνται; (χωρὶς σχόλια).

Β´ Νεοελληνικὴ Γλώσσα Α´ Γυμνασίου
Κείμενα ἀκατάλληλα, ἀντιπαιδαγωγικὰ καὶ ἀντίθετα πρὸς τὸ σκοπὸ τῆς Παιδείας, ἀντικείμενα στὸ Ἀναλυτικὸ Πρόγραμμα καὶ κατὰ συνέπεια ἔκνομα (Χάριν συντομίας παραπέμπουμε μόνο στὶς σελίδες χωρὶς ἀναφορὰ στὸ κείμενο καὶ μαςὴν παραβατικότητα).
1. Ἀρνητικὰ πρὸς τὸ θεσμὸ τοῦ σχολείου καὶ τοὺς σκοποὺς καὶ στόχους τοῦ Ἀναλυτικοῦ Προγράμματος: σελίδες 10, 21, 23, 26, 31, 32. καὶ ἀπὸ τὸ Τετράδιο ἐργασιῶν: σελίδες 14, 15, 16, 21 καὶ 75. Βλέπε καὶ κείμενο 6 (“Ὁσάκις”) γελοιοποίηση τῆς τάξεως, τοῦ καθηγητῆ καὶ τῶν μαθητριῶν (σελ. 16–17).
2. Κινηματογράφος (κείμενα χωρὶς καμιὰ παιδαγωγικὴ ἀξία) σελίδες 48, 49.
3. Βλάσφημα (κείμενα ἀποδόμησης τοῦ ἑλληνορθόδοξου ἤθους καὶ μαςῆς πίστεως) σελ. 54, 146. Ἀπὸ τὸ Τετράδιο ἐργασιῶν: σελ. 75 Πρβλ. καὶ Γ–Δ Δημοτικοῦ: «Τότε ποὺ πήγαμε βόλτα τὸν ἐπιτάφιο» (σελ. 79–80), «Ἕνας ἀλλιώτικος ποδοσφαιρικὸς ἀγώνας» (σελ. 143-146). «Μ. Παρασκευὴ στὴν ἐκκλησία» (σελ, 75–76) κ.ἄ. Βλ. καὶ νεοελληνικὴ Γλώσσα Γ´ Γυμνασίου «Τὰ ἑλληνικὰ ... μυστήρια» (σελ. 6–14) κ.ἄ.
4. Κινητὰ – Διαδίκτυο (κείμενα ἀντιπαιδαγωγικά)• σελ. 14, 18, 31, 32, 33, 101, 119. Ἀπὸ μαςὸ Τετράδιο ἐργασιῶν: σελ. 17.
5. Διαφημίσεις: σελ. 101, 104, 121.
6. Κείμενα μὲ ἀποκρυφιστικὸ χαρακτήρα (ἀποκρυφισμός): σελ. 21, 83, 95, 114.
7. Ἀντεθνικὰ κείμενα (περιπαικτικὴ καὶ ἱερόσυλη ἀναφορὰ στὴν 25η Μαρτίου) σελ. 29, 32, 82 κ.ἄ.
8. Αἰσθησιακὰ (κείμενα ἐρωτικὰ καὶ αἰσχρά, ἐντελῶς ἀκατάλληλα γιὰ τοὺς μαθητὲς) σελ. 119,120, 143: Ἀπὸ μαςὸ Τετράδιο ἐργασιῶν: σελ. 16-17. Εἰδικότερα βλ. σελ. 40, 106, 116, 129 κ.ἄ.

Γ´ Κείμενα Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας Α´ Γυμνασίου
(Βιβλίο μαθητῆ καὶ ἐκπαιδευτικοῦ)
1. Ὑπερτονισμὸς τοῦ αἰσθησιακοῦ καὶ ἐρωτικοῦ στοιχείου: σελ. 7, 10, (Β.Ε. 11,12). 51,112–113, 114–117, 84, 123, (Β.Ε. 87), 130, 145, 160–161, 163, 170–171, 172, 183, 209, 227 κ.ἄ.
2. Ὑποτίμηση τοῦ ἑορτολογίου καὶ τῆς λατρευτικῆς ζωῆς μαςῆς Ἐκκλησίας: Σελ. 64, 180, (Β.Μ). 50,124,166 (Β.Ε) κ.ἄ.
3. Ἀπαξίωση τοῦ ἱερέως: Σελ. 37, 93,222 (Β Μ).
4. Τάσεις θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ- Μας ἐποχῆς κ.λπ. σελ. 24, 84 (Β Ε), 42, 48, 57, (Β Μ).
5. Ὑποβάθμιση τῆς ἐθνικῆς ζωῆς. Παραλείπεται ὁ ἐθνικὸς Ὕμνος ἀπὸ τὰ ἐγχειρίδια Γυμνασίου–Λυκείου (Ἀπαράδεκτη ἡ ἀπάντηση τοῦ προέδρου τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου μὲ ἀριθ. Πρωτ. 8492 /26-10-2006, στὸ Γραφεῖο τοῦ Πρωθυπουργοῦ κ. Κων/νου Καραμανλῆ).
6. Στὸ κείμενο «Κοιτώντας τὴν Ἀθήνα» (σελ. 123–124) διαβάζουμε: «... ἦταν ἡ Ἑλλάδα μία γυναίκα τόσο προκλητικὴ σεξουαλικά, ποὺ ἔπρεπε νὰ τὴν ἐρωτευτῶ σωματικὰ καὶ ἀπελπισμένα, καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ τόσο ἤρεμα ἀριστοκρατική, ποὺ θὰ ἤμουν ἀνίκανος νὰ τὴν πλησιάσω» (Τὰ σχόλια δικά μας).

Δ´ Στὰ Κείμενα Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας Β´ Γυμνασίου διαβάζουμε: α) «πότε εἶπα ἐγὼ κάτι κακὸ γι᾽ αὐτοὺς τοὺς βρωμιάρηδες τοὺς ἀραπάδες ἔ; Πότε; Γιὰ πές μου, πότε; (σελ. 53). Β) «κωλότοπος» «κωλοαλβανούς» (σελ. 102).

Ε´ Κείμενα Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας Γ´ Γυμνασίου
Πολλὰ κείμενα μὲ χαρακτήρα καταθλιπτικό, πεσιμιστικὸ (σελ. 75-76, 147-148, 155), μὲ ἀρνητικὰ στοιχεῖα μαςῆς φυσιογνωμίας τοῦ Ἕλληνα (σελ. 72-73, 80, 85), χωρὶς κανένα θετικὸ γιὰ τὸ ἔργο τοῦ Καποδίστρια. Ἐπίσης, κείμενα μὲ παγανιστικὸ περιεχόμενο (σελ. 115). Στὰ κείμενα τοῦ βιβλίου αὐτοῦ δὲν γίνεται ἀναφορὰ στοὺς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους οὔτε στὴν ὀρθόδοξη χριστιανικὴ πίστη. Στὶς σελίδες 164–168 μεταξὺ τῶν ἄλλων διαβάζουμε: «... ἀπὸ τῆς μυλωνοῦς τὸν πισινὸ ζητᾶς ὀρθογραφία. Ὁ πισινὸς τῆς μυλωνοῦς εἶναι ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου. Εἶχα διαβάσει πολλοὺς ὁρισμοὺς τοῦ νοῦ τοῦ ἀνθρώπου, τοῦτος μοῦ φάνηκε ὁ πιὸ καταπληκτικὸς καὶ μοῦ ἄρεσε» (Χρειάζονται σχόλια;). β) «... κανεὶς δὲν διαμαρτυρόταν παλιά, ὅταν ἕνας Γάλλος στρατιωτικὸς ἔκλεινε τὴν τηλεόραση τοῦ καφενείου, ἐπειδὴ ἐνοχλοῦσε. Μαςὸ ἴδιο θὰ μποροῦσε νὰ κάνει καὶ σήμερα ἕνας μπάτσος χωρὶς νὰ προκαλέσει περισσότερες ἀντιδράσεις. Εἴμαστε λαός, χωρὶς φωνή» (σελ. 102).

Ἐπικαλούμαστε τὰ παραπάνω παραδείγματα, σύμφωνα καὶ μὲ τὴν ἀρχὴ τῆς διαθεματικότητας, μαςὰ ὁποῖα συντελοῦν ἀναμφισβήτητα στὴν ἀποδόμηση τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος, στὴν κατάλυση τῶν ἰδεωδῶν καὶ τῶν παιδαγωγικῶν ἀρχῶν μαςῆς παιδείας καὶ στὴν παράλυση τῆς ἐθνικῆς, κοινωνικῆς καὶ θρησκευτικῆς συνειδήσεως. Σὲ πολλὰ σημεῖα ὁ τρόπος, ποὺ ἐκτίθενται ἢ περιγράφονται γεγονότα καὶ καταστάσεις δὲν εἶναι συμβατὲς μὲ τοὺς σκοποὺς τοῦ Ἀναλυτικοῦ Προγράμματος, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ νόμο τοῦ Κράτους• καὶ ἑπομένως μαςὰ βιβλία δὲν εἶναι καθ᾽ ὅλα νόμιμα. Πολλὰ κείμενα ἀντὶ νὰ παιδαγωγοῦν καὶ νὰ μορφώνουν τὸν μαθητὴ χωρὶς ὑπερβολὴ προσβάλλουν βάναυσα τὸ πρόσωπο τοῦ μαθητῆ καὶ τὴν ἀξιοπρέπειά του. Καὶ μόνον ἡ καλὴ ἀνάγνωση τῶν παραπάνω παραδειγμάτων καταδεικνύει τὸ ἔγκλημα, ποὺ διαπράττεται εἰς βάρος τῆς μαθητιώσης νεολαίας ἀπὸ τὸ ἴδιο μαςὸ Κράτος καὶ τοὺς λειτουργούς του.
Τέλος ὁ Ἕλληνας πολίτης καὶ εἰδικώτερα ὁ ἐκπαιδευτικὸς ἀδυνατεῖ νὰ κατανοήσει κάθε διαπραγμάτευση μὲ τοὺς συγγραφεῖς Σχολικῶν Βιβλίων μαςῶν ἁρμοδίων ὀργάνων τῆς Πολιτείας. Ἡ ἐθνική μας ἱστορία, τὸ μορφωτικὸ ἀγαθό, ὅπου αὐτὸ προσδιορίζεται ἀπὸ τὶς ἀρχὲς καὶ ἀξίες τῆς παιδαγωγικῆς ἀπὸ τὸν πολιτισμὸ καὶ τὰ στοιχεῖα του, ὅπως αὐτὰ ὁριοθετοῦνται ἀπὸ τὰ ἰδεώδη καὶ τὰ ἰδανικὰ τοῦ γένους τῶν Ἑλλήνων εἶναι ἀδιαπραγμάτευτα καὶ προστατεύονται ἀπὸ τὴν πολιτεία καὶ τὸ δημοκρατικό μας πολίτευμα. Ὅπως ἀκριβῶς δὲν διαπραγματευόμαστε τὰ γεωγραφικά μας ὅρια ἔτσι ἀκριβῶς καὶ πολὺ περισσότερο δὲν διαπραγματευόμαστε τὴν ἐθνική μας ἱστορία καὶ τὴν Ὀρθοδοξία μας.
Συμπέρασμα: Γιὰ τοὺς προαναφερθέντες λόγους τὰ θεωρητικὰ βιβλία πρέπει νὰ γραφοῦν ἐξ ὑπαρχῆς, ἀφοῦ πρῶτα βελτιωθεῖ καὶ συμπληρωθεῖ τὸ Ἀναλυτικὸ Πρόγραμμα σύμφωνα μὲ τὰ ἰδεώδη τῆς ἑλληνορθοδόξου παιδείας, τὶς παιδαγωγικὲς ἀρχὲς καὶ τοὺς σκοποὺς τῆς ἀγωγῆς τῶν νέων. Ἡ ἐθνική μας ἱστορία, ἡ ὀρθόδοξη χριστιανικὴ Πίστη καὶ ὁ Ἑλληνορθόδοξος Πολιτισμὸς εἶναι καὶ θὰ παραμείνουν ἀδιαπραγμάτευτα. Ἐπίσης πρέπει πάραυτα, χωρὶς ἀναβολὴ καὶ περιστροφὲς νὰ ἀποσυρθεῖ τὸ πρόγραμμα Σπουδῶν (Πιλοτικό) καὶ ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἰνστιτούτου Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς (Πρώην Π Ι) νὰ προβεῖ τάχιστα, πρῶτα στὴν διόρθωση – ἀπόσυρση τῶν κειμένων διαφθορᾶς τῆς νεολαίας καὶ ἔπειτα νὰ μεριμνήση γιὰ τὴν συγγραφὴ νέων Σχολικῶν Προγραμμάτων καὶ Βιβλίων Ὀρθῆς Παιδευτικῆς καὶ Παιδαγωγικῆς κατευθύνσεως.
Ὅμως, ἐπειδὴ τὸ θέμα τῶν Σχολικῶν βιβλίων ἀναδεικνύεται σὲ μεῖζον ζήτημα: ἐθνικό, θρησκευτικό, κοινωνικό καὶ παιδευτικό, ἡ Πολιτικὴ ἡγεσία εἶναι ὑποχρεωμένη, ἐκ τῶν πραγμάτων, νὰ ἀσκήσει Διοικητικὸ καὶ Δικαστικὸ ἔλεγχο, γιὰ ὅλους τοὺς ἐμπλεκόμενους στὴν προσπάθεια διαφθορᾶς τῆς μαθητιώσας νεολαίας καὶ νὰ ἀποδοθοῦν εὐθύνες ὅπου ὑπάρχουν. Καὶ ἐὰν αὐτὸ δὲν τὸ πράξει ἡ Πολιτεία, νομίζουμε ὅτι ἡ ἑλληνικὴ Δικαιοσύνη θὰ ἐπιληφθεῖ τοῦ θέματος αὐτεπαγγέλτως. Τὸ μορφωτικὸ ἀγαθὸ τῆς Παιδείας εἶναι δημόσιο, ὑπαγορεύεται ἀπὸ τὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς νόμους, ἀπὸ τὸν Ἑλληνορθόδοξο Πολιτισμό, τὴν Ὀρθόδοξο Χριστιανικὴ Πίστη, τὴ διαχρονική μας Ἱστορία, τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα τοῦ λαοῦ μας. Σὲ καμία περίπτωση δὲν ἀποτελεῖ ἰδιωτικὴ ὑπόθεση κάποιων συγγραφέων μὲ πρωτόλεια καὶ ἰδεοληπτικὰ κείμενα.

***

(ΚΕΙΜΕΝΟΝ Β’)

Την απόλυτη παρακμή του εκπαιδευτικού μας συστήματος και της κοινωνίας αποτελεί ένα κείμενο που περιέχεται στο τετράδιο εργασιών της Νεοελληνικής Γλώσσας της Α' Γυμνασίου, καθώς περιγράφει τη σχέση της 15χρονης Αλέκας με τον 25χρονο Σάκη.

 


Δηλαδή αντί  να διδάσκουν στα ελληνόπουλα την ελληνική ιστορία και την ελληνική ορθόδοξη πίστη, τους κάνουν πλύση εγκεφάλου με άθλια κείμενα, που στην ουσία δεν τους προσφέρουν απολύτως τίποτα.

Δεν χρειάζεται λοιπόν να απορούμε για το που πηγαίνει αυτή την στιγμή η ελληνική κοινωνία και για το ποια πρότυπα και ποιες αξίες έχουν τα ελληνόπουλα.

Το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι  από το βιβλίο της Ρούλας Κακλαμανάκη «Γραφές Αθωότητας».

Ωστόσο, το συγκεκριμένο κείμενο που περιγράφει τη σχέση της 15χρονης Αλέκας με τον 25χρονο Σάκη, τον ηλεκτρολόγο, τον πρώτο έρωτα της τάξης τον οποίο κρυφοξέρουν όλοι οι μαθητές και σχολιάζουν προκαλεί αίσθηση και συζητήσεις για το κατά πόσο έπρεπε να βρίσκεται στο συγκεκριμένο εγχειρίδιο.

***

(ΚΕΙΜΕΝΟΝ Γ’)

Το ιστορικό της εξαφάνισης της Χριστίνας και η επιθυμία της να ζήσει με τον 23χρονο

*** Θέλει να ιδή κανείς την δόσιν αληθείας που όλα τα παραπάνω κρύπτουν; Ιδού το περιστατικόν της 13χρονης Χριστίνας. Εν τέλει φαίνεται ότι με τα αναγνώσματα εις τα οποία επιβάλλουμε να ενσκύπτουν ημείς οι ίδιοι τα παιδιά μας, είναι σαν να τα δολοφονούμε καθημερινώς.



Στη θαλπωρή της οικογένειάς της βρίσκεται εδώ και λίγες ώρες η 13χρονη Χρύσα Κρασσά, που εγκατέλειψε το σπίτι της και εντοπίστηκε στην Καβάλα χθες τα ξημερώματα, μαζί με τον 23χρονο Αλβανό, με τον οποίο διατηρούσαν επικοινωνία τα δυο τελευταία χρόνια. Ο νεαρός αλλοδαπός συνελήφθη σήμερα το μεσημέρι, μετά από εκτεταμένες αστυνομικές έρευνες.

Ειδικότερα, οι άνδρες της Αστυνομικής Διεύθυνσης Καβάλας, πλαισιωμένοι από κλιμάκιο
της Ε.Μ.Α.Κ. Ροδόπης, ανδρών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ελευθερούπολης, αλλά και με τη βοήθεια ειδικών σκυλιών ανίχνευσης (ύστερα από παρέμβαση του «Χαμόγελου του Παιδιού»), στις 22.15 της Πέμπτης εντόπισαν τη μικρή Χριστίνα σε δασώδη περιοχή βορειοανατολικά των Λουτρών Ελευθερών Καβάλας.

Ο αστυνομικός διευθυντής Καβάλας, Αβραάμ Κοσκερίδης, σε δηλώσεις του σήμερα το μεσημέρι τόνισε: «επί τρεις ημέρες, από το μεσημέρι της Δευτέρας μέχρι και το βράδυ της Πέμπτης, πραγματοποιήσαμε συνεχείς έρευνες για την ανεύρεση της 13χρονης μαθήτριας σε μια δύσβατη για εμάς περιοχή, εύκολη όμως για τον 23χρονο Αλβανό, ο οποίος πριν από ένα χρόνο εργαζόταν ως βοσκός σε ποιμνιοστάσιο εκεί».

Όπως είπε, η ανήλικη την Κυριακή το απόγευμα ξεκίνησε από την Αθήνα με προορισμό την Θεσσαλονίκη, από όπου με δεύτερο λεωφορείο έφτασε στην Καβάλα όπου την ανέμενε ο 23χρονος. Από το σήμα που εξέπεμψαν τα κινητά τους διαπιστώθηκε ότι κινούνται στην περιοχή των Λουτρών Ελευθερών, κάτι που πιστοποίησε ο πρώην εργοδότης του 23χρονου. Αμέσως άρχισαν οι αναζητήσεις και τελικά στις 22.15 της Πέμπτης, ο πρώην εργοδότης του 23χρονου ειδοποίησε την Αστυνομία ότι ο νεαρός θα κατέβει προς το ποιμνιοστάσιο για φαγητό.

«Στήσαμε ενέδρα με πρώτο μας μέλημα να πάρουμε την ανήλικη από τον 23χρονο. Τον παρακολουθούσαμε και όταν αντιλήφθηκε την παρουσία των αστυνομικών διέφυγε μέσα στο σκοτάδι και την πυκνή βλάστηση της περιοχής. Από την πλευρά μας πήραμε την ανήλικη και συνεχίσαμε την καταδίωξη του, χωρίς όμως να τον εντοπίσουμε», επισήμανε ο αστυνομικός διευθυντής. Ο κ. Κοσκερίδης πρόσθεσε ότι το κορίτσι ήταν σε καλή κατάσταση, ωστόσο για προληπτικούς λόγους μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Καβάλας, ενώ στη συνέχεια στην Καβάλα έφτασαν η γιαγιά και ο θείος της για να την παραλάβουν.

Η διευθύνουσα στο Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας, Σταυρούλα Μπουσμουκίλια, αναφερόμενη στην εισαγωγή της ανήλικης κοπέλας δήλωσε ότι το παιδί ήρθε με ασθενοφόρο του «Χαμόγελου του παιδιού» και ειδικό διασώστη στο νοσοκομείο Καβάλας λίγο πριν τις 12 τα μεσάνυχτα της Πέμπτης σε καλή σωματική κατάσταση.

«Χρειαζόταν φαγητό και ύπνο, που της το προσφέραμε. Σήμερα το παιδί είναι σε πολύ καλή κατάσταση, οι δικοί του το αγκάλιασαν με πολύ μεγάλη αγάπη και ήταν αυτό που χρειαζόταν αυτή τη στιγμή. Δεν ήταν τρομοκρατημένη. Με εντυπωσίασε η παρουσία του προέδρου του «Χαμόγελο του παιδιού», του κ. Γιαννόπουλου, που βοήθησε πάρα πολύ τις αστυνομικές δυνάμεις με τη διεθνή εμπειρία του σε τέτοια περιστατικά. Ο κ. Γιαννόπουλος μας ευχαρίστησε για όσα προσφέραμε και για τη συμβολή των διασωστών, των αστυνομικών δυνάμεων, αλλά και απλών πολιτών. Πρέπει να εξάρουμε τη συμβολή του ο οποίος παρά τη μεγάλη του δράση παραμένει ένας σεμνός άνθρωπος. Ύστερα από αυτή την ιστορία γίνεται ακόμη πιο σαφές πόσο επικίνδυνη είναι για τα μικρά παιδιά η κακή χρήση του διαδικτύου και το πόσο εύκολα μπορούν να παγιδευτούν από δήθεν φίλους που κάνουν από τις ιστοσελίδες», τόνισε.

Από το νοσοκομείο δηλώσεις έκανε και ο πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού « ο οποίος απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους τόνισε: Ο κ. Γιαννόπουλος από την πλευρά του δήλωσε: «Για πρώτη φορά έγινε μια τέτοια κινητοποίηση. Πρώτη φορά σηκώθηκε ελικόπτερο της ΕΛ.ΑΣ. για περιστατικό εξαφάνισης. Να ευχαριστήσω όλους τους αστυνομικούς, που ακάματα έκαναν τη δουλειά τους, καθώς και την Εισαγγελέα Πρωτοδικών, κ. Φάκου, που έδωσε τη φωτογραφία του 23χρονου στη δημοσιότητα, ύστερα από το «Amber Alert» που δόθηκε. Η Χριστίνα βρέθηκε».

Ερωτηθείς για το κατά πόσο επιβλαβής είναι η επίδραση του διαδικτύου στα παιδιά, που βρίσκονται στην εφηβική ηλικία, πρόσθεσε πως είναι ένα μεγάλο θέμα για παιδιά που έχουν πρόβλημα με τις οικογένειες και ότι η Αστυνομία δεν μπορεί να λύνει όλα αυτά τα προβλήματα. «Πρέπει όλοι να αγκαλιάσουμε τα παιδιά, που δυστυχώς σήμερα περνούν πολλές ώρες μπροστά από τους υπολογιστές. Η Χριστίνα πρέπει να συνεχίσει τη ζωή της, να μην κουβαλάει αυτό το περιστατικό ως σκιά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζει στα υγιώς σκεπτόμενα ΜΜΕ, που δεν επιχείρησαν να εισέλθουν στα εσωτερικά της οικογένειας, αλλά βοήθησαν για την ανεύρεση του παιδιού».

Σύμφωνα με τα όσα είπε στους αστυνομικούς η 13χρονη, λίγο πριν αναχωρήσει από την Καβάλα, ανέφερε ότι βρέθηκε στην περιοχή των Ελευθερών με τη θέλησή της, ενώ στα πρώτα της λόγια, όταν εντοπίστηκε το βράδυ της Πέμπτης, επέμενε ότι ήταν καλά με τον 23χρονο Αλβανό και πως δεν ήθελε να κατέβει από το βουνό.

Η σύλληψη του 23χρονου

Οι έρευνες για τον εντοπισμό του 23χρονου, ο οποίος βρίσκεται παράνομα στην Ελλάδα, σύμφωνα με πληροφορίες από την Αστυνομία, απέδωσαν καρπούς χθες το μεσημέρι, όταν και συνελήφθη σε δασώδη περιοχή των Ελευθερών, όχι μακριά από το σημείο που βρέθηκε η 13χρονη Χριστίνα. Ο 23χρονος Αλβανός συνελήφθη λίγο μετά τις 2.00 το μεσημέρι, με την ΕΛ.ΑΣ. να έχει στήσει πολλά μπλόκα σε όλους τους περιφερειακούς δρόμους της περιοχής.

Ο Μάριον Αγιάζι είχε εργαστεί στην περιοχή ως βοσκός και γνώριζε καλά ακόμη και δύσβατα σημεία του βουνού. Μάλιστα, ο γιος του πρώην εργοδότη, που επικοινώνησε χθες μαζί του, του πρότεινε να διανυκτερεύσει με τη 13χρονη σε μία στάνη που διαθέτει η οικογένεια στη δασική περιοχή, στα Λουτρά. Ωστόσο, ο 23χρονος δίστασε να περάσει εκεί το βράδυ, αφού ήταν ενημερωμένος πως είναι καταζητούμενος από την Αστυνομία. Οι δύο άνδρες συμφώνησαν να περιμένει η μικρή έξω από τη στάνη, προκειμένου να την εντοπίσουν οι διασώστες, ενώ ο 23χρονος εξαφανίστηκε, για να συλληφθεί τελικά το μεσημέρι.

Έξω από την αστυνομική διεύθυνση Καβάλας, ο αστυνομικός διευθυντής δήλωσε: «Τον συλλάβαμε στις δύο παρά πέντε με τη βοήθεια του πρώην εργοδότη του, σε συγκεκριμένο σημείο πάλι στην ίδια περιοχή, που βρέθηκε χθες το ανήλικο κορίτσι. Απαγωγή δεν ήταν. Η ανήλικη οικειοθελώς ήρθε στην Καβάλα με λεωφορείο. Ο νεαρός ήθελε να τη στείλει πίσω, όμως το κορίτσι δεν επιθυμούσε να γυρίσει. Τις πρώτες δύο μέρες προμηθεύονταν φαγητό από άλλο αλλοδαπό εργάτη, την τρίτη μέρα δεν προμηθεύτηκαν φαγητό και την τέταρτη μέρα βοήθησε ο εργοδότης του. Η κοπέλα δεν έδειξε μετανιωμένη. Αγαπιούνται τα παιδιά και δεν ήθελε να γυρίσει πίσω», κατέληξε ο Αστυνομικός Διευθυντής Καβάλας».

Πηγή: ΑΠΕ

Διαβάστε Περισσότερα


Πρόγραμμα ἐπαναληπτικῶν Πανελληνίων ἐξετάσεων 2013




 






ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ 2013

1. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2013 ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ  ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ (ΓΕΛ)
ΗΜΕΡΑ
ΗΜΕΡ/ΝΙΑ
ΜΑΘΗΜΑ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ
 08-06-2013 ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ
 10-06-2013 ΒΙΟΛΟΓΙΑ
ΦΥΣΙΚΗ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΑ		 ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΤΡΙΤΗ
 11-06-2013 ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΦΥΣΙΚΗ

 ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ
ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ (ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΥΚΛΩΝ)
ΤΕΤΑΡΤΗ
 12-06-2013 ΙΣΤΟΡΙΑ
ΒΙΟΛΟΓΙΑ
ΧΗΜΕΙΑ – ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ
ΑΡΧΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ		 ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ
ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ
(ΚΥΚΛΟΣ ΤΕΧΝ/ΓΙΑΣ & ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ)
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ
(ΚΥΚΛΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ & ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ)
ΠΕΜΠΤΗ
 13-06-2013 ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ		 ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ
ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ (ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΥΚΛΩΝ)
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
 14-06-2013 ΛΑΤΙΝΙΚΑ
ΧΗΜΕΙΑ
ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΙΑ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ		 ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ
ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ (ΚΥΚΛΟΣ ΤΕΧΝ/ΓΙΑΣ & ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ)
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ (ΚΥΚΛΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ & ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ)
ΣΑΒΒΑΤΟ
 15-06-2013 ΑΡΧΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΜΑΘΗΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΝ


Ως ώρα έναρξης εξέτασης ορίζεται η 17:00 μ.μ., κοινή για τους υποψηφίους ημερήσιων και εσπερινών Γενικών Λυκείων.
Στις επαναληπτικές πανελλαδικές εξετάσεις προσέρχονται μόνο όσοι υποψήφιοι ημερήσιων και εσπερινών Γενικών Λυκείων, αποδεδειγμένα λόγω ασθένειας ή σοβαρού κωλύματος που συνιστά ανωτέρα βία, δεν έλαβαν μέρος ή διέκοψαν την εξέτασή τους στις πανελλαδικές εξετάσεις του Μαΐου, αφού θα έχουν προσκομίσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά στο Λύκειο φοίτησης τους εντός τριών ημερών από την ημέρα εξέτασης που απουσίασαν.


Εξεταστικά Κέντρα ορίζονται ΜΟΝΟ σε Αττική και Θεσσαλονίκη.


Όσοι υποψήφιοι συμμετάσχουν σε κάποιο μάθημα των επαναληπτικών πανελλαδικών και γι αυτό το λόγο απουσιάσουν, δικαιολογημένα, από τις ενδοσχολικές τους εξετάσεις, θα μπορούν να συμμετάσχουν στις επαναληπτικές ενδοσχολικές εξετάσεις του Ιουνίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα που θα καταρτιστεί από το Λύκειό τους.
Τέλος, αν υπάρξει υποψήφιος που θα έχει παραπεμφθεί στις επαναληπτικές εξετάσεις των ΓΕΛ και την ίδια ημέρα θα εξεταστεί και στο ειδικό μάθημα των Αγγλικών, τότε αυτός ο υποψήφιος θα εξεταστεί στα Αγγλικά σε εξεταστικό κέντρο της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, κατόπιν συνεννόησης με τη Διεύθυνση Οργάνωσης και Διεξαγωγής Εξετάσεων.

***

Δελτίο Τύπου
31/5/2013
Υπενθύμιση προγράμματος Επαναληπτικών Πανελλαδικών Εξετάσεων υποψηφίων Γενικών Λυκείων, ανακοίνωση Εξεταστικών Κέντρων και κατανομής υποψηφίων σε αυτά.
Το Υπουργείο Παιδείας υπενθυμίζει ότι οι Επαναληπτικές Πανελλαδικές Εξετάσεις υποψηφίων Γενικών Λυκείων, αρχίζουν το Σάββατο 8-6-2013 και θα ολοκληρωθούν το Σάββατο 15-6-2013.
Εξεταστικά Κέντρα (Ε.Κ.) ορίζονται ΜΟΝΟ σε Αττική και Θεσσαλονίκη.

Ειδικότερα, στην Αττική, ως Εξεταστικό Κέντρο, ορίζεται το Πειραματικό ΓΕΛ Ιωνιδείου Πειραιά (Σωτήρος Διός 17, Πειραιάς, τκ.18535) και στη Θεσσαλονίκη, ως Εξεταστικό Κέντρο, ορίζεται το 27ο ΓΕΛ Ανατολικής Θεσσαλονίκης (Κλεάνθους -Παπαηλιάκη, τκ.54453).


Η κατανομή των υποψηφίων στα δύο εξεταστικά κέντρα έχει ως ακολούθως:
Α) οι υποψήφιοι που κατέθεσαν Αίτηση-Δήλωση συμμετοχής στις πανελλαδικές εξετάσεις σε ΓΕΛ των Περιφερειακών Δ/νσεων Εκπαίδευσης Κρήτης, Νοτίου Αιγαίου, Βορείου Αιγαίου, Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας, Στερεάς Ελλάδας και Αττικής θα εξεταστούν στο Ε.Κ. της Αττικής,
Β) οι υποψήφιοι, που κατέθεσαν Αίτηση-Δήλωση συμμετοχής στις πανελλαδικές εξετάσεις σε ΓΕΛ των Περιφερειακών Δ/νσεων Εκπαίδευσης Ηπείρου, Θεσσαλίας, Δυτικής Μακεδονίας, Κεντρικής Μακεδονίας και Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης θα εξεταστούν στο Ε.Κ. της Θεσσαλονίκης,
Γ) οι υποψήφιοι, που κατέθεσαν Αίτηση-Δήλωση συμμετοχής στις πανελλαδικές εξετάσεις σε ΓΕΛ της Περιφερειακής Δ/νσης Εκπαίδευσης Ιονίου, κατανέμονται ως ακολούθως: οι υποψήφιοι της Δ/νσης Δ.Ε. Κέρκυρας θα εξεταστούν στο Ε.Κ. της Θεσσαλονίκης, ενώ οι υποψήφιοι των Δ/νσεων Δ.Ε. Λευκάδας, Κεφαλληνίας και Ζακύνθου θα εξεταστούν στο Ε.Κ. της Αττικής.


Αντίστοιχα, ως ανωτέρω, κατανέμονται και οι υποψήφιοι με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα δύο Βαθμολογικά Κέντρα της Αττικής ή της Θεσσαλονίκης, τα οποία είναι το το 34ο Βαθμολογικό Κέντρο στη Β΄ Διεύθυνση Δ.Ε. Αθήνας με έδρα το κτηριακό συγκρότημα του 1ου Γυμνασίου Ηρακλείου – Πεύκων 50 - τκ 14122, Ν. Ηράκλειο, και το 53ο Βαθμολογικό Κέντρο στη Διεύθυνση Δ.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης με έδρα το 2ο Γυμνάσιο Αμπελοκήπων – Ν. Πλαστήρα 54, Αμπελόκηποι, τ.κ. 56121, Θεσσαλονίκη.

Διαβάστε Περισσότερα


Τα δεινά ἐκ τῆς Ἑσπερίας




τοῦ
κ. Γεωργίου Ἀγγελοπούλου
Ἐπιτ. Προέδρου Ἐφετῶν






Μπορεῖ κανεὶς νὰ διερωτηθεῖ τι σχέση ἔχει τὸ ζήτημα τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων μὲ τὴν μονομέρεια, τὴν μανιώδη δηλαδὴ τάση τῶν πολιτικῶν κομμάτων γιὰ τὴν κατάληψιν τῆς ἐξουσίας, γιὰ τὴν ὁποία (μονομέρεια) καὶ γιὰ τὸ τεράστιο παθητικό, ποὺ δημιουργεῖ ται ἀπὸ τήν ἐξ αὐτῆς δυσλειτουργία τοῦ πολιτεύματος, ἐπανειλημμένως ἔχομε ἀναφέρει σὲ προηγούμενα ἄρθρα μας στὴν «Ἑστία».
Ἡ ψηφοθηρικὴ πολιτικὴ τῶν κομμάτων ὡς μέσον γιὰ τὴν κατάλη ψιν τῆς ἐξουσίας καὶ ἀκολούθως διατήρησιν αὐτῆς εὔκολα ἐνδίδει σὲ κάθε εἴδους ἀξιώσεις κοινωνικῶν ὁμάδων πίεσης (νόμιμες ἢ μή,
ἠθικὲς ἢ μή). Μέχρι καὶ στὸ χῶρο τῶν καταδίκων καὶ τῶν συγγενῶν αὐτῶν, στὸ χῶρο τῶν οἰκονομικῶν μεταναστῶν, τοὺς ὁποίους ἔχουν πολιτογραφήσει γιὰ ψηφοθηρικοὺς λόγους ἀλλὰ καὶ στὸ χῶρο τῶν ὁμοφυλοφίλων καταφεύγουν γιὰ τὴν ἐξεύρεση ψήφων, γιατί καὶ οἱ τελευταῖοι ἀποτελοῦν μία σημαντική, ἀπὸ ἀπόψεως ἀριθμοῦ, ὁμάδα πίεσης, ἰδίως στὴν Ἀγγλία, ἀπὸ ὅπου ξεκίνησε τὸ ζήτημα τοῦ γάμου αὐτῶν. Οἱ ὁμάδες αὐτὲς πίεσης ἀνταλλάσσουν τὴν ψῆφο τῶν μελῶν τους ἔναντι τῆς ἱκανοποίησης τῶν ἀξιώσεών τους ἀπὸ τὰ κυβερνώντα κόμματα.
Ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἂν ἐξαιρεθεῖ ἕνα μικρὸ ποσοστό, ποὺ ἀφορᾶ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐκ γενετῆς ἔχουν τὸ πρόβλημα αὐτό, γίνονται δὲ ἀντιληπτοὶ ἀπὸ μεγάλη ἀπόσταση καὶ ὁ κόσμος δείχνει κατανόηση γιὰ τὴν κατάστασή τους, οἱ ὑπόλοιποι ἔχουν ἀποκτήσει τὸ ἐλάττωμα αὐτὸ σύμφωνα μὲ τὴν γνώμη τῶν πλέον ἐχεφρόνων ἀνθρώπων (σοφῶν) ἀπὸ τὴν κατάχρηση τῶν ἡδονῶν.
Κατὰ τὸν Πλάτωνα ἡ ὁμοφυλοφιλικὴ ἐπαφὴ εἶναι ἀντίθετη ἀπὸ τὴν φύση καὶ διαπράττεται, διότι ἄνδρες καὶ γυναῖκες δὲν μποροῦν νὰ συγκρατήσουν τὴν ἐπιθυμία τους γιὰ ἡδονὴ (Νόμοι παρ. 636 c -4). Ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν φιλόσοφο Μουσώνιον ἡ ὁμοφυλοφιλικὴ ἐπαφὴ ἀντίκεινται στὴν ἴδια τὴν φύση (βλέπε Ἀνθολόγιον Στοβαίου Ἐκδ. Γεωργιάδου Τ.Β. σελ. 147). Στὴν ἐπιστήμη δὲν ἔχει μέχρι τώρα καθορισθεῖ ἡ αἰτία τῆς σεξουαλικῆς αὐτῆς διαστροφῆς καὶ γι ̓ αὐτὸ δὲν ὑπάρχουν καὶ σχετικὲς ἀποτελεσματικὲς θεραπευτικὲς ἀγωγὲς (βλ.  Larousse – Britanika στὴ λέξη σεξουαλικὲς ἀποκλίσεις).
Ἡ γενετήσια ὁρμή, ὁ ἔρως, ἡ λίμπιντο, εἶναι ἐζευγμένα στὴν ὑπηρεσία τῆς ἀναπαραγωγῆς τοῦ εἴδους, εἶναι δηλαδὴ μέσα γιὰ τὴν πραγμάτωση τοῦ σκοποῦ αὐτοῦ. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι, ἂν δὲν ὑπῆρχε ὁ σκοπός, ποὺ ὑπηρετοῦν, δὲν θὰ ὑπῆρχαν καὶ αὐτά, γιατί ἡ φύση κατὰ τὸν Ἀριστοτέλη ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν Δημόκριτο δὲν πλάθει τίποτε χωρὶς σκοπὸ (α) Πολιτικὰ Α´ παρ.1256 b -21 β)Βιβλίο Σοφῶν σελ. 99). Τὴν ἴδια θέση, τοῦ μέσου δηλαδὴ γιὰ τὸ σκοπὸ τῆς ἀναπαραγωγῆς καὶ τὴν φροντίδα ἀκολούθως γιὰ τὰ τέκνα ἐπέχει καὶ ὁ θεσμὸς τοῦ γάμου, πράγμα ποὺ ἐπίσης σημαίνει ὅτι, ἂν δὲν ὑπῆρχε ὁ ἐν λόγῳ σκοπὸς δὲν θὰ ὑπῆρχε καὶ ὁ γάμος. Ἐφόσον λοιπὸν ἀπὸ τὴν σύζευξη δύο ὁμοφυλοφίλων δὲν ἐξυπηρετεῖται ὁ σκοπὸς τῆς ἀναπαραγωγῆς τοῦ εἴδους, δὲν μπο ρεῖ νὰ ὑπάρχει λογικὰ καὶ τὸ μέσο, ποὺ σχετίζεται μὲ τὸν σκοπὸν αὐτὸν δηλαδὴ ὁ θεσμὸς τοῦ γάμου.
Ἑπομένως ὁ γάμος μεταξὺ ὁμοφυλοφίλων εἶναι, γιὰ τοὺς ὀρθῶς φρονοῦντας, κάτι τὸ ἀδιανόητο καὶ τελείως παράλογο. Οἱ περισσότεροι φιλόσοφοι εἶναι φειδωλοί, γενικά, στὸ ζήτημα τῶν ἡδονῶν. «Ἡδονῶν κράτει (Κλεόβουλος ὁ Λίνδιος». «Ἡδονὴν φεῦγε, ἥτις λύπην τίκτει» (Σόλων – βλ. Βιβλίον τῶν Σοφῶν σελ. 23 καὶ 38)

Οἱ συμβουλὲς αὐτὲς τῶν φιλοσόφων μας δὲν ἀποτελοῦν αὐθαίρετες τοποθετήσεις στὸ θέμα τῶν ἡδονῶν. Ἡ ἀπόσταση μεταξὺ ἀνθρώπου καὶ τοῦ πλέον ἐξελιγμένου μετὰ ἀπὸ αὐτὸν ζώου, τοῦ πιθήκου, δὲν εἶναι μόνο τόσο μεγάλη ὅσο καὶ ἡ ἀπόσταση μεταξὺ ἀνθρώπου καὶ Θεοῦ, ὅπως ἀναφέρει κάποιος φιλόσοφος, ἀλλὰ πολὺ μεγαλύτερη, ὅπως προκύπτει ἐμμέσως πλὴν σαφῶς ἀπ ̓ ὅτι μᾶς λέει ὁ Πλάτων, κατὰ τὸν ὁποῖο «ὁ Θεὸς εἶναι τὸ βασικὸ μέτρο τῶν πραγμάτων, πολὺ περισσότερο ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ὅπως ὑποστηρίζουν μερικοὶ (ἐννοεῖ τὸν Πρωταγόρα –βλέπε βιβλίο τῶν Σοφῶν σελ. 83). Ἂν θέλει λοιπὸν κανεὶς νὰ γίνει ἀγαπητὸς στὸν Θεὸν πρέπει νὰ καταβάλλει κάθε δυνατὴ προσπάθεια νὰ τοῦ μοιάσει (Νόμοι Δ παρ. 716 c -3). Καὶ ὁ Χριστὸς κάτι παρόμοιο ἔχει διδάξει: «ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστιν» (Ματθ. Ε-48).
Τὴν μεγάλη ἀπόσταση ἀπὸ τὰ ζῶα ὀφείλει ὁ ἄνθρωπος στὸ λογικὸ μέρος τῆς ψυχῆς του, διότι τὰ λοιπὰ δύο μέρη τῆς ψυχῆς του (ἐπιθυμητικὸν καὶ θυμικὸν) εἶναι κοινὰ μὲ τὴν ψυχὴν τῶν ζώων ἀποτελοῦν δὲ ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἀποκαλούμενο ἄλογο μέρος τῆς ψυχῆς του.
Ἀπὸ αὐτὰ εἶναι φανερὸν ὅτι, ἂν ἀσχολεῖται ὁ ἄνθρωπος ἀποκλειστικὰ μὲ ὅτι ἀσχολοῦνται τὰ ζῶα χάνει τὴν μεγάλη ἀπόσταση, ποὺ πρέπει κατὰ τὴν φύσιν του νὰ ἔχει ἀπὸ αὐτά, ὑπάρχει μάλιστα καὶ περίπτωση, ποὺ μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος, νὰ περιέλθει σὲ χειρότερη καὶ ἀπὸ τὰ ζῶα κατάσταση, ὅπως μᾶς βεβαιώνει ὁ Ἀριστοτέλης λέγοντας ὅτι “ὁ ἄνθρωπος χωρὶς ἀρετὴ εἶναι τὸ πιὸ ἀνόσιο καὶ τὸ πιὸ ἄγριο πλάσμα καὶ τὸ χειρότερο στὸ θέμα τῶν σαρκικῶν ἡδονῶν καὶ στὴν λαιμαργία” (Πολιτικὰ Α´ παρ.1253 α –35).
Ὁ Πλάτων θεωρεῖ ἀφύσικη τὴν συνεύρεσιν ὁμοφυλοφίλων. Τοῦτο κατ ̓ αὐτόν, οὔτε στὰ ζῶα δὲν παρατηρεῖται καὶ ὑποστηρίζει ὅτι κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ θεσπίσει νόμο, ὁ ὁποῖος νὰ θεωρεῖ τὶς συνήθειες τῶν ὁμοφυλοφίλων εὐχάριστες καὶ καθόλου ἀνήθικες (Νόμοι Η´ παρ. 836-2 ἕως 836 e -4).
Αὐτὸς εἶναι ὁ ἑλληνοχριστιανικός μας πολιτισμός, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχεικαμία σχέση μὲ τοὺς πολιτισμούς, ποὺ μᾶς ἔρχονται τελευταῖα ἀπὸ τὴν Ἑσπερία, μὲ τοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων, τὰ βρίθοντα ἀκυροτήτων μνημόνια (βλέπε Γ. Κασιμάτη: οἱ παράνομες συμβάσεις δανεισμοῦ τῆς Ἑλλάδος) καὶ τὶς συμβάσεις τοῦ Δουβλίνου μὲ τὶς ἀκατονόμαστες, ὑποτιμητικὲς καὶ ὑποβολιμαῖες γιὰ τὴν Χώρα μας διατάξεις τους, ποὺ διαλαμβάνει (σύμφωνα μὲ ὅσα βέβαια γνωρίζομε ἀπὸ τὸν ἡμερήσιο τύπο) ὅτι, ἂν ἀναχωρήσουν μετανάστες ἀπὸ τὴ Χώρα μας καὶ μεταβοῦν σὲ ἄλλη χώρα τῆς Ε.Ε. αὐτὴ ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ τοὺς ἀποστείλει πάλι στὴ Χώρα μας. Ἄκουσον – ἄκουσον!
Γιατί αὐτό; Προϊόντα τῆς Χώρας μας εἶναι οἱ μετανάστες; Γιὰ τὴ Χώρα μας ἀποκλειστικὰ ἦλθαν ἢ γιὰ τὶς χῶρες τῆς Ε.Ε. καὶ μάλιστα τὶς οἰκονομικῶς ἰσχυρότερες; Γιατὶ ἡ σχολιαζομένη διάταξη δὲν διέλαβε ὅτι ἀντὶ νὰ ἐπιστρέφονται οἱ ἐν λόγῳ μετανάστες στὴ Χώρα μας, νὰ ἀποστέλλονται στὴ γειτονικὴ Τουρκία ἀπὸ τὴν ὁποία κυρίως, ὅπως εἶναι παγκοίνως γνωστὸν ἔχουν ἔλθει;
Κατὰ ποῖον λόγον ἡ Γαλλία λ.χ. δυσανασχετεῖ γιὰ τοὺς 300.000 μετανάστες, ποὺ ἔχουν ἐγκατασταθεῖ σ ̓ αὐτή, ἂν καὶ ἔχει πολλαπλάσιο πληθυσμὸ ἀπὸ τὸν δικό μας καὶ δὲν πρέπει νὰ δυσανασχετεῖ δικαίως ἡ Χώρα μας, ποὺ ἔχει δεχθεῖ ἀκουσίως πλέον τοῦ ἑνὸς ἑκατομμυρίου μετανάστες; Γιατί ἀποκαλοῦνται οἱ δυσανασχετοῦντες Ἕλληνες ρατσιστές; Οἱ μὴ δεχόμενοι τοὺς ἐκ τῆς Χώρας μας σὲ ἄλλες χῶρες τῆς Ε.Ε. μεταβαίνοντες μετανάστες πῶς πρέπει νὰ χαρακτηρισθοῦν;



ΠΗΓΗ


Διαβάστε Περισσότερα


Οἱ τελευταῖες ἡμέρες τῆς Βασιλεύουσας



της
Σοφίας Φοίβα*






Από τις 19Μαΐου έως και την πτώση της Πόλης στις 29του ίδιου μήνα οι ανηλεείς βομβαρδισμοί των τειχών ήταν συνεχείς και ασταμάτητοι, καθώς ο σουλτάνος, απογοητευμένος από τις αποτυχίες των προηγούμενων ημερών,είχε οργιστεί σε 
τέτοιοβαθμό,ώστε το μόνο που επιθυμούσε, ήταν να ολοκληρώσει το σχέδιο του όσο το δυνατόν συντομότερα. Ακόμη και η εξιστόρηση των γεγονότων από το χρονογράφο Barbaro γίνεται μονότονη, καθώς επαναλαμβάνε
ται συνεχώς και σε καθημερινή βάση το θέματων βομβαρδισμών και οι προσπάθειες των αμυνομέ
νων να επισκευάσουν τις ζημιές και να αναστηλώσουν τα πεσμένα τμήματα των τειχών.

 Οι στιγμές ήταν τόσο κρίσιμες, ώστε όλοι μικροί και μεγάλοι,νέοι και γέροι, κληρικοί και λαϊκοί, 
άνδρες και γυναίκες έκαναν ό,τι μπορούσαν, 
για να συμβάλουν στην άμυνα.Επιπλέον οι Τούρκοι είχαν εντατικοποιήσει τις προσπάθειες δημιουργίας υπόγειων στοών με σκοπό να εισβάλουν στην Κωνσταντινούπολη υπογείως και μάλιστα έσκαβαν όχι σε ένα μόνο σημείο πλέον,αλλά σε περισσότερα, κυρίως κοντά στην πύλη της Καλιγαρίας.
 Ο συνήθης τρόπος κατασκευής μίας στοάς ήταν να σκάβουν το έδαφος και μετά να στηρίζουν το χώμα, που βρισκόταν από πάνω με στηρίγματα από γερά ξύλα. Οι αμυνόμενοι συνήθως έβαζαν φωτιά στα ξύλινα υποστηλώματα, τα οποία στήριζαν το έδαφος, με αποτέλεσμα να πέφτουν και να καταπλακώνουν, όσους βρίσκονταν μέσα, είτε απλά τους έκαιγαν. Σε κάποιες περιπτώσεις οι πολιορκημένοι στάθηκαν ιδιαίτερα τυχεροί σε αυτό το θέμα, γιατι οι σήραγγες πολλές φορές λόγω κακής κατασκευής ή λόγω λανθασμένης επιλογής τοποθεσίας γκρεμίζονταν μόνες τους, με αποτέλεσμα το θάνατο πολλών ανδρών.Στις 23 Μαΐου 
μάλιστα, ενώ και πάλι οι Τούρκοι προσπαθούσαν να υπονομεύσουντοτείχος κοντά στην περιοχή 
των Βλαχερνών, με τη δημιουργίαστοάς,έγιναν αντιληπτοί από Βυζαντινούς, οι οποίοι εξουδετέρωσαν την προσπάθεια τους και παράλληλα κατάφεραν να συλλάβουν 
ζωντανούς κάποιους από τους Τούρκους υπονομοποιούς και μάλιστα τους επικεφαλείς. Αφού τους βασάνισαν και κατάφεραν να μάθουν όλες τις θέσεις, όπου βρίσκονταν οι υπόλοιπες σήραγγες, τους αποκεφάλισαν 
και πέταξαν τα πτώματα τους πάνω από τα τείχη, στο σημείο που βρισκόταν το τουρκικό στρατόπεδο. 

Δύο τελευταίες σήραγγες ανακαλύφθηκαν την επόμενη και τη μεθεπόμενη ημέρα και όπως αναφέρει 
και ο Barbaro,ήταν οι τελευταίες,αλλά οι πιο επικίνδυνες.Έπειτα από αυτό,οι Τούρκοι εγκατέλειψαν τις υπονομευτικές τους δραστηριότητες.
Στις 23Μαΐου επίσης,οι πολιορκημένοι δέχτηκαν μία τρομερή απογοήτευση,η οποία και διέλυσε  και τις τελευταίες ελπίδες που είχαν για βοήθεια από τη Δύση.Το πλοιάριο,το οποίο είχε αποπλεύσει  από την Κωνσταντινούπολη στις 3Μαΐου,με σκοπό να αναζητήσει σημάδια του δυτικού 
στόλου στο Αιγαίο γύρισε άπρακτο.Όταν φάνηκε να ανεβαίνει από την Προποντίδα,ενώ το καταδίωκαν μερικά τουρκικά πλοία,οι αμυνόμενοι πίστεψαν προς στιγμήν,ότι την έλευση του θα ακολουθούσε μεγαλύτερος στο-λος.Αλλά όταν ξέφυγε από τα πλοία του εχθρού και πέρασε πίσω από την αλυσίδα,όλες οι προσδοκίες εξανεμίστηκαν.

Το πλοιάριο με τους γενναίους άνδρες είχε γυρίσει όλα τα νησιά του Αιγαίου και δυστυχώς δε  συνάντησε πουθενά ίχνος ενετικού πλοίου.Ανέφεραν στον αυτοκράτορα,ότι υπήρξε μία σκέψη  να μην επιστέψουν στην Κωνσταντινούπολη,αλλά ότι ήταν στιγμιαία,γιατί έπρεπε να εκπληρώ
σουν το καθήκον τους απέναντι του και να του αναφέρουν,όσα είχαν μάθει.Καμία άλλη χριστιανική δύναμη δεν θα ερχόταν να  συνδράμει τη δύστυχη Πόλη. Η Κωνσταντινούπολη μπορούσε να ελπίζει πλέον μονάχα στο έλεος του Θεού.Επιπλέον την ίδια ημέρα σύμφωνα με τον 
ιστορικό Mijatovich εμφανίστηκε μπροστά στην πύλη του Αγίου Ρωμανού ένας απεσταλμένος του σουλτάνου, ονόματι Ισμαήλ Χαμζά,ο οποίος μετέφερε ένα μήνυμα του σουλτάνου προς τον αυτοκράτορα και τουςπολιορκημένους.Σύμφωνα με τον ιστορικό το μήνυμα ανέφερε ότι ο σουλτάνος,καθώς γνώριζε την δεινή θέση της Πόλης,ήταν σύμφωνος,αν του την παρέδινε ο αυτόκράτορας,να τον αφήσει ελεύθερο  και να του δώσει την κυριαρχία της Πελοποννήσου.
Επιπλέον υπέσχετο,να αφήσει ελεύθερο όποιον κάτοικο της Κωνσταντινούπολης επιθυμούσε να φύγει μαζί με τα υπάρχοντα του.Αυτές οι προτάσεις για παράδοση  της πόλης ήταν και οι τελευταίες τις οποίες έκανε ο σουλτάνος.Η απάντηση του Κωνσταντίνου στο σουλτάνου,την οποία διασώζει ο  ιστορικός Δούκας,είναι αντάξια του μεγαλείου και της προσωπικότητας του τελευταίου αυτοκράτορα.
Σύμφωνα με αυτά που αναφέρει ο Δούκας λοιπόν ο Κωνσταντίνος είπε στον απεσταλμένο του σουλτάνου να του μεταφέρει τα εξής:
«Θα δόξαζα το Θεό,αν ήθελες να ζήσεις ειρηνικά μαζί μας,όπως έκαναν και οι πρόγονοι σου στο παρελθόν.Γιατί εκείνοι θεωρούσαν τους πατέρες μου γονείς τους και 
τους τιμούσαντο ίδιο και αυτήν εδώ την πόλη σαν πατρίδα.Σε περίπτωση κινδύνου,όλοι κατέφευγαν σε αυτή για να σωθούν.Κανένας αντίπαλος της δεν έζησε πολλά χρόνια.
 Κράτησε όλα τα κάστρα που άρπαξες τόσο άδικα από εμάς,κράτησε τη γη,απόλαυσε όλους τους φόρους που σου καταβάλλουμε κάθε χρόνο,σύμφωνα με τις δυνατότητες μας   και φύγε ειρηνικά.Έχεις σκεφτεί μήπως αντί να κερδίσεις βρεθείς τελικά να χάνεις;Δεν έχω το 
δικαίωμα ουτε εγώ,ούτε κανείς άλλος από τους κατοίκους της να σου παραδώσουμε αυτήν εδώ την 
πόληγιατί όλοι μαζί με μία από κοινού απόφαση,διαλέγουμε να μη λυπηθούμε τη ζωή μας,αλλά να πεθάνουμε προασπίζοντας την.»
Το ηθικό των Χριστιανών βεβαίως είχε καταπέσει.Αλλά και στο τουρκικό στρατόπεδο υπήρχε μεγάλη απογοήτευση.Συμπληρώνονταν σχεδόν δύο μήνες από την έναρξη  της  πολιορκίας  και  ο  πολυπληθής  τουρκικός  στρατός  με  τα εξαιρετικά κανόνια,τις πολιορκητικές μηχανές,τον κατάλληλο εξοπλισμό και το πλήθος των όπλων δεν είχε καταφέρει τίποτε ουσιαστικό.Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές,που είχε υποστεί ο τουρκικός στρατός ήταν τρομερές.Οι καπνοί από τις νεκρικές πυρές 
πλανιόνταν για μέρες επάνω στην πεδιάδα του Λύκου.Η άμυνα της πόλης από την άλλη μεριά,είχε φυσικά καταβληθεί,υπήρχε έλλειψη πολεμοφοδίων και τροφίμων και οι υπερασπιστές ήταν λιγοστοί.Τα τείχη είχαν υποστεί σημαντικές ζημιές.Οι 
πολιορκημένοι ήταν τρομερά καταπονημένοι, αλλά παρόλα αυτά είχαν καταφέρει να αποκρούσουν όλες τιςεπιθέσεις του σουλτάνου και δεν επέτρεψαν σε κανένα άπιστο να εισβάλει μέσα στην Πόλη.Ο αυτόκρατορικός αετός κυμάτιζε ακόμη επάνω στις επάλξεις. Επιπλέον είχε φτάσει στο στρατόπεδο του σουλτάνου η πληροφορία,ότι στη Χίο ήταναγκυροβολημένα πλοία  σταλμένα  από  τη  Δύση,τα  οποία  επρόκειτο  να  κατευθυνθούν  στην Κωνσταντινούπολη,για να τη βοηθήσουν.Ο Μωάμεθ έκρινε,ότι δεν έπρεπε να υπάρξει περαιτέρω χρονοτριβή,αλλά να προετοιμάσει μία συντονισμένηεπιχείρηση από την ξηρά και τη θάλασσα και να χτυπήσει την Κωνσταντινούπολη.


 Ήταν φανερό ότι η τελική έκβαση δεν μπορούσε να καθυστερήσει άλλο,καθώς η απογοήτευση και 
η απαισιοδοξία κυριαρχούσε και στα δύο στρατόπεδα.Το στρατόπεδο του σουλτάνου ήταν χωρισμένο 
σε δύο παρατάξεις.Από τη μία μεριά ο ηλικιωμένος βεζύρης Χαλήλ,ο οποίος από την αρχή είχε αντίθετη γνώμη σχετικά με την πολιορκία και η μέχρι τώρα έκβαση της τον δικαίωνε και οι υποστηρικτές τουκαι από την άλλη μεριά ο Ζαγανός πασάς,ο οποίος 
αντιπαθούσε το Χαλήλ και επέμενε στην συνέχιση της πολιορκίας,καθώς ήταν πεπεισμένος,ότι η στιγμή,κατά την οποία η Πόλη θα έπεφτε στα χέρια του σουλτάνου,ήταν πολύ κοντά.Τελικά υπερίσχυσε η παράταξη του  Ζαγανού πασά και οι περισσότεροι συντάχθηκαν με την άποψη του να συνεχιστεί η πολιορκία μέχρι τέλους. Συμφωνα με τον ιστορικό Σφραντζή,ο αντίπαλος του Ζαγανού,Χαλήλ πασάς ήταν αυτός που έσπευσε να 
πληροφορήσει τον αυτοκράτορα για τις διαθέσεις του σουλτάνου και την επικείμενη επίθεσηΟ σουλτάνος ανακουφισμένος, εφόσον αποφασίστηκε να προχωρήσουν μέχρι τέλουςγια την κατάκτηση της πόλης,ενέτεινε ακόμη περισσότερο τους βομβαρδισμούς των τειχών και οργάνωνε μία γενικευμένη επίθεση.Η απόφαση του συμβουλίου έγινε γρήγορα γνωστή σε όλο το στρατόπεδο και για ναεμψυχώσει τους πολεμιστές του, ο Μωάμεθ τη νύχτα της 26ης Μαΐου διέταξε να ανάψουν φωτιές σε όλο το στρατόπεδο.
Μαζί με τις φωτιές ακούγονταν τυμπανοκρουσίες,αλαλαγμοί και κραυγές,που έκαναντους  πολιορκημένους να παγώσουν από την τρομάρα τους,καθώς πλησίαζε η ώρα τηςτελικής επίθεσης. Οι οιωνοί και τα σημάδια των προηγούμενων ημερών, οι πανΆρχαιεςπροφητείες,που προδίκαζαν την πτώση της Βασιλεύουσας,σε συνδυασμό με τις  πυρετώδεις προετοιμασίες του σουλτάνου,προκάλεσαν πανικό στους αμυνόμενους. Έσπευδαν στις εκκλησίες και επαναλάμβαναν συνεχώς προσευχές, ζητώντας την προστασία της Υπεραγίας Θεοτόκου.Οι φωτιές στο εχθρικό στρατόπεδο,έξω από τα τείχη  συνέχιζαν να καινε και την επόμενη ημέρα,στις 27 Μαΐου.
Και ήταν τόσο εκτυφλωτικότο φως,ώστε αρχικά οι πολιορκημένοι νόμισαν ,ότι είχε πιάσει φωτιά το τουρκικό στρατόπεδο και αναθάρρυσαν.Όταν διαπίστωσαν όμως,τι  πραγματικά συνέβαινε,τρομοκρατήθηκαν και δεν μπορούσαν να κανούν τίποτε αλλό,από το να  προσευχηθούν για τη σωτηρία τους. Πιθανόν ο σουλτάνος αυτές τις τελευταίες μέρες του Μαΐου, βρίσκόταν συνεχώς ανάμεσα στους άνδρες του,για να δίνει τις τελευταίες οδηγίες πριν από τη μεγάλη επίθεση,την οποία αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν στις 29Μαΐου και την οποία  γνώριζαν οι αμυνόμενοι,να τους  εμψυχώνει  ή  κάποιες  φορές  να  απειλεί με θανατική ποινή,όσους απειθαρχούσαν ή οπισθοχωρούσαν  δείχνοντας δειλία  και  να  επιβλέπει  τις προετοιμασίες.
Η ένδοξη νίκη ή η συντριπτική ήττα κρέμονταν από μία κλωστή. Αν αποτύγχανε ο Μωάμεθ θα έπρεπε να λύσει την πολιορκία και να γυρίσει πίσω.Αυτό το ενδεχόμενο  δεν ήθελε ούτε να το σκέφτεται,γι’αυτό και φρόντιζε για όλα προσωπικά. Στις 27Μαΐου επίσης διέταξε πιθανότατα το βαρύτερο βομβαρδισμό,μέχρι εκείνη τη στιγμή, της Κωνσταντινούπολης.Προσδοκούσε πιθανότα στηνκατάρρευση μεγάλου τμήματος των τειχών,που θα  ευνοούσε την μαζική είσοδο των στρατιωτών του την ώρα της γενικής εφόδου.Επιπλέον ήταν σίγουρος, ότι με αυτή  την  τακτική  δεν θα άφηνε στους πολιορκημένους κανένα περιθώριο ανάπαυσης.

Στο συμβούλιο που ακολούθησε την ίδια ή πιθανότατα την επόμενη ημέρα,ο Μωάμεθ,για να δώσει  ώθηση στους πολεμιστές του,ανέφερε τους μυθικούς θησαυρούς της πόλης,οι οποίοι θα γίνονταν  δικοί τους.Αμέτρητα λάφυρα και σκλάβοι,γυναίκες και νεαρά αγόρια,μεγαλοπρεπή οικήμα τα,βασιλικά ανάκτορα,σπίτια ευγενών,πολύτιμα εκκλησιαστικά κειμήλια,φτιαγμένα από χρυσάφι και  ασήμι. Δεν παρέλειψε να επαναλάβει την τριήμερη λεηλασία,την οποία τους είχε υποσχεθεί εξ αρχής.Πάνω από όλα όμως τόνισε την υποχρέωση που είχαν να καταλάβουν αυτή την ένδοξη πόλη,καθώς  αποτελούσε εμπόδιο για μελλοντικές διεκδικήσεις και ήταν απειλή για τα μεγαλεπήβολα σχέδια επέκτασηςτης οθωμα
νικής  αυτοκρατορίας,όπως  την  είχε  φανταστεί  ο  σουλτάνος.
Έξακολούθησε αναφέροντας τη δόξα και την υστεροφημία,που θα τους ακολουθούσεπαντοτινά,όταν κατάφερναν να την κυριεύσουν. Τόνισε όμως ,ότι αυτή η προσπάθεια θα είναι δύσκολη,αλλά δεν παρέλειψε να αναφέ ρει τα μισογκρεμισμένα τείχη,την παραγεμισμένη τάφρόκαι τους λιγοστούς υπερασπιστές που είχαν  απομείνει στην πόλη σε σχέση με τους πολυάριθμους δικούς του μαχητές. Έκανε λόγο και για τους Ιταλούς,οι οποίοι βρίσκονταν στα τείχη,αλλά καθώς δεν μπορούσε να μειώσει  τη γενναιότητα και την αποφασιστικότητα τους,επέμεινε κυρίως στο χαρακτήρα τους και στο γεγονός,ότι δεν ήταν άτομα άξια εμπιστοσύνης και ότι πολύ γρήγορα θα παρατούσαν τη μάχη και θα προτιμούσαν να φύγουν από την πόλη και να σώσουν τη ζωή τους. 
Στη συνέχεια ανέλυσε τον τρόπο με τον οποίο θα μάχονταν.Ήξερε ότι οι αμυνόμενοι ήταν εξαντλημένοι λόγω των συνεχών βομβαρδισμών και της υπερπροσπάθειας που κατέβαλαν να επιδιορθώνουν τα κατεστραμμένατμήματα των τειχών.Ήξερε  επίσης,ότι ήταν καταπονημένοι από την πείνα,την αγρύπνια και την σωματική κόπωση.Πίστευε λοιπόν, ότι είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή να χρησιμοποιήσει την αριθμητική υπεροχή του στρατού του.
Δεν θα έκαναν πλέον άτακτες επιθέσεις,αλλά καλά οργανωμένες και συνεχείς.Ξεκούραστοι μαχητές θα έκαναν εφόδους στα τείχη,αντικαθιστώντας τους προηγούμενους, ώστε να εξαντλήσουν τους αμυνόμενους. Με αυτή την τακτική ο σουλτάνος έλπιζε,ότι πολύ γρήγορα οι λιγοστοί υπερασπιστές της Κωνσταντινούπολης θα λύγιζαν και θα υπέκυπταν. Στη συνέχεια ο Μωάμεθ έδωσε σαφείς οδηγίες για τις θέσεις των στρατηγών του και για το τι έπρεπε  να πράξει καθένας από αυτούς. Ο στόλος με ναύαρχο το Χαμουζά θα περικύκλωνε την πόλη,ενώ θα ανάγκαζε τους υπερασπιστές των θαλάσσιων τειχών ναμείνουν σε αυτά,ώστε να τα προστατεύουν.
 Έπειτα ο Ζαγανός πασάς με τα στρατεύματα του θα χτυπούσαν το τείχος στον Κεράτιοκόλπο,ενώ ο Καρατζά πασάς με το στρατό του θα επετίθετο στο μισογκρεμισμένο τείχος κοντά στο παλάτι των Βλαχερνών.Η συντονισμένη αυτή επίθεση θα ολοκληρωνόταν με την ταυτόχρονη  έφοδο στο κέντρο τωντειχών,του ίδιου του σουλτάνου μαζί με το Χαλήλ και το Σαρατζά πασά. Τέλος δεν παρέλειψε να αναφέρει, πόσο σημαντική ήταν η τήρηση του σχεδίου,ο σεβασμός, και η 
πειθαρχία στους ανωτέρους.
Έπειτα από αυτά και αφού είχε ολοκληρώσει το λόγο του αφησε τους αξιωματικούς ελεύθερους να  επιστρέψουν στις  θέσεις τους και ο ίδιος αποσύρθηκε στη σκηνή του για να ξεκουραστεί ενώ άγρια ουρλιαχτά χαράς ακούγονταν στο στρατόπεδο του,εξαιτίας των όσων είχε υποσχεθεί.
 Και ενώ αυτά συνέβαιναν στο τουρκικό στρατόπεδο,μέσα στα τείχη επικρατούσε απαισιοδοξία και  θλιψη.Συχνές ήταν οι φιλονικίες μεταξύ Βυζαντινών και Λατίνων ή μεταξύ Ενετών και Γενουατών. Ο αυτοκράτορας έκανε ό,τι μπορούσε για να κρατήσει τις ισορροπίες και να εμφυσήσει στους αμυνόμενους την ομόνοια,που τόσο ήταν απαραίτητη εκείνες τις κρίσιμες ώρες.Ιδιαίτερα μνημονεύονται από τον ιστορικό Σφραντζή οι έριδες μεταξύ του Ιουστινιάνη και του Μέγα Δούκα Λουκά Νοταρά.Παρόλες τις αντιδικίες όμως, όλοι εργάζονταν με τον ίδιο ζήλο, προσπαθώντας να προετοιμάσουν την πόλη,όσο το δυνατόν καλύτερα,να αντιμετωπίσει την τελική επίθεση.Ο Ιουστινιάνης εργαζόταν ακαταπόνητα μέρα και νύχτα και ιδιαίτερα εκείνες τις τελευταίες ημέρες,με σκοπό είτε να επισκευάσει,είτε να προστατεύσει  όσο αυτό ήταν εφικτό τα τμήματα των τειχών που είχαν καταπέσει.
Την επόμενη ημέρα Δευτέρα 28 Μαΐου,ο σουλτάνος την πέρασε ολοκληρώνοντας τις τελευταίες λεπτομέρειες σχετικά με την επίθεση.Τα κανόνια και οι πυροβολητές βρίσκονταν στις θέσεις τους,ενώ όλο το στράτευμα βρισκόταν επί ποδός,περιμένοντας να λάβει τις σχετικές οδηγίες.Ο βομβαρδισμός των τειχών  εξακολουθούσε με αμειωτη ένταση.Οι προετοιμασίες ήταν πυρετώδεις.Ο σουλτάνος επιθεώρησε  όλα τα στρατιωτικά σώματα,δίνοντας θάρρος και τις τελευταίες οδηγίες στους διοικητές των σωμά
των.
Πιθανότατα ο Μωάμεθ είχεφροντίσει να εμφυσήσει στους άνδρες του την  έννοια του ιερού πολέμου και για αυτό το λόγο υπήρχαν στο στρατόπεδο ιερείς,όπως δερβίσηδεςκαι μουλάδες,που έψελναν,απήγγειλαν στίχους από το Κοράνιο και προσπαθούσαν να εμψυχώσουν τους πολεμιστές απαριθμώντας τα οφέλη,που θα αποκόμιζαν με την πτώση της πόλης.Την ίδια ημέρα ο σουλτάνος  μετέβη έφιππος στο Διπλοκιόνιο,για να επιθεωρήσει το στόλο του και να δώσει διαταγές στο ναύαρχο  του για το τι θα έπρεπε να πράξει την επόμενη ημέρα.Σκάλες θα δίνονταν στα πληρώματα  των πλοίων,ώστε,αφού αποβιβάζονταν στην ξηρά,να επιχειρήσουν να ανέβουν στα τείχη.
Κατά την επιστροφή του πιθανότατα,περνώντας από τη συνοικία του Γαλατά,προειδοποίησε τους άρχοντες της περιοχής να μην εμπλακούν στη μάχη της επόμενης ημέραςκαι σε καμία περίπτωση να μην παράσχουν βοήθειαστους κατοίκους της  Κωνσταντινούπολης.Το ίδιο απόγευμα διέτρεξε και πάλι έφιππος όλο  το  στρατόπεδο  από  άκρη  σε  άκρη,κεντρίζοντας  το  φιλότιμο  άλο  των αξιωματούχων  του  και  παράλληλα  απειλώντας  με  θάνατο,όποιον  δείλιαζε  ή παράκουε εντολές ανωτέρου.
Ακούγοντας τις διαταγές του,όλοι έσπευσαν να μεταβούν στις προκαθορισμένες θέσεις τους. Αφού διαπίστωσε ότι όλα ήτανέτοιμα και όπως επιθυμούσε,επέστεψε στη σκηνή του για να  ξεκουραστεί,ενώ έστειλε αγγελιοφόρους σε όλο το στρατόπεδο,για να αναγγείλουν ότι η επίθεση θα  ξεκινούσε το ξημέρωμα.
Φωτιές ανάφθηκαν ακόμη μία φορά στο τουρκικό στρατόπεδο,αλαλαγμοί,ουρλιαχτά και κραυγές  έφθαναν στα αυτιά των πολιορκημένων, ενώ ο εχθρός βομβάδιζε τα τείχη.Αυτή η αναστάτωση διήρκεσε μέχρι τα μεσάνυχτα,οπότε και οι φωτιές  σβήστηκαν και υπήρξε μία παράξενη ησυχία.
 Στο στρατόπεδο των Βυζαντινών από την άλλη μεριά,επικρατούσε αναστάτωση. Παρόλη όμως την ένταση και την αγωνία των πολιορκημένων, δεν έλειπαν οι προετοιμασίες και μέσα στα τείχη.Όλοι βρίσκονταν στις θέσεις τους.Σύμφωνα με τον ιστορικό Δούκα,ο αυτοκράτορας μαζί με τον Ιουστινιάνη και 3000στρατιώτες βρίσκονταν κοντά στην πύλη του Αγίου Ρωμανού,εκεί όπου τα τείχη είχαν υποστεί σοβαρότατες ζημιές και μεγάλα τμήματά τους είχαν  καταπέσει.
Ο μέγας δούκας Λουκάς Νοταράς υπεράσπιζε μαζί με 500 στρατιώτες στη Βασιλική πύλη,ενώ κατά μήκος των χερσαίων τειχών,σε όλα τα καίρια σημεία,είχαν τοποθετηθεί τοξότες και πετροβολιστές. Όλοι πλέον γνώριζαν καλά τι  θα επακολουθούσε.
Σύμφωνα με τον χρονογράφο Barbaroκατά τη διάρκεια όλης της ημέρας οι καμπάνες χτυπούσαν καλώντας τους αμυνόμενους να μεταβούν στις θέσεις τους. Γυναίκες και παιδιά ανέβαιναν στα τείχη μεταφέροντας λίθους,για να τους χρησιμοποιήσουν ως όπλα οι πολιορκημένοι κατά την έφοδο των Τούρκων.
Θρήνοι και κλάματα ακούγονταν σε όλη την πόλη εξαιτίας του τρόμου που είχε κυριεύσει τους αξιοθρήνητους κατοίκου.Ο αυτοκράτορας διέταξε να γίνει λιτανεία μέσα στην πόλη των ιερών εικόνων στην οποία συμμετείχε μεγάλο πλήθος γυναικών ,παιδιών,γερόντων μαζί με ιερείς και μοναχούς και όλοι μαζί προσεύχονταν  και με δάκρυα σταμάτια παρακαλούσαν το Θεό να τους λυπηθεί και να σώσει την πόλη τους από τον  απαίσιο εχθρό. Ο ένας έδινε κουράγιο στον άλλο να αντισταθούν όλοι μαζί με γενναιότητααπέναντι στον κοινό κίνδυνο και προσδοκούσαν ακόμη και την έσχατη αυτή στιγμήτη σωτηρία.
Την ίδια ημέρα,νωρίτερα πιθανότα από τη λιτανεία,όπως αναφέρει ο χρονογράφος Barbaro κάποιοι Ενετοί κατασκεύαζαν στα εργαστήρια τους προστατευτικές άμαξες για τους αμυνόμενους  στρατιώτες στις επάλξεις. Ο βάιλος διέταξε Έλληνες να τις μεταφέρουν στα τείχη,εκείνοι όμως αρνήθηκαν, γεγονός που ο χρονογράφος το αποδίδει στη φυλαργυρία τους, καθώς δήθεν ήθελαν να πληρωθούν. Πιθανό
τα,όπως υποστηρίζει ο σύγχρονος ιστορικός S.Runciman «αρνήθηκαν,όχι από απληστία,αλλά γιατί ένοιωθαν αγανάκτηση για αυτές τις αυθαίρετες διαταγές από έναν Ιταλό και  επειδή πραγματικά έπρεπενα έχουν χρήματα ή διαθέσιμο χρόνο για να βρουν τρόφιμα για τις πεινασμένες οικογένειές τους.»
Ας σημειωθεί στο σημείο αυτό,ότι οι Βυζαντινοί εξαιτίας του ύποπτου παιχνιδιού της τήρησης ουδετερότητας με τους Τούρκους από τη μεριά των Γενουατών δεν είχαν πλέον καμία εμπιστοσύνη στους ξένους και δεν δέχονταν υποδείξεις και διαταγές από αυτούς.Τη λιτανεία,στην οποία παρευρέθησαν Βυζαντινοί και Λατίνοι,ακολούθησε και ο ίδιος ο αυτοκράτορας.
Αργά το απόγευμα,μετά το τέλος της,ο αυτοκράτορας συγκέντρωσε τους αξιωματούχους και τους άρχοντες της Πόλης και τους μίλησε.Το θέμα της ομιλίας του, όπως ήταν φυσικό αφορούσε την επικείμενη επίθεση. Ζήτησε από όλους να δείξουν θάρρος καινα αντισταθούν με γενναιότητα στον άπιστο εχθρό,που είχε ως στόχο να καταλύσει την ορθή πίστη και να αντικαταστήσει το Χριστό με έναν  ψεύτικο προφήτη. Τόνισε, ότι αξίζει να πεθάνει κανείς όταν αγωνίζεται για μεγάλα ιδανικά όπως η πίστη,η πατρίδα,η οικογένεια και ο αυτοκράτορας, που ήταν η αρχή της πόλης και ο εκπρόσωπος του Θεού στη γη  και ανέφερε, ότι είχε έρθει αυτή η  στιγμή για το λαό του,να πολεμήσει και να θυσιαστεί.
Έπειτα αναφέρθηκε στη διάρκεια της πολιορκίας και στα κάθε είδους όπλα,τα οποία χρησιμοποίησε ο σουλτάνος και απέδωσε την μέχρι εκείνη τη στιγμή σωτηρία τους στο Χριστό,που θα αποτελούσε πάντοτε την ελπίδα και το καταφύγιο τους. Υπολείπονταν οι αμυνόμενοι σε πολεμικό εξοπλισμό και αριθμητική υπεροχή έναντι του εχθρού,
είχαν όμως την πίστη στο Θεό,σύμμαχο για τη σωτηρία τους. Επιπλέον ο αυτοκράτορας πίστευε πολύ στις ικανότητες και το θάρρος των στρατιωτών του παρόλο που ήταν ελάχιστοι αριθμητικά σε σχέση με τον εχθρό και τους ενθάρρυνε να μη φοβηθούν κατά τη διάρκεια της εφόδου των απίστων από τις κραυγές και τους αλαλαγμούς τους.Τέλος έδωσε οδηγίες σχετικά με τον τρόπομάχης και προστασίας από την επίθεση του εχθρού.Έπειτα στράφηκε προς τους Ιταλούς και τους ευχαρίστησε για όσα είχαν προσφέρει στην πόλη όλο αυτό το διάστημα της πολιορκίας.
Αφού ολοκλήρωσε την ομιλία του ο αυτοκράτορας και ευχαρίστησε το Θεό με δάκρυα στα μάτια,όλοι οι παριστάμενοι έσπευσαν να τον διαβεβαιώσουν,ότι ήταν πρόθυμοι να θυσιαστούν για ην πίστη και την πατρίδα τους.
Έπειτα από αυτά ο αυτοκράτορας και πλήθος λαού μετέβηκε στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας,που για  αρκετό διάστημα παρέμεινε σκοτεινή,επειδή θεωρούνταν μολυσμένη μετάαπό την κοινή λειτουργία  ορθοδόξων και καθολικών την 12η Δεκεμβρίου 1452,για να εξομολογηθούν και μεταλάβουν τα άχραντα μυστήρια. Η μέρα είχε φτάσει στο τέλος της.
Μετά τη λειτουργία καθένας γύρισε στη θέση του,ενώ ο αυτοκράτορας επέστρεψε στο παλάτι των Βλαχερνών και αφούσυγκέντρωσε το προσωπικό του,ζήτησε τη συγχώρεση  τους.Έπειτα έφιππος μαζί με το Σφραντζή διέτρεξε τα χερσαία τείχη,για να επιθεωρήσει αν όλα ήταν εντάξει.Οι σκοποί βρίσκονταν άγρυπνοι  φρουροί στις θέσεις τους και οι πύλες ήταν καλά ασφαλισμένεςΈπειτα ο Κωνσταντίνος με τον πιστό  του γραμματέα έκαναν στάση κοντά στην Καλιγαρία πύλη και ανέβηκαν σε έναν από τους πύργους. Από εκεί μπορούσαν να ακούσουν καθαρά ομιλίες και θόρυβοι προερχόμενοι από τον εχθρό,ο οποίος προετοίμαζε την επίθεση από την πλευρά της θάλασσας και κοντά στα τείχη .
Η τελευταία ώρα της δύσμοιρης Πόλης είχε ήδη σημάνει.






*
1453 Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης σύμφωνα με τις 
Βυζαντινές και Λατινικές πηγές -  
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Φιλοσοφική Σχολή, 
Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας

Διαβάστε Περισσότερα


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2013 / ΛΑΤΙΝΙΚΑ (ΘΕΩΡ.Κ.) - ΘΕΜΑΤΑ

ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟΛΟΓΟ ΕΡΜΗ . Το κείμενο 37 το είχε προτείνει απο χθές ως sos κείμενο και το 42 προστέθηκε ως δεύτερο στις 10 το βράδυ χθές...Tα VIP μέλη μπορούν να δούν τις απαντήσεις των θεμάτων στον VIP ΦΙΛΟΛΟΓΟ ΕΡΜΗ, όπου ήδη έχουν αναρτηθεί

επιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν






τα κείμενα
στα οποία εξετάστηκαν
οι υποψήφιοι
των φετινών Πανελληνίων
στα Λατινικά είναι:

ΤΟ 37 ΚΑΙ ΤΟ 42





Them Lat Kat c Hmer No 1305 by ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ





*
Τα τελειωτικά μου sos κείμενα για αυτές τις εξετάσεις ήσαν τα κατωτέρω:

1. Μάθημα XXIII: Ένας υπέροχος άνθρωπος
2. Μάθημα XXIX: Ο Οκταβιανός, ο παπουτσής και το κοράκι
3. Μάθημα XXXII: Ένας πανηγυρικός της λογοτεχνίας (το Α’ μισό)
4. Μάθημα XXXVII: Η κατάρα των εμφύλιων πολέμων
5. Μάθημα XL: Ακλόνητη αποφασιστικότητα μπροστά στις απειλές του δικτάτορα
6. Μάθημα XLI: Μίλα για να σε καταλαβαίνουν, όχι για να μιλάς
7. Μάθημα XLV: Μια επιστολή στα Ελληνικά αναπτερώνει το ηθικό των πολιορκημένων
8. Μάθημα XLVII: Ο Αύγουστος και η φιλαρέσκεια της κόρης του Ιουλίας
*
* το εσπέρας δε χθές πρόσθεσα άλλα 3 (δείτε εδώ)
*
Και οι άλλοι που διαβάζουν ΕΡΜΗ
και προτείνουν ακριβώς τα ίδια
*
Και το cleverclass «πήρε» τα sos του Ερμή

***
ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ ΞΑΝΑ
Ο ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
·        Δείτε τι έγραφε  και στο forum εδώ και εδώ (ήδη από τις 8/4)
·        Δείτε το διαγώνισμά του ΕΔΩ



Διαβάστε Περισσότερα


Ἡ τελευταία ἐπανάληψις τῶν Λατινικῶν (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2013)






επιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν




Τα τελευταία sos του ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ ΕΡΜΗ για την  εξέτασιν των Λατινικών για φέτος είναι οριστικά τα εξής:

Διαβάστε Περισσότερα