Ἡ δολοφονία τῶν ψυχῶν




επιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


 


(ΚΕΙΜΕΝΟΝ Α’)

ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ Ο ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΔΙΑ ΤΑ ΕΝ ΧΡΗΣΕΙ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΣ

Τοῦ κ. Ἠλία Μπάκου,
Δρ. Θεολόγου – Φιλολόγου

Ὕστερα ἀπὸ ἐπισταμένη μελέτη μαςῶν Ἀναλυτικῶν Προγραμμάτων Σπουδῶν (ΦΕΚ τ. Β´ 303/13.3.2003) καὶ ἀξιολόγηση ὅλων μας τῶν δεδομένων στοιχείων καὶ μας τῶν ἐνστάσεων κατὰ τῶν νέων σχολικῶν βιβλίων τῶν θεωρητικῶν μαθημάτων καὶ τῶν ἀντιστοίχων καὶ ὁμοτίτλων αὐτῶν βιβλίων τοῦ «Ἐκπαιδευτικοῦ» καὶ τῶν «Τετραδίων τῶν μαθημάτων», καθὼς καὶ τῶν Ἀναλυτικῶν Προγραμμάτων Σπουδῶν (ΦΕΚ τ. Β´ 2335/17.10.2011) καθίσταται φανερὸ καὶ καθολικῶς ἀποδεκτὸ ὅτι γίνεται διείσδυση ἀνθελληνικῆς προπαγάνδας εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς μας ἱστορίας, τῆς ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πίστεως, τοῦ Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ καὶ τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ ἤθους, τουτέστιν τῶν ἰδεωδῶν καὶ τῶν ἰδανικῶν μαςῆς Παιδείας μας, ἀφοῦ τὰ νέα σχολικὰ βιβλία ὁδηγοῦν ἀναμφισβήτητα σὲ ἀφελληνισμὸ – ἀπεθνικοποίηση, ἀπο χριστιανοποίηση καὶ ἀποδόμηση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου. Πρώτιστον χρέος ὅλων μας εἶναι ἡ συνειδητοποίηση τοῦ ὅλου θέματος, ὅπως αὐτὸ διαμορφώθηκε καὶ πραγματοποιεῖται. Ἑπομένως ἔργον τῆς Πολιτείας εἶναι ἀφενὸς νὰ ἀνακόψει τὴ δράση αὐτῆς τῆς ἀνθελληνικῆς προπαγάνδας διὰ τῶν σχολικῶν βιβλίων καὶ νὰ καλλιεργηθεῖ ἐθνικὴ ἀγωγὴ καὶ παιδεία καὶ ἀφετέρου νὰ ἀποκαλύψει τὰ κέντρα ἐκτὸς καὶ ἐντὸς τῶν πυλῶν μαςῆς Χώρας μας- ποὺ παράγουν πράκτορες καὶ κατασκευάζουν μεθόδους συγγραφῆς τοιούτων σχολικῶν βιβλίων εἰς βάρος τῆς ἱστορίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ Ἑλληνορθόδοξου πολιτισμοῦ μας. Ὡς κέντρο δράσεως ὅλων τῶν ὡς ἄνω ἐνεργειῶν καὶ διαχειρίσεως τῶν θεμάτων μαςῆς Παιδείας εἶναι τὸ Παιδαγωγικὸ Ἰνστιτοῦτο καὶ νῦν Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς!
Στὴ συνέχεια θὰ παρουσιάσουμε κείμενα – ἀποσπάσματα, ποὺ ἀποδεικνύουν τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές. Κείμενα ἔκνομα καὶ ἀξιόποινα, μαςὰ ὁποῖα διαπλάθουν ἀρνητικὴ συνείδηση γιὰ τὸ ἔθνος, τὴν Ὀρθοδοξία, τὸ ἑλληνορθόδοξο καὶ ἐκπαιδευτικὸ ἦθος, ἀντίθετα πρὸς τὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς νόμους –θεσμικοὺς καὶ παιδαγωγικούς. Πρόκειται στὴν κυριολεξία γιὰ κείμενα κιτρίνου τύπου, διαφθορᾶς τῆς νεολαίας, ἀπαξίωσης τῶν φορέων τοῦ Ἔθνους, τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Παιδείας καὶ εἰδικώτερα τῆς οἰκογένειας καὶ τοῦ προσώπου τοῦ ἀνθρώπου. Οἱ Πρόεδροι τοῦ ΠΙ, νῦν Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς ἀπὸ τὸ 2003 μέχρι σήμερον, οἱ ἐπόπτες καὶ συντάκτες τῶν Ἀναλυτικῶν Προγραμμάτων Σπουδῶν, τῶν Σχολικῶν Βιβλίων καὶ τῶν συνακόλουθων βοηθημάτων –μαθητῶν καὶ ἐκπαιδευτικῶν–, φέρουν ἀκεραίαν τὴν εὐθύνην, καθὼς καὶ οἱ πολιτικὲς ἡγεσίες τοῦ Ὑπ. Παιδείας. Εἶναι γεγονὸς ὅτι ὅλα τὰ κακῶς ποιούμενα, ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια ἀποδίδονται καὶ χρεώνονται στὴ Νέα τάξη πραγμάτων καὶ στὴν παγκοσμιοποίηση, ὅπως αὐτὴ νοεῖται κατὰ περίπτωση. Πλὴν ὅμως ἡ μέθοδος καὶ τὸ περιεχόμενο μαςῆς ἐν λόγῳ προπαγάνδας, ὅπως αὐτὴ καταγράφεται καὶ αὐτοπροσδιορίζεται στὰ νέα σχολικὰ βιβλία, ξεπερνάει τὰ ὅρια καὶ τοὺς στόχους μαςῆς παγκοσμιοποίησης γιὰ τοὺς παρακάτω λόγους:
1) Σύμφωνα μὲ τοὺς συγγραφεῖς μαςῆς Μεσαιωνικῆς ἱστορίας Β´ Γυμνασίου (σ. 9-19) ἡ μέθοδος συγγραφῆς τοῦ βιβλίου εἶναι ὁ μαρξιστικὸς τρόπος καὶ βάση τῆς σκέψεως ἡ μαρξιστικὴ ἰδεολογία καὶ κατὰ συνέπεια εἶναι φυσικὸ ἡ θεώρηση μαςῶν γεγονότων νὰ εἶναι ἀνάστροφη τῆς πραγματικότητας. Αὐτὸς εἶναι «ὁ ψεύτικος μανδύας μαςῆς δῆθεν προοδευτικότητας» (Μ. Θεοδωράκη, Καθημερινή, 18–3–2007)•
2) Οἱ συγγραφεῖς τῶν βιβλίων προερχόμενοι ἀπὸ τὸ ἴδιο πολιτικὸ – ἰδεολογικὸ χῶρο – «διανοουμενίστικο προοδευτικὸ χῶρο», ἄρα ἦταν ἑπόμενο στὸν χῶρο αὐτὸν «νὰ ἀνθίσουν αὐτὰ τὰ πικρὰ λουλούδια τῆς ἄρνησης τῆς πεμπτουσίας αὐτοῦ, ποὺ ἦταν καὶ εἶναι ἡ Ἑλλάδα τοῦ χθές, τοῦ σήμερα καὶ τοῦ αὔριον» (Μ. Θεοδωράκης, Καθημερινή, 18–3–2007). Ἄλλωστε οἱ ἴδιοι οἱ συγγραφεῖς αὐτοπροσδιορίζονται στὸ βιβλίο τῆς Νεοελληνικῆς Γλώσσας Γ´Γυμνασίου, Βιβλίο Ἐκπαιδευτικοῦ (σ. 12-14), ὅπου στὴν παράγραφο: πῶς ἐπιλέξαμε τὰ κείμενα, παραθέτουν σειρὰ κριτηρίων ἐντελῶς ὑποκειμενικῶν καὶ ἀντιτιθεμένων πρὸς τὸ σκοπὸ καὶ τοὺς στόχους μαςῆς παιδείας ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἀναλυτικοῦ Προγράμματος- τὸ οποῖο, ὑποτίθεται- ἐφαρμόζουν στὴ συγγραφὴ τῶν βιβλίων. Στὴν παραπάνω παράγραφο διαβάζουμε τὸ πρῶτο κριτήριο ἐπιλογῆς τῶν κειμένων: «ἡ προσπάθειά μας δὲν ἦταν νὰ ἀνθολογήσουμε τὰ “ἐγκυρότερα” ἢ τὰ “καλύτερα” ὑπάρχοντα κείμενα... δὲν καταφύγαμε ἀποκλειστικὰ σὲ ἕνα σῶμα συγγραφέων καὶ κειμένων, ποὺ ἔχουν τὴν εὐρύτερη ἀποδοχὴ καὶ συγκροτοῦν ἀτύπως μαςὸν “κανόνα” (σ. 12). Ἀπὸ τὰ παραπάνω καταδεικνύεται ὅτι οἱ συγγραφεῖς τοῦ βιβλίου δὲν ἐνδιαφέρονται οὔτε γιὰ τὴν ἀντικειμενικότητα οὔτε γιὰ τὴν ποιότητα καὶ τὴν κοινὴ ἀποδοχὴ τῶν κειμένων• τὰ κριτήριά  εἶναι ἰδεοληπτικὰ καὶ ὑποκειμενικά. Καὶ τὸ ἐρώτημα: εἶναι δυνατὸν ἡ παγκοσμιοποίηση νὰ μετέρχεται μαρξιστικὲς μεθόδους, ποὺ δὲν εἶναι ἀληθινὰ μαρξιστικὲς ἢ νὰ προσεπιβαίνει ἐπὶ τοῦ μαρξισμοῦ καὶ νὰ συμπορεύεται φιλελευθερισμὸς- καπιταλισμὸς καὶ μαρξισμός; Καὶ ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, ποῦ ὁδηγοῦν —ἂν ἔτσι εἶναι— ὅλα αὐτά; Πάντως ἡ εὐτέλεια τοῦ περιεχομένου τῶν σχολικῶν βιβλίων δύσκολα μπορεῖ νὰ ταυτισθεῖ τόσον μὲ τὴν παγκοσμιοποίηση ὅσον καὶ μὲ τὸν Ὀρθόδοξο μαρξισμό. Ἀναμφισβήτητα ὅμως αὐτὸς ὁ νόθος σοσιαλοκαπιταλισμὸς εἶναι ἐπικίνδυνος γιὰ τὴν ὑπόσταση τοῦ Ἔθνους μας ἀπὸ ὅπου καὶ ἐὰν προέρχεται.
Ἔξαλλου ὁ βουλευτὴς καὶ πρ. Ὑπουργὸς Στυλιανὸς Παπαθεμελῆς μὲ ἐπίκαιρη ἐρώτηση στὴ Βουλὴ γιὰ τὴν ἀπόσυρση τοῦ βιβλίου τῆς ἱστορίας τῆς ΣΤ´ Δημοτικοῦ ζητεῖ καὶ διακοπὴ τῆς διανομῆς «τοῦ τετράτομου ἱστορικοῦ τερατουργήματος, ποὺ ἐξέδωσε τὸ λεγόμενο “Κέντρο Συμφιλίωσης τῶν λαῶν τῆς Βαλκανικῆς” (Corcee), φορέας χρηματοδοτούμενος ἀπὸ τὸν γνωστὸ καὶ μὴ ἐξαιρετέο κ. Soros, ποὺ διανέμεται στοὺς ἐκπαιδευτικοὺς τῆς Πρωτοβάθμιας καὶ Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης, προφανῶς, γιὰ νὰ ἐμπεδώσουν καλύτερα τὸ νόημα μαςῆς ἀνιστόρητης ἱστορίας».
Τὴν ἴδια ἄποψη, ὅτι δηλαδὴ πρόκειται περὶ ξένης προπαγάνδας, ἔχει καὶ ὁ καθηγητὴς καὶ δόκιμος στοχαστὴς Χρῆστος Γιανναρᾶς, ὅταν γράφει «ὅτι... ἕνα σχολικὸ βιβλίο ἱστορίας γράφεται ὁμολογημένα καὶ μὲ καύχηση «κατ᾽ ἐπιταγή». Δηλαδή, μὲ συμμόρφωση τῶν συγγραφέων σὲ ἐντολὲς ἀλλοδαπῶν Διευθυντηρίων «ξένων κέντρων λήψης ἀποφάσεων» (Καθημερινή, 18-3-2007).
Εἶναι σχεδὸν πανθομολογούμενο ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Ἐκπαίδευση χρησιμοποιεῖται ὡς μηχανισμὸς ἰδεολογικῆς χειραγώγησης κατὰ τὴν παροῦσα χρονικὴ στιγμή. Ὑπάρχει πρόγραμμα ἀποδόμησης τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκπαίδευσης. Δειγματοληπτικὰ παραθέτουμε τὰ παρακάτω παραδείγματα ἀπὸ τὰ βιβλία τῶν Ἀρχαίων καὶ τῶν Νεοελληνικῶν, μαςὰ ὁποῖα βεβαιώνουν τοῦ λόγου τὸ ἀληθές.

Α´ Ἀνθολόγιο Β´ Γυμνασίου

1. Ἀρχαία Ἑλλάδα: Ὁ τόπος καὶ οἱ ἄνθρωποι. Κείμενο (ἀπὸ μετάφραση). “Ὁ χωριάτης”. Διαβάζουμε; “... κάθεται μὲ ἀνασηκωμένο τὸ ἱμάτιο πάνω ἀπὸ τὰ γόνατα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ φαίνονται τὰ ἀπόκρυφά του” (σελ. 44).
2. “Οἱ Ἑταῖρες” (=πόρνες). Τὸ κείμενο στὶς σελίδες 40–42 νὰ διαβαστεῖ. Στὸ τέλος τοῦ κειμένου οἱ ἐρωτήσεις γιὰ τοὺς μαθητές:
α) Μὲ βάση τὶς βελτιωτικὲς ἐπεμβάσεις, ποὺ ἀναφέρονται στὸ κείμενο, νὰ γράψετε τὶς προδιαγραφὲς γιὰ τὴν ἐμφάνιση καὶ τὴ συμπεριφορὰ τῆς ἰδεώδους Ἑταίρας.
Β) Ποιὰ καλλυντικὰ ἀναφέρονται καὶ σὲ ποιὰ σημεῖα τοῦ σώματος χρησιμοποιοῦνται; (χωρὶς σχόλια).

Β´ Νεοελληνικὴ Γλώσσα Α´ Γυμνασίου
Κείμενα ἀκατάλληλα, ἀντιπαιδαγωγικὰ καὶ ἀντίθετα πρὸς τὸ σκοπὸ τῆς Παιδείας, ἀντικείμενα στὸ Ἀναλυτικὸ Πρόγραμμα καὶ κατὰ συνέπεια ἔκνομα (Χάριν συντομίας παραπέμπουμε μόνο στὶς σελίδες χωρὶς ἀναφορὰ στὸ κείμενο καὶ μαςὴν παραβατικότητα).
1. Ἀρνητικὰ πρὸς τὸ θεσμὸ τοῦ σχολείου καὶ τοὺς σκοποὺς καὶ στόχους τοῦ Ἀναλυτικοῦ Προγράμματος: σελίδες 10, 21, 23, 26, 31, 32. καὶ ἀπὸ τὸ Τετράδιο ἐργασιῶν: σελίδες 14, 15, 16, 21 καὶ 75. Βλέπε καὶ κείμενο 6 (“Ὁσάκις”) γελοιοποίηση τῆς τάξεως, τοῦ καθηγητῆ καὶ τῶν μαθητριῶν (σελ. 16–17).
2. Κινηματογράφος (κείμενα χωρὶς καμιὰ παιδαγωγικὴ ἀξία) σελίδες 48, 49.
3. Βλάσφημα (κείμενα ἀποδόμησης τοῦ ἑλληνορθόδοξου ἤθους καὶ μαςῆς πίστεως) σελ. 54, 146. Ἀπὸ τὸ Τετράδιο ἐργασιῶν: σελ. 75 Πρβλ. καὶ Γ–Δ Δημοτικοῦ: «Τότε ποὺ πήγαμε βόλτα τὸν ἐπιτάφιο» (σελ. 79–80), «Ἕνας ἀλλιώτικος ποδοσφαιρικὸς ἀγώνας» (σελ. 143-146). «Μ. Παρασκευὴ στὴν ἐκκλησία» (σελ, 75–76) κ.ἄ. Βλ. καὶ νεοελληνικὴ Γλώσσα Γ´ Γυμνασίου «Τὰ ἑλληνικὰ ... μυστήρια» (σελ. 6–14) κ.ἄ.
4. Κινητὰ – Διαδίκτυο (κείμενα ἀντιπαιδαγωγικά)• σελ. 14, 18, 31, 32, 33, 101, 119. Ἀπὸ μαςὸ Τετράδιο ἐργασιῶν: σελ. 17.
5. Διαφημίσεις: σελ. 101, 104, 121.
6. Κείμενα μὲ ἀποκρυφιστικὸ χαρακτήρα (ἀποκρυφισμός): σελ. 21, 83, 95, 114.
7. Ἀντεθνικὰ κείμενα (περιπαικτικὴ καὶ ἱερόσυλη ἀναφορὰ στὴν 25η Μαρτίου) σελ. 29, 32, 82 κ.ἄ.
8. Αἰσθησιακὰ (κείμενα ἐρωτικὰ καὶ αἰσχρά, ἐντελῶς ἀκατάλληλα γιὰ τοὺς μαθητὲς) σελ. 119,120, 143: Ἀπὸ μαςὸ Τετράδιο ἐργασιῶν: σελ. 16-17. Εἰδικότερα βλ. σελ. 40, 106, 116, 129 κ.ἄ.

Γ´ Κείμενα Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας Α´ Γυμνασίου
(Βιβλίο μαθητῆ καὶ ἐκπαιδευτικοῦ)
1. Ὑπερτονισμὸς τοῦ αἰσθησιακοῦ καὶ ἐρωτικοῦ στοιχείου: σελ. 7, 10, (Β.Ε. 11,12). 51,112–113, 114–117, 84, 123, (Β.Ε. 87), 130, 145, 160–161, 163, 170–171, 172, 183, 209, 227 κ.ἄ.
2. Ὑποτίμηση τοῦ ἑορτολογίου καὶ τῆς λατρευτικῆς ζωῆς μαςῆς Ἐκκλησίας: Σελ. 64, 180, (Β.Μ). 50,124,166 (Β.Ε) κ.ἄ.
3. Ἀπαξίωση τοῦ ἱερέως: Σελ. 37, 93,222 (Β Μ).
4. Τάσεις θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ- Μας ἐποχῆς κ.λπ. σελ. 24, 84 (Β Ε), 42, 48, 57, (Β Μ).
5. Ὑποβάθμιση τῆς ἐθνικῆς ζωῆς. Παραλείπεται ὁ ἐθνικὸς Ὕμνος ἀπὸ τὰ ἐγχειρίδια Γυμνασίου–Λυκείου (Ἀπαράδεκτη ἡ ἀπάντηση τοῦ προέδρου τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου μὲ ἀριθ. Πρωτ. 8492 /26-10-2006, στὸ Γραφεῖο τοῦ Πρωθυπουργοῦ κ. Κων/νου Καραμανλῆ).
6. Στὸ κείμενο «Κοιτώντας τὴν Ἀθήνα» (σελ. 123–124) διαβάζουμε: «... ἦταν ἡ Ἑλλάδα μία γυναίκα τόσο προκλητικὴ σεξουαλικά, ποὺ ἔπρεπε νὰ τὴν ἐρωτευτῶ σωματικὰ καὶ ἀπελπισμένα, καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ τόσο ἤρεμα ἀριστοκρατική, ποὺ θὰ ἤμουν ἀνίκανος νὰ τὴν πλησιάσω» (Τὰ σχόλια δικά μας).

Δ´ Στὰ Κείμενα Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας Β´ Γυμνασίου διαβάζουμε: α) «πότε εἶπα ἐγὼ κάτι κακὸ γι᾽ αὐτοὺς τοὺς βρωμιάρηδες τοὺς ἀραπάδες ἔ; Πότε; Γιὰ πές μου, πότε; (σελ. 53). Β) «κωλότοπος» «κωλοαλβανούς» (σελ. 102).

Ε´ Κείμενα Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας Γ´ Γυμνασίου
Πολλὰ κείμενα μὲ χαρακτήρα καταθλιπτικό, πεσιμιστικὸ (σελ. 75-76, 147-148, 155), μὲ ἀρνητικὰ στοιχεῖα μαςῆς φυσιογνωμίας τοῦ Ἕλληνα (σελ. 72-73, 80, 85), χωρὶς κανένα θετικὸ γιὰ τὸ ἔργο τοῦ Καποδίστρια. Ἐπίσης, κείμενα μὲ παγανιστικὸ περιεχόμενο (σελ. 115). Στὰ κείμενα τοῦ βιβλίου αὐτοῦ δὲν γίνεται ἀναφορὰ στοὺς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους οὔτε στὴν ὀρθόδοξη χριστιανικὴ πίστη. Στὶς σελίδες 164–168 μεταξὺ τῶν ἄλλων διαβάζουμε: «... ἀπὸ τῆς μυλωνοῦς τὸν πισινὸ ζητᾶς ὀρθογραφία. Ὁ πισινὸς τῆς μυλωνοῦς εἶναι ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου. Εἶχα διαβάσει πολλοὺς ὁρισμοὺς τοῦ νοῦ τοῦ ἀνθρώπου, τοῦτος μοῦ φάνηκε ὁ πιὸ καταπληκτικὸς καὶ μοῦ ἄρεσε» (Χρειάζονται σχόλια;). β) «... κανεὶς δὲν διαμαρτυρόταν παλιά, ὅταν ἕνας Γάλλος στρατιωτικὸς ἔκλεινε τὴν τηλεόραση τοῦ καφενείου, ἐπειδὴ ἐνοχλοῦσε. Μαςὸ ἴδιο θὰ μποροῦσε νὰ κάνει καὶ σήμερα ἕνας μπάτσος χωρὶς νὰ προκαλέσει περισσότερες ἀντιδράσεις. Εἴμαστε λαός, χωρὶς φωνή» (σελ. 102).

Ἐπικαλούμαστε τὰ παραπάνω παραδείγματα, σύμφωνα καὶ μὲ τὴν ἀρχὴ τῆς διαθεματικότητας, μαςὰ ὁποῖα συντελοῦν ἀναμφισβήτητα στὴν ἀποδόμηση τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος, στὴν κατάλυση τῶν ἰδεωδῶν καὶ τῶν παιδαγωγικῶν ἀρχῶν μαςῆς παιδείας καὶ στὴν παράλυση τῆς ἐθνικῆς, κοινωνικῆς καὶ θρησκευτικῆς συνειδήσεως. Σὲ πολλὰ σημεῖα ὁ τρόπος, ποὺ ἐκτίθενται ἢ περιγράφονται γεγονότα καὶ καταστάσεις δὲν εἶναι συμβατὲς μὲ τοὺς σκοποὺς τοῦ Ἀναλυτικοῦ Προγράμματος, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ νόμο τοῦ Κράτους• καὶ ἑπομένως μαςὰ βιβλία δὲν εἶναι καθ᾽ ὅλα νόμιμα. Πολλὰ κείμενα ἀντὶ νὰ παιδαγωγοῦν καὶ νὰ μορφώνουν τὸν μαθητὴ χωρὶς ὑπερβολὴ προσβάλλουν βάναυσα τὸ πρόσωπο τοῦ μαθητῆ καὶ τὴν ἀξιοπρέπειά του. Καὶ μόνον ἡ καλὴ ἀνάγνωση τῶν παραπάνω παραδειγμάτων καταδεικνύει τὸ ἔγκλημα, ποὺ διαπράττεται εἰς βάρος τῆς μαθητιώσης νεολαίας ἀπὸ τὸ ἴδιο μαςὸ Κράτος καὶ τοὺς λειτουργούς του.
Τέλος ὁ Ἕλληνας πολίτης καὶ εἰδικώτερα ὁ ἐκπαιδευτικὸς ἀδυνατεῖ νὰ κατανοήσει κάθε διαπραγμάτευση μὲ τοὺς συγγραφεῖς Σχολικῶν Βιβλίων μαςῶν ἁρμοδίων ὀργάνων τῆς Πολιτείας. Ἡ ἐθνική μας ἱστορία, τὸ μορφωτικὸ ἀγαθό, ὅπου αὐτὸ προσδιορίζεται ἀπὸ τὶς ἀρχὲς καὶ ἀξίες τῆς παιδαγωγικῆς ἀπὸ τὸν πολιτισμὸ καὶ τὰ στοιχεῖα του, ὅπως αὐτὰ ὁριοθετοῦνται ἀπὸ τὰ ἰδεώδη καὶ τὰ ἰδανικὰ τοῦ γένους τῶν Ἑλλήνων εἶναι ἀδιαπραγμάτευτα καὶ προστατεύονται ἀπὸ τὴν πολιτεία καὶ τὸ δημοκρατικό μας πολίτευμα. Ὅπως ἀκριβῶς δὲν διαπραγματευόμαστε τὰ γεωγραφικά μας ὅρια ἔτσι ἀκριβῶς καὶ πολὺ περισσότερο δὲν διαπραγματευόμαστε τὴν ἐθνική μας ἱστορία καὶ τὴν Ὀρθοδοξία μας.
Συμπέρασμα: Γιὰ τοὺς προαναφερθέντες λόγους τὰ θεωρητικὰ βιβλία πρέπει νὰ γραφοῦν ἐξ ὑπαρχῆς, ἀφοῦ πρῶτα βελτιωθεῖ καὶ συμπληρωθεῖ τὸ Ἀναλυτικὸ Πρόγραμμα σύμφωνα μὲ τὰ ἰδεώδη τῆς ἑλληνορθοδόξου παιδείας, τὶς παιδαγωγικὲς ἀρχὲς καὶ τοὺς σκοποὺς τῆς ἀγωγῆς τῶν νέων. Ἡ ἐθνική μας ἱστορία, ἡ ὀρθόδοξη χριστιανικὴ Πίστη καὶ ὁ Ἑλληνορθόδοξος Πολιτισμὸς εἶναι καὶ θὰ παραμείνουν ἀδιαπραγμάτευτα. Ἐπίσης πρέπει πάραυτα, χωρὶς ἀναβολὴ καὶ περιστροφὲς νὰ ἀποσυρθεῖ τὸ πρόγραμμα Σπουδῶν (Πιλοτικό) καὶ ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἰνστιτούτου Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς (Πρώην Π Ι) νὰ προβεῖ τάχιστα, πρῶτα στὴν διόρθωση – ἀπόσυρση τῶν κειμένων διαφθορᾶς τῆς νεολαίας καὶ ἔπειτα νὰ μεριμνήση γιὰ τὴν συγγραφὴ νέων Σχολικῶν Προγραμμάτων καὶ Βιβλίων Ὀρθῆς Παιδευτικῆς καὶ Παιδαγωγικῆς κατευθύνσεως.
Ὅμως, ἐπειδὴ τὸ θέμα τῶν Σχολικῶν βιβλίων ἀναδεικνύεται σὲ μεῖζον ζήτημα: ἐθνικό, θρησκευτικό, κοινωνικό καὶ παιδευτικό, ἡ Πολιτικὴ ἡγεσία εἶναι ὑποχρεωμένη, ἐκ τῶν πραγμάτων, νὰ ἀσκήσει Διοικητικὸ καὶ Δικαστικὸ ἔλεγχο, γιὰ ὅλους τοὺς ἐμπλεκόμενους στὴν προσπάθεια διαφθορᾶς τῆς μαθητιώσας νεολαίας καὶ νὰ ἀποδοθοῦν εὐθύνες ὅπου ὑπάρχουν. Καὶ ἐὰν αὐτὸ δὲν τὸ πράξει ἡ Πολιτεία, νομίζουμε ὅτι ἡ ἑλληνικὴ Δικαιοσύνη θὰ ἐπιληφθεῖ τοῦ θέματος αὐτεπαγγέλτως. Τὸ μορφωτικὸ ἀγαθὸ τῆς Παιδείας εἶναι δημόσιο, ὑπαγορεύεται ἀπὸ τὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς νόμους, ἀπὸ τὸν Ἑλληνορθόδοξο Πολιτισμό, τὴν Ὀρθόδοξο Χριστιανικὴ Πίστη, τὴ διαχρονική μας Ἱστορία, τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα τοῦ λαοῦ μας. Σὲ καμία περίπτωση δὲν ἀποτελεῖ ἰδιωτικὴ ὑπόθεση κάποιων συγγραφέων μὲ πρωτόλεια καὶ ἰδεοληπτικὰ κείμενα.

***

(ΚΕΙΜΕΝΟΝ Β’)

Την απόλυτη παρακμή του εκπαιδευτικού μας συστήματος και της κοινωνίας αποτελεί ένα κείμενο που περιέχεται στο τετράδιο εργασιών της Νεοελληνικής Γλώσσας της Α' Γυμνασίου, καθώς περιγράφει τη σχέση της 15χρονης Αλέκας με τον 25χρονο Σάκη.

 


Δηλαδή αντί  να διδάσκουν στα ελληνόπουλα την ελληνική ιστορία και την ελληνική ορθόδοξη πίστη, τους κάνουν πλύση εγκεφάλου με άθλια κείμενα, που στην ουσία δεν τους προσφέρουν απολύτως τίποτα.

Δεν χρειάζεται λοιπόν να απορούμε για το που πηγαίνει αυτή την στιγμή η ελληνική κοινωνία και για το ποια πρότυπα και ποιες αξίες έχουν τα ελληνόπουλα.

Το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι  από το βιβλίο της Ρούλας Κακλαμανάκη «Γραφές Αθωότητας».

Ωστόσο, το συγκεκριμένο κείμενο που περιγράφει τη σχέση της 15χρονης Αλέκας με τον 25χρονο Σάκη, τον ηλεκτρολόγο, τον πρώτο έρωτα της τάξης τον οποίο κρυφοξέρουν όλοι οι μαθητές και σχολιάζουν προκαλεί αίσθηση και συζητήσεις για το κατά πόσο έπρεπε να βρίσκεται στο συγκεκριμένο εγχειρίδιο.

***

(ΚΕΙΜΕΝΟΝ Γ’)

Το ιστορικό της εξαφάνισης της Χριστίνας και η επιθυμία της να ζήσει με τον 23χρονο

*** Θέλει να ιδή κανείς την δόσιν αληθείας που όλα τα παραπάνω κρύπτουν; Ιδού το περιστατικόν της 13χρονης Χριστίνας. Εν τέλει φαίνεται ότι με τα αναγνώσματα εις τα οποία επιβάλλουμε να ενσκύπτουν ημείς οι ίδιοι τα παιδιά μας, είναι σαν να τα δολοφονούμε καθημερινώς.



Στη θαλπωρή της οικογένειάς της βρίσκεται εδώ και λίγες ώρες η 13χρονη Χρύσα Κρασσά, που εγκατέλειψε το σπίτι της και εντοπίστηκε στην Καβάλα χθες τα ξημερώματα, μαζί με τον 23χρονο Αλβανό, με τον οποίο διατηρούσαν επικοινωνία τα δυο τελευταία χρόνια. Ο νεαρός αλλοδαπός συνελήφθη σήμερα το μεσημέρι, μετά από εκτεταμένες αστυνομικές έρευνες.

Ειδικότερα, οι άνδρες της Αστυνομικής Διεύθυνσης Καβάλας, πλαισιωμένοι από κλιμάκιο
της Ε.Μ.Α.Κ. Ροδόπης, ανδρών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ελευθερούπολης, αλλά και με τη βοήθεια ειδικών σκυλιών ανίχνευσης (ύστερα από παρέμβαση του «Χαμόγελου του Παιδιού»), στις 22.15 της Πέμπτης εντόπισαν τη μικρή Χριστίνα σε δασώδη περιοχή βορειοανατολικά των Λουτρών Ελευθερών Καβάλας.

Ο αστυνομικός διευθυντής Καβάλας, Αβραάμ Κοσκερίδης, σε δηλώσεις του σήμερα το μεσημέρι τόνισε: «επί τρεις ημέρες, από το μεσημέρι της Δευτέρας μέχρι και το βράδυ της Πέμπτης, πραγματοποιήσαμε συνεχείς έρευνες για την ανεύρεση της 13χρονης μαθήτριας σε μια δύσβατη για εμάς περιοχή, εύκολη όμως για τον 23χρονο Αλβανό, ο οποίος πριν από ένα χρόνο εργαζόταν ως βοσκός σε ποιμνιοστάσιο εκεί».

Όπως είπε, η ανήλικη την Κυριακή το απόγευμα ξεκίνησε από την Αθήνα με προορισμό την Θεσσαλονίκη, από όπου με δεύτερο λεωφορείο έφτασε στην Καβάλα όπου την ανέμενε ο 23χρονος. Από το σήμα που εξέπεμψαν τα κινητά τους διαπιστώθηκε ότι κινούνται στην περιοχή των Λουτρών Ελευθερών, κάτι που πιστοποίησε ο πρώην εργοδότης του 23χρονου. Αμέσως άρχισαν οι αναζητήσεις και τελικά στις 22.15 της Πέμπτης, ο πρώην εργοδότης του 23χρονου ειδοποίησε την Αστυνομία ότι ο νεαρός θα κατέβει προς το ποιμνιοστάσιο για φαγητό.

«Στήσαμε ενέδρα με πρώτο μας μέλημα να πάρουμε την ανήλικη από τον 23χρονο. Τον παρακολουθούσαμε και όταν αντιλήφθηκε την παρουσία των αστυνομικών διέφυγε μέσα στο σκοτάδι και την πυκνή βλάστηση της περιοχής. Από την πλευρά μας πήραμε την ανήλικη και συνεχίσαμε την καταδίωξη του, χωρίς όμως να τον εντοπίσουμε», επισήμανε ο αστυνομικός διευθυντής. Ο κ. Κοσκερίδης πρόσθεσε ότι το κορίτσι ήταν σε καλή κατάσταση, ωστόσο για προληπτικούς λόγους μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Καβάλας, ενώ στη συνέχεια στην Καβάλα έφτασαν η γιαγιά και ο θείος της για να την παραλάβουν.

Η διευθύνουσα στο Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας, Σταυρούλα Μπουσμουκίλια, αναφερόμενη στην εισαγωγή της ανήλικης κοπέλας δήλωσε ότι το παιδί ήρθε με ασθενοφόρο του «Χαμόγελου του παιδιού» και ειδικό διασώστη στο νοσοκομείο Καβάλας λίγο πριν τις 12 τα μεσάνυχτα της Πέμπτης σε καλή σωματική κατάσταση.

«Χρειαζόταν φαγητό και ύπνο, που της το προσφέραμε. Σήμερα το παιδί είναι σε πολύ καλή κατάσταση, οι δικοί του το αγκάλιασαν με πολύ μεγάλη αγάπη και ήταν αυτό που χρειαζόταν αυτή τη στιγμή. Δεν ήταν τρομοκρατημένη. Με εντυπωσίασε η παρουσία του προέδρου του «Χαμόγελο του παιδιού», του κ. Γιαννόπουλου, που βοήθησε πάρα πολύ τις αστυνομικές δυνάμεις με τη διεθνή εμπειρία του σε τέτοια περιστατικά. Ο κ. Γιαννόπουλος μας ευχαρίστησε για όσα προσφέραμε και για τη συμβολή των διασωστών, των αστυνομικών δυνάμεων, αλλά και απλών πολιτών. Πρέπει να εξάρουμε τη συμβολή του ο οποίος παρά τη μεγάλη του δράση παραμένει ένας σεμνός άνθρωπος. Ύστερα από αυτή την ιστορία γίνεται ακόμη πιο σαφές πόσο επικίνδυνη είναι για τα μικρά παιδιά η κακή χρήση του διαδικτύου και το πόσο εύκολα μπορούν να παγιδευτούν από δήθεν φίλους που κάνουν από τις ιστοσελίδες», τόνισε.

Από το νοσοκομείο δηλώσεις έκανε και ο πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού « ο οποίος απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους τόνισε: Ο κ. Γιαννόπουλος από την πλευρά του δήλωσε: «Για πρώτη φορά έγινε μια τέτοια κινητοποίηση. Πρώτη φορά σηκώθηκε ελικόπτερο της ΕΛ.ΑΣ. για περιστατικό εξαφάνισης. Να ευχαριστήσω όλους τους αστυνομικούς, που ακάματα έκαναν τη δουλειά τους, καθώς και την Εισαγγελέα Πρωτοδικών, κ. Φάκου, που έδωσε τη φωτογραφία του 23χρονου στη δημοσιότητα, ύστερα από το «Amber Alert» που δόθηκε. Η Χριστίνα βρέθηκε».

Ερωτηθείς για το κατά πόσο επιβλαβής είναι η επίδραση του διαδικτύου στα παιδιά, που βρίσκονται στην εφηβική ηλικία, πρόσθεσε πως είναι ένα μεγάλο θέμα για παιδιά που έχουν πρόβλημα με τις οικογένειες και ότι η Αστυνομία δεν μπορεί να λύνει όλα αυτά τα προβλήματα. «Πρέπει όλοι να αγκαλιάσουμε τα παιδιά, που δυστυχώς σήμερα περνούν πολλές ώρες μπροστά από τους υπολογιστές. Η Χριστίνα πρέπει να συνεχίσει τη ζωή της, να μην κουβαλάει αυτό το περιστατικό ως σκιά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζει στα υγιώς σκεπτόμενα ΜΜΕ, που δεν επιχείρησαν να εισέλθουν στα εσωτερικά της οικογένειας, αλλά βοήθησαν για την ανεύρεση του παιδιού».

Σύμφωνα με τα όσα είπε στους αστυνομικούς η 13χρονη, λίγο πριν αναχωρήσει από την Καβάλα, ανέφερε ότι βρέθηκε στην περιοχή των Ελευθερών με τη θέλησή της, ενώ στα πρώτα της λόγια, όταν εντοπίστηκε το βράδυ της Πέμπτης, επέμενε ότι ήταν καλά με τον 23χρονο Αλβανό και πως δεν ήθελε να κατέβει από το βουνό.

Η σύλληψη του 23χρονου

Οι έρευνες για τον εντοπισμό του 23χρονου, ο οποίος βρίσκεται παράνομα στην Ελλάδα, σύμφωνα με πληροφορίες από την Αστυνομία, απέδωσαν καρπούς χθες το μεσημέρι, όταν και συνελήφθη σε δασώδη περιοχή των Ελευθερών, όχι μακριά από το σημείο που βρέθηκε η 13χρονη Χριστίνα. Ο 23χρονος Αλβανός συνελήφθη λίγο μετά τις 2.00 το μεσημέρι, με την ΕΛ.ΑΣ. να έχει στήσει πολλά μπλόκα σε όλους τους περιφερειακούς δρόμους της περιοχής.

Ο Μάριον Αγιάζι είχε εργαστεί στην περιοχή ως βοσκός και γνώριζε καλά ακόμη και δύσβατα σημεία του βουνού. Μάλιστα, ο γιος του πρώην εργοδότη, που επικοινώνησε χθες μαζί του, του πρότεινε να διανυκτερεύσει με τη 13χρονη σε μία στάνη που διαθέτει η οικογένεια στη δασική περιοχή, στα Λουτρά. Ωστόσο, ο 23χρονος δίστασε να περάσει εκεί το βράδυ, αφού ήταν ενημερωμένος πως είναι καταζητούμενος από την Αστυνομία. Οι δύο άνδρες συμφώνησαν να περιμένει η μικρή έξω από τη στάνη, προκειμένου να την εντοπίσουν οι διασώστες, ενώ ο 23χρονος εξαφανίστηκε, για να συλληφθεί τελικά το μεσημέρι.

Έξω από την αστυνομική διεύθυνση Καβάλας, ο αστυνομικός διευθυντής δήλωσε: «Τον συλλάβαμε στις δύο παρά πέντε με τη βοήθεια του πρώην εργοδότη του, σε συγκεκριμένο σημείο πάλι στην ίδια περιοχή, που βρέθηκε χθες το ανήλικο κορίτσι. Απαγωγή δεν ήταν. Η ανήλικη οικειοθελώς ήρθε στην Καβάλα με λεωφορείο. Ο νεαρός ήθελε να τη στείλει πίσω, όμως το κορίτσι δεν επιθυμούσε να γυρίσει. Τις πρώτες δύο μέρες προμηθεύονταν φαγητό από άλλο αλλοδαπό εργάτη, την τρίτη μέρα δεν προμηθεύτηκαν φαγητό και την τέταρτη μέρα βοήθησε ο εργοδότης του. Η κοπέλα δεν έδειξε μετανιωμένη. Αγαπιούνται τα παιδιά και δεν ήθελε να γυρίσει πίσω», κατέληξε ο Αστυνομικός Διευθυντής Καβάλας».

Πηγή: ΑΠΕ

DMCA.com Protection Status


author image

About the Author

This article is written by: Φιλόλογος Ερμής - He has already written over 2.200 articles for Φιλόλογος Ερμής. He has Graduate Diploma in Classical Philology, Postgraduate Diploma in Applied Pedagogic, and is Candidate Doctor(Dph) of Classical Philology. Stay touch with him or email him