επιμελεία του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-φιλολόγου
Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἰσοπεδώνει τά πάντα εἰς τό ὄνομα τῆς ψευδοενώσεως
ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΩΣ ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ
ΠΑΡΕΣΤΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΘΡΟΝΙΣΙΝ ΤΟΥ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΟΥ
***
Διά πρώτην φοράν ἀπό τό σχίσμα Οἰκουμενικός Πατριάρχης παρευρέθη εἰς τήν ἐνθρόνισιν τοῦ νέου αἱρεσιάρχου Πάπα Φραγκίσκου, ἄνευ ἀποφάσεως τῆς διευρυμένης Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἤ ἄλλης ἀποφάσεως Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν καί Ἀρχιεπισκόπων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν ἤ μεγάλης ἤ μικρᾶς Συνόδου ἁπλῶν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Κινεῖται ἀνεξελέγκτως καί συμπεριφέρεται ὡς Πάπας τῆς Ἀνατολῆς. Συγκλονιστικαί ἀποκαλύψεις διά τόν νέον Πάπαν: Ἀγαπημένος τῆς CIA καί τοῦ ἀνθέλληνος πρώην Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Χένρυ Κίσσινγκερ. Τό Βατικανόν προβαίνει εἰς προπαγανδιστικόν «σόου» μέ τό νέον Πάπαν, διά νά ἀλλάξη τό ἀρνητικόν κλῖμα εἰς βάρος τοῦ Παπισμοῦ. Τά ΜΜΕ παίζουν τό προπαγανδιστικόν «παιγνίδι» τοῦ Βατικανοῦ καθηλώνοντα ἀκόμη καί Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν τά δογματικά ζητήματα, ἀλλά καί την μυστηριακήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας. Ἐντυπωσιάσθησαν οἱ Ἕλληνες, ἐπειδή κατά τήν ἐνθρόνισιν τοῦ αἱρεσιάρχου ἀνεγνώσθη τό Εὐαγγέλιον εἰς τά Ἑλληνικά, ἀλλά δέν τούς εἶπον τά ΜΜΕ ὅτι αὐτό ἔγινε, διά να ὑπηρετηθοῦν οἱ σκοποί τῆς ἐν Ἑλλάδι δαιμονικῆς Οὐνίας, τήν ὁποίαν «ἀνεβάθμισεν» ὁ παραιτηθείς Πάπας…
Μέ ἀφορμήν τήν ἐκλογήν τοῦ νέου Πάπα τό Βατικανόν ἐπεδόθη εἰς μίαν πρωτοφανῆ προπαγάνδα «ἁγιοποιήσεώς» του, «στήνον» μίαν σειράν ἐκδηλώσεων, αἱ ὁποῖαι ἤλλαξαν τό κλῖμα εἰς βάρος τοῦ Βατικανοῦ, τό ὁποῖον ἕως και τήν ἡμέραν τῆς ἀποχωρήσεως τοῦ παραιτηθέντος Πάπα Βενεδίκτου ΙΣΤ´, «ἐβυθίζετο» ἐπικοινωνιακῶς ἀπό τά οἰκονομικά σκάνδαλα, τάς ἀποκαλύψεις διά σχέσεις μέ τήν ἰταλικήν μαφίαν, τά σκάνδαλα παιδεραστίας ἐκ μέρους «ἱερωμένων» τῆς Παπικῆς «Ἐκκλησίας» εἰς ὁλόκληρον τόν
κόσμον κ.λπ. Ἡ προπαγάνδα τοῦ Βατικανοῦ παρουσίασε τόν νέο Πάπαν Φραγκῖσκον τόν Α´ ὡς «χορευταρά», ἁπλοῦν ἄνθρωπον, ὁ
ὁποῖος εὑρίσκετο πλησίον τῶν πτωχῶν, ποδοσφαιρόφιλον, πολύ πιστόν καί ὡς τιμῶντα τήν Ὀρθοδοξίαν. Τόσον διεισδυτική ἦτο ἡ προπαγάνδα τοῦ Βατικανοῦ, ἡ ὁποία ἐντυπωσίασεν ἀκόμη και Ὀρθοδόξους πιστούς, οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν τό βαθύτερον νόημα τῶν δογμάτων καί τῶν μυστηρίων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Το προπαγανδιστικόν «σόου» τοῦ Βατικανοῦ ἔφθασεν ἕως τοῦ σημεί ου νά ὑποδείξη εἰς τόν νέον Πάπαν νά δηλώση ὀλίγον μετά την ἐκλογήν του ὅτι εἶναι Ἐπίσκοπος Ρώμης.
Ἡ δήλωσίς του, ἡ μεταδοθεῖσα ὑπό τῶν τηλεοπτικῶν και ραδιοφωνικῶν μέσων ἐνημερώσεως ἐντυπωσίασεν ἰδιαιτέρως τον ἀμύητον εἰς τά δόγματα καί εἰς τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας Ἑλληνικόν Ὀρθόδοξον λαόν, ὁ ὁποῖος «ἐβομβαρδίζετο» ἀπό τά ΜΜΕ ὅτι ὁ νέος Πάπας δέν αἰσθάνεται ὡς... Πάπας, ἀλλά ὡς ἁπλός Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης. Ἡ προβολή τῆς εἰδήσεως μετεδίδετο κατά τρόπον, ὥστε ὁ πιστός ὀρθόδοξος λαός νά θαυμάση τήν «ταπεινότητα» καί τήν δῆθεν ἁπλότητά του. Ἐνδεχομένως μέ τήν δήλωσιν αὐτήν νά ἤθελε νά διευκολύνη τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον εἰς τό ζήτημα τῆς ψευδοενώσεως τῶν Ὀρθοδόξων μετά τῶν Παπικῶν. Τοῦτο, διότι ὁ
Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἀπεκάλει τόν παραιτηθέντα Πάπαν ὡς Ἁγιώτατον Ἀδελφόν τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης κ.λπ. Διά νά γίνη, ὅμως, ἀποδεκτός ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν, κληρικῶν, Σεβ. Μητροπολιτῶν, Καθηγουμένων Ἱερῶν Μονῶν καί Ὀρθοδόξων θεο
λόγων ὡς Ἐπίσκοπος Ρώμης πρέπει ὁ Πάπας νά ἀποκηρύξη τάς αἱρέσεις, τάς πλάνας καί τάς κακοδοξίας του, ὡς διά παράδειγμα εἶναι ἡ αἵρεσις τοῦ Φιλιόκβε, το Πρωτεῖον, τό ἀλάθητονκ.λπ. και ἀφοῦ τό πράξη νά ἐπιστρέψη εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν, ἡ ὁποία ἐκφράζει τήν Ἀλήθειαν καί τό Φῶς τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Βεβαίως τά προαναφερόμενα εἶναι «ψιλά
γράμ ματα» διά τούς Οἰκουμενιστάς Ἀρχιερεῖς καί τούς θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι, ὑπό τήν καθοδήγησιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, θεωροῦν τό Βατικανόν «ἀδελφή Ἐκκλησία». Ἐπίσης διά νά γίνη ἀποδεκτός ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης πρέπει νά ἀποκηρύξη τήν θέσιν ὅτι εἶναι ἀποκλειστικός ἀντιπρόσωπος τοῦ Χριστοῦ ἐπί τῆς γῆς. Μέ την θέσιν αὐτήν ὅλοι οἱ Πάπαι ἀπορρίπτουν τόν τίτλον τοῦ Πατριάρχου τῆς Ρώμης ἤ τῆς Δύσεως. Πῶς δηλώνει ὅτι εἶναι «Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης», ὅταν δέν ἀπορρίπτει την θέσιν ὅτι εἶναι ὁ «πλανητάρχης» τοῦ Χριστοῦ ἐπί τῆς γῆς;
Τό μεγαλύτερον, ὅμως, προπαγανδιστικόν «σόου» ἔγινε κατά τήν ἐνθρόνισιν τοῦ νέου Πάπα. Το Βατικανόν τοῦ ὑπέδειξε νά ἀσπασθῆ μικρά παιδιά, ἀσθενεῖς κ.λπ., διά νά θαυμάσουν τόσον οἱ πιστοί τοῦ Παπισμοῦ ὅσον καί οἱ Ὀρθόδοξοι τήν «ἁπλότητα» τοῦ νέου Πάπα. Τό προπαγανδιστικόν σόου, ὅμως, προέβλεπε καί ἄλλα «σκηνικά». Τό ἕνα σκηνικόν προέβλεπε τήν ἐνεργόν παρουσίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς την ἐνθρόνισιν τοῦ νέου Πάπα. Αὕτη εἶναι πλέον ἕνα γεγονός. Τά Μέσα Ἐνημερώσεως, ὁ ἔντυπος τύπος, διαδικτυακοί ἱστότοποι, εἰδησεογραφικά πρακτορεῖα κ.λπ. μετέδιδον τήν εἴδησιν ὅτι διά πρώτην φορά ἀπό τό σχίσμα τοῦ 1054 Οἰκουμενικός Πατριάρχης παρίστατο εἰς τήν ἐνθρόνισιν τοῦ νέου Πάπα. Ἡ εἴδησις προεκάλεσε τά ἀρνητικά σχόλια καί τοῦ τελευταίου Ὀρθοδόξου πιστοῦ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται εἰς τό πλέον ἀπομεμακρυσμένον χωρίον τῆς Ἑλληνοφώνου Ὀρθοδοξίας. Διότι ἡ Ἐκκλησία μας, οἱ Ἅγιοι-Ἀντιπαπικοί Πατέρες, οἱ καθηγηταί Θεολογίας, αἱ Ἱεραί Μοναί, αἱ πανεπιστημιακαί θεολογικαί σχολαί, Σεβ. Μητρολῖται (ἡλικιωμένοι και νεώτεροι) διδάσκουν εἰς γραπτά καί προφορικά κηρύγματά των ὅτι ὁ Παπισμός δέν εἶναι Ἐκκλησία, ἀλλά αἵρεσις ἐκ τῆς ὁποίας πηγάζουν ὅλαι αἱ αἱρέσεις καί τά κινήματα ἀθεΐας. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἀνατρέπει ὅλα τά προαναφερόμενα, ρίπτει εἰς τόν κάλαθον τῶν ἀχρήστων ὅλους τούς ἀντιπαπικούς- ἀντιαιρετικούς ἁγίους, ὡς εἶναι ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς κ.λπ. και ἀνακηρύσσει ὡς κανονικόν μέλος τῆς Ἐκκλησίας τόν Αἱρεσιάρχην Πάπαν παρευρισκόμενος διά πρώτην φοράν ἀπό τό σχίσμα τοῦ 1054 εἰς τήν ἐνθρόνισιν ἑνός αἱρετικοῦ. Ἠρώτησε διά την πρᾶξιν του αὐ τήν τήν Ἱεράν Σύνοδον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος ἀπό τήν μίαν πλευράν διαβεβαιοῖ ὅτι δέν θά προδώση τήν Πίστιν και τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας και ἀπό τήν ἄλλην ἰσοπεδώνει τά πάντα εἰς τό ὄνομα τῆς ψευδοενώσεως μετά τῶν Παπικῶν; Ποία εἶναι ἡ θέσις τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Πατρι αρχῶν καί Ἀρχιεπισκόπων Αὐ τοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν; Μήπως θά πρέπει να ἀναληφθῆ πρωτοβουλία ὑπό Σεβ. Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι ὑπάγονται εἰς τήν δικαιοδοσίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, διά την σύγκλησιν τῆς διευρυμένης Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰ κουμενικοῦ Πατριαρχείου μέ σκοπόν τον ἔλεγχον τῶν προκλητικῶν βημάτων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου διά τήν προσέγγισιν τῶν αἱρετικῶν χριστιανῶν; Ἔχομεν Πάπαν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί δέν τολμοῦν νά ἐλέγξουν τάς προκλητικάς πρωτοβουλίας του εἰς τό ὄνομα τῆς ψευδοενώσεως; Ἔχουν συνειδητοποιήσει ὅτι ἕνας Ὀρθόδοξος Οἰκουμενικός Πατριάρχης παρέστη διά πρώτην φοράν ἀπό τοῦ σχίσματος εἰς την ἐνθρόνισιν ἑνός Αἱρεσιάρχου;
Ἀλλά, ἐκτός ἀπό τούς Σεβ. Μητροπολίτας τούς ὑπαγομένους εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, εὐθύνας ἔχουν καί οἱ Σεβ. Μητροπολῖται τῆς Ἑλλάδος, οἱ Καθηγουμένοι Ἱερῶν Μονῶν καί ἡ Ἱερά Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Δεν ἔχουν τό δικαίωμα νά σιωποῦν και νά κάνουν ὑπακοήν εἰς τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην, ὅταν μέ τάς ἀποφάσεις του κλονίζει τήν πίστιν τοῦ λαοῦ πρός τήν Ὀρθοδοξίαν; Ἔχουν χρέος νά ὁμιλήσουν και νά λάβουν θέσιν ἀδιαφοροῦντες διά τήν οἱονδήποτε τρομοκρατίαν τήν ἐκπορευομένην ὑπό τοῦ Φαναρίου. Ὀφείλουν οἱ Καθηγούμενοι Ἱερῶν Μονῶν νά συνέλθουν καί νά λάβουν ἀποφάσεις. Την στάσιν του ὀφείλει νά καταγγείλη τό Ἅγιον Ὄρος, τό ὁποῖον δεν ὁμιλεῖ ὅσον πρέπει κατά τά τελευταῖα ἔτη. Ὁ πιστός λαός ἀναμένει ἀπό τήν «Ἀκρόπολιν τῆς Ὀρθοδοξίας» τό Ἅγιον Ὄρος νά λάβη θέσιν ἔναντι τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου.
Τό Βατικανόν, ὅμως, κατά την ἐνθρόνισιν τοῦ νέου Πάπα προέβη εἰς ἕνα ἀκόμη προπαγανδιστικόν «σόου»: Ἔβαλε καί ἀνέγνωσαν το Εὐαγγέλιον εἰς τά Ἑλληνικά. Το γεγονός προέβαλλαν ἐντυπωσιακῶς τά ΜΜΕ καί ὁ πιστός καί μη λαός «ἐθαύμαζε» τόν νέον Πάπαν, ὁ ὁποῖος διέδιδεν ὅτι προέβη εἰς αὐτήν τήν ἐνέργειαν πρός τιμήν τῶν Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων. Ἡ πραγματικότης, ὅμως, εἶναι ἄλλη: Ἡ ἀνάγνωσις τοῦ Εὐαγγελίου εἰς τά Ἑλληνικά ἔγινε, διά νά ἐξυπηρετηθοῦν τά σχέδια τῆς ἐν Ἑλλάδι Οὐνίας, τήν ὁποίαν ἀνεβάθμισεν ὁ παραιτηθείς Πάπας Βενέδικτος, κάμνων «Ἀρχιεπίσκοπον» τῶν ἐν Ἑλλάδι Οὐνιτῶν, τόν Καθηγητήν Κανονικοῦ Δικαίου τοῦ Παπισμοῦ κ. Δημήτριον Σαλάχαν.
Ὡς γνωστόν οἱ Οὐνῖται εἰς πολλά ζητήματα συμπεριφέρονται ὡς Ὀρθόδοξοι κληρικοί (ἐνδύονται ἄμφια, ράσα καί ψάλλουν ὡς αὐτοί), διά νά δύνανται νά παρασύρουν εἰς τήν «Ἐκκλησίαν» των Ὀρθοδόξους καί ἐν συνεχείᾳ διά τῆς καταλλήλου «κατηχήσεως» νά
τούς ἐντάσσουν εἰς τόν Παπισμόν.
Ἡ ἀνάγνωσις τοῦ Εὐαγγελίου εἰς τά Ἑλληνικά, κατά συνέπειαν, ἐξυπηρετεῖ τούς Οὐνίτας τῆς Ἑλλάδος καί τά σχέδιά των εἰς τήν Χώραν μας. Ἡ εἴδησις, ὅμως, προεβλήθη κατά τρόπον ἀριστοτεχνικόν, διά νά περάση τό Βατικανόν τό μήνυμα ὅτι ἡ ἀνάγνωσις ἔγινε πρός τιμήν τῶν Ἑλληνορθοδόξων.
Ὑπόλογος Ἐθνικά καί Ἐκκλησιαστικά
Ὑπενθυμίζεται ὅτι ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρός Χριστόδουλος, ὅταν ἀπεφάσισε να φέρη τόν Πάπαν εἰς τήν Ἀθήνα, το ἔπραξε μέ ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας. Αἱ ἀντιδράσεις τοῦ πιστοῦ λαοῦ δέν ἐματαίωσαν τήν ἐπίσκεψιν. Τό αὐτό ἔπραξεν ὅταν ἀπεφάσισε νά φιλοξενήση εἰς τάς Ἀθήνας τό Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν ἤ Αἱρέσεων. Πολύ ἀργότερον, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας, μέ μεγάλην πλειοψηφίαν τόν ἀπέτρεψε νά ἐπισκεφθῆ τό Βατικανόν, προκαλοῦσα τήν ὀργήν του. Μετέβη εἰς τό Βατικανόν, καταστρατηγῶν τήν ἀπόφασιν τῆς Ἱεραρχίας. Διά τήν ἀπόφασίν του αὐτήν ἐπεκαλέσθη τήν ἀπόφασιν τῆς μικρᾶς Ἱερᾶς Συνόδου (τῆς Διαρκοῦς).
Ἐπεκρίθη ἐντόνως ἀπό ἱερεῖς, τον πιστόν λαόν, θεολόγους, ἱερομονάχους, Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν κ.λπ. Εἰς πᾶσαν περίπτωσιν προσέφευγεν εἰς την Ἱεράν Σύνοδον. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης εἰς ποίαν Σύνοδον προσφεύγει καί τοῦ δίδει τό δικαίωμα νά παρίσταται εἰς την ἐνθρόνισιν τοῦ αἱρεσιάρχου Πάπα ἤ νά ἰσοπεδώνη τήν Ὀρθοδοξίαν μέ τάς ἀποφάσεις του ἤ εἰς τους θεολογικούς Διαλόγους. Γνωρίζει ὅτι τό σχίσμα τοῦ 1054 δέν ἔγινε μόνον διά ἐκκλησιαστικούς λόγους, ἀλλά καί διά ἐθνικούς (πολιτισμοί Ἀνατολῆς Δύσεως). Εἶναι ὑπόλογος καί ἔναντι τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί ἐκκλησιαστικά καί ἐθνικά. Φαίνεται ὅτι ἔχει λάβει «διαζύγιον» μέ τούς ἀντιπαπικούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά και μέ τάς ρίζας του. Ἄς θυμηθῆ ὅτι, ἀπό τόν θρόνον εἰς τόν ὁποῖον εὑρίσκεται διῆλθον Πατριάρχαι με γενναῖον Ἐκκλησιαστικόν και Ἐθνι κόν φρόνημα.
Ὁ ἀγαπημένος τῆς CIA καί τοῦ Χένρυ Κίσσινγκερ
Ἐν τῷ μεταξύ ἡ ἡμερησία ἐφημερίς «Ἡ Ἑλλάδα αὔριο» τῆς 15ης ἕως καί 17ης Μαρτίου (ἀργίαν διά τήν Καθαράν Δευτέραν) κατέρριψε τήν προπαγάνδα τοῦ Βατικανοῦ διά τόν «χορευταράν καί πρώην μπράβον» νέον Πάπαν μέ πρωτοσέλιδον κύριον θέμα της, το ὁποῖον ἐτεκμηρίωνε μέ φωτογραφίας, ἔγγραφα καί πολυσέλιδον ρεπορτάζ ὅτι ὁ νέος Πάπας ἦτο ὁ ἀγαπημένος τῆς μυστικῆς Ἀμερικανικῆς ὑπηρεσίας CIA καί τοῦ ἀνθέλληνος ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Χένρυ Κίσσινγκερ κατά τήν ἐποχήν, τήν ὁποίαν ἐκηρύχθη δικτατορία εἰς τήν Ἀργεντινήν κατά τήν δεκαετίαν τοῦ 1970, ὑπό τόν στρατηγόν Χόρχε Βιντέλ, ὁ ὁποῖος τό 1985 κατεδικάσθη εἰς ἰσόβια κάθειρξιν. Ὁ σημερινός Πάπας μέ τήν ἰδιότητα τοῦ Καρδιναλίου τῆς Ἀργεντινῆς ἐστήριξε τό
στρατιωτικόν καθεστώς. Ὅπως γράφει ἡ ἐφημερίς: «Ὁ “ Βρώμικος Πόλεμος” καί ὁ καρδινάλιος Μπεργκόλιο…Τὸ 2005 ἡ δικηγόρος εἰδικευμένη σὲ θέματα ἀνθρώπινων δικαιωμάτων Μίριαμ Μπρὲγκμαν (Myriam Bregman) κατέθεσε μήνυση κατὰ τοῦ καρδιναλίου Χόρχε Μπεργκόλιο (τό ὄνομα τοῦ νέου Πάπα), κατηγορώντας τον ὅτι συνωμότησε μαζὶ μὲ τὴ στρατιωτικὴ χούντα τὸ 1976 στὴν ὑπόθεση τῆς ἀπαγωγῆς δύο ἰησουιτῶν ἱερέων. Ὁ Μπεργκόλιο, ὁ ὁποῖος ἐκεῖνο τὸν καιρὸ ἦταν ἔπαρχος γιά τὴν Ἑταιρεία τοῦ Ἰησοῦ, εἶχε καθαιρέσει δύο “Ἀριστεριστὲς” ἰησουΐτες ἱερεῖς γιὰ πολιτικοὺς λόγους, ἐπιχειρώντας νὰ ἐλὲγξει τὴν στάση τῆς Ἑταιρείας τοῦ Ἰησοῦ ἀπέναντι στὸ ζήτημα τῶν σχέσεων τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴ στρατιωτικὴ χούντα τῆς Ἀργεντινῆς.
Τό 2010 οἱ ἐπιζῶντες τοῦ “Βρώμικου Πολέμου” τῆς στρατιωτικῆς χούντας τῆς Ἀργεντινῆς κατηγόρησαν τὸν τότε καρδινὰλιον και νῦν πάπα Χόρχε Μπεργκόλιο ὡς συνένοχο στὴν ἀπαγωγή δύο μελῶν τῆς Ἑταιρείας τοῦ Ἰησοῦ καί ἡ ἐφημερίδα “El Mundo” ἔδωσε ἐκτενῆ δημοσιότητα σ ̓ αὐτό τό γεγονός, στὸ φύλλο τῆς 8ης Νοεμβρίου 2010. Κατὰ τὴν πορεία τῆς δίκης, πού ξεκίνησε τὸ 2005 γιὰ τὴ διερεύνηση τῶν ἐγκλημάτων τῆς ἀργεντίνικης χούντας, ὁ Μπεργκόλιο ἐπικαλέστηκε δύο φορὲς τὸ δικαίωμα, ποὺ τοῦ δίδει τὸ Δίκαιο τῆς Ἀργεντινῆς νὰ ἀρνηθεῖ νὰ παραστεῖ σὲ ἀνοιχτὴ δίκη καὶ ὅταν τελικὰ κατέθεσε, τὸ 2010, οἱ ἀπαντήσεις του ἦταν γεμάτες ὑπεκφυγὲς καὶ ἀοριστίες.
Ἡ ἐφημερίδα “Los Angeles Times”, τὴν 1η Ἀπριλίου 2005, ἔγραψε σχετικὰ τὰ ἑξῆς: “Ὁ Μπεργκόλιο ἐνέχεται σὲ τουλάχιστον δύο ὑποθέσεις. Ἡ μία ἀφορᾶ τὴ διερεύνηση τοῦ βασανισμοῦ δύο Ἰησουιτῶν ἱερέων τοῦ Ὀρλάντο Πάριο (Orlando Yario) καὶ τοῦ Φρανσῖσκο Γιὰλικς (Francisco Jalics)- οἱ ὁποῖοι ἀπήχθησαν τὸ 1976 ἀπὸ τὶς φτωχογειτονιὲς ὅπου κήρυσσαν τὴ θεολογία τῆς ἀπελευθέρωσης. Ὁ Γιόριο κατηγόρησε τὸν Μπεργκόλιο ὅτι κυριολεκτικὰ τὸν παρέδωσε στὰ τάγματα θανάτου... ἀρνούμενος νά τούς προσφέρει κάλυψη ἐνώπιον τοῦ καθεστῶτος. Ὁ Γιάλικς ἀρνήθηκε νὰ συζητήσει τὸ θέμα μετὰ τον ἐγκλεισμό του σέ ἕνα μοναστήρι στή Γερμανία”. Γενικότερα ἡ ἐλὶτ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας εἶχε ὑποστηρίξει τὴ στρατιωτικὴ χούντα τῆς Ἀργεντινῆς. Ἡ δικηγόρος Μίριαμ Μπρέγκμαν εἶπε σχετικὰ στὴν ἐφημερίδα “Los Angeles Times” τὴν 1η Ἀπριλίου 2005 τὰ ἑξῆς: “Οἱ ἴδιες οἱ δηλώσεις τοῦ Μπεργκόλιο ἀπέδειξαν πὼς ἐκκλησιαστικοὶ ἀξιωματοῦχοι γνώριζαν ἐξαρχῆς ὅτι ἡ χούντα βασὰνιζε καὶ δολοφονοῦσε πολίτες της, καὶ παρ ̓ ὅλα αὐτὰ δημόσια ὑποστήριζαν τοὺς δικτάτορες. Ἡ δικτατορία δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εἶχε λειτουργήσει κατ ̓ αὐτὸν τὸν τρόπο χωρὶς αὐτὴν τὴν κρίσιμης σημασίας ὑποστήριξη”. Ὁ Μπεργκόλιο ἦταν συνειδητὸς χουντικὸς καὶ ἄνθρωπος τῆς CΙΑ, διότι ὄχι μόνο συμβίβασε τὴ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία μὲ τὴν ἀργεντίνικη χούντα, ἀλλὰ καὶ ἀρνήθηκε νὰ ἀκολουθήσει τὸ παράδειγμα ἄλλων Ρωμαιοκαθολικῶν ἀρχιερέων, οἱ ὁποῖοι ἀντιτάχθηκαν στὶς χοῦντες, ποὺ φύτευαν ἡ CΙΑ καὶ ἡ Wall Street στὴ Λατινικὴ Ἀμερικὴ ἐκεῖνα τὰ χρόνια.
Σὲ ἀντίθεση μὲ τὴ γραμμὴ τοῦ Μπεργκόλιο, μετὰ τὴν ἐκδήλωση τοῦ χιλιανοῦ πραξικοπήματος τῆς 11ης Σεπτεμβρίου 1973 ἐναντίον τῆς κυβέρνησης Ἀλιέντε, ὁ καρδινάλιος τοῦ Σαντιάγκο Ραοὺλ Σίλβα Χενρίκεζ (Raul Silva Henriquez) καταδίκασε ἀνοιχτὰ τὴ χούντα τοῦ Πινοσέτ. Ἡ κριτικὴ στάση τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας στὴ Χιλὴ ἀπέναντι στὴ χούντα τοῦ Πινοσὲτ ἔπαιξε σημαντικὸ ρόλο στὸ νὰ περιοριστεῖ τὸ κύμα πολιτικῶν δολοφονιῶν ἀντιφρονούντων καὶ παραβιάσεων τῶν ἀνθρώπινων δικαιωμάτων. Ἂν ὁ Μπεργκόλιο εἶχε ἀκολουθήσει τὴν πολιτικὴ τῆς χιλιανῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας θὰ εἶχαν σωθεῖ πολλὲς ζωὲς Ἀργεντινῶν ἀντιφρονούντων».
Ἡ ἀξιοποίησις τοῦ νέου Πάπα ἀπό τήν Ἀμερικήν
Ἡ ἐφημερίς εἰς σχόλιόν της ὑποστηρίζει ὅτι ὁ νέος Πάπας « ἔρχεται ὡς προστάτης τοῦ Βατικανοῦ ἀπέναντι στή Δικαιοσύνη τῆς Ἀργεντινῆς καί ἀπέναντι στα ἐπιζῶντα θύματα τῆς ἀργεντίνικης χούντας. Ἐπιπλέον ἡ ἐκλογή τοῦ Πάπα Φραγκίσκου Α´ ἔχει σημαντικό γεωπολιτικό ἀντίκτυπο γιά τήν Λατινική Ἀμερική. Τή δεκαετία τοῦ 1970 στήν Ἀργεντινή ὁ Μπεργκόλιο ἦταν βασικός ὑποστηρικτής τῆς ὑποκινούμενης ἀπό τίς ΗΠΑ ἀργεντίνικης χούντας, ὅπως ὁ χουντικός ὑπουργός Οἰκονομίας Μαρτίνεζ ντέ Χόζ ἦταν ὁ ἄνθρωπος τῶν συμφερόντων τῆς Wall Street στήν Ἀργεντινή. Ἡ Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία ἀσκεῖ μεγάλη πολιτική ἐπιρροή στήν Λατινική Ἀμερική. Αὐτό τό γεγονός εἶναι γνωστό στούς ἀρχιτέκτονες τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῶν ΗΠΑ, οἱ ὁποῖοι τόν ἀξιοποιοῦν μεθοδικά.
Σήμερα, στή Λατινική Ἀμερική, ἀρκετές Κυβερνήσεις ἀμφισβητοῦν τήν ἡγεμονία τῶν ΗΠΑ. Μέσα σέ αὐτά τά δεδομένα, ἡ ἐκλογή τοῦ πάπα Φραγκίσκου Α´ δίδει σημαντικές δυνατότητες στην Οὐάσινγκτον -μέσῳ τοῦ Βατικανοῦ- νά ὑπονομεύσει καί νά ἀποσταθεροποιήσει τίς πολιτικές δυνάμεις/κυβερνήσεις τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς, πού δέν εἶναι ἀρεστές στόν Λευκό Οἶκο. Ἡ προοδευτική κυβέρνηση τῆς Κριστίνα Κίρσνερ (Cristina Kirschner) στην Ἀργεντινή καθώς καί οἱ κυβερνήσεις τῆς Βενεζουέλας, τοῦ Ἐκου αδόρ καί τῆς Βολιβίας, μετά τον θάνατο τοῦ Τσάβες καί τήν ἐκλογήν τοῦ πάπα Φραγκίσκου Α´, μποροῦν νά πιεστοῦν πιό ἀποτελεσματικά, γιά νά συμμορφωθοῦν μέ τίς ἐπιταγές τῶν ΗΠΑ. Ὁ πάπας Φραγκῖσκος Α´ δέν εἶναι Φραγκῖσκος τῆς Ἀσίζης, δέν εἶναι πάπας τῶν φτωχῶν, ἀλλά ὁ πάπας τῶν χρηματοοικονομικῶν ἐλίτ, ὁ πάπας ἑνός σκληροῦ οὐασινγκτόνιου κατεστημένου καί βεβαίως ὁ πάπας τῶν ἐχόντων φασιστικά ἤ φασίζοντα φρονήματα»
Πηγή: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ
