Η ζωγραφιά μας, δεν μας λέει ποτέ ψέματα

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

 

Ξεκινάς να ζωγραφίζεις δίχως να αναρωτιέσαι αν είσαι εσύ για την ζωγραφική ή η ζωγραφική για σένα. Η ζωγραφική είναι ένας τρόπος έκφρασης! Άσε την να σε παρασύρει σε μη λεκτικούς τρόπους έκφρασης!

Υπάρχει ένα τυφλό κομμάτι του μυαλού στον άνθρωπο που είναι το τέχνασμα της προσπάθειας να ξεφύγει κανείς από την αναγκαιότητα της παραδοχής δυσάρεστων πραγμάτων για τον εαυτό του αποδίδοντας τα στους άλλους. Ο περιορισμός της θέλησης ενός ανθρώπου που του επιβάλλεται από την εξουσία μερικές φορές μπορεί να γίνει αισθητός σαν μια υπαρξιακή απειλή αλλά και σαν μια προσπάθεια να τον χωρίσουν από την ίδια την πηγή της δημιουργικής σχέσης με τον κόσμο. Ζούμε σε ένα κόσμο που συνεχώς μας ζητά να δώσουμε κομμάτια από την ελευθερία μας! Να προσαρμοζόμαστε, να υπακούμε, να συμμορφωνόμαστε! Αν λοιπόν υποκύψει κανείς σε εκβιασμούς ή περιορισμούς ενδεχομένως να το αισθάνεται ως βαθύτερη δειλία ή και προδοσία ολόκληρης της ταυτότητας του.

Διαβάστε Περισσότερα

Χαρούμενα παιδιά...Χαρούμενοι γονείς

της Δρος Αριστονίκης-Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

Θεωρώ πως δεν μπορεί κανένας μας να είναι ιδανικός γονιός. Η λέξη «ιδανικό» είναι πολύ βαριά για να την επικαλεστεί ακόμα και η ίδια η επιστήμη. Αυτό που μπορεί να κάνει ένας γονιός είναι να είναι ενσυνείδητος και υπεύθυνος, εκφραστικός, ενθαρρυντικός. Εκείνο, όμως, που βοηθά πραγματικά τα παιδιά είναι να τα ενθαρρύνει ο γονιός να μεγαλώσουν, να τα παροτρύνει να αυτενεργούν και να αυτοεξυπηρετούνται. Είναι στη φύση της ανθρώπινης ανάπτυξης να περνά μέσα από στάδια εξέλιξης, που αυτά με τη σειρά τους σηματοδοτούν κάποιες συμπεριφορές οι οποίες θεωρούνται φυσιολογικές. Το παιδί βρεφικής, προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας θαυμάζει και εξαρτάται από τον γονιό, αλλά το παιδί δεύτερης σχολικής ηλικίας, προεφηβείας και εφηβείας χρειάζεται να αμφισβητήσει τον γονιό, να τον αποκαθηλώσει. Οπότε κάποιες συμπεριφορές των παιδιών απέναντι στους γονείς δικαιολογούνται ιδωμένες μέσα από το πλαίσιο της ανάπτυξης.

Διαβάστε Περισσότερα

Πώς γίνεται μια χρονιά <Καλή>;

Της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

Μια λέξη σκίζει τον αιθέρα του μυαλού σου προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις: ήχους, εικόνες, μυρωδιές, αναμνήσεις, σημασίες, όνειρα, ευχές! Και ύστερα μια λέξη είναι σε θέση να ξυπνήσει εμπειρίες μνήμης, φαντασίας του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος!Μια λέξη δρά και συνενεργεί με μια άλλη λέξη ή άλλες λέξεις για να ανακαλύψουν παρέα νέα σημαίνοντα και σημαινόμενα. Σκοπός μιας λέξης είναι να μετουσιωθεί σε ένα αντικείμενο που να μας δίδει την εντύπωση πως είναι να οραματιζόμαστε!Κατόπιν η λέξή αυτή αποξενώνεται από το ίδιο το αντικείμενο.Έτσι μένοντας με το όραμα ακολουθούμε μια ακολουθία συνειρμικών αντιδράσεων προκειμένου να αντιληφθούμε κάτι βαθύτερο!Και μετά; Η αγαπημένη φράση των παιδιών μετά από κάθε αφήγηση μας. Και μετά...οι λέξεις επαναστατουν δημιουργώντας νοήματα! Τούτα τα νοήματα είναι σε θέση να ξεκλειδώνουν χρονοντούλαπα μυστικών και μύθων ιδιωτικών ή δημόσιων!

Διαβάστε Περισσότερα

Εσύ μετέθεσες την ευθύνη σου;

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

Η μετάθεση (Displacement) ως ψυχολογικός όρος σημαίνει την αλλαγή κατεύθυνσης της έκφρασης μιας ενστικτώδους αντίδρασης από ένα απειλητικό σε ένα λιγότερο απειλητικό στόχο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παιδί που το μαλώνουν οι γονείς του και αντί να κατευθύνει την επιθετικότητα του προς εκείνους, ξεσπά στο μικρότερο αδερφάκι του, στους φίλους του, στο κατοικίδιο του, στα παιχνίδια του. Σε αυτή την περίπτωση ο πραγματικός στόχος της επιθετικότητας του αντικαταστάθηκε από ένα λιγότερο απειλητικό για το ίδιο το παιδί.

Η εκδήλωση υπερβολικού θυμού ως απάντηση σε ασήμαντα ερεθίσματα στην καθημερινότητα ή το να στρέφεται κανείς εναντίον του εαυτού του αναπτύσσοντας υποτιμητικά, πεσσιμιστικά συναισθήματα (καταθλιπτική συμπεριφορά) συνιστά και αυτό μετάθεση ευθύνης. Μετάθεση ευθύνης κάνουν και οι ενήλικες. Αυτό συμβαίνει ακόμη και στη θεραπευτική σχέση όταν ο θεραπευόμενος μεταθέσει την ευθύνη του στον θεραπευτή του. Εκεί που νιώθει κανείς το τέρας μέσα του/τον εαυτό του/να τον κατατρύχει και να στροβιλίζουν αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα νιώθει συνάμα και την αδυναμία να το πολεμήσει όλο αυτό.

Μεταθέτοντας λοιπόν την ευθύνη που του αναλογεί αλλού, μειώνει μέρος της έντασης που βιώνει. Χρειάζεται θάρρος για να μπορέσει κανείς να αντιμετωπίσει αυτό το τερας. Καθότι αυτο το τέρας έχει ριζώσει για τα καλά και έχει μολύνει κάθε καλή πρόθεση και θετική διάθεση. Και αυτή η αρνητική διάθεση έχει ενεργοποιήσει το σύνδρομο κατωτερότητας.

Άνθρωπος που δεν έχει θετική εικόνα για τον εαυτό του δύσκολα αντιλαμβάνεται ότι μεταθέτει την ευθύνη του για τη ζωή του στους άλλους. Στην ουσία αυτός που μεταθέτει την ευθύνη του στους άλλους αντιμετωπίζει δυσκολία θετικής ανταπόκρισης στη δυσκολία. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην χαμηλή του αυτοεκτίμηση αλλά μπορεί να οφείλεται και στην πραγματική του πνευματική δυσκολία να αντιμετωπίσει με θάρρος τα προβλήματα του.

Η ευθύνη για τις δυσκολίες μας είναι δική μας υπόθεση. Η ευθύνη για να την αντιμετωπίσεις κατάματα χρειάζεται θέληση, σταθερότητα και υπομονή. Αν και συ συνηθίζεις να μεταθέτεις την ευθύνη σου αλλού, μήπως είναι καιρός να αναρωτηθείς τι κάνεις εσύ για το πρόβλημα που επιθυμείς να μεταθέσεις;

 

 

 

Διαβάστε Περισσότερα

Ένα παιδί με ΔΕΠ/ΔΕΠΥ έχει απαραίτητα και μαθησιακές δυσκολίες;

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

Η ΔΕΠΥ είναι ένα αμφισβητούμενο, ακομη, σύνδρομο στο οποίο, ωστόσο, εμπλέκονται διαταραχές στις πιο κάτω περιοχές, σύμφωνα με την βιβλιογραφία:

1. στην αυτορρύθμιση
2. στον ρυθμό
3. στην οπτική και ακουστική αντίληψη
4. στην μνήμη
5. στην αντιληπτική αφύπνιση και εγρήγορση
6. στην αυτοσυγκράτηση

Ερευνητές που μελέτησαν την συννοσηρότητα της ΔΕΠ/ΔΕΠΥ και των Μαθησιακών δυσκολιών διαπίστωσαν πως τα εκτελεστικά συστήματα του εγκεφάλου στους μετωπιαίους λοβούς των παιδιών και των δύο ομάδων παρουσίαζαν ελλείμματα.

Διαβάστε Περισσότερα

Πώς να διαβάζω πιο γρήγορα;

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

Διάβασμα δεν σημαίνει αποστηθίζω στείρες γνώσεις. Διάβασμα δεν σημαίνει αντιλαμβάνομαι τι θέλει να πει ο συγγραφέας του βιβλίου. Διάβασμα σημαίνει κάνω την γνώση κτήμα μου, δικιά μου καθότι καταφέρνω να συσχετίσω αυτά που διάβασα με όλο το συμβολικό πληροφοριακά χαρακτήρα της διαδικασίας της Ανάγνωσης.


Για να κατανοήσει κανείς αυτό που διαβάζει χρειάζεται να αφομοιώσει με επιτυχία τα πιο κάτω επτά στάδια:

Διαβάστε Περισσότερα

Παι-Ζωντας με το παιδί μέσα μας

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

Έχω την χαρά να σας παρουσιάσω το τέταρτο μου βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Upbility.
Το βιβλίο περιλαμβάνει εικαστικές και άλλες δραστηριότητες για παιδιά και μεγάλους που νιώθουν σαν παιδιά. Το παιχνίδι είναι η δουλειά του παιδιού. Μέσα από το παιχνίδι το παιδί εκφράζεται, ενεργοποιείται, εξελίσσεται, κοινωνικοποιείται και αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και τους άλλους (Batllori, 2003).
Το παρόν ψηφιακό βιβλίο αποτελεί ένα πλούσιο εγχειρίδιο δραστηριοτήτων κυρίως για παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας με δομημένες προτάσεις σε μορφή φύλλων εργασίας.
Το εγχειρίδιο καλύπτει ένα ευρύ πλήθος δεξιοτήτων όπως: δραστηριότητες για να αντιμετωπιστούν συναισθηματικές δυσκολίες, για συγκέντρωση και προσοχή ΔΕΠ-Υ, θετικής παρακίνησης προς τη μάθηση, για τη συναισθηματική ανασφάλεια, για την αυτοπεποίθηση, ψυχική ανθεκτικότητα, για τον συναισθηματικό δεσμό γονιών-παιδιών, για χαλάρωση, κ.α. Περιλαμβάνει επίσης 31 βιωματικές ασκήσεις Εικαστικής θεραπείας και 22 δραστηριότητες Δημιουργικής παρακίνησης καθώς και δυο ψυχολογικά παραμύθια!
Κάθε δραστηριότητα, εκτός των άλλων, περιλαμβάνει, ηλικιακή ομάδα, αναλυτικές οδηγίες, προτεινόμενο χρόνο υλοποίησης, ερωτήσεις και χρησιμότητα. Αποτελείται από 230 σελίδες με σύντομο θεωρητικό υπόβαθρο και πάνω από 190 διαφορετικές δραστηριότητες. Απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, θεραπευτές και γονείς.

Διαβάστε Περισσότερα