Γραμματική τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης: Τα Πάθη τῶν Φθόγγων (ΜΕΡΟΣ Γ')

Γραμματική τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης

ὑπό

Γεωργίου Γενναδίου *

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

ΦΘΟΓΓΙΚΑ ΠΑΘΗ

Οι λέξεις δε μένουν πάντοτε αμετάβλητες, όπως σχηματίστηκαν εξαρχής. Συχνά αλλάζουν μορφή, γιατί οι φθόγγοι τους χάνονται ή συγχωνεύονται ή με οποιονδήποτε τρόπο μεταβάλλονται (πβ. τα νεοελλ.: ημέρα - μέρα, από αυτού - απ' αυτού· λέγω - λέω· το έφερα - το 'φερα· φωνάξετε - φωνάξτε - φωνάχτε κτλ.).

Οι διάφορες αποβολές, συγχωνεύσεις και κάθε είδους μεταβολές των φθόγγων λέγονται φθογγικά πάθη.

Διαβάστε Περισσότερα

Γραμματική τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης: Τόνοι, κανόνες τονισμοῦ, ἒγκλισις τόνου, πνεύματα, σημεῖα τοῦ λόγου (ΜΕΡΟΣ Β')

ὑπό

Γεωργίου Γενναδίου *

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Τί εἶναι οἱ τόνοι καὶ τὰ πνεύματα;

Ἔχουμε τρεῖς τόνους: τὴν ὀξεία (μὲ κλίση πρὸς τὰ δεξιά: ʹ «τό»), τὴν βαρεία (μὲ κλίση πρὸς τὰ ἀριστερά: ` «τὸ»), τὴν περισπωμένη (πού, ἀνάλογα μὲ τὴν γραμματοσειρά, ἄλλοτε γράφεται σὰν μουστάκι, ἄλλοτε σὰν τόξο, ἄλλοτε σὰν ὁριζόντια γραμμούλα: ῀ «τῶν»).

Ἔχουμε δύο πνεύματα: τὴν ψιλὴ (δεξὶ φεγγαράκι: ᾿ «ἐδῶ») καὶ τὴν δασεία (ἀριστερὸ φεγγαράκι: ῾ «ὁ»).

Κάθε λέξη ποὺ ἀρχίζει μὲ φωνῆεν (α, ε, η, ι, ο, υ, ω) παίρνει ὁπωσδήποτε πνεῦμα στὸ φωνῆεν αὐτό: «ἀπό, ἐγώ, ἡ, ἱστός, ὁ, ὑγεία, ὡς».

Διαβάστε Περισσότερα

Γραμματική τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης: τα φωνήεντα, τα σύμφωνα, αἱ δίφθογγοι (ΜΕΡΟΣ Α')

ὑπό

Γεωργίου Γενναδίου*

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Το ελληνικό αλφάβητο είναι το αλφαβητικό σύστημα γραφής που χρησιμοποιείται για τη γραφή της ελληνικής γλώσσας, από τον 8ο αιώνα π.Χ. Προέρχεται από το φοινικικό αλφάβητο και με τη σειρά του έγινε ο πρόγονος πολυάριθμων συστημάτων γραφής της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανόμενης της λατινικής και της κυριλλικής γραφής. Επιπλέον, χρησιμοποιείται ως πηγή τεχνικών συμβόλων για χρήση σε διάφορες επιστήμες.

Διαβάστε Περισσότερα

Ὅλη ἡ θεωρία για τον Ἀόριστο Β' τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς

τῆς
Αλεξάνδρας Μπογατσά 

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

1. Παράδειγμα σχηματισμού ενεργητικού και μέσου αορίστου Β΄
2. Κανόνες τονισμού
3. Πίνακας ενδεικτικού σχηματισμού του αορίστου β΄ ορισμένων εύχρηστων ρημάτων
4. Πίνακας των συνηθέστερων ρημάτων της Α΄ συζυγίας με ενεργητικό και μέσο αόριστο β΄

Διαβάστε Περισσότερα

Ελληνική Γραμματική της Αττικής Πεζογραφικής Διαλέκτου

Προς χρήσιν

των ελληνικών σχολείων και γυμνασίων

Γεωργίου Δ. Ζηκίδου

Τυπ. Κωνσταντινίδη, Εν Αθήναις

Ο Γεώργιος Ζηκίδης καταγόταν από τη Βίτσα. Απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων. Το 1890 αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγητής φιλόλογος και Σχολάρχηςεπί εικοσιπέντε χρόνια σε πολλά σχολεία της Ηπείρου και της Μακεδονίας. Έγραψε πολλά λαογραφικά και γραμματικά έργα. Ήταν πολυγραφότατος συγγραφέας.

Διαβάστε Περισσότερα

Ἀνώμαλα ῥήματα κατά τὸν σχηματισμὸν ἢ τὴν σημασίαν τῶν χρόνων τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Α΄) .

Πλείστων ῥημάτων τὸ ῥηματικὸν θέμα μεταβάλλεται ποικιλοτρόπως κατὰ τὸν σχηματισμὸν τῶν διαφόρων χρόνων αὐτῶν, Οὕτω μερικῶν ῥημάτων

Διαβάστε Περισσότερα

Αὔξησις καὶ ἀναδιπλασιασμὸς εἰς τήν ἀρχαίαν ἑλληνικήν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ Α. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ

 

Αὔξησις καὶ ἀναδιπλασιασμὸς

1. Αὔξησις

§ 185. Οἱ παραγόμενοι χρόνοι τῶν ῥημάτων εἰς τὴν ὁριστικὴν ἔχουν αὔξησιν εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ θέματος, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἕκαστος ἐξ αὐτῶν σχηματίζεται. ῾Η αὔξησις δηλοῖ τὸ παρελθόν, εἶναι δὲ δύο εἰδῶν, συλλαβικὴ καὶ χρονική .

Διαβάστε Περισσότερα