Γραμματική τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης: Τα Πάθη τῶν Φθόγγων (ΜΕΡΟΣ Γ')

Γραμματική τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης

ὑπό

Γεωργίου Γενναδίου *

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

ΦΘΟΓΓΙΚΑ ΠΑΘΗ

Οι λέξεις δε μένουν πάντοτε αμετάβλητες, όπως σχηματίστηκαν εξαρχής. Συχνά αλλάζουν μορφή, γιατί οι φθόγγοι τους χάνονται ή συγχωνεύονται ή με οποιονδήποτε τρόπο μεταβάλλονται (πβ. τα νεοελλ.: ημέρα - μέρα, από αυτού - απ' αυτού· λέγω - λέω· το έφερα - το 'φερα· φωνάξετε - φωνάξτε - φωνάχτε κτλ.).

Οι διάφορες αποβολές, συγχωνεύσεις και κάθε είδους μεταβολές των φθόγγων λέγονται φθογγικά πάθη.

 Α΄. Πάθη συμφώνων

Τα κυριότερα πάθη των συμφώνων είναι η αποβολή, η ανάπτυξη, η μετάθεση, η ένωση ή συγχώνευση, η αφομοίωση, η ανομοίωση και η τροπή.

Β΄. Πάθη φωνηέντων και διφθόγγων

1. Χασμωδία.  

·         α) Συναίρεση

·         β) Κράση

·         γ) Έκθλιψη

·         δ) Αφαίρεση, υφαίρεση

·         ε) Πρόσληψη προσθετών ή ευφωνικών συμφώνων

2. Άλλα πάθη των φωνηέντων

·         Η συγκοπή

·         Η ανάπτυξη

·         Η μετάθεση

·         Η αφομοίωση

·         Η αντιμεταχώρηση

·         Η ποιοτική μεταβολή ή απλώς τροπή

·         Η ποσοτική μεταβολή α) βράχυνση ή συστολή β) έκταση

 

 

* Ο Γεώργιος Γεννάδιος (1786 Σηλυβρία Θράκης - 1854) ήταν διδάσκαλος του Γένους στην Επανάσταση του 1821