Η ζωγραφιά μας, δεν μας λέει ποτέ ψέματα


της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου
 



Ξεκινάς να ζωγραφίζεις δίχως να αναρωτιέσαι αν είσαι εσύ για την ζωγραφική ή η ζωγραφική για σένα. Η ζωγραφική είναι ένας τρόπος έκφρασης! Άσε την να σε παρασύρει σε μη λεκτικούς τρόπους έκφρασης!

Υπάρχει ένα τυφλό κομμάτι του μυαλού στον άνθρωπο που είναι το τέχνασμα της προσπάθειας να ξεφύγει κανείς από την αναγκαιότητα της παραδοχής δυσάρεστων πραγμάτων για τον εαυτό του αποδίδοντας τα στους άλλους. Ο περιορισμός της θέλησης ενός ανθρώπου που του επιβάλλεται από την εξουσία μερικές φορές μπορεί να γίνει αισθητός σαν μια υπαρξιακή απειλή αλλά και σαν μια προσπάθεια να τον χωρίσουν από την ίδια την πηγή της δημιουργικής σχέσης με τον κόσμο. Ζούμε σε ένα κόσμο που συνεχώς μας ζητά να δώσουμε κομμάτια από την ελευθερία μας! Να προσαρμοζόμαστε, να υπακούμε, να συμμορφωνόμαστε! Αν λοιπόν υποκύψει κανείς σε εκβιασμούς ή περιορισμούς ενδεχομένως να το αισθάνεται ως βαθύτερη δειλία ή και προδοσία ολόκληρης της ταυτότητας του.


Χαρούμενα παιδιά...Χαρούμενοι γονείς

της Δρος Αριστονίκης-Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου




Θεωρώ πως δεν μπορεί κανένας μας να είναι ιδανικός γονιός. Η λέξη «ιδανικό» είναι πολύ βαριά για να την επικαλεστεί ακόμα και η ίδια η επιστήμη. Αυτό που μπορεί να κάνει ένας γονιός είναι να είναι ενσυνείδητος και υπεύθυνος, εκφραστικός, ενθαρρυντικός. Εκείνο, όμως, που βοηθά πραγματικά τα παιδιά είναι να τα ενθαρρύνει ο γονιός να μεγαλώσουν, να τα παροτρύνει να αυτενεργούν και να αυτοεξυπηρετούνται. Είναι στη φύση της ανθρώπινης ανάπτυξης να περνά μέσα από στάδια εξέλιξης, που αυτά με τη σειρά τους σηματοδοτούν κάποιες συμπεριφορές οι οποίες θεωρούνται φυσιολογικές. Το παιδί βρεφικής, προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας θαυμάζει και εξαρτάται από τον γονιό, αλλά το παιδί δεύτερης σχολικής ηλικίας, προεφηβείας και εφηβείας χρειάζεται να αμφισβητήσει τον γονιό, να τον αποκαθηλώσει. Οπότε κάποιες συμπεριφορές των παιδιών απέναντι στους γονείς δικαιολογούνται ιδωμένες μέσα από το πλαίσιο της ανάπτυξης.


Πώς γίνεται μια χρονιά <Καλή>;



Της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου





Μια λέξη σκίζει τον αιθέρα του μυαλού σου προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις: ήχους, εικόνες, μυρωδιές, αναμνήσεις, σημασίες, όνειρα, ευχές! Και ύστερα μια λέξη είναι σε θέση να ξυπνήσει εμπειρίες μνήμης, φαντασίας του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος!Μια λέξη δρά και συνενεργεί με μια άλλη λέξη ή άλλες λέξεις για να ανακαλύψουν παρέα νέα σημαίνοντα και σημαινόμενα. Σκοπός μιας λέξης είναι να μετουσιωθεί σε ένα αντικείμενο που να μας δίδει την εντύπωση πως είναι να οραματιζόμαστε!Κατόπιν η λέξή αυτή αποξενώνεται από το ίδιο το αντικείμενο.Έτσι μένοντας με το όραμα ακολουθούμε μια ακολουθία συνειρμικών αντιδράσεων προκειμένου να αντιληφθούμε κάτι βαθύτερο!Και μετά; Η αγαπημένη φράση των παιδιών μετά από κάθε αφήγηση μας. Και μετά...οι λέξεις επαναστατουν δημιουργώντας νοήματα! Τούτα τα νοήματα είναι σε θέση να ξεκλειδώνουν χρονοντούλαπα μυστικών και μύθων ιδιωτικών ή δημόσιων!


Εσύ μετέθεσες την ευθύνη σου;



της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου



Η μετάθεση (Displacement) ως ψυχολογικός όρος σημαίνει την αλλαγή κατεύθυνσης της έκφρασης μιας ενστικτώδους αντίδρασης από ένα απειλητικό σε ένα λιγότερο απειλητικό στόχο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παιδί που το μαλώνουν οι γονείς του και αντί να κατευθύνει την επιθετικότητα του προς εκείνους, ξεσπά στο μικρότερο αδερφάκι του, στους φίλους του, στο κατοικίδιο του, στα παιχνίδια του. Σε αυτή την περίπτωση ο πραγματικός στόχος της επιθετικότητας του αντικαταστάθηκε από ένα λιγότερο απειλητικό για το ίδιο το παιδί.

Η εκδήλωση υπερβολικού θυμού ως απάντηση σε ασήμαντα ερεθίσματα στην καθημερινότητα ή το να στρέφεται κανείς εναντίον του εαυτού του αναπτύσσοντας υποτιμητικά, πεσσιμιστικά συναισθήματα (καταθλιπτική συμπεριφορά) συνιστά και αυτό μετάθεση ευθύνης. Μετάθεση ευθύνης κάνουν και οι ενήλικες. Αυτό συμβαίνει ακόμη και στη θεραπευτική σχέση όταν ο θεραπευόμενος μεταθέσει την ευθύνη του στον θεραπευτή του. Εκεί που νιώθει κανείς το τέρας μέσα του/τον εαυτό του/να τον κατατρύχει και να στροβιλίζουν αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα νιώθει συνάμα και την αδυναμία να το πολεμήσει όλο αυτό.

Μεταθέτοντας λοιπόν την ευθύνη που του αναλογεί αλλού, μειώνει μέρος της έντασης που βιώνει. Χρειάζεται θάρρος για να μπορέσει κανείς να αντιμετωπίσει αυτό το τερας. Καθότι αυτο το τέρας έχει ριζώσει για τα καλά και έχει μολύνει κάθε καλή πρόθεση και θετική διάθεση. Και αυτή η αρνητική διάθεση έχει ενεργοποιήσει το σύνδρομο κατωτερότητας.

Άνθρωπος που δεν έχει θετική εικόνα για τον εαυτό του δύσκολα αντιλαμβάνεται ότι μεταθέτει την ευθύνη του για τη ζωή του στους άλλους. Στην ουσία αυτός που μεταθέτει την ευθύνη του στους άλλους αντιμετωπίζει δυσκολία θετικής ανταπόκρισης στη δυσκολία. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην χαμηλή του αυτοεκτίμηση αλλά μπορεί να οφείλεται και στην πραγματική του πνευματική δυσκολία να αντιμετωπίσει με θάρρος τα προβλήματα του.

Η ευθύνη για τις δυσκολίες μας είναι δική μας υπόθεση. Η ευθύνη για να την αντιμετωπίσεις κατάματα χρειάζεται θέληση, σταθερότητα και υπομονή. Αν και συ συνηθίζεις να μεταθέτεις την ευθύνη σου αλλού, μήπως είναι καιρός να αναρωτηθείς τι κάνεις εσύ για το πρόβλημα που επιθυμείς να μεταθέσεις;
 
 
 


Πώς να αντιμετωπίζει τον μαθητή με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες ο εκπαιδευτικός στην τάξη;


της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσιου-Τρυφωνίδου

Ο εκπαιδευτικός που αντιμετωπίζει μέσα στην τάξη του παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες χρειάζεται:

1. Να δείχνει κατανόηση και να επιβραβεύει τακτικά τους μαθητές του
2. Να αντιμετωπίζει τους μαθητές που έχουν δυσκολίες με καλή πρόθεση και με χιούμορ
3. Να συζητά με τους μαθητές το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν και να συναποφασίζουν μαζί τον τρόπο εξέτασης και αντιμετώπισης του προβλήματος
4. Να ενθαρρύνει τις προσπάθειες των μαθητών
5. Να αποφεύγει την σύγκριση μεταξύ των μαθητών



Ποια η σχέση μεταξύ της φωνολογικής ενημερότητας και της ορθογραφικής ικανότητας;

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου



Οι μαθητές που κάνουν ορθογραφικά λάθη και έχουν δυσκολίες μάθησης παρουσιάζουν ελλείψεις στην μορφολογική επίγνωση. Τα ορθογραφικά λάθη των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες εμφανίζονται νωρίς στην σχολική φοίτηση.

Τα προβλήματα ορθογραφίας, σύμφωνα με έρευνες, επηρέαζουν αρνητικά την επικοινωνία διαμέσου του γραπτού λόγου αλλά και το αυτοσυναίσθημα του μαθητή και την ποιότητα του γραπτού του κειμένου. Άλλοι ερευνητές αναφέρουν πως τα προβλήματα ορθογραφίας έχουν αρνητική επίδραση στην στάση μάθησης αλλά και στην σχολική επίδοση του μαθητή.