ΤΟΝ ΝΥΜΦΩΝΑ ΣΟΥ ΒΛΕΠΩ....




Οι μελετητές των καλών τεχνών ανά τον κόσμο και στην προκειμένη περίπτωση της εκστατικής Εκκλησιαστικής λογοτεχνίας και ελεύθερης Ποίησης και της Βυζαντινής Μουσικής ·σαν συνέχεια της πανάρχαιας Ορφικής Μουσικής -δεν αμφισβητούν ότι, λόγω του λογοτεχνικού και ποιητικού ασύλληπτου κάλλους· του ασυνήθιστου φιλοσοφικού δυσανάβατου ύψους από τους ανθρώπινους λογισμούς ·του μοναδικού δυσθεώρητου και απύθμενου θεολογικού βάθους ακόμα και από των Αγγέλων τα μάτια και της μεθυστικής μουσικής μελωδίας, αυτές οι τέχνες δεν μπορεί παρά να μη είναι θεόπνευστες. 

Ανάμεσα σε αυτόν, τον Εκκλησιαστικό πολιτιστικό και πολιτισμικό πλούτο ,διακρίνεται ο ρόλος τους με την απαράμιλλη ομορφιά τους , στην προσπάθεια των εκστατικών και βαθυστόχαστων Ιερών ακολουθιών της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας να υπηρετήσουν την πιστή αναπαράσταση και μίμηση των Παθών του Κυρίου, αφού όλες συνεργάζονται αρμονικά για να διεκτραγωδήσουν το Θείο Δράμα . Δηλαδή να αποκαλύψουν με το δικό τους καλλιτεχνικό τρόπο το σκοπό του Θεϊκού σχεδίου , για να βοηθήσει τον άνθρωπο ελεύθερα να επιλέξει την επιστροφή του στον χαμένο παράδεισο . Πιο απλά να αναδείξουν το αδιανόητο για τον κοινό νου απόγειο του μεγαλείου και του μεγέθους ,της διάρκειας και της έντασης της θυσιαστικής αγάπης του Θεού για το παρασυρμένο από τον μισάνθρωπο διάβολο πλάσμα του .Το χαδεμένο του παιδί, το προνομιούχο έναντι της υπόλοιπης κτίσης , αφού μόνο αυτό έπλασε σαν τον ίδιο του τον εαυτό ,το κλώνο του, τον κατά χάρη Θεό-άνθρωπο.

Μια ιδιόμορφη ,ξεχωριστή ,ιδιαίτερη, υλικοπνευματική οντότητα, μοναδική στο είδος της μέσα ολόκληρη πνευματική και υλική Δημιουργία ,στην αόρατη και ορατή κτίση . Διακοσμημένη με όλα τα χαρίσματα του, ήτοι τις καλές τέχνες. Στεφανωμένη με όλα του τα κοσμήματα του, όπως την συνείδηση και προικισμένη με όλα τα γνωρίσματα του ,ήτοι νόηση, λογική ,κρίση, ελευθερία, βούληση, φρόνηση ,σύνεση, αθανασία, αφθαρσία, αναρρώστια, αναμαρτησία, γνώση, τα λεγόμενα δώρα της αρχέγονης δικαιοσύνης ,τα οποία έχασε όταν έπεσε στη παγίδα που του έστησε ο ζηλιάρης του διάβολος, ο οποίος συνεχίζει να τον ζηλεύει και προσπαθεί να μη τον αφήσει να κατανοήσει το σκοπό του θείου σχεδίου για να μη ξανά απολαύσει αυτά τα δώρα . Πλασμένη, προορισμένη και επιλεγμένη ανάμεσα από στις υπόλοιπες πνευματικές οντότητες · τις αγγελικές τάξεις που είναι ταγμένες να τον υπηρετούν, όχι να τον συντροφεύουν -αυτή και μόνο να τον συντροφεύει στον παράδεισο . Αυτό ακριβώς προκάλεσε τη αβάστακτη ζήλια και το άσπονδο μίσος αυτής της αρνητικής οντότητας και κατάφερε να τον παρασύρει να γνωρίσει πώς να κάνει το κακό ,για να χάσει αυτή την προνομιούχα θέση και ιδιομορφία του .....

Παρεθετικά επιβάλλεται εδώ να υπενθυμίσω στους κάθε λογής υποστηρικτές της υλιστικής θεωρίας της εξέλιξης, βάσει της οποίας ο άνθρωπος είναι προϊόν τυχαίας οργάνωσης της ύλης και όχι πλάσμα νοήμονος σχεδιαστού ,όπως αντίθετα υποστηρίζουν εκείνοι της ιδεαλιστικής θεωρίας , ότι ο άνθρωπος είναι αποτέλεσμα της αγάπης του Θεού να φτιάξει ένα ομοίωμα του για συντροφιά .Τόσο απλά μπορώ να το πω.

Προσωπικά εγώ αυτό τόσο έντονα το νιώθω ,τόσο δυνατά το διαισθάνομαι και τόσο ακράδαντα το πιστεύω ,αφού τόσο αδιασάλευτα το διαπίστωσα και γερά το εμπέδωσα περιδιαβαίνοντας όλες τις θρησκείες ,τις φιλοσοφίες και τις επιστημονικές θεωρίες, έτσι ώστε με απόλυτη βεβαιότητα και πίστη για μισό αιώνα να μη κάνω τίποτα άλλο, παρά με στεντόρεια τη φωνή να το βροντοφωνάζω και με το καλώς εννοούμενο πάθος να το διακηρύσσω , όσο έχει το μάτι μου νερό κατά το λαϊκό, σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης αξιοποιώντας τελευταία τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας και κοινωνικής δικτύωσης . Τώρα αν σε κάποιους ο εγωισμός τους ,τους επιβάλει να ικανοποιούνται με το να αποδέχονται ,ότι είναι εξελιγμένοι πίθηκοι και να μη καμαρώνουν για την Θεία τους προέλευση ,δεν έχω παρά να τους ευχηθώ να χαίρονται τη γενιά τους . Περισσότερα πάνω σ ́ αυτό το θέμα αναζητείστε σε προηγούμενες αναρτήσεις μου.

Κάθε λόγος λοιπόν , κάθε ύμνος ,κάθε μουσικό κομμάτι έχει την δική του ιδιαίτερη, μοναδική και μαγευτική χάρη .

Δυσκολεύομαι να πρωτοεπιλέξω πιο απ’ όλα να σχολιάσω .Τελικά επέλεξα τον ποιητικό παιάνα που δεσπόζει στις ακολουθίες του Νυμφίου των τριών πρώτων ημερών της, δηλαδή «Τον Νυμφώνα σου βλέπω». Αυτός εκστασιάζει τον νου όποιου τον ακούσει με φρόνηση, σύνεση ,ταπείνωση και αυτοσυγκέντρωση .Του τέρπει την συνείδηση .Του μαγεύει την διάνοια .Του γαληνεύει την ψυχή. Του ραγίζει την καρδιά .Του εξάπτει την φαντασία .Του φουντώνει το συναίσθημα .Του διεγείρει τη σκέψη. Του συγκλονίζει την ύπαρξη και του ανατριχιάζει το κορμί. Αλλά προσέχτε : Πάνω απ’ όλα του θεριεύει την ελπίδα. Του καλλιεργεί την προσδοκία . Του αναπτερώνει την αθανασία .Του εγγυάται τη σωτηρία .Του υπόσχεται τη λύτρωση. Του διαιωνίζει την ύπαρξη. Του νοηματοδοτεί τη Ζωή. Τον παραθέτω ατόφιο πρώτα 
Τον Νυμφώνα σου βλέπω Σωτήρ μου κεκοσμημένον και ένδυμα ουκ έχω ίνα εισέλθω εν αυτώ. Λάμπρυνόν μου την στολή της ψυχής φωτοδότα και σώσον με
Που πάει να πει στα σημερινά ελληνικά :
Σε βλέπω Σωτήρα μου που έχεις καταστολισθεί γαμπρός, έτοιμος να παντρευτείς την αγαπημένη σου ερωμένη την Εκκλησία . 
Αλλά ,με καυτά δάκρυα μετάνοιας στα μάτια μου -σαν εκείνα της Κασσιανής που είδαμε με τα μάτια της φαντασίας ακούγοντας το θρήνο της μέσα από το ποίημα της - σου ομολογώ ότι λαχταρώ, αλλά δεν έχω καθαρά ρούχα να φορέσω για να παραβρεθώ στο γάμο σου , που θα γίνει σε λίγο στην άνω Ιερουσαλήμ , στον κήπο του μυρίπνου παράδεισο ,αφού λέρωσα, με την παρακοή μου στην εντολή σου ,την χιονοφεγκόφωτη στολή που μου φόρεσες ,όταν με έπλασες σαν εσένα .

Χριστέ μου : Εσύ που διαλύεις με το φως που σκορπάς το κάθε σκοτάδι σε όλο τον κόσμο , ξαναναφόρεσε στη ψυχή μου εκείνη την πρώτη λαμπριάτικη στολή, για να μπορέσω να παρακαθίσω και εγώ στον επίγειο και επουράνιο πνευματικό φαγοπότι του γάμου σου.

Κρίνω ότι, δεν θα πρέπει να συνεχίσω εγώ, αλλά να δώσω τη σκυτάλη της σκέψης μου στη δική σας σκέψη, στο δικό σας στοχασμό ,στο δικό σας διαλογισμό, έτσι ώστε αυτές τι μέρες που προσφέρονται για κάτι τέτοιο να βυθιστείτε σ’ αυτά τα λόγια ,να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα, να αποκομίστε τα δικά σας ψυχικά οφέλη και να αναλογιστείτε: αξίζει κανείς να ζει με αυτά τα οφέλη ή να μη ζει. Καλή πνευματική σκυταλοδρομία λοιπόν. 



 
Παπά-Γιώργης Προμπονάς - *Πρεσβύτερος της Γ' Αρχιερατικής Περιφέρειας Νάξου, Τραγαίας - Δρυμαλίας. Συγγραφεὐς κατά το πάλαι και στο ΙΕΡΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ «ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ» στο Φιλώτι Νάξου




DMCA.com Protection Status


author image

About the Author

This article is written by: Φιλόλογος Ερμής - He has already written over 2.200 articles for Φιλόλογος Ερμής. He has Graduate Diploma in Classical Philology, Postgraduate Diploma in Applied Pedagogic, and is Candidate Doctor(Dph) of Classical Philology. Stay touch with him or email him