Σκέφθηκα επίκαιρα να φρεσκάρω τις μνήμες μας γύρω από το ιστορικό χρονικό το σχετικό με την Εθνική Επέτειο της Επανάστασης της 25ης Μαρτίου 1821. Γιατί πιστεύω ότι, κάθε επέτειος -γιορτή και εν προκειμένω Εθνική σκοπόν έχει, πέρα της ψυχαγωγίας που και αυτή είναι μια παράμετρος, να μας δειξει το δρόμο του ευρύτερου εθνικού καθήκοντος. Να μας θυμίσει κατορθώματα ηρώων ,που με το αίμα τους θέριεψα το δένδρο της λευτεριάς, που εμείς απολαμβάνομε .Να μας αποφέρει κάτι εποικοδομητικό, για τον τρόπο που σκεπτόμαστε τη έννοια της Πατρίδας. Να μας επαναφέρει αν έχομε ξεστρατίσει σε αυτή . Αν κάτι τέτοιο δεν συμβεί, είναι νεκρή η αποστολή της. Αν δεν επιτυγχάνεται αυτό ,τι ωφελούν οι χαβαλεδίστικες, έτσι όπως εξελίχθηκα παρελάσεις ,όταν ρωτούνται τα παιδιά ποιος ήταν ο Κολοκοτρώνης και εκείνα απαντούν ότι πολέμησε τους Γερμανούς; Ή τι γιορτάζομε την 25η Μαρτίου και εκείνα απαντούν «τον πόλεμο με τους Γερμανούς». ‘Η στη χειρότερη περίπτωση καίνε η ποδοπατούν τα εθνικά σύμβολα μάλιστα με τις ευλογίες κάποιων εθνοπατέρων τύπου Μ. Βαρβιτσιώτη.
Αλλά ας μη προχωρήσω επ’ αυτού γιατί φοβάμαι ότι ,θα με πάρει πάλι το παράπονο και θα ξεστρατίσω. Θα εκθέσω το χρονικό λοιπόν για την επανάσταση του1821, όπως εγώ το προσέγγισα μέσα από την ενασχόληση μου με το θέμα .Τα λάθη της που δεν μας διόρθωσαν .Τα μηνύματα που δε πήραμε και τα παθήματα που δε μας δίδαξαν, για να αποφύγομε σωρεία εθνικών συμφορών , που επακολούθησαν με κορυφαία την πολύπλευρη σημερινή, της οποίας το μέγεθος φοβάμαι ότι πολλοί έλληνες δε το έχουν αντιληφθεί. Τούτο μόνο τηλεγραφικά θα πω προς αυτούς. Δεν είναι μόνο οικονομική η κρίση. Αυτή είναι το αποτέλεσμα της γενικότερης αξιακής αποδόμησης ,ήτοι του ηθικού και κοινωνικού εκφυλισμού που προκάλεσε η σκόπιμη με δανεικά χλιδή. «θεέ μου μη μου δώσεις πολλά για να μη σε ξεχάσω» θα έλεγε ο Δαυίδ.
Η επανάσταση του 1821 δεν ήταν παρά ένα παράφρον απονενοημένο ρίσκο του πεπρωμένου της. ‘Η μια τρέλα όπως τη χαρακτηρίζουν Ιστορικοί μελετητές. Ένα απερίσκεπτο παιχνίδι ζαριών στο οποίο παίχθηκε η γενικότερη υπόσταση του Έθνους και φυλής από μια ομάδα άτακτων και αδιοργάνωτων ανθρώπων. Το γιατί θα επιχειρήσω να τεκμηριώσω με το ακόλουθο συλλογισμό μου.
Κατ αρχή θα πρέπει να σκιαγραφήσω τη γενικότερη εθνικο – γεωπολιτική κατάσταση εκείνης της εποχής. Όσο αφορά τη Ελλάδα την κατοικούσε ένας λαός , που δεν ήταν παρά ένα συνονθύλευμα Ελλήνων, Αρβανιτών, Τσάμιδων, Ρομά Τούρκων και άλλων. Η Εθνική συνείδηση, η ταυτότητα, η γλώσσα και η πίστη των Ελλήνων μετά από τόσα χρόνια σκλαβιάς είχε σε τέτοιο βαθμό εκφυλισθεί , που δεν χρειαζόταν πια βασανιστήρια για να κιοτέψουν. Αλλά αρκούσαν λίγα γρόσια η’ ακίνητα για να το κάνουν. Αυτό αντιλήφθηκε ο Κοσμά Ο Αιτωλός και την ύστατη στιγμή αποφάσισε να εγκαταλείψει την ησυχία του κελιού του ,για να γυρίσει τέσσερεις φορές την Ελλάδα και να αναστήσει τους συνεκτικούς αυτούς κρίκους πού συγκροτούν το Έθνος. Αυτός ο πυρπολητής της σκυμμένης ελληνικής ψυχής πίστευε βαθιά ότι, κάτι τέτοιο μπορεί να κατορθωθεί μόνο με τη δύναμη της παιδείας .Γι αυτό τόσο πίστευε σ’ αυτήν, που με το πύρινο πατριωτικό και θρησκευτικό λόγο που διέθετε ,διακήρυττε «γκρεμίζετε Εκκλησίες και κτίζετε σχολεία» Μια απόφαση την οποία πλήρωσε με το μαρτύριο του.
Εδώ θα ταίριαζε να αναφερθώ στη γενικότερη προσφορά της Εκκλησίας τόσο κατά τη διάρκεια της σκλαβιάς ,όταν αυτή και μόνον αυτή ήταν εκείνη που διατήρησε αναμμένο το κάρβουνο της φυλής χωσμένο μέσα στη χόβολη για τετρακόσα χρόνια, παρά την επίμονη άρνηση κάποιων να το παραδεχθούν ,όσο και στον αγώνα, επίσης για την αποκατάσταση της παραχαραγμένης ιστορικής αλήθειας από τους ως συνήθως ανιστόριτους ψευτονεωτεριστές. Θα αποφύγω όμως κάτι τέτοιο ,αφ ενός γιατί θα φύγω από το θέμα και αφ εταίρου επειδή είναι τεράστιο ,επιφυλάσσομαι σε επόμενη δημοσίευση ,να το εκθέσω εκτενέστερα. Προς το παρόν περιορίζομαι να αναφερθώ σε τούτο μόνο. Το 1823 στην Εθνοσυνέλευση του Άστρους Κυνουρίας συγκεντρώθηκαν οι μπαρουτοκαπνισμένοι αγωνιστές και οι ρακένδυτοι προεστοί για να οργανώσουν συντακτικά το σπαργανούμενο φτωχό Κράτος. Ανάμεσα τους βρισκόταν και Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος, με σκοπό να προσφέρει το 96% της Εκκλησιαστικής περιουσίας , για να βοηθήσει στη διοργάνωση του αναδυόμενου νεοσύστατου Κράτους. Συν οκτακόσιες οκάδες χρυσού αφού πρώτα είχε δώσει εντολή σε όλες τις Ενορίες και τα Μοναστήρια της επικράτειας ,να εκποιήσουν ο,τι έχουν και δεν έχουν από χρυσά σκεύη μέχρι τιμαλφή.
Στην Ευρώπη δεν γνώριζε κανείς πια ότι υπάρχει μια χώρα σ’ αυτή την Ήπειρο που λέγεται Ελλάδα. Για την Ιερή συμμαχία (το τότε ΝΑΤΟ) που προστάτευε τις χώρες της , ήταν ο φτωχός συγγενής αφ ενός και αφ ετέρου τόσο αυτή ,όσο και πανίσχυρη τότε Ρωσική Αυτοκρατορία απαγόρευαν κάθε είδος επανάσταση. Κατά καιρούς σε όλη τη διαδρομή των τετρακοσίων χρόνων ξεσπούσαν κάποιες τοπικές μικροεπαναστάσεις , από αγανακτισμένους σκλάβους που δεν άντεχαν άλλο το ανυπόφορο ζυγό. Αλλά σαν αδύναμες και ανοργάνωτες που ήταν ,καταπνιγόταν ευθύς αμέσως στο αίμα.
Αυτό έκαμε να σκεφθούν ότι κάτι πρέπει να κάνουν οι εμφορούμενοι από άκρατο πατριωτισμό τρείς φιλικοί γενναίοι τολμηροί θαρραλέοι και συνάμα φτωχοί βιοπαλαιστές μικροέμποροι ,ήτοι ο Ξάνθος Ο Τσακάλοφ και ο Σκουφάς, .Όχι κάποιοι επώνυμοι που κυκλοφορούσαν σε πολιτικά σαλόνια της Ευρώπης και κατείχαν σημαντικές θέσεις σε ευρωπαϊκές χώρες. Αλλά αυτοί με κίνδυνο της ζωής τους να προδοθούν εκ των έσω ,γιατί αυτή η χώρα γεννά ήρωες αλλά φαίνεται το γράφει η μοίρα της να γεννά και προδότες, συνέλαβαν την ιδέα της σύσταση μιας μυστικής οργάνωσης με το τίτλο ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ, που θα σχεδίαζε και θα προκαλούσε την γενικότερη εξέγερση του Έθνους. Πρώτος τους μέλημα ήταν, να μυήσουν σ’ αυτήν όσο πιο πολλούς μπορούν διατρέχοντας τα βαλκάνια, όπου βρισκόταν αυτοεξόριστος μεγάλος αριθμός Ελλήνων. Δεύτερο να συγκεντρώσουν χρήματα ιδιαίτερα από πολλούς εξ αυτών πλουσίους επιτυχημένους σε όλα τα επαγγέλματα. Παρεμπιπτόντως θα πρέπει εδώ να αναφέρω σαν παράδειγμα, κάνοντας τους ένα ιστορικό μνημόσυνο, αυτό των φλογερών πατριωτών πάμπλουτων εμπόρων αδελφών Ζωσιμάδων, που για να δώσουν στον αγώνα όλη τους την περιουσία δεν έκαμα οικογένειες. Και τρίτο να ζητήσουν συμπαράσταση από τους κυβερνήσεις των χωρών αυτών.
Όταν έκριναν ότι είναι ώριμη η κατάσταση, ζήτησαν από το Ιωάννη Καποδίστρια να ηγηθεί του αγώνα .Εκείνος όχι μόνο αρνήθηκε, αλλά σθεναρά τάχθηκε εναντίο μιας τέτοιας κίνηση θεωρώντας την άκαιρη, ανώφελη , περιττή και συνάμα επικίνδυνη .Με το επιπρόσθετο επιχείρημα ότι, ήταν θέμα χρόνου η κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υποκύπτουσα και αυτή όπως προηγούμενες στο νόμο της ακμής και της παρακμής.. Ήταν ο μεγάλος ασθενής κατά το κοινώς λεγόμενο τότε, που έπνε τα λοίσθια και περίμενα το μοιραίο όλες οι σκλαβωμένες χώρες, για να απαλλαγούν απ αυτή. Μετά απ’ αυτόν στράφηκαν προς στο Δ. Υψηλάντη αξιωματικό του Ρωσικού στρατού .Αυτός αποδέχθηκε την πρόταση. .Συγκέντρωσε 7000 στρατό ανάμεσα τους και το λεγόμενο Ιερό Λόχο απαρτιζόμενο από 500 επίλεκτους μορφωμένους νέους. Ξεκίνησε την επανάσταση από τη Μολδοβλαχία δίνοντας της έτσι ένα γενικότερο χαρακτήρας ,ελπίζοντας στη καλύτερη επιτυχία αυτής, με σκοπό να ξεσηκώσει ευρύτερα και τις άλλες υπόδουλες βαλκανικές χώρες. Είχε προετοιμάσει το έδαφος ο Ρήγας Φεραίος , ο οποίος με το φλογερό θούριο του τις ξεσήκωνε, οραματιζόμενος μετά την απελευθέρωση την ένωση τους σε μια ισχυρή ευρωπαϊκή δύναμη. Αλλά πολύ σύντομα κατεπνίγη στο αίμα. Άλλοι σκοτώθηκαν, άλλοι αιχμαλωτίσθηκαν και ο ίδιος μετά από αιχμαλωσία δέκα χρόνων πέθανε εξαντλημένος.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων Ο Παπαφλέσσας ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο επιπόλαιο ,φιλόδοξο και ενθουσιώδες, κατάφερε να παρασύρει τους προεστούς της Πελοποννήσου με ψεύτικα και πλαστά έγγραφα, ότι δήθεν θα βοηθήσουν οι ευρωπαίοι τον αγώνα, να προχωρήσουν σε επανάσταση. Καταγράφεται στα ιστορικά χρονικά της εποχής σε μια σκληρή σύγκρουση του στη συνέλευση τη Βόνιτσας με το Παλαιών Πατρών Γερμανό ,ένας μετριοπαθής Επίσκοπος ,ό οποίος μεταξύ άλλων τον χαρακτήρισε «άρπαγα απατεώνα και εξώλεστο» που σημαίνει κατά το λαϊκό «εξ όλης και προόλης». Παρά τις προειδοποιήσεις των Ελλήνων λογίων στην Ευρώπη με πρώτο τον Αδαμάντιο Κοραή να μη προχωρήσουν σ αυτό το απονενοημένο βήμα ,αφού επίκειται η κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορία και δεν χρειάζεται να χυθεί αίμα χωρίς λόγο ,το τόλμησαν. Αφού εν πάση περιπτώσει έκαμαν αυτό που έκαμαν και κατάφεραν να απελευθερώσουν την Πελοπόννησο ,ευθύς αμέσως ξύπνησε μέσα τους το εθνικό ελάττωμα της φιλαρχίας, με αποτέλεσμα οι μισοί αγωνιστές να κλείσουν τους άλλους μισούς στις φυλακές .
Αυτή την ανταρσία όπως ήταν φυσικό, δεν θα την άφηνε να εξαπλωθεί ο Σουλτάνος. Σε πρώτη φάση έστειλε το Δράμαλη με ένα τεράστιο φουσάτο στρατού να την καταστείλει . Αφού δεν τα κατάφερε έδωσε διαταγή στο Ναύαρχο του τουρκικού στόλου Ιμπραήμ Πασά που βρισκόταν στη Αίγυπτο, να ανακαταλάβει την Πελοπόννησο, με τη ρητή εντολή να φορτώσει στο στόλο όλο τον Ελληνικό πληθυσμό ,να τον μεταφέρει στη Αφρική και να την εποικίσει με άραβες. Αυτό θα αποτελούσε την εθνική και φυλετική εξαφάνιση.
Αναλογιζόμενος τότε ο Παπαφλέσσα την ευθύνη του για την κοσμογονική καταστροφή που επέρχεται , αποφυλάκισε του οπλαρχηγούς και τους ζήτησε να αποκρούσουν το Ιμπραήμ, αλλά το εγκατέλειψα όλοι και αυτός ακόμα ο αδελφός του .Ξύπνησε ο Λεωνίδας μέσα του ,πήρε τρακόσους σαν και εκείνο και ξεκίνησε να αποτρέψει το κακό. Αλλά μόνο από θαύμα θα γινόταν κάτι τέτοιο μπροστά στη πανίσχυρη στρατιά του Ιμπραίμ.
Την καθοριστική ιστορική εκείνη στιγμή για την ύπαρξη μας τη σκυτάλη από το αποτυχημένο ρίσκο την πήρε η συγκυρία. Δηλαδή για τα συμφέροντα τους οι τότε μεγάλες δυνάμεις Αγγλία Γαλλία Ρωσία και όχι από αγάπη για την Ελλάδα. Αυτό αποδεικνύει το γεγονός ότι, όταν διατάχθηκε ο Δράμαλης να καταστείλει την επανάσταση δεν παρενέβησαν να τον εμποδίσουν .Όταν όμως αντιλήφθηκαν ότι, η κίνηση του σουλτάνου θα μπορούσε να προκαλέσει την επέκταση, επικράτηση και τον έλεγχο της Μεσογείου από τον οθωμανικού στόλο , τότε έσπευσαν να τον αναχαιτίσουν κατατροπώνοντας τον στο Ναβαρίνο .Αυτοί εκ των υστέρων για να ελέγχουν στο εξής αυτό το νεοσύστατο αδύναμο κράτος ,αλλά και να εισπράττουν εσαεί το κόστος της παρέμβασης και για τον επιπρόσθετο λόγο για να είμαι ακριβοδίκαιος, αφού διαπίστωσαν ότι είμαστε ανίκανοι να αυτοδιοικηθούμε εξ αιτίας των φιλαρχικών φαγωμάρων μας ,έφεραν και εγκατέστησαν ένα επίτροπο εισπράκτορα τους το δεκαεξάχρονο βαυαρό Όθωνα. Έτσι εγκαθιδρύθηκε ο θεσμός της βασιλείας στην Ελλάδα ,με όσα δεινά έμελε να επιφέρει σ’ αυτή την έρημη χώρα.
Έκτοτε είμαστε και παραμένομε ένα προτεκτοράτο ,που σημαίνει ότι μέσω μνημονίων ,που από τότε χρονολογούνται τελούμε υπό συνεχή κηδεμονία επικυριαρχία , επιτήρηση, και μας συντηρούν με δανεικά για να εξαρτόμαστε απ αυτούς .Ορφανοί από πολιτικούς με εξαίρεση τον Καποδίστρια το Τρικούπη και το Βενιζέλο. Ορφανοί από διανόηση και γιατί όχι και από εκκλησιαστικούς ηγέτες και πάλι με εξαίρεση το προπολεμικό Χρυσόστομο Παπαδόπουλο τον κατοχικό Δαμασκηνό τον επίσης κατοχικό Χρύσανθο που αυτό μάλιστα είχε το σθένος και τόλμησε να μη ορκίσει το διορισμένο από τους Γερμανού Πρωθυπουργό Τσολάκογλου, και το μεταπολεμικό Σπυρίδωνα. Αλλά όχι ορφανοί από προδότες μειοδότες δοσίλογους και χαφιέδες δεν διδαχθήκαμε από εκείνα τα λάθη . Έτσι ώστε να οδηγήσομε αυτό τον έρμο τόπο , με ευθύνη πάντα δική μας , σε σωρεία εθνικών συμφορών. Όπως την Εθνική συμφορά και τη φρίκη του διωγμού του 1922 με συνέπεια μεταξύ άλλων την απώλεια της γης των ηρώων, των αγίων και των πρώτων του κόσμου σοφών , όπου μεγαλούργησαν για τρεις χιλιάδες χρόνια. Τον αδελφοκτόνο εμφύλιο .Την απώλεια κυριαρχικών εδαφικών δικαιωμάτων της Κύπρου. Τη γκριζοποίηση των Ιμίων και στη θέμα χρόνου περαιτέρω ,όπως διαφαίνεται, γεωγραφική συρρίκνωση στο Αιγαίο και δυστυχώς τη σημερινή, μπροστά στην οποία επαναλαμβάνω ωχριούν οι προηγούμενες κατά την άποψη μου .
Αυτό γιατί για πρώτη φορά στα παγκόσμια ιστορικά χρονικά κράτος κατέρρευσε εν ειρήνη, που σημαίνει με τις υπογραφές τη συγκατάθεση των μνημονιακών κυβερνήσεων παραχώρηση άνευ όρων κυριαρχικών εθνικών δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών ,κατακτηθέντων από τη Γαλλική Επανάσταση. Ήτοι η δημοκρατία κατελύθη. Δηλαδή τελούμε υπό οικονομική κατοχή , εποπτεία κηδεμονία και επιτήρηση. Η λειτουργία του Συντάγματος ανεστάλη για λόγους δήθεν «εθνικής σωτηρίας» . Οι μισθοί και οι συντάξεις περικόπηκαν ,κάτι που αυτό προστατεύει. Ο βουλευτής δεν έχει δικαίωμα να ψηφίσει κατά συνείδηση ,όπως αυτό προβλέπει ,παρά αυτό που του επιβάλλεται απειλούμενος με διαγραφή από τη δαμόκλεια σπάθη του αρχηγού ,αν δε το κάνει. Η βουλή λειτουργεί για να ψηφίζει νόμους που της επιβάλλονται και αν κάποιο ψηφίσει μονομερώς ,την αναγκάζουν να τον ανακαλέσει. Η φερεγγυότητα και αξιοπιστία του κράτους κατέρρευσε. Πρώτο με την απώλεια κεφαλαίων επενδυμένων υποτίθεται στα πιο έμπιστα κρατικά ομόλογα με την επιβολή του PSE δηλαδή του κουρέματος . Δεύτερο με την επιβολή του καπιτάλ κοντρόλ δηλαδή το έλεγχο στις τραπεζικές συναλλαγές και πολλά άλλα που δεν είναι του παρόντος.
Εκείνο που απεφεύχθη τότε, δηλαδή η φυλετική και εθνική εξαφάνιση φοβάμαι ότι προβάλει τώρα απειλητικότερα γιατί. Πρώτο είναι θέμα χρόνου η δημογραφική συρρίκνωση ,με συνέπεια να γίνομε πληθυσμιακή μειονότητα στη ίδια την πατρίδα μας. Αυτό αφ ενός λόγω της αναγκαστικής αθρόας μετανάστευσης των νέων μας και αφ ετέρου την αθρόα προσέλευση μεταναστών και προσφύγων, οι οποίοι μάλιστα είναι πολυγαμικοί και πολύτεκνοι από θρησκευτικές αντιλήψεις . Συν το γεγονός ότι ,οι εναπομείναντες νέοι έλληνες φοβούνται λόγω οικονομικής κρίσης τα οικογενειακά βάρη και αποφεύγουν τόσο το γάμο όσο και τη τεκνογονία
Από δε τη πλευρά εθνικών εδαφικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μετά την απώλεια του θέματος των Σκοπίων είναι θέμα χρόνου η ικανοποίηση των διεκδικήσεων τόσο των Τσάμιδων –Αλβανών στη Ήπειρο, όσο και αυτών της Τουρκίας στο Αιγαίο και στη Δυτική Θράκη. Αυτό όχι γιατί αυτοί το μπορούν από μόνοι τους, αλλά κάποιοι τους τα έχουν υποσχεθείς για να εξυπηρετήσουν δικά τους συμφέροντα . Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ,αυτοί που χαλκεύονται αυτά τα σχέδια επέβαλα στο Τούρκο Πρόεδρο να έρθει και να μας μιλήσει , εμμέσως πλην σαφώς, για αλλαγή των συνόρων αναφερόμενος στην αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάννης. Μάλιστα με το ανατολίτικο θράσος και την αναίδεια που τον διακρίνει , χαρακτήρισε αδιάβαστο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και μικρό τον Πρωθυπουργό , χωρίς να αντιδράσει κανείς από τους δυο.
Για να είμαι σαφής επιγραμματικά θα πρέπει να δεχθούμε ότι, η Τουρκία σήμερα θεωρείται ως η δέκατη όγδοη ισχυρή χώρα του κόσμου .Αυτό το επιτυγχάνει μέσα από μια παγκόσμια αναγνωρισμένη επιτυχημένη διπλωματία , που αξιοποιώντας το ανατολίτικο παζάρι καταφέρνει να εξοπλίζεται τόσο από τους φίλους της όσο και από τους εχθρούς της. Τρανό παράδειγμα; Ποιός περίμενε μετά από τη ρήψη του ρωσικού πολεμικού αεροπλάνου και τη δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στη Κωνσταντινούπολη ,κάτι που άλλες εποχές σήμαινε αιτία πολέμου, σήμερα να εξοπλίζεται από τη Ρωσία με υπερσύγχρονα όπλα ,αλλά και να υποστηρίζεται σθεναρά απ’αυτή στη εξόντωση των κούρδων και των Συρίων και πολύ περισσότερο να δέχεται αστρονομικές Ρωσικές επενδύσεις;
Σαν τέτοια θα ήθελε να καταλάβει και πάλι όλη την Ευρώπη ,όπως με λεονταρίστικες κορώνες του έχει αφήσει εννοηθεί, αναφερόμενος ο σύγχρονος Σουλτάνος στην αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μάλιστα με τη κατακτητική έπαρση που τον συνεπήρε μετά την άλωση της Συρίας και των Κούρδων. Όμως θα το πω και πάλι παραστατικά. Μοιάζει με το μανιασμένο μαντρόσκυλο που λυσσάει να αρπάξει το κατσίκι ,αλλά δε το τολμά αν δε του δώσει εντολή ο βοσκός και αυτός δεν είναι άλλος από την Αμερική , όταν τα γεω- -στρατηγικά συμφέροντα της το απαιτούν. Και αυτή τη στιγμή το απαιτούν. Αν από μόνη της έκανε τη απόβαση στη Κύπρο δε θα έπαιρνε μόνο τη μισή. Ούτε από μόνη της θα τολμούσε να προκαλέσει το επεισόδιο των Ιμίων ,από το οποίο προέκυψε η γκριζοποίησης τους , αν αυτό δε εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Ούτε το σφαγιασμό των κούρδων και των Συρίων θα τολμούσε ,αν δεν το απαιτούσαν αυτή τη φορά συμφέροντα των Ρώσων.
Με αυτή τη λογική είναι θέμα χρόνου ,κατά την άποψη γεωπολιτικών αναλυτών, η προσφορά δυο τριών νησιών μας σαν αντάλλαγμα για να παραιτηθεί της άρνησης της, να δημιουργηθεί κουρδικό κράτος. Κάτι τέτοιο έχουν υποσχεθεί οι ΗΠΑ στους Κούρδους ,αφ ενός γιατί τους βοήθησαν στο πόλεμο του Ιράκ και αφ ετέρου το θέλουν σαν ανάχωμα προς το ανερχόμενο εμπορικό πλανητάρχη την Κίνα. Μάλιστα το χρόνο της πραγματοποίησης προκλητικά και απροκάλυπτα τον προσδιόρισε Τούρκος Πρωθυπουργός για το 2019. Εξ άλλου οι τελευταίες ασυνήθιστες προκλήσεις τόσο στο Αιγαίο ,όσο και την αρπαγή των ελλήνων αξιωματικών στον Έβρο κάτι τέτοιο προοιωνίζουν .Γι αυτό φαίνεται να είναι βέβαιος ο κυβερνητικός βουλευτής Ν. Ζουράρης, όταν από το βήμα της βουλής μας καλούσε να τους δώσομε δυο τρία νησιά ,για να αποφύγομε τον πόλεμο «ω οία κεφαλή και εγκέφαλο ουκ έχει» θα έλεγε ο Διογένης .Δηλαδή κάθε φορά που ανοίγει η όρεξη κάποιων, θα πρέπει να παραχωρούμε .Με αυτή τη λογική στο τέλος δε θα έχομε πού θα σταθούμε.
Θα με ρωτούσατε :Αν αυτά σχεδιάζουν οι κοσμοκράτορες του αιώνος τούτου ,εμείς τι μπορούμε να κάνομε για να τα αποφύγομε; Απαντώ: τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό που λέει ο Σαίξπηρ «δεν έχει σχέση αν ο λύκος έχει την διάθεση να φάει το αρνί, αυτό δεν θα πρέπει να κάτσει να το φάει χωρίς να αμυνθεί» Αυτό σημαίνει ότι δε θα πρέπει όχι μοιρολατρικά και ηττοπαθητικά κατά Ζουράρη να αποδεχθούμε την όποια εις βάρος μας επιβουλή, αλλά να επαναλάβομε και πάλι ένα βροντερό ή θάνατος ή ούτε μία σπιθαμή γης του 1821,ή ένα βροντερό ΟΧΙ του 1940. Αυτό θα το επιτύχομε αν από τη κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας μέχρι τη βάση ξαναανακτήσομε τη χαμένη πατριωτική ομοψυχία ,περηφάνια , αυτοπεποίθηση, και αξιοπρέπεια κάτι για το οποίο αμφιβάλω .
Γιατί φοβάμαι ότι αυτό το ανεπτυγμένο εθνικό φρόνημα ,όπως το απαιτούν σήμερα οι περιστάσεις που διαμορφώνονται ,σαν εκείνο του 1940, όπου μια φούχτα παθιασμένοι πατριωτικά Έλληνες στάθηκε ικανή ,να σταματήσει στα αλβανικά σύνορα οκτώ εκατομμύρια ιταλικές λόγχες ,δε βλέπω να υπάρχει στο βαθμό που χρειάζεται .Και αυτό γιατί η υψίστη αξία που λέγεται φλογερή αγάπη για την Πατρίδα ,μέσα στα πλαίσια της γενικότερης αξιακής αποδόμησης που προανέφερα, δε βλέπω να υπάρχει .Αντίθετα εκφυλίστηκε τόσο πολύ και αυτή η αξία που στις μέρες μας πια , κινδυνεύεις , αν πεις ότι είσαι πατριώτης να χαρακτηριστεί εθνικιστή , ή στη χειρότερη περίπτωση φασίστας . Άλλαξαν κατά το δοκούν κάποιων οι έννοιες των λέξεων ,όπως θα έλεγε ο Θουκυδίδης. Για το εκφυλισμό αυτού του πατριωτικού φρονήματος, πέρα της χλιδής με δανεικά, τεράστια ευθύνη καταλογίζω ιδιαίτερα στη σεσηπία κορυφή της κοινωνική πυραμίδας με κορυφαία αυτή της πολιτικής. Αυτή έργοις και λόγοις διαμόρφωσε αυτή την νοσηρή και επικίνδυνη αντίληψη , εκ διαμέτρου αντίθετη απ αυτήν που χρειάζεται η πατρίδα αυτή τη ώρα ,που απειλείται η εδαφική της ακεραιότητα.
Προς επίρρωση του λόγου μου επιλέγω ελάχιστες από τις συγκλονιστικές περιπτώσεις ανθελληνικών και αντιχριστιανικών δηλώσεων ,απ αυτές που συνέπεσε να έχουν πέσει στη αντίληψη μου .Μάλιστα προερχόμενες όχι από απλούς ανθρώπους ,αλλά από εκείνους που είναι ταγμένοι από τη Πολιτεία και την κοινωνία να την υπηρετούν ευόρκως και να προάγουν τα ιδεώδη και τα ιδανικά της φυλής. Βουλευτής κ. Ρεπούση καθηγήτρια της Γαλλλικής Φιλολογίας, άσχετης με τη γλώσσα και την Ιστορία μας δηλώνει: « η νεοελληνική γλώσσα δεν είναι συνέχεια της αρχαιοελληνικής». Αγνοώντας δήθεν απόψεις ελλήνων και ξένων γλωσσολόγων που διατείνονται ότι, η γλώσσα μας είναι ενιαία και αδιάσπαστη διαχρονικά .Π.χ αν δε χρησιμοποιηθεί το αρχαίο ρήμα φημί, πως θα κατασκευασθεί η νεοελληνική λέξη διαφήμιση; Δεν περιορίστηκε σ ‘ αυτή τη βεβήλωση .αλλά προχωρεί και σε εκείνη της Ιστορίας «τους Έλληνες δεν τους κυνηγούσαν οι τούρκοι την αποφράδα εκείνη μέρα του 1922 για τη Σμύρνη και το ελληνισμό της Μικράς Ασίας ,αλλά συνωστιζόταν και έπεφταν στη θάλασσα». Λέτε και πήγαιναν για τουρισμό. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης παίρνει τη σκυτάλη της παραχάραξης της Ιστορία λέγοντας ανάμεσα σε άλλα «κατά τα τετρακόσα χρόνια σκλαβιάς οι κατακτητές δεν μας ενοχλούσαν εμείς τους ενοχλούσαμε». Στο ίδιο μήκος κύματος νομικός σύμβουλος του κ .Μητσοτάκη μόλις χθες ,μετά την εμβολή του πολεμικού μας πλοίου από το αντίστοιχο τουρκικό δήλωσε «δεν μας παρενοχλούν οι Τούρκοι στο Αιγαίο ,εμείς του προκαλούμε» .Ο πρώην υπουργός Παιδείας κ. Φίλης από το βήμα της βουλής δηλώνει: «δεν υπήρξε ποτέ γενοκτονία των Ποντίων από τους Τούρκους» Η άμεση αρνητική επίπτωση της θλιβερής αυτής, όσο και απαράδεκτης δήλωσης είναι ότι με αφορμή αυτή, ο ΟΗΕ απέσυρε την τελευταία στιγμή την προς υπογραφή αναγνώριση του ολοκαυτώματος Των Ποντίων. Θα τον αδικήσω αν παραλείψω και την άλλη ανεγκέφαλη «θα αφαιρέσω τα φωνήεντα από τη γλώσσα» δηλαδή αν ήταν χειρουργός, θα αφαιρούσε από το σώμα τα κόκαλα . Τούτη τη στιγμή που γράφω συγχρόνως ακούω την ακυρωτική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας της προσπάθειας του, να αμφισβητήσει τη συνταγματική επιταγή που προσδιορίζει το Θρήσκευμα των Ελλήνων. Ο πρώην προκάτοχος του Θ. Μικρούτσικος δήλωσε: «δεδομένης ευκαιρίας θα μπορούσα να κάνω έρωτα πάνω στην Αγία Τράπεζα» .Ο Υπουργός Άμυνας τη μαύρη εκείνη νύκτα κυριολεκτικά και μεταφορικά των Ιμίων, εξ αιτίας ενός καλοστημένου παιχνιδιού των ΗΠΑ για να διαμορφώσουν γκρίζα ζώνη ,κατά την οποία ταπεινώθηκε η περηφάνια του Έλληνα και επλήγη το ηθικό το Στρατού με την απώλεια τεσσάρων ηρώων και εδαφικού δικαιώματος ,από το ίδιο βήμα πρότεινε στους προασπιστές της βραχονησίδας «πετάξτε τη Σημαία στη θάλασσα και πείτε ότι την πήρε ο αέρας». Ποιά ήταν η διαφορά από εκείνη του ομολόγου του Αμερικάνου ,που είπε υποκριτικά ειρωνικά και απαξιωτικά « για ένα κουρελόπανο πήγαν να σκοτωθούν» Γ΄αυτή του τη δήλωση ο κ. Σημίτης δεν παρέλειψε να τον ευχαριστήσει. Ο βουλευτής Μ. Βαρβιτσιώτης όταν τα ελληνόπουλα καίγανε και ποδοπατούσαν τα εθνικά σύμβολα ,τα υπερασπίσθηκε λέγοντας « είναι δικαίωμα του κάθε έλληνα ,να βεβηλώνει τη Σημαία του» Τέλος η κατ ευφημισμό ελληνική βουλή είναι εκείνη, που επικύρωσε πρόσφατα δια νόμου το σύλλογο «Ένωση Τούρκων Δυτικής Θράκης» με εντολή βέβαια ως συνήθως άνωθεν. Επειδή δε θα πρέπει να είναι ανόητοι ,απομένει να υποψιαστούμε ότι κάποια σκοπιμότητα υπηρετούν. Όπως θα έχετε παρατηρήσει δε συνηθίζω να ευλογώ τα γένια μου και θα συμπληρώσω ότι, και εμείς οι κληρικοί δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών .
Ερωτώ αν η Πατρίδα κατοικείται από τέτοιους υπηκόους ,γιατί να φοβάται τους εχθρούς της ; Μα οι εχθροί της είναι όπως βλέπετε οι ίδιοι οι δήθεν έλληνες, που δυστυχώς βρίσκονται εντός των τειχών. Αυτό οδηγεί το Φιλόσοφο Χ. Γιανναρά με πόνο ψυχής να λέει «υπάρχει μια πανέμορφη χώρα στο πλανήτη ,που την κατοικεί ένας λαός». Απαξιεί να τον χαρακτηρίσει ελληνικό, γιατί με αυτά που ακούει και βλέπει ο άνθρωπος, πιστεύει ότι αυτός δεν έχει καμιά σχέση με ελληνικό , όπως εκείνος θα τον ήθελε.
Αν θα με ρωτούσατε τι προβλέπω να γίνει θα απαντούσα .Αφού το όραμα του Κ. Καραμανλή ολοσχερώς διαψεύσθηκε ,όπως το βιώνομε πολύπλευρα ,βάσει του οποίου ήθελε να μας εντάξει στη Ευρωπαϊκή Ένωση ,με σκοπό ακριβώς μεταξύ άλλων να εξασφαλιστούν μια για πάντα τα ανατολικά μας σύνορα , μιας και αυτή η χώρα από συγκυρίες υπάρχει πιστεύω ότι, από μια σαν και εκείνη του 1821 θα επιβιώσει και σήμερα. Τι εννοώ; και πάλι μια τέτοια θα αναγκάσει τη μια υπερδύναμη ,θεωρούσα ότι θίγονται ζωτικά της συμφέροντα ,να μη επιτρέψει στη άλλη ,να ελέγξει το γεωστρατηγικό χώρο μας και κατ’ επέκταση τον αναδυόμενο αμύθητο ορυκτό πλούτο, που τόσο έχει ανάγκη σήμερα η ακόρεστα ενεργοβόρα βιομηχανία και οικονομία ανά τον κόσμο, αφού άλλες πηγές του στερεύουν .
Επιλέγοντας θα επιχειρήσω να διευρύνω και να επικαιροποιήσω το θέμα , γιατί από εδώ και πέρα προκύπτει μια άκρως επικίνδυνη παράμετρος, που θα απειλήσει για τρίτη φορά σε ένα αιώνα την παγκόσμια ειρήνη, όπως την διοράται ανάμεσα σε άλλους γέροντες και ο Παίσιος .Τη διατυπώνει ο Μαθηματικός FOX KLAUS . Την προβλέπει ο S.XAWKING και τη διαβλέπει, αν θέλετε και ο Τούρκος Πρόεδρος. Ο Παίσιος αφού κατάφερε μέσα από ένα εσωτερικό πνευματικό αγώνα, να αναχθεί στην ανώτερη θεϊκή φύση του ,απ’ όπου μπορεί κανείς όταν φθάσει εκεί, ανάμεσα σε άλλα , να έχει πρόσβαση στη γνώση του μέλλοντος λέει ότι, «αυτός ο πλούτος θα είναι κατάρα για την Ελλάδα και αιτία γενικότερης σύρραξης» . Έχει δίκιο αν αναλογισθούμε ότι, όπου υπάρχει αυτός γίνεται αιτία ,να οδηγούνται στην προσφυγιά όσοι από τους λαούς των Χωρών που τον διαθέτουν γλιτώνουν , για να σωθούν από τους πολέμους, που προκαλούν αυτοί που καραδοκούν να τον αρπάξουν. Το δόγμα Κίσιγκερ λέει «είναι πολυτέλεια να αφήσομε στα χέρια των αράβων αυτό τον πλούτο» .Αυτό σημαίνει ότι θα χρησιμοποιήσομε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για να τον επωφεληθούμε, που μπορεί είναι ένας πόλεμος ή μια οικονομική υποδούλωση ή και τα δυο μαζί ,όπως διαφαίνεται στην περίπτωση μας. Ο Μαθηματικός Φοξ Κλάους εκφράζοντας προφανώς την ανησυχία της εχέφρονος επιστημονικής κοινότητας λέει, «ένα πέταγμα της πεταλούδας είναι αρκετό αυτή την ώρα για να αναφλεγεί και πάλι ο πλανήτης» .Πιο προβληματισμένος ο αστροφυσικός S.XAWKIG συμπληρώνει « θα πρέπει να μετοικίσουν μερικά ζευγάρια ανθρώπων σε άλλο πλανήτη, για να σωθεί το ανθρώπινο γένος ,γιατί επίκειται η έκρηξη της γης». Αυτός σαν καθ ύλην αρμόδιος το βλέπει, γιατί έχει κατά νου ότι, ο πλανήτης είναι ναρκοθετημένος με εκατομμύρια χημικά, ηλεκτρονικά, πυρηνικά ,θερμοπυρηνικά και άλλα όπλα μαζικής καταστροφή, ικανά να καταστρέψουν ένα πλανήτη δεκαπλάσιο του δικού μας .Αρκεί το «πέταγμα της πεταλούδας» δηλαδή ένα λάθος ή μια σκοπιμότητα για να συμβεί .Δυστυχώς οι καταστάσεις όπως έχουν διαμορφωθεί, διαθέτουν και τις δυο αυτές προϋποθέσεις Δηλαδή ή ένας παράφρον ηγέτης τύπου Βορειοκορεάτη.’Η μια σύγκρουση γεωστρατηγικών συμφερόντων. Επ αυτού με δέος άκουσα το Ρώσο Πρόεδρο νιώθοντας τον οικονομικό και στρατιωτικό κλοιό με τον οποίον τον απειλούν, να τον πνίγει να δηλώνει «θα σπάσω τη συμφωνία περιορισμού των πυρηνικών όπλων .Θα εξοπλίσω το στρατό μου με σύγχρονα πυρηνικά όπλα και γαία πυρί μιχθείτω» .Ο Πανεπιστημιακός δάσκαλος Χ .Παναγόπουλος λέει « η ανθρωπότητα ζει σήμερα το απόγειο της τραγικότητα της, που όμοια της δεν έχει ξαναζήσει στη διαχρονική ιστορία της. Κάτι τέτοιο διαβλέπει και ο σύγχρονος Σουλτάνος, όταν τον άκουσα να το ομολογεί και αυτός «όπως βλέπω πάμε για τρίτο Παγκόσμιο πόλεμο».
Οι ιστορικοί μελετητές πιστεύουν ότι, άργησε να επαναληφθεί η Ιστορία που συνηθίζει να το κάνει κάθε εβδομήντα χρόνια . Μάλιστα παραστατικά λένε ότι ,κατά την επιστροφή των Ρώσων από τη Γερμανία το 1945 ,ένα τανκ χωρίς οδηγό λοξοδρόμησε προς το δάσος λέγοντας στα άλλα ,«εγώ πάω να κοιμηθώ και μετά από εβδομήντα χρόνια πάλι που θα με χρειασθείτε ξυπνήστε με». Τι θα το ξαναξυπνήσει; Μα και πάλι η φιλοδοξία, η έπαρση, η αλαζονεία ,η απληστία, η πλήρης αδιαφορία ενασχόλησης του ανθρώπου με το Εγώ του .Δηλαδή τον έλεγχο της σχέσης του με το θεό, με τον εαυτό του, με τον συνάνθρωπο του ,με το περιβάλλον. Αυτή την αδιαφορία διαπιστώνει από τότε και καταγράφει σε μια αποστροφή του λόγου του στη τραγωδία «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» Ο Ευριπίδης «πολλά τα δεινά κουδεν ανθρώπου δεινότερο πέλει».
*Πρεσβύτερος της Γ' Αρχιερατικής Περιφέρειας Νάξου, Τραγαίας - Δρυμαλίας. Συγγραφέας κατά το πάλαι και στο ΙΕΡΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ «ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ» στο Φιλώτι Νάξου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου