ΠΛΑΤΩΝΟΣ: Νόμοι (731d-732b) (ΚΡΙΤΗΡΙΟΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΣ)

Επιμέλεια: Σόνια Σιούτη

Πάντων δὲ μέγιστον κακῶν ἀνθρώποις τοῖς πολλοῖς ἔμφυτον ἐν ταῖς ψυχαῖς ἐστιν, οὗ πᾶς αὑτῷ συγγνώμην ἔχων ἀποφυγὴν οὐδεμίαν μηχανᾶται· τοῦτο δ’ ἔστιν ὃ λέγουσιν ὡς φίλος αὑτῷ πᾶς ἄνθρωπος φύσει τέ ἐστιν καὶ ὀρθῶς ἔχει τὸ δεῖν εἶναι τοιοῦτον. τὸ δὲ ἀληθείᾳ γε πάντων ἁμαρτημάτων διὰ τὴν σφόδρα ἑαυτοῦ φιλίαν αἴτιον ἑκάστῳ γίγνεται ἑκάστοτε. τυφλοῦται γὰρ περὶ τὸ φιλούμενον ὁ φιλῶν, ὥστε τὰ δίκαια καὶ τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ καλὰ κακῶς κρίνει, τὸ αὑτοῦ πρὸ τοῦ ἀληθοῦς ἀεὶ τιμᾶν δεῖν ἡγούμενος· οὔτε γὰρ ἑαυτὸν οὔτε τὰ ἑαυτοῦ χρὴ τόν γε μέγαν ἄνδρα ἐσόμενον στέργειν, ἀλλὰ τὰ δίκαια, ἐάντε παρ’ αὑτῷ ἐάντε παρ’ ἄλλῳ μᾶλλον πραττόμενα τυγχάνῃ. ἐκ ταὐτοῦ δὲ ἁμαρτήματος τούτου καὶ τὸ τὴν ἀμαθίαν τὴν παρ’ αὑτῷ δοκεῖν σοφίαν εἶναι γέγονε πᾶσιν· ὅθεν οὐκ εἰδότες ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδέν, οἰόμεθα τὰ πάντα εἰδέναι, οὐκ ἐπιτρέποντες δὲ ἄλλοις ἃ μὴ ἐπιστάμεθα πράττειν, ἀναγκαζόμεθα ἁμαρτάνειν αὐτοὶ πράττοντες. διὸ πάντα ἄνθρωπον χρὴ φεύγειν τὸ σφόδρα φιλεῖν αὑτόν, τὸν δ’ ἑαυτοῦ βελτίω διώκειν ἀεί, μηδεμίαν αἰσχύνην ἐπὶ τῷ τοιούτῳ πρόσθεν ποιούμενον.

Πλάτωνος Νόμοι, 731d-732b

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1. Να μεταφράσετε το κείμενο στα νέα ελληνικά.

ΜΟΝΑΔΕΣ 20

2. Να γράψετε τους τύπους που ζητούνται:

· τοῖς πολλοῖς: τον αντίστοιχο τύπο στον υπερθετικό βαθμό

· οὐδεμίαν: τη γενική πτώση του πληθυντικού αριθμού στο αρσενικό γένος

· φύσει: την κλητική πτώση στον ενικό αριθμό

· ἔχει: το β’ ενικό πρόσωπο της προστακτικής του αορίστου β’ στην ενεργητική και στη μέση φωνή

· πάντων ἁμαρτημάτων: τις πλάγιες πτώσεις της συνεκφοράς στον ενικό αριθμό

· τυφλοῦται: το απαρέμφατο του ενεστώτα στην ίδια φωνή

· ὁ φιλῶν: την αιτιατική πτώση στον πληθυντικό αριθμό στο θηλυκό και στο ουδέτερο γένος

· τυγχάνῃ: τους ονοματικούς τύπους του μέλλοντα

· ἀναγκαζόμεθα: τον αντίστοιχο τύπο στην οριστική του υπερσυντελίκου

· διώκειν: το γ’ ενικό πρόσωπο της οριστικής του παρακειμένου στη μέση φωνή.

ΜΟΝΑΔΕΣ 10

3. α. Να χαρακτηρίσετε συντακτικά τους ακόλουθους τύπους του κειμένου: ἀνθρώποις, ἑκάστοτε, τιμᾶν, εἰδέναι.

ΜΟΝΑΔΕΣ 4

β. «Πάντων δὲ μέγιστον κακῶν… τὸ δεῖν εἶναι τοιοῦτον»: Να γράψετε τις δευτερεύουσες προτάσεις του αποσπάσματος και να τις αναγνωρίσετε συντακτικά.

ΜΟΝΑΔΕΣ 6