Πώς να διαβάζουμε αποτελεσματικά για τις εξετάσεις;




Δρ Αριστονίκη Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου
Ψυχολόγος Σχολικής-Εξελικτικής κατεύθυνσης


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Κοντεύουν οι εξετάσεις και ο μαθητόκοσμος πέρα από το διάβασμα έχει να αντιμετωπίσει και το άγχος των εξετάσεων. Για να αντιμετωπιστεί το άγχος των εξετάσεων θα πρέπει να δοθεί βάρος στην οργάνωση της μελέτης. Πριν αρχίσει το διάβασμα είναι καλό να ξεκαθαριστεί πόσο χρόνο θα διαθέσει ο μαθητής για το διάβασμα, πόση ύλη θα καλύψει, τι γνωρίζει ήδη για το μάθημα, ποιοι είναι οι στόχοι του για το σημερινό σου διάβασμα (να πάρει μια ιδέα για το θέμα ή αν θέλει να το μάθει καλά με λεπτομέρειες) και τέλος ποιες ερωτήσεις του κεφαλαίου θέλει να μπορεί να απαντά.


Η FORTUNA στα Carmina Burana (ΜΕΡΟΣ Α΄)

του Στεφάνου Αλιφιεράκη


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Μοίρα, τύχη, πεπρωμένο ή αλλιώς Fortuna. Για να δηλώσουν τόσο την παντοδυναμία της όσο και το ρόλο που διαδραματίζει στις ζωές των ανθρώπων οι Λατίνοι την εισήγαγαν στο ρωμαϊκό πάνθεον. Επίσης χαρακτηριστικό είναι πως η παρουσία της είναι διάχυτη τόσο στα κείμενα της Αυγούστειας εποχής (Βλ. Οράτιος ωδή 1.35 ) όσο και στα κείμενα του Μεσαίωνα όπως φαίνεται από το γεγονός ότι μνημονεύεται 4 φορές επίκληση στη θεότητα στα Carmina Burana.


Όταν το ψυχολογικό παραμύθι συναντάει την Εικαστική θεραπεία



Δρ Αριστονίκη Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου
Ψυχολόγος Σχολικής-Εξελικτικής κατεύθυνσης
Εικαστική ψυχοθεραπεύτρια


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
"Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές, είναι γιατί τ'ακούς γλυκύτερα και η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή γιατί είναι αμίλητη και προχωράει" Σεφέρης

Διαβάζοντας ένα παραμύθι με το παιδί μας και κοιτώντας τις εικόνες δεν διαισθανόμαστε πολλές φορές πόσες εικόνες και μηνύματα -συμβολικά, μεταφορικά- μεταφέρονται στο παιδί. Η εικόνα του κακού και του καλού, του αθώου και του ένοχου, η ταύτιση συγκεκριμένων ζώων με το κακό ή το καλό, το καλό τέλος. Όλα αυτά συνθέτουν αντιλήψεις, στερεότυπα, εικόνες για πράγματα και καταστάσεις. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια πολύ καλή προσπάθεια να εκσυγχρονιστούν τα παραμύθια. Τα παραμύθια είναι διαδραστικά και πολλές φορές πιο ρεαλιστικά. Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι καλό να έχουμε όλοι υπόψη μας ότι πίσω από ένα παραμύθι, μια εικόνα, μια σειρά στην τηλεόραση κρύβονται πολλαπλά μηνύματα που ανάλογα με την αντιληπτική δεινότητα των παιδιών μας συμβάλουν στο σχηματισμό αντιδράσεων και εντυπώσεων.


Οδύσσεια: Πηνελόπη και μνηστήρες.



της Ιωάννας Φάφκα
- φιλολόγου



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
"Οι μνηστήρες παρακολουθούν την Πηνελόπη"-John William Waterhouse, 1912

Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Η Πηνελόπη καταλαμβάνει έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στην εξέλιξη του έπους. Χαρακτηριστικό είναι το αρχικό αδιέξοδο, και κατόπιν δίλημμα, με το οποίο έρχεται αντιμέτωπη και από το οποίο η θεϊκή παρέμβαση δεν εκλείπει.

Όσον αφορά τη θεϊκή παρέμβαση, αυτή δεν εντοπίζεται μόνο στο επίπεδο του αδιεξόδου και του διλήμματος της Πηνελόπης. Ο χαρακτήρας της τελευταίας βρίσκεται σε στενή σχέση με τη δράση της Αθηνάς, η οποία ως Μέδοντας την πληροφορεί για το ταξίδι του Τηλέμαχου και για τα σχέδια δολοφονίας του από τους μνηστήρες (δ 696-714), γεγονός που ήδη από τις πρώτες ραψωδίες αποκαλύπτει την ευμένεια της θεάς απέναντι στην ηρωίδα. Η Πηνελόπη καταλογίζει στους θεούς τα βάσανα του οίκου της (δ 722-723) και παρακαλά την Αθηνά να προστατέψει τον Τηλέμαχο ως ανταπόδοση της ευσέβειας που ο Οδυσσέας πάντοτε επιδείκνυε (δ 762-766). Μάλιστα, ιδιαίτερα έντονη για τον ψυχισμό της Πηνελόπης είναι η παρέμβαση της Αθηνάς με την μορφή της αδερφής της ηρωίδας, Ιφθίμης, η οποία εμφανίζεται στον ύπνο της για να της δώσει κουράγιο για τη λύπη της τόσο για τον Οδυσσέα όσο και για τον Τηλέμαχο (δ 795-847).


Υπάρχουν, άραγε, κουρασμένες μητέρες;




Δρ Αριστονίκη Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου
Διδάκτορας Σχολικής-Εξελικτικής κατεύθυνσης



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



Για σένα που ονειρεύεσαι μια ζωή σαν παραμύθι...

Αρκετές γυναίκες μεγάλωσαν σαν <πριγκίπισσες> ωστόσο το παραμύθι τους αρχισε να ξεθωριάζει μετά το χορό του Ησαια. Κάποιες άλλες μεγάλωσαν σαν <υπηρέτριες> ωστόσο μέσα τους γνωρίζουν το πόσο δύσκολο είναι η δουλειά του νοικοκυριού ίσως όμως ενδόμυχα να ελπίζουν πως τα πράγματα μπορεί να είναι καλύτερα απ'όσο νομίζουν.


"PLACE-BASED EDUCATION:ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ;"

ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΣΙΑΜΑΝΤΑ



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


      Όλοι έχουμε βιώσει τη δύναμη ενός τόπου, μιας περιοχής. Είναι εκείνες οι στιγμές που βυθιζόμαστε βαθιά μέσα στην εμπειρία της εξερεύνησης του κόσμου γύρω μας και αυτό που πραγματικά μας συμβαίνει είναι αυθεντικό και ουσιαστικό. Και εκείνη την ώρα η μάθηση φυσικά λαμβάνει χώρα ποικιλοτρόπως, οργανικά συνδεδεμένη με τα φυσικά ερεθίσματα που δίνονται σε ανεξάντλητες ποσότητες και ποιότητες.
      Υπάρχουν πολλά να μάθουμε από τα μέρη που κατοικούμε. Ωστόσο, τυπικές εμπειρίες μάθησης που να βασίζονται και να δημιουργούνται έχοντας ως πηγή έμπνευσης τον τόπο μας ακόμα αποτελούν εξαίρεση και όχι τον τυπικό κανόνα για τα περισσότερα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα.
   
    Η Εκπαίδευση που βασίζεται στη Φυσική Τοποθεσία (Place-Based Education) είναι μια προσέγγιση της μάθησης που εκμεταλλεύεται τη γεωγραφία για να δημιουργήσει αυθεντική, ουσιαστική και προσωποποιημένη μάθηση για τους μαθητές. Πιο συγκεκριμένα, η Εκπαίδευση αυτή ορίζεται από το Center for Place-Based Learning and Community Engagement ως μια καταπληκτική μαθησιακή εμπειρία που «τοποθετεί τους μαθητευόμενους στην τοπική κληρονομιά, τους πολιτισμούς, τα τοπία, τις ευκαιρίες και τις εμπειρίες και τις χρησιμοποιεί ως βάση για τη μελέτη των γλωσσικών τεχνών, των μαθηματικών, των κοινωνικών σπουδών, των επιστημών και άλλων θεμάτων σε όλο το πρόγραμμα σπουδών».

     Ο νέος αυτός ορισμός τοποθετεί την Εκπαίδευση βάσει Τοποθεσίας μέσα σε παγκόσμιες συζητήσεις σχετικά με καινοτόμες εκπαιδευτικές προσεγγίσεις που στοχεύουν στην ενίσχυση της πρόσβασης σε νέες εμπειρίες, τη βαθύτερη μάθηση και την προσωποποίηση αυτής.

Και πώς γίνεται αυτό; 

  • Δίνοντας στους μαθητές "φωνή και επιλογή" για να καθορίσουν τι, πότε, και πού μαθαίνουν. 
  • Προσαρμόζοντας τη μάθηση στις δυνατότητες, τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα κάθε μαθητή. 
  • Εξασφαλίζοντας τη γνώση υψηλών ακαδημαϊκών προτύπων, αλλά και προωθώντας τις μαθητικές δράσεις.
     Η Εκπαίδευση που βασίζεται στη Φυσική Τοποθεσία μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή, οπουδήποτε αρκεί να αξιοποιηθεί η δύναμη του τόπου που βρισκόμαστε κάθε φορά. Είναι μια προσέγγιση που συνδέει τη μάθηση με τις τοπικές κοινότητες έχοντας πρωταρχικούς στόχους την αύξηση της εμπλοκής των μαθητών στη μαθησιακή διαδικασία, την ενίσχυση των ακαδημαϊκών αποτελεσμάτων και την προώθηση της κατανόηση του κόσμου γύρω μας. Εκτός από αυτά υπάρχουν πολλά πρόσθετα οφέλη για τις εμπειρίες μάθησης βάσει τόπου. Αυτά τα οφέλη μπορούν να επηρεάσουν τους μαθητές, τους δασκάλους, κοινότητες αλλά και την κοινωνία ολόκληρη.

     Είναι ανάγκη οι μαθητές μας να αποφοιτούν από τα σχολεία μας έχοντας λάβει βαθύτερες και περισσότερο ουσιώδεις μαθησιακές εμπειρίες που να περιλαμβάνουν και να επεκτείνονται πέρα ​​από τις γνώσεις τις τυποποιημένες. Η ανάγκη για την παροχή αυθεντικών εμπειριών που προωθούν την ανάπτυξη κριτικής σκέψης, της συνεργασίας, της επίλυσης προβλημάτων είναι έκδηλη λοιπόν. Εκπαιδεύουμε τους μαθητές μας και εκπαιδευόμαστε μαζί τους και εμείς οι ίδιοι ώστε να μπορέσουν να αλλάζουν τον κόσμο και να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον.
      
       Όπως αναφέρει και ο Nate McClennen, ένας από τους υπεύθυνους Εκπαίδευσης και Καινοτομίας που συμμετέχει στα προγράμματα Place-Based Education: Communities As Learning Environments: 

"Αντί να ζητάς από τους μαθητές να περιμένουν για 20 χρόνια για να καταλάβουν πραγματικά το «γιατί» που κρύβεται πίσω από το σχολείο, φανταστείτε έναν κόσμο με την Εκπαίδευση βάσει τόπου για κάθε παιδί. Έτσι αυτό συνδέεται με την τοπική, περιφερειακή και τελικά παγκόσμια μάθηση, ενώ του προσφέρονται πολλαπλές ευκαιρίες αλληλεπίδρασης με επαγγελματίες, με προβλήματα που αναζητούν λύσεις, με πραγματικές προκλήσεις, αναπτύσσοντας δεξιότητες μέσω των οποίων θα μπορέσει να κατανοήσει τον κόσμο. Αυτοί είναι οι πολίτες που χρειάζεται ο κόσμος για το αύριο"





ΕΣΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΠΑΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΟΥΣ..ΕΜΜΑΟΥΣ;;


Καλλιόπη Ζιώγου


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Είναι γνωστό σε όλους θαρρώ, πως ο Χριστός μετά την Ανάστασή Του εμφανιζόταν στους μαθητές του για σαράντα (40) μέρες προκειμένου να τους βοηθήσει να καταλάβουν το θαυμαστό γεγονός της Ανάστασης και να τους ενθαρρύνει, να τους προετοιμάσει και να τους ενδυναμώσει στην πίστη τους για τις δύσκολες μέρες που έρχονταν για κείνους, εφ’ όσον πλέον δεν θα ήταν μαζί τους σωματικά. Είναι επίσης γνωστό πως οι μαθητές του Χριστού αμφισβητούσαν την αξιοπιστία της μαρτυρίας της Μαρίας της Μαγδαληνής πως είδε, προσκύνησε και μίλησε με τον Αναστημένο Δάσκαλό τους.