ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Μεταπτυχιακοῦ Ἐφηρμοσμένης Παιδαγωγικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
- Ὑποψηφίου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Πάντα ὑπῆρχε ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα, ὁ προβληματισμός, ποιὸ δρόμο νὰ ἀκολουθήσουμε. Ὁ μῦθος τοῦ Ἡρακλῆ, «τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς κακίας» τὸ μαρτυρεῖ.
Ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς πάλι ἀπεκάλυψε τὸν δρόμο ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθή κανείς με τα ἐξής λόγια:
«εἰσέλθετε διὰ τῆς στενῆς πύλης ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν καὶ πολλοὶ οἱ εἰσερχόμενοι δι’ αὐτῆς» (Ματθ. ζ΄ 13).
Δηλαδή, προσπαθείστε νὰ μπῆτε στὸν δρόμο τῆς ἀρετῆς διὰ τῆς στενῆς πύλης, ἀρνούμενοι τὴν ἁμαρτωλὴ ζωή. Διότι εἶναι πλατειὰ ἡ θύρα καὶ εὐρύχωρος ὁ δρόμος ποὺ σὲ ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια καὶ πολλοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ εἰσέρχονται σὲ αὐτήν. Καθαρώτατα λοιπόν το λέγει. Ἀλλὰ και ἀλλαχοῦ πάλι λέγει:
«ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ἰωάν. ιστ΄ 33). Δηλαδή, ἐγὼ μὲ τὴν νίκη μου αὐτὴ ἐξασφάλισα καὶ σὲ σᾶς τὸν θρίαμβο καὶ τὴν δόξα.
Ἀς δοῦμε αὐτάς τας δύο ὁδούς και ποῦ ὁδηγοῦν: