ΟΔ. ΕΛΥΤΗΣ: ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ


Σόνια Σιούτη


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ' ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει -ακούς;
Είμ' εγώ που φωνάζω κι είμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς;


απόσπασμα,
Το Μονόγραμμα, Ίκαρος, Αθήνα 1972



FRANCIS COLLINS : ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟΝ ΘΕΟ



Ζιώγου Καλλιόπη



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ



* Η συνέντευξη δόθηκε τον Απρίλιο του 2007 στο CNN. Χάρις στον Collins τα αποτελέσματα της μνημειώδους έρευνας στο ανθρώπινο γονιδίωμα διατέθηκαν ελεύθερα στη διεθνή κοινότητα. Ο Collins είναι διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας ( NIH ) των Η.Π.Α. Στο βιβλίο του : «Η γλώσσα του Θεού. Ένας επιστήμονας δίνει μαρτυρία για την πίστη » ( Ελληνική έκδοση Παπαζήση ) κάνει εκτενέστατη ομολογία πίστης.


Η κωμωδία των μπάνιων του λαού





ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Μεταπτυχιακοῦ Ἐφηρμοσμένης Παιδαγωγικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Ὑποψηφίου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας 
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Εις την ακρογιαλιά* ογδόντα ζευγάρια πόδια, που βγαίνουν από ισάριθμα μαγιώ, - θεός να τα κάνει τέτοια - ξεροψήνονται, από μηρού μέχρι σφυρών, με μαρτυρικήν εγκαρτέρησιν. Και λίγο πιο μπρός τα νερά λουλουδίζουν από ένα σωρό μουτράκια, έχοντας στήθη που είναι έτοιμα να εκραγούν σε ένα στενό μπρά παραλίας.


ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΖΙΩΓΟΥ





Η Καλλιόπη Ζιώγου είναι απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Από το έτος 2002 έως σήμερα υπηρετεί ως καθηγήτρια θεολόγος στο 4ο Γυμνάσιο Θήβας. Το 1999 εργάστηκε ως αναπληρώτρια εκπαιδευτικός και το 2000 οπότε εδιωρίσθη, υπηρέτησε για δύο έτη στην νήσο Κάλυμνο.

Διαθέτει γνώσεις στις Τεχνολογίες της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών, καθώς και άριστην γνώσιν της Αγγλικής. Εις τα ενδιαφέροντά της πέρα από το να γράφη θεσπέσια κείμενα είναι η Μελέτη βιβλίων θεολογικού - εκπαιδευτικού περιεχομένου, ο αθλητισμός (στίβος) και οι παραδοσιακοί χοροί. Διαθέτει δικό της προσωπικό ιστολόγιο το οποίο αξίζει να επισκεφθή κανείς το Αποστάγματα Φωτός με δική του σελίδα στο facebook 
 
 
επικοινωνία: Ν/Α



Ποιες λέξεις της Ελληνικής συνδέονται με τη ρώμη, τη σωματική δύναμη...










Με τη λέξη ρώμη, τη σωματική δύναμη συνδέονται όχι μόνο ο ρωμ-αλέος αλλά και ο άρ-ρω-στος και ο εύ-ρω-στος και το αναρ-ρώ-νω και η ανάρρωση και το αναρρωτικός και το αναρρωτήριο. Ακόμη και το επιρρωνύω και η φράση εις επίρρωσιν (προς ενίσχυση, για στήριξη) .Η Ρώμη, η ιταλική πρωτεύουσα, δεν έχει σχέση με την ελληνική λέξη ρώμη αλλά είναι μια παμπάλαια ονομασία τόπου (τοπωνύμιο) που την βρήκαν οι Ιταλοί από τους ιθαγενείς Ετρούσκους. Οι Ρωμαίοι, οι κάτοικοι τής Ρώμης, και οι πολίτες τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έδωσαν το όνομά τους στους Ελληνες τής Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τού μετέπειτα Βυζαντίου, που αποκλήθηκαν αρχικά Ρωμαίοι και αργότερα Ρωμιοί. Η ρωμιοσύνη μας προήλθε από το Ρωμιός. Και παράλληλα το Romanicus από το Roma έδωσε στην εξέλιξή του το ρομαντικός και το ρομάντζο (ερωτικό αφήγημα).




Ὁ προβληματισμός, ποιὸ δρόμο νὰ ἀκολουθήσουμε


ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Μεταπτυχιακοῦ Ἐφηρμοσμένης Παιδαγωγικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
- Ὑποψηφίου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Πάντα ὑπῆρχε ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα, ὁ προβληματισμός, ποιὸ δρόμο νὰ ἀκολουθήσουμε. Ὁ μῦθος τοῦ Ἡρακλῆ, «τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς κακίας» τὸ μαρτυρεῖ.

Ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς πάλι ἀπεκάλυψε τὸν δρόμο ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθή κανείς με τα ἐξής λόγια:

«εἰσέλθετε διὰ τῆς στενῆς πύλης ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν καὶ πολλοὶ οἱ εἰσερχόμενοι δι’ αὐτῆς» (Ματθ. ζ΄ 13).

Δηλαδή, προσπαθείστε νὰ μπῆτε στὸν δρόμο τῆς ἀρετῆς διὰ τῆς στενῆς πύλης, ἀρνούμενοι τὴν ἁμαρτωλὴ ζωή. Διότι εἶναι πλατειὰ ἡ θύρα καὶ εὐρύχωρος ὁ δρόμος ποὺ σὲ ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια καὶ πολλοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ εἰσέρχονται σὲ αὐτήν. Καθαρώτατα λοιπόν το λέγει. Ἀλλὰ και ἀλλαχοῦ πάλι λέγει:
«ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ἰωάν. ιστ΄ 33). Δηλαδή, ἐγὼ μὲ τὴν νίκη μου αὐτὴ ἐξασφάλισα καὶ σὲ σᾶς τὸν θρίαμβο καὶ τὴν δόξα.

Ἀς δοῦμε αὐτάς τας δύο ὁδούς και ποῦ ὁδηγοῦν:



Να βάλουμε καμπάνες στις εκκλησίες μας


Να βάλουμε καμπάνες στις εκκλησίες μας 
Σπασμένες καμπάνες - Το βάρος της καμπάνας 
Νίκος Λυγερός - Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Σπασμένες καμπάνες

Σπασμένες καμπάνες έχουμε στη μνήμη μας
και ξέρουμε καλά ότι δίχως αγώνα
δεν θα αφήσουν ούτε ένα ίχνος
του πολιτισμού μας γι' αυτό είμαστε
τόσο ανθετκικοί στις βάρβαρες επιθέσεις.

Να βάλουμε καμπάνες στις εκκλησίες μας