Η ιατρική εν Πνεύματι επιστήμη - Η πράξη της ορθόδοξης ψυχοθεραπείας


ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ 
Η πράξη της ορθόδοξης ψυχοθεραπείας 
Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κκ Ιεροθέου Βλάχου
(Βιβλιοπαρουσίαση + Βίντεο) Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Η όλη θεραπευτική αγωγή της Εκκλησίας δεν έχει σκοπό απλώς την ηθική και κοινωνική εξισορρόπηση του ανθρώπου, αλλά την επανασύνδεση των σχέσεών του με τον Θεό και τους συνανθρώπους του. Αυτό γίνεται με την επούλωση της ψυχικής πληγής και την θεραπεία των παθών με τα μυστήρια και την ασκητική πράξη της Εκκλησίας. Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου


ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡ. ΚΑΤ. - ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ I (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016)





ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
1ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ - ΘΕΜΑΤΑ





Διδαγμένο κείμενο

Πλάτωνος Πρωταγόρας 323Α-Ε

Ἵνα δὲ μὴ οἴῃ ἀπατᾶσθαι ὡς τῷ ὄντι ἡγοῦνται πάντες ἄνθρωποι πάντα ἄνδρα μετέχειν δικαιοσύνης τε καὶ τῆς ἄλλης πολιτικῆς ἀρετῆς, τόδε αὖ λαβὲ τεκμήριον. Ἐν γὰρ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς, ὥσπερ σὺ λέγεις, ἐάν τις φῇ ἀγαθὸς αὐλητὴς εἶναι, ἢ ἄλλην ἡντινοῦν τέχνην ἣν μή ἐστιν, ἢ καταγελῶσιν ἢ χαλεπαίνουσιν, καὶ οἱ οἰκεῖοι προσιόντες νουθετοῦσιν ὡς μαινόμενον· ἐν δὲ δικαιοσύνῃ καὶ ἐν τῇ ἄλλῃ πολιτικῇ ἀρετῇ, ἐάν τινα καὶ εἰδῶσιν ὅτι ἄδικός ἐστιν, ἐὰν οὗτος αὐτὸς καθ’ αὑτοῦ τἀληθῆ λέγῃ ἐναντίον πολλῶν, ὃ ἐκεῖ σωφροσύνην ἡγοῦντο εἶναι, τἀληθῆ λέγειν, ἐνταῦθα μανίαν, καί φασιν πάντας δεῖν φάναι εἶναι δικαίους, ἐάντε ὦσιν ἐάντε μή, ἢ μαίνεσθαι τὸν μὴ προσποιούμενον *δικαιοσύνην+· ὡς ἀναγκαῖον οὐδένα ὅντιν’ οὐχὶ ἁμῶς γέ πως μετέχειν αὐτῆς, ἢ μὴ εἶναι ἐν ἀνθρώποις. Ὅτι μὲν οὖν πάντ’ ἄνδρα εἰκότως ἀποδέχονται περὶ ταύτης τῆς ἀρετῆς σύμβουλον διὰ τὸ ἡγεῖσθαι παντὶ μετεῖναι αὐτῆς, ταῦτα λέγω· ὅτι δὲ αὐτὴν οὐ φύσει ἡγοῦνται εἶναι οὐδ’ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου, ἀλλὰ διδακτόν τε καὶ ἐξ ἐπιμελείας παραγίγνεσθαι ᾧ ἂν παραγίγνηται, τοῦτό σοι μετὰ τοῦτο πειράσομαι ἀποδεῖξαι. Ὅσα γὰρ ἡγοῦνται ἀλλήλους κακὰ ἔχειν ἄνθρωποι φύσει ἢ τύχῃ, οῦδεὶς θυμοῦται οὐδὲ νουθετεῖ οὐδὲ διδάσκει οὐδὲ κολάζει τοὺς ταῦτα ἔχοντας, ἵνα μὴ τοιοῦτοι ὦσιν, ἀλλ’ ἐλεοῦσιν· οἷον τοὺς αἰσχροὺς ἢ σμικροὺς ἢ ἀσθενεῖς τίς οὕτως ἀνόητος ὥστε τι τούτων ἐπιχειρεῖν ποιεῖν; Σαῦτα μὲν γὰρ οἶμαι ἴσασιν ὅτι φύσει τε καὶ τύχῃ τοῖς ἀνθρώποις γίγνεται, τὰ καλὰ καὶ τἀναντία τούτοις· ὅσα δὲ ἐξ ἐπιμελείας καὶ ἀσκήσεως καὶ διδαχῆς οἴονται γίγνεσθαι ἀγαθὰ ἀνθρώποις, ἐάν τις ταῦτα μὴ ἔχῃ, ἀλλὰ τἀναντία τούτων κακά, ἐπὶ τούτοις που οἵ τε θυμοὶ γίγνονται καὶ αἱ κολάσεις καὶ αἱ νουθετήσεις. Ὧν ἐστιν ἓν καὶ ἡ ἀδικία καὶ ἡ ἀσέβεια καὶ συλλήβδην πᾶν τὸ ἐναντίον τῆς πολιτικῆς ἀρετῆς.



Ἡ ἀλλοτρίωση τῆς νεολαίας





Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Αλλοτρίωση στην Ελλάδα του σήμερα!
 
Ὅταν μιλᾶμε, καλοί μου φίλοι, γιὰ τὰ ναρκωτικὰ ποὺ μαστίζουν τὴ νεολαία, τὶς αὐτοκτονίες, τὸ Aids, τὸ περιθώριο, τὴν παραθρησκεία, τὸν χουλιγκανισμὸ καὶ τὴ βία. Ὅταν λέμε γιὰ τὸ βύθισμά της στὴ διαφθορὰ τῶν μπὰρ καὶ τῶν κλάμπ. Ὅταν διαβάζουμε γιὰ τὸν κορεσμὸ της ἀπ’ τὸν καταναλωτισμό. Ὅταν συζητᾶμε γιὰ τὴν ἔλλειψη προτύπων, ἀξιῶν, ἰδανικῶν, ἀνώτερων προσανατολισμῶν καὶ στόχων ποὺ διακρίνει ἕνα μεγάλο τμῆμα της. Ὅταν λέμε πὼς βαδίζει σὲ δρόμους μὲ ἀδιέξοδα. Τότε δὲν κάνουμε τίποτ’ ἄλλο, ἀπ’ τὸ νὰ ἐξετάζουμε πτυχὲς ἑνὸς καὶ μόνο πράγματος. Τῆς ἀλλοτρίωσης τῆς νεολαίας!



Ἀπόκριαι: Ὃταν οἱ νεκροί συναντοῦν τους ζωντανούς



ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
 

Αι γυναίκαι εμαγείρευον  αυτά εις χύτρας



Αι Απόκριαι είναι περίοδος ευθυμίας και γλεντιού. Ή μάλλον ούτως πιστεύεται. Είναι γνωστόν ότι αι Απόκριαι δεν είναι χριστιανική εορτή, αλλά επιβίωσις ειδωλολατρικών εθίμων τα οποία η εκκλησία ματαίως προσεπάθησε να εκτοπίση. Ο χριστιανισμός κατά μίαν έποψιν τα έχει εναγκαλισθεί τρόπον τινά διότι πριν αρχίση η Μεγάλη Σαρακοστή ήτις διαρκεί επτά εβδομάδας με πένθος και νηστεία αισθάνεται την ανάγκη να διασκεδάση και να ξεσκάση. Πάρεξ όμως τούτων υπάρχει σπουδαιότερον ίσως και πρώτο απ’ όλα το στοιχείον της προσκολλήσεως του λαού στας παναρχαίους παραδόσεις των προγόνων του που απ’ αυτάς δεν λέει να αποκολληθή.



Διαγώνισμα Λατινικῶν B’ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016)





Λατινικά
Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών
2ο
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ
-
ΘΕΜΑΤΑ
(ΚΕΦ. 21 - 30)






Το άνθος του κακού και ο Σωκράτης





ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


εκινήθη τε και τα όμματα έστησαν


Το κώνειο είναι άλλως και το άνθος του κακού. Πάρεξ των ονομάτων κώνειο, βρωμόχορτο και μαγκούτα που είναι και τα πιο γνωστά, ο λαός το αποκαλεί και καρμπούσα, κιρκούτα, καρμουδιά, τσαμπουδιά ή ασκοτισάρα. Γενικώς το θεωρούν κακό φυτό, διότι οι βλαστοί του και οι σπόροι περιέχουν δραστικόν δηλητήριον, το οποίο διεδραμάτισεν σπουδαίον ρόλον στην αρχαία ελληνική ιστορία.



Ἡ Νῆσος τῶν Λεπρῶν





ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν





Μια μικρή χερσόνησος μήκους τριών μιλίων, η χερσόνησος της Σπιναλόγγας, είναι παράλληλη προς την δυτική ακτή του κόλπου του Μεραμπέλου και τέλος καταλήγει προς βορρά σε νησί που είναι βραχώδες και άγονο και ως που πριν κάποια χρόνια ήταν τόπος μεγάλης τραγωδίας. Η χερσόνησος αυτή είναι η αρχαία Καλυδώνα. Οι Βενετοί όμως, όταν την κυρίευσαν τω 1205, από το σχήμα της την ωνόμασαν Σπίνα Λόγγα, όνομα που σημαίνει το «μακρύ αγγάθι» και έχει μεταφρασθεί επίσημα σε Μακρακάνθη.