Ύψωσεν την σημαία της επαναστάσεως, την 25ην Μαρτίου εις την Αγίαν Λαύραν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός; (ΜΕΡΟΣ Α’)

τοῦ

κ. Νικ. Β. Χρονοπούλου,

Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου

επιμελεία του

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-φιλολόγου

Ἐπὶ μακρὸν χρόνον ἦταν κοινὴ πεποίθηση ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση στὴν Πελοπόννησο ἄρχισε στὶς 25 Μαρτίου τοῦ 1821

στὴν Ἁγία Λαύρα, ὅπου ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανὸς ὕψωσε τὴ σημαία τῆς Ἐπαναστάσεως καὶ ὅρκισε τὰ παλληκάρια, ποὺ εἶχαν συναχθεῖ ἐκεῖ. Ἡ σημαία αὐτὴ μάλιστα ἦταν τὸ χρυσοκέντητο παραπέτασμα τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦ Ἱ. Ναοῦ τῆς Μονῆς μὲ τὴν εἰκόνα τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου.

Ἡ κοινὴ αὐτὴ πεποίθηση ὅμως ἀμφισβητεῖται ἔντονα τελευταίως ἀπὸ πολλούς, εἰδικοὺς καὶ μή, ποὺ ὑποστηρίζουν ὅτι ἕνα τέτοιο γεγονὸς δὲν συνέβη ποτὲ στὴν Ἁγία Λαύρα, ἀφοῦ, ἄλλωστε, εἶναι εὐρύτερα γνωστὸ ὅτι στὶς 25 Μαρτίου ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανὸς ὅρκισε ἐπαναστάτες ὄχι στὴν Ἁγία Λαύρα ἀλλὰ στὴν πλατεῖα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῶν Πατρῶν. Συνεπῶς, καταλήγουν οἱ ὑποστηρικτὲς τῆς ἄποψης αὐτῆς, στὴν προκειμένη περίπτωση δὲν ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ ἕνα ἱστορικὸ γεγονός, ἀλλὰ μὲ ἕνα μύθο ἤ, στὴν καλλίτερη περίπτωση, μὲ ἕνα θρύλο.

Ἐδῶ ὅμως τίθεται τὸ ἐρώτημα: Ἔχουν ἀκριβῶς ἔτσι τὰ πράγματα; Εἶναι αὐτὴ ἡ ἱστορικὴ ἀλήθεια γιὰ τὴν 25η Μαρτίου τοῦ 1821; Γιὰ νὰ δώσουμε ἀπάντηση στὸ κρίσιμο αὐτὸ ἐρώτημα, θὰ πρέπει νὰ θυμηθοῦμε τὰ ἱστορικὰ γεγονότα, ποὺ συνδέονται μὲ τὴν ἔναρξη τῆς Ἐπαναστάσεως στὴν Πελοπόννησο καὶ ὁδήγησαν στὴν καθιέρωση τῆς 25ης Μαρτίου ὡς ἐθνικῆς ἐπετείου μὲ διάταγμα τοῦ

Ὄθωνα τῆς 15ης Μαρτίου τοῦ 1838.

Α´

Τὰ γεγονότα αὐτὰ εἶναι, μὲ μεγάλη συντομία, τὰ ἑξῆς: Τὸ Δεκέμβριο τοῦ 1820 ἔφθασε στὴν Πελοπόννησο ὡς πατριαρχικὸς ἔξαρχος, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ὡς ἀπεσταλμένος τοῦ Ὑψηλάντη, γιὰ τὴν ὀργάνωση τῆς Ἐπαναστάσεως, ὁ Γρηγόριος Δικαῖος ἢ Παπαφλέσσας. Στὶς 6 Ἰανουαρίου τοῦ 1821 ἔφθασε στὴ Μάνη, καὶ συγκεκριμένα στὴν Καρδαμύλη, ὁ Θ. Κολοκοτρώνης ἀπὸ τὴ Ζάκυνθο μὲ ἐντολὴ ἐπίσης τοῦ Ὑψηλάντη. Ὁ Κολοκοτρώνης ἦλθε ἀμέσως σὲ ἐπαφὴ μὲ τοὺς προκρίτους καὶ τοὺς καπετάνιους τῆς εὐρύτερης περιοχῆς καὶ τοὺς ἔκανε γνωστό, ὅτι ἡ Ἐπανάσταση θὰ ἄρχιζε στὶς 25 Μαρτίου, ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.

Ἀπὸ 26 μέχρι 29 Ἰανουαρίου τοῦ 1821 ἔγινε μυστικὴ σύσκεψη στὴ Βοστίτσα (Αἴγιο). Σʼ αὐτὴν πῆραν μέρος, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Παπαφλέσσα ποὺ ἐκπροσωποῦσε τὸν Ὑψηλάντη, καὶ οἱ Πελοποννήσιοι Φιλικοὶ καὶ ἡγέτες. Ἐκεῖ ὁ ὁρμητικὸς καὶ ἐνθουσιώδης Παπαφλέσσας ἀποκάλυψε, μεταξὺ ἄλλων, ὅτι ὡς ἡμερομηνία ἔναρξης τῆς Ἐπανάστασης εἶχε ὁρισθεῖ ἡ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, δηλαδὴ ἡ 25η Μαρτίου.

Τέλος, ἀνάλογη σύσκεψη πραγματοποιήθηκε καὶ στὴν τότε ἀγγλοκρατούμενη Ἁγία Μαύρα, δηλαδὴ τὴ Λευκάδα. Στὴ σύσκεψη αὐτή, ἡ ὁποία κατὰ πᾶσαν πιθανότητα ἔγινε στὶς 30 Ἰανουαρίου τοῦ 1821 καὶ στὴν ὁποία πῆρε μέρος ἡ ἡγεσία τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος, ἔγινε ἐπίσης γνωστὸ ὅτι εἶχε ὁρισθεῖ ἀπὸ τὸν Ὑψηλάντη ὡς ἡμέρα ἔναρξης τοῦ Ἀγώνα ἡ 25η Μαρτίου.

Ἀπὸ τὰ ἀναμφισβήτητα αὐτὰ ἱστορικὰ δεδομένα προκύπτει, ὅτι ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν Ἀρχή, δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἡγεσία τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας, εἶχε προκαθορισθεῖ ὡς ἡμερομηνία ἐνάρξεως τῆς Ἐπαναστάσεως ἡ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ἤτοι ἡ 25η Μαρτίου.

Β´

Ὅμως ἡ Ἐπανάσταση δὲν ἄρχισε παντοῦ στὶς 25 Μαρτίου. Προηγήθηκαν τῆς προκαθορισμένης αὐτῆς ἡμερομηνίας ὁρισμένα ἐπαναστατικὰ γεγονότα ἢ καλλίτερα προεπαναστατικὰ ἐπεισόδια, τὰ ὁποῖα ἀξίζει ἐπίσης νὰ θυμηθοῦμε.

Καὶ ἀρχίζουμε ὑπενθυμίζοντας ὅτι οἱ Τοῦρκοι γνώριζαν πολὺ καλὰ τὰ σχέδια τῶν Ἑλλήνων γιὰ ἐξέγερση ἀρκετοὺς μῆνες πρίν. Γιʼ αὐτὸ καὶ ἔστειλαν ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ Μαρτίου προσκλήσεις στοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς προκρίτους τῆς Πελοποννήσου νὰ πᾶνε στὴν Τρίπολη, προκειμένου νὰ πάρουν μέρος, ὅπως ἔλεγαν, σὲ ἔκτακτη σύσκεψη. Στὴν πραγματικότητα ὅμως ἐπρόκειτο νὰ τοὺς κρατήσουν ὡς ὁμήρους, γιὰ νὰ ἀποτρέψουν ἔτσι τὴν ἐξέγερση στὴν Πελοπόννησο.

Στὴν πρόσκληση ἀνταποκρίθηκαν πολλοὶ προύχοντες, ἐκτὸς ἀπὸ ἐκείνους τῶν ἐπαρχιῶν τῆς Βοστίτσας καὶ τῶν Καλαβρύτων. Τὸ ἴδιο ἔγινε καὶ μὲ τοὺς ἀρχιερεῖς. Ἀνταποκρίθηκαν οἱ περισσότεροι. Μεταξὺ αὐτῶν ποὺ δὲν πῆγαν ἦταν βέβαια ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός, ὁ ὁποῖος προσποιήθηκε ὅτι ὑπέφερε ἀπὸ ρευματισμοὺς τῶν ποδῶν του καὶ συνεπῶς ἀδυνατοῦσε, ὅπως ἰσχυρίστηκε, νὰ μεταβεῖ στὴν Τρίπολη. Οἱ ἀρχιερεῖς ποὺ ἀνταποκρίθηκαν στὴν πρόσκληση ἦσαν: Ὁ Κορίνθου Κύριλλος, ὁ Ναυπλίου Γρηγόριος, ὁ Τριπόλεως Δανιήλ, ὁ Δημητσάνης Φιλόθεος, ὁ Μονεμβασίας Χρύσανθος, ὁ Ἀνδρούσης Ἰωσὴφ καὶ ὁ Ὀλενῶν Φιλάρετος.

Ὅλοι τους φυλακίστηκαν. Καὶ ἀπὸ αὐτοὺς οἱ πέντε πέθαναν στὴ φυλακή, ἐκτὸς ἀπὸ τρεῖς: τὸν Κορίνθου Κύριλλο, τὸν Ἀνδρούσης Ἰωσὴφ καὶ τὸν Τριπόλεως Δανιήλ, ποὺ ἐπέζησαν καὶ ἀπελευθερώθηκαν, ὅταν τὸ Σεπτέμβριο τοῦ 1821 ἡ Τρίπολη ἔπεσε στὰ χέρια τῶν Ἑλλήνων.

Μέσα σʼ αὐτὸ τὸ κλίμα οἱ προεστοὶ τῆς Ἀχαΐας καὶ ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός, ποὺ μὲ διάφορες προφάσεις ἀρνήθηκαν νὰ πᾶνε στὴν Τρίπολη, στὶς 13 Μαρτίου συναντήθηκαν στὴν Ἁγία Λαύρα, προκειμένου νὰ συσκεφθοῦν ἐπὶ τοῦ πρακτέου. Ἐκεῖ ἔγινε μια σειρὰ συσκέψεων, στὶς ὁποῖες διατυπώθηκαν διάφορες ἀπόψεις. Τελικὰ ἐπικράτησε ἡ γνώμη τοῦ Ἀσημάκη Φωτήλα, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ τόνισε στοὺς συσκεπτομένους ὅτι ἔτσι κι ἀλλιῶς ἦσαν ἐκτεθειμένοι ἀπέναντι στοὺς Τούρκους λόγῳ τῆς ἄρνησής τους νὰ πᾶνε στὴν Τρίπολη, τοὺς πρότεινε νὰ κηρύξουν ἀμέσως τὴν Ἐπανάσταση. Ἡ πρόταση ἔγινε δεκτὴ καὶ ἔτσι στὶς 16 πρὸς 17 Μαρτίου ἀποφασίστηκε ἡ κήρυξη τῆς Ἐπανάστασης γιὰ τὴν ἀποτίναξη τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ.

Ὡστόσο οἱ ἱστορικοὶ διαφωνοῦν γιὰ τὸ ἐὰν στὴ σύσκεψη αὐτὴ ἐλήφθη ἢ ὄχι ἀπόφαση νὰ κηρυχθεῖ ἄμεσα ἡ Ἐπανάσταση. Ἡ ἱστορικὸς Ἔφη Ἀλλαμανῆ γράφει σχετικῶς: «Οἱ περισσότεροι ἱστορικοί, βασιζόμενοι στὰ ἀπομνημονεύματα τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ, ὅπου γράφει: “οἱ δὲ συσκεφθέντες ἀπεφάσισαν νὰ μὴ δώσουν αἰτίαν τινά, ἀλλὰ ὡς πεφοβισμένοι νὰ παραμερίσωσι εἰς ἀσφαλῆ μέρη”, ὑποστηρίζουν πὼς καμμιὰ ἀπόφαση δὲν πάρθηκε σʼ αὐτὴ τὴ σύσκεψη. Ἄλλοι δέχονται τὸ ἀντίθετο, στηριζόμενοι σὲ μαρτυρίες ἀπὸ οἰκογενειακὰ ἀρχεῖα ἀγωνιστῶν, ποὺ ἀναφέρουν ὅτι ὄχι μόνο ἀποφασίστηκε τότε στὴν Ἁγία Λαύρα ἡ ἔναρξη τῆς Ἐπαναστάσεως ἀλλὰ πὼς ἔγινε εἰδικὴ δοξολογία στὶς 17 Μαρτίου, ἡμέρα ἑορτῆς τοῦ τιμωμένου ἐκεῖ Ἁγίου Ἀλεξίου, καὶ ἐπακολούθησε ὅρκωμοσία»

Κατόπιν αὐτοῦ τίθεται τὸ ἐρώτημα: σὲ ποιὰ ἀπὸ τὶς δύο ἀντίθετες ἀπόψεις βρίσκεται ἡ ἀλήθεια;

Γ´

Γιὰ νὰ δώσουμε ἀπάντηση στὸ σημαντικὸ αὐτὸ ἐρώτημα, θὰ πρέπει νὰ παρακολουθήσομε ἀπὸ κοντὰ τὶς κινήσεις τόσο τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ, ὅσο καὶ τῶν προυχόντων τῆς Ἀχαΐας μετὰ τὴν ἀπόφασή τους νὰ μὴ πᾶνε στὴν Τρίπολη. Καὶ ἡ ἀπόφαση αὐτὴ εἶχε ληφθεῖ ἤδη στὴ συνέλευση τῆς Βοστίτσας.

Ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανὸς ἀναχώρησε ἀπὸ τὴν Πάτρα τὴν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, ἤτοι στὶς 27 Φεβρουαρίου 1821, γιὰ τὰ Καλάβρυτα, ὅπου συνάντησε καὶ τοὺς προύχοντες ποὺ εἶχαν προσκληθεῖ στὴν Τρίπολη. Ἐκεῖ ὁ Γερμανὸς προσποιήθηκε ὅτι ὑπέφερε ἀπὸ ρευματισμοὺς τῶν ποδῶν του καὶ ἔμεινε στὸ κρεββάτι. Ἡ ὑποκριτικὴ αὐτὴ δήλωση ἀσθένειας σκοπὸ εἶχε νὰ κερδιθεῖ χρόνος, ὥστε νὰ φθάσουν ἐκεῖ ὅλοι οἱ προύχοντες, προκειμένου νὰ συνεννοηθοῦν γιὰ τὴν πρόσκληση, ποὺ εἶχαν πάρει νὰ μεταβοῦν στὴν Τρίπολη. Στὶς 9 Μαρτίου ξεκίνησαν γιὰ τὴν Τρίπολη, ἔχοντας μαζί τους καὶ ἀντιπρόσωπο τοῦ Βοεβόδα (διοικητῆ) τῶν Καλαβρύτων. Τὸ βράδυ τῆς ἴδιας μέρας ἔφθασαν στὰ Μαζαίϊκα Καλύβια καὶ κατέλυσαν στὸ καλύβι τοῦ Νταφαλιᾶ. Ἐκεῖ ἔγινε ἔντονη συζήτηση γιὰ τὸ ἐὰν ἔπρεπε νὰ πᾶνε ἢ νὰ μὴ πᾶνε στὴν Τρίπολη. Κατὰ τὴ συζήτηση ἐπενέβη ὁ Φωτήλας καὶ εἶπε: «Νὰ βροῦμε κάποια αἰτία κάπως εὐλογοφανῆ νὰ δικαιολογήσωμε τὴν μὴ μετάβασίν μας καὶ κατόπιν θὰ σκεφθῶμεν πάλι τί θὰ κάμωμεν». Ἡ πρόταση ἔγινε δεκτὴ καὶ ὁ Γερμανὸς μηχανεύθηκε τὸ ἑξῆς τέχνασμα: Νὰ λάβουν καθʼ ὁδὸν ἐπιστολὴ ἀπὸ κάποιο φίλο τους ἀπὸ τὴν Τρίπολη, στὴν ὁποία νὰ τοὺς γράφει νὰ μὴ πᾶνε ἐκεῖ, γιατί θὰ τοὺς σκοτώσουν.

Τὴν ἐκτέλεση τοῦ τεχνάσματος ἀνέθεσαν σὲ φίλο τοῦ Φωτήλα ἀπὸ τὸ Σούβαρδο, ὁ ὁποῖος πῆρε τὴν ἐπιστολὴ καὶ βαδίζοντας πρὸς Τρίπολη περίμενε τοὺς ἄρχοντες σὲ προκαθορισμένο σημεῖο. Ὅταν οἱ τελευταῖοι ἔφθασαν ἐκεῖ, ἐμφανίστηκε ὁ Σουβαρδίτης καὶ τοὺς ἔδωσε τὴν ἐπιστολή, τὴν ὁποία ὑποτίθεται ὅτι τοὺς ἔστελνε φίλος τους Τοῦρκος ἀπὸ τὴν Τρίπολη. Ἡ ἐπιστολὴ ἔγραφε νὰ μὴ πᾶνε στὴν Τρίπολη, γιατί θὰ τοὺς σκοτώσουν. Οἱ ἄρχοντες, ὅταν τὴ διάβασαν, ἔδειξαν ὅτι ταράχτηκαν. Στὴ συνέχεια τὴν ἔδωσαν στὸ συνοδὸ τους Τοῦρκο νὰ τὴν δώσει στὸν διοικητὴ τῶν Καλαβρύτων, λέγοντάς του ὅτι κατόπιν αὐτοῦ δὲν μποροῦν νὰ πᾶνε στὴν Τρίπολη καὶ ὅτι θὰ ἀποσυρθοῦν σὲ κάποιο μέρος νὰ σκεφθοῦν πῶς θὰ ἀντιμετωπίσουν τὸ ζήτημα.

Ἀπὸ ἐκεῖ ἄλλαξαν πορεία καὶ πῆραν τὸ δρόμο πρὸς τὴ Ἱ. Μονὴ τῆς Ἁγίας Λαύρας, ὅπου ἔφθασαν τὸ βράδυ τῆς 11ης ἢ 12ης Μαρτίου. Ἐκεῖ ἔγιναν τρεῖς συσκέψεις γύρω ἀπὸ τὸ δίλημμα: Νὰ πᾶνε στὴν Τρίπολη ἢ νὰ κηρύξουν ἄμεσα τὴν ἐπανάσταση; Τελικὰ στὴν τρίτη σύσκεψη ποὺ ἔγινε τὴ νύκτα τῆς 16ης πρὸς 17^η Μαρτίου, ἑορτὴν τοῦ Ἁγίου Ἀλεξίου, ποὺ ἑορταζόταν μὲ πανηγυρικὸ τρόπο στὴ Ἱ. Μονή, ἐλήφθη, μετὰ ἀπὸ πρόταση τοῦ Ἀσημάκη Φωτήλα, ἀπόφαση γιὰ ἄμεση κήρυξη τῆς Ἐπανάστασης. Ἔγινε δοξολογία καὶ ἀκολούθησε ὁρκωμοσία ἀπὸ τῶν Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανό. Στὴ συνέχεια οἱ πρού χοντες ἔφυγαν πρὸς τὶς περιοχές τους καὶ ὁ Π. Πατρῶν Γερμανὸς γιὰ τὰ Νεζερά.

Στὶς 16 πρὸς 17 Μαρτίου, λοιπόν, στὴν Ἁγία Λαύρα ἐλήφθη ἡ ἀπόφαση γιὰ ἄμεση κήρυξη τῆς Ἐπανάστασης. Τὸ γραφόμενο δὲ ἀπὸ τὸν Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανό, ὅτι «οἱ συσκεφθέντες ἀπεφάσισαν νὰ μὴ δώσουν αἰτίαν τινά, ἀλλὰ ὡς πεφοβισμένοι νὰ παραμερίσωσι εἰς ἀσφαλῆ μέρη», τὸ ὁποῖο ἐπικαλοῦνται πολλοὶ ἱστορικοὶ γιὰ νὰ ὑποστηρίξουν ὅτι στὴν παραπάνω σύσκεψη δὲν ἐλήφθη ἀπόφαση γιὰ ἐπανάσταση, δὲν ἔχει αὐτὴ τὴν ἔννοια. Ἡ διατύπωση αὐτὴ σημαίνει ἁπλά ὅτι οἱ μετέχοντες στὴν σύσκεψη ἔπρεπε νὰ ἐπιτελέσουν τὴν ἐπαναστατική τους ἀποστολὴ μὲ κάθε προφύλαξη.

Ἀλλὰ ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν ἔννοια ποὺ ἔχουν οἱ λόγοι αὐτοὶ τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ, τὰ ἴδια τὰ γεγονότα ἀποδεικνύουν ὅτι στὴν παραπάνω σύσκεψη ἐλήφθη ὄντως ἀπόφαση νὰ κηρυχθεῖ ἄμεσα ἡ Ἐπανάσταση. Καὶ ἰδοὺ τὰ γεγονότα.

Τὸ πρῶτο γεγονός, ποὺ καὶ μόνο του καταδεικνύει τοῦ λόγου τὸ ἀληθές, εἶναι ἡ κατάληψη τῶν Καλαβρύτων, ποὺ ἔγινε ἐλάχιστες μέρες μετὰ τὴν ἀπόφαση ποὺ ἐλήφθη στὴν Ἁγία Λαύρα στὶς 17 Μαρτίου. Συγκεκριμένα, στὶς 21 Μαρτίου συγκεντρώθηκαν στὴν Ἁγία Λαύρα 600 περίπου ἀγωνιστὲς μὲ ἄμεσο στόχο νὰ καταλάβουν τὰ Καλάβρυτα. Μεταξὺ τῶν ἄλλων ἀρχηγῶν, ποὺ ἦσαν παρόντες στὴ συγκέντρωση αὐτή, ἦσαν ὁ Σωτήρης Χαραλάμπης, ὁ Παναγ. Φωτήλας, ὁ Σωτ. Θεοχαρόπουλος, ὁ Νικ. Σολιώτης, ὁ Ἰ. Παπαδόπουλος ἢ Μουρτογιάννης καὶ οἱ Βασίλειος καὶ Νικόλαος Πετμεζᾶς. Πρὶν οἱ ἀγωνιστὲς ξεκινήσουν γιὰ τὰ Καλάβρυτα, παρακολούθησαν δοξολογία στὴ Μονὴ καὶ ὕψωσαν τὴ σημαία τῆς Ἐπαναστάσεως. Καὶ ἡ σημαία αὐτὴ ἦταν τὸ παραπέτασμα τῆς Ὡραίας Πύλης μὲ τὴ χρυσοκέντητη παράσταση τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Ἀναφέρεται μάλιστα ὅτι σημαιοφόρος ἦταν ὁ Ἱερομόναχος Γρηγόριος Ντόκος, ὁ ὁποῖος κρατοῦσε τὴ σημαία καὶ κατὰ τὴν πορεία τῶν ἀγωνιστῶν ἀπὸ τὴν Ἁγία Λαύρα πρὸς τὰ Καλάβρυτα καὶ κατὰ τὴν πολιορκία ποὺ ἀκολούθησε.

Ἡ πολιορκία τῶν Καλαβρύτων ἀπὸ τοὺς ἀγωνιστὲς ἦταν ἀσφυκτική. Τελικὰ ὁ Βοεβόδας (διοικητὴς) Ἀρναούτογλου, ποὺ μὲ ὅλους τούς Τούρκους εἶχε καταφύγει στοὺς τρεῖς πύργους τῆς πόλης, ἀναγκάστηκε νὰ παραδοθεῖ. Ἡ πολεμικὴ αὐτὴ ἐπιχείρηση εἶναι ἡ πρώτη ἐπαναστατικὴ ἐπιχείρηση στὴν Πελοπόννησο. Ἀποδεικνύει δὲ περίτρανα ὅτι στὴ σύσκεψη τῆς 17ης Μαρτίου στὴν Ἁγία Λαύρα ἐλήφθη ὄντως ἀπόφαση γιὰ ἄμεση κήρυξη τῆς Ἐπανάστασης. Ἀλλιῶς δὲν ἐξηγεῖται πῶς σὲ 3 μέρες μετὰ ἔγινε ἡ στρατολόγηση τῶν ἀγωνιστῶν, ἡ συγκέντρωση στὴν Ἁγία Λαύρα στὶς 21 Μαρτίου καὶ ἡ πολιορκία τῶν Καλαβρύτων τὴν ἴδια μέρα (ἡ ἀπόσταση τῶν Καλαβρύτων ἀπὸ τὴν Ἁγία Λαύρα εἶναι μόλις 6 χλμ.).

Ἡ σημαντικὴ αὐτὴ ἐπαναστατικὴ ἐπιχείρηση δὲν ἔπεσε ἀπὸ τὸν οὐρανό. Εἶναι ἡ ὑλοποίηση τῆς ἀπόφασης ποὺ πάρθηκε στὶς 17 Μαρτίου γιὰ ἄμεση ἔναρξη τῆς Ἐπανάστασης στὴν Πελοπόννησο. Ὑπὲρ τῆς ἄποψης ὅτι στὶς 17 Μαρτίου στὴν Ἁγία Λαύρα ἐλήφθη ἡ ἀπόφαση γιὰ ἄμεση ἔναρξη τῆς Ἐπανάστασης συνηγορεῖ καὶ τὸ ἑξῆς δεδομένο. Ὑπάρχει μήνυμα, ποὺ ἐστάλη ἀπὸ τὰ Καλάβρυτα στὶς 19 Μαρτίου 1821 στὸν Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη καὶ ἀναφέρει: Ἐξοχώτατε Α.Μ. Χθὲς ἐτελέσθη τὸ στεφάνωμα καὶ ἔστω εἰς γνῶσιν Σας. Καλάβρυτα τῇ 19 Μαρτίου 1821. Ὑπογραφαί: Νικόλαος Χριστοδούλου Σολιώτης, Ἀ. Σκαλτσᾶς». Ἐδῶ εἶναι σαφές, ὅτι ἡ λέξη «στεφάνωμα» ἔχει συμβολικὸ νόημα. Καὶ τί σημαίνει; Προφανῶς ὅτι κηρύχτηκε ἡ Ἐπανάσταση. Αὐτὸ τὸ συμβολικὸ ἀλλὰ

σαφὲς μήνυμα δὲν μπορεῖ νὰ ἐστάλη παρὰ μόνο ἀπὸ τοὺς προύχοντες ποὺ πῆραν μέρος στὴ σύσκεψη τῆς 17ης Μαρτίου καὶ ἀποφάσισαν νὰ κηρυχθεῖ ἡ Ἐπανάσταση.

Πηγή: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ

Διαβάστε Περισσότερα

Όνειρο στο κύμα (Μία σημειωτική ανάγνωσις)

του

Αποστόλου Μπενάτση

ΟΝΕΙΡΟ ΣΤΟ ΚΥΜΑ (ΜΙΑ ΣΗΜΕΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ) by ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Διαβάστε Περισσότερα

Οι δύο νέοι Πάπες

επιμελεία του

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-φιλολόγου

Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἰσοπεδώνει τά πάντα εἰς τό ὄνομα τῆς ψευδοενώσεως

ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΩΣ ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ

ΠΑΡΕΣΤΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΘΡΟΝΙΣΙΝ ΤΟΥ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΟΥ

***

Διά πρώτην φοράν ἀπό τό σχίσμα Οἰκουμενικός Πατριάρχης παρευρέθη εἰς τήν ἐνθρόνισιν τοῦ νέου αἱρεσιάρχου Πάπα Φραγκίσκου, ἄνευ ἀποφάσεως τῆς διευρυμένης Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἤ ἄλλης ἀποφάσεως Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν καί Ἀρχιεπισκόπων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν ἤ μεγάλης ἤ μικρᾶς Συνόδου ἁπλῶν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Κινεῖται ἀνεξελέγκτως καί συμπεριφέρεται ὡς Πάπας τῆς Ἀνατολῆς. Συγκλονιστικαί ἀποκαλύψεις διά τόν νέον Πάπαν: Ἀγαπημένος τῆς CIA καί τοῦ ἀνθέλληνος πρώην Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Χένρυ Κίσσινγκερ. Τό Βατικανόν προβαίνει εἰς προπαγανδιστικόν «σόου» μέ τό νέον Πάπαν, διά νά ἀλλάξη τό ἀρνητικόν κλῖμα εἰς βάρος τοῦ Παπισμοῦ. Τά ΜΜΕ παίζουν τό προπαγανδιστικόν «παιγνίδι» τοῦ Βατικανοῦ καθηλώνοντα ἀκόμη καί Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν τά δογματικά ζητήματα, ἀλλά καί την μυστηριακήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας. Ἐντυπωσιάσθησαν οἱ Ἕλληνες, ἐπειδή κατά τήν ἐνθρόνισιν τοῦ αἱρεσιάρχου ἀνεγνώσθη τό Εὐαγγέλιον εἰς τά Ἑλληνικά, ἀλλά δέν τούς εἶπον τά ΜΜΕ ὅτι αὐτό ἔγινε, διά να ὑπηρετηθοῦν οἱ σκοποί τῆς ἐν Ἑλλάδι δαιμονικῆς Οὐνίας, τήν ὁποίαν «ἀνεβάθμισεν» ὁ παραιτηθείς Πάπας…

Μέ ἀφορμήν τήν ἐκλογήν τοῦ νέου Πάπα τό Βατικανόν ἐπεδόθη εἰς μίαν πρωτοφανῆ προπαγάνδα «ἁγιοποιήσεώς» του, «στήνον» μίαν σειράν ἐκδηλώσεων, αἱ ὁποῖαι ἤλλαξαν τό κλῖμα εἰς βάρος τοῦ Βατικανοῦ, τό ὁποῖον ἕως και τήν ἡμέραν τῆς ἀποχωρήσεως τοῦ παραιτηθέντος Πάπα Βενεδίκτου ΙΣΤ´, «ἐβυθίζετο» ἐπικοινωνιακῶς ἀπό τά οἰκονομικά σκάνδαλα, τάς ἀποκαλύψεις διά σχέσεις μέ τήν ἰταλικήν μαφίαν, τά σκάνδαλα παιδεραστίας ἐκ μέρους «ἱερωμένων» τῆς Παπικῆς «Ἐκκλησίας» εἰς ὁλόκληρον τόν

κόσμον κ.λπ. Ἡ προπαγάνδα τοῦ Βατικανοῦ παρουσίασε τόν νέο Πάπαν Φραγκῖσκον τόν Α´ ὡς «χορευταρά», ἁπλοῦν ἄνθρωπον, ὁ

ὁποῖος εὑρίσκετο πλησίον τῶν πτωχῶν, ποδοσφαιρόφιλον, πολύ πιστόν καί ὡς τιμῶντα τήν Ὀρθοδοξίαν. Τόσον διεισδυτική ἦτο ἡ προπαγάνδα τοῦ Βατικανοῦ, ἡ ὁποία ἐντυπωσίασεν ἀκόμη και Ὀρθοδόξους πιστούς, οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν τό βαθύτερον νόημα τῶν δογμάτων καί τῶν μυστηρίων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Το προπαγανδιστικόν «σόου» τοῦ Βατικανοῦ ἔφθασεν ἕως τοῦ σημεί ου νά ὑποδείξη εἰς τόν νέον Πάπαν νά δηλώση ὀλίγον μετά την ἐκλογήν του ὅτι εἶναι Ἐπίσκοπος Ρώμης.

Ἡ δήλωσίς του, ἡ μεταδοθεῖσα ὑπό τῶν τηλεοπτικῶν και ραδιοφωνικῶν μέσων ἐνημερώσεως ἐντυπωσίασεν ἰδιαιτέρως τον ἀμύητον εἰς τά δόγματα καί εἰς τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας Ἑλληνικόν Ὀρθόδοξον λαόν, ὁ ὁποῖος «ἐβομβαρδίζετο» ἀπό τά ΜΜΕ ὅτι ὁ νέος Πάπας δέν αἰσθάνεται ὡς... Πάπας, ἀλλά ὡς ἁπλός Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης. Ἡ προβολή τῆς εἰδήσεως μετεδίδετο κατά τρόπον, ὥστε ὁ πιστός ὀρθόδοξος λαός νά θαυμάση τήν «ταπεινότητα» καί τήν δῆθεν ἁπλότητά του. Ἐνδεχομένως μέ τήν δήλωσιν αὐτήν νά ἤθελε νά διευκολύνη τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον εἰς τό ζήτημα τῆς ψευδοενώσεως τῶν Ὀρθοδόξων μετά τῶν Παπικῶν. Τοῦτο, διότι ὁ

Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἀπεκάλει τόν παραιτηθέντα Πάπαν ὡς Ἁγιώτατον Ἀδελφόν τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης κ.λπ. Διά νά γίνη, ὅμως, ἀποδεκτός ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν, κληρικῶν, Σεβ. Μητροπολιτῶν, Καθηγουμένων Ἱερῶν Μονῶν καί Ὀρθοδόξων θεο

λόγων ὡς Ἐπίσκοπος Ρώμης πρέπει ὁ Πάπας νά ἀποκηρύξη τάς αἱρέσεις, τάς πλάνας καί τάς κακοδοξίας του, ὡς διά παράδειγμα εἶναι ἡ αἵρεσις τοῦ  Φιλιόκβε, το Πρωτεῖον, τό ἀλάθητονκ.λπ. και ἀφοῦ τό πράξη νά ἐπιστρέψη εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν, ἡ ὁποία ἐκφράζει τήν Ἀλήθειαν καί τό Φῶς τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Βεβαίως τά προαναφερόμενα εἶναι «ψιλά

γράμ ματα» διά τούς Οἰκουμενιστάς Ἀρχιερεῖς καί τούς θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι, ὑπό τήν καθοδήγησιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, θεωροῦν τό Βατικανόν «ἀδελφή Ἐκκλησία». Ἐπίσης διά νά γίνη ἀποδεκτός ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης πρέπει νά ἀποκηρύξη τήν θέσιν ὅτι εἶναι ἀποκλειστικός ἀντιπρόσωπος τοῦ Χριστοῦ ἐπί τῆς γῆς. Μέ την θέσιν αὐτήν ὅλοι οἱ Πάπαι ἀπορρίπτουν τόν τίτλον τοῦ Πατριάρχου τῆς Ρώμης ἤ τῆς Δύσεως. Πῶς δηλώνει ὅτι εἶναι «Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης», ὅταν δέν ἀπορρίπτει την θέσιν ὅτι εἶναι ὁ «πλανητάρχης» τοῦ Χριστοῦ ἐπί τῆς γῆς;

Τό μεγαλύτερον, ὅμως, προπαγανδιστικόν «σόου» ἔγινε κατά τήν ἐνθρόνισιν τοῦ νέου Πάπα. Το Βατικανόν τοῦ ὑπέδειξε νά ἀσπασθῆ μικρά παιδιά, ἀσθενεῖς κ.λπ., διά νά θαυμάσουν τόσον οἱ πιστοί τοῦ Παπισμοῦ ὅσον καί οἱ Ὀρθόδοξοι τήν «ἁπλότητα» τοῦ νέου Πάπα. Τό προπαγανδιστικόν σόου, ὅμως, προέβλεπε καί ἄλλα «σκηνικά». Τό ἕνα σκηνικόν προέβλεπε τήν ἐνεργόν παρουσίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς την ἐνθρόνισιν τοῦ νέου Πάπα. Αὕτη εἶναι πλέον ἕνα γεγονός. Τά Μέσα Ἐνημερώσεως, ὁ ἔντυπος τύπος, διαδικτυακοί ἱστότοποι, εἰδησεογραφικά πρακτορεῖα κ.λπ. μετέδιδον τήν εἴδησιν ὅτι διά πρώτην φορά ἀπό τό σχίσμα τοῦ 1054 Οἰκουμενικός Πατριάρχης παρίστατο εἰς τήν ἐνθρόνισιν τοῦ νέου Πάπα. Ἡ εἴδησις προεκάλεσε τά ἀρνητικά σχόλια καί τοῦ τελευταίου Ὀρθοδόξου πιστοῦ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται εἰς τό πλέον ἀπομεμακρυσμένον χωρίον τῆς Ἑλληνοφώνου Ὀρθοδοξίας. Διότι ἡ Ἐκκλησία μας, οἱ Ἅγιοι-Ἀντιπαπικοί Πατέρες, οἱ καθηγηταί Θεολογίας, αἱ Ἱεραί Μοναί, αἱ πανεπιστημιακαί θεολογικαί σχολαί, Σεβ. Μητρολῖται (ἡλικιωμένοι και νεώτεροι) διδάσκουν εἰς γραπτά καί προφορικά κηρύγματά των ὅτι ὁ Παπισμός δέν εἶναι Ἐκκλησία, ἀλλά αἵρεσις ἐκ τῆς ὁποίας πηγάζουν ὅλαι αἱ αἱρέσεις καί τά κινήματα ἀθεΐας. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἀνατρέπει ὅλα τά προαναφερόμενα, ρίπτει εἰς τόν κάλαθον τῶν ἀχρήστων ὅλους τούς ἀντιπαπικούς- ἀντιαιρετικούς ἁγίους, ὡς εἶναι ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς κ.λπ. και ἀνακηρύσσει ὡς κανονικόν μέλος τῆς Ἐκκλησίας τόν Αἱρεσιάρχην Πάπαν παρευρισκόμενος διά πρώτην φοράν ἀπό τό σχίσμα τοῦ 1054 εἰς τήν ἐνθρόνισιν ἑνός αἱρετικοῦ. Ἠρώτησε διά την πρᾶξιν του αὐ τήν τήν Ἱεράν Σύνοδον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος ἀπό τήν μίαν πλευράν διαβεβαιοῖ ὅτι δέν θά προδώση τήν Πίστιν και τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας και ἀπό τήν ἄλλην ἰσοπεδώνει τά πάντα εἰς τό ὄνομα τῆς ψευδοενώσεως μετά τῶν Παπικῶν; Ποία εἶναι ἡ θέσις τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Πατρι αρχῶν καί Ἀρχιεπισκόπων Αὐ τοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν; Μήπως θά πρέπει να ἀναληφθῆ πρωτοβουλία ὑπό Σεβ. Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι ὑπάγονται εἰς τήν δικαιοδοσίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, διά την σύγκλησιν τῆς διευρυμένης Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰ κουμενικοῦ Πατριαρχείου μέ σκοπόν τον ἔλεγχον τῶν προκλητικῶν βημάτων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου διά τήν προσέγγισιν τῶν αἱρετικῶν χριστιανῶν; Ἔχομεν Πάπαν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί δέν τολμοῦν νά ἐλέγξουν τάς προκλητικάς πρωτοβουλίας του εἰς τό ὄνομα τῆς ψευδοενώσεως; Ἔχουν συνειδητοποιήσει ὅτι ἕνας Ὀρθόδοξος Οἰκουμενικός Πατριάρχης παρέστη διά πρώτην φοράν ἀπό τοῦ σχίσματος εἰς την ἐνθρόνισιν ἑνός Αἱρεσιάρχου;

Ἀλλά, ἐκτός ἀπό τούς Σεβ. Μητροπολίτας τούς ὑπαγομένους εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, εὐθύνας ἔχουν καί οἱ Σεβ. Μητροπολῖται τῆς Ἑλλάδος, οἱ Καθηγουμένοι Ἱερῶν Μονῶν καί ἡ Ἱερά Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Δεν ἔχουν τό δικαίωμα νά σιωποῦν και νά κάνουν ὑπακοήν εἰς τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην, ὅταν μέ τάς ἀποφάσεις του κλονίζει τήν πίστιν τοῦ λαοῦ πρός τήν Ὀρθοδοξίαν; Ἔχουν χρέος νά ὁμιλήσουν και νά λάβουν θέσιν ἀδιαφοροῦντες διά τήν οἱονδήποτε τρομοκρατίαν τήν ἐκπορευομένην ὑπό τοῦ Φαναρίου. Ὀφείλουν οἱ Καθηγούμενοι Ἱερῶν Μονῶν νά συνέλθουν καί νά λάβουν ἀποφάσεις. Την στάσιν του ὀφείλει νά καταγγείλη τό Ἅγιον Ὄρος, τό ὁποῖον δεν ὁμιλεῖ ὅσον πρέπει κατά τά τελευταῖα ἔτη. Ὁ πιστός λαός ἀναμένει ἀπό τήν «Ἀκρόπολιν τῆς Ὀρθοδοξίας» τό Ἅγιον Ὄρος νά λάβη θέσιν ἔναντι τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου.

Τό Βατικανόν, ὅμως, κατά την ἐνθρόνισιν τοῦ νέου Πάπα προέβη εἰς ἕνα ἀκόμη προπαγανδιστικόν «σόου»: Ἔβαλε καί ἀνέγνωσαν το Εὐαγγέλιον εἰς τά Ἑλληνικά. Το γεγονός προέβαλλαν ἐντυπωσιακῶς τά ΜΜΕ καί ὁ πιστός καί μη λαός «ἐθαύμαζε» τόν νέον Πάπαν, ὁ ὁποῖος διέδιδεν ὅτι προέβη εἰς αὐτήν τήν ἐνέργειαν πρός τιμήν τῶν Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων. Ἡ πραγματικότης, ὅμως, εἶναι ἄλλη: Ἡ ἀνάγνωσις τοῦ Εὐαγγελίου εἰς τά Ἑλληνικά ἔγινε, διά νά ἐξυπηρετηθοῦν τά σχέδια τῆς ἐν Ἑλλάδι Οὐνίας, τήν ὁποίαν ἀνεβάθμισεν ὁ παραιτηθείς Πάπας Βενέδικτος, κάμνων «Ἀρχιεπίσκοπον» τῶν ἐν Ἑλλάδι Οὐνιτῶν, τόν Καθηγητήν Κανονικοῦ Δικαίου τοῦ Παπισμοῦ κ. Δημήτριον Σαλάχαν.

Ὡς γνωστόν οἱ Οὐνῖται εἰς πολλά ζητήματα συμπεριφέρονται ὡς Ὀρθόδοξοι κληρικοί (ἐνδύονται ἄμφια, ράσα καί ψάλλουν ὡς αὐτοί), διά νά δύνανται νά παρασύρουν εἰς τήν «Ἐκκλησίαν» των Ὀρθοδόξους καί ἐν συνεχείᾳ διά τῆς καταλλήλου «κατηχήσεως» νά

τούς ἐντάσσουν εἰς τόν Παπισμόν.

Ἡ ἀνάγνωσις τοῦ Εὐαγγελίου εἰς τά Ἑλληνικά, κατά συνέπειαν, ἐξυπηρετεῖ τούς Οὐνίτας τῆς Ἑλλάδος καί τά σχέδιά των εἰς τήν Χώραν μας. Ἡ εἴδησις, ὅμως, προεβλήθη κατά τρόπον ἀριστοτεχνικόν, διά νά περάση τό Βατικανόν τό μήνυμα ὅτι ἡ ἀνάγνωσις ἔγινε πρός τιμήν τῶν Ἑλληνορθοδόξων.

Ὑπόλογος Ἐθνικά καί Ἐκκλησιαστικά

Ὑπενθυμίζεται ὅτι ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρός Χριστόδουλος, ὅταν ἀπεφάσισε να φέρη τόν Πάπαν εἰς τήν Ἀθήνα, το ἔπραξε μέ ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας. Αἱ ἀντιδράσεις τοῦ πιστοῦ λαοῦ δέν ἐματαίωσαν τήν ἐπίσκεψιν. Τό αὐτό ἔπραξεν ὅταν ἀπεφάσισε νά φιλοξενήση εἰς τάς Ἀθήνας τό Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν ἤ Αἱρέσεων. Πολύ ἀργότερον, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας, μέ μεγάλην πλειοψηφίαν τόν ἀπέτρεψε νά ἐπισκεφθῆ τό Βατικανόν, προκαλοῦσα τήν ὀργήν του. Μετέβη εἰς τό Βατικανόν, καταστρατηγῶν τήν ἀπόφασιν τῆς Ἱεραρχίας. Διά τήν ἀπόφασίν του αὐτήν ἐπεκαλέσθη τήν ἀπόφασιν τῆς μικρᾶς Ἱερᾶς Συνόδου (τῆς Διαρκοῦς).

Ἐπεκρίθη ἐντόνως ἀπό ἱερεῖς, τον πιστόν λαόν, θεολόγους, ἱερομονάχους, Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν κ.λπ. Εἰς πᾶσαν περίπτωσιν προσέφευγεν εἰς την Ἱεράν Σύνοδον. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης εἰς ποίαν Σύνοδον προσφεύγει καί τοῦ δίδει τό δικαίωμα νά παρίσταται εἰς την ἐνθρόνισιν τοῦ αἱρεσιάρχου Πάπα ἤ νά ἰσοπεδώνη τήν Ὀρθοδοξίαν μέ τάς ἀποφάσεις του ἤ εἰς τους θεολογικούς Διαλόγους. Γνωρίζει ὅτι τό σχίσμα τοῦ 1054 δέν ἔγινε μόνον διά ἐκκλησιαστικούς λόγους, ἀλλά καί διά ἐθνικούς (πολιτισμοί Ἀνατολῆς Δύσεως). Εἶναι ὑπόλογος καί ἔναντι τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί ἐκκλησιαστικά καί ἐθνικά. Φαίνεται ὅτι ἔχει λάβει «διαζύγιον» μέ τούς ἀντιπαπικούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά και μέ τάς ρίζας του. Ἄς θυμηθῆ ὅτι, ἀπό τόν θρόνον εἰς τόν ὁποῖον εὑρίσκεται διῆλθον Πατριάρχαι με γενναῖον Ἐκκλησιαστικόν και Ἐθνι κόν φρόνημα.

Ὁ ἀγαπημένος τῆς CIA καί τοῦ Χένρυ Κίσσινγκερ

Ἐν τῷ μεταξύ ἡ ἡμερησία ἐφημερίς «Ἡ Ἑλλάδα αὔριο» τῆς 15^ης ἕως καί 17ης Μαρτίου (ἀργίαν διά τήν Καθαράν Δευτέραν) κατέρριψε τήν προπαγάνδα τοῦ Βατικανοῦ διά τόν «χορευταράν καί πρώην μπράβον» νέον Πάπαν μέ πρωτοσέλιδον κύριον θέμα της, το ὁποῖον ἐτεκμηρίωνε μέ φωτογραφίας, ἔγγραφα καί πολυσέλιδον ρεπορτάζ ὅτι ὁ νέος Πάπας ἦτο ὁ ἀγαπημένος τῆς μυστικῆς Ἀμερικανικῆς ὑπηρεσίας  CIA  καί τοῦ ἀνθέλληνος ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Χένρυ Κίσσινγκερ κατά τήν ἐποχήν, τήν ὁποίαν ἐκηρύχθη δικτατορία εἰς τήν Ἀργεντινήν κατά τήν δεκαετίαν τοῦ 1970, ὑπό τόν στρατηγόν Χόρχε Βιντέλ, ὁ ὁποῖος τό 1985 κατεδικάσθη εἰς ἰσόβια κάθειρξιν. Ὁ σημερινός Πάπας μέ τήν ἰδιότητα τοῦ Καρδιναλίου τῆς Ἀργεντινῆς ἐστήριξε τό

στρατιωτικόν καθεστώς. Ὅπως γράφει ἡ ἐφημερίς: «Ὁ “ Βρώμικος Πόλεμος” καί ὁ καρδινάλιος Μπεργκόλιο…Τὸ 2005 ἡ δικηγόρος εἰδικευμένη σὲ θέματα ἀνθρώπινων δικαιωμάτων Μίριαμ Μπρὲγκμαν (Myriam Bregman) κατέθεσε μήνυση κατὰ τοῦ καρδιναλίου Χόρχε Μπεργκόλιο (τό ὄνομα τοῦ νέου Πάπα), κατηγορώντας τον ὅτι συνωμότησε μαζὶ μὲ τὴ στρατιωτικὴ χούντα τὸ 1976 στὴν ὑπόθεση τῆς ἀπαγωγῆς δύο ἰησουιτῶν ἱερέων. Ὁ Μπεργκόλιο, ὁ ὁποῖος ἐκεῖνο τὸν καιρὸ ἦταν ἔπαρχος γιά τὴν Ἑταιρεία τοῦ Ἰησοῦ, εἶχε καθαιρέσει δύο “Ἀριστεριστὲς” ἰησουΐτες ἱερεῖς γιὰ πολιτικοὺς λόγους, ἐπιχειρώντας νὰ ἐλὲγξει τὴν στάση τῆς Ἑταιρείας τοῦ Ἰησοῦ ἀπέναντι στὸ ζήτημα τῶν σχέσεων τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴ στρατιωτικὴ χούντα τῆς Ἀργεντινῆς.

Τό 2010 οἱ ἐπιζῶντες τοῦ “Βρώμικου Πολέμου” τῆς στρατιωτικῆς χούντας τῆς Ἀργεντινῆς κατηγόρησαν τὸν τότε καρδινὰλιον και νῦν πάπα Χόρχε Μπεργκόλιο ὡς συνένοχο στὴν ἀπαγωγή δύο μελῶν τῆς Ἑταιρείας τοῦ Ἰησοῦ καί ἡ ἐφημερίδα “El Mundo” ἔδωσε ἐκτενῆ δημοσιότητα σ ̓ αὐτό τό γεγονός, στὸ φύλλο τῆς 8^ης Νοεμβρίου 2010. Κατὰ τὴν πορεία τῆς δίκης, πού ξεκίνησε τὸ 2005 γιὰ τὴ διερεύνηση τῶν ἐγκλημάτων τῆς ἀργεντίνικης χούντας, ὁ Μπεργκόλιο ἐπικαλέστηκε δύο φορὲς τὸ δικαίωμα, ποὺ τοῦ δίδει τὸ Δίκαιο τῆς Ἀργεντινῆς νὰ ἀρνηθεῖ νὰ παραστεῖ σὲ ἀνοιχτὴ δίκη καὶ ὅταν τελικὰ κατέθεσε, τὸ 2010, οἱ ἀπαντήσεις του ἦταν γεμάτες ὑπεκφυγὲς καὶ ἀοριστίες.

Ἡ ἐφημερίδα “Los Angeles Times”, τὴν 1η Ἀπριλίου 2005, ἔγραψε σχετικὰ τὰ ἑξῆς: “Ὁ Μπεργκόλιο ἐνέχεται σὲ τουλάχιστον δύο ὑποθέσεις. Ἡ μία ἀφορᾶ τὴ διερεύνηση τοῦ βασανισμοῦ δύο Ἰησουιτῶν ἱερέων τοῦ Ὀρλάντο Πάριο (Orlando Yario) καὶ τοῦ Φρανσῖσκο Γιὰλικς (Francisco Jalics)- οἱ ὁποῖοι ἀπήχθησαν τὸ 1976 ἀπὸ τὶς φτωχογειτονιὲς ὅπου κήρυσσαν τὴ θεολογία τῆς ἀπελευθέρωσης. Ὁ Γιόριο κατηγόρησε τὸν Μπεργκόλιο ὅτι κυριολεκτικὰ τὸν παρέδωσε στὰ τάγματα θανάτου... ἀρνούμενος νά τούς προσφέρει κάλυψη ἐνώπιον τοῦ καθεστῶτος. Ὁ Γιάλικς ἀρνήθηκε νὰ συζητήσει τὸ θέμα μετὰ τον ἐγκλεισμό του σέ ἕνα μοναστήρι στή Γερμανία”. Γενικότερα ἡ ἐλὶτ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας εἶχε ὑποστηρίξει τὴ στρατιωτικὴ χούντα τῆς Ἀργεντινῆς. Ἡ δικηγόρος Μίριαμ Μπρέγκμαν εἶπε σχετικὰ στὴν ἐφημερίδα “Los Angeles Times” τὴν 1η Ἀπριλίου 2005 τὰ ἑξῆς: “Οἱ ἴδιες οἱ δηλώσεις τοῦ Μπεργκόλιο ἀπέδειξαν πὼς ἐκκλησιαστικοὶ ἀξιωματοῦχοι γνώριζαν ἐξαρχῆς ὅτι ἡ χούντα βασὰνιζε καὶ δολοφονοῦσε πολίτες της, καὶ παρ ̓ ὅλα αὐτὰ δημόσια ὑποστήριζαν τοὺς δικτάτορες. Ἡ δικτατορία δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εἶχε λειτουργήσει κατ ̓ αὐτὸν τὸν τρόπο χωρὶς αὐτὴν τὴν κρίσιμης σημασίας ὑποστήριξη”. Ὁ Μπεργκόλιο ἦταν συνειδητὸς χουντικὸς καὶ ἄνθρωπος τῆς CΙΑ, διότι ὄχι μόνο συμβίβασε τὴ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία μὲ τὴν ἀργεντίνικη χούντα, ἀλλὰ καὶ ἀρνήθηκε νὰ ἀκολουθήσει τὸ παράδειγμα ἄλλων Ρωμαιοκαθολικῶν ἀρχιερέων, οἱ ὁποῖοι ἀντιτάχθηκαν στὶς χοῦντες, ποὺ φύτευαν ἡ CΙΑ καὶ ἡ Wall Street στὴ Λατινικὴ Ἀμερικὴ ἐκεῖνα τὰ χρόνια.

Σὲ ἀντίθεση μὲ τὴ γραμμὴ τοῦ Μπεργκόλιο, μετὰ τὴν ἐκδήλωση τοῦ χιλιανοῦ πραξικοπήματος τῆς 11ης Σεπτεμβρίου 1973 ἐναντίον τῆς κυβέρνησης Ἀλιέντε, ὁ καρδινάλιος τοῦ Σαντιάγκο Ραοὺλ Σίλβα Χενρίκεζ (Raul Silva Henriquez) καταδίκασε ἀνοιχτὰ τὴ χούντα τοῦ Πινοσέτ. Ἡ κριτικὴ στάση τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας στὴ Χιλὴ ἀπέναντι στὴ χούντα τοῦ Πινοσὲτ ἔπαιξε σημαντικὸ ρόλο στὸ νὰ περιοριστεῖ τὸ κύμα πολιτικῶν δολοφονιῶν ἀντιφρονούντων καὶ παραβιάσεων τῶν ἀνθρώπινων δικαιωμάτων. Ἂν ὁ Μπεργκόλιο εἶχε ἀκολουθήσει τὴν πολιτικὴ τῆς χιλιανῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας θὰ εἶχαν σωθεῖ πολλὲς ζωὲς Ἀργεντινῶν ἀντιφρονούντων».

Ἡ ἀξιοποίησις τοῦ νέου Πάπα ἀπό τήν Ἀμερικήν

Ἡ ἐφημερίς εἰς σχόλιόν της ὑποστηρίζει ὅτι ὁ νέος Πάπας « ἔρχεται ὡς προστάτης τοῦ Βατικανοῦ ἀπέναντι στή Δικαιοσύνη τῆς Ἀργεντινῆς καί ἀπέναντι στα ἐπιζῶντα θύματα τῆς ἀργεντίνικης χούντας. Ἐπιπλέον ἡ ἐκλογή τοῦ Πάπα Φραγκίσκου Α´ ἔχει σημαντικό γεωπολιτικό ἀντίκτυπο γιά τήν Λατινική Ἀμερική. Τή δεκαετία τοῦ 1970 στήν Ἀργεντινή ὁ Μπεργκόλιο ἦταν βασικός ὑποστηρικτής τῆς ὑποκινούμενης ἀπό τίς ΗΠΑ ἀργεντίνικης χούντας, ὅπως ὁ χουντικός ὑπουργός Οἰκονομίας Μαρτίνεζ ντέ Χόζ ἦταν ὁ ἄνθρωπος τῶν συμφερόντων τῆς Wall Street στήν Ἀργεντινή. Ἡ Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία ἀσκεῖ μεγάλη πολιτική ἐπιρροή στήν Λατινική Ἀμερική. Αὐτό τό γεγονός εἶναι γνωστό στούς ἀρχιτέκτονες τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῶν ΗΠΑ, οἱ ὁποῖοι τόν ἀξιοποιοῦν μεθοδικά.

Σήμερα, στή Λατινική Ἀμερική, ἀρκετές Κυβερνήσεις ἀμφισβητοῦν τήν ἡγεμονία τῶν ΗΠΑ. Μέσα σέ αὐτά τά δεδομένα, ἡ ἐκλογή τοῦ πάπα Φραγκίσκου Α´ δίδει σημαντικές δυνατότητες στην Οὐάσινγκτον -μέσῳ τοῦ Βατικανοῦ- νά ὑπονομεύσει καί νά ἀποσταθεροποιήσει τίς πολιτικές δυνάμεις/κυβερνήσεις τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς, πού δέν εἶναι ἀρεστές στόν Λευκό Οἶκο. Ἡ προοδευτική κυβέρνηση τῆς Κριστίνα Κίρσνερ (Cristina Kirschner) στην Ἀργεντινή καθώς καί οἱ κυβερνήσεις τῆς Βενεζουέλας, τοῦ Ἐκου αδόρ καί τῆς Βολιβίας, μετά τον θάνατο τοῦ Τσάβες καί τήν ἐκλογήν τοῦ πάπα Φραγκίσκου Α´, μποροῦν νά πιεστοῦν πιό ἀποτελεσματικά, γιά νά συμμορφωθοῦν μέ τίς ἐπιταγές τῶν ΗΠΑ. Ὁ πάπας Φραγκῖσκος Α´ δέν εἶναι Φραγκῖσκος τῆς Ἀσίζης, δέν εἶναι πάπας τῶν φτωχῶν, ἀλλά ὁ πάπας τῶν χρηματοοικονομικῶν ἐλίτ, ὁ πάπας ἑνός σκληροῦ οὐασινγκτόνιου κατεστημένου καί βεβαίως ὁ πάπας τῶν ἐχόντων φασιστικά ἤ φασίζοντα φρονήματα»

Πηγή: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΣ

του

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Κ. ΣΚΟΥΤΕΡΗ

῾Ο Λέων ὁ ῞Ισαυρος ἀποφασίζει τὴν καθαίρεσιν τῶν εἰκόνων . 

‘Ο αὐτοκράτωρ Λέων ὁ Ἵσαυρος (714 - 741), ἐπειδὴ ἔβλεπεν ὅτι πολλοὶ χριστιανοὶ ἔκαμνον κατάχρησιν τῆς ὀφειλομένης τιμῆς εἰς τὰς εἰκόνας καὶ ἔφθανον μέχρι λατρείας, ἀνέλαβεν ἀγῶνα ἐναντίον αὐτῶν. ᾽Αντὶ δὲ νὰ φροντίσῃ νὰ διαφωτισθῇ ὁ λαός, ὥστε νὰ τιμᾷ τὰς εἰκόνας καὶ ὅχι νὰ τὰς λατρεύη, διὰ νὰ διορθώσῃ τὴν κατάστασιν, ἐξέδωκε διάταγμα (717) νὰ κρεμάσουν τὰς εἰκόνας ἐντὸς τῶν ναῶν ὑψηλότερον καὶ ἀργότερα διὰ νέου διατάγματος (729) διέταξε νὰ ἀφαιρέσουν αὐτὰς ἀπὸ τὰς ἐκκλησίας. 

῾Η ἀντίδρασις

 

Εὗρεν ὅμως ἀντίδρασιν μεγάλην. ᾽Εξηγέρθησαν οἱ μοναχοὶ καὶ μέγα μέρος τοῦ λαοῦ.

᾽Εκτὸς ἀπὸ τὴν ἀντίδρασιν τοῦ λαοῦ καἰ ἄνδρες, οἱ ὁποὶοι διεκρίνοντο διὰ τὴν εὐσέβειαν καὶ μόρφωσιν, δὲν ἧσαν σύμφωνοι. Τοιοῦτοι ἧσαν ὁ τότε πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γερμανός, ὁ ὁποῖος ἐπροτίμησε νὰ παραὶτηθῇ παρὰ νὰ ὑποχωρήσῃ ῾Ιωαννης ὁ Δαμασκηνός, ὁνομαστὸς θεολόγος καὶ μοναχός, ὁ ὁποῖος ἔγραψεν ὑπὲρ τῶν εἰκόνων «αἱ ὁποῖαι βοηθοῦν τὸν ἄνθρωπον νὰ ἐπικοινωνήσῃ μέ τόν Θεόν» καὶ ὁ πάπας τῆς Ρώμης Γρηγόριος ὀ Βʹ. Οὗτος ἤλεγξε τον βασιλέα δι’ ἐπιστολῆς, τὴν ὁποῖαν ἔστειλεν εἰς αὐτόν.

᾽Αλλὰ ὁ Ἵσαυρος δὲν ἔλαβεν ὑπ’ ὅψιν οὔτε τάς συμβουλάς τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν, οὔτε τὴν ἀντίδρασιν τοῦ λαοῦ. Ἐπέμεινεν εἰς τὴν ἐφαρμογήν του προγράμματος του κατὰ τῶν εἰκόνων.

Τὸ κακόν δέ εἶναι, ὅτι ἐκεῖνοι ποὺ ἐξετέλουν τὰς ἀποφάσεις τοῦ βασιλέως, ἦσαν ἄνθρωποι ἀμόρφωτοι, οἱ ὁποῖοι παρεφέροντο μέχρι βαρβαρότητος. Δι’ αὐτὸ καὶ σπουδαῖα ἔργα τέχνης παρέδιδον εἰς τὸ πῦρ· καὶ πολύτιμα χειρόγραφα κατέστρεψαν, ἐπειδή εἶχον στολισθῆ μέ εἰκὸνας· καὶ ἀνθρώπινον αἵμα ἔχυσαν, ὅταν πλησίον τῆς Χαλκῆς Πύλης προσεπάθουν μέ πέλεκυν νὰ κόψουν τὴν θαυματουργὸν εἰκόνα τοῦ Σωτῆρος. Ἔτσι λοιπόν, ἐξ ἀφορμῆς μιᾶς καταχρήσεως, ἡ ὁποία θὰ ἠδύνατο νὰ διορθωθῇ μέ τὴν κατάλληλον διδασκαλίαν τοῦ λαοῦ, ἔγιναν πολλὰ κακά, τὸ δὲ κράτος διῃρέθη εἰς δύο μερίδας, αἱ ὁποῖαι ἐμάχοντο ἀναμεταξύ των: τὴν μερίδα τῶν εἰκονομάχων, ὅπως ὡνόμαζον αὐτοὺς οἱ φίλοι τῶν εἰκόνων, καὶ τήν μερίδα τῶν εἰκονολατρῶν, ὅπως ὡνόμαζον αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ τῶν εἰκόνων.

῾Η Ζ´ Οἰκουμενικῆ Σύνοδος

 Ἐπάνω εἰς τήν ἰδίαν γραμμήν ἐβάδισε καὶ ὸ Κωνσταντῖνος ὁ Ε´, ὁ υἱὸς τοῦ Λέοντος (741 - 755), ὁ ὁποῖος διεδέχθη τὸν πατέρα του εἰς τὸν θρόνον. Αὐτὸς μάλιστα ἠθέλησε καὶ νὰ ἐγκρίνῃ τὴν κατάργησιν τῆς προσκυνήσεως τῶν εἰκόνων διὰ συνόδου, τήν ὁποίαν ἐκάλεσε. Ἡ σύνοδος αὐτὴ, εἰς τήν ὁποίαν ἔλαβον μέρος ἐπίσκοποι τοῦ περιβάλλοντος τοῦ αὐτοκράτορος, ἀπεκήρυξε τόν πατριάρχην Γερμανὸν καὶ τόν ᾽Ιωάννην τὸν Δαμασκηνόν, τοὺς κυριωτέρους ὑπερασπιστὰς τῶυ εἰκόνων, ἐχαρακτήρισεν ὡς εἴδωλα τὰς εἰκόνας τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἁγίων, παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ τὰ λείψανα αὐτῶν καί ἑθεώρησε τοὺς εἰκονοφίλους ἐχθροὺς τοῦ κράτους.

Τότε μοναστήρια πολλὰ μετεβλήθησαν εἰς στρατῶνας, ἐκλεισαν πολλὰ καὶ ἐδημεύθη ἡ περιουσία των, ἐξωρίσθησαν μοναχοί. Μεταξὺ δέ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν τότε, εἶναι καὶ ὁ Στέφανος ὁ νεώτερος.

᾽Αλλὰ πῶς ἦτο δυνατὸν μία σύνοδος εἰς τήν ὁποίαν δὲν ἔλαβε μέρος κανεὶς ἐκ τῶν πέντε πατριαρχῶν νὰ ἔχῃ κῦρος; Δι’ αὐτὸ μολονότι εἰς πολλοὺς κόπους ὑπεβλήθη καὶ ὁ αὐτοκράτωρ αὐτὸς διὰ νὰ ἐπιτύχη τοῦ σκοποῦ του, καθὼς ἐπίσης καὶ ὁ υἱὸς του Λέων Δ´ ὁ Χάζαρος (775 - 78Ο), ἐν τούτοις ἡ ἀλήθεια ἐθριάμβευσε. Καὶ κατὰ τὸ ἔτος 787, ὅταν ἑβασίλευεν ἠ Εἰρήνη ἡ ᾽Αθηναία, ἡ σύζυγος τοῦ ἀποθανόντος Λέοντος Δ´ , ὡς ἐπίτροπος τοῦ ἀνηλίκου υἱοῦ της, ἐπὶ του πατριάρχου Ταρασίου, συνεκλήθη εἰς τὴν Νίκαιαν ἡ ἔβδόμη οἰκουμενική σύνοδος, ἡ ὁποία ἔβαλε τὰ πράγματα εἰς τήν θέσιν των.

«῾Ορίζομεν (ἔλεγον οἱ ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι συνῆλθον) ἵνα ἀφιερώνονται αἱ σεπτίΙ καὶ ἅγιαι εἰκόνες εἰς τὰς ἁγίας τοῦ θεοῦ ἐκκλησίας, καί εἰς αὐτὰς ὁρίζομεν νὰ ἀπονέμεται ἀσπασμός καὶ τιμητική προσκήνησις, ὅχι ὅμως ἡ ἀληθινή λατρεῖα, ἡ ὁποία ἀνήκει εἰς μόνον τον Θεόν».

Ἀναστήλωσις τῶν εἰκόνων

Πέντε ἔτη μετὰ τὴν ἔβδόμην οἰκουμενικήν σύνοδον ἤρχισε πάλιν ὁ πόλεμος κατὰ τῶν εἰκόνων ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος Ε´ τοῦ ᾽Αρμενίου. Οἱ ὀρθόδοξοι ἀντέδρασαν. ῾Ο μοναχὸς Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ἐπικεφαλῆς τῶν ὀρθοδόξων ἐρραβδίσθη, ἐφυλακίσθη, ἐξωρίσθη. Τὰ ἴδια ἔπαθον καὶ ἄλλοι, δέν ἔλειψαν δὲ καὶ μαρτύρια ἐδῶ καὶ ἐκεῖ.

῾Ο πόλεμος κατὰ τῶυ εἰκόνων ἐσυνεχίσθη καὶ ἐπὶ τῶν αὐτοκρατόρων Μιχαὴλ τοῦ Τραυλοῦ (82Ο-829) καὶ τοῦ Θεοφίλου (829-842). ᾽Αλλὰ μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Θεοφίλου ἡ σύζυγος αὐτοῦ Θεοδώρα, ἡ ὁποία ἦτο ὑπέρ τῶν εἰκόνων, ἀφοῦ συνεννοήθη μέ τὸν πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως Μεθόδιον, ἐκάλεσεν εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν κατὰ τὸ ἔτος 842 μεγάλην σύνοδον. Ἡ σύνοδος, τῆς ὁποίας πρόεδρος ἦτο ὁ οἰκουμενικὸς πατριάρχης, ἐκὴρυξε δι’ ὅλους ὑποχρεωτικὴν τήν ἀπόφασιν τῆς ἑβδόμης οἰκουμενικῆς συνόδου.

Αἱ εἰκόνες τότε μὲ μεγάλην πομπήν μετεφέρθησαν εἰς τοὺς ναούς. Οἱ τόποι τῆς δημοσίας λατρείας εὗρον καί πάλιν τὸν παλαιὸν στολισμόν των καὶ ἡ ἡμέρα ἐκείνη, κατὰ τὴν ὁποίαν ἔγινεν ἡ ἀναστήλωσις τῶν εἰκόνων, ἡ πρώτη δηλαδὴ Κυριακὴ τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὡνομάσθη «Κυριακὴ τῆς ᾽Ορθοδοξίας» καὶ ἑορτάζεται μέχρι σήμερον εἰς τὴν ᾽Εκκλησίαν μας ἐπί χίλια καὶ πλέον ἔτη, ψάλλεται δέ κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν τὸ ἐξῆς ἀπολυτίκὶον:

«Τὴν ἄχραντον εἰκόνα Σου προσκυνοῦμεν, ἀγαθέ, αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν πταισμάτων ἡμῶν, Χριστὲ ὁ θεός· βουλήσει γάρ ηὐδόκησας σαρκὶ ἀνελθεῖν ἐν τῷ σταυρῷ, ἵνα ρύσῃ οὓς ἔπλασας ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ ὅθεν εὐχαρίστως βοῶμεν σοι: Χαρᾶς ἐπλήρωσας τὰ πάντα, ὁ Σωτήρ ἡμῶν˙ παραγενόμενος εἰς τὸ σῶσαι τον κόσμον».

Διαβάστε Περισσότερα

Ο μέλλοντας των υπερδισύλλαβων σε -ίζω ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής

της

Αλεξάνδρας Μπογατσά

Ο ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΥΠΕΡΔΙΣΥΛΛΑΒΩΝ

ΡΗΜΑΤΩΝ ΣΕ -ίζω

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΧΟΛΕΣ 1ου ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ 2013 - ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

 ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2013

ΣΧΟΛΕΣ 1ου ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ, ΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

Απόσπασμα από το Μηχανογραφικό δελτίου υποψηφίου 2012
Συμπληρωμένο με τις τροποποιήσεις του "Σχεδίου Αθηνά"

Ι. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

1. (κωδ.127) ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (εξέταση σε ειδικό μάθημα αγγλικής γλώσσας)

2. (κωδ.129) ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (εξέταση σε ειδικό μάθημα αγγλικής γλώσσας)

3. (κωδ.342) ΑΡΧΕΙΟΝΟΜΙΑΣ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΜΟΥΣΕΙΟΛΟΓΙΑΣ (ΚΕΡΚΥΡΑ) - ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ (πρώην Αρχειονομίας και Βιβλιοθηκονομίας Ιονίου - Κέρκυρα)

4. (κωδ.176) ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ, ΣΛΑΒΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (πρώην Βαλκανικών Σπουδών Δυτ. Μακεδονίας - Φλώρινα)

5. (κωδ.133) ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (εξέταση σε ειδικό μάθημα γαλλικής γλώσσας)

6. (κωδ.131) ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (εξέταση σε ειδικό μάθημα γαλλικής γλώσσας)

7. (κωδ.135) ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (εξέταση σε ειδικό μάθημα γερμανικής γλώσσας)

8. (κωδ.137)ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (εξέταση σε ειδικό μάθημα γερμανικής γλώσσας)

9. (κωδ.186) ΓΛΩΣΣΑΣ, ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΠΑΡΕΥΞΕΙΝΙΩΝ ΧΩΡΩΝ (ΚΟΜΟΤΗΝΗ) - ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ

10. (κωδ.124) ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

11. (κωδ.147) ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ & ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (με ειδικό μάθημα μίας ξένης γλώσσας)

12. (κωδ.368) ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ (ΑΓΡΙΝΙΟ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

13. (κωδ.355) ΔΙΕΘΝΩΝ & ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΠΕΙΡΑΙΑΣ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (με ειδικό μάθημα μίας ξένης γλώσσας)

14. (κωδ.179) ΔΙΕΘΝΩΝ & ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΑΘΗΝΑ) - ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ (με ειδικό μάθημα μίας ξένης γλώσσας)

15. (κωδ.154) ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ & ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

16. (κωδ.174) ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

17. (κωδ.106) ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΚΟΜΟΤΗΝΗ) - ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ

18. (κωδ.148) ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (με ειδικό μάθημα μίας ξένης γλώσσας)

19. (κωδ.153) ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕΣΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (ΑΘΗΝΑ) - ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ (με ειδικό μάθημα μίας ξένης γλώσσας)

20. (κωδ.404) ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ (ΚΟΜΟΤΗΝΗ) - ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ (εξετάσεις σε αθλητικές δοκιμασίες)

21. (κωδ.403Α) ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ 1ου ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)) (εξετάσεις σε αθλητικές δοκιμασίες)

22. (κωδ.403Β) ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ 1ου ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ (ΣΕΡΡΕΣ)) (εξετάσεις σε αθλητικές δοκιμασίες)
(πρώην κωδ.402)

23. (κωδ.401) ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (εξετάσεις σε αθλητικές δοκιμασίες)

24. (κωδ.405) ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ (ΤΡΙΚΑΛΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ (εξετάσεις σε αθλητικές δοκιμασίες)

25. (κωδ.136) ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (ΠΑΤΡΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ (πρώην Επιστημών της Εκπαίδευσης κα της Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία Πάτρας)

26. (κωδ.160) ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ) - ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ

27. (κωδ.134) ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

28. (κωδ.162) ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ (ΡΟΔΟΣ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ

29. (κωδ.146) ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

30. (κωδ.169) ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΠΑΤΡΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

31. (κωδ.362) ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΝΑΥΠΛΙΟ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

32. (κωδ.168) ΘΕΑΤΡΟΥ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

33. (κωδ.101) ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

34. (κωδ.103) ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

35. (κωδ.384) ΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

36. (κωδ.183) ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (εξέταση σε ειδικό μάθημα ισπανικής γλώσσας)

37. (κωδ.116) ΙΣΤΟΡΙΑΣ & ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ (ΡΕΘΥΜΝΟ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

38. (κωδ.110) ΙΣΤΟΡΙΑΣ & ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

39. (κωδ.112) ΙΣΤΟΡΙΑΣ & ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

40. (κωδ.114) ΙΣΤΟΡΙΑΣ & ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ (ΙΩΑΝΝΙΝΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

41. (κωδ.108) ΙΣΤΟΡΙΑΣ & ΕΘΝΟΛΟΓΙΑΣ (ΚΟΜΟΤΗΝΗ) - ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ

42. (κωδ.145) ΙΣΤΟΡΙΑΣ (ΚΕΡΚΥΡΑ) - ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

43. (κωδ.104) ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ & ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ (ΚΑΛΑΜΑΤΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

44. (κωδ.177) ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ (ΒΟΛΟΣ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

45. (κωδ.182) ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (εξέταση σε ειδικό μάθημα ιταλικής γλώσσας)

46. (κωδ.139) ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (εξέταση σε ειδικό μάθημα ιταλικής γλώσσας)

47. (κωδ.163) ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

48. (κωδ.187) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ & ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (ΚΟΡΙΝΘΟΣ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

49. (κωδ.165) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

50. (κωδ.167) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ & ΙΣΤΟΡΙΑΣ (ΜΥΤΙΛΗΝΗ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ

51. (κωδ.105) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

52. (κωδ.159) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

53. (κωδ.149) ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ (ΡΕΘΥΜΝΟ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

54. (κωδ.126) ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

55. (κωδ.348) ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ (ΜΥΤΙΛΗΝΗ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ

56. (κωδ.173) ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑΣ, ΙΣΤΟΡΙΑΣ & ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

57. (κωδ.181) ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΡΟΔΟΣ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ

58. (κωδ.409) ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ & ΤΕΧΝΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (εξέταση σε ειδικό μάθημα)

59. (κωδ.408) ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (εξέταση σε ειδικό μάθημα)

60. (κωδ.406) ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (εξέταση σε ειδικό μάθημα)

61. (κωδ.407) ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΚΕΡΚΥΡΑ) - ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ (εξέταση σε ειδικό μάθημα)

62. (κωδ.121) ΝΟΜΙΚΗΣ (ΚΟΜΟΤΗΝΗ) - ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ

63. (κωδ.119) ΝΟΜΙΚΗΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

64. (κωδ.117) ΝΟΜΙΚΗΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

65. (κωδ.385) ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΜΕΤΑΦΡ. & ΔΙΕΡ/ΝΕΙΑΣ (ΚΕΡΚΥΡΑ) - ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ (εξέταση σε δύο ειδικά μαθήματα ξένων γλωσσών)

66. (κωδ.142) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ) - ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ

67. (κωδ.140) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

68. (κωδ.130) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΙΩΑΝΝΙΝΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

69. (κωδ.132) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΡΕΘΥΜΝΟ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

70. (κωδ.143) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΡΟΔΟΣ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ

71. (κωδ.334) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΦΛΩΡΙΝΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

72. (κωδ.128) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

73. (κωδ.164) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΒΟΛΟΣ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

74. (κωδ.141) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΠΑΤΡΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

75. (κωδ.178) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ (ΒΟΛΟΣ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

76. (κωδ.156) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ (ΙΩΑΝΝΙΝΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

77. (κωδ.341) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ (ΦΛΩΡΙΝΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

78. (κωδ.166) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΒΟΛΟΣ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

79. (κωδ.158) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΡΕΘΥΜΝΟ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

80. (κωδ.107) ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

81. (κωδ.123) ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ & ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

82. (κωδ.125) ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ & ΙΣΤΟΡΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

83. (κωδ.351) ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ (ΡΕΘΥΜΝΟ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

84. (κωδ.411) ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ (ΚΟΡΙΝΘΟΣ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

85. (κωδ.343Α) ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (ΚΟΜΟΤΗΝΗ) - ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ
(ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ 1ου ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΠΟΛΙΤΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ)
(πρώην Κοινωνικής Διοίκησης Θράκης - Κομοτηνή)

86. (κωδ.343Β) ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (ΚΟΜΟΤΗΝΗ) - ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ
(ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ 1ου ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ)
(πρώην Κοινωνικής Διοίκησης Θράκης - Κομοτηνή)

87. (κωδ.357) ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

88. (κωδ.354) ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (ΜΥΤΙΛΗΝΗ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ

89. (κωδ.192) ΣΛΑΒΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

90. (κωδ.188) ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΑΣΙΑΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

91. (κωδ.367) ΤΕΧΝΩΝ ΗΧΟΥ & ΕΙΚΟΝΑΣ (ΚΕΡΚΥΡΑ) - ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

92. (κωδ.115) ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΡΕΘΥΜΝΟ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

93. (κωδ.109) ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

94. (κωδ.111) ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

95. (κωδ.113) ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΙΩΑΝΝΙΝΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

96. (κωδ.189) ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΚΑΛΑΜΑΤΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

97. (κωδ.175) ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ (ΠΑΤΡΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

98. (κωδ.120) ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ - ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

99. (κωδ.118) ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ - ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ & ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

100 (κωδ.122) ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ - ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ & ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ (ΙΩΑΝΝΙΝΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

101 (κωδ.102) ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ (ΠΑΤΡΑ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

102 (κωδ.138) ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΡΕΘΥΜΝΟ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

103 (κωδ.172) ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

104. (κωδ.170) ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

105 (κωδ.171) ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
(πρώην Φιλοσοφ. Παιδ. και Ψυχολ - προγρ. Ψυχολ)

106 (κωδ.151) ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ (ΡΕΘΥΜΝΟ) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

***

ΙΙ. ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ
(απαιτούνται προκαταρκτικές εξετάσεις)

107. (κωδ.866) ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΟ - ΣΤΡΑΤΙΩΤ.ΝΟΜ.ΣΥΜΒ. (ΣΣΑΣ) ΘΕΣ/ΝΙΚΗ

108. (κωδ.875) ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ (ΣΣΑΣ) ΘΕΣ/ΝΙΚΗ

***

ΙΙΙ. ΑΝΩΤΑΤΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ
(Εισαγωγή μόνο για Χριστιανούς Ορθόδοξους. Στα προγράμματα Ιερατικών σπουδών γίνονται δεκτοί μόνο άρρενες υποψήφιοι)

109. (κωδ.413) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΑΘΗΝΑΣ

110. (κωδ.414) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

111. (κωδ.415) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΒΕΛΛΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

112. (κωδ.416) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

113. (κωδ.417) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΑΛΤΙΚΗΣ ΒΕΛΛΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

114. (κωδ.418) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΑΛΤΙΚΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

***

Τ.Ε.Ι.

115. (κωδ.601) ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΟ ΤΕΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

116. (κωδ.599) ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ - ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΑΤΤΙΚΟ ΤΕΙ

117. (κωδ.694) ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΟΚΟΜΙΑΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) - ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΟ ΤΕΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

118. (κωδ.690) ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΟΚΟΜΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ - ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΑΤΤΙΚΟ ΤΕΙ
(πρώην Προσχολικής Αγωγής Αθήνας)

119. (κωδ.692) ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΟΚΟΜΙΑΣ (ΙΩΑΝΝΙΝΑ) - ΤΕΙ ΗΠΕΙΡΟΥ

120. (κωδ.602) ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ) - ΤΕΙ ΗΠΕΙΡΟΥ
(ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ 5ου ΕΞΑΜΗΝΟΥ:1. ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ 2. ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. 3 ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ)
(πρώην Εφαρμογών Ξένων Γλωσσών στη Διοίκηση και στο Εμπόριο Ηπείρου-Ηγουμενίτσα με εξέταση δύο μαθημάτων ξένων γλωσσών)

121. (κωδ.3003) ΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ (ΑΜΦΙΣΣΑ) - ΤΕΙ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
(ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ 5ου ΕΞΑΜΗΝΟΥ:1. ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ 2.ΜΟΥΣΕΙΟΛΟΓΙΑ 3. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ)

122. (κωδ.743) ΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ (ΠΥΡΓΟΣ) - ΤΕΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
(ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ 5ου ΕΞΑΜΗΝΟΥ:1. ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ 2.ΜΟΥΣΕΙΟΛΟΓΙΑ 3. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ)
(πρώην Μουσειολογίας, Μουσειογραφίας και Σχεδιασμού Εκθέσεων Πάτρας-Πύργος)

123. (κωδ.643) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΗΡΑΚΛΕΙΟ) - ΤΕΙ ΚΡΗΤΗΣ

124. (κωδ.661) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΑΘΗΝΑ) - ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ - ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΑΤΤΙΚΟ ΤΕΙ

125. (κωδ.696) ΛΑΪΚΗΣ & ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ (ΑΡΤΑ) - ΤΕΙ ΗΠΕΙΡΟΥ (προαπαιτούμενο επίπεδο μουσικής δεξιοτεχνίας σε Ελληνικό παραδοσιακό όργανο)

126. (κωδ.730) ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (ΚΑΣΤΟΡΙΑ) - ΤΕΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

***

Παρατηρήσεις:

Για να είσαι υποψήφιος για Στρατιωτικές Σχολές, Αστυνομικές Σχολές και Σχολές των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού, πρέπει να έχεις κριθεί ικανός στις οικείες προκαταρκτικές εξετάσεις (υγειονομικές αθλητικές, ψυχοτεχμνικές) που διενεργούνται από τα αρμόδια Υπουργεία κατά περίπτωση. (Για τις Α.Ε.Ν. απαιτείται μόνο υγειονομική εξέταση). Για τη συμμετοχή στις προκαταρκτικές εξετάσεις πρέπει να υποβάλεις σχετική αίτηση σύμφωνα με όσα ορίζονται στις αντίστοιχες προκηρύξεις. Διευκρινίζεται ότι, όσοι εισαχθούν στις Α.Ε.Ν. εξετάζονται κατά τη διάρκεια του Α' διδακτικού εξαμήνου στην κολύμβηση και για όσους αποτύχουν διακόπτεται η φοίτηση μέχρι επιτυχούς επανεξέτασης. Κατά τη δδιάκρκεια της φοίτησης στις ΑΕΝ και στις προαγωγικές / απολυτήρες εξετάσεις των ΑΕΝ οι σπουδαστές αξιολογούνται στα διδασκόμενα μαθήματα με γραπτές εξετάσεις ή με γραπτές/προφορικές /πρακτικές εξετάσεις ανάλογα με τη φύση του κάθε μαθήματος, Ο τρόπος εξέτασης κάθε μαθήματος ισχύει για όλους ανεξαιρέτως τους σπουδαστές, (σύμφωνα με τον ισχύοντα Κανονισμό Σπουδών και τα ωρολόγια./ αναλυτικά προγράμματα διδασκαλίας). Η Σχολή Αστυφυλάκων , καθώς και οι Σχολές Πλοιάρχων και Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού λειτουργούν με παραρτήματα σε διάφορες περιοχές της Ελάδας και όσοι εισάγονται σε αυτές κατανέμονται στα παραρτήματα με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού, κατά περίπτωση και με κριτήριο τη δήλωση προτίμησης που υποβάλλουν στο αντίστοιχο Υπουργείο σε συνδυασμό με τα σύνολο των μορίων τους.

Ο υποψήφιος που δηλώνει το τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου, πρέπει να γνωρίζει ότι δεν μπορεί να παρακολουθήσει το τμήμα αυτό, αν δεν έχει κατακτημένο ήδη ένα καλό επίπεδο μουσικής δεξιοτεχνίας σε κάποιο από τα Ελληνικά λαϊκά παραδοσιακά όργανα.

Για τα Προγράμματα Σπουδών των Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών, οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να γνωρίζουν ότι υποψήφιοι μπορούν να είναι μόνο χριστιανοί ορθόδοξοι. Ειδικά δε στα Προγράμματα Ιερατικών Σπουδών δεκτοί γίνονται μόνο άρρενες υποψήφιοι.

Διαβάστε Περισσότερα

Οι Α’ χαιρετισμοί της Υπεραγίας Θεοτόκου

Α’ Στάσις

Ἄγγελος πρωτοστάτης,
οὐρανόθεν ἐπέμφθη,
εἰπεῖν τῇ Θεοτόκω τὸ Χαῖρε·
καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ,
σωματούμενόν σε θεωρῶν, Κύριε,
ἐξίστατο καὶ ἵστατο,
κραυγάζων πρὸς Αὐτὴν τοιαῦτα·
Χαῖρε, δ' ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει,
χαῖρε, δι' ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.
Χαῖρε, τοῦ πεσόντος Ἀδάμ ἡ ἀνάκλησις,
χαῖρε, τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις.
Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀθρωπίνοις λογισμοῖς,
χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καὶ ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς.
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Βασιλέως καθέδρα,
χαῖρε, ὅτι βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα.
Χαῖρε, ἀστὴρ ἐμφαίνων τὸν ἥλιον,
χαῖρε, γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως.
Χαῖρε, δι' ἧς νεουργεῖται ἡ κτίσις,
χαῖρε, δι' ἧς βρεφουργεῖται ὁ Κτίστης.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Βλέπουσα ἡ Ἁγία,
ἑαυτήν ἐν ἁγνείᾳ,
φησὶ τῷ Γαβριὴλ θαρσαλέως·
τὸ παράδοξόν σου τῆς φωνῆς,
δυσπαράδεκτόν μου τῇ ψυχῇ φαίνεται·
ἀσπόρου γὰρ συλλήψεως,
τὴν κύησιν πὼς λέγεις κράζων·
Ἀλληλούια.

Γνῶσιν ἄγνωστον γνῶναι,
ἡ Παρθένος ζητοῦσα,
ἐβόησε πρὸς τὸν λειτουργοῦντα·
ἐκ λαγόνων ἁγνῶν,
υἷον πῶς ἔσται τεχθῆναι δυνατόν;
λέξον μοι.
Πρὸς ἥν ἐκεῖνος ἔφησεν ἐν φόβῳ,
πλὴν κραυγάζων οὕτω·
Χαῖρε, βουλῆς ἀπορρήτου μύστις,
χαῖρε, σιγῆς δεομένων πίστις.
Χαῖρε, τῶν θαυμάτων Χριστοῦ τὸ προοίμιον,
χαῖρε, τῶν δογμάτων αὐτοῦ τὸ κεφάλαιον.
Χαῖρε, κλῖμαξ ἐπουράνιε, δι' ἧς κατέβη ὁ Θεός,
χαῖρε, γέφυρα μετάγουσα ἀπὸ γῆς πρὸς οὐρανόν.
Χαῖρε, τὸ τῶν Ἀγγέλων πολυθρύλητον θαῦμα,
χαῖρε, τὸ τῶν δαιμόνων πολυθρήνητον τραῦμα.
Χαῖρε, τὸ φῶς ἀρρήτως γεννήσασα,
χαῖρε, τὸ πῶς μηδένα διδάξασα.
Χαῖρε, σοφῶν ὑπερβαίνουσα γνῶσιν,
Χαῖρε, πιστῶν καταυγάζουσα φρένας.
Χαῖρε, Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Δύναμις τοῦ Ὑψίστου,
ἐπεσκίασε τότε,
πρὸς σύλληψιν τῇ Ἀπειρογάμω·
καὶ τὴν εὔκαρπον ταύτης νηδύν,
ὡς ἀγρὸν ὑπέδειξεν ἡδὺν ἅπασι,
τοῖς θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν,
ἐν τῷ ψάλλειν οὕτως·
Ἀλληλούια.

Ἔχουσα θεοδόχον,
ἡ Παρθένος τὴν μήτραν,
ἀνέδραμε πρὸς τὴν Ἐλισάβετ.
Τὸ δὲ βρέφος ἐκείνης εὐθὺς ἐπιγνόν,
τὸν ταύτης ἀσπασμὸν ἔχαιρε,
καὶ ἅλμασιν ὡς ἄσμασιν,
ἐβόα πρὸς τὴν Θεοτόκον·
Χαῖρε, βλαστοῦ ἀμάραντου κλῆμα,
χαῖρε, καρποῦ ἀκήρατου κτῆμα.
Χαῖρε, γεωργὸν γεωργοῦσα φιλάνθρωπον,
χαῖρε, φυτουργὸν τῆς ζωῆς ἠμῶν φύουσα,
Χαῖρε, ἄρουρα βλαστάνουσα εὐφορίαν οἰκτιρμῶν,
χαῖρε, τράπεζα βαστάζουσα εὐθηνίαν ἱλασμῶν.
Χαῖρε, ὅτι λειμῶνα τῆς τρυφῆς ἀναθάλλεις,
χαῖρε, ὅτι λιμένα τῶν ψυχῶν ἑτοιμάζεις.
Χαῖρε, δεκτὸν πρεσβείας θυμίαμα,
χαῖρε, παντός τοῦ κόσμου ἐξίλασμα.
Χαῖρε, Θεοῦ πρὸς θνητοὺς εὐδοκία,
χαῖρε, θνητῶν πρὸς Θεὸν παρρησία.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Ζάλην ἔνδοθεν ἔχων,
λογισμῶν ἀμφιβόλων,
ὁ σώφρων Ἰωσὴφ ἐταράχθη·
πρὸς τὴν ἄγαμόν σὲ θεωρῶν,
καὶ κλεψίγαμον ὑπονοῶν Ἄμεμπτε·
μαθὼν δέ σου τὴν σύλληψιν,
ἐκ Πνεύματος Ἁγίου,
ἔφη·
Ἀλληλούια.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Η ακολουθία των Α΄ Χαιρετισμών 2010

στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Καισαριανής,

χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

Καισαριανής, Βύρωνος & Υμηττού κ.κ. Δανιήλ.

***

Ομιλία εις την Α΄Στάσιν των Χαιρετισμών της Θεοτόκου

Άρθρο του

αρχιμ. Κοσμά Λαμπρινού

«Δύναμις του Υψίστου επεσκίασε

τότε προς σύλληψιν του απειρογάμου»

Όταν ο αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφτηκε την Υπεραγία Θεοτόκο στη Ναζαρέτ και της απηύθυνε το «χαίρε» η Παναγία απόρεσε και άρχισε να ρωτά τον άγγελο γιατί επέλεξε αυτήν ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες του κόσμου. Κι όταν πάλι ο αρχάγγελος απάντησε ότι απ’ αυτήν θα ερχόταν στο κόσμο ο Υιός και Λόγος του Θεού η έκπληξή της μεταβάλλεται σε δέος. Πως ήταν δυνατόν να συμβεί αυτό το παράδοξο γεγονός σε αυτήν που δεν είχε άνδρα; Αλλά όταν ο Γαβριήλ της είπε ότι το «τεχθέν» θα είναι αποτέλεσμα του Αγίου Πνεύματος, θα είναι εκ Πνεύματος αγίου, θα γεννηθεί υπερφυσικά, η Υπεραγία Θεοτόκος έσκυψε τη κεφαλή της και υπακούοντας στο νόμο του Θεού ταπεινά είπε: «ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου». Και τότε, όπως λέει ο ιερός υμνογράφος του Ακαθίστου Ύμνου «δύναμις του Υψίστου επεσκίασε προς σύλληψιν τη απειρογάμω».

Η δύναμις του Υψίστου σκέπαζε την Παναγία. Κι αυτή η θεϊκή δύναμη πρέπει να δούμε πως σκεπάζει τους νεωτέρους χριστιανούς, τους εκπολιτισμένους τάχα χριστιανούς. Είναι αλήθεια ότι πολλοί λένε ότι πιστεύουν στο Θεό. Θεωρητικά μεν μπορεί να πιστεύουν. Όμως αυτή η πίστη μας γίνεται βίωμα; Εφαρμόζουμε στη ζωή μας τα διδάγματα του Ευαγγελίου;

Λέμε ότι πιστεύουμε στα ρήματα του Ευαγγελίου. Λέμε ότι έχουμε ευαγγελικές αρχές. Θεωρητικά όμως σαν τον πατέρα του αγ. Ιωάννου του Προδρόμου τον ιερέα Ζαχαρία. Όταν λίγο μετά τον Ευαγγελισμό, «έχουσα θεοδόχον η Παρθένος την μήτραν, ανέδραμε προς την Ελισάβετ», εκείνη (η Ελισάβετ) την υποδέχθηκε λέγοντάς της: «μακαρία η πιστεύσασα ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου». Δηλαδή, είναι σαν της έλεγε: ο άνδρας μου, ο ιερέας Ζαχαρίας, όταν ο άγγελος του είπε ότι θα φέρει στον κόσμο τον άγιο Ιωάννη, απίστησε και τιμωρήθηκε να μείνει βουβός μέχρι τη γέννηση του παιδιού. Εσύ, όμως, η κόρη της Ναζαρέτ, φάνηκες πιο πιστή στον αρχάγγελο, λέει στην Παναγία, από τον άνδρα μου.

Η πίστη δεν πρέπει να είναι θεωρητική αλλά βίωμα. Γι’ αυτό άς κάνουμε μια αυτοκριτική και άς δούμε μέσα μας αν η ζωή μας σύμφωνη με το θέλημα του Θεού. Να δούμε άν ζούμε όπως ζούσε η Παναγία και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας. Πρέπει να δούμε κατάβαθα στη ψυχή μας αν ζούμε χριστιανική.

Κι αν ζούμε έτσι τότε πρέπει να εφαρμόζουμε το νόημα των λόγων του ευαγγελίου μας. Γιατί ο Χριστός, όπως ακούσαμε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, είπε στους μαθητάς του ότι «καθώς το κλήμα ου δύναται καρπόν φέρειν αφ’ εαυτού, εάν μη μείνη εν τη αμπέλω, ούτως ουδέ υμείς, εάν μη εν εμοί μείνητε». Άλλωστε ξέρουμε όλοι ότι καρπός που φεύγει από το δένδρο, το κορμό και τις ρίζες χάνει την αξία του. Έτσι κι εμείς οι χριστιανοί, άν φύγουμε από την Ορθόδοξη Εκκλησία χάνουμε το νόημα της πνευματικής ζωής μας. Μεθαύριο θα εορτάσουμε τη νίκη της Ορθοδοξίας, μεθαύριο, που είναι Κυριακή της Ορθοδοξίας θα δούμε τι σημαίνει να είσαι Ορθόδοξος χριστιανός.

Αδελφοί μου! Ο απόστολος του Χριστού άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος μας λέει «εγγίσατε τω Θεώ και εγγιεί υμίν» (Ιακ. 4,8). Να πλησιάσουμε δηλ. το Χριστό γιατί ο Χριστός είναι η ζωή μας. Άλλωστε όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας το αυτό λέγουν. Το θαύμα δε του αγίου Θεοδώρου του Τύρωνος, το οποίο θα το δούμε αύριο, δείχνει πως ο Χριστός σκεπάζει τους πιστούς Του. Εύχομαι να τηρούμε με τη δύναμη του Υψίστου όλα τα χριστιανικά μας καθήκοντα, γιατί αυτό θέλει η αγία μας Εκκλησία, αυτό θέλει το Ευαγγέλιο, αυτό θέλει η Παναγία. Εύχομε να ακούσουμε τη φωνή του Θεού για να μας επισκιάζει η δύναμις του Θεού. Κι άν καμμιά φορά σαν άνθρωποι αναρωτιόμαστε πως θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στα καθήκοντά μας πρέπει να ξέρουμε ότι όλα τα προβλήματα τα επιλύει δια πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου ο Θεός. Άν αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι προς δόξαν του Θεού σίγουρα θα έχουμε τη συνδρομή του Θεού. Άς είμαστε επομένως πιστοί θεωρητικά και πρακτικά για να κερδίσουμε τη βασιλεία του Θεού. Αμήν!

  

Διαβάστε Περισσότερα