Οι εκτιμήσεις του ΕΡΜΗ για τις βάσεις 2015 του 1ου Ἐπιστημονικοῦ Πεδίου

Αναδημοσιεύουμε σήμερα λίγο πρίν την ανακοίνωση των βάσεων του 2015 για τα πανεπιστήμια της χώρας τις συνολικές εκτιμήσεις του ΕΡΜΗ για τις σχολές του 1^ου επιστημονικού πεδίου προκειμένου λίγο πρίν να λάβετε μιαν εικόνα.

Οι εκτιμήσεις έχουν αναρτηθεί προ καιρού λίγο μετά την ανακοίνωση των βαθμών των γραπτών των πανελληνίων εξετάσεων και δόθησαν στα μέλη του ΕΡΜΗ ως έχουν.

Διαβάστε Περισσότερα

Το Θέατρο στο Βυζάντιο- Το θρησκευτκό Θέατρο

 

του 
Θάνου Δασκαλοθανάση

 

 

 

                 "Aνύπαρκτο", ακόμα και για τους ειδικούς ως πριν από εκατόν είκοσι χρόνια, το Bυζαντινό Θέατρο παραμένει σχεδόν άγνωστο στο πλατύ κοινό. Ωστόσο, οι έρευνες του τελευταίου αιώνα έχουν αποδείξει πως οι Bυζαντινοί κάθε άλλο παρά «αθεάτριστοι» μπορεί να θεωρηθούν - αντίθετα, ήταν "φιλοθεάμονες πάντων των άλλων ανθρώπων", κατά τις μαρτυρίες της εποχής.Στις μεγάλες πόλεις των πρώτων χριστιανικών αιώνων αλλά και μετά. οι κοσμικές διασκεδάσεις και θεάματα που παρουσιάζονταν στο θέατρο και στον ιππόδρομο ήταν πολύ αγαπητά και συνδεδεμένα με την κοινωνική ζωή. Ειδικά το θέατρο στο Βυζάντιο δεν είχε την παιδευτική διάσταση του αρχαίου κλασικού δράματος, δεν έπαψε όμως να προσφέρει ευκαιρίες για διασκέδαση.

Διαβάστε Περισσότερα

Εμποροπανηγύρεις – Το εμπόριο της περιπλάνησης

Αφέντρα Γ. Μουζάκη 
Αρχαιολόγος

εμποροπανήγυρη η [emboropaníjiri]: (λόγ.) μεγάλη υπαίθρια αγορά κάθε είδους προϊόντων και εμπορευμάτων, η οποία λειτουργεί για περιορισμένο χρόνο (μιας ή μερικών ημερών), περιοδικά και σε καθορισμένο τόπο· εμποροπάζαρο· (πρβ. παζάρι): Ετήσια / τοπική / περιφερειακή ~. Tη θέση των μεγάλων εμποροπανηγύρεων την πήραν οι σύγχρονες εμπορικές εκθέσεις. Στη σύγχρονη εποχή, ο θεσμός των εμποροπανηγύρεων έχει πάρει τη μορφή των περιοδικών εμπορικών εκθέσεων. [λόγ. εμπορο- + πανήγυρ(ις) -η]. (Λεξικό Τριανταφυλλίδη)

 

Διαβάστε Περισσότερα

"Το «τώρα», όμως, δεν αποτελεί τμήμα (του χρόνου)": ένα αριστοτελικό σχόλιο για τη φύση του χρόνου

Κατά τους Ατομικούς φιλοσόφους στην περιοχή της γνήσιας γνώσης ο χρόνος δεν υπάρχει ως συνεχές, παρά μόνο ως ξεχωριστές στιγμές, που συνυπάρχουν η μία δίπλα στην άλλη σε κάθε ξεχωριστό «τώρα», περίπου όπως οι κινηματογραφικές εικόνες στο φιλμ υπάρχουν ταυτόχρονα η μία δίπλα στην άλλη, αλλά όταν βλέπουμε το έργο νομίζουμε ότι ρέουν η μία μετά την άλλη. Αυτή είναι η μοναδική δυνατότητα να υποστηρίξει κανείς, αντίθετα προς τους Ελεάτες, ότι υπάρχει η κίνηση και η μεταβολή και ταυτόχρονα να αρνηθεί τη ροή του χρόνου. Στο χωρίο που ακολουθεί ο Αριστοτέλης, καταπολεμά αυτήν την άποψη με τον εξής συλλογισμό: αν όλα τα ξεχωριστά «νυν» υπάρχουν το ένα δίπλα στο άλλο ταυτόχρονα, τότε όλα τους πρέπει να υπάρχουν τώρα, δηλαδή στο ίδιο «νυν». Αλλά τότε όλα γίνονται ταυτόχρονα και δεν υπάρχει ούτε παρελθόν ούτε μέλλον.

Διαβάστε Περισσότερα

Σιμωνίδης: τα τέσσερα ευτυχέστερα αγαθά στην ζωή του ανθρώπου (γνωμικό σκόλιο)

ὑγιαίνειν μὲν ἄριστον ἀνδρὶ θνητῶι͵

δεύτερον δὲ καλὸν φυὰν γενέσθαι͵

τὸ τρίτον δὲ πλουτεῖν ἀδόλως͵

καὶ τὸ τέταρτον ἡβᾶν μετὰ τῶν φίλων.

Διαβάστε Περισσότερα

Η αλλαγή φύλου του μάντη Τειρεσία ως απόκρυφη μυητική τελετή

Φλέγων, Περί θαυμασίων 4 [1]

 

 

Ο Ησίοδος, ο Δικαίαρχος, ο Κλέαρχος, ο Καλλίμαχος και ορισμένοι άλλοι ιστορούν για τον Τειρεσία και τα εξής: ο Τειρεσίας, γιος του Ευήρους, στην Αρκαδία, στο όρος της Κυλλήνης, όταν είδε φίδια να συνουσιάζονται, σκότωσε το ένα από τα δύο [2] και αμέσως άλλαξε μορφή. Από άντρας έγινε γυναίκα και έκανε έρωτα με άντρα. Ο Απόλλων του έδωσε χρησμό ότι εάν παραφυλάξει φίδια που συνουσιάζονται και με τον ίδιο τρόπο θανατώσει το ένα,[3] θα γίνει όπως ήταν. Ο Τειρεσίας παραφύλαξε και πραγματοποίησε όσα ειπώθηκαν από τον θεό. Έτσι ξαναπήρε την παλιά του μορφή. Όταν ο Δίας φιλονίκησε με την Ήρα και ισχυρίστηκε ότι στη συνουσία η γυναίκα πλεονεκτεί του ανδρός ως προς την ερωτική ηδονή, ενώ η Ήρα έλεγε το αντίθετο, αποφάσισαν να τον φέρουν και να τον ρωτήσουν, επειδή είχε εμπειρία και των δύο (ερωτικών) τρόπων. Όταν τον ρώτησαν, αποφάνθηκε ότι από τα δέκα μερίδια του έρωτα ο άντρας απολαμβάνει το ένα, ενώ η γυναίκα τα εννιά. Η Ήρα οργίστηκε, του πλήγωσε τα μάτια και τον τύφλωσε, ενώ ο Δίας του δώρισε την μαντική και ζωή για επτά γενιές.

Διαβάστε Περισσότερα

Ο χρονογράφος Ιωάννης Σκυλίτζης

 

Του  

Α. Μαρκόπουλου, 

καθηγητή της Βυζαντινής Φιλολογίας 

στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

 

 

 

Ο Βασίλειος και ο γιος του Λέων ΣΤ' στο Χρονικό του Σκυλίτζη.

 

                Αν και το κείμενο που μας κληροδότησε ο Ιωάννης Σκυλίτζης, γνωστό με την επωνυμία «Σύνοψις Ιστοριών»,  συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο ενδιαφέροντα ιστοριογραφικά έργα της βυζαντινής γραμματείας, για τον ίδιο το συγγραφέα, παρ΄όλες τις προσπάθειες των ερευνητών, λίγα πράγματα είναι γνωστά. Όπως συνάγεται πάντως από το προοίμιο της χρονογραφίας, ήταν σύγχρονος  αλλ΄ οπωσδήποτε νεότερος του υπάτου των φιλοσόφων Μιχαήλ Ψελλού. Η γέννησή του μπορεί να τοποθετηθεί με σχετική ασφάλεια λίγο μετά το 1040.

 

Διαβάστε Περισσότερα