Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος
Ἐτυμολογικὰ ἡ λέξη προέρχεται ἀπ’ τὸ ρῆμα παραδίδω ποὺ σημαίνει δίνω κάτι στὰ χέρια κάποιου, ἐμπιστεύομαι κάτι σὲ κάποιον, μεταβιβάζω. Κι ἐν προκειμένῳ εἶναι αὐτὸ ἀκριβῶς ποὺ παραδίδεται (δηλαδὴ μεταβιβάζεται) ἀπ’ τὶς προηγούμενες στὶς ἑπόμενες γενιὲς σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς (θρησκεία, ἤθη, ἔθιμα, γλώσσα, πολιτισμός, παιδεία, πρακτικές, γνώσεις, τέχνες κ.λπ.). Μάλιστα ὅλα ἐκεῖνα τὰ στοιχεῖα ποὺ παραδίδονται – μεταβιβάζονται εἶναι σαφῶς ἀξιολογημένα καὶ ξεχωρίζουν ὁπωσδήποτε, γι’ αὐτὸ κι ἔχει ἰδιαίτερη ἀξία ἡ ἀποδοχή τους. Ὁπότε Παράδοση εἶναι ἕνας τρόπος συμπεριφορᾶς ἢ ἕνα πρότυπο ποὺ ἔχει δημιουργηθεῖ ἀπὸ μία πολυπληθῆ ὁμάδα κι ἕνα λαὸ κι ὄχι ἀπὸ ἕνα ἄτομο! Γι’ αὐτό, ὅπως ἐλέχθη, «παράδοση εἶναι ὅ,τι ἁπανταχοῦ, πάντοτε καὶ ὑπὸ πάντων ἐπιστεύθη».
