Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ

Παπά- Γιώργης Προμπονάς 

Παρεμβαίνοντας ,όπως σας υποσχέθηκα ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα σας « περιμένομε τη δική σας προεκλογική παρέμβαση Παπά -Γιώργη » προχωρώ στη τρίτη κατά σειρά, με αφορμή αυτή τη φορά την πρόσφατη ανοικτή ρήξη Διοικούσας Εκκλησίας και Κυβέρνησης και δράττομαι της ευκαιρίας να παραθέσω την αντικειμενική αλήθεια ,τη σχετική με την εκκλησιαστική περιουσία και μισθοδοσία των Κληρικών. Ελεύθερα αποτυπωμένη και εμπεριστατωμένα στοιχειοθετημένη με νομικά και ιστορικά τεκμήρια , σαν απάντηση στην Γκεμπελίστικου τύπου μαύρη προπαγάνδα, που σκοπόν έχει να παραπληροφορήσει το ανυποψίαστο κοινό ότι, « η Εκκλησία έχει περιουσία ,έχει λεφτά, και ας πληρώνει τους παπάδες, και όχι να επιβαρύνεται ο φορολογούμενος πολίτης», έτσι ώστε να αποδεχθεί ευχαρίστως την αντισυνταγματική και απάνθρωπη απόφαση της ,να αποχαρακτηρίσει τους Κληρικούς από δημοσίους υπαλλήλους και στη συνέχεια με ευκολία να τους αποβάλει από το ενιαίο μισθολόγιο , καλλιεργώντας για το σκοπό αυτό παράλληλα μια αρνητική προκατάληψη κατά των κληρικών , με το να στρέφει για ακόμα μια φορά τις κοινωνικές ομάδες εναντίο μιας άλλης .


Με αφορμή λοιπόν την απόπειρα ανθρωποκτονίας εκ προμελέτης μέσω της εξοντωτικής απόφασης του εγκάθετου και αναρριχηθέντος στην εξουσία με κατά συρροή απάτες και εξαπατήσεις , μέχρι πρότινος καταληψία Αλέξη Τσίπρα , δια της οποίας καταδικάζει , στον δια πείνας θάνατο ,δέκα χιλιάδες οικογένειες Κληρικών , συνήθως πολυτέκνων, καταστρατηγώντας και παραβιάζοντας κάθε έννοια δικαίου και ηθικής, που είναι έτοιμες ,ανάμεσα σε άλλα, να στείλουν τα παιδιά τους στη πρώτη γραμμή όταν και εφ όσον χρειασθεί· που τροφοδοτούν και διανθίζουν την ελληνική κοινωνία με εξ αντικειμένου συγκροτημένες και απαστράπτουσες προσωπικότητες και σαν τέτοιες διαπρέπουν σε όλους τους τομείς της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής, στα γράμματα και στις τέχνες, και δεσπόζουν σε όλες τις κοινωνικές τάξεις ·που σαν κοινωνικοί λειτουργοί οι Εφημέριοι καλύπτουν τις καθημερινές κοινωνικές ανάγκες ,εκείνες που θα έπρεπε να καλύπτει το μπάχαλο «Κράτος» - ξαφνικά πετιούνται ,ελαφρά τη συνειδήσει ,σαν τη «τρίχα από τη ζύμη» κατά το λαϊκό από το ενιαίο μισθολόγιο . Μετά από όλα αυτά Θεωρώ επίκαιρη την ώρα να κάνω αυτό που είχα κατά νου από καιρό ,εξ αιτίας της μαύρης, επαναλαμβάνω Γκεμπελιστικης φασιστικής, κοινωνικά ρατσιστικής , ανήθικης , ανέντιμης και άδικης προπαγάνδας κατά της Εκκλησίας γενικά και ειδικά των κληρικών .

Εκεί όμως που ιλιγγιά ο ανθρώπινος νους είναι ,ότι στο ειδεχθές αυτό έγκλημα ,κατά τρόπο σκανδαλώδη και ύποπτο που προκαλεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα ,κλονίζει το Θρησκευτικό φρόνημα ,σκανδαλίζει το χριστεπώνυμο πλήρωμα και διχάζει την Ιεραρχία , είναι το γεγονός , ότι σ’ αυτό συνηγορεί ο Αρχιεπίσκοπος υποστηριζόμενος από κάποιους αυλοκόλακες «χρυσοφόρους Μήδους σατράπες» κατά τον Παπαδιαμάντη, ο οποίος ,ενεργώντας αυθαίρετα και απολυταρχικά και παραβιάζοντας κατάφορα το Συνοδικό Σύστημα, αποφασίζει ερήμη του Κλήρου για τον Κλήρο . Χαριτολογώντας θα έλεγα μήπως τον υιοθέτησε τον «μικρό» ,όπως τον χαρακτήρισε ο τούρκο Πρόεδρο κατά την προ καιρού επίσκεψη του και τόσο μαγεύεται και πλανεύεται απ αυτόν, έτσι ώστε να τον παρασύρει σε ένα ολισθήματα όπως αυτό , μετά από εκείνο το σχετικό με την επίσης προκλητική αρνητική θέση του, στο συλλαλητήριο για την ονοματοδοσία των Σκοπίων;

Επειδή είναι ευρύτερης , ιδιάζουσας , αποφασιστικής και καθοριστικής σημασίας για τη ζωή τόσο των οικογενειών των κληρικών αλλά και της ευρύτερης συνοχή και δομής της Ελληνικής Κοινωνίας αυτά που θα σας εκθέσω σχετικά με αυτό το θέμα που προέκυψε-όχι ξαφνικά αλλά προσχεδιασμένα όπως θα διευκρινίσω στην πορεία του λόγου μου- παρακαλώ τους αναγνώστες μου να μη τα προσπεράσουν αδιάφορα ,αλλά να δώσουν την δέουσα σημασία. Γιατί εδώ ο άμεσος στόχος είναι, ότι δεν πρόκειται απλά για τη διακοπή της μισθοδοσίας του κλήρου από το Κράτος ,αλλά για τον αποχριστιανισμό των Ελλήνων που θα επέλθει με τη κατάργηση του άρθρου 3 του Συντάγματος ,όπως θα αναλύσω παρακάτω. Γι’ αυτό οι συναδελφοί κληρικοί δεν θα πρέπει να προτάσσουν κατά τον αγώνας τους την προάσπιση του προσωπικού τους οικονομικού συμφέροντος , αλλά του γενικότερου, που αφορά την αποδόμηση της εμπιστοσύνης του Ελληνικού Λαού στην, φαεινότερη του ηλίου απαστράπτουσα και ακτινοβολούσα, νοηματοδοτούσα και ερμηνεύουσα τη ζωή, Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστης του ,όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τον Θεανθρώπινο Οργανισμό που είναι Εκκλησία . Γιατί ακόμα σε τελευταία ανάλυση αν συμβεί το απευκταίο που μοιραία θα συμπαρασύρει τη διακοπή της μισθοδοσίας τους ,αλλά και αν ακόμα δεν διακοπεί αυτή , κάποια στιγμή με αυτή τη λογική αυτού του σχεδίου θα είμαστε ποιμένες χωρίς ποίμνιο.

Το επισημαίνω αυτό γιατί κάποιος κληρικός, γενομένης σχετικής συζήτησης ,είχε το θράσος και την αναίδεια ανερυθρίαστα να μου πει: « εμένα δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο εκτός από το μισθό μου». Δεν είναι του παρόντος να επεκταθώ σ αυτή την επιλήσμονα άποψη αλλά λακωνικά θα αναφέρω την απάντηση που του έδωσα. Από μια πλευρά θα χρειαζόταν η διακοπή της μισθοδοσίας για να « ξεκαθαρίσει η Νήρα από το σιτάρι »κατά το λαϊκό. Τι εννοώ; Από την έναρξη της μισθοδοσίας παρατηρήθηκε αθρόα προσέλευση στην Ιεροσύνη ανθρώπων άσχετων με το αντικείμενο και χωρίς στις περισσότερες των περιπτώσεων να διαθέτουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις και να πληρούν στοιχειώδη κριτήρια, αλλά καθαρά για βιοποριστικούς λόγους σε βαθμό που με τον ανάλογο σκανδαλώδη τρόπο ζωής τους και της ενίοτε προκλητικά ιδιοτελή συμπεριφοράς τους να γκρεμίζουν ο,τι κτίζουν και μαχόμενοι κληρικοί.

Αυτή λοιπόν την ανοσιουργιματική πράξη θα μπορούσε να την διαπράξει μόνο ένας πολιτικός απατεώνας του επιπέδου του Τσίπρα, επαγγελματία στο είδος, που όμοιο του δεν έχει να επιδείξει η Νεοελληνική Ιστορία από συγκροτήσεως του ελληνικού κράτους .Μπορεί να υπήρξαν φιλόδοξοι ,καιροσκόποι ,εξουσιομανείς ,ιδιοτελείς ευάλωτοι ιδεολογικά φανατισμένοι ,ποτέ όμως πολιτικοί απατεώνες αυτού του επιπέδου. Αυτό έμελε να το κάνει ένας εκφραστής της αξιακής αποδόμησης της ελληνικής κοινωνίας ,που προκάλεσε ο αχαλίνωτος κοινωνικός και ηθικός εκφυλισμός , αποτέλεσμα της σκόπιμης με δανεικά χλιδής . Και ενώ επαναλαμβάνω, γιατί είναι αδιανόητο αυτό που αποτολμά ο Αρχιεπίσκοπος, που υποτίθεται θα έπρεπε να υπεραμύνεται λογικά των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του κλήρου, είπε το αντίστοιχο εκείνο «ευχαριστώ» του Σημίτη προς τους αμερικάνους την βραδιά των Ιμίων ,κατά την οποία, εκτός από την απώλεια τεσσάρων ηρώων και της τρώσης του ηθικού του στρατού μας την ταπείνωση και την απογοήτευση του λαού ,απωλέσθησαν Εθνικά εδαφικά κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή ,η οποία έκτοτε γκριζοποιήθηκε –ουδετεροποιήθηκε μετά από ένα καλοστημένο παιχνίδι εκείνων που ευχαρίστησε και στο οποίο αναφέρομαι σε προηγούμενη δημοσίευση .

Πριν αναφερθώ στο θέμα εξειδικευμένα , κρίνω σκόπιμο να σκιαγραφήσω ευρύτερα το γενικότερο παγκόσμιο πλάνο μέσα στο οποίο εξυφαίνεται η μοίρα ,όχι μόνο η στενή δική μας ή της Πατρίδας μας, αλλά όλων των λαών , και αποτυπώνεται το πώς , και το που χαλκεύουν «οι άρχοντες του σκότους του αιώνος τούτο» τα καταχθόνια σχέδια τους .Μέσα σ’ αυτό θα επιχειρήσω με αδιάσειστα επιχειρήματα αντλούμενα από μελέτες παγκοσμίου κύρους γεω –πολιτικών- στρατηγικών-κοινωνικών αναλυτών να τοποθετήσω και θα αιτιολογήσω , όχι μονό το πρόβλημα της Εκκλησίας και του Κλήρου , επαναλαμβάνω ,αλλά και αυτό το πολύμορφο της Πατρίδας μας , που δεν είναι του παρόντος να εκθέσω εκτενέστερα, πολύ δε περισσότερο αυτό ολοκλήρου της ανθρωπότητας .Γιατί αν δεν το δούμε έτσι, παρά σαν μεμονωμένο γεγονός, δεν θα μπορέσομε να συλλάβομε το μέγεθος της απειλής ,έτσι ώστε ανάλογα να αποτρέψομε τον οικονομικό Αρμαγεδδώνα που επέρχεται για το Κλήρο , αλλά και το ευρύτερο και βαθύτερο στόχο της ,ήτοι το λίκνο της ορθοδοξίας την Πατρίδα μας μιας και αυτή είναι το ακατανίκητο εμπόδιο στα καταχθόνια σχέδια τους , μέσω του αποχριστιανισμού των Ελλήνων που επιχειρούν να επιτύχουν με τη κατάργηση του άρθρου 3 του Συντάγματος , το οποίο καθορίζει το θρήσκευμα τους , στοχεύοντας έτσι να την συμπαρασύρουν στην κατάρρευση, αφού δεν θα έχει στέγη να στεγασθεί, κατά τη νοσηρή άποψη τους.

Το πρώτο στάδιο του σχεδίου είναι η αποδυνάμωση της Εκκλησίας από στελεχιακό δυναμικό δηλαδή Ιερείς , έτσι ώστε να παύσει να κτυπά η καμπάνα για να ξεχάσει ο Έλληνας την χριστιανική του ταυτότητα και να γίνει ευάλωτος στην κάθε λογής προπαγάνδα .Γιατί, όπως είναι φυσικό , ποιος νέος πια θα αποφασίσει να ιερωθεί και πολύ περισσότερο ποια γυναίκα θα τον επιλέξει για σύζυγο χωρίς το οικονομικό κεραμίδι που του εξασφαλίζει ο πενιχρός έστω μέχρι σήμερα μισθός; Εδώ θεωρώ χρήσιμο να αναφέρω απευθυνόμενος σε κάποιο με τόλμη και αρετή γνήσιο πατριώτη οραματιστή Κυβερνήτη του μέλλοντος , ότι αν υπήρχε ένα ευνομούμενο κράτος σωστά δομημένο με βάση τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη και τη ιδιομορφία της ελληνικής κοινωνίας έναντι άλλων ,όχι μόνο θα ερήμωνε τα χωριά από εφημερίους με αυτή την απόφαση ,αλλά θα ανασυγκροτούσε τα Ιεροδιδασκαλεία ·Θεσμός που απέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες παιδείας, μάλιστα σε δύσκολα χρόνια -από τα οποία θα αποφοιτούσαν ιεροδιδάσκαλοι με αποτέλεσμα με ένα μισθό να καλύπτει τις θρησκευτικές και εκπαιδευτικές ανάγκες του κάθε απομακρυσμένου χωριού. Αντί τούτου όχι μόνο αυτό δεν γίνεται, αλλά έκλεισαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια όλα τα εκκλησιαστικά εκπαιδευτικά ιδρύματα της Χώρας ,με αποτέλεσμα ένας ενδιαφερόμενος υποψήφιος κληρικός να μη μπορεί να σπουδάσει τα στοιχειώδη .

Χωρίς να θεωρηθώ λοιπόν συνομοσιολόγος ,και αυτό θα το αποδείξουν τα απτά και ωμά γεγονότα, όπως θα εκθέσω κατωτέρω , πιστεύω ότι , όλοι πια « οι παρεπιδημούντες στην Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν η θα πρέπει να γνωρίζουν, αυτό που εξ άλλου καθημερινά διαπιστώνουν ότι, οι τύχες των λαών αλλά και του όμορφου Πλανήτη μας είναι στα χέρια μιας στυγνής σκοτεινής και αδίστακτης κάστας αιμοσταγών και αιμοδιψών διαστρεμμένων ανθρώπων. Αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα που ανέλαβαν να υπηρετήσουν το σχέδιο του αντίχριστου, όπως μαρτυρούν τα αποκαλυπτικά χρόνια που ζούμε από πλευράς σημείων των καιρών ·σοδομικά από πλευράς ενός αχαλίνωτου κοινωνικού και ηθικού εκφυλισμού ·Βαβελικά από πλευράς ανεξέλεγκτου και ξέφρενου τεχνολογικού πολιτισμού επαπειλούντα ,σαν τέτοιος, τόσο τον Πλανήτη όσο και τη ζωή - μαρτυρούν την προσπάθεια τους να ελέγξουν την παγκόσμια κοινότητα αναζητώντας την πλέον ενδεδειγμένη και αποτελεσματική μέθοδο . Και την βρήκαν, αφού μελέτησαν το γιατί δεν το κατάφεραν αυτό οι ανά τους αιώνες παρόμοιες προσπάθειες από το Δαρείο μέχρι τον Χίτλερ με τις πανίσχυρες σιδερόφρακτες στρατιωτικές μηχανές .Διαπίστωσαν ότι, αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη χρήση της οικονομικής δύναμης μπροστά στην οποία ωχριά οποιαδήποτε άλλη και μέσω αυτής τη διάβρωση και αποδόμηση , θεμελιωδών, πανανθρώπινων, διαχρονικών , αναλλοίωτων αξιών, που δομήθηκαν και εκφράζονται μέχρι σήμερα μέσα από θρησκευτικές και πολιτιστικές και γενικά πνευματικές ανάγκες, που όταν κατά το σοφό του αιώνα που πέρασε ΑΙΣΤΑΙΝ αυτό θα συμβεί, θα απειληθεί το ανθρώπινο είδος με εξαφάνιση .

Πιο εμπεριστατωμένα και αναλυτικά: Θα πρέπει να παραδεχθούμε, ότι ζούμε σε μια εποχή που έχει προκαλέσει, εκτός των άλλων ανατροπών αυτή τη φορά, και τη σωρεία κοσμογονικών ανατροπών παγκοσμίων διαχρονικών σταθερών που επιχειρείται από τους «κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνος τούτου» .Πιο συγκεκριμένα αυτό επιχειρείται από τους μεγιστάνες του πλούτου ,τους σύγχρονους Κροίσους, που αφού απέσυραν το χρήμα · παρά την αντίδραση των λαών αλλά αντίθετα με την σύμφωνη γνώμη των εγκάθετων ηγεσιών τους - από τη παραγωγική οικονομία ,το συσσώρευσαν στα χρηματοπιστωτικά τους συστήματα (τράπεζες χρηματιστήρια) και θαμπωμένοι από τη λάμψη του χρυσού που έχουν στα χέρια τους, δεν μπορούν να δουν ότι οδηγούν τους λαούς σε νέες σφαγές, αυτή τη φορά εξοντωτηκότερες σε σύγκριση μετά τις πρόσφατες δυο του περασμένου αιώνα σε βαθμό που να βαφούν και πάλι οι ωκεανοί με αίμα.

Αυτό συνιστά την παγκόσμια πανίσχυρη οικονομική δικτατορία ιδρυτή των λεσχών, ανάμεσα σε άλλες, Μπίνλντερμπεγκ και Νταβός ,τις ποίες ελέγχουν οι μεγιστάνες του πλούτου Κίνσιγκέρ , Σώρος, Μώρος Ροκφέλερ και άλλοι και με τη σατανική επινόηση της νέας τάξης πραγμάτων ,εκφρασμένη μέσα από την παγκοσμιοποίηση και με τη δύναμη του χρήματος που διαθέτουν σκοπόν έχουν. Πρώτο) Την κατάργηση των ιστορικών θρησκειών και των πολιτιστικών πολιτισμών των λαών όπου γης .Δεύτερο) Να επιβάλλουν τη δική τους «πανθρησκεία» , μέσω της οποίας επιχειρούν να αντικαταστήσουν τις αξίες που επαγγέλλονται αυτές, με απαξίες που υπαγορεύει και επιβάλει αυτή και τα νέα ήθη και έθιμα της που προσβάλουν και ευτελίζουν την ανθρώπινη προσωπικότητα. Τρίτο) Επιδιώκουν μέσω του φόβου της οικονομικής εξαθλίωσης ή εξάρτισης να μπορούν να χειραγωγούν, να ποδηγετούν και να ελέγχουν τους λαούς για να απομυζούν τους χυμούς τους. Αυτούς που δεν καταφέρνουν με τη εξαθλίωση τους δελεάζουν υποσχόμενοι καλοπέραση, ευμάρεια ,συμφέρον, ύλη, σαρκολατρεία ,ευδαιμονισμό, εξασφαλίζοντάς τους με την υπόσχεση της απόκτησης εύκολου πλούτου , πολυτελών σκαφών , χλιδάτων ταξιδιών σε ονειρεμένους τόπους και πάνω από όλα θέσεις εξουσίας σαν το πιο ελκυστικό και αποτελεσματικό . Τέταρτο) Μετατοπίζουν και καλλιεργούν την επιθυμία από τα αναγκαία και απαραίτητα στα περιττά. Και πάλι επ’ αυτού υπενθυμίζω προσωπική εμπειρία: Έχω έγγραφο Τράπεζας αποσταλμένο προ της κρίσης ,βάσει του οποίου μου προτείνει : «σου παρέχομε πενήντα χιλιάδες ευρώ χωρίς ιδιαίτερες διαδικασίες», προσέχτε τη διατύπωση παρά κάτω , «για να ικανοποιήσεις μια σου επιθυμία» όχι ανάγκη .Έτσι καθιστούν την πολυτέλεια και τη χλιδή αυτοσκοπό. Πέμπτο) Ανταλλάσουν και εξαργυρώνουν τη φιλοσοφία των αξιών σε διεκδίκηση υλικών αγαθών. Πέμπτο) Επιπεδοποιούν τον άνθρωπο σε ένα κόσμο όπου η πραγματικότητα και η αλήθεια αντικαθιστούνται με τη θωπεία του ψέματος. Έκτο) Προωθούν το πρότυπο του ανθρώπου που θα πρέπει να ζει για το σήμερα, και μόνο για το εγώ του, έτσι ώστε να του ναρκώνουν τη ψυχή και του απονευρώνουν το πνεύμα. Έβδομο) Γκρεμίζουν τα πρότυπα χαρακτηρίζοντάς τα «γραφικά» και προάγουν έτσι το μηδενισμό.

Για το σκοπό αυτό έχουν στη διάθεσης τους όλα τα σύγχρονα δικά τους μέσα μαζικής ενημέρωσης, προσφέροντας μασημένη τροφή στους ανυποψίαστους ακροατές και θεατές από τους πιστούς και καλοαμοιβόμενους υπαλλήλους τους, δημοσιογράφους .Για να το διαπιστώσετε δεν έχετε παρά να παρατηρήσετε όλα τα δελτία ειδήσεων, όλων τον καναλιών. Όλος τους το χρόνο τον διαθέτουν στη εμπορία του κακού . Αυτό αφ ενός προκαλεί κατάθλιψη και αφ ετέρου την αναπαραγωγή του, μέσω της απομίμησης ιδιαίτερα από τους ανοργάνωτους και ανώριμους ακόμα εφηβικούς εγκεφάλους ,σε βαθμό που να παρατηρείται και να καταγράφεται από τους παιδοψυχολόγους κατακόρυφη αύξηση εγκληματικότητας στις τάξεις των εφήβων, αφού στα δέκα οκτώ τους χρόνια έχουν δει, αφομοιώσει και μιμούνται εκατό είκοσι χιλιάδες σκηνές βίας κάθε λογής, από τα πάσης φύσεως αυτά μέσα. Έτσι διαμορφώνουν μια παγκόσμια κοινωνία που πτωχεύει σε αμεσότητα και γεννά ένα κόσμο με θεριεμένες απαιτήσεις ,με συλλογική αγανάκτηση και ανεξέλεγκτο κενό. Με αίσθηση επικίνδυνου θυμού, απρόβλεπτου πανικού και βασανιστικού αδιεξόδου. «συνοχή εθνών εν απορία ηχούσης θαλάσσης και σάλου» χαρακτηρίζει προφητικά αυτά τα συμπτώματα ο Ευαγγελιστής Λουκάς.

Εδώ επιβάλλεται, προς επιβεβαίωση του λόγου μου , να αναφέρω μια αντιστοιχία: Τον θεό δε μπορούμε να το συλλάβομε με την περιορισμένης εμβέλειας λογική μας. Ούτε μπορούμε να τον δούμε με τις ατελείς αισθήσεις μας για τον απλό λόγο ότι τότε δεν θα ήταν Θεός. Αυτό που μπορούμε είναι να το αντιληφθούμε μέσα από τι ενέργειες του. Δηλαδή, αν εμβαθύνομε στο μυστήριο της ζωής ή κοιτάξομε τη φύση γύρω μας και διαλογισθούμε ποιός τη δημιούργησε , κάτι που έκαμε ο Καζαντζάκης: «ρώτησα τη αμυγδαλιά αν υπάρχει Θεός και εκείνη άνθησε». Κατ’ αντιστοιχία λοιπόν δεν θα πρέπει να περιμένομε κάποιο που να μας πει ότι είναι ο αντίχριστος ,παρά θα τον δούμε μέσα από τις ενέργειες του που είναι αυτές που περιέγραψα. Επ’ αυτού πρόσφατα συνέβη κάτι το τρομερό, που θα πρέπει να το αναφέρω προς επίρρωση του λόγου μου, επαναλαμβάνω, γιατί μπορεί κάποιος να με χαρακτηρίσει συνομοσιολόγο. Αποτελεί έμπρακτη τρανταχτή απόδειξη των όσων ισχυρίζομαι ,και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ,προκλητικά και απροκάλυπτα σε κεντρική πλατεία του Λονδίνου στήθηκε ένα πελώριο αποκρουστικό στη θέα του άγαλμα πανομοιότυπο του σατανά, αφιερωμένο στο «καταχθόνιο θεό». Όπως επίσης δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ,στο Φάληρο και στη Μύκονο στήθηκε περίπου το ίδιο αφιερωμένο στο «έκπτωτο άγγελο».

Μιας και η κοσμική πνευματικότητα όποιας μορφής ή αδυνατεί, ή δεν θέλει, ή φοβάται, ή βολεύεται και αυτή και υποτάσσεται στα καταχθόνια αυτά σχέδια , ανοίγοντας τον ορίζοντα της σκέψης μου, τολμώ να θέσω προ των ευθυνών τους, για την μηδενική προσπάθεια ανακοπής του αχαλίνωτου αυτού πολυδαίδαλου , καλπάζοντος και αφηνιασμένου κακού ,γενικά τις πέντε μεγάλες Ιστορικές θρησκείες σε ανατολή και Δύση που είναι ταγμένες γι ’αυτό ,ειδικά την Χριστιανική και ιδιαίτερα την Ορθόδοξη σαν την κατέχουσα την Αλήθεια, ήτοι το μοναδικό όπλο κατ αυτού . Πολύ δε περισσότερο δεν μπορώ να μη εκφράσω εδώ την απογοήτευση μου και τη βαθειά θλίψη μου για το γεγονός ότι, όχι μόνο δεν αντέδρασαν αλλά αντίθετα είδα να συλλαμβάνει ο φωτογραφικός φακός το Πάπα Φραγκίσκο να σκύβει και να φιλά το χέρι ενός των οργάνων του αντίχριστου ,αυτό του Ροκφέλερ. Τη αντίδραση την εισέπραξα από εκεί που δεν την περίμενα .Δηλαδή από τη κοσμική εξουσία της Ρωσίας, όταν άκουσα τον Πρόεδρο της Βλαδιμήρ Πούτιν να λέει ,και μάλιστα από το βήμα του Κρεμλίνου απ΄ όπου πριν από χρόνια ακουγόταν αθεϊστικές διακηρύξεις: «η Ευρώπη δε απειλείται από κανένα αλλά από το εαυτό της, και αυτό γιατί αρνήθηκε τις χριστιανικές της ρίζες» .Και μάλιστα προσθέτει «η Ορθοδοξία είναι ακαταμάχητη …..»! Αυτός γνωρίζει καλά ότι μοναδικό τους εμπόδιο είναι η Ορθοδοξία ,εναντίο της οποίας έχουν εξαπολύσει ένα αμείλικτο πόλεμο με κάθε λογής μέσο. Παρεμπιπτόντως έχει πνευματικό τον μεγαλύτερο ρώσο διανοητή και θεολόγο.

Προς αυτή την κατεύθυνση μια από τις σατανικές μεθόδους τους είναι να επιλέγουν τους ευάλωτους φιλόδοξους εκείνους με μειωμένες ως ανύπαρκτες ηθικές και ψυχικές αντιστάσεις ανθρώπους ,σε διάφορες χώρες, να τους εκπαιδεύουν στα μέτρα τους , να τους μεθούν με την υπόσχεση στη συνέχεια της ηδονή της εξουσίας και να τους εγκαθιστούν στη κάθε χώρα για να εφαρμόσουν τα καταχθόνια σχέδια τους. Έτσι καταφέρνουν να απομονώνουν τους πραγματικούς φλογερούς και άριστους πατριώτες από αυτή, που από τέτοιους βρίθει η χώρα μας .Για του αληθές του λόγου μου επ’ αυτού επαναλαμβάνω μια προσωπική εμπειρία . Γνωστός πολιτικός και μάλιστα συντηρητικός άκουσα ότι ενεγράφη στη λέσχη Μπιλντεπέρκ . Όταν τον ρώτησα αν είναι αλήθεια μου απάντησε χωρίς περιστροφές «κακά τα ψέματα αν δεν ενταχθείς εκεί δεν έχεις προοπτική καμιάς ανέλιξης, πολύ δε περισσότερο πολιτικής».

Εν προκειμένω για την πατρίδα μας ,όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου εδώ και τριάντα χρόνια που ξεκίνησε η σκόπιμη με δανεικά χλιδή, όταν δηλαδή με άλλα λόγια τοποθέτησαν το τυρί στη φάκα - δεν είχαν παρά να εφαρμόσουν τη συνταγή του ραδιούργου και σφαγέα των λαών τέως υπουργού των εξωτερικών των ΗΠΑ ΚΙΣΙΓΚΕΡ ο οποίος απερίφραστα είπε: « οι Έλληνες είναι ένας ατίθασος και ανυπότακτος λαός που για τον ελέγξομε θα πρέπει να το κτυπήσομε στις ρίζα του, ήτοι την πατρίδα τη πίστη τη γλώσσα κτλ».

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια αφού πρώτα χρησιμοποίησαν τους δυο προκατόχους του Τσίπρα για να επιβάλουν τα δυο ήπια, έναντι του τρίτου, μνημόνια και τους κράτησαν μόνο δυο χρόνια που τους χρειαζόταν γι αυτό, κάλεσαν και τον σημερινό γιαλαντζί αριστερό «πρωθυπουργό» το 2014 στην Αμερική και του πρότεινα την εξουσία σαν αντάλλαγμα της εφαρμογή των σχεδίων τους και συνάμα του υπέδειξαν ,σαν επαγγελματίες στο είδος , τις σατανικές μεθόδους διά των οποίων θα την κατακτά θα τη νέμεται και θα την απολαμβάνει όσο θέλει, ή μάλλον όσο τον χρειάζονται, επιτυγχάνοντάς κάθε φορά την επανεκλογή του υφαρπάζοντας με απάτη και εξαπάτηση τη συνείδηση του λαού.

Μάλιστα ,υπενθυμίζω ,κατά την επιστροφή του διαπίστωσα, ότι δεν ήταν εκείνος που πήγε και συμπτωματικά, συνάντησα το Μανώλη το Γλέζο στη πλατεία του χωριού μου το Φιλώτι Νάξου και του εξέθεσα τις δυσοίωνες προβλέψεις, υποψίες και ανησυχίες μου που μου προκάλεσε η κάθετη αλλά και ευδιάκριτα μετάλλαξη του επιστρέφοντας από την Αμερική ,επαληθευμένη πια σήμερα σε όλο της το μεγαλείο και αναγνωρισμένη μόλις πρότινος με μια παλληκαρήσια, σαν αυτή που τον διακρίνει, δημόσια συγνώμη του . Με καθησύχασε τότε λέγοντας μου: «μη ανησυχείς Παπά Γιώργη όλα θα πάνε καλά». Σήμερα δημόσια δηλώνει: «ζητώ συγνώμη από το Ελληνικό Λαό που τον παρέσυρα να υποστηρίξει προδότες» Τώρα πως γίνεται εγώ , ένας ασήμαντος απλός πολίτης να το αντιληφθώ και το οξυδερκές πολιτικό αισθητήριο του μπαρουτοκαπνισμένου πολιτικά Μ. Γλέζου να μη το αντιληφθεί, αυτό παραμένει απορίας άξιο.

Έτσι ξεκίνησε τον αγώνα της πολύμορφης απάτης .Κατ’ αρχή με τους ζουρνάδες και τα νταούλια τις απειλές για να τρομάξει- δήθεν- τους ηγέτες μεγάλων κρατών .Εκεί όμως που δεν μπόρεσε να κρύψει την απάτη ήταν εκείνο φιάσκο του δημοψηφίσματος, όμοιο του οποίου δεν έχει να παρουσιάσει η παγκόσμια πολιτική ιστορία , αφού ο ίδιος μέσα από τρία λεονταρίστικα διαγγέλματα πριν από αυτό και η δήλωση του σε ένα από αυτά, ότι «αν δεν υπερψηφισθεί το ΟΧΙ θα πάω στο σπίτι μου» . Έριξε ένα σωσίβιο στο μισοπνιγμένο Έλληνα , το οποίο αντί να έχει μέσα αέρα είχε σίδερα με αποτέλεσμα να βυθιστεί μέσα στο ταραγμένο πέλαγος του τρίτου δολοφόνου μνημονίου ,μπροστά στο οποίο τα δύο προηγούμενα ωχριούν, και μας το επέβαλε με τη αυτοαναίρεση του, δικαιώνοντας τους προκατόχους του , όταν μετέτρεψε το ΟΧΙ του λαού ,από τον οποίο ο ίδιος το ζήτησε ,σε ραγιαδίστικο ναι . Σ αυτό το απάνθρωπο μνημόνιο ,ανάμεσα στα άλλα, ορίστηκε και υπεγράφη η οικονομική καταδίκη και των κληρικών και κατ επέκταση ο αποχριστιανισμός των Ελλήνων με τον ίδιο, όπως τους άλλους, απατηλό και δόλιο τρόπο .

Δηλαδή ανάμεσα στα άλλα που του απαίτησαν ήταν «θα χωρίσεις τα τσανάκια σου» κατά το λαϊκό ,με τους παπάδες, γιατί κι αυτοί μας ενοχλούν ,ήτοι «θα διακόψεις τις σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους ,γιατί δεν γίνεται να υπάρχει στη Δύση θεοκρατικό καθεστώς. «Σαν πρώτο βήμα θα ξεφορτωθείς το βάρος της μισθοδοσίας των παπάδων και στη συνέχεια θα αναθεωρήσεις το Σύνταγμα, απαλείφοντας απ’ αυτό το άρθρο 3 που καθορίζει το θρήσκευα των Ελλήνων» .Αυτό το σχέδιο τώρα τίθεται σε εφαρμογή με πρώτη κίνηση αυτή της ύπουλης αποβολής από το ενιαίο μισθολόγιο των κληρικών.

Εδώ ανακόπτω το συλλογισμό μου προ στιγμή γιατί διαβλέπω, ότι πριν προχωρήσω θα πρέπει να επαναλάβω την απάντηση στο εύλογο ερώτημα, που βλέπω να κρέμεται από τα χείλη του καθένα σας που με παρακολουθεί αυτή τη στιγμή. «Μα παπά Γιώργη πως γνωρίζεις ότι ελέχθησαν όλα αυτά;» .Φίλε μου δεν ήταν ανάγκη να είμαι αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας. Μου τα είπαν εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια πριν οι σοφοί διαχρονικοί και αδιάψευστοι πρόγονοι μας ως εξής: «προς γαρ το τελευταίο εκβάν έκαστο των προ υπαρξάντων κρίνεται» .Που πάει να πει στα σημερινά ελληνικά: «από το αποτέλεσμα μπορείς να συμπεράνεις τι συζητήθηκε».

Τώρα λοιπόν που έφτασε ώρα της κρίσης των εκλογών για να επανεκλεγεί ,τον συμβουλεύουν δήθεν αφού έχουν επιλέξει άλλο, προκειμένου να αναπληρώσει τη φθορά που υπέστη σε ψήφους με τα καμώματα του, να κάνει μια ακόμα απάτη και συνάμα παράφορη αδικία. Ποια είναι αυτή . «θα κάνεις μια εικονική συμφωνία με τους παπάδες , βάσει της οποίας θα τους ξεγελάσεις να αποδεχθούν να αποχαρακτηρισθούν από δημόσιοι υπάλληλοι με το να του πείσεις , ότι θα τους επιχορηγείς μέσω ειδικού λογαριασμού, με τη προεκλογική προοπτική και υπόσχεση » ·όπως και έγινε ήδη η εξαγγελία-
«ότι να δημιουργήσεις δήθεν έτσι τις αντίστοιχες δέκα χιλιάδες θέσεις εργασίας , για να μπορέσεις με αυτό τον τρόπο , όχι να διορίσεις αλλά να εξαπατήσεις και άλλες κοινωνικές ομάδες συγχρόνως, υποσχόμενος ·όχι διορισμό ,γιατί κάτι τέτοιο αποτελεί πια όνειρο θερινής νυκτός με απαγορευτική ρήτρα του τελευταίου μνημονίου – αλλά με συμβάσεις μάλιστα περιορισμένου χρόνου αντί ευτελούς μηνιαίως. Έτσι θα αναπληρώσεις τους ανάλογους ψήφους , εκμεταλλευόμενος συνάμα και την καλλιεργημένη προκατάληψη κατά των κληρικών. «Ω! οία κεφαλήν και εγκέφαλο ουκ έχει» θα έλεγε ο Διογένης.

Στη λέξη αποχαρακτηρισμός έγκειται η απάτη , κρύβεται η εξαπάτηση και ελλοχεύει ο κίνδυνος στο δια πείνας θάνατο των δέκα χιλιάδων οικογενειών των κληρικών που θα επιφέρει η διακοπή της, έστω και της πενιχρής αυτής μισθοδοσίας τους , που τους εξασφαλίζει ο μέχρι τώρα νόμος του ενιαίου μισθολογίου . Πιο απλά , τους προτείνει μέσω του Αρχιεπισκόπου χωρίς ντροπή ,ωμά , προκλητικά και απροκάλυπτα : « θα δεχθείτε να σας αποχαρακτηρίσω δημοσίους υπαλλήλους για να με διευκολύνετε προεκλογικά και θα σας δημιουργήσω ένα ταμείο που θα το επιχορηγώ με κάποιες επιδοτήσεις και θα τις μοιράζετε μεταξύ σας ». Ερωτώ: με πια διαφάνεια, με πια κριτήρια και με πια δημοσιονομική λογική; Με τη μορφή μαύρου χρήματος κάτω από το τραπέζι; Αν δεχθούν αυτή την ανίερη συμφωνία μετά είναι πια θέμα λίγου χρόνου η αθέτηση της με τη απλή και εφαρμοσμένη κατά συρροή λογική ότι, αφού έχει καταρρεύσει η αξιοπιστία και η φερεγγυότητα του Κράτους ,χωρίς κανένα πρόβλημα θα τους πει: « συμφωνήσαμε αλλά δεν υπάρχουν χρήματα για την επιχορήγηση του ταμείου σας». «Ούτε γάτος ούτε ζημιά» και πάλι κατά το λαϊκό. Δοκιμασμένη η μέθοδος και επιτυχημένη. Μετά τον οικονομικό Αρμαγεδώνα ο οποίος έπληξε ξαφνικά τη χώρα μας ·ανάμεσα σε άλλα άκρως αντισυνταγματικά περικόπηκαν δομημένα ομόλογα ,μισθοί, συνάξεις , εισοδήματα και ασφαλιστικά δικαιώματα κατακτηθέντα από τη Γαλλική Επανάσταση- ποιος θα τον εμποδίσει χωρίς δυσκολία «ελαφρά τη συνειδήσει» να μη αθετήσει μια τέτοια συμφωνία ασήμαντη μπροστά σ’ αυτά που προανέφερα; Το επιπρόσθετα σκαναλώδες «φρίξον ήλιες και στέναξον η γη» είναι ότι οι μουφτίδες – παπάδες μουσουλμάνοι Τούρκοι στην Ελλάδα θα συνεχίσουν να θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι και θα πληρώνονται από το φορολογούμενο έλληνα πολίτη.

Εδώ απαιτείται να ανακόψω και πάλι για λίγο τη ροή του λόγου μου για να απευθυνθώ στους συναδελφούς κληρικούς και μετά από τους προβληματισμούς που εξέθεσα να τους ερωτήσω :τι κάνουμε εμείς σαν Έλληνες υπήκοοι . Πάντως αυτό που δεν πρέπει να γίνομε είναι αυτό που προτείνει ο Σαίξπηρ: «δεν έχει σημασία αν ο λύκος έχει τη διάθεση να σε φάει, εσύ δε θα πρέπει να γίνεις αρνί». Και αν ο Αρχιεπίσκοπος «έγινε αρνί» για λόγους που μόνο η ιστορία θα αποκαλύψει ,εμείς δεν θα πρέπει να γίνομε. Όθεν χρειάζεται μεγάλος αγώνας για να αποτρέψομε, πριν είναι αργά, το ολέθριο κακό που μας περιμένει. Αυτό σημαίνει ότι, θα πρέπει Η Διαρκής Ιερά Σύνοδο αλλά και σύσσωμη η Ιεραρχία ,ο Σύνδεσμος Κληρικών και οι Μητροπόλεις να δώσουμε τον αγώνα για να προασπίσομε την παραμονή μας στο ενιαίο μισθολόγιο ,διαλύοντας τη σκοτεινή και μαύρη προπαγάνδα προκατάληψης του λαού κατά της Εκκλησία και του κλήρου. Επιχειρήματα με το πώς , παραθέτω ευθύς αμέσως και είναι εκείνα που θα έπρεπε να του αντιπαραθέσει ο Αρχιεπίσκοπος ,αντί να τον ευχαριστήσει και από πάνω μοιρολατρικά και ηττοπαθητικά .

Αλλά τι να πω. Προς το παρόν τούτο μόνο. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα από τότε που μέρος της διοικούσας Εκκλησίας έπαψε να υπηρετεί τον Θεανθρώπινο Οργανισμό –ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Αυτή η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ,η άδολη, η αγνή, η ειλικρινής ,η ελεύθερη ,η ζωντανή και πανισχυρότερη κάθε μορφής κοσμικής εξουσίας ,όπως υπενθύμιζε το ‘’67 ο φλογερός μαχητής και σοφός επίσκοπος Φλώρινας Αυγουστίνος ,που τον έστειλαν εξορία εκεί επειδή « τα έχωνε» κατά το λαϊκό σε εκείνους, οι οποίοι, για ικανοποιήσουν και μόνο φθηνές και ιταμές φιλοδοξίες τους, την κατέστησαν υποχείριο, της πιο στυγνής μορφής κοσμικής εξουσίας ,η οποία «έβαλε στο γύψο» για επτά χρόνια τον ελληνικό λαό και εξόριζε στη Μακρόνησο και στον Αι Στράτη τους ελεύθερα σκεπτόμενους έλληνες πολίτες . Την ήρεμη αυτή πνευματική δύναμη που εκφράζει, υπόσχεται και εγγυάται, ανάμεσα στα άλλα, και την αγάπη, την συγγνώμη, την καταλαγή και πάνω από όλα την λύτρωση και τη σωτηρία ,που την μετάλλαξαν σε εξουσία και σύστημα ,και έκτοτε συνοδοιπόρο ,συναυτουργό και συνένοχο με την κοσμική ,στις κάθε λογής αντιχριστιανικές , αντικοινωνικές και αντιλαϊκές της πράξεις.

Διαμετρικά αντίθετα με εκείνη την παραγγελιά του Χριστού το Βράδυ εκείνο της Μ. Τετάρτης πριν την «άκρα ταπείνωση » ,αυτή του Σταυρού, όταν υπέδειξε, έμπρακτα πια και όχι με λόγια, μια κορυφαία χριστιανική αρετή ,αυτή της ταπεινότητας ,όταν έσκυψε να πλύνει τα πόδια των μαθητών του ό ίδιος ο Θεάνθρωπος !!!! Προσέχτε: όχι γιατί ήταν βρώμικα, Αλλά για να τους πει ότι: «αν εγώ ,Ο Θεός, καταδέχομαι να σας πλύνω τα πόδια ,εσείς τι θα πρέπει να κάνετε μεταξύ σας;» . Επισημαίνοντας τους ότι, «διαπιστώνετε πως οι κοσμικοί άρχοντες επιδιώκουν να άρχουν των εθνών για να τα καταδυναστεύουν. Εγώ δεν σας θέλω τέτοιους. Αλλά αντίθετα , αυτός που θέλει να είναι πρώτος για μένα, να επιδιώκει να είναι τελευταίος υπηρετώντας όλους του άλλους .Αυτό δηλαδή που μόλις προηγουμένως εγώ έκανα σε εσάς» . Αλλά αυτό είναι «αλλουνού Παπά Βαγγέλιο » και επιφυλάσσομαι μια άλλη φορά να σας το διαβάσω.

Θα έπρεπε δηλαδή να του απαντήσει σθεναρά ,βροντερά και ανυποχώρητα ότι: «θα καλέσω συνταγματολόγους από όλο τον κόσμο και θα ανατρέψω αυτή την απόφαση σαν εκτροπή συνταγματική, αν επιμείνεις. Γιατί ο κληρικός δεν είναι απλά δια νόμου δημόσιος υπάλληλος, αλλά απ’ ευθείας κατοχυρωμένος από το δεύτερο βελτιωμένο Σύνταγμα αυτό της Β . Συνέλευσης του Άστρους Κυνουρίας το 1823. Εδώ θα πρέπει να αναλύσω όμως τι είναι εκείνο ακριβώς που συνιστά την συνταγματική εκτροπή αρχίζοντας από πολύ μακριά το έτος 1823, για να στοιχειοθετήσω το λόγο μου ,φθάνοντας στο επίμαχο σημείο του θέματος .

Προς το σκοπό αυτόν Θα πρέπει πρώτα να απαντήσω στο εύλογο και πάλι ερώτημα κάποιων : « πως βρέθηκε στα χέρια της Εκκλησίας τόση περιουσία;». Ας μάθουν λοιπόν ότι, εκείνα τα μαύρα χρόνια της τούρκικης σκλαβιάς ο κατακτητής χρησιμοποιούσε κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο για να καθυποτάξει τους υποτελείς του ,σε βαθμό που να τους αποθαρρύνει και τους αποτρέψει να επιχειρήσουν όποια μορφή αντίδρασης , αντίστασης και επανάστασης. Έτσι, ανάμεσα σε άλλα, επέβαλε δυσβάστακτους και εξουθενωτικούς φόρους ,τις αναρίθμητες ονομασίες των οποίων δε είναι του παρόντος να αναφέρω. Κάποια στιγμή κάποιοι ομογενείς στην Ευρώπη , που ασκούσαν επιρροή στις εκεί κυβερνήσεις ,τις παρακάλεσαν να υποχρεώσουν το Σουλτάνο να ελαφρύνει λίγο το ζυγό τουλάχιστον της υπερφορολόγησης .Με κάποιο αντάλλαγμα προφανώς ,όπως πάντα μετά από το γνωστό ανατολίτικο παζάρι , αυτός προσφέρθηκε να ικανοποιήσει το αίτημα τους ,αλλά μόνο όσον αφορά τη φορολογία της Εκκλησίας ,τα λεγόμενα «προνόμια» .Μετά από αυτό ο κάθε σκλάβος έσπευδε να κάνει ένα εικονικό συμβόλαιο μεταβίβασης της περιουσίας του στην Εκκλησία για να αποφύγει τους φόρους, με την προϋπόθεση, ότι μετά την αποτίναξη του ζυγού να επανέλθει σ αυτόν. Όμως ,όσο τα χρόνια περνούσαν και κάτι τέτοιο δεν γινόταν ,πέθαιναν γενιές και γενιές των συμβεβλημένων και η περιουσία έμεινε στην Εκκλησία .Σ αυτή προστίθεται και εκείνη η προερχομένη από τους μοναχούς ή από παραχωρήσεις πιστών. Από εδώ και πέρα αρχίζει το μεγαλείο και η λεβεντιά της Εκκλησιαστικής αντίληψης περί αλληλεγγύης εκφρασμένο με την γενναιόδωρη χειρονομία του τότε Αρχιεπισκόπου Ιακώβου .

Εδώ ταιριάζει να αναφέρω εκτενέστερα για λόγους εγκυκλοπαιδικούς μα και περισσής περηφάνιας , αλλά και να στηλιτεύσω την αγνωμοσύνη ,την αδικία και την αχαριστία απέναντι της Εκκλησίας ,εκείνων των σημερινών συνήθως ανιστόρητων ψευδονεωτεριστών και κακοπροαίρετων ανθέλληνων , στη γενικότερη προσφορά της ,και προς αποκατάσταση της παραχαραγμένης σκόπιμα ιστορικής αλήθειας από αυτούς που προσπαθούν να την παραχαράξουν δι’ ίδιο προσωπικό ή ιδεολογικό όφελος ,ότι τόσο κατά τη διάρκεια της σκλαβιάς ,όταν αυτή και μόνο ήταν εκείνη που διατήρησε αναμμένο το κάρβουνο της φυλής στη χόβολη της ιστορίας για τετρακόσια ολόκληρα χρόνια παρά την επίμονη και άρνηση κάποιων να το παραδεχθούν, όσο και κατά την διάρκεια του αγώνα , αλλά θα το αποφύγω για να μη σας κουράσω επιφυλασσόμενος να το πράξω μια άλλη φορά.

Συγκεντρώθηκαν λοιπόν για τη Β. Εθνοσυνέλευση στο Άστρος Κυνουρίας το 1823 οι μπαρουτοκαπνισμένοι αγωνιστές και ρακένδυτοι προεστοί για να οργανώσουν συνταγματικά το νεοσύστατο σπαργανούμενο φτωχό κράτος τροποποιώντας επί τα βελτίω ,το μόλις προ ένα χρόνο, νεογέννητο σύνταγμα ,αυτό τη Α. της Επιδαύρου εθνοσυνέλευσης . Εκεί παρευρέθη και ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος με σκοπό να προσφέρει το 96% της Εκκλησιαστικής περιουσίας για να βοηθήσει στη διοργάνωση του ,αναγεννημένου από τη τέφρα του, Ελληνικού Κράτους. Αυτή αντιστοιχούσε ποσοστιαία με το 9% της έκτασης της Ελλάδος. Συν οκτακόσιες οκάδες ,παρακαλώ, χρυσού ,αφού πρώτα είχε δώσει εντολή σε όλες τις ενορίες και στις Μονές της επικράτειας να εκποιήσουν όλα τα τιμαλφή τους .

Με αυτή κάλυψε έκτοτε το Κράτος διάφορες ανάγκες του όπως: Πρώτο )Το 1842 πήρε το πρώτο δάνειο υποθηκεύοντας την. Δεύτερο) Κάλυψε τις ανάγκες τόσο των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής όσο και αυτές του Β. Παγκοσμίου πολέμου αλλά και του εμφυλίου . Τρίτο) Οικοδομήθηκαν επ’ αυτής νοσοκομεία, πνευματικά και κοινωφελή και ευαγή ιδρύματα . Την δε εναπομείνασα ,την ψαλίδισε αυθαίρετα έκτοτε το κράτος κατά καιρούς , σφετερίζοντας αρκετή απ’ αυτή οι, όπως πάντα , επιτήδειοι αετονύχηδες ,μέσω αδιαφανών απαλλοτριώσεων ,καταπατήσεων ,<<φιλικών» ανταλλαγών ,<<νομίμων» δωρεών και πωλήσεων κ.α, σε βαθμό που σήμερα αυτή να έχει περιορισθεί στο 4% . Είναι τα ελάχιστα ακίνητα στην Αθήνα και η υπόλοιπη δεσμευμένη ή ανεπίδεκτη εκμετάλλευσης σαν δασική.

Οι σύνεδροι αφού άκουσαν με έκπληξη τη γενναιόδωρη , απροσδόκητη και υπεράνθρωπη αυτή χειρονομία του Αρχιεπισκόπου την αποδέχθηκαν, όπως ήταν φυσικό, με περισσή χαρά ,και συνάμα μη δυνάμενοι να εκφράσουν τη ευγνωμοσύνης τους αλλιώς πως , αποφάσισαν να εντάξουν στο προς σύνταξη Σύνταγμα , σαν ελάχιστο αντάλλαγμα ,την προσθήκη παραγράφου βάσει της οποίας το Κράτος «αναλαμβάνει στο εξής τη μισθοδοσία του Έγγαμου Εφημεριακού Κλήρου». Αυτό για κάποιους λόγους δεν κατέστη δυνατό μέχρι το 1935 που ο Γεώργιο Παπανδρέου ,σαν υπουργός Παιδείας ,συγκρότησε μόνο το Ταμείο Ασφάλισης Κληρικών και αργότερα δόθηκαν λίγα ψίχουλα στους ιερείς και πολύ πιο αργότερα και στους διακόνους. Όθεν όλα αυτά συνεπάγονται ότι , οι κληρικοί δεν είναι απλά δημόσιοι υπάλληλοι, όπως προανέφερα, μόνο μέσω του Νόμου του ενιαίου μισθολογίου ή κάποιας υπουργικής απόφασης, ή πράξης νομοθετικού περιεχομένου ,αλλά άμεσα κατοχυρωμένοι από το εκείνο το Σύνταγμα και κατά συνέπεια εκεί θα πρέπει να εστιάσουν τον αγώνα τους . Δηλαδή δεν πληρώνονται σε τελευταία ανάλυση άμεσα από το φόρο του φορολογουμένου έλληνα πολίτη αλλά από τους τόκους ,μπορώ να πω ,εκείνης της δωρηθείσης περιουσίας..

Κατόπιν όλων αυτών των επιχειρημάτων που παρέθεσα, μέσω των οποίων επιχείρησα με κάθε ειλικρίνεια να διατυπώσω την αντικειμενική αλήθεια εμπεριστατωμένα ευελπιστώ ,ότι θα έπεισα τους αναγνώστες μου με αυτή , έτσι ώστε στο εξής γενομένης συζήτησης από τους κακοπροαίρετους παραχαράκτες της Ιστορίας να τους αντικρούουν αφ ενός, και αφ ετέρου να γνωρίζουν γιατί θα πρέπει να σταθούν αρωγοί στο αγώνα του Κλήρου, που έχει σαν σκοπό ,όχι τη προάσπιση του προσωπικού ιδιοτελούς συμφέροντος τους ,αλλά πρώτιστα την ανακοπή της προσπάθειας αλλοτρίωσης της θρησκευτικής συνείδησης και ταυτότητας των ελλήνων .

Έλληνες λοιπόν μη εγκαταλείπετε τις επάλξεις. «Ο Αννίβας προ των πυλών» έλεγαν οι Ρωμαίοι « αντεπιτίθεται». Το πεπρωμένο της Πατρίδας μας όρισε το γεωγραφικό της στίγμα να είναι τέτοιο ,που αποτελεί πεδίο μάχης σύγκρουσης διεθνών συμφερόντων .Αυτό δεν μπορούμε να το αλλάξομε .Μπορούμε όμως να μη «γινόμαστε αρνί» ,επαναλαμβάνω κατά το Σαίξμπηρ, κάθε φορά που ανοίγει η όρεξη του «λύκου». Αυτή τη φορά καλούμαστε να πάρομε από το μουσείο και να σηκώσουμε και πάλι εκείνο το ίδιο λάβαρο, και να ορκισθούμε ή θάνατος ,ή λευτεριά. Όχι πια για την απελευθέρωση μας από μια σκλαβιά σαν εκείνη , αλλά για μια άλλη αυτή τη φορά πιο σημαντική , αυτή την πολιτική, οικονομική , κοινωνική και ηθική.

Ο συναγωνιστής σας μαχόμενος κληρικός αποφασισμένος να πέσει μαζί σας αν ο απαιτήσει η Πατρίδα και η Πίστη και δεν σας κρύβω ότι ήδη τα πρώτα βέλη τα έχω δεχθεί……

Παπά-Γιώργης Προμπονάς - *Πρεσβύτερος της Γ' Αρχιερατικής Περιφέρειας Νάξου, Τραγαίας - Δρυμαλίας. Συγγραφεὐς κατά το πάλαι και στο ΙΕΡΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ «ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ» στο Φιλώτι Νάξου