τῆς
κας Γιώτας Ιωακειμίδου
 |
| οι καραγκούνηδες, για να σωθούν από την θανατηφόρο ελονοσία, κοιμόντουσαν πλάι σε αναμμένες σβουνιές |
Οι σβουνιές προέρχονται από την λέξη βοών=στάβλος βοδιών και η βουνιά με πρόθεση του -σ- γίνεται σβουνιά και την χρημοποιούσαν σαν καύσιμη ύλη.
Στα ποντιακά έχουμε τα κουσκούρε που ήταν κόπρανα ζών ανακατεμένα με άχυρα που επίσης τα χρησιμοποιούσαν σαν κάυσιμη ύλη.
Η γιαγιά μου ήταν οικολόγος ακτιβίστρια χωρίς να το ξέρει τελικά. Όταν πήγαινε να αρμέξει εγω πάντα από κοντά της… έκανε πρώτα διαχέιρηση των κοπράνων, δηλαδή τα ανακάτευε με άχυρα μαι μετα τα πετούσε να κολλήσουν στον τοίχο .. από εκεί τα μάζευα και τα στέγνωνα και με αυτά μαγείρευε....
Η λέξη τώρα κατά τον μεγάλο πόντιο γλωσσολόγο Δ. Οικονομίδη προέρχεται από την λέξη κουστ =βώλος, ενώ το δεύτερο συνθετικό είναι μάλλον το ανατολικό-τουρκικό qur =αναμμένα κάρβουνα.
Ο Καραποτόσογλου το ανάγει στο κόυστιν<αρμενικό goshd=βώλος και το τουρκικό kor= αναμμένα κάρβουνα ...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου