Sophocles aias, Σοφοκλέους Αίας
διόρθωσε και
εξηγήσατο
Παναγής
Λορεντζάτος.
Αθήνησιν :
Εκ του Τυπογραφείου “Εστία”, 1932.
anemi.lib.uoc.gr
Θέμης Μπελέκος
Ο Περικλής στον
Επιτάφιο λόγο του για τους νεκρούς του πρώτου έτους του Πελοποννησιακού πολέμου
με τη φράση «τόν μηδέν τῶνδε μετέχοντα οὐκ ἀπράγμονα, ἀλλ’ ἀχρεῖον νομίζομεν»
αντικατόπτριζε την πίεση που υπήρχε για ενεργό συμμετοχή στα κοινά και την
προσπάθεια της Αθήνας να διαμορφώσει έναν νέο, πολιτικό τρόπο σκέψης.
Όμως για να επιτευχθεί αυτός ο νέος τρόπος σκέψης πρέπει να συγκρουστεί με τον παλαιότερο από τον οποίο προήλθε και μέσα από αυτή τη σύγκρουση να επέλθει η σύνθεση κατά τη ρήση του Ηράκλειτου. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο εντάσσεται και η αρχαία τραγωδία που προβάλλει την πόλη καιτην κοινωνική και πολιτική σκέψη της εποχής, αντανακλά μια νέα πραγματικότητα και προβληματίζεται πάνω σ’ αυτήν. Άλλωστε κατά τον Vernant , την τραγωδία διαμορφώνει η δυναμική αντιπαράθεση ανάμεσα στο μυθικό παρελθόν και το παρόν των πολιτικών θεσμών.
Όμως για να επιτευχθεί αυτός ο νέος τρόπος σκέψης πρέπει να συγκρουστεί με τον παλαιότερο από τον οποίο προήλθε και μέσα από αυτή τη σύγκρουση να επέλθει η σύνθεση κατά τη ρήση του Ηράκλειτου. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο εντάσσεται και η αρχαία τραγωδία που προβάλλει την πόλη καιτην κοινωνική και πολιτική σκέψη της εποχής, αντανακλά μια νέα πραγματικότητα και προβληματίζεται πάνω σ’ αυτήν. Άλλωστε κατά τον Vernant , την τραγωδία διαμορφώνει η δυναμική αντιπαράθεση ανάμεσα στο μυθικό παρελθόν και το παρόν των πολιτικών θεσμών.
Πρόκειται για μια
μεταβατική περίοδο καθώς ο μύθος και οι πανάρχαιες αντιλήψεις παρίσταντο στη
ζωή των Αθηναίων και καθώς η τραγωδία τα επαναδιαπραγματεύεται εξελίσσει την
ηθική βάση της πολιτικής και επανατοποθετεί το καινούργιο στο πλαίσιο του
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου