τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
- Αρχαία Ελληνικά Γ' Λυκείου
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Ενότητα 20ή (Θ 2, 1-4)
- Οι στόχοι της παιδείας
Ι. Γλωσσική εξομάλυνσις του αρχαίου κειμένου
Φανερόν μέν οὖν ἐγένετο,
ὅτι δεῖ νομοθετῆσαι ἡμᾶς περί παιδείας
και ὅτι δεῖ ποιῆσαι ταύτην κοινήν.
Δεῖ δε μή λανθάνειν ἐξ ἡμῶν
τίς θέλει εἶναι τον χαρακτήρα της παιδείας
καί πῶς χρή ταύτην παιδεύεσθαι.
Νῦν γάρ ἀμφισβητεῖται
περί τῶν ἔργων.
Οὐ γάρ ὑπολαμβάνουσι πάντες
δεῖν τους νέους μανθάνειν τα αὐτά,
οὔτε κινούμενοι πρός ἀρετήν
οὔτε πρός τον βίον τόν ἄριστον,
ουδέ φανερόν ἐστί αὖ
τί ἐκ τῶν δύο δεῖ ταύτην στοχεῦσαι
κατά το μᾶλλον,
πρός την διάνοιαν ἤ πρός το ἦθος τῆς ψυχῆς.
Κἄν ἀρχίσωμεν
ἐκ τῆς παιδείας, ἥν ἔχομεν ἐν τοῖς ποσίν ἡμῶν
ἡ σκέψις ἡμῶν μέλλει βῆναι ταραχώδης,
καθώς οὐδέν δῆλον ἐστί
διά τί τί δεῖ ἀσκεῖν την παιδείαν,
τά χρήσιμα πρός τον βίον,
ἤ τα τείνοντα πρός ἀρετήν
ἤ τα περιττά.
Διότι πάντα ταῦτα τα διανοήματα
ἔλαβον κριτάς τινάς.
Καί διά ὅσα ὑπάρχουσι πρός ἀρετήν
οὔκ ἔστι ὁμολογούμενον,
καί γάρ οὐ τιμῶσιν εὐθύς πάντες
τήν αὐτήν ἀρετήν,
ὥστε καί εὐλόγως διαφέρουσι καί πρός
τήν ἄσκησιν αυτῆς.
Δῆλον οὖν ἐστί
ὅτι τά παιδιά δεῖ διδάσκεσθαι
τά ἀπαραίτητα καί ἀναγκαῖα ἐκ τῶν χρησίμων.
Φανερόν ἔστι αὖ
ὅτι οὐδόλως δεῖ διδάσκεσθαι τά πάντα,
καθώς τά ἔργα εἰσίν διαιρεμένα
εἰς τά τῶν ἐλευθέρων
καί τῶν ἀνελευθέρων
καί ὅτι δεῖ μετέχειν τῶν τοιούτων χρησίμων
ὅσα ἐξ αὐτῶν ποιοῦσι
τόν μετέχοντα, μή βάναυσον.
Δεῖ δέ νομίζειν ἡμᾶς
τοῦτο εἶναι βάναυσον ἔργον
καί τέχνην ταύτην καί μάθησιν,
ὅσαι ἀπεργάζονται τό σῶμα ἤ την διάνοιαν
τῶν ἐλευθέρων
ἄχρηστον πρός τάς χρήσεις καί τάς
πράξεις τῆς ἀρετῆς.
Η συνέχεια… τα σχόλια και η ερμηνεία
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου