ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΣ

ΑΙΣΧΟΣ! ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ

ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΩΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ

 

του

Γ. ΖΕΡΒΟΥ*

 

Διατὶ ὁ Εἰσαγγελεύς τοῦ ἈρείουΠάγου δὲν ἐνεργοποιεῖ τὰ ἄρθρα τοῦ ποινικοῦ κώδικος (198, 199) διὰ προσβολὴν θρησκεύματος, δημοσίαν ἐξύβρισιν τοῦ Θεοῦ, τὴν

ἔλλειψιν σεβασμοῦ προς τά θεῖα, «κακόβουλον ἐξύβρισιν τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ» καὶ δέν ἀπαγορεύει τὴν θεατρικὴν παράστασιν;

Μόνον μία «χούφτα» Ὀρθοδόξων πιστῶν διεμαρτυρήθη ἔξωθεν τοῦ θεάτρου διὰ τὴν θεατρικὴν παράστασιν, ἡ ὁποία ἐμφανίζει τὸν Κύριόν μας καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους ὡς σοδομιστάς. Ἀναζητοῦμεν τὴν δυναμικὴν ἀντίδρασιν τῆς Ἱεραρχίας, τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τῶν Ἱερῶν Μονῶν, τοῦ ἐντίμου κλήρου καὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἐναντίον τῆς παραστάσεως, ἡ ὁποία εἶναι ἀνατρεπτικὴ πρὸς τὴν διδασκαλίαν τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ ὑποστηρίζει προκλητικώτατα ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν ἐθυσιάσθη διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ἀλλὰ ἐθυσιάσθη ὅταν ἀπεφάσισεν ὁ Ἰούδας νὰ τὸν προδώση ἀπὸ ἐρωτικὴν ἀντιζηλίαν, ἐνῶ ἐμφανίζει τὸν Χριστὸν νὰ «νυμφεύη» δύο Ἀποστόλους. Δυστυχῶς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ οἱ Ἱεράρχαι δὲν εἶχον καὶ δὲν ἔχουν χρόνον νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ τὴν βλάσφημον καὶ αἰσχρὰν φιλο–σοδομιτικὴν θεατρικὴν παράστασιν.Ἡἄνοδος τῆς θεατρικῆς παραστάσεως ἀποτελεῖ νίκην τῶν ἀθέων κομμάτων (ΔΗΜ.ΑΡ. καὶ ΣΥΡΙΖΑ) τὰ ὁποῖα, διὰ τὴν ἄνευ ἐμποδίων ἄνοδον τῆς παραστάσεως ἐζήτουν τὴν κατάργησιν τῶν διατάξεων τοῦ ποινικοῦ κώδικος διὰ τὴν βλασφημίαν. Αἱ διατάξεις δὲν κατηργήθησαν.Ἡ παράστασις συνεχίζεται χάρις εἰς τὴν ἀδράνειαν τῆς Ἱεραρχίας, τῶν Ἀνωτάτων Δικαστικῶν Ἀρχῶν καὶ τῆς Κυβερνήσεως.

Ἡ λέξις αἶσχος εἶναι πολὺ μικρὰ διὰ νὰ περιγράψη τὴν βλάσφημον θεατρικὴν παράστασιν «Corpus Christi», ἡ ὁποία παρουσιάζει τὸν Κυριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὡς καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους – μαθητάς του ὡς σοδομιστάς. Ἡ θεατρικὴ παράστασις, δημιούργημα Ἀμερικανοσιωνιστοῦ συγγραφέως καὶ θεατρανθρώπου, ὡς εἶχε καταγγείλει ἐγκαίρως ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, παρουσιάζει τὴν προδοσίαν τοῦ Ἰούδα, ὡς ἀποτέλεσμα ἐντόνου ἐρωτικῆς ἀντιζηλίας μεταξὺ τῶν ὁμοφυλοφίλων μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ ἰδίου.

Διὰ αὐτὴν τὴν θεατρικὴν παράστασιν τὰ κόμματα ΔΗΜ.ΑΡ. καὶ ΣΥΡΙΖΑ ἐζήτησαν τὴν κατάργησιν τοῦ νόμου περὶ βλασφημίας, διότι θεωροῦν ὅτι πρέπει νὰ βασιλεύη ἡ ἐλευθερία καὶ νὰ προβάλλεται ἡ «ἐναλλακτικὴ θέσις» ἢ «ἄποψις» διὰ τὴν θρησκείαν. Βεβαίως ὁ νόμος δὲν κατηργήθη ὑπὸ τῆς Κυβερνήσεως, εἰς τὴν ὁποίαν συμμετέχει καὶ ἡ ΔΗΜ.ΑΡ., ἀλλὰ ἡ θεατρικὴ παράστασις ἤρχισε νὰ «παίζεται», ἀρχικῶς μίαν φορὰν τὴν ἑβδομάδα καὶ ἐν συνεχείᾳ δύο. Εἰς τὸ ὄνομα τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς δημοκρατίας Ἀμερικανοσιωνισταί, Ἕλληνες καὶ Ἑλληνίδες θεατράνθρωποι, ἠθοποιοὶ καὶ ἕνα τμῆμα κριτικῶν τοῦ θεάτρου καὶ τοῦ κινηματογράφου φέρουν εἰς τὰ μέτρα των τὸν Θεάνθρωπον καὶ τὸν ἐμφανίζουν ὡς ἕναν ὁμοφυλόφιλον, ὁ ὁποῖος τὸ «γλεντάει» μὲ τοὺς μαθητάς τους καὶ τελικῶς πεθαίνει ὄχι διὰ νὰ σώση τὸν κόσμον ἀπὸ τὴν

ἁμαρτίαν, ἀλλὰ διὰ λόγους ἐρωτικῆς ἀντιζηλίας. Τὸ θεατρικὸν ἔργον ἐξελίσσεται, ὡς ἔχει γράψει ὁ διεθνὴς τύπος εἰς «ἕνα μοντέρνο σκηνικὸ ζωῆς, μὲ τηλεόραση καὶ ὑπολογιστὲς ἀλλὰ καὶ ἀναχρονισμοὺς μὲ ἀναφορὲς στὴ Ρωμαϊκὴ κατάκτηση. Ὁ Ἰούδας προδίδει τὸν Χριστὸ γιὰ λόγους ἐρωτικῆς ἀντιζηλίας. Ὁ Ἰησοῦς τελεῖ τὸ γαμὸ μεταξὺ δύο Ἀποστόλων».

Ἕως σήμερον εἰς τὴν Ἑλλάδα στόχος ἦτο ὁ Ἱερὸς Κλῆρος, διὰ τὸν ὁποῖον ὁ ἑλληνικὸς τύπος, τὰ ἙλληνικὰΜέσα Ἐνημερώσεως καὶ τὸ θέατρον τὸν ἐξηυτέλιζε μὲ ἀνήκουστα ρὸζ σκάνδαλα καὶ ἄλλας ὑποθέσεις, αἱ ὁποῖαι τὰς περισσοτέρας φορὰς ἦταν «ἀέρας κοπανιστός». Στόχος τοῦ θορύβου ἦτο νὰ πληγῆ τὸ κῦρος, ὁ σεβασμὸς καὶ ἡ ἀξιοπρέπεια τοῦ Κλήρου, διὰ νὰ φθαρῆ ὁ θεσμὸς τῆς Ἐκκλησίας. Παρὰ τὰς ἐπιθέσεις ἡ Ἐκκλησία ἄντεξε τὴν φθορὰν πρὸς μεγάλην λύπην ὅλων τῶν ἐγκεφάλων αὐτῆς τῆς ἐπιθέσεως. Ἀργότερον ὁ Ἀμερικανοσιωνισμὸς ἤρχισε τὰ «παιχνίδια» μὲ τὴν ἀνακάλυψιν τῶν «κρυφῶν εὐαγγελίων» τοῦ Ἰούδα καὶ ἄλλων καὶ τὰ προέβαλλον τὰ ἐλεγχόμενα ὑπ᾽ αὐτῶν ΜΜΕ, διὰ νὰ πλήξουν τὸ θρησκευτικὸν συναίσθημα καὶ φρόνημα τοῦ Ὀρθοδόξου πιστοῦ λαοῦ. Κατὰ σύμπτωσιν ὅλα τὰ προέβαλλον παραμονὰς μεγάλων ἑορτῶν (Χριστούγεννα, Πάσχα, κ.λπ.). Τὸν τελευταῖον καιρὸν ἀνεκάλυψαν ἄλλο κρυφὸν Εὐ αγγέλιον.

Αὐτὸ περιγράφει ὅτι ὁ Ἰη σοῦς ἦτο νυμφευμένος μὲ τὴν Ἁγίαν Μαγδαληνήν, ὅταν τοῦτο δὲν προκύπτει ἀπὸ τὰ ἱερὰ κείμενα τῆς Ἐκ κλησίας μας. Παραλλήλως οἱ ἴδιοι κύκλοι ἐπιχειροῦν νὰ ἐπιβάλλουν τὸ αἱρετικὸν ἔργον τοῦ Τέρνς Μὰκ Νάλι Corpus Christi, τὸ ὁποῖον ἀνῆλθεν ἐπὶ θεατρικῆς σκη νῆς τὴν Τετάρτην 3ην Ὀκτωβρίου (Θέατρον Χυτήριον) καὶ τὸ ὁποῖ ον παρουσιάζει τὸν Χριστὸν καὶ τοὺς μαθητάς του ὡς ὁμοφυλοφίλους. Εἰς μίαν ἐποχὴν κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ Ὀρθόδοξος Ἑλ λάς διέρχεται μίαν βαθυτάτην κρίσιν καὶ ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ ἐκ νέου τὸ στήριγμα τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν Ἑλληνίδων, ἀντὶ νὰ ἐνισχύεται ἡ Πίστις εἰς τὸν Θεόν, κάποιοι μὲ δύναμιν εἰς τὰ κόμματα τῆς ἀθεΐας, τοῦ ὑλισμοῦ καὶ τῆς προπαγανδίσεως (νομιμοποιήσεως) τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἀλλὰ καὶ μὲ ἰδιαιτέραν ἐπιρροὴν εἰς τὰ ΜΜΕ καὶ τὰ «ὑψηλὰ σαλόνια» συγκεκριμένων οἰκισμῶν τῶν Ἀθηνῶν, παρουσιάζουν τὸν Χριστὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους ὡς ὁμοφυλοφίλους.

Τὸ γεγονὸς αὐτὸ προεκάλεσε τὴν ἀντίδρασιν μιᾶς «χούφτας» Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Ὅλοι οἱ ἄλλοι ἔμειναν ἀδιάφοροι. Ἴσως νὰ ὀφείλεται εἰς τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ λαὸς πλέον δὲν διαβάζει ἐφημερίδας, εἶναι προσ κολλημένος εἰς τὴν τηλεόρασιν καὶ εἰς τὰ τουρκικὰ σίριαλ μὲ κυριώτερον τὸν Σουλεϊμὰν τόν… Μεγαλοπρεπῆ (τὸν μεγαλύτερον σφαγέα τοῦ Ἑλληνισμοῦ) καὶ ὅσοι εἶναι ἀπὸ πεντήκοντα ἐτῶν καὶ ἄνω δὲν χρησιμοποιοῦν τὸ ἴντερνετ. Ἴσως ὅμως νὰ ὤφείλεται καὶ εἰς τὴν ἔλλειψιν πνευματικῆς καθοδηγήσεως. Δι᾽ αὐτὴν τὴν ὑπόθεσιν ὤφειλε νὰ εὑρίσκετο ἔξωθεν τοῦ θεάτρου ὁλόκληρος ἡ Ἱεραρχία διαμαρτυρομένη μετὰ τοῦ λαοῦ (τὸν ὁποῖον θὰ εἶχε καλέσει εἰς διαμαρτυρίαν) ζητοῦσα νὰ ἀπαγορευθῆ τὸ βλάσφημον διὰ τὸν Κύριον μας θεατρικὸν ἔργον. Ἐφοβήθη ὅμως διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν τὴν σύγκρουσιν μὲ τὰς δυνάμεις τῆς πολιτικῆς, τὰ κόμματα τῆς ἀθεΐας, τὰ συγκροτήματα τύπου, τὰ ἠλεκτρονικὰ ΜΜΕ καὶ τὴν δικαιοσύνην. Προετίμησε τὴν σιωπὴν ἀπὸ τὴν ἀντίστασιν καὶ τὴν εὔφημον μνείαν τῶν πολιτικῶν, τῶν δημοσιογράφων καὶ τῶν ψευτοδιανοουμένων, διότι σέβεται τὴν ἐλευθερίαν τοῦ λόγου καὶ τῆς τέχνης. Ἐνομιμοποίησε διὰ τῆς μὴ ἀντιστάσεως τὰς δυνάμεις ἐκείνας, αἱ ὁποῖαι προσπαθοῦν νὰ ἐμφανίσουν τὸν Χριστὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους ὡς σοδομιστάς. Ὅταν πρωτοεπαίχθη ἡ παράστασις εἰς τὴν Νέαν Ὑόρκην τὸ Βατικανὸν εἶχεν ἀντιδράσει πολὺ δυναμικῶς. Τὸ ἴδιο καὶ αἱ κατὰ τόπους λεγόμεναι «Ἐκκλησίαι» του. Εἰς τὴν Ἀθήνα, ὅταν παραμονὰς τοῦ θέρους ἐπρόκειτο νὰ ἀνέλθη ἡ παράστασις, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀντέδρασε «γλυκανάλατα» τονίζουσα ὅτι αὐτά, τὰ ὁποῖα περιγράφονται εἰς τὸ ἔργον εἶναι ἐξωπραγματικά, διότι δὲν περιγράφονται εἰς τὰ Ἱερὰ Κείμενα. Ἐνῶ ὁ τότε ἐκπρόσωπος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Σεβ. Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας κ. Ἰωὴλ εἶχε δηλώσει εἰς τὸ Ἐκκλησιαστικὸν Πρακτορεῖον «amen»: «Εἶναι ἀπαράδεκτο, εἶναι ἀνιστόρητα ἔργα καὶ προκαλοῦν τὴν πίστη τῶν ἀνθρώπων. Αὐτὰ τὰ ἔργα δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὰ Ἱερὰ Κείμενα. Δὲν μποροῦν νὰ παρουσιάζονται καὶ μάλιστα σὲ μιὰ Χώρα, ποὺ ἔχει μιὰ μεγάλη θρησκευτικὴ παράδοση. Δὲν μπορεῖ ὁ κάθε συγγραφέας νὰ παρουσιάζει μὲ τέτοιο τρόπο τὴν ἱστορία τοῦ Ἰησοῦ». Ἡ Ἱ. Σύνοδος εἶχε ἐκδώσει τὴν ἀνακοίνωσιν μετὰ ἀπὸ ἔγγραφες προτροπὲς τοῦ Σεβ. Πειραιῶς. Δὲν ἔχομεν ὅμως προβληματισμοὺς μόνον διὰ τὴν στάσιν τῆς Ἱεραρχίας, ἡ ὁποία συνήρχετο εἰς ἐργασίας ἀπὸ τὴν 2αν Ὀκτωβρίου καὶ ἄρα ἠδύνατο νὰ ἀντιδράση, ἀφοῦ ὅλοι οἱ Ἱεράρχαι ἦσαν εἰς τὴν Ἀθήνα ἀπὸ τὴν 1ην Ὀκτωβρίου.

Προβληματιζόμεθα διὰ τὴν ἀφωνίαν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἡ ὁποία ἔχει καθιερωθῆ ἀπὸ πολλῶν μηνῶν καὶ ἐλπίζομεν νὰ περατωθῆ μὲ τὸν νέον πρωτεπιστάτην Καθηγούμενον τῆς Ἱ. Μονῆς Ἰβήρων π. Μάξιμον, εἰς τὸν ὁποῖον ἐλπίζει πολλὰ ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ Ἀθωνικὴ πολιτεία. Διαμαρτυρίας δὲν εἴδομεν οὔτε ἀπὸ Ἱερὰς Μονάς. Ἀντιθέτως, ὅταν τὰ πρῶτα ἔτη τῆς μεταπολιτεύσεως διεσύρετο ὁ Μητροπολίτης Πρεβέζης μὲ ἀνήκουστα καὶ μὴ ἀποδεδειγμένα «ρὸζ» σκάνδαλα ἀπὸ τὰς ἐφημερίδας καὶ τὰς θεατρικὰς παραστάσεις συγκεκριμένου θεατρανθρώπου, ποὺ σήμερον ὑπερασπίζεται τὴν Θράκην, αἱ ἀντιδράσεις τοῦ πιστοῦ λαοῦ, τοῦ ἐντίμου κλήρου ἀλλὰ καὶ Σεβ. Μητροπολιτῶν ἦσαν μεγάλαι. Σήμερον ἐμφανίζεται ὁ Κύριός μας καὶ οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοί του ὡς σοδομισταὶ ἀπὸ θεατρικὴν παράστασιν καὶ δὲν σημειώνονται δυναμικαὶ ἀντιδράσεις ὑπὸ τοῦ κλήρου, τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἐχόντων Ἀποστολικὴν Διαδοχήν. Δὲν προτείνομεν νὰ συμπεριφερθοῦν ὡς οἱ ἡγέται τῶν Μουσουλμάνων, νὰ φανατίσουν τὸν λαὸν καὶ νὰ τὸν κατεβάσουν «στὸν δρόμο». Ἐπιθυμοῦμεν νὰ ἀπαιτήσουν ἀπὸ τὴν Πολιτείαν πρωτίστως νὰ ἀπαγορεύση αὐτὸ τὸ αἰσχρόν, βλάσφημον καὶ φιλοσο–δομιτικὸν ἔργον. Δυστυχῶς δὲν ἔκαναν τίποτε, διὰ νὰ μὴ παρεξηγηθοῦν ὡς ὀπισθοδρομικοί, καθυστερημένοι, «ἐρασταί» τῆς λογοκρισίας κ.λπ.

Μόνον ἡ «Δημοκρατία» παρουσίασε τὴν διαμαρτυρίαν τῶν ὀλίγων χριστιανῶν.

Ὡς προαναφέρομεν ἐλάχιστοι ἦσαν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, οἱ ὁποῖαι διεμαρτυρήθησαν. Ἡ διαμαρτυρία των δὲν ἔτυχε τῆς δεούσης προσοχῆς τῶν ἐφημερίδων, διότι ὑπερασπίζοντο τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται ὡς σοδομισταί ἀπὸ τὴν θεατρικὴν παράστασιν. Μόνον ἡ ἐφημερὶς «δημοκρατία» τοῦ Σαββάτου (6ην Ὀκτωβρίου) ἀφιέρωσε μίαν ὁλόκληρον σελίδα μετὰ φωτογραφιῶν εἰς τὰς ἀντιδράσεις. Εἰς τὴν σελίδα πολιτισμὸς καὶ ὑπὸ τὸν τίτλον: «Ὀργὴ λαοῦ γιὰ τὴ βλάσφημη παράσταση» καὶ ὑπότιτλον: «Διαμαρτυρίες στὸ θέατρο Χυτήριο γιὰ τὸ «Corpus Christi» ἔγραψε τὰ ἀκόλουθα: «“Φωτιὰ” στὸν θρησκευτικὸ κόσμο γιὰ ἀκόμη μία φορὰ ἔβαλε τὸ – ἐκ νέου– ἀνέβασμα τοῦ ἀμφιλεγόμενου θεατρικοῦ ἔργου τοῦ Τέρενς Μὰκ Νάλι “Corpus Christi” στὸ θέατρο Χυτήριο.

Περισσότερα ἀπὸ 100 ἄτομα, μέλη θρησκευτικῶν ὀργανώσεων, ψάλλοντας ὕμνους, ὅπως “Τῇ Ὑπερμάχῳ”, κατέκλυσαν τὴν Πέμπτη τὸ βράδυ τὴν εἴσοδο τοῦ θεάτρου στὴν Ἱερὰ Ὁδό, διαμαρτυρόμενα γιὰ τὸν βλάσφημο χαρακτήρα τοῦ ἔργου, τὸ ὁποῖο παρουσιάζει τὸν Ἰησοῦ ὡς ὁμοφυλόφιλο.

Μὲ ἐπικεφαλῆς καλόγερους ἀλλὰ καὶ μέλη τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, οἱ παρευρισκόμενοι ζητοῦσαν τὴν ἀπόσυρση τοῦ βλάσφημου ἔργου, ἐνῶ ὑπὸ τὸν φόβο ἐπεισοδίων – ἀφοῦ πολλοὶ ἦταν ἐκεῖνοι, ποὺ ἀπείλησαν ὅτι θὰ κάψουν τὸ θέατρο–, δύο διμοιρίες τῶν ΜΑΤ εἶχαν ἀποκλείσει τὸν χῶρο.

Ἑλληνικὲς σημαῖες

Οἱ διαδηλωτές, κρατώντας ἑλληνικὲς σημαῖες, ἐκτόξευαν ἀπειλὲς ἐναντίον τῶν ἠθοποιῶν καὶ τοὺς ἐμπόδιζαν τὴν εἴσοδο στὸ ἐσωτερικό, ἐνῶ ὑπῆρξαν καὶ φραστικὲς ἀπειλὲς ἐναντίον τοῦ πρωταγωνιστῆ καὶ σκηνοθέτη Λαέρτη Βασιλείου, ὁ ὁποῖος μίλησε γιὰ σκοταδισμὸ καὶ μισαλλοδοξία. Ἡ διαμαρτυρία, ἡ ὁποία εἶχε ὁριστεῖ μέσα ἀπὸ τὴ σελίδα τοῦ facebook “4.000 χρόνια ἑλληνικὸς στρατός”, ἔληξε νωρὶς τὸ πρωῒ τῆς Παρασκευῆς, ὡστόσο οἱ παρευρισκόμενοι ἀνανέωσαν τὸ ραντεβού τους γιὰ τὶς 11 Ὀκτωβρίου, ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία ἔχει ὁριστεῖ καὶ ἡ ἐπίσημη πρεμιέρα.

Μάλιστα εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι νωρίτερα τὸ πρωῒ τῆς Πέμπτης ὁ ἠθοποιὸς βρέθηκε στὰ δικαστήρια τῆς Εὐελπίδων γιὰ τὴν ἐκδίκαση τῶν ἀσφαλιστικῶν μέτρων, ποὺ εἶχαν γίνει κατὰ τὸ προηγούμενο ἀνέβασμα τοῦ ἔργου τὸν περασμένο Ἰούνιο. Τότε εἶχε κατατεθεῖ μήνυση κατὰ τῆς παράστασης ἀπὸ δύο κυρίες, ποὺ εἶχαν παρακολουθήσει τὸ ἔργο, τὸ δικαστήριο ὡστόσο ἀπέρριψε τὸ αἴτημα προσωρινῶν ἀσφαλιστικῶν μέτρων.

Οἱ ἀντιδράσεις γιὰ τὸ “Corpus Christi” ἔχουν ξεκινήσει ἀπὸ τὸ περασμένο καλοκαίρι, ὅταν πρωτοπαρουσιάστηκε τὸ ἔργο τοῦ Μὰκ Νάλι στὴν Ἀθήνα. Ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἑλλάδος καταδίκασε τὴν παράσταση, χαρακτηρίζοντας τὸ θεατρικὸ ἔργο “βλάσφημο, ἀφοῦ δυσφημίζει τὸ θεανδρικὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ”, ἐνῶ τρεῖς ἀπὸ τοὺς ἠθοποιοὺς τῆς παράστασης εἶχαν συλληφθεῖ ἔπειτα ἀπὸ τὴν ὑποβολὴ μήνυσης γιὰ προσβολὴ τῆς θρησκευτικῆς συν είδησης καὶ τοῦ συναισθήματος.

Νὰ θυμίσουμε ὅτι τότε οἱ Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας σὲ ἀνακοίνωσή τους εἶχαν δηλώσει ὅτι τὸ ἐν λόγῳ ἔργο εἶναι “ἀπαράδεκτο, διότι οὔτε ἐπὶ ἱστορικῆς βάσεως ἐρείδεται οὔτε ἐπὶ τῶν Ἱερῶν Κειμένων μπορεῖ νὰ πάρει κάποιος ἐπιχειρήματα ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενό του”, τονίζοντας ὅτι οἱ “συγγραφεῖς τοῦ θεατρικοῦ ἔργου θὰ πρέπει νὰ σέβονται τὴ μεγάλη ὀρθόδοξη παράδοση τοῦ λαοῦ καὶ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας”.

Ὁ Λαέρτης Βασιλείου στὸ προλογικό του σημείωμα μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρει: “Τὸ ἔργο τοῦ Μὰκ Νάλι εἶναι προκλητικό: ὅπου κι ἂν ἀνέβηκε ἡ παράσταση καὶ προβλήθηκε ἡ ἀντίστοιχη ταινία–ντοκιμαντέρ, ὑπῆρ χαν θύελλες ἀντιδράσεων... σὲ βαθμὸ λογοκρισίας. Θέλω νὰ πιστεύω ὅτι ἐδῶ ἡ κρίση θὰ ὑπερέχει τῆς ὑποκρισίας. Χωρὶς deja vu kai flash backs στὴν ἐποχή του "Ὁ Χριστὸς ξανασταυρώνεται"“. Χθὲς πάντως οἱ φῆμες γιὰ ἀκύρωση τῆς θεατρικῆς παράστασης ἦταν ἔντονες, ὡστόσο δὲν ἐπιβεβαιώθηκαν ἀπὸ τοὺς συντελεστές. Ὁ Λ. Βασιλείου μαζὶ μὲ τὴ Βάσια Παναγοπούλου –στὴν ὁποία ἀνήκει καὶ ἐπιχειρηματικὰ τὸ Χυτήριο– ἔχουν κάνει καὶ τὴ μετάφραση τοῦ ἔργου.

Ἡ πλοκὴ τοῦ προκλητικοῦ ἔργου στὴ σκηνή

Τὸ ἀμφιλεγόμενο θεατρικὸ τοῦ Τέρενς Μὰκ Νάλι περιγράφει τὴν ἱστορία ἐνηλικίωσης 13 ἀνδρῶν. Ὁ Τζόσουα (ὁ ὁποῖος παραπέμπει στὸν Ἰησοῦ) εἶναι ἕνας γκέϊ νέος, ὁ ὁποῖ ος μεγάλωσε σὲ μία αὐταρχικὰ συντηρητικὴ κοινωνία. Στὸ πλευρό του θὰ βρεθοῦν ἀκόμη 12 νέοι, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐπιλέξουν νὰ τὸν ἀκολουθήσουν σὲ μία πορεία, ὅπου ἡ φιλία τους δοκιμάζεται ἀπὸ τὸν ἔρωτα, τὴν ἀγάπη, τὴν καριέρα καὶ φυσικὰ τὴν προδοσία. Κατὰ τὴ Μὰκ Νάλι γραφή, μάλιστα, ὁ Ἰούδας προδίδει τὸν Τζόσουα λόγῳ ἔντονης ἐρωτικῆς ζήλιας. Στὸ πρωτότυπο κείμενο ἀκόμη περιλαμβάνεται καὶ ἡ σκηνὴ τοῦ γάμου μεταξὺ τῶν δύο ὁμοφυλόφιλων ἀποστόλων μὲ τὶς εὐλογίες τοῦ Ἰησοῦ. Ὡστόσο, σύμφωνα μὲ τὸν πρωταγωνιστή, ἡ ἑλ ληνικὴ διασκευ ή του δὲν στέκεται στὶς ἐρωτικὲς προτιμήσεις τοῦ Ἰησοῦ καὶ τῶν ἀποστόλων, ἀλλὰ στὴν πολιτικὴ διάσταση τῆς Πρώτης Ἐκ κλησίας».

Πρὸς τὸν Εἰσαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου

Διερωτώμεθα διατὶ ἡ Ἑλληνικὴ Δικαιοσύνη καὶ συγκεκριμένως ὁ Εἰσαγγελεὺς τοῦ Ἀρείου Πάγου δὲν ἔχει ἐνεργήσει τὰ δέοντα διὰ τὴν ἀπαγόρευσιν τῆς θεατρικῆς παραστάσεως; Μήπως τὸ περιεχόμενόν της δὲν ἀποτελεῖ προσβολὴν θρησκεύματος; Μήπως τὸ περιεχόμενόν της δὲν ἀπαξιώνει καὶ ἰσοπεδώνει ὅσα περιγράφονται καὶ περιλαμβάνονται εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφὴν διὰ τὸν Κύριόν μας; Ἆραγε δὲν εἶναι βλάσφημον διὰ τὸν Θεὸν τὸ περιεχόμενον τῆς θεατρικῆς παραστάσεως. Τὸ ἄρθρον 198 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος ὁρίζει ὅτι: «1ον) Μὲ φυλάκιση μέχρι δύο ἐτῶν τιμωρεῖται ὅποιος δημόσια καὶ κακόβουλα βρίζει μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο τὸν Θεό. 2ον) Ὅποιος, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν προηγουμένη παράγραφο ἐκδηλώνει δημόσια μὲ βλασφημία ἔλλειψη σεβασμοῦ πρὸς τὰ θεῖα, τιμωρεῖται μὲ φυλάκιση μέχρι τριῶν μηνῶν 3ον) Ὅποιος δημόσια καὶ κακόβουλα καθυβρίζει μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο τὴν Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἢ ἄλλη θρησκεία ἀνεκτὴ στὴν Ἑλλάδα τιμωρεῖται μὲ φυλάκιση μέχρι δύο μηνῶν». Διατὶ ὁ Εἰσαγγελεὺς τοῦ Ἀρείου Πάγου δὲν ἐφαρμόζει τὸ ὡς ἄνω ἄρθρον τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος;

Δὲν διαπιστώνει ὅτι ἐξυβρίζεται ὁ Θεὸς δημοσίως; Δὲν διαπιστώνει ἀπὸ τὸ περιεχόμενον τῆς παραστάσεως ἔλλειψη σεβασμοῦ πρὸς τὰ θεῖα καὶ ὅτι ἐξυβρίζεται κακοβούλως ἡ Ὀρθόδοξος Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὅταν παρουσιάζεται ὁ Κύριός μας ὡς μεγάλος σοδομιστής;

Ἔκκλησις διὰ συμμετοχὴν εἰς νέαν συγκέντρωσιν

Ἐνῶ χθὲς τὸ ἀπόγευμα εἶχεν ἐκδοθῆ τὸ ἀνὰ χεῖρας φύλλον τοῦ «Ο.Τ.», εἶχε προγραμματισθῆ μεγάλη συγκέντρωσις διαμαρτυρίας ἔξωθεν τοῦ θεάτρου. Διὰ τὴν ἐπιτυχίαν της ἀπηυθύνθη ἔκκλησις πρὸς τοὺς χιλιάδας Ὀρθοδόξους πιστούς, οἱ ὁποῖοι συμμετεῖχον εἰς τὴν ἡμερίδα, ἡ ὁποία διωργανώθη ὑπὸ τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς τὸ παρελθὸν Σάββατον εἰς τὸ Στάδιον Εἰρήνης καὶ Φιλίας.

Προσευχόμεθα ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας ἢ καὶ ὁλόκληρος ἡ Ἱεραρχία νὰ καταδικάσουν τὴν θεατρικὴν παράστασιν καὶ νὰ ἀπαιτήσουν ἀπὸ τὴν πολιτείαν νὰ παρέμβη διὰ τὴν ματαίωσίν της, διότι εἶναι ἄκρως δυσφημιστικὴ διὰ τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀνατρεπτικὴ διὰ ὅσα ἔχομεν διδαχθῆ ἀπὸ τὴν Ἁγίαν Γραφήν.

Πρός τήν μεταφράστριαν τῆς θεατρικῆς παραστάσεως

Εἰς τό διαδίκτυον εἴδομεν μίαν ἐπιστολήν τῆς κ. Βάσιας Παναγοπούλου, ἡ ὁποία μετέφρασε το ἔργον τῆς προαναφερομένης θεατρικῆς παραστάσεως καί εἶναι και «θεατράνθρωπος». Ἀπό τήν ἐπιστολήν προκύπτει ὅτι εἶναι «ἐξοργισμένη» μέ τάς ἀντιδράσεις και καταθέτει τούς φόβους της, ἐάν μετά τάς ἀντιδράσεις, ἔχομεν καταστροφάς βιβλίων κ.λπ., τά ὁποῖα προφανῶς εἶναι ἀντίθετα μέ τά φρονήματα πολλῶν πιστῶν. Δηλώνει, ἐπίσης, Ὀρθόδοξος Χριστιανή.

Θέλομεν νά ὑπογραμμίσωμεν ὅτι εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν δέν εἴχομεν ποτέ Ἱεράν Ἐξέτασιν, ὡς εἶχον οἱ Παπικοί. Ὡς πρός τάς ἀντιδράσεις αὗται εἶναι δικαιολογημέναι. Ἡ τέχνη εἶναι ἐλευθέρα νά παρουσιάζη αὐτά, τά ὁποῖα πιστεύει. Ὑπάρχουν ὅμως καί ὅρια. Ὅπως ὅρια ὑπάρχουν καί εἰς τήν ἐλευθερίαν. Ὅταν ἡ ἐλευθερία καταντᾶ ἀσυδοσία και προσβολή τῶν δικαιωμάτων τῶν πολιτῶν, τότε προσλαμβάνει τόν χαρακτῆρα τῆς ἀνελευθερίας, τῆς ἀναρχίας καί τῆς ζούγκλας. Τό αὐτό συμβαίνει καί μέ τήν τέχνην. Ὅταν ἐξυβρίζη τόν Θεόν ἑκατομμυρίων πολιτῶν εἰς τήν Ἑλ λάδα καί εἰς τον πλανήτην καί τόν ἐμφανίζη ὡς ὁμοφυλόφιλον, (ὅπως καί τούς Ἁγίους Ἀποστόλους) τότε αὕτη μετατρέπεται εἰς μέσον κλονισμοῦ ἤ καλύτερον βαθυτάτου σκανδαλισμοῦ τῆς πίστεως ἑκατομμυρίων πολιτῶν, διότι διαδίδονται «θεωρίαι», αἱ ὁποῖαι δέν στηρίζονται εἰς την Ἁγίαν Γραφήν. Ἐάν αὐτά τά ὁποῖα διαδίδωνται μέσῳ τῆς θεατρικῆς παραστάσεως ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἀφεώρουν μέλη τῆς οἰκογενείας τῆς κ. Βάσιας Παναγοπούλου ἤ τά μέλη

τῆς οἰκογενείας τῶν ἠθοποιῶν δεν θά ἀντέδρων; Εἶναι δυνατόν νά παρουσιάζωμεν τόν Θεόν ἑκατομμυρίων ψυχῶν ὡς ὁμοφυλόφιλον, να ἀνατρέπωμεν τά ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γραφῇ ἀναγραφόμενα καί νά λέγωμεν ὅτι

δέν συμβαίνει τίποτε;

*εκ του «Ορθοδόξου Τύπου»

Αρ. φύλ.1945, της 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012