Θεματογραφικαί ασκήσεις προς εφαρμογήν των Συντακτικών κανόνων της αρχαίας ελληνικής γλώσσης



Εμμανουήλ Γαλάνη


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Θεματογραφικαί ασκήσεις προς εφαρμογήν των Συντακτικών κανόνων της αρχαίας ελληνικής γλώσσης

 Μαθητικό βοήθημα Αρχαίων Ελληνικών
που περιέχει θεματογραφικές ασκήσεις 
για την εφαρμογή των συντακτικών κανόνων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.




Η δίκη της Ασπασίας. Την κατηγόρησαν για ασέβεια στους Θεούς και την αθώωσε το δάκρυ του Περικλή.


Τους φαινόταν αδύνατον, να δακρύσει 
ο αγαπημένος τους ηγέτης για μια γυναίκα.
Η δίκη της Ασπασίας

Ο Περικλής γοητεύτηκε από τη θεσπέσια κόρη του Αξιόμαχου από τη Μίλητο, διότι η Ασπασία εκτός από την εξωτερική ομορφιά της, που την δημιουργούσαν η ξεχωριστή της παιδεία, η οξύνοιά της, η πολιτική της ευθυκρισία.Τα προσόντα της αυτά την έφεραν, αν και ξένη, στο επίκεντρο της αθηναϊκής κοινωνίας. Είναι γνωστό ότι τα μεγαλύτερα πνεύματα της εποχής της, ο Σωκράτης και ο Πλάτων, χαιρόταν την συντροφιά της.


Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς κραταιὸς ὑπέρμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας



ΚΥΡΙΑΚΗ B΄ ΝΗΣΤ. (ΓΡΗΓ. ΠΑΛΑΜΑ)
27 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016
Ἀπόστολος: Ἑβρ. α΄10- β΄3
Εὐαγγέλιον: Μρκ. Β΄ 1-12
Ἦχος: β΄ .– Ἑωθινόν: Ι΄


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς
 




† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

Ἡ δεύτερη Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν σήμερα καὶ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τὴν ἱερὴ ἀσκητικὴ μορφὴ τοῦ ἁγίου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ καὶ τὴν μνήμη τῆς Ἁγίας Ματρώνης τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ. Ποιὸς ἦταν ὁ μέγας νηπτικὸς καὶ ἀσκητικὸς Πατὴρ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, τὶ πρέσβευε καὶ ποιοὶ οἱ ἀγῶνες του γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία;



Παναγία Παραμυθία




ἐπιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
 
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Παναγία Παραμυθία

Σας δίνουμε τέσσερις λόγους για τους οποίους η Παναγία μας εστί η Μόνη Παραμυθία της ζώσης μας.

Διότι:
1.    Ανεδείχθη η Πανάχραντος, Ναός της θείας Χάριτος, οικητήριον κοσμούμενος, της σεπτής εικόνος εκτυπώματι. Εν  μήτρα γαρ αχράντω Αυτής, συνείληπται ο Πλάστης, ο σώζων ά έπλασε
2.    Αύτη υπάρχει, πάντων ημών στήριγμα, / σκέπη και προστάτις και ρύστις, πάσης κακώσεως, / και πρέσβυς άριστος, προς τον Υιόν και Θεόν, / φύλαξ και υπέρμαχος. Δια Αυτής αιτούμεν, ταις προς Κύριον πρεσβείαις της
3.    Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομος Κυρίου, Αποστόλων η Δωδεκάς, οι άγιοι πάντες μετά Αυτής, ποιούσιν πρεσβείαν εις το σωθήναι ημάς
4.    Παύσον Μήτερ φωνούσα, ο Αυτής Υιός έλεγεν αλλά Αύτη και πάλιν, τρίτον εφώνησεν, παραμυθήσασα, πάσαν την Ποίμνην Της



Ὁ Τραπεζοῦντος Χρύσανθος καὶ ἡ διεθνοποίησις τοῦ Ποντιακοῦ ζητήματος (ΜΕΡΟΣ Β')



ΤΟ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΝ ΟΝΕΙΡΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΙΝ
ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

τοῦ
κ. Ἰωάννου Σιδηρᾶ,
θεολόγου-νομικοῦ
καὶ ἐκκλησιαστικοῦ ἱστορικοῦ


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Ἰδιαίτερα χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ στιχομυθία ποὺ εἶχε ὁ Τραπεζοῦντος Χρύσανθος μὲ τὴν ἀρμενικὴ ἀντιπροσωπία στὴ Διάσκεψη τῆς Εἰρήνης στὸ Παρίσι, στὴν ὁποία γίνεται εὐθέως ἀντιληπτὴ ἡ καχυποψία καὶ ἡ ἀρνητικὴ διάθεση τῶν Ἀρμενίων ἔναντι τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου γιὰ τὴν ἵδρυση Ποντοαρμενικῆς Συνομοσπονδίας. Τὰ ὅσα συνεζητήθησαν καταγράφει ὁ Μητροπολίτης ὡς ἑξῆς:



Ὁ Τραπεζοῦντος Χρύσανθος καὶ ἡ διεθνοποίησις τοῦ Ποντιακοῦ ζητήματος (ΜΕΡΟΣ Α')



ΤΟ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΝ ΟΝΕΙΡΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΙΝ
ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ



τοῦ
κ. Ἰωάννου Σιδηρᾶ,
θεολόγου-νομικοῦ
καὶ ἐκκλησιαστικοῦ ἱστορικοῦ

 
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
Υποδοχή του Μεγάλου Δουκός Νικολάου Νικολαιεβιτζ, αντιβασιλέως του Καυκαυσου και προσφώνηση του από τον μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρύσανθο

Ὁ Πανδαμάτορας χρόνος θάπτει τὰ πάντα κάτω ἀπὸ τὸ πέπλο τῆς λήθης, ἀλλὰ ποτὲ τὴν ἀθάνατη ἱστορικὴ μνήμη γιὰ τὰ μεγάλα, ὑψηλόφρονα, γνήσια καὶ ἀληθινά, τὰ ὁποῖα ἔπραξαν ἐπιφανεῖς ἄνδρες δικαιώνοντας τὸ πέρασμά τους ἀπὸ τὴν ἐπίγεια ζωή τους, ὅπως ἀκριβῶς ἔζησε καὶ ἔδρασε ὁ ἐθνάρχης τοῦ ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ προσφυῶς καὶ δικαίως ἀποκληθεὶς «Ἅγιος τῶν Ποντίων», Μητροπολίτης Τραπεζοῦντος Χρύσανθος (Φιλιππίδης), ὁ μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν.



ΔΙΩΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΛΟΓΟΙ (Ludwig Dindorf)



ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
ΔΙΩΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΛΟΓΟΙ (Ludwig Dindorf)


Ο Ludwig Dindorf γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1805 στη Λειψία, και απεβίωσε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1871. Ήταν Γερμανός κλασσικός φιλόλογος, γιος του γλωσσολόγου Gottlieb Immanuel Dindorf (1755-1812) και ο νεότερος αδελφός του κλασσικού επίσης φιλολόγου Wilhelm Dindorf.

Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στις 10 Απριλίου 1820 και άρχισε να σπουδάζει κλασσική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας όπου και μετά τις σπουδές του έζησε πια ως λόγιος. Στην Λειψία και στο πανεπιστήμιο επηρεάστηκε έντονα από την μεγάλη μορφή των κλασσικών γραμμάτων τον Gottfried Hermann, έτσι ώστε στράφηκε νωρίς προς την κριτική έκδοση των αρχαίων κειμένων. Δημοσίευσε κριτικές έκδόσεις των έργων του Ξενοφώντα «Συμπόσιο» και «Αγησίλαος» πριν κιόλας από την αποφοίτησή του.

Τω 1857 εξέδωσεν τους λόγους του Δίωνος του Χρυσοστόμου - Dionis Chrysostomis orationes - σε δύο τόμους απ’ τους οποίους ο ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ σας παρουσιάζει τον Α’ τόμο