Γεώργιος Βιζυηνός. Ο "μαγικός θάνατος" του "Αμαρτήματος" του

Υπό
Μαριλένας Κουγιού


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Με αφορμή τη συμπλήρωση 120 χρόνων από το θάνατο του συγγραφέα Γ. Βιζυηνού το παρόν άρθρο αφιερώνεται στο λογοτεχνικό του έργο εστιάζοντας στο ηθογραφικό υλικό περί μαγείας που εντοπίζεται στο διήγημα «Το Αμάρτημα της Μητρός Μου». Το βιωματικό του υπόστρωμα αποτελεί απόρροια του κοινωνικού του μικρόκοσμου και τα βιώματα αυτά ανασύρουν στην επιφάνεια τους αντιληπτικούς κώδικες και τους τρόπους ταξινομικής κατηγοριοποίησης της κοινωνίας από τα μέλη της. Επομένως, το θεμελιώδες υπέδαφος των μαγικών αναφορών του Βιζυηνού θα ήταν ωφέλιμο να συσχετιστεί με τον τόπο καταγωγής του, οπού και συντελείται η διαμόρφωση της πρώιμης παιδικής του ηλικίας, ως τα δέκα του χρόνια οπότε εγκαθίσταται στην Κωνσταντινούπολη.


Οἱ Καημοί τῆς Λιμνοθάλασσας



τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Μεταπτυχιακοῦ Ἐφηρμοσμένης Παιδαγωγικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Ὑποψηφίου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Πολλοί νεώτεροι ποιηταί και πεζογράφοι έχουν μιλήσει δια την λιμνοθάλασσα, αλλά περισσότερο απ’ όλους ο Κωστής Παλαμάς, όστις είναι μεγάλο γέννημα της Ιεράς Πόλεως του νεωτέρου ελληνισμού.

Ο Παλαμάς έχει υμνήσει αυτήν την λίμνην εις την συλλογήν του «Καημοί της Λιμνοθάλασσας». Εις το κατωτέρω ποίημα του, όπερ επιγράφεται «Η Νιότη μου» συγκρίνει με τας δύο λίμνας του Αγγελόκαστρου και του Βραχωριού – Αγρινίου - την λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, ένθα και ενδιέτριψε εις τα πρώτα νεανικά του χρόνια:



ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ: ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ



Ζιώγου Καλλιόπη

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Κάποτε ζούσε ένας νεαρός σε μια πόλη με τη μητέρα του. Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι.. Ντρεπόταν γι΄αυτήν κι ώρες - ώρες τη μισούσε. Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στη Φοιτητική Λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους..Δεν ήθελε να της μιλάει για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας με ένα μάτι. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν αντέχουν το θέαμα και πως τους προκαλούσε ανατριχίλα...



Το Ἂγνωστον Κείμενον τῶν Εὐαγγελίων: ΣΤ ́ ΜΑΤΘΑΙΟΥ


Ευαγγελικό Ανάγνωσμα Κυριακής Στ΄ Ματθαίου (Ματθ. θ´ 1-8)


τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-Πτυχιούχου Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Μεταπτυχιακοῦ Ἐφηρμοσμένης Παιδαγωγικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
-Ὑποψηφίου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν




ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ


Τῶ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐμβὰς ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς πλοῖον διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπε τῷ παραλυτικῷ· Θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. Καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτος βλασφημεῖ. Καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν· ῞Ινα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; ῞Ινα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας - τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· ᾿Εγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. Καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. ᾿Ιδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.



Άσκήσεις γραμματικῆς ἀρχαίων ἑλληνικῶν

Άσκήσεις γραμματικῆς ἀρχαίων ἑλληνικῶν






Η επιγραφή στο ποτήρι του Νέστορα
© Guarducci, M.1987. L' Epigrafia Greca dalle Origini al tardo Impero. Istituto Poligrafico e Zecca dello Stato.Roma: Liberia delloStato.




1. Να εντοπίσετε στο κείμενο που ακολουθεί όλα τα ουσιαστικά και να γράψετε τις πλάγιες πτώσεις στον ίδιο αριθμό:

Τεθέασθε μὲν τὸν ἄνδρα μαχόμενον ὅπλοις, ὦ Νικία τε καὶ Λάχης ∙ οὗ δ’ ἕνεκα ὑμᾶς ἐκελεύσαμεν συνθεάσασθαι ἐγώ τε καὶ Μελησίας ὅδε, τότε μὲν οὐκ εἴπομεν, νῦν δ’ ἐροῦμεν. ἡγούμεθα γὰρ χρῆναι πρός γε ὑμᾶς παρρησιάζεσθαι.

Πλάτωνος Λάχης, 178a-b

2. στοχαζόμενοι, καταγελῶντες, δεδογμένα, θεραπευθέντες παρακαλοῦντες, ὄντες, συμβεβουλευκότα: Να κλίνετε τον πληθυντικό αριθμό στο θηλυκό γένος των παραπάνω μετοχών.

3. Να γράψετε τα παραθετικά των επιθέτων και των επιρρημάτων που ακολουθούν: ὀλίγῳ, κακῶς, τοὺς ἀκλεεῖς (αρσ.), νέῳ, σφοδρούς, ἄνω, δίκαιον (αρσ.), ὀρθῶς.

4. Να γράψετε το θηλυκό γένος των επιθέτων που ακολουθούν, στην ίδια πτώση και στον ίδιο αριθμό: ὁ μικρός, τοὺς μόνους, τὸν κοινωνόν, ὁ σφοδρός, τῷ παλαιῷ (αρσ.)

5. Να γράψετε το ίδιο πρόσωπο στις άλλες εγκλίσεις για καθέναν από τους παρακάτω ρηματικούς τύπους: διοικεῖται, ἐνῆσθα, ἀφίκετο, εἷλεν, ἐξέπληττε, διακωλύει, ἴσμεν, φαίνωνται, εὑρίσκεις.

6. Να εντοπίσετε στο κείμενο που ακολουθεί όλες τις αντωνυμίες, να τις αναγνωρίσετε ως προς το είδος και να τις κλίνετε στον ενικό και στον πληθυντικό αριθμό :

Ἔστι ταῦτα, ὦ Μέγιλλε∙ πρὸς γὰρ σὲ τὰ ἐν τῷ τότε χρόνῳ γενόμενα, κοινωνὸν τῇ τῶν πατέρων γεγονότα φύσει, δίκαιον λέγειν. ἐπισκόπει μὴν καὶ σὺ καὶ Κλεινίας εἴ τι πρὸς τὴν νομοθεσίαν προσήκοντα λέγομεν οὐ γὰρ μύθων ἕνεκα διεξέρχομαι, οὗ λέγω δ’ ἕνεκα.

Πλάτωνος Νόμοι, 699c


Επιμέλεια: Σόνια Σιούτη





«Θὰ ἔρθη καιρὸς ποὺ θὰ διευθύνουν τὸν κόσμο τὰ ἄλαλα καὶ τὰ μπάλαλα*»

 «Θὰ ἔρθη καιρὸς ποὺ θὰ διευθύνουν τὸν κόσμο τὰ ἄλαλα καὶ τὰ μπάλαλα*»


τῆς
Σόνιας Σιούτη
φιλολόγου



Ὁ Ἅγιος Κοσμὰς ὁ Αἰτωλός





Τάδε έφη ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός πολλά χρόνια πριν και δεν είχε άδικο. Τα μηχανήματα μάς κυρίευσαν. Δεν υπάρχει σπίτι και σπιτάκι χωρίς ἄλαλα καὶ μπάλαλα! «Του διαβόλου μηχανήματα» τα αποκαλούσε η μακαρίτισσα η γιαγιά μου μέσα στην υπερβολή της. Και τι μ΄ αυτό; Πρέπει να τα εξοβελίσουμε; Πρέπει να τα αποκηρύξουμε;



H MNHMH ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ




Γράφει η 
Έλσα Κεραμιτζόγλου



                              ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ




  Μνήμη καλείται ο χώρος του εγκεφάλου μας στον οποίο κωδικοποιούνται, αποθηκεύονται και κατόπιν ανασύρονται, όταν απαιτείται, πληροφορίες που προσλαμβάνουμε από το περιβάλλον. Από το σύνολο της διεργασίας συνήθως ταυτίζουμε τη μνήμη με το τελικό της στάδιο- αποτέλεσμα, την ανάκληση, δηλαδή, των αποθηκευμένων πληροφοριών ή, απλούστερα, με την ανάμνηση βιωμάτων του παρελθόντος.