Προηγούμενα καὶ παρεπόμενα
Τοῦ π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ
ΣΤΗΝ ἀναζήτηση
μιᾶς κατάλληλης ἐναρκτήριας φράσης γιὰ τὸ κείμενό μου αὐτὸ μεγάλη βοήθεια μοῦ
προσέφερε ὁ πάντα εὔστοχος σχολιαστὴς τῆς ἐφημερίδος «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», ποὺ
ὑπογράφει τὰ ὀρθὰ καὶ εὐφυέστατα σχόλιά του ὡς «Χ». Στὸ φύλλο τῆς
«Κυριακάτικης Δημοκρατίας» (1η
Φεβρουαρίου 2015), ἀναφερόμενος στὴν πρόσφατη ὁρκωμοσία τῆς νέας μας Κυβέρνησης,
σημειώνει: «Μὴ μὲ παρεξηγήσετε, ἀλλὰ καθόλου δὲν μὲ «χάλασε» ποὺ κάποιοι
δὲν ὁρκίσθηκαν στὸ Εὐαγγέλιο. Εἴδαμε καὶ αὐτούς, ποὺ ἔκαναν τοὺς μεγάλους
σταυροὺς καὶ παρίσταναν τοὺς εὐσεβεῖς, πόσο πολὺ κορόϊδευσαν τὸν ἑλληνικὸ λαό.
Πόσο πολὺ τὸν ταλαιπώρησαν, πόσο πολὺ τὸν τσαλάκωσαν». Συγχαίρωτὸν ἄγνωστό μου
«Χ», ποὺ μολονότι ἀνήκει σὲ ἕνα συγκεκριμένο πολιτικὸ χῶρο, κατορθώνει νὰ ἀντιμετωπίσει
τὸ θέμα μὲ τόση ἀντικειμενικότητα, ἀγγίζοντας τὴν οὐσία (καὶ) τοῦ βουλευτικοῦ ὅρκου,
ἀλλὰ καὶ τὴ σκοπιμότητά του. Ἀπὸ κάποιους στὸν Τόπο μας γίνεται μόνιμα χρήση τῶν
ἱερῶν πραγμάτων μὲ τὴ συνείδηση, ὅτι αὐτὰ ὑπάρχουν ὄχι γιὰ νὰ τὰ σεβόμεθα, ἀλλὰ
γιὰ νὰ τὰ παραβαίνουμε καὶ, τελικά, νὰ τὰ χλευάζουμε.