Τό Ε' Ἐπεισόδιον τῆς Ἀντιγόνης (στίχ. 988-1114)

Π. Ν. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

Θήβης ἄνακτες, ἥκομεν κοινὴν ὁδὸν

δύ᾽ ἐξ ἑνὸς βλέποντε· τοῖς τυφλοῖσι γὰρ

αὕτη κέλευθος ἐκ προηγητοῦ πέλει. 990

ΚΡ. τί δ᾽ ἔστιν, ὦ γεραιὲ Τειρεσία, νέον;

ΤΕΙ. ἐγὼ διδάξω, καὶ σὺ τῷ μάντει πιθοῦ.

Διαβάστε Περισσότερα

Το Θέατρο ως μέσο διδασκαλίας

Πέτρος Mουγιακάκος, 

Aντιγόνη Mώρου, 

Xρήστος Παπαδημούλης, 

Mαρία Φραγκή

Το θέατρο υποστηρίζει τη βιωματική μάθηση και τη διδασκαλία που βασίζεται στην ομαδικότητα και τη συνεργασία.

Οι θεατρικές εφαρμογές οδηγούν το μαθητή να φωτίσει από μια άλλη πλευρά το γνωστικό αντικείμενο. Δίνοντας το προβάδισμα στη δραστηριοποίηση των μαθητών επιτυγχάνεται πιο αποτελεσματική προσέγγιση του περιεχομένου ενός μαθήματος.

Το θέατρο, και κυρίως η πρακτική του, ενισχύει σημαντικά τη γλωσσική καλλιέργεια και την αφηγηματική ικανότητα. Οι μαθητές με την κατάκτηση των θεατρικών αρχών επικοινωνούν με τη γλώσσα του σώματος, της χειρονομίας, του βλέμματος, των εκφράσεων, των σιωπών. Αναπτύσσουν διανοητικές και πνευματικές ικανότητες αλλά και διερευνούν τις αισθήσεις τους, ενώ ταυτόχρονα κοινωνικοποιούνται. Στην παιδαγωγική πράξη, οι θεατρικές δραστηριότητες μπορούν να ξεκινήσουν από τη μίμηση και την αναπαράσταση, τις οποίες γνωρίζει και απολαμβάνει το παιδί από πολύ μικρό στα παιχνίδια του.

Διαβάστε Περισσότερα

Τό Δ' Ἐπεισόδιον τῆς Ἀντιγόνης (στίχ. 801-943)

Π. Ν. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ 

 

νῦν δ᾽ ἤδη ᾽γὼ καὐτὸς θεσμῶν

ἔξω φέρομαι τάδ᾽ ὁρῶν ἴσχειν δ᾽

οὐκέτι πηγὰς δύναμαι δάκρυ

τὸν παγκοίτην ὅθ᾽ ὁρῶ θάλαμον

τήνδ᾽ Ἀντιγόνην ἀνύτουσαν. 805

Διαβάστε Περισσότερα

Τό Γ' Ἐπεισόδιον τῆς Ἀντιγόνης (στίχ. 626-780)

Π. Ν. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

 ὅδε μὴν Αἵμων, παίδων τῶν σῶν

νέατον γέννημ᾽· ἆρ᾽ ἀχνύμενος

τάλιδος ἥκει μόρον Ἀντιγόνης,

ἀπάτης λεχέων ὑπεραλγῶν; 630

ΚΡ. τάχ᾽ εἰσόμεσθα μάντεων ὑπέρτερον.

ὦ παῖ, τελείαν ψῆφον ἆρα μὴ κλύων

τῆς μελλονύμφου πατρὶ λυσσαίνων πάρει;

ἢ σοὶ μὲν ἡμεῖς πανταχῇ, δρῶντες φίλοι;

Διαβάστε Περισσότερα

Ἡ ραψωδία ε' τῆς Οδύσσειας μετά σχολίων (ΜΕΡΟΣ Β') (στίχ. 145-493)

ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ Ξ. ΕΛΕΟΠΟΥΛΟΥ 
& ΚΑΛΛΙΡΡΟΗΣ Ν. ΕΛΕΟΠΟΥΛΟΥ

Ὁ Ὀδυσσέυς μανθάνει τὴν ἀπὸφασιν τῶν θεῶν

*

Ὥς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κρατὺς ἀργεϊοφόντης· 148

ἡ δ’ ἐπ’ ᾽Οδυσσῆα μεγαλήτορα πότνια νύμφη

ἤι ἐπεὶ δὴ Ζηνὸς ἐπέκλυν ἀγγελιάων, 150

τὸν δ’ ἄρ’ ἐπ’ ἀκτῆς εὗρε καθήμενον˙ οὐδέ ποτ’ ὄσσε

δακρυόφιν τέρσοντο, κατείβετο δὲ γλυκὺς αἰὼν

νόστον ὀδυρομένῳ ἐπεὶ οὐκέτι ἥνδανε νύμφη,

ἀλλ’ ἦ τοι νύκτας μὲν ἰαύεσκεν καὶ ἀνάγκῃ

ἐν σπέεσι γλαφυροῖσι παρ’ οὐκ ἐθέλων ἐθελούσῃ˙ 155

ἤματα δ’ ἄμ’ πέτρῃσι καὶ ἠιόνεσσι καθίζων

δάκρυσι καὶ στοναχῇσι καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἐρέχθων

πόντον ἐπ’ ἀτρύγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων.

Διαβάστε Περισσότερα

Ἡ μόρφωσις τῶν νέων τῶν ἀρχαίων Ἀθηνῶν

Διαβάστε Περισσότερα

Τό Β' Ἐπεισόδιον τῆς Ἀντιγόνης (στίχ. 376 - 581)

Π. Ν. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

 ἐς δαιμόνιον τέρας ἀμφινοῶ

τόδε· πῶς εἰδὼς ἀντιλογήσω

τήνδ᾽ οὐκ εἶναι παῖδ᾽ Ἀντιγόνην.

ὦ δύστηνος

καὶ δυστήνου πατρὸς Οἰδιπόδα, 380

τί ποτ᾽; οὐ δή που σέ γ᾽ ἀπιστοῦσαν

τοῖς βασιλείοισιν ἄγουσι νόμοις

καὶ ἐν ἀφροσύνῃ καθελόντες;

Διαβάστε Περισσότερα