Η ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Η ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Ο ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 7Ο ΑΙΩΝΑ (610-717)

 

από την Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας του Καρόλου Ντηλ

επιμέλεια-διασκευή: 

Θάνος Δασκαλοθανάσης

 

 

 

  

           Στην ιστορία του Βυζαντίου ο 7ος αιώνας είναι μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους. Είναι μια εποχή σοβαρής κρίσης, μια αποφασιστική στιγμή όπου φαίνεται ότι διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη της αυτοκρατορίας. Στο εξωτερικό φοβεροί κίνδυνοι, πρώτα ο κίνδυνος των Περσών, και πολύ ο σύντομα ο φοβερότερος των Αράβων, απειλούν την εξαντλημένη μοναρχία. Μέχρι τότε η μοναρχία είχε παραμείνει μία ρωμαϊκή αυτοκρατορία με παγκόσμιο χαρακτήρα. Τα λατινικά είχαν παραμείνει η επίσημη γλώσσα, η ρωμαϊκή παράδοση διατηρούσε τους τίτλους  και τα πλαίσια που είχε ορίσει η Ρώμη. Αντίθετα στις αρχές του 7ου αιώνα, έχει δημιουργηθεί μια καθαρά βυζαντινή αυτοκρατορία, όλες οι δυνάμεις της οποίας συγκεντρώνονται γύρω από την Κωνσταντινούπολη και ο χαρακτήρας της οποίας γίνεται ολοένα και περισσότερο ανατολίτικος.

 

 

Διαβάστε Περισσότερα

Βυζαντινή Ανακτορόπολη, κάστρο Νέας Περάμου

 

 

 
Δυτικά της Νέας Περάμου της Καβάλας; και σε χαμηλό λόφο, οι βόρειες παρυφές του οποίου βρέχονται από τη θάλασσα, υψώνονται τα ερείπια ενός βυζαντινού κάστρου που ταυτίζονται με τη βυζαντινή πόλη Ανακτορόπολη.

 

 

Διαβάστε Περισσότερα

Οι αντιλήψεις των Βυζαντινών για την άσκηση της εξουσίας από γυναίκες (780-1056)

της Κατερίνας Νικολάου 

και της Ειρήνης Χρήστου

Εικόνα: Η αυτοκράτειρα Θεοδώρα (σύζυγος του Ιουστινιανού του 6ου) και οι αυλικοί της απεικονίζονται σε ψηφιδωτό στο San Vitale της  Ραβέννα, από τη Wiki

Οι ανακινητές της Εικονομαχίας κατηγόρησαν στη σύνοδο της Αγίας Σοφίας το 815 την αυτοκράτειρα Ειρήνη την Αθηναία, ότι το 787 αναστήλωσε τις εικόνες παρασυρμένη από γυναικεία «αφελότητα» (σ.1). Υποστήριξαν, δηλαδή, ότι η ενέργεια της αυτή οφειλόταν αποκλειστικά στην πνευματική αδυναμία των γυναικών να αντιληφθούν και να κατανοήσουν σημαντικά προβλήματα, όπως τα θεολογικά, επιδιώκοντας με τον τρόπο αυτό να αφαιρέσουν από την πράξη της Ειρήνης κάθε κύρος.

Διαβάστε Περισσότερα

Η πρώτη επίθεσι των Ρώσσων εναντίον της Κωνσταντινουπόλεως (860 μ.Χ ή 861 μ.Χ)

του 
Alexander A. Vasiliev

Εικόνα: Οι Ρώσσοι κάτω από τα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως, λεπτομέρεια μεσαιωνικής Ρωσσικής εικόνας από τη Wiki

Ενώ οι διάφορες πληροφοριακές πηγές, ασχολούνται με τις μεταξύ Αράβων και Βυζαντίου συγκρούσεις, ξαφνικά αρχίζουν να ομιλούν για την πρώτη επιδρομή των Ρώσσων εναντίον της Κωνσταντινουπόλεως. Μέχρι τον τελευταίο, σχεδόν, καιρό το γεγονός αυτό ετοποθετείτο από τους περισσότερους ιστορικούς το 865 ή το 866 και συχνά συνδέετο με την εκστρατεία των Ρώσσων πριγκήπων Ascold και Dir.

Διαβάστε Περισσότερα

Περί της Στρατιωτικής Εκγύμνασης και Εκπαίδευσης στο Βυζάντιο κατά την Υστερη Περίοδο (1204-1453)

του 
Νικόλαου Σ. Κανελλόπουλου

Εικόνα: O θυρεός της Δυναστείας των Παλαιολόγων από τη Wiki 

Μεταξύ των παραγόντων που επιδρούν στην απόδοση ενός στρατεύματος συγκαταλέγονται το ηθικό των πολεμιστών, ο εξοπλισμός τους, η πολεμική τακτική και, σε ανώτερο επίπεδο, η επιλεγείσα στρατηγική. Σε αυτούς αναμφισβήτητα προστίθεται η στρατιωτική εκπαίδευση. Ο βαθμός ρεαλισμού της εκπαίδευσης, η διάρκεια και η έντασή της αποτελούν θεμελιακούς λίθους για τη βέλτιστη προετοιμασία των μαχητών. Συνδέεται άρρηκτα με την τακτική και την επιτυχία κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις, καθώς οι στρατιώτες καλούνται να πολεμήσουν κατά τον τρόπο που εκπαιδεύτηκαν, ειδάλλως η μεν εκπαίδευση αποτυγχάνει ως προς το σκοπό της, η δε μαχητική ικανότητα του στρατεύματος τίθεται σε αμφισβήτηση πριν καν αυτό εισέλθει στη μάχη (σ.1).

Διαβάστε Περισσότερα

Το μυστήριο του δαμασκηνού σπαθιού

Τί κοινό έχουν ο Μεγαλέξανδρος, ο Σαλαντίν, ο «χαμένος παράδεισος» και η Οθωμανική Αυτοκρατορία με έναν μετεωρίτη; Ένα μυστικό 2.500 χρόνων, αφού και η Ανατολή έχει το δικό της Εξκάλιμπερ...

 

 

Ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι ένα οικοδόμημα στηριγμένο σε μεταλλεία. H ανακάλυψη των μεθόδων κατεργασίας του σιδήρου θεωρείται ο καταλύτης της ραγδαίας ανάπτυξης του τεχνολογικού μας πολιτισμού.

Αρκεί να θυμηθούμε τη συμμετοχή των μεταλλείων του Λαυρίου στον Χρυσό Αιώνα του Περικλή για να δεχθούμε το αδιαμφισβήτητο του πράγματος. Όπως όμως συμβαίνει σχεδόν πάντα με την τεχνολογία,... το πρώτο πεδίο εφαρμογής της μεταλλοτεχνίας υπήρξε το στρατιωτικό. Το σπαθί, χάλκινο στην αρχή, σιδερένιο μετά, αλλά ατσαλένιο αργότερα, σημάδεψε την πορεία μας. Μπήκε από τότε στο χέρι του ανθρώπου και το κραδαίνει ως σήμερα, έστω και ως σύμβολο, παιχνίδι ή διακοσμητικό φετίχ. «Σε γνωρίζω από την κόψη...».

 

 

Διαβάστε Περισσότερα