Ελλάδα και Βυζάντιο: Δύο μεγάλα άρθρα, άκρως κατατοπιστικά και διαφωτιστικά…

      

• O Ιων Δραγούμης γράφει για το νέο ελληνικό κράτος και τη σχέση του με το Βυζάντιο

 

                «Σκοπός εκείνων που έφτειασαν το νέο κράτος ήταν (..) να ξαναπιάσει ο Ρωμηός τη διοίκηση του κράτους του που είχε πρωτεύουσα την Πόλη και να ξανακαθίσει Έλληνας βασιλιάς στο θρόνο των Παλαιολόγων. Μα οι περιστάσες, η σχετική αδυναμία των αρχηγών και οι μεγάλοι της γής έτσι το θέλησαν και αντί να γίνει, σύμφωνα με τη θέληση του λαού το κράτος της μεγάλης ιδέας, έγινε ένα μικρό ελληνικό κράτος στο μέρος που είχε ανθίσει η αρχαία Ελλάδα. 

Διαβάστε Περισσότερα

Η βυζαντινή Χερσωνα της Κριμαίας

Παπαγεωργίου Αγγελική,  

«Χερσώνος θέμα (Κλίματα)», 2008,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Εύξεινος Πόντος

αναδημοσίευση απο την Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού

1. Η ίδρυση του θέματος Χερσώνος

 

Από τα τέλη του 7ου έως τις πρώτες δεκαετίες του 9ου αιώνα η πόλη της Χερσώνας και οι γειτονικές περιοχές (γνωστές με τον όρο κλίματα)1 διατηρούσαν χαλαρή σχέση με την Κωνσταντινούπολη. Τυπικά αποτελούσαν τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αλλά στην πραγματικότητα επικρατούσε ένα καθεστώς σχετικής αυτονομίας και την εξουσία στις διάφορες πόλεις υπό βυζαντινό έλεγχο την ασκούσαν τοπικοί άρχοντες. Για παράδειγμα, ανώτατη αρχή στην πόλη της Χερσώνας ήταν ο πρωτεύων και οι λεγόμενοι πατέρες της πόλεως, οι οποίοι εκλέγονταν τοπικά, αν και συνήθως λάμβαναν αυτοκρατορικούς τίτλους.2

Διαβάστε Περισσότερα

Ο Ιουλιανός: Φιλόσοφος ή Αποστάτης

του 

Θάνου Δασκαλοθανάση

 

 

 

 

1.   Ο Ιουλιανός: Φιλόσοφος ή Αποστάτης

 

Η γοητεία για την αρχαιότητα που έσβηνε, η λατρεία για την τέχνη, την παιδεία, την σοφία ώθησαν τον Ιουλιανό, τον τελευταίο αυτοκράτορα της δυναστείας του Κωνσταντίνου να στραφεί προς την παλιά θρησκεία, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να την αποκαταστήσει, έστω και με μια τροποποιημένη εκδοχή της 

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΠΡΩΤΟΕΤΩΝ: Αλλάζει ο τρόπος εγγραφής στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ

Αλλάζει ο τρόπος εγγραφής των νεοεισαχθέντων φοιτητών στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ

 

Οι εγγραφές των (πρωτοετών φοιτητών) νεοεισαχθέντων φοιτητών σε όλα τα Πανεπιστήµια και τα ΤΕΙ της χώρας θα γίνουν φέτος (2015-2016) ηλεκτρονικά, προκειµένου τόσο οι γονείς όσο και τα παιδιά να αποφύγουν πολλές µετακινήσεις και ιδιαίτερα εκείνοι που θα πρέπει να µετακοµίσουν σε περιοχές µακριά από τα σπίτια τους.

Διαβάστε Περισσότερα

Ο Άγγελος της Αγίας Σοφίας

Στις 24 Ιουλίου του 2009, η τουρκική εφημερίδα Χουριέτ πρώτη αποκάλυπτε ότι ένα μεγάλο πραγματικά θαυμαστό γεγονός συνέβη στην Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης που εξέπληξε τους Τούρκους ειδικούς που εργάζονταν στην συντήρηση κάποιων ψηφιδωτών στον τρούλο του ναού. Ξαφνικά και υπό το φως του ήλιου που είχε διαχυθεί από τα παράθυρα του τρούλου, εμφανίστηκε το πρόσωπο ενός αγγέλου που είχε φιλοτεχνηθεί στο μέρος αυτό και είχε μείνει στο σκοτάδι, όπως ανέφερε η εφημερίδα, 160 χρόνια.

Διαβάστε Περισσότερα

Πώς πέθανε ο Διογένης ο Κυνικός

Ο Κερκίδας [1] υπήρξε ποιητής και φιλόσοφος από τη Μεγαλόπολη της Αρκαδίας, ο οποίος έζησε κατά πάσα πιθανότητα στη διάρκεια του 3ου αιώνα π.Χ. (290-220 π.Χ.).  Δεν πρέπει να συγχέεται με έναν άλλο Κερκίδα από τη Μεγαλόπολη, ο οποίος έζησε τον 4ο αιώνα π.Χ., αναφέρεται από το Δημοσθένη ως προδότης της πατρίδας του κατά την εποχή του Φιλίππου του Β΄ (Δημοσθ., Περί στεφ. 295) και κατακρίνεται από τον Πολύβιο (18.14). Ο Κερκίδας που μας απασχολεί εδώ ήταν οπαδός της κυνικής φιλοσοφίας και έμεινε γνωστός κυρίως ως συγγραφέας των Μελιάμβων (= λυρικοί ίαμβοι), σκωπτικών ποιημάτων γραμμένων σε μια μίξη ιαμβικών και μελικών μέτρων. Στους Μελιάμβους του ο Κερκίδας παρουσιάζεται ως ένας αυστηρός ηθικολόγος που επιτίθεται ενάντια στην αδικία των θεών, στην ακολασία, την απληστία, προειδοποιεί για τη διπλή, θετική και φθοροποιό, δύναμη του έρωτα κ.ο.κ. Η γλώσσα του είναι η λογοτεχνική δωρική διάλεκτος με πολλές καινούργιες λέξεις, προπάντων σύνθετα επίθετα. Ο Κερκίδας, όπως και άλλοι ομότεχνοί του κυνικοί, θεωρείται ότι άσκησε επίδραση στη ρωμαϊκή σάτιρα, όσον αφορά τη μορφή και το ήθος.

Διαβάστε Περισσότερα

Βασικά σημεία & ερωτήσεις/απαντήσεις της νέας εγκυκλίου των αναπληρωτών [2015]

 

Ανακοινώθηκε η εγκύκλιος των αναπληρωτών εκπαιδευτικών και για ακόμη μια χρονιά περίπου 60-70.000 εκπαιδευτικοί αναμένεται να καταθέσουν τις αιτήσεις τους το διάστημα από Δευτέρα 27 Ιουλίου έως και Παρασκευή 7 Αυγούστου.

Σημειώνονται οι βασικές αλλαγές που φέρνει η ένα εγκύκλιος:

Διαβάστε Περισσότερα

Αναλυτικοί πίνακες εκτιμήσεων για τις βάσεις όλων των σχολών του 1ου επιστημονικού πεδίου [2015]

Πτώση αναμένεται να καταγραφεί στις φετινές βάσεις όσον αφορά την εισαγωγή στα ΑΕΙ. Στις ιατρικές σχολές η πτώση είναι από 180 έως 600 μόρια περίπου, στις νομικές από 500 έως 750, στους χημικούς μηχανικούς από 500 έως 1.000, ενώ αναμένεται να υπάρξει και άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στην περιφέρεια και το κέντρο.

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ - ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2015-2016

Αρ.Πρωτ.119392/Ε2/24-07-2015/ΥΠΟΠΑΙΘ

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ & ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ & ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΤΜΗΜΑΤΑ Α΄ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ
Πληροφορίες: βλ. Παράρτημα VII

ΘΕΜΑ: Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος υποψήφιων εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για ένταξη στους πίνακες αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών σχολ. έτους 2015-2016, σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 2, 3 και 4 του άρθρου 9 του ν.3848/2010 (ΦΕΚ 71/19.05.2010 τ.Α΄).

Διαβάστε Περισσότερα

Δωρεάν όλα τα βιβλία του Δημοτικού σε Ηλεκτρονική μορφή

Το υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με το Ψηφιακό Σχολείο διανέμει εντελώς δωρεάν τα βιβλία του Δημοτικού σε Ηλεκτρονική μορφή.

Διαβάστε Περισσότερα

Η Αθήνα του 12ου αι. μέσα από τα μάτια του Μιχαήλ Χωνιάτη Ακομινάτου

THΣ 

ΚΑΙΤΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ

 

Ο Μιχαήλ Χωνιάτης ή Ακομινάτος γεννήθηκε περίπου το 1138 στις Χώνες της Φρυγίας.Νεαρός ακόμα πήγε στην Κωνσταντινούπολη όπου μορφώθηκε στην κλασική παιδεία Το 1175 χειροτονήθηκε αρχιεπίσκοπος Αθηνών και το 1182 έγινε μητροπολίτης Αθηνών.

Έρχεται λοιπόν στην Αθήνα ανύποπτος ο νεοχειροτονηθείς Μιχαήλ, αρχαιομαθής και λάτρης του ελληνικού πολιτισμού, με πολλή χαρά και πολύ ενθουσιασμό που θα είναι τώρα ο μητροπολίτης μιας τόσο ένδοξης πόλης που γέννησε τα γράμματα και τον πολιτισμό και φώτισε την Οικουμένη. Με τέτοιες γλυκές προσδοκίες κατεβαίνει στην Αθήνα ο λόγιος από τη Μικρά Ασία.

Διαβάστε Περισσότερα

Από το θηρίο στον άνθρωπο: μια φιλοσοφική θεώρηση της ανθρώπινης προόδου

Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από χαμένο έργο του Αθηναίου τραγικού Μοσχίωνος (4ος ή 3ος αιώνας π.Χ.). Αναπτύσσεται η φιλοσοφική θεώρηση ότι το ανθρώπινο γένος βιώνει διαρκή πρόοδο από έναν πρωτόγονο τρόπο ζωής σε έναν πολιτισμένο. 

Διαβάστε Περισσότερα

Νεκτάριος Τέρπος: Ο Προπομπός του Κοσμά του Αιτωλού

Ο ιερομόναχος Νεκτάριος Τέρπος (17ος-18ος αιώνας - 1740/41) υπήρξε λόγιος της περιόδου του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.

Βιογραφία

Από τον ίδιο μαθαίνουμε πως γεννήθηκε στη Μοσχόπολη (βλ. παρακάτω Εργογραφία) της σημερινής νοτιοανατολικής Αλβανίας (Βόρεια Ήπειρος). Ο Κων. Σκενδέρης τον αναφέρει ανάμεσα σε άλλους λογίους που σπούδασαν στη Νέα Ακαδημία Μοσχόπολης. ^[1] Ο Κουρίλας, αντιθέτως, λέει ότι στην παραπάνω Ακαδημία εργάστηκε ως καθηγητής.^[2] Τις σπουδές του ίσως συνέχισε στη Βενετία, κοντά στους συμπατριώτες του αδελφούς Δημήτριο και Ιωάννη Χαλκέα. ^[3]

Άλλη μία μαρτυρία του Ευλόγιου Κουρίλα μας πληροφορεί πως το όνομά του εντοπίσθηκε σε έγγραφο τῆς Σκήτης Αγίας Άννης στο Άγιον Όρος, με ημερομηνία 1709. Στη συνέχεια, ο ίδιος συγγραφέας, τον θέλει να αναχωρεί από το Άγιον Όρος και να εγκαθίσταται στη Μονή του οσίου Ναούμ και από εκεί στο μοναστήρι της Παναγίας Αρδεύουσας ή Αρδενίτσας στην κοιλάδα της Μουζακιάς.^[4] Ο ίδιος ο Νεκτάριος δεν αναφέρει ποτέ στο βιβλίο που εξέδωσε το όνομα της μονής όπου εγκαταβιώνει, προτάσσει όμως την εικόνα της Παναγίας Αρδεύουσας στα πρώτα φύλλα του. Ακόμη, μέσα στις σελίδες του βιβλίου του μας λέει τα εξής: Εγώ έκτισα το μισό μοναστήρι, εις τον καιρόν μου απόκτησα χωράφια και αμπέλια, σταυρούς και ευαγγέλια χρυσά και άλλα ιερά σκεύη, και εις κοντολογίαν, οι μοναχοί περισσότεροι από τ' εμένα κουρεμένοι και οπόταν ηθέλησαν με εύγαλαν από το ηγουμενείον και από το κελλίον μου, οπού το έκτισα απατός μου. Κατά την περίοδο της παραμονής του στην Αρδενίτσα αναλαμβάνει δύο φορές την ηγουμενία, μετά από ενδιάμεση διακοπή που συμβαινει εξαιτίας των ενεργειών κάποιου Αρσενίου.

Έχοντας το οφφίκιο του πνευματικού στα όρια της επισκοπής Βελεγράδων εξομολογεί και έχει το δικαίωμα σύνταξης Κανονικής Συμμαρτυρίας για τους υποψήφιους κληρικούς.

Περιόδευσε ως ιεροκήρυκας σε μια περιοχή που εκτείνεται από το Βεράτι μέχρι την Άρτα, τη Σπαθία και τη Μουζακιά (όπως μας πληροφορεί γνώρισε πολλούς τόπους), και αποτέλεσε τον προπομπό του Κοσμά του Αιτωλού. Τα Χριστούγεννα του 1724 κήρυξε στο χωριό Τραγότι, κοντά στο Ελβασάν, όπου το ακροατήριό του αποτελείται σχεδόν μόνο από γυναίκες, διότι οι άνδρες είχαν μετατραπεί στην πλειονότητά τους σε μουσουλμάνους.Στο κήρυγμά του αυτό μιλάει εναντίον των Τούρκων, γεγονός που προκάλεσε μεγάλη αναταραχή και οδήγησε σε ξυλοδαρμό του:  

Ύστερον δε το έμαθαν δύο αδέλφια Αγαρηνοί, οι οποίοι ήσαν σουμπασάδες, το πως εκήρυξα ομολογώντας τον Χριστόν Θεόν αληθινόν, και την Θεοτόκον Μητέρα και Παρθένον, τον δε Μωάμεθ ψεύστην και πλάνον, και έναν πρώτον μαθητήν του αντιχρίστου. Ήλθαν και με ηύραν εις το σπήτι του παπά, και είχεν ο καθ' ένας από ένα κοντόξυλον από γλατζινά, και κτυπώντες επάνω μου ανελεήμονα, δεν εκοίταζαν ένας τον άλλον πώς και πού βαρούν, αλλά του κακού με έδερναν όπου έφθανε ο καθ' ένας... τόσον συχνά με έκρουξαν, ώστε και τα ξύλα εξεφλουδίσθηκαν με το να τύχουν χλωρά. Εις όλα τα μέρη με εβάρεσαν, αλλού το κορμί μου εκοκκίνισε, και εις περισσοτέρους τόπους εμαύρισε, και ό,τι έκαμαν η βεντούζαις και τα κέρατα, και χάριτι Χριστού ιατρεύθηκα, όμως το ζερβόν μου μπράτζο έμεινε βλαμμένο, και ποτέ δεν ημπορώ να αναπαυθώ εις αυτό το μέρος. 

Στις 15 Αυγούστου 1730 κήρυξε εις την χώραν των Κραπόβων, επαρχίαν Βελογράδων και Σπαθείας. Σε ανάμνηση του γεγονότος κατασκεύασε ολοσέλιδη ξυλογραφία που θα κοσμεί όλες τις εκδόσεις του Πίστις, όπου απεικονίζεται ένα δένδρο, στο οποίο ο κορμός συμβολίζει το Βάπτισμα, τα δώδεκα κλαδιά τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος και η ξερή κορυφή του μοιάζει με τον ανεξομολόγητο χριστιανό. Μετά από αυτή την ομιλία ταξίδεψε στη Βενετία και προετοίμασε την έκδοση του έργου του, που τελικά εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1732 από το τυπογραφείο του Σάρου.

Η προσπάθεια προσδιορισμού του έτους θανάτου του Νεκταρίου Τέρπου σχετίζεται με την έκδοση του αποδιδόμενου σ' αυτόν βιβλίου με τον τίτλο Ζητήματα διάφορα θεολογικά (βλ. παρακάτω Εργογραφία). Η δυσκολία εντοπισμού της πρώτης έκδοσης (1739) οδήγησε τους ερευνητές σε εσφαλμένα συμπεράσματα σχετικά με τον θάνατό του.^[5] Στην Ι.Μ.Μ. Βατοπεδίου Αγίου Όρους εντοπίσθηκε χειρόγραφο (αρ. 231) του εντύπου, της πρώτης έκδοσης (1739), όπου ο Νεκτάριος Τέρπος αναφέρεται ως συντάκτης και χορηγός: Ζητήματα διάφορα θεολογικά, κατ' ερωταπόκρισιν... τώρα πρώτον βαλμένα εις τον τύπον, με δαπάνην του Ιερομονάχου κυρίου Νεκταρίου Τέρπου.... Το 1739 βρίσκεται δηλαδή ακόμη στη ζωή. Την ίδια χρονιά ετοιμάζει και πάλι την επανέκδοση του Πίστις. Ο τυπογράφος Βόρτολι προβαίνει στη διαδικασία έκδοσης άδειας για τύπωμα και την λαμβάνει στις 23 Νοεμβρίου 1740. Το 1740 εκδίδεται για δεύτερη φορά και το Ζητήματα, χωρίς όμως αναφορά στο όνομα χορηγού, ενώ το Πίστις δεν επανεκδίδεται, παρά μόνο 10 χρόνια αργότερα, το 1750, με την άδεια όμως του 1740. Ο Νεκτάριος Τέρπος, λοιπόν, ίσως χορηγός και της έκδοσης του Πίστις, θα πρέπει να έφυγε από τη ζωή περί τα τέλη του 1740 με αρχές του 1741.

Η ισχυρή δημοτικότητα, την οποία απέκτησε ο Νεκτάριος Τέρπος, οδηγεί στην εικονογράφισή του, μόλις 12 χρόνια μετά τον θάνατό του. Μας περιγράφει χαρακτηριστικά ο συμπατριώτης του Θεόφραστος Γεωργιάδης:Εις την εκκλησίαν των Αγίων Αποστόλων Μοσχοπόλεως, επί του τοίχου της πύλης αυτής, έβλεπέ τις την σεβασμίαν φυσιογνωμίαν του ως άνω ιερομονάχου, φέροντος επί της κεφαλής του επανωκαλύμμαυχον και ράβδον επισκόπου εις την χείρα του, πέριξ δε το όνομά του. ^[6] Στην εικονογράφηση αυτή διαπιστώνονται αναλογίες και στοιχεία που παραπέμπουν στη, μεταγενέστερη βέβαια, γνωστή παράσταση του Κοσμά Αιτωλού.

Εργογραφία

Η σελίδα τίτλου της πρώτης έκδοσης του

Πίστις

(1732)

Το βιβλίο του Νεκταρίου Τέρπου έχει τον ακόλουθο μακροσκελή τίτλο «Βιβλιάριον καλούμενον Πίστις, αναγκαίον εις κάθε απλούν άνθρωπον, βεβαιωμένον από προφήτας, ευαγγέλιον, αποστόλους, και άλλους σοφούς διδασκάλους. Εισί δε και άλλοι λόγοι εκλεκτοί εις ωφέλειαν των αναγινωσκόντων, ως φαίνεται εν των Πίνακι, μεταγλωττισθέντες εις απλήν φράσιν, συναχθέντες παρά του εν ιερομονάχοις Νεκταρίου Τέρπου...». Αποτελεί το μοναδικό έργο του Νεκταρίου Τέρπου. Το Πίστις μέσα σε μία χρονική περίοδο 86 χρόνων (1732-1818) επανεκδόθηκε συνολικά δώδεκα φορές (1732, 1733^[7], 1734^[8], 1750^[9], 1755, 1756, 1779α, 1779β, 1785, 1799, 1813, 1818). Από τον ύψηλό αριθμό των εκδόσεων, σε μία εποχή όπου η ροή του βιβλίου ρυθμίζεται με βάση τις παραγγελίες, γίνεται προφανής η αναγνώριση της προσωπικότητάς του και η ευρύτητα της απήχησης που είχε η διδασκαλία του. Το βιβλίο αυτό αποτελεί άμεση πηγή στοιχείων για τη ζωή και τη δράση του, όπως ο τόπος καταγωγής του, που αναφέρεται στη σελίδα τίτλου: Εκ της θεοφρουρήτου Χώρας Βοσκοπόλεως.

Στο προλογικό σημείωμα του Νεκταρίου αναφέρονται οι λόγοι έκδοσης του βιβλίου. Παραθέτουμε αυτούσιο ο κείμενο:

:Τὸ λοιπὸν ἐτοῦτο τὸ Βιβλιάριον, τὸ ἐπονομαζόμενον Πίστις, δὲν τὸ ἐσύνθεσα διὰ τοὺς σοφοὺς καὶ γραμματισμένους ἀνθρώπους, ἀλλὰ διὰ τοὺς ἀγραμμάτους καὶ χωρικοὺς, ἐπειδὴ εἰς ἐτοῦτα τὰ μέρη τῆς Τουρκίας εὑρισκόμενοι χριστιανοὶ, πολλοὶ ἐπλανέθηκαν, καὶ πλανοῦνται ἀπὸ ὀλίγην ἀνάγκην καὶ δόσιμον τοῦ χαρατζίου, καὶ ἀρνοῦνται (φεῦ) τὸν Χριστὸν, καὶ παραδίδονται εἰς τὰς χεῖρας τοῦ διαβόλου. Τούτου χάριν καὶ ἐγὼ, θείῳ ζήλῳ κινούμενος, ἠθέλησα νὰ τοὺς βοηθήσω εἰς τοῦτον τὸν ψυχικὸν κίνδυνον, ὅτι νὰ στέκωνται στερεοὶ εἰς τὴν Πίστιν, διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ. Ἀναγινώσκοντες καὶ ἀκούοντες τὰ μαρτύρια, ὁποῦ ἔπαθαν οἱ ἅγιοι μάρτυρες διὰ τὸν Χριστὸν, νὰ παρακινοῦνται καὶ αὐτοὶ παραμικρὸν, καὶ νὰ τοὺς μιμοῦνται, νὰ μὴν ἀρνοῦνται τὴν Πίστιν τους, καὶ τὸν Κύριον τῆς Δόξης, ἀλλὰ νὰ ὑποφέρουν εὔκολα μετὰ πάσης χαρᾶς κάθε πειρασμὸν, καὶ τιμωρίαν διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Δεχθῆτε λοιπὸν, Ἀδελφοὶ ἐν Χριστῷ, ἐτοῦτο τὸ μικρὸν Βιβλιάριον, ὁποῦ εἰς κοινὴν ὠφέλειαν τὸ ἐτύπωσα, καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἐμοῦ τοῦ ἀχρείου δούλου σας, καὶ ἔῤῥωσθε.

:Ταύτην λοιπὸν τὴν Βίβλον ἀφιερώνω εἰς τὰς Ἁγίας ἀγκάλας τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τῆς ἐπονομαζομένης Ἀρδενίτζας. Καὶ διὰ τοῦτο πρέπει κάθε ἄνθρωπος, καὶ μάλιστα οἱ Ἱερεῖς νὰ ἑρμηνεύουν τοὺς χριστιανοὺς εἰς ταῖς Ἐκκλησίαις τους ἐκεῖνα, ὁποῦ ὁ Θεὸς τοὺς ἤθελε φωτίσῃ. Ἔπειτα ἂς τοὺς ἀναγνώσουν ἀπὸ τὸ Βιβλιάριον τὰ χρειαζόμενα. Μὰ ἐγὼ τὸ περισσότερον σᾶς παρακαλῶ, διὰ τὴν ἀληθινὴν Πίστιν τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ μας νὰ ὁμιλῆτε, εἰς βεβαίωσιν τῶν ἀκροατῶν.

Μετά τη μεγάλη εκδοτική επιτυχία του έργου, ο Νεκτάριος φαίνεται να έχει αποκτήσει μία σχετική οικονομική άνεση. Γι' αυτό μπορεί και παραμένει στη Βενετία, όπου προετοιμάζει και τελικά χρηματοδοτεί μία μετάφραση σε δημώδη γλώσσα νόθου έργου του Μ. Αθανασίου (Έτεραί τινες ερωτήσεις κ', στο MPG 28, 773-796). Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε το 1739 και έχει τον τίτλο Ζητήματα διάφορα θεολογικά κατ' ερωταπόκρισιν, συναθροισμένα από τα συγγράμματα του μεγάλου Αθανασίου και έλλους Πατέρας, και εξηγημένα εις απλήν φράσιν με περίφρασιν.... Αποτελείται από 160 σελίδες και σε μία χρονική περίοδο 42 χρόνων (1739-1781) εκδόθηκε συνολικά έξι φορές (1739, 1740, 1755, 1778, 1779, 1781). Εσφαλμένα αποδόθηκε στον Νεκτάριο Τέρπο, ενώ αποτελεί πόνημα του Κωνσταντίνου Ρεσινού του Κορινθίου (16ος αι.), λογίου και γραφέα της Βατικανής Βιβλιοθήκης.^[10]

Διαβάστε Περισσότερα

Δευτερεύοντες χαρακτήρες στην τραγωδία: το παράδειγμα της σοφόκλειας «Ηλέκτρας»

ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΕΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Σοφοκλή «Ηλέκτρα» (Εθνικό Θέατρο, 1996). Η Τάνια Παπαδοπούλου ως Χρυσόθεμις και η Λυδία Κονιόρδου ως Ηλέκτρα.

Στην τραγωδία, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες επιτελούν κατά κανόνα δύο βασικές λειτουργίες:

(α) «Εργαλειακή» λειτουργία: Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες δεν αποτελούν το εστιακό σημείο της παράστασης, είναι όμως χρήσιμα εργαλεία για τη διεκπεραίωσή της. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες διευκολύνουν την εξέλιξη της πλοκής και τη ροή της πληροφορίας με διάφορους τρόπους: συνδιαλεγόμενοι με τους πρωταγωνιστές και τον χορό, συμβάλλοντας στα σχέδια των κεντρικών ηρώων, συγκρουόμενοι με αυτούς κλπ. Με την εισαγωγή του δεύτερου και πολύ περισσότερο του τρίτου υποκριτή, ο ρόλος των δευτερευόντων χαρακτήρων κατέστη ακόμη πιο σημαντικός: ο τριπολικός διάλογος προσδίδει σαφώς μεγαλύτερη ζωηρότητα και ένταση στη δράση. Μια αξιοπρόσεκτη, ειδική λειτουργία των δευτερευόντων χαρακτήρων, που σχετίζεται με την αξία τους για την προώθηση της δραματικής αφήγησης, είναι η ακόλουθη. Ενώ η σύμβαση απαιτεί τη σχεδόν συνεχή παρουσία του πρωταγωνιστή επί σκηνής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες συχνά διαθέτουν κινητικότητα, δηλαδή έχουν τη δυνατότητα να πηγαινοέρχονται σε τοποθεσίες πέραν του ορατού σκηνικού χώρου: οι δευτερεύοντες χαρακτήρες είναι συχνά αγγελιαφόροι, κήρυκες, βοηθοί, θεράποντες, φίλοι κλπ, που καταφτάνουν στη σκηνή από μακριά ή εκτελούν ειδικές αποστολές υπέρ ή εναντίον των πρωταγωνιστών μεταβαίνοντας σε κομβικές εξωσκηνικές τοποθεσίες. Με τον τρόπο αυτό οι δευτερεύοντες χαρακτήρες συνδέουν οργανικά τον σκηνικό και τον εξωσκηνικό χώρο διευρύνοντας το μιμητικό πεδίο της παράστασης.

Διαβάστε Περισσότερα

Πλήρης οδηγός και νομοθεσία για τις αναθέσεις μαθημάτων Γυμνασίου και Λυκείου

  Αναθέσεις – Υπουργικές Αποφάσεις Αναθέσεις μαθημάτων Γυμνασίου, Γεν. Λυκείου, ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ Τροποποίηση και συμπλήρωση της με αρ. πρωτ. 118842/Γ2/17−09−2008 υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ 1984 Β΄) «Αναθέσεις μαθημάτων Γυμνασίου, Γενικού Λυκείου, ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ Τροποποίηση της με αρ. πρωτ. 118842/Γ2/17-09-2008 υπουργικής απόφασης (Β΄ 1984) όσον αφορά στην ανάθεση του μαθήματος της Φυσικής σε Γυμνάσιο, Γενικό Λύκειο και ΕΠΑΛ Μαθήματα επιλογής Α΄ τάξης Γενικού Λυκείου και Α΄ και Β΄ τάξεων Εσπερινού Γενικού Λυκείου Τροποποίηση της με αρ. πρωτ. 124062/Γ2/06−09−2013 υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ 2350 Β΄) όσον αφορά στις αναθέσεις των μαθημάτων επιλογής της Α΄ τάξης Γενικού Λυκείου και των Α΄ και Β΄ τάξεων Εσπερινού Γενικού Λυκείου Οδηγίες για τις αναθέσεις των μαθημάτων του Γυμνασίου, του Γενικού και του Επαγγελματικού Λυκείου για το σχ. έτος 2014-2015 Τροποποίηση της με αρ. πρωτ. 118842/Γ2/17−09−2008 υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ 1984 Β΄) όσον αφορά στην Β΄ ανάθεση του μαθήματος της Οικιακής Οικονομίας στο Γυμνάσιο Τροποποίηση της με αρ. πρωτ. 118842/Γ2/17−09−2008 υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ 1984 Β) όσον αφορά στην Β΄ ανάθεση του μαθήματος «Τεχνικό Σχέδιο» της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ / ΠΗΓΗ
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

- για περισσότερα από την κατηγορία δείτε τα "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΝΕΑ" του ΕΡΜΗ

Διαβάστε Περισσότερα

Tί ἐστιν ἀγαθόν: η ειρήνη ως το ύψιστο αγαθό

οἱ φιλόσοφοι ζητοῦσιν͵ ὡς ἀκήκοα͵

περὶ τοῦτό τ΄ αὐτοῖς πολὺς ἀναλοῦται χρόνος͵

τί ἐστιν ἀγαθόν͵ κοὐδὲ εἷς εὕρηκέ πω

τί ἐστιν. ἀρετὴν καὶ φρόνησίν φασι͵ καὶ

λέγουσι πάντα μᾶλλον ἢ τί τἀγαθόν.

ἐν ἀγρῷ διατρίβων τήν τε γῆν σκάπτων ἐγὼ

νῦν εὗρον· εἰρήνη ΄στίν· ὦ Ζεῦ φίλτατε͵

τῆς ἐπαφροδίτου καὶ φιλανθρώπου θεοῦ.

γάμους͵ ἑορτάς͵ συγγενεῖς͵ παῖδας͵ φίλους͵

πλοῦτον͵ ὑγίειαν͵ σῖτον͵ οἶνον͵ ἡδονὴν

αὕτη δίδωσι· ταῦτα πάντ΄ ἂν ἐκλίπῃ͵

τέθνηκε κοινῇ πᾶς ὁ τῶν ζώντων βίος.

Διαβάστε Περισσότερα

ΜΥΣΤΡΑΣ η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

από το βιβλίο   του  Στήβεν Ράνσιμαν: 

‘’ΜΥΣΤΡΑΣ η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ’’

 

  επιμέλεια- διασκευή: 

Θάνος Δασκαλοθανάσης

 

 

          Την εποχή του  Δεσπότη Κωνσταντίνου, οι Έλληνες της Πελοποννήσου γεύτηκαν για τελευταία φορά τη δόξα. Αμέσως μετά την άφιξή του στο Μυστρά, στο τέλος του 1443, καταπιάστηκε με την αναδιοργάνωση της επικράτειάς του. Φαίνεται ότι είχε ρυθμίσει το θέμα των συνόρων του με τον αδελφό του Θωμά, με τον οποίο είχε καλές σχέσεις, δίνοντάς του μεγάλο μέρος από το κέντρο της χερσονήσου. Συνέπεια αυτού ήταν να μεταφέρει ο Θωμάς την Αυλή του στο Λεοντάρι, νότια της Αρκαδίας, απ΄ όπου θα μπορούσε να διατηρεί στενές σχέσεις με τον Μυστρά. Από τον κύκλο των ικανών και αφοσιωμένων  φίλων του ο Κων/νος διάλεξε διοικητές για τις σημαντικές πόλεις. Ταυτόχρονα απέδωσε στους ευγενείς του τόπου πολλές από τις εξουσίες και τα προνόμια που τους είχαν αφαιρέσει οι προκάτοχοί του. Αυτή ήταν μια επικίνδυνη τακτική, αλλά την εποχή αυτήν τον βοήθησε, όπως φαίνεται, να τους παρακινήσει να συμμετάσχουν στα έξοδα για το πρώτο του σημαντικό έργο, την ανοικοδόμηση του τείχους του Εξαμίλιου που οι Τούρκοι είχαν καταστρέψει το 1423.

Διαβάστε Περισσότερα

Ο σωστός τρόπος υπολογισμού των μορίων των Πανελλαδικών 2015

Για τον σωστό υπολογισμό των μορίων, ο κάθε υποψήφιος θα πρέπει να γνωρίζει τα μαθήματα αυξημένης βαρύτητας και τα μαθήματα αντικατάστασης. Σε κάθε επιστημονικό πεδίο τα μόρια μπορεί να είναι διαφορετικά, γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή! Για τον υπολογισμό των μορίων ακολουθούμε την εξής διαδικασία: 1. Πολλαπλασιάζουμε το Γενικό Βαθμό Πρόσβασης (ΓΒΠ) με το 8 (πχ 15,7 Χ 8) 2. Πολλαπλασιάζουμε το πρώτο μάθημα αυξημένης βαρύτητας με τον συντελεστή του (πχ 18 Χ 1,3) 3. Πολλαπλασιάζουμε το δεύτερο μάθημα αυξημένης βαρύτητας με τον συντελεστή του (πχ 18 Χ 0,7) 4. προσθέτουμε τα τρία γινόμενα 5. Πολλαπλασιάζομε το αποτέλεσμα με το 100 Στην περίπτωση που ο υποψήφιος θέλει να επιλέξει σχολές από πεδίο που χρησιμοποιούνται τα μαθήματα αντικατάστασης, οι συντελεστές αλλάζουν και είναι αντί για 1,3 και 0,7, 0,9 και 0,4 αντίστοιχα. Αν ο υποψήφιος έχει εξεταστεί σε ειδικό μάθημα, για τις συγκεκριμένες σχολές και μόνο, προσθέτουμε στο άθροισμα του ΓΒΠ και των δύο μαθημάτων βαρύτητας το βαθμό του ειδικού μαθήματος αφού τον έχουμε πολλαπλασιάσει με τον συντελεστή του (που μπορεί να είναι 1 ή 2). Έπειτα πολλαπλασιάζουμε και πάλι με το 100. Παράδειγμα υπολογισμού μορίων: Έστω ότι ένας μαθητής είναι θεωρητικής κατεύθυνσης με ΓΒΠ 17, και επίδοση στα Αρχαία Ελληνικά…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ / ΠΗΓΗ
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

- για περισσότερα από την κατηγορία δείτε τα "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΝΕΑ" του ΕΡΜΗ

Διαβάστε Περισσότερα

7ο Συνέδριο Ελληνικής Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση

    Σας γνωστοποιούμε ότι η Ελληνική Ένωση για τη Μουσική Εκπαίδευση (E.E.M.E.) σε συνεργασία με τον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης διοργανώνει το 7ο Συνέδριό της με θέμα «Μουσικός Γραμματισμός: Τυπικές και Άτυπες Μορφές Μουσικής Διδασκαλίας - Μάθησης».   Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί από 27 έως και 29 Νοεμβρίου 2015 στη Θεσσαλονίκη, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Το συνέδριο μπορούν να παρακολουθήσουν εκπαιδευτικοί Π/θμιας και Δ/θμιας Εκπ/σης, χωρίς δαπάνη για το δημόσιο.   Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επισκέπτονται την ιστοσελίδα http://www.eeme.gr/ ή να απευθύνονται στο e-mail: 7thconference@eeme.gr Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΠΟΥΔΩΝ Π/ΘΜΙΑΣ & Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ     ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΜΠΑΡΛΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ / ΠΗΓΗ
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

- για περισσότερα από την κατηγορία δείτε τα "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΝΕΑ" του ΕΡΜΗ

Διαβάστε Περισσότερα

Εκπαιδευτικά προγράμματα του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη

ΘΕΜΑ: Εκπαιδευτικά προγράμματα του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη   Σας γνωστοποιούμε ότι το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη κατά το σχολικό έτος 2015-2016 θα υλοποιήσει εκπαιδευτικά προγράμματα για τους μαθητές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Η υλοποίηση των προγραμμάτων θα γίνει σε συνεννόηση των υπευθύνων του Ιδρύματος με τους Διευθυντές και τους Συλλόγους διδασκόντων των σχολικών μονάδων. Για περισσότερεςπληροφορίες οι ενδιαφερόμενες σχολικές μονάδες μπορούν να επισκέπτονται την ηλεκτρονική διεύθυνση www.laskaridou.grή να επικοινωνούν με την υπεύθυνη των προγραμμάτων κ. Καλή Κυπαρίσση στα τηλ. 210-4297540-1-2.   Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ       ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΔΑΝΤΩΝΑΚΗΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ / ΠΗΓΗ
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

- για περισσότερα από την κατηγορία δείτε τα "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΝΕΑ" του ΕΡΜΗ

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ - ΑΚΥΡΩΣΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ - ΑΚΥΡΩΣΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ / ΠΗΓΗ
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

- για περισσότερα από την κατηγορία δείτε τα "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΝΕΑ" του ΕΡΜΗ

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΝΑΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΚΕΝΩΝ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΚΕΝΩΝ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ / ΠΗΓΗ
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

- για περισσότερα από την κατηγορία δείτε τα "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΝΕΑ" του ΕΡΜΗ

Διαβάστε Περισσότερα

Ανακοίνωση του ΔΠΜΣ "Διοίκηση Ολικής Ποιότητας και Καινοτόμες Εφαρμογές στην Εκπαίδευση"

Ανακοίνωση του ΔΠΜΣ "Διοίκηση Ολικής Ποιότητας και Καινοτόμες Εφαρμογές στην Εκπαίδευση"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ / ΠΗΓΗ
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

- για περισσότερα από την κατηγορία δείτε τα "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΝΕΑ" του ΕΡΜΗ

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

   

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ / ΠΗΓΗ
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

- για περισσότερα από την κατηγορία δείτε τα "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΝΕΑ" του ΕΡΜΗ

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ

   

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ / ΠΗΓΗ
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

- για περισσότερα από την κατηγορία δείτε τα "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΝΕΑ" του ΕΡΜΗ

Διαβάστε Περισσότερα

Βυζαντινή Θεσσαλονίκη: Προφήτης Ηλίας

       

Ο ναός του Προφήτη Ηλία αποτελεί σημαντικό μνημείο της Θεσσαλονίκης και ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα ναοδομίας της Παλαιολόγειας περιόδου.Ο Ναός συμπεριλαμβάνεται στα Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.] Ο αρχιτεκτονικός του τύπος, τετρακιόνιος σταυροειδής εγγεγραμμένος με πλάγιους χόρους, γνωστός ως αθωνικός ή αγιορείτικος χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά για καθολικά μονών και είναι μοναδικός στη Θεσσαλονίκη.[ Βρίσκεται στη σημερινή συμβολή των οδών Ολυμπιάδος και Προφήτη Ηλία στην Άνω Πόλη, σε ένα φυσικό ύψωμα που παλαιότερα έκανε το ναό να δεσπόζει στην πόλη, με τον επιβλητικό όγκο του και τον περίτεχνο τρούλο του, που τονίζονται με κεραμοπλαστικό διάκοσμο.

   

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ´ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

«ος δ’ αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη βασιλεία των Ουρανών» (Ματθ. 5, 19)

        α. Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, από το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, απόσπασμα και αυτό από την επί του Όρους ομιλία του Κυρίου, έχει τεθεί από την Εκκλησία μας, σε σχέση και αναφορά με τους αγίους Πατέρες που εορτάζουμε σήμερα, της Δ΄ εν Χαλκηδόνι (451 μ.Χ.) Οικουμενικής Συνόδου. Τους Πατέρες εκείνους, που εν Πνεύματι αγίω διατύπωσαν την ορθόδοξη πίστη περί του Ιησού Χριστού, ως «διπλού την φύσιν, αλλ’  ου την υπόστασιν», και κατεδίκασαν τους αιρετικούς μονοφυσίτες, που παρουσίαζαν μία αλλοιωμένη εικόνα Του, δηλαδή ότι ο Κύριος είναι μόνον Θεός, διότι η θεϊκή φύση Του ως ισχυρότερη απορρόφησε την ανθρώπινη. Προ ολίγων μάλιστα ημερών, εορτάσαμε την αγία μεγαλομάρτυρα Ευφημία (11 Ιουλίου), η οποία με θαυμαστό τρόπο επικύρωσε την αλήθεια της ορθόδοξης πίστης και την πλάνη των αιρετικών. Η Εκκλησία μας λοιπόν επέλεξε το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, για να τονίσει ότι και οι Πατέρες αυτοί ανήκουν  σ’  εκείνους που, κατά τον Κύριο, υπήρξαν και είναι φώτα του κόσμου, καθοδηγητικά για τη δοξολογία του Θεού, ενώ προφανώς στη Βασιλεία του Θεού ευρίσκονται σε περίοπτη θέση, διότι πραγμάτωσαν αυτό που υποσχέθηκε ο Κύριος: «ος δ’  αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη Βασιλεία των Ουρανών», υπόσχεση η οποία θα μας απασχολήσει δι’  ολίγων στη συνέχεια.

        β. 1. Έχει τονιστεί επανειλημμένως και επαρκώς ότι όταν μιλάμε για τη Βασιλεία του Θεού, δεν μιλάμε για μία απρόσωπη κατάσταση ή πολλώ μάλλον για έναν τόπο, αλλά για τον ΄Ιδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό. Εκείνος αποτελεί τη Βασιλεία του Θεού, διότι τα πάντα προσδιορίζονται και ζουν σε σχέση προσωπική μαζί Του. Ένταξη λοιπόν στη Βασιλεία του Θεού σημαίνει στην πραγματικότητα θετική σχέση με τον Χριστό, «πρόσωπον προς πρόσωπον» θέα του προσώπου Του, φωτισμό από το φως Εκείνου. Ο χαρακτηρισμός λοιπόν «μέγας» από τον Κύριο – «μέγας κληθήσεται» - πρέπει να εννοηθεί ως κοντινή και άμεση σχέση με τον ΄Ιδιο, όπως και το «ελάχιστος» δηλώνει το αντίθετο: άνθρωπος που σχετίζεται με τον Κύριο, αλλά αρνητικά, δηλαδή, μέσα σ’  Αυτόν, αλλά με αποστροφή του προσώπου Του για τον άνθρωπο αυτό. Κατανοεί λοιπόν κανείς εύκολα ότι στην πραγματικότητα βρισκόμαστε μπροστά σ’  αυτό που ονομάζουμε Παράδεισο και Κόλαση. Η κοντινότητα και η αμεσότητα δηλώνει τον Παράδεισο, η απομάκρυνση δηλώνει την κόλαση. 

        2. Η θετική ή η αρνητική, κοντινή ή μακρινή σχέση με τον Χριστό, εξαρτάται από τη ζωή του ανθρώπου στον κόσμο αυτό. Ανάλογα με το πώς ο άνθρωπος ζει εδώ, απολαμβάνει  κ α ι  την ποιότητα του εδώ, αλλά κ α ι  τη συνέχειά του, στην άλλη λεγόμενη ζωή. Κι ο Κύριος είναι σαφής: «ο ποιήσας και διδάξας μέγας κληθήσεται». Δηλαδή, θα έχει καλή σχέση μαζί Του, θα ζει την παρουσία Του ως παράδεισο, εκείνος που έπραξε πρώτα και δίδαξε στη συνέχεια. Προηγείται η πράξη και ακολουθεί  η διδασκαλία, σαν να μας λέει ο Κύριος ότι τότε είναι έγκυρη η διδασκαλία, τότε έχει νόημα, όταν έρχεται ως συνέχεια της πράξης, κατά το πρότυπο βεβαίως Εκείνου, ο Οποίος ό,τι δίδαξε το ζούσε: «οίος ο λόγος, τοίος ο βίος» που λένε οι Πατέρες. Άλλωστε, «πράξίς εστιν θεωρίας επίβασις».

        Διαφορετικά, η διδαχή μόνη, χωρίς την πράξη, συνιστά αυτό που ονομάζει ο Ίδιος υποκρισία και που ανηλεώς το έλεγξε στο πρόσωπο των Φαρισαίων: «λέγουσι γαρ και ου ποιούσι». Εκτός αυτών, τα επιπλέον  λόγια του Κυρίου, που είναι κυριολεκτικώς συγκλονιστικά και προκαλούν και φόβο, είναι εκείνα, πάλι από την επί του Όρους ομιλία, κατά τα οποία, μπορεί κάποιος να κηρύσσει, και μάλιστα ορθά, τον λόγο του Θεού, να κάνει και θαύματα ακόμη στο όνομα Εκείνου, αλλά τελικώς αυτός να είναι ξένος και άγνωστος για τον Κύριο, και μάλιστα εργάτης της ανομίας. «Κύριε, ου τω σω ονόματι εκηρύξαμεν και εν τω ονόματι Σου θαύματα εποιήσαμεν; Και αποκριθώ αυτοίς: αμήν, λέγω υμίν, ουκ οίδα υμάς. Απέλθετε απ’  εμού οι εργάται της ανομίας». Άγνωστοι λοιπόν και ανύπαρκτοι, για τον Κύριο, και εργάτες της ανομίας όσοι έμειναν σε μία θεωρητική προσέγγισή Του, έστω και χωρίς αλλοιώσεις της εικόνας Του. Πόσο μάλλον θα δεχτούν τον αυστηρό έλεγχό Του εκείνοι που Τον παρουσίασαν ψευδώς, με λογικά σχήματα του μυαλού τους, σαν τους αιρετικούς;

        3. Τι σημαίνει λοιπόν πράξη, που αυτή και μόνη μπορεί να οδηγεί και στην ορθή διδασκαλία; Μα τίποτε περισσότερο από την τήρηση του θελήματος του Θεού, δηλαδή την τήρηση των αγίων Του εντολών. Ο Κύριος διαρκώς προσανατόλιζε σ’  αυτόν τον τρόπο ζωής – «ου πας ο λέγων μοι Κύριε, Κύριε, εισελεύσεται εις την Βασιλείαν του Θεού, αλλ’ ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς» - ενώ τους τηρούντες το θέλημα του Θεού χαρακτήριζε ως φίλους Του, ως μητέρα Του, ως αδέλφια Του: «υμείς φίλοί μου εστέ, εάν ποιήτε, όσα εντέλλομαι υμίν». «Τις εστιν μήτηρ μου ή αδελφός μου ή αδελφή μου; Πας ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς, ούτος αδελφός μου και αδελφή μου και μήτηρ μού εστιν». Σ’ αυτήν την πράξη διαπιστώνει εμπειρικά ο πιστός ότι γεύεται ολόκληρη την παρουσία και γίνεται κατοικητήριο και μοναστήρι του Τριαδικού Θεού. Οπότε ο πιστός ζώντας τον Θεό στην ύπαρξή του βλέπει και τη δύναμη του λόγου του, ο οποίος λειτουργεί με «σαρκωμένο» τρόπο στις καρδιές των ανθρώπων.

        4. Χρειάζεται να υπενθυμίσουμε βεβαίως ότι στην κατάσταση αυτή της πράξης και της διδασκαλίας μπορεί να φτάσει μόνον αυτός που έχει τη χάρη του Θεού, δηλαδή εκείνος που έχει ενταχθεί στο σώμα του Χριστού, την Εκκλησία, και τροφοδοτείται αδιάκοπα από τα ιερά μυστήριά της, και μάλιστα της Θείας Ευχαριστίας. Μόνο με τον Χριστό μπορεί να ζήσει κανείς τον Χριστό, όπως ο Ίδιος το βεβαίωσε: «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν». Η πεποίθηση ότι μπορεί κάποιος μόνος του να τα καταφέρει πνευματικά: να είναι με τον Θεό, δυστυχώς όχι μόνον φανερώνει εκτός πραγματικότητας ιστάμενο άνθρωπο, αλλά και με μεγάλη αλαζονεία και υπερηφάνεια. Και το μόνο που εισπράττει ο αλαζόνας άνθρωπος είναι όχι η χάρη του Θεού, αλλά η αντίθεση προς Εκείνον και η υποταγή του στον πονηρό.

        γ. Οι άγιοι Πατέρες της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου έρχονται σήμερα και μας υπενθυμίζουν:  Είμαστε καλεσμένοι για να είμαστε πολίτες της Βασιλείας του Θεού, ήδη από τη ζωή αυτή, δηλαδή να είμαστε συνδεδεμένοι με τον Χριστό, που σημαίνει να παραμένουμε στην Εκκλησία εν υπακοή προς τη διδασκαλία και την πνευματική της ζωή. Η χαρά των αγίων μας  είναι να ακουστεί και για εμάς η φωνή του Θεού ότι είμαστε μεγάλοι, κάτι που συνιστά και την δική Του επιθυμία. Προφανώς ο Θεός μάς υπολείπτεται πολύ περισσότερο από ό,τι εμείς τον εαυτό μας και έχει σχέδια για εμάς πολύ μεγαλύτερα από όσα ο νους μας έχει θέσει.

http://ift.tt/1MiSmuk

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ / ΠΗΓΗ
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ´ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

῾ἵνα φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ᾽ (Τίτ. 3, 8)

α. ῾Η μνήμη τῶν Πατέρων τῆς Δ´ ἐν Χαλκηδόνι Οἰκουμενικῆς Συνόδου (451 μ.Χ.) ἀποτελεῖ τήν αἰτία ἐπιλογῆς τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος ἀπό τήν πρός Τίτον ἐπιστολή τοῦ ἁγίου Παύλου. ῾Ο ἀπόστολος παραινώντας τόν μαθητή καί συνεργάτη του Τίτο τόν καλεῖ ἡ προσωπική του ζωή νά ἀποτελεῖ μία μαρτυρία τῆς πίστεως στόν Σωτήρα Κύριο ᾽Ιησοῦ Χριστό, ὥστε καί οἱ ὑπόλοιποι πιστοί νά παρακινοῦνται νά κάνουν πράξη τήν πίστη τους. Μέ αὐτήν τήν προτεραιότητα στήν ζωή τους εἶναι εὐνόητο ὅτι πρέπει νά ἀποφεύγουν κάθε τι πού τούς ἀποπροσανατολίζει, ὅπως τίς ἀνωφελεῖς καί ἀνούσιες συζητήσεις, τίς διαμάχες, ἀκόμη καί τήν ἐπιμονή, πέρα ἀπό μία δύο φορές, γιά τήν μεταστροφή τῶν αἱρετικῶν, ἐκείνων δηλαδή πού ἀκολουθοῦν πλανεμένες διδασκαλίες ὡς πρός τόν Χριστό. Στό ἴδιο μῆκος κύματος τῶν παραινέσεων τοῦ ἀποστόλου Παύλου κινήθηκαν καί οἱ Πατέρες τῆς Δ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Κατεδίκασαν τόν αἱρεσιάρχη Εὐτυχῆ καί τόν μονοφυσιτισμό του, πού ἀλλοίωνε τήν ἀληθινή εἰκόνα τοῦ Κυρίου, καί ἔδειξαν μέ φωτισμό Θεοῦ ὅτι Αὐτός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός πού ἔγινε καί τέλειος ἄνθρωπος ῾δι᾽ ἡμᾶς καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν᾽. Μία ὑπόσταση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ ῾ἐν δυσί φύσεσιν᾽, τῇ θεϊκῇ καί τῇ ἀνθρωπίνῃ.

β. 1. Δέν θά ἀναφερθοῦμε στόν μονοφυσιτισμό τοῦ Εὐτυχῆ. Οἱ Πατέρες τόν κατεδίκασαν γιατί ἀκριβῶς διαστρέβλωνε τήν πίστη καί πρότεινε αἵρεση, δηλαδή πλάνη. Καί χειρότερο πράγμα ἀπό τήν πλάνη τῆς αἵρεσης δέν ὑπάρχει γιά τήν χριστιανική πίστη. Κατά τήν ἐκτίμηση τοῦ ἀποστόλου Παύλου συνιστᾶ ἐκτροπή καί ἁμαρτία καί αὐτοκατάκριση: ῾εἰδώς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος (ὁ αἱρετικός) καί ἁμαρτάνει ὤν αὐτοκατάκριτος᾽. Δέν εἶναι τυχαῖο γι᾽ αὐτόν τόν λόγο ὅτι οἱ ἅγιοί μας θεωροῦν ὅτι εἶναι προτιμότερο νά ἁμαρτάνει κανείς σαρκικά, παρά νά θεωρεῖται ἠθικός καί ῾ἅγιος᾽,  ἀλλά ριγμένος στήν αἵρεση. Κι αὐτό γιατί στήν πτώση τῶν σαρκικῶν ἁμαρτιῶν ὑπάρχει ἡ δυνατότητα τῆς ταπεινῆς μετάνοιας - ῾οἱ τελῶναι καί αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν᾽ -, ἐνῶ στήν πτώση τῆς αἵρεσης τοῦτο εἶναι φοβερά δύσκολο, λόγω τῆς ὑποκρυπτομένης δαιμονικῆς ὑπερηφάνειας.

Εἶναι ἐξαιρετικά σημαντική μάλιστα ἡ ἐπισήμανση τοῦ ἀποστόλου ὅτι προκειμένου γιά τόν αἱρετικό ἀρκεῖ ἡ συμβουλή σ᾽ αὐτόν γιά τήν πλάνη του μία δύο φορές: ῾αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ᾽.  ῎Αν κανείς θελήσει νά ἐπιμείνει στίς συμβουλές του μέ τήν πεποίθηση ὅτι πρόκειται νά μεταστρέψει τόν αἱρετικό, τότε ὁ ἴδιος πλανᾶται πλάνην οἰκτράν, ἀποκαλύπτοντας τόν δικό του ἐγωϊσμό καί τήν ἄγνοια τῆς καταστάσεως τοῦ αἱρετικοῦ. Κι ἴσως ἡ προτροπή αὐτή τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρέπει νά ληφθεῖ πιό σοβαρά ὑπ᾽ ὄψιν ἀπό ἐκείνους πού καί σήμερα ἔχουν ἀποδυθεῖ σέ ἀδιάκοπο κυνηγητό τῶν διαφόρων αἱρέσεων. ῾Η διαρκής πολεμική καί καταγγελία τῆς αἵρεσης, ῾πάλιν καί πολλάκις᾽, ἐφόσον ἤδη ἔχει ἐπισημανθεῖ ἡ πλάνη, ἴσως τελικῶς φανερώνει κάποια δική τους ἐμπλοκή καί ὄχι τόσο καθαρότητα ἀγάπης.

2. Τήν καταγγελία καί τήν ἀποφυγή τῆς αἵρεσης, ὅπως καί τῶν ἀνόητων συζητήσεων καί φιλονικιῶν καί διαμαχῶν, ὁ ἀπόστολος Παῦλος τίς θεωρεῖ συνέπεια τῆς κατά Χριστόν ζωῆς τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου. ᾽Επειδή δηλαδή ὁ πιστός ζεῖ τό βάπτισμά του καί τήν ἀναγέννηση καί τήν ἀνανέωση πού χαρίζει τό ῞Αγιον Πνεῦμα, γι᾽ αὐτό καί εἶναι εὔλογο νά μήν ἐκτρέπεται σέ καταστάσεις πού τόν κάνουν νά χάνει τήν χαρισματική αὐτήν κατάστασή του. Μοναδική προοπτική τοῦ πιστοῦ μέ ἄλλα λόγια εἶναι ὅ,τι ὁ ἀπόστολος μέ ὁριστικό τρόπο χαρακτηρίζει ὡς ῾καλά καί ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις᾽. Καί ποιά εἶναι αὐτά τά καλά καί ὠφέλιμα; ῾Η φροντίδα νά πρωτοστατεῖ ὁ πιστός στά καλά ἔργα. ῾῞Ινα φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ᾽. Εἶναι τόσο βέβαιος ὁ ἀπόστολος γιά τήν πρότασή του αὐτή, ὥστε μετά ἀπό λίγες γραμμές τήν ἐπαναλαμβάνει σχεδόν αὐτούσια: ῾Μανθανέτωσαν δέ καί οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τάς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μή ὦσιν ἄκαρποι᾽ (῎Ας μαθαίνουν καί οἱ δικοί μας νά πρωτοστατοῦν σέ καλά ἔργα, γιά νά ἀνατιμετωπίζουν τίς ἐπείγουσες ὑλικές ἀνάγκες, ὥστε ἡ ζωή τους νά μήν εἶναι ἄκαρπη).

3. Καί βεβαίως τά καλά ἔργα πού λέει ὁ ἀπόστολος κατανοοῦνται ὡς τά ἔργα τῆς πίστεως, ἐκεῖνα δηλαδή πού ἐπιβεβαιώνουν τήν πίστη στόν Χριστό, συνεπῶς τήν ἴδια τήν ἀγάπη. ῾Πίστις δι᾽ ἀγάπης ἐνεργουμένη᾽ πού θά πεῖ ἀλλοῦ ὁ ἴδιος. Δέν πρόκειται δηλαδή γιά ἔργα πού στηρίζονται στίς ἀνθρώπινες δυνάμεις, πού ἔτσι κι ἀλλιῶς εἶναι ἀλλοιωμένες ἀπό τόν ἐγωϊσμό – αὐτά εἶναι τά νομικά ἔργα τοῦ ἰουδαϊσμοῦ γιά τά ὁποῖα εἶναι καταπέλτης ὁ ἀπόστολος, ἀφοῦ στήν πραγματικότητα διαγράφουν τήν ἐν Χριστῷ σωτηρία  -  ἀλλά γιά ἔργα πού ὑλοποιοῦν τήν πνοή τῆς κατά Χριστόν πίστεως. Τό λέει πολύ καθαρά καί μέ αὐτό πού σημειώνει στόν ἅγιο Τίτο στήν ἴδια φράση: ῾καί περί τούτων (τῶν λόγων γιά τήν ἐν Χριστῷ σωτηρία) βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι᾽, νά βεβαιώνεις τήν σωτηρία πού ἔφερε ὁ Χριστός καί τήν ἀναγέννηση τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος μέ τήν προσωπική σου μαρτυρία. ῾Η ζωή σου δηλαδή, τά καθημερινά ἔργα σου νά εἶναι μία ἀπόδειξη τῆς πίστεώς σου στόν Χριστό. ῞Οτι ἀσφαλῶς τά λόγια αὐτά τοῦ ἀποστόλου παραπέμπουν στά λόγια τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου ῾οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε, Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾽ ὁ ποιῶν τό θέλημα τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν Οὐρανοῖς᾽ καί ἐκφράζουν τό ἴδιο νόημα μέ ὅ,τι ἐξαγγέλλει καί ὁ ἅγιος ᾽Ιάκωβος ῾ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστι᾽, εἶναι περιττό καί νά ποῦμε.

4. Καί πέραν τούτων. ῾Ο ἅγιος Παῦλος ὄχι μόνο τονίζει τά καλά ἔργα γιά τούς πιστούς ὡς ἐπιβεβαίωση τῆς πίστεώς τους, ἀλλά γιά νά δείξει ὅτι χωρίς αὐτά εἶναι μᾶλλον ἀδύνατη ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου ἐπισημαίνει καί δύο χαρακτηριστικά στοιχεῖα τους:

(1) Πρέπει νά ἀποτελοῦν τήν φροντίδα τῶν πιστῶν καί τό ἀντικείμενο τῆς μάθησής τους. ῾῞Ινα φροντίζωσι᾽, ῾μανθανέτωσαν᾽. Μέ ἄλλα λόγια τά ἔργα τῆς πίστεως, ἡ πράξη τῆς ἀγάπης, δέν ἔρχονται μέ αὐτόματο τρόπο. ῾Ο πιστός πρέπει νά τά ἔχει ὡς ἔγνοια του καί νά ῾πλατύνεται ἐν ταῖς ἐννοίαις᾽ αὐτῶν, γιά νά βρίσκει τρόπους πού σέ ὅλες τίς διαστάσεις τῆς ζωῆς του νά φανερώνει τήν πίστη του. Δέν ἀρκεῖ μόνον ἡ χάρη καί ἡ ἔμπνευση τῆς στιγμῆς, ἀλλά καί ἡ κατάθεση τῆς ἀνθρώπινης σκέψης. Νά μᾶς ἀπασχολεῖ καί νά μᾶς προβληματίζει τό ποῦ καί τό πῶς νά μαρτυροῦμε τήν πίστη μας. Εἶναι στά ἀνθρώπινα νά κατανοοῦμε τήν γύρω μας κτιστή πραγματικότητα, νά κατανοοῦμε τήν ἔκταση τῶν ἀνθρωπίνων δραστηριοτήτων, γιά νά μποροῦμε σέ ὅλα αὐτά νά βρισκόμαστε ὡς χριστιανοί ἐκεῖ.

(2) Πρέπει ἡ φροντίδα αὐτή νά κάνει τούς πιστούς πρωτοστάτες στά καλά ἔργα. Οἱ πιστοί δηλαδή δέν εἶναι οὐραγοί ἀνθρώπων μέ ἀμφίβολη πίστη καί σκοτεινή προοπτική. Πολλοί ἀσχολοῦνται μέ τά καλά ἔργα καί χαρακτηρίζονται κοινωνικοί ἐργάτες. ᾽Αλλά οἱ χριστιανοί εἶναι ἐκεῖνοι πού κανονικά, κατά τόν ἀπόστολο, πρέπει νά πρωτοστατοῦν, νά δίνουν τό παράδειγμα σέ ὅλες τίς ἐκφάνσεις, ὅπως εἴπαμε, τοῦ ἀνθρωπίνου βίου, γιατί τοῦτο ἐπιτάσσει ἡ πίστη στόν Χριστό. Κι αὐτή ἡ πρωτοστασία τῶν χριστιανῶν κάνει τήν ὅποια κοινωνική προσφορά γνήσια ἀνθρώπινη, γιατί τήν καθαρίζει ἀπό τά ξένα καί δαιμονικά στοιχεῖα τοῦ ἐγωϊσμοῦ. ῾Ο πραγματικός χριστιανός ἔτσι γίνεται ὁ ἀληθινός ἡγέτης πού ἐξανθρωπίζει τόν κόσμο, γιατί τοῦ φέρνει τόν ἀέρα τῆς ἀγάπης, δηλαδή τόν ἀέρα τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Κι εἶναι γνωστό: ὅπου ὑπάρχει ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ ἐκεῖ ὑπάρχει καί ἡ ὅποια ἀνθρώπινη λύτρωση.

γ. Ὁ ἀπόστολος στόν γιά δεύτερη φορά τονισμό του γιά τήν ἀξία τῶν καλῶν ἔργων, μέ τόν τρόπο πού ἐξηγήσαμε, σημειώνει κάτι ἰδιαίτερα σημαντικό. Λέει ὅτι ὁ πιστός ἄν δέν κάνει πράξη τήν πίστη, παραμένει ἄκαρπος, δηλαδή  δέν παραμένει ἐν Χριστῷ καί δέν αὐξάνει τήν σχέση του μαζί Του. ῾῞Ινα μή ὦσιν ἄκαρποι᾽ (ὥστε ἡ ζωή τους νά μήν εἶναι ἄκαρπη). Εἶναι εὐθεῖα ἀναφορά στόν Κύριο. ῎Αν ᾽Εκεῖνος εἶπε ὅτι ἡ καρποφορία στήν ζωή μας, δηλαδή καί πάλι κατά Παῦλο ἡ ὕπαρξη τῆς ἀγάπης, τῆς χαρᾶς, τῆς μακροθυμίας, τῆς πίστεως, τῆς ἐγκράτειας, εἶναι ἡ ἀπόδειξη τῆς ζωντανῆς σχέσης μας μ᾽ ᾽Εκεῖνον ( ῾Πᾶν κλῆμα ἐν ἐμοί μή φέρον καρπόν, αἴρει (ὁ γεωργός Πατήρ) αὐτό, καί πᾶν τό καρπόν φέρον καθαίρει αὐτό, ἵνα πλείονα καρπόν φέρῃ᾽), τότε ἡ ἔλλειψη ἀκριβῶς τῶν καρπῶν σημαίνει τήν νεκρή πίστη μας καί κατά τόν λόγο Του τήν ἀποκοπή ἀπό ᾽Εκεῖνον. ᾽Από τήν ἄποψη αὐτή λοιπόν τά καλά ἔργα γίνονται ὄχι μόνον ὡς προσφορά στούς ἄλλους, ἀλλά πρωτίστως ὡς προσφορά στόν ἑαυτό μας. Μένουμε στήν πράξη τῆς ἀγάπης, γιατί ἔτσι μένουμε στόν Χριστό. Καί μένοντας στόν Χριστό βιώνουμε ἀπό τώρα τήν χάρη τῆς σωτηρίας μας. Αὐτή εἶναι καί ἡ σπουδαιόερη ἱεραποστολή μέσα στόν κόσμο.

http://ift.tt/1MiSmuk

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ / ΠΗΓΗ
via ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

Διαβάστε Περισσότερα

ΓΙΩΡΓΟΣ Θ. ΤΣΙΡΙΔΗΣ: Δον Χουάν Ηρακλείδης (και η Ελληνορωμαϊκή Πολιτεία)

ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ Θ. ΤΣΙΡΙΔΗΣ
Δον Χουάν Ηρακλείδης
(και η Ελληνορωμαϊκή Πολιτεία)
Στην Ελλάδα και την Ευρώπη του 16ου αιώνα
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ISBN: 978-618-81952-0-2
Επίλεκτες Ψηφιακές Εκδόσεις: 24grammata.com
Σειρά: εν καινώ, Αριθμός σειράς: 129
Τόπος και Χρονολογία πρώτης έκδοσης: Αθήνα, 2015
Μέγεθος Αρχείου: 4,9 Mb
Σελίδες: 274
Μορφή αρχείου: pdf

Ο ΔΟΝ ΧΟΥΑΝ ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΝΙΑ

Ο ΑΦΗΓΗΤΗΣ             7
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΜΕΡΟΣ Α’ ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
ΑΥΓΟΥΣΤΑ 1555 -1η συνεδρίαση-        11
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ 1530-40                29
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΥΣΗ 1540-54                   59
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
ΙΑΣΙΟ 1562 -2η συνεδρίαση-                                        85
ΕΠΙΛΟΓΟΣ Α’ ΜΕΡΟΥΣ                                                103
ΜΕΡΟΣ Β’ ΔΟΝ ΧΟΥΑΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
ΣΤΗ ΜΑΛΤΑ 1565                                                           109
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ 1566-68                          127
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7
ΒΕΝΕΤΙΑ 1569 -3η συνεδρίαση-                                151
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8
ΛΕΥΚΩΣΙΑ 1570                                                               167
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 4η 1570-71                        183
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10
Η ΙΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ 5η 1571                                       203
ΕΠΙΛΟΓΟΣ Β’ ΜΕΡΟΥΣ                                                 227
ΜΕΡΟΣ Γ’ ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΝΙΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11
ΣΤΟΝ ΒΟΣΠΟΡΟ 6η 1572                                              231
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12
ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ 1573-1574                   251
ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ 1581                              269

Διαβάστε Περισσότερα

Η συμβολή του Βυζαντινού πνεύματος στη διαμόρφωση της Ευρωπαϊκής κουλτούρας

Η συμβολή του Βυζαντινού πνεύματος στη διαμόρφωση της Ευρωπαϊκής κουλτούρας

Παναγιώτη Κ. Κανελλόπουλου, Τα Δοκίμια, τομ. Β΄, Ιστορικά Δοκίμια.
Εκδ. Εταιρείας Φίλων Παν. Κανελλόπουλου,

Αθήνα 2002, σελ. 246-255  

 

 

1. Ο 8ος αιώνας ήταν αποφασιστικός για την τύχη της Ευρώπης, που μόλις είχε αρχίσει να σχηματίζεται. Σημειώθηκαν, τότε, γεγονότα που, αν δεν είχαν σημειωθεί, δεν θα μπορούσε ο Κάρολος ο Μέγας να κάμει το πρώτο μεγάλο βήμα για την αποκρυστάλλωση της Ευρώπης ως ενιαίου πολιτιστικού χώρου. Αν επικρατούσαν οι 'Aραβες, μπορεί η Ευρώπη να γινόταν μια θαυμάσια επαρχία του δυναμικού Ισλάμ της εποχής εκείνης, αλλά δεν θάταν η Ευρώπη, όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Θα έχανε ίσως και το όνομα της, που ήταν ελληνικό.

 

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΥ ΑΓΑΠAΜΕ, ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ...

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου 
π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

ΜΟΛΟΝΟΤΙ τὸ «ΟΧΙ» τοῦ προσφάτου δημοψηφίσματος δὲν σήμαινε, κατὰ τὶς ἐπίσημες τουλάχιστον δηλώσεις, ἄρνηση καὶ ἀπόρριψη τῆς Εὐρώπης, στὴν ὁποία θέλουμε πολιτικὰ νὰ ἀνήκουμε, προσφέρει τὴν εὐκαιρία γιὰ κάποιες σκέψεις ὡς πρὸς τὴν βαθύτερη σχέση μας μαζί της. Ὁ καλὸς γνώστης τῆς ἱστορίας ἔχει τὴν ἀδιάσειστη βεβαιότητα, ὅτι πνευματικὰ καὶ κοσμοθεωριακὰ δὲν «ἀνήκομεν εἰς τὴν Δύσιν», ἀλλὰ στὴν «καθ᾽ ἡμᾶς» ρωμαίϊκη - ἑλληνορθόδοξη «Ἀνατολήν», ὡς «πρωτότοκοι» ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς» (Ρωμ. 8,29) ὅλης τῆς Ὀρθόδοξης οἰκογένειας. Οἱ σύγχρονες ἐξελίξεις ὅμως στόν χῶρο τῆς «νεοταξικῆς» καὶ «νεοποχίτικης» Εὐρωπαϊκῆς Ἡγεσίας ἐπέτρεψε στὴν Εὐρώπη μας νὰ ἀποκαλύψει τὸ ἀληθινὸ πρόσωπό της. Αὐτὴ ἦταν ἡ αἰτία τῶν παρακάτω σκέψεων.

Διαβάστε Περισσότερα

Ἡ λειτουργία τοῦ μύθου και τοῦ λόγου στο πλαίσιο τῆς σοφιστικῆς διδασκαλίας

Σ. Τσέλικας

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Η προκείμενη διδακτική πρόταση επιχειρεί την ανάγνωση δύο πλατωνικών αποσπασμάτων που περιέχονται στο σχολικό εγχειρίδιο Αρχαία Ελληνικά. Φιλοσοφικός Λόγος: (i) του μύθου και λόγου του Πρωταγόρα στον ομώνυμο διάλογο και (ii) του μύθου και λόγου του Γλαύκωνα στην Πολιτεία. Στόχος της αναγνωστικής αυτής δοκιμής είναι η παρακολούθηση της άρθρωσης του πλατωνικού κειμένου και η διάγνωση της λειτουργίας του μύθου και του λόγου στο πλαίσιο της σοφιστικής διδασκαλίας (αφού και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για καταγραφή σοφιστικών θέσεων). Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούμε ως αναγνωστική μονάδα το κείμενο στην ολότητά του και βασιζόμαστε στα διακριτικά τυπολογικά χαρακτηριστικά της μυθικής αφήγησης και της φιλοσοφικής επιχειρηματολογίας. Τα παραπάνω συνεπάγονται δύο βασικές διαφοροποιήσεις από τη συνήθη σχολική πρακτική: (α) προβαίνουμε σε ανάγνωση του συνόλου της ομιλίας του Πρωταγόρα και του Γλαύκωνα, γιατί η αποσπασματική διδασκαλία τους, όπως και ο άκριτος χωρισμός τους σε διδακτικές ενότητες, καταστρέφει τη συνοχή του νοήματος· (β) δεν θεωρούμε σκόπιμη τη χρήση της γραπτής σχολικής μετάφρασης, η οποία αντικαθιστά το πρωτότυπο κείμενο μ' ένα πρόχειρο μετάφρασμα (συνήθως κάκιστη συρραφή των ερμηνευμάτων του σχολικού βιβλίου) και ακυρώνει στην πράξη κάθε προσπάθεια ουσιαστικής ανάγνωσής του.

Διαβάστε Περισσότερα

Ὑπάγεται τὸ Ἅγιον Ὄρος ἀνέκαθεν στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο;

1.   Ἐπιστολή κ. Δημητρίου Θ. Κύρου, Θεολόγου – Φιλολόγου

Γιά δύο ἀπό τά θέματα, πού ἀπασχόλησαν τά φύλλα 2069 («Μετά

τήν ἐπίσκεψιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς τήν Μακεδονίαν. «Ἔκπτωτοι» ἐκηρύχθησαν οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Σερρῶν καί Ἱερισσοῦ;», σσ. 1 καί 6) καί 2070 («Ὁ Σεβ. Μητρ. Φθιώτιδος καί τό φρόνημα τῆς Παλαιᾶς Ἑλλάδος», σ. 8) για τόν Κανονικό Ἐπίσκοπο τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί γιά τήν προσφώνηση «Ἱερώτατε» ἀντί «Σεβασμιώτατε» πρός τούς Μητροπολίτες ἀντίστοιχα, θέλω νά καταθέσω τά παρακάτω ἐνημερωτικά:

Διαβάστε Περισσότερα

Πίνακες ρηματικών τύπων / καταλήξεων της Αρχαίας Ελληνικής

John J. Bodoh

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Διαβάστε Περισσότερα

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Τὸ ἀπρόσωπο χρή

Ἄλλα ῥήματα ποὺ κλίνονται ὁλικὰ ἤ μερικὰ κατὰ τὰ ῥήματα σὲ -μι μὲ διάφορες ἀνωμαλίες εἶναι:

1. Τὸ ἀπρόσωπο εἵμαρται(=εἶναι πεπρωμένο), πρκ. τοῦ ποιητ. ρ. μείρομαι(=παίρνω το μέρος ποὺ μοῦ ἀνήκει).
2. Τὸ ἀπρόσωπο πέπρωται(=εἶναι πεπρωμένο).
3. Τὸ ἀπρόσωπο χρή(=εἶναι ἀνάγκη, πρέπει).

Διαβάστε Περισσότερα