ποίημα του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-φιλολόγου-
Κάποιο
σκυλί μακρυά μεσ’ το σκότος
Με
πόνο και παράπον’ αλυχτούσε.
Ο αγέρας
δυνατός, αγέρωχος
Ψυχρός
κι αδυσώπητος λυσσομανούσε.
Σε
κάθε δένδρο ψηλό και αεικοίμητο
Μια
ψυχή χανότανε πικρά.
Γέμισαν
οι συνοικίες κ’ η πολιτεία
Όλη,
κορμιά κρεμασμένα οικτρά.
Ο θάνατος
ως ήχος αηδιαστικός σφύριζε
Μέσα
απ’ τα ντουβάρια των σπιτιών.
Το
δρεπάνι του Χάρου θέριζε φοβερά
Κεφάλια
αθώα, αθώων πολιτών.
Και
καθώς ο αποκρουστικός αγέρας
Συνέχιζε
να γδέρνει αιματοβαμμένες καρδιές
Οι
κρεμασμένοι πηγαινοέρχονταν
Απάνω
στις ξεφτισμένες απ’ όνειρα θηλιές.
Το τραγούδι:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ σας γνωστοποιεί ότι είναι ευπρόσδεκτες τυχόν αναφορές προβλημάτων, ιδέες σχετικά με λειτουργίες του ιστοτόπου και γενικά σχόλια. Στο "ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ" εν γένει ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το www.filologos-hermes.info ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.